oden
iN
G
ET
n,
D 60.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Donderdag 31 Maart 1898.
No. 7543.
36ste Jaargang.
tEClLLETOA
uda.
4
T
'f
HARRY SHARPE,
de agent der geheime politie.
I
.Clxt
ejst.
>oedel,
Jouwe,
14
Oostenrijk - H onoa hue.
Buitenlandsch Overzicht.
'ELAND
s
i
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
^laatsvervan-
I
I
Samsoen zijn aard-
te
Telefooft No. SS.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
De hongersnood
door de duurte
Schieland,
HOOFD-
tricten als
rdag den
ddag* ten
rt. 25 van
voor het
i voor het
en wel:
tiieland door
iftreden.
1,
hgraaf,
L E IJ.
Roman naar het Engeltch.
on
kostbare schilderjjeu
loreu.
t adres voor
gesloten wagen
Toen Gladstone in het najaar
vertrok, werd Pets bjj zyn
Drew i-‘S--J 11
Telefoon No.
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
ingericht
TIENDE-
Verspreide Berichten.
Frankrijk.
Ais een bewys voor den roem van Zola in,
het buitenland kan dienen, dat sinds de laatste
maanden dagelijks minstens 1000 photograpbieëu
uit Parys naar verschillende landen verzonden
worden. Berlijn heeft minstens 10000 photo
graphiscbe portretten van hem besteld. Uit
Rusland kwamen er over de 5000 bestellingen,
uit Engeland, Italië en België 3 tot 4000.
Zelfs naar Houoloeloe werden 3 afbeeldingen
gestuurd.
Castle weg,
voedsel, eu
Gladstone in het land terugkwam.
141. Het
prachtige
m, Zolder,
terleiding,
prachtige
Te Trebizonde, Sivas eu
schokken waargenomen.
Italië,
Bij de herdenking der Maart-dagen is het
in Venetië tot botsingen en vechtpartij ge
komen. Verscheidene personen werden in arrest
genomen, terwijl de politie een rood vaandel
buit maakte.
gek hebben gehouden Ze wilden mij tegenhouden,
omdat ik ze nazit, en een agent der geheime poli
tie betaalt mij om ze te achtervolgen. Het zijn uit
geslapen kerels, en ze hebben u er leelijk in laten
loopen. Als u mij nu opsluit, dan zult u er later
berouw van hebben, dat is al wat ik u te zeggen
heb."
De man aarzelde en keek Ben doordringend aan.
«’t Is wat moois om u door den eersten den bes
ten schurk te laten beetnemen I" vervolgde Ben.
«Ho, hol bedaar wat ventje, je bent veel te
bijdehand. Als je niet zoo’n grooten mond had,
dan zou ik er misschien anders over gaan donken,
maar je bent me een echte rekel. Kom, allo, loop
op, en gauw wat ook."
Ben zweeg, maar zijn hersens waren werkzamer
dan ooit.
Terwijl hij daar oogenschijnlyk zeer gedwee naast
den chef voortliep, loerde hij voortdurend op de
minste of geringste kans ter ontsnapping.
De weg, die van het station naar het dorp liep,
ging over een tamelijk steilen heuvel, maar de sta
tionschef ging links af, een zijpad, langs een door
vele regens sterk gezwollen riviertje. De brug daar
over was van ijzer en eensklaps was Ben’s besluit
genomen en ook dadelijk ten uilvoer gebracht.
l'e man liet zjjn hand licht op Ben’s schouder
rusten hij had in de verste verte geen vermoeden,
dat de knaap zou trachten te ontsnappen.
«Ze kunnen me niet opsluiten eer ze me eerst
binnen hebben," dacht hy bij zichzelven, en tegelij
kertijd maakte hij een fermen zijsprong en rende,
zoo hard hij loopen kon, naar de ijzeren brug.
(Wordt vervolgd.j
20)
'Ben drukte zich zoo stijf hij kon beneden tegen
den wagen aan en dank zij een onverwachte uitred
ding gelukte het hom, ten minste voorloopig, het
gevaar van ontdekt te worden te ontkomen. Want,
fuuut I fuuut I daar klonk het fluitje voor de rem.
De mjm sprong weer op den eersten wagen terug,
brachk.de rem in werking en had vooreerst al zyn
gedachten bij zyn arbeid noodig.
Een schuilhoek was nergens te vinden, «ij bevon
den zich juist op een helling van den spoorweg en
het naastbyzynde station lag reeds vlak vóór hen.
Een andere trein stond op een nevenspoor er vlak
naast en bet groote licht der locomotief verlichtte
het gebeele terrein.
Hierdoor bemerkte Ben dat van dien trein een
waggon, waarvan de sch^ffieuren niet geheel gesloten
waren, ledig was. MMfltawirong was hij er in,
de deur echter open IqfeAi^Mar dit minder ach
terdocht verwekken zou.
Hij wachtte totdat de goederentrein, na slechts
even gestopt te hebben, verder ging, kroop toen
voorzichtig uit zijn schuilhoek en liep, door de duis
ternis begunstigd, het station binnen.
De wachtkamers waren allen gesloten, maar do
rpger van d n Sultan, die Tscberkes
in Yildiz Kiosk aangevallen, omdat
voor zyn btamgenooten party ge-
Hij werd zwaar gewond aan het
met een rond, glad gezicht, blauwe oogen, licht haar
en gekleed in bestellorsuniform. Zij vertelden mij,
dat hij een dief was en dat hij ontsnapt was. Zij
zeiden mij hem gevangen te nemen on er hun ken
nis van te geven. Zie je, dat zeiden ze
En de chef liet zyn hand zwaar op Ben’s schou
der vallen.
Deze was te zeer overrompeld om weg te loopen,
alles draaide hem van schrik voor do oogen. Hij
wist dat bij nu stevig in den val zat
Natuurlijk zou het onware der lasterlijke aanklacht
jegens hem spoedig aan don dag komen, maar met
dat al was hij voorloopig gevangen on hadden zijn
vijanden daardoor veel op hem voor.
«Gaat u me gevangen nomen riep hij uit, ter
wijl de chef hem steviger vasthield.
«’t Heeft er alles van," was het antwoord.
«De aanklacht is valsch," zeide Ben, terwijl hij
naast den man voortliep.
«Dan zal do rechter je wel weer vrylaten als hij
je morgenochtend ondervraagd hoeft
«Maar ik wil niet tot morgenochtend gevangen
blijven. Waarom gelorift u die anderen en mij niet?
Kent u hen zooviel betor dan mij P*
«Zij deden de aankiaeht, en ah zij die niet kun
nen bewyzen, wel, dan ben je weer vrijik kan er
verder niets aan doen, ik ben geen rechter."
«U hebt geen volmacht om mij gevangen
nemen.*
«Voor zoo’n kleinen aap als jij bent, heb ik geen
volmacht noodig."
«Waar zijn die anderen heen gegaan?"
«Daar heb ik niet naar gevraagd.*
«Weet u wel mijnheer, dat ze u leelijk voor den
gerost; zij ging zelfs op het Bouifleurskastje
zittep en zeideAls gy uw plaatsen weer hebt
ingenomen, zullen wij doorspelen en het goed
trachten te doen.« Het publiek juichte de
tooneelspeelster luid toe en de kalmte keerde
terug.
Spanje.
De «tierenbevechter Jnanerillo werd in de
arena te Barcelona zeer hevig door een stier
V
In het Engelsche Lagerhuis heeft dè afge
vaardigde Vicary Gibbs een voorstel gedaan
om een commissie te benoemen tot onderzo k
van den staat van bet muntwezen in Oost-
Indië en van de gevolgen van het sluiten der
munten. De minister van lódië, Lord George
Hamilton, bestreed het voorstelby noemde
de heropening van de munten ,en het herstel
van het zilver onmogelyk, aangezien de heele
wereld tegen het bimetallisme is. De minister
stelde daarom als amendement voor, dat het
Huis zyu verlangen zou uitspreken naar een
onderzoek Van het muntwezen in Indië en
van de voorstellen van de Indische regeering
tot invoering van den gouden standaard. Dit
amendement werd aangenomen.
GOIIISUIE COURANT
Petz ging mee.
naar Cannes
schoonzoon Drew ingek wartierd. Maar het
beest had geen rost, liep telkens naar Hawarden
en eindelyk weigerde het alle
Petz stierf een paar dagen voor
in Slavonic, veroorzaakt
van levensmiddelen, neemt toe.
Zwitserland.
In het westelyk gedeelte van Zwitserland is
veel sneeuw gevallente Lausanne ligt ze
50 cM. hoog eu beeft ze veel schade toege
bracht aan telefoon- en te'egraafpalen. De
Simplonpas is onbegaanbaar. Op de oude
sneeuwlaag van 1 M. is een nieuwe van 2 M.
gevallen. Er zyn reizigers ingesneeuwd.
Griekenland.
Dezer dagen is een eind gekomen aan bet
proces, dat de Grieksche Staat reeds vele jaren
lang gevoerd beeft wegens de erfenis van een
in Rumenië gewoond hebbende Griek, Zappas
genaamd.
Eindelyk isw.no de saak teu gunste van de
natuurlyke erfgenamen beslist, die zich nu in
het bezit kunnen stellen van de geheeleerfenis,
negen millioen drachmen bedragende.
Turkije.
In het keizerlyk paleis te Constantinopel
heersebt groote opwinding tusschen do
Tscherkessen en Albaneezen.
Een zwi
is, werd
hy niet
trokken had.
hoofd.
Te Nassandres (Eur«) zyn door één man een
opzichter in een suikerfabriek, diens moeder,
vrouw ea dre kinderen vermoord, waarschijn
lijk uit wraak.
Duitschland.
Ia verband ra^t den banknotendiefstal ter
ryksdrukkery te Berlijn zyn nu ook de minnares
van Grünenthal en een vroedvrouw in hechtenis
genomen, onder de verdenking dat zij van
G’ünentbaPs strafbare handelingen geweten en
dia begunstigd hebben.
Intusscben blijft Griinenthd alles styf en
strak loochenen. Van de 44.000 mark die onder
een grafzerk zijn ge»onden, verklaart hij niets
te weten 16.000 mark aan andere papieren
van-waarde die men eveneens op het kerkhof
verborgen vond, bekent hy echter daar neer
gelegd te hebben, maar enkel eu alleen omdat
hij er door ongerustheid toe gedreven was,
nadat hij gehoord bad, dat de politie bem
verdacht van den diefstal van 44.000 mark
aan banknoten. Eveneens erkent hij zich in
den laatsten tijd bij speculaties van een valschen
nm»ra te hebben bediend, som niet verhoogd
te warden in de inkomstenbelasting.*
Maandag zjjn voor den rechter van instructie
de getuigenverhooren begonnen.
Engeland.
>Het is, vreezen wy, geen nieuws*, sohryft
de Westminster Gazette*, »dat de ziekte van
den heer Gladstone een noodlottigen afloop
moet hebben, on dat in betrekkelyk kort-n
tijd. Toch kan hij nog vele weken leven, en
bet is te hopen, dat de pjjn, die in den
laatsten tijd zoo hevig is geweest, in den tyd,
die nog overbljjft, bedwongen zal kunnen wor
den. De heer Gladstone is ten volle van zyu
tiestand op de hoogte; hy vroeg de dokters
hem de waarheid te zeggen, en hij was dank
baar toen hy hoorde dat er geen kans op
beterschap was. Het zal zyn vrienden goed
doen te vernemen, dat zyn gemoedsstaat er een
is van volkomen geluk. Zyn leve» gaat in-
tusschen heel rustig en kalm voor by. Muziek
is oog altyd zyn groote 'ertroosting, ea eea
zijner familieleden speelt eiken dug een uur of
twee voor en na den eten voor hem.*
Gladstonj en zyn familie betreuren den dood
van Gladstone's ouden bond Petz. In de laatst»
negen jaar ging Gladstone nooit in de buurt
van Hawarden uit wendelen of u:t rijden, of
Volgen» officieele mededeelingcn is den 27n
Maart tnsseben Roeland en China een overeen
komst onderteekend, waardoor Port-Arthur en
Talien-wan, met de daarbij behoorende landstre
ken en territoriale wateren voor den tijd van
25 jaren in bruikleen aan Rusland worden af
gestaan. Deze termyn kan na afloop worden
verlengd.
Voorts wordt Rusland gemachtigd tot het
aanleggen van een spoorweglyn, die de beide
havenplaatsen met den grooten Trans-Siberiscben
spoorweg verbindt.
De mededeeling zegt verder, dat deze over
eenkomst het gevolg is van de tusschen beide
ryken bestaande vriendschappelijke betrekkingen.
De overéénkomst wil de souvereine rechten
van China in stand houdend en voldoening
gevend aan de behoeften van Rusland, aan
alle volken in de naaste toekomst de gelegen
heid schenken met de tot nog toe gesloten
kusten der Gele Zee in verbinding te treden.
De openstelling van Taliën-Wan voor de
handelsschepen van alle volken opent, dank
zij der groote Siberische spoorweglyn, die in
de toekomt de uiterste punten van de beide
deelen der oude wereld verbindt, een nieuwe
en uitgebreide markt voor den wereldhandel.
Graaf Murawjet heeft aan de vertegenwoor
digers der mogendheden te Petersburg mede
gedeeld dat de Rusaiacne regeering het volgende
aan de mededeel in g der overeenkotast niet
China betreffende Port-Arthur en Taliën-wan
wil toevoegen: De beide havens worden oomid-
dellijk door de Russen bezet en de Russische
vlag nevens die van China gebeschm. Talien-
wan wordt opengesteld voor den vreemden
handelde schepen van alle bevriende nat ëu
zullen er steeds zeker zijn van de meest mo-
gelijke gastvryheid.
stationschef was bezig het vertrek van den .goede
rentrein, den laatsten van dien nacht, over te seinen.
Dit was het station waarvoor de Carkins en Un
derwood plaatskaartjes hadden genomen en dus ook
het einddoel van Ben’s reis.
Voorzichtig liep hij het station geheel om en er
van de stadszijde weder inkomende, opende hij een
deur die hem in het bureau der beambten bracht.
De man van het goederenbureau was juist bezig met
een der andere beambten, zoodat Ben stil wachtte
tot hij tijd zou bobben om ook hem te woord te
staan. Eindelijk zag hij echter den chef te voor
schijn komen met een lantaarn in de hand, en onze
jonge spion haastte zitoh tot hem.
«Was u hier toen do laatste personentrein hier
aankwam?" vroeg Ben, terwijl de chef stil bleef staan
on hem verwonderd aankeek.
«Ja," was het lakonieke antwoor^.
«Zijn er passagiers uitgestapt P"
«Ja."
«Hebt u op hen gelet?"
«Ja."
«Twee mannen, oen oude met een horrelvoet, en
een jonge die al zijn tanden vertoont met zijn eeuwig-
durenden glimlach?" vroeg Ben in de grootste
spanning.
«Waarom moet je dat zoo precies weien? Waren
het vrienden van je?" vroeg de chef.
«Ik wou weten of ze hier zijn uitgestapt of dat
ze verder zijn gegaan."
«Zij zijn hier uitgostapt en"dit zeggende toonde
de man een op zijn borst hangende medaille met de
woorden«spoorweg-politio* er op «en zij zei
den mij, dat ik goed moest uitkijken naar een jongen
Tydens de voorstelling van Pamela* in de
Vaudeville te Parjjs Zondagavond, raakte een
electrische draad aan het gloeien en verspreidde
zich een brandlucht ia de zaal. De stalles
liepen dadelyk leeg, met zooveel baast^dat er
een kleine paniek ontstond ea er eenige
menschen onder den voet raakten, dierdicht
gewond werden. Een commissaris van politie
sprak het publiek toe en maande tot kalmte
Maar enkele figuranten waren geschrikt en
liepen van bet tooneel. Toen kwam mad.
Réjane naar voren en stelde het pub iek
De Times» bevat een hoofdartikel, waarin
het blad den ernst der buitenlandsche aange
legenheden bespreekt, en daaraan eenige op
merkingen verbindt over de ziekte van Lord
Salisbury.
Het blad verkondigt daarin de leerstel ing
»an one man, one post, en dringt er opjaan
dat Lord Salisbury, wanneer hij eerste minister
en leider van het kabinet wil blyvpn, de be
trekking van minister van buit-nland-'che zaken
zal moeten neerleggen. Het blad herinnert, dat
in vroeger jaren de beide betrekkingen op uit
stekende wijze door lord Salisbury «yn veivuld
maar hy wordt zachtjes aan een dagje ouder,
en de tjjden zyn thans hoogst moeiehjk. Daar
aan is het waarschijnlijk te wijten dat de last
hem te zwaar wordtwat een man van 55
jaren nog goed kan doen, kan voor een man
van 68 jaren wel eAs te veel zyo.
>Wy gelooven daarom*, zegt het blad, >dak
wij binnen kort zullen hooren, d*t lord Sa
lisbury de hiding der bnitenlandsche aangele
genheden aan een zyuer ambtgenooten heeft
overgedranen.
De'» Westm. Gazette* betoogt, dat dit reeds
lang noodzakelijk is geweest, en dringt er op
aan, dat de regeering de moeilykhedeu zal
volkomen, door de benoeming van een nieuwen
minister van buitenlandsche zaken en door
mededeeling van baar staatkunde aan het
Lagerhuis.
Brocklesby Hall, het kasteel van den Earl
Yarberougb, is grootendeels afgebr ind. Twee
en d0 |)0ek0rij zy0 ver.
