J
E.
'.BÏMDKN.
1.
ouda.
r
Woensdag 13 April 1898.
No. 7553.
37ste Jaargang.
Sigaar»
HOP,
xRjzs.
enz. enz.
GER.
'afaóor-
FEUILLETON.
sterk.
JSTC3-.
ES, enz enz.
tegen onge-
,d.en.
HARRY SHARPE,
de agent der geheime politie.
81)
Buitenlandsch Overzicht.
van
<1
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
Cuba
Verspreide Berichten.
zyu
rden naar
Jostumes,
nz. enz.
Telefoon No. M.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
'7
een vordering tot
goederen ingestold tegen haar
aan don minis-
do laatste ont-
i *an justitie.
Perreux hun ex-
om ten slotte prins Geoige van
gouverneur te doen benoemen,
Mevrouw Esterhazy heeft
scheiding van
echtgenoot.
Daar een overeenkomst tusschen de mogend
heden over, de oplossing der Kretenser quaestie
en de benoeming van een gouverneur nog
Roman naar het Engelsch.
fiOUBSIME COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Telefoon No. 8».
ADVERTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Een commissaris van politie te Scheerbeek
(Brussel) was Vrijdagavond met zyn vrouw
naar een dorpje bij leperen vertrokken, voor
een familiefeestje. De zorg voor drie kinderen,
waarvan het oudste een mei-je van dertien jaar
wa°, bad hij aan een werkvrouw overgelaten,
zelve moeder van vier jonge kinderen.
Aan een gaskroon waren verscheidene kranen,
een voor een caoutchoucbuis, welke een gas
toestel met de leiding verbond. Die kraan beeft
de werkvrouw laten openstaan, en Zaterdag
middag is zij dood in een kamer gevonden,
terwjjl de kinderen, hoewel bewusteloos, nog
Paul Déroulède heeft tot alle maires van
Fraokryk een schrjjven gericht, waarin bij
ben aanmaant er voor te zorgen, dat de nieuw-
gekozen afgevaardigden tegen de herziening
van het Dreyfus-proces zijn
De Petit Parisien* verzekert, dat de
ex-kapitein Dreyfus getracht heelt op het
Duivelseiland zich door ophanging van het
leven te berooven, doch dat hem dit bytyds
door een bewaker belet is.
Belgis.
Vrijdagavond, toen het bijna donker was,
vertrok de stoomboot »Cambridge«, van de lyn
Antwerpen Harwich, van de Statiekade te
r/Byd noordwaarts, tot dat de weg een draai
maakt, dan zal ik ‘t je verder zeggen," was het
antwoord.
«In orde I daar gaan we I Moet ik gauw of
langzaam rijden F Ik dacht zoo dat die jonge dame
er een beetje zwak uitzag, zoo iels of ze ziek ge
weest was. De grond is steenhard bevroren en als
ik die beesten laat rennen zoo hard als ze dit met
gemak kunnen doen, dan zult u allemaal zitten te
schudden nog erger dan wanneer u op een boeren
kar zat.*
«Laat ze rennen zoo hard als ze slechts kunnen,
denk daar aan,* zei Underwood.
«Zoo als u verkiest, maar als je door den hemel
van het rijtuig springt, kan ik het niet helpen.*
Dick Underwood haastte zich zonder verder ant
woord te geven in het rytuig. En nog eer hij het
portier achter zich had dichtgetrokken vlogen de
paarden er vandoor. Het rijtuig ratelde en slingerde
over den weg, met een vaart die duidelijk aantoonde
dat Ben goed in staat was alles uit de paarden to
halen wat er in zat.
Ben’s hersen’s waren één warwinkel van gedachten
Mn den oenen kant gevoelde hij een uitbundige
Frankrijk.
Het maakt een pooveren iudruk in de
Fransche bladen een manifest van den patriot
Paul Déroulède aan do Fransche gemeenteraden
te zien staan, waarin hij de zinsnede van
Labori ia herinnering brengt: >In de nieuwe
Kamer zullen driehonderd deputes de, rehabili
tatie van den gevangene van het Duivelseiland
eischen< en nu de kiezers bezweert om dien
toelng van de entrepreneurs d’innocences te
verijdelen. Hy wenscht dat alle kiezers, zonder
onderscheid van party of godsdienst, die liefde
voor Vrankrjjk, eerbied voor bet leger, *zorg
voor de openbare zaak en den maatschappelijken
vrede in bet hart dragen, van de candidaton
d_öze formeele verklaring verlangen
De candidaat neemt de verplichting op zich
om zich te verzetten tegen elke directe of
indirecte revisie van het proces Dreyfus.
n Die ven help f* gilde 4I0 man.
Maar de landlooper liet doodbedaard z(jn hand
zwaar op den schouder van den ander vallen en
zeide, terwijl hij hem doordringend bleef aanstaron
«Wees niet dwaas, oudje, ik ben geen dief en je
hebt geen andere hulp noodig dan die ik je juist
kom geven. Ga maar weer zitten, en houd je kalm
kom, ik meen het.*
Dit werd op zulk een gebiedenden toon gezegd,
dat de ander, eigenaar van boerderij en aardbeziën
velden, onmiddellijk gehoorzaamde.
«Wat wil je dan van me?» vroeg hij aarzelend.
«De waarheid was het snelle antwoord, dat zoo
beteokenisvol en met nadruk werd gegeven, dat do
ander het weinigje tegenwoordigheid van geest dat
hem nog was overgebleven geheel verloor.
«Ik ik zal u alles vertellen wat ge weten wilt,"
zeide hij.
«Ik heb je bespied," zeide de landlooper. «Je
hebt iets op je hart en ik weet wat het is. Je bent
oen eerlijk man, ten minste betrekkelijk maar je
houdt van geld en je vreest de schande. Je hadt
geld noodig en dat is je aangeboden voor oen goring
dienstbetoon, dat oogenschflnhjk zoo onsohuldig was
als iets. Maar ’t zal je in grooto mooielijkheden
brengen, tenzij dat je er zoo gauw je kunt, weer
uitwerkten dat kan je doen door de volle waarheid
te vertellen.»
«Wat meen je toch vroeg de ander half fluis
terend.
,Ik u>> ...ken'. U» «p«n hwft d» ra» bet
goederen bureau gehaald, gisteren een week geleden.
(Verdi tentolgd.)
Het nieuwe proces tegen Zola en Perreux
zal den 23en Mei voor bet Hof te Versailles
b-ginnen, d. i. daags na de herstemmingen
voor do Kamer. De president van dat Hof,
Tard’f, zou voor de extra-gelegenheid de lei
ding der debatten overlaten aan den eerste-
president Périvier.
Men noemt de advocaten Ployer en Maurice
Tézenas als de pleitbezorgers der civiele partij,
den krygsraad.
Het verslag van den krijgsraad is Zaterdag
in handen gesteld van den gouverneur van
Parijs. Deze deed de stukken 1
ter van oorlog toekomen, en
lastte zich weer bij zjjn collega
Heden ontvangen Z la en
ploten.
bad zjjo eene been bij de knie afgeelageu. By
den ander moest het been tot ouder de dij
worden afgezet, en hij heelt nog n!Wr wonden
en kneuzingen.
Maar het ergste bleek pas uit een onderzoek
van de politieer hadden zes jongelui in bet
bootje gezeten, en van de vier andere was geen
spoor ontdekt. Hun lijken zyn nog niet ge
vonden.
De zes, meest winkelbedienden, hadden het
bootje gehuurd om voor hun plezier wat te
gaan roeien. Waarschijnlijk is het bootje bij
ongeluk in de zuiging van de schroef gekomen.
Bij Schaerbeek heeft een spoorwegongeluk
plaats gehad de trein van 10,57 uit Antwerpen
is op een naar Antwerpen vertrekkouden trein
geloopen. Een tiental personen zjjn min of
meer ernstig gekwetst.
om de nog noodlijdende bewoners van
te ondersteunen.
Omtrent de ramp van de Maine zegt de
boodschap dat de president zyn bijzondere
aandacht daaraan wjjdt en zij constateert
dat uit de verwoesting van de Maine in de
haven van Havanna gebleken i«, dat Spanje
onmachtig is om den Vereenigden Staten en
anderen lauden de veiligheid voor hun schepen
te waarborgen, die zij met recht kunnen
vragen. Echter wordt erkend dut Spanje voor
zooVer dat mogelyk is zonder een specifieke
actie der Cortes, elke verantwoordelijkheid
voor het verlies van de M ine heeft ontkend
en het d epen spijt heeft betuigd over het ge
schieden van zti|k een ramp in een haven die
onder Spaansche jurisdictie staat.
De president verklaart ten slotte dat er een
einde moet komen \aan den oorlog op Cuba.
Mc. Kinley heeft aan zjjn boodschap nog
de volgende verklaringen toegevoegd
Sedert het redigeeren van de voorgaande
boodschap heb ik van de Regentes van Spanje
een officieel besluit ontvangen, waarbij aan
maarschalk Blanco wordt gelast den wapen
stilstand af te kondigen, ten einde het sluiten
van den vrede te vergemakkelijken.
>Ik ben overtuigd dat dit feit zorgvuldig
door u overwogen zal worden. Wanneer de
maatregel doel trelt, zullen onze wenschen
verwezenlijkt wordenindien hij schipbreuk
lydt, zal hij een rechtvaardiging te meer zjjn
van de daden die wij overdenken.
De Kamer zoowel als de Senaat hebben
de boodschap zonder debat verzonden naar de
commissies voor buitenlandsch zaken.
vreugde over het welgclukken van zijn plan en aan
den anderen kant was alles nog een chaos in zijn
brein wat betreft verder handelen. Hij had een
brutalen zet gedaan, en had veel gewonnenmaar
al wist hij nu waar Dolly Underwood zich bevond,
zij was daarmee nog niet aan hare vrienden en be
trekkingen weergegeven.' Dick was slim als een vos
en voortdurend op zijn qui-vive. Hoe kon men hem
uit den weg ruimen Hoe was het eindspel te
winnen P
Verder on verder ratelde het rijtuig, tot zij ein
delijk een groot, laag, witgepleisterd gebouw nader
den en Underwood met een gebiedenden tik tegen
het glas het teeken gaf tot stilstaan.
Ben gehoorzaamde zijn plannen waren intusschen
tot rypheid gekomen.
XVIII.
«De «landlooper^.
Wij zullen nu eerst eens weder terugkeeren tot
den vermeenden landlooper, met het ééne oog, dat
echter meer scheen op te merken dan twee gewone
oogen.
Wij verlieten hem, toen hij naar den hooizolder
klom, om een kijkje te nemen in de kist die zoo
geheimzinnig met kar en paard hier in deze ledige
schuur was gebracht.
Hij vond alles zooals de jongen hem had gezegd.
Hij onderzocht de kist nauwkeurig, vond een paar
kleine lapjes laken op den bodetn liggen, die hij
zorgvuldig in een stukje papier wikkelde, waarna hij
het in zjjn zak stak, en onhoorbaar de trap van den
hooizolder weer afdaalde.
«Zoo ver gaat alles goed," zeide hij tot ziehzelven,
terwijl hij zich weer in de schuur op do haverkist
zette en in diep nadenken verzonk.
Er was nog licht aan in het huis, zooals onze
landlooper duidelijk door de reten der deur zien kon.
Terwijl hij er naar keek, gingen echter al de lichten
uit, op éen na. Dit licht kwam uit een venster der
bovenverdieping.
Voorzichtig opende hij de deur dor schuur, na
derde het huis en klom langs een dakgoot naar bo
ven. De goot liep vlak langs het raam, zoodat hij,
zich aan de buitenvensterbank vasthoudend, geheel
in de kamer kon zien. Het gorden had men slechts
halverwege laten zakken, en naar binnen kijkende
zag hij een man aan een tafel zitten, het hoofd op
de handen gesteund. Do man scheen in diepe, oogen-
schijnlijk vérre van aangename, overpeinzingen ver
zonken.
De landlooper beschouwde hem eenige oogenblik-
ken zóó aandachtig, als wilde hij zijn geheimste ge
dachten raden. De man was van meer dan middel
baren leeftijd, met gradwe haren en baard, en een
gelaat dat teekeien vertoonde eener verkwistende en
losbandige levenswijze. Er was echter iets in zijn
gebeele persoon, dat dongene die hem aandachtig
beschouwde zeide, dat de man daar in de kamer
ook geldgierig was, steeds er op uit om dollars bijeen
te schrapen.
Onhoorbaar zacht schoof hij het venster open, zóó
zacht dat de man in de kamer er niets van bemerkte
eer het wijd geopend was. Toen sprong hij op, en
met een schorren angstkreet wilde hij de kamer ont
vluchten. Het was echter te Iaat. Heel kalm plaatste
de landlooper zich voor de deur en keek hem door
dringend aan.
Antwerpen, Nauwelijks was ze midden op de
rivier, of meo hoorde een hartverscheurend
gegil. De mannen die zich over de verschansing
bogen, zagen dat een roeibootje door de schroef
van de >Cambridge< was getroffen en stuk
geslagen, en de bemanning te wajer geraakt.
Het Engelscbe schip stopte onmitldellpk en
trachtte door gefluit de aandacht te trekken
van eenige werklui die daar dicht by aan
't werk waren. Twee mannen hoorden het
gefluit en de kreten om hulp, sprongen in een
jol en roeiden naar de plaats toe.
Daar zagen zij twee personen die zwemmende
twee andere boven water trachtten te houden.
De zwemmers waren, zooals later bleek, een
stoker en een bootsman van de Cambridge
die onmiddellijk over boord waren gesprongen,
en de hulpeloozen waren beide zwaar gekwetst.
De twee mannen in het roeibootje namen de
vier drenkelingen op. Ondertusscben had de
Cambridge* ©ok een boot uitgezet; de twee
Engelschen gingen daarop over, en ktfarnen
behouden terug op hun schip, dat toen zyn
reis vervolgde.
De eene gekwetste blies, zoodra hy aan
wal kwam, den laatsten adem' uitde schroef
been bij de knie afgeslageu. By
bij heelt nog nRfer wonden
-- -1-
Volgens berichten, uit Washington aan d’^
Daily Chronicle* geseind, houdt het Congres
het door Spanje genomen besluit om dent
wapenstilstand op Cuba af te kondigen, voor
een nienwe uitvlucht van Spanje om tijd te
winnen. Het congres zou dus aandringen op
gewapende tassebenkomst van de Unie, tenzij
de opstandelingen den wapenstilstand aan nemen,
en de Europeeache mogendheden de nakoming*
van de overeenkomst waarborgen-
Het ministerie van Washington heeft Zondag
tweemaal vergaderd. Na de ochtendvergadering
zeide de minister van marine dat de wapen
stilstand stellig een blyk van toenadering was
van Spanje en de vredezkansen er eerder door
toenamen. Cage, de minister van financiën,
zeide daarentegen dat de toestand feitelyk on
veranderd was gebleven. De President zou
gieter zyn boodschap naar het Congres zenden,
in den oorepronkelijken vorm, met een toevoe
ging den wapenstilstand betreffend. Een ander
lid van de regeering zeide: Als de opstande
lingen den wapenstilstand aannemen is alles
goed en wel, anders blijft de toestand precies
dezelfde; de bonding van den President is
volstrekt onveranderd, bij blyft gewapende
tussebenkomet noodig oordeolen tenzy Spanje
Cuba’s onafhankelijkheid erkentde Boodschap
zal daar nadruk op leggen, en evenzoo op
Spanje’s verantwoordelijkheid voor de Maine-
rntnp.
Volgens den correspondent van de Times*
te New-York brengen de heethoofden de Moine-
ramp weer op (len voorgrond. De oorlogspartij
heeft in het geheim een afzonderlijk onderzoek
naar de ramp laten instellen om het bewys
te leveren dat de Spanjaarden de Maine ver
raderlijk in de lucht hebben laten springen.
Deze party wyst op het vertrek van consul
Lee uit Havana, en op de oorlogzuchtige taal
van met den President bevriende bladen, die
tot heden voor den vrede geweest zyn. Zoo
Bchryft de Tribune* dat de Spanjaarden Cuba
geheel moeten loslaten en in elk geval van
dat eiland moeten verdwijnen.
De boodschap van den president is gisteren
aan het congres gezonden. De beer Mc Kinley
verklaart zich beslist tegen de erkenning der
Cubanen als oorlogvoerende party, daar het
oogenblik daartoe thans niet geschikt is,
maar de regeering keurt goed een zoodanig
gebruik van het leger der Vereenigde Staten
als de president noodig zal achten om de
vyandelykbeden op Cuba te doen ophouden
en bet eiland een bestendig bestuur te ver
zekeren. De reg ering vraagt een krediet
vooreerst niet scbjjnt te kunnen wo den ver
kregen, heeft de Russische regeering een uit
weg gezocht, die de mogelijkheid zal geven,
om aan deze moeilijkheid te ontkomen. Het
plan bestaat een voorloopige regeering in te
stellen, die het eiland zal beboeren, zonder
gouverneur; een soor^ regeeringsraad, bestaande
uit de admiraals van de Ru&sieche, Engelscbe,
Italiaanscbe en Fransche eskaders, en uit
enkele voorname leden van de Kretenser natio
nale vergadering.
Deze regeering zal op Kreta het zelfbestuur
invoeren.
Het plan,
Griekenland tol
heeft Rusland inmiddels niet opgegeven.
