EN.
:al2n,
ff eerde r
Gouda.
I
:iit.
f!
i
Z'.,
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Dinsdag 14 Februari 1809.
37ste Jaargang.
No. 7813.
Bulteolandsch Overzicht.
59.
pieren,
IJ
FEUILLETON.
i
35 Cis.
s a 20 Cts-
3 Cts.
sjongen
ritrages,
OOPEKS,
en, enz. enz.
it
IELFABRIEÏ.
:parateurs!
GS,
i.
ANNIBAL DE VONDELING.
j
OOP,
r elders.
’/«o fast.
s
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
i
I
i
spoedig te aan-
ideweg, Gouda.
de hoof Manau, zjjn ontslag heeft gevraagd,
worden gemaakt na de beslissing
i Stegaat omtrent het Vrijdag door
leraren
’/10 fast.
7f» fast.
D.
•digd, worden
'N gevraagd,
p onzer Acatènes,
kan bekomen),
ijzen
Telefoon No. 89.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
HOOFDSTUK IV.
01 LIEFDZ EINS ÜHIJ8AABOS.
SEKS
EL
>k speciaal gaan
van
adels, enz. enz.)
tonder ketting,
a, onze uiterst
/n fust.
IA,
Vw, ‘/.o hst.
Gedenkschriften van een Gelukzoeker
OF
Aaar het Fratuch.
doom W. NUTTERS.
in en maanden was alles
verscheen er geen enkel wolkje
was geen enkele dezer bijzonderheden
nerkzaam op, dat
»r 1899 belang
j scherp con-
Heeren, ik heb het genoegen u goeden avond te
wensohen of liever, goeden morgen, want ziedaar,
‘/io, l/u fast.
ijn van
No. 25.
Hij wreef zich de handen, een vergenoegde glim
lach krulde zijn lippen, terwijl hij mompelde
„Het geluk loopt me wonder mee, ik win dezen
nacht alle spelen.*
Telefoon No. 89
ADVERTENTIES worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Verspreide Berichten.
ItHEYFUS.
De voorzitter der strafkamer van het Hof
van cassatie te Parys heeft het sluitingsar-
rest gewezen van het onderzoek in verband
met de revisie van het Dreyfus’ proces.
De Echo de Parys deelt mede, dat de
procureur-generaal van het Hof van Cassatie,
de heor Manau, zyn ontslag heeft gevraagd.
Dez^ aanvrage zal evenwel eerst officieel
bekena
VB»
de Kamer aangenomen wetsontwerp.
In het Paleis van Justitie te Parys houdt
men zich druk bezig met de vraag wie
de rapporteur zal zyn, wanneer de revisie-
zaak voor de gezamenlijke Kamers van het
Hof van Cassatie komt.
Men vermoedt, dat de heeren Georges
Lemaitre en Ballat Banpré de meeste kans
zullen hebben.
De hertog de Latour had de zestienjarige Mathilda
gehuwd iu het vaste voornemen om haar jeugd te
sparen, en alleenlijk om gedurende zyn. laatste
levensdagen niet ten cenenmale alleen op de wereld
te staan, uitsluitend omringd door per week of per
maand betaalde belangstelling en toegenegenheid.
Hij was vastbesloten geweest baar alle vrijheid
te laten in hare on/chuldige vermaken en haar op
alle wijzen do opoffering die zij hem gebracht had,
te vergelden, en zich volstrekt niet teleurgesteld of
gebelgd te toonen, bij aid ie a het meisje in haar on*
schuld en onnoozelheid voort zou gaan hem als va
der te behandelen, tot wien zij de toevlucht nam
in alle kleine moeilijkheden.
Hij was or zeker van dat zijn leven niet meer
zoo heoi lang gespaard zou blyven hij wilde dat
Mathilda, de dochter van Bertha do Cbau-nont, de
erfgename zou zyn van al wat hij bezat. Maar
booze longen hadden allerlei verhalen rondgestrooid
omtrent de herkomst van het beeldschoone kind,
wier afkomst niemand bekend was, d e op eenmaal
als uit de lucht was komen vallen.
Men meende net zekerheid te kunnen zeggen,
dat de stroeve hertog, die zich zelden met iemand
inliet, zeer geldige redenen hebben moest voor wat
11®)
Heeren, ik heb het genoegen u goeden avond
de dag is reedt aangebroken.*
En hij streek het gewennene byeen en vulde al
zijn zakken.
Hierop verliet hij het boudoir om zich naar de
spiegelzaal te begeven.
Op het oogenblik dat hij den drempol overschreed
verwijderde de hertogin tich^aan den arm van haar
gemaal. Beiden waren in een druk gesprek ge
wikkeld.
Haar f linkerhand droeg een heerlijken rniker,
waarmee zy zich achteloos koelte toewuifde.
Onder deze beweging geraakte oen der bloem* n
los en viel voor haar voeten. Zij hield zioh evenwel
niet op om ze op te rapen, doch droeg zorg er niet
op te trappen.
Raphael, meenende dat niemand op hem lette,
trad snel toe en greep met een zekere hevigheid de
gevallen roos, keerde zich om en verborg ze aan
zyn boezem.
Den baron
ontgaan,
Frankrijk.
In de Salie d’Arras te Parijs is Donderdag
een groote meeting van de Ligue de la
défense gehouden, onder voorzitterschap van
den senator Trarieux. Het was er stampvol.
De Pressensé hield een conférence over „het
idee Vaderland”, welke eenigszins als tegen
hanger kan gelden van de lezing van Lemaitre
over hetzelfde onderwerp, al bestreed hy
dezen niet rechtstreeks. De „Temps” wijdt
anderhalve kolom aan de redevoering van
haar medewerker.
De Beaurepaire heeft Vrijdagavond voor
een stampvolle zaal een redevoering gehouden.
Na afloop werd er wat gemanifesteerd vóór het
ministerie van oorlog en het Palais-Bourbon.
ideweg, Gouda-
pheele
Kapok-Bedden,
d-Goederen, alle
Gewerkte Stoffen
sein-, Trouw- en
en Zwarte Cré-
t de el.
en andere Arti-
deurde Katoenen
Costuums
in f 4.50 voor
f 1.25 Echte
rsoonsvanl 5.—
Eu toen hij zag hoo weiuig, oogenschyolijk ten
minste, Mathilda het ware gewicht van den stap
dien zij gedaan bad, beseftehoe zy zich niet af-
keerig betoonde van een weinig gevleid te zien en
zich een weinig het hof gemaakt te zijn nam een
heftig gevoel van jaloezie bezit van het hart van
den h rtog.
Zijn liefde voor haar nam steeds toe en elk woord,
dot zij op vriondolyken toon anders uitte dan tot
hem, elk lachje, dat zij ten beste gaf aan anderen
het was hem als een diefstal en zyn jalou
sie wi rd sterker.
Niet dat hij hare deugd verdacht, of tn het minst
aan haar twijfelde in welk opzicht ook, de gedachte
zelfs aan zoo iets was nog nimmer bij hom opgo-
komen. Hij achtte haar zelfs niet in staat om in
gedachte, in welk pust van baar plicht ook, te
falen.
Maar zyn door jaloerschheid verscherpt oog zag
verder meende dat tenminste.
Hy zag de blikken die op baar werdeu geworpen
in den schouwburg, op de stralen, in de salons
overal. En hy vreesde dat haar liefde voor hem,
van welken aard die ook ware, schade zou lijden
by aid ie n een andere mond dan de zijne haar sprak
van beminnen.
Gaarne had hy zyn jeugdige, levendige gemalin
voor aller oog verborgen.
Het kwam hem voor als ontstal ieder die haar
beschouwde, hem een deel van haar liefd’.
(Jfsrdt vervolgd.)
De beslissing, welke Vrijdag in de Fransche
Kamer gevallen is, heeft de pennen der po
litieke redacteurs der verschillende bladen in
beweging gebracht, niet alleen in Frankrijk
maar ook in het buitenland.
Daar de Fransche bladen alle partijdig zijn,
interesseeren ons meer de buitenlandsche.
Van de Engelsche bladen zegt o. a. de
„Daily Telegraph” „Het zou te veel gezegd
zyn, wanneer men beweerde, dat ieder, die
gisteren voor de wet heeft gestemd, een be
slist vyand is van het bestaande régime,
maar men zegt niet te veel als men beweert,
dat ieder innig hater der Republiek den heer
Dupuy zijn stem gaf. En ook het doel, dat
de eerste minister beoogt, zal niet verkregen
worden door de middelen, welke by heeft
toegepast. De Dreyfus-zaak is niets dichter
aan haar oplossing gekomen. Zy is er zelfs
verder af dan ooit.”
De „Daily News” ziet den toestand zeer
angstig in. „Zelfs de onschuld van Dreyfus
zinkt betrekkelyk in het niet terug, als wy
denken aan hetgeen van Frankrijk geworden
is. De beweging, waaraan de heer Dupuy
zyn stem heeft verleend, is tegen alle wet.
Het is een georganiseerd systeem van vrees-
aanjaging, dat met Dreyfus begon en met de
Republiek zal eindigen.”
De „Daily Graphic:” „De Fransche regee-
ring heeft oen domheid en een gevaarlijk
iets gedaan uit vrees voor het leger en
zijne lage verdedigers in de pers. De heer
Dupuy is bang voor het leger, de Kamer is
bang voor de gevolgen van Dupuy’s lafhar
tigheid. Dat is de volle waarheid. Wy hopen
voor de eer van Frankrijk, dat de Senaat
een andere zienswijze zal hebben betreffende
den schandelijken toestand.”
De „Daily Mail:” Het einde dezer nacht
merrie zal zeker komen. Maar er blijft nog
een andere uitkomst, waaraan, naar men
gelooft, de generale staf de voorkeur geeft,
een oorlog met Engeland. Dat is de eenige
uitweg om de algemeene aandacht in Frank
rijk af te leiden van de betreufenswaardige
anarchie in het land zelf.”
V
Op de interpellatie van den Dnitschen
ryksdag-afgevaardigde Graaf Kanitz over
den stand der onderhandelingen over een
handelsverdrag met de Vereenigde Staten,
antwoordt de staatssecretaris van buiten
landsche zaken Von Bttlow met een lange
verklaring, waarin hij Duitschland’s eischen
omschryft en de verwachting uit spreekt, dat
by de verstrekkende wederkeerigc belangen
Een antiseinietische vergadering, die onder
voorzitterschap van Max Régis Donderdag
avond te Algiers gehouden zou worden, is
by profectoraal besluit verboden. Het word
daarop ’s avonds zeer onrustig in de stad.
Troepen moesten de menigte uiteendrijven,
die opgezweept werd door de députés Roche,
Bernard en andere vrienden van Rochefort.
Deze heeren schelden in de auti-joodsche
bladen thans den gouverneur-generual voor
misdadiger uit. Rochefort drinkt hi«*r on
daar eere-champagne in de Algerynsche
hoofdstad, maar houdt zich als „eenvoudig
toerist” voorzichtiglyk verre van de opstootjes.
Engeland.
In het laatst dezer week zyn te Bristol
in het huwelyk getreden een juffrouw Mar*»
garetha Chisholm en de heer Alexander
Macdonald, de laatste, ofschoon in de huwe-
lijksregisters onder dezen nuam ingeschreven,
is meer algemeen bekend onder dien vim „ko-
ning van Klondyke.” Hij is de gelukkige
bezitter van zeven en twintig millioen dull.
De wittebroodsweken zullen door het jonge
paar te Bournemouth worden doorgebracht
en daarna trekken beiden naar het rjjk van
den goudkoning terug. Macdonald is in
Schotland geboren; toen hy twintig was,
trok hy reeds als mijnwerker de wijde wereld
in, om iu Mexico, dat toen het rijkste zil-
verland was, te land te komen. De jonge
man werkte er hard en weldra had hy een
fortuintje bij elkaar gegraven. Toch was do
rijkdom dezer mynen do reden van zyn kort-
stondigén tegenspoed, want de reusachtige
hoeveelheden zilver, die aan het daglicht
werdeu gebracht, hadden zulk een depreciatie
van het metaal ten gevolge, dat Macdonald
genoodzaakt was zyn eigendommen in Mexico
met verlies van de hand te zetten.
In 1895 besloot hy zijn geluk in het goud
te beproeven. H(j trok naar Aljasku en zette
zich neer te Dawson City, dat nu 30,000 inwo
ners telt, doch toen slechts uit een handje
vol hutten bestond. Drie jaren later was hij
reeds eigenaar van acht-en-zeventig mynen,
waaronder die van Eldorado en Shookem,
waaruit jaarlijks voor een ronde som van een
millioen geput wordt en welke benaderd
zyn op 27 millioen.
Te midden der goudkoorts-epidemie, die
haar slachtoffers overal om hem heen uitkoos,
bleef Macdonald een bedaard en ernstig man.
Een van zyn eerste daden als „koning” was
de katholieke kerk te Dawson City te her
bouwen.
Kort daarop ging hy een bezoek aan En*
geland brengen; hy bracht eenigen tijd door
by zyn ouders in Schotland, ontmoette te
Bristol een familie, waar een oudste dochter
van beide ryken een bevredigende oplossing
der bestaande moeilijkheden niet meer veraf is.
In het debat over de interpellatie ver
klaren alle sprekers, waaronder Lieber, Her
bert Bismarck en Richter, dat zy het vol
ste vertrouwen stellen in de houding der
Regeering van het Duitsche ryk. Op ver
zoek van den heer Lieber legt de heer Von
Billow Duitschland’s staatkundige verhou
ding tot de Vereenigde Staten bloot en
brandmerkt’ hy de onwaarhedendie een
deel der buitenland&che pers heeft verspreid
over Duitschland’s houding in de Phllip-
pynsche quaestie en vervolgt dan„Ook
onder de heerschappij der Amerikanen zal
zich onze handel op de Philippynen en in
West-Indië ongestoord verder ontwikkelen.
Tusschen twee sterke en mannelijke vol
ken als het Duitsche en het Amerikaansche,
is oprechtheid de beste staatkunde. De we
derkeerigc betrekkingen tusschen beide re-
geeringen hebben nooit opgehouden goed
en vriendschappelijk te zyn. Ik zie voor het
oogenblik, zoomin als voor de toekomst,
eenig punt, waar de belangen van Duitsch-
land en de Vereenigde Staten vijandig te
genover elkander zouden kunnen staan.”
Deze verklaring werd op alle banken le
vendig toegejuicht.
Op de Duitsche leening van 200 millioen
Mark werd voor vier milliard ingeschreven.
Dq officieuse „Norddeutsche” schrift daarbij
„Een aanmerkelijk deel daarvan is klaar
blijkelijk bestemd voor langdurige belegging..
Aan de inteekening werd deelgenomen door
het geheele Duitsche Ryk, terwijl ook uit
het buitenland een zeer groot aantal inschrij
vingen kwamen. Het resultaat is een natuur
lijk getuigenis van vertrouwen in de finan
ciën van Pruisen en het Duitsche Ryk en
tevens een bltfk van vast geloof op de
vredesstaatkunde van Duitschland
Omtrent den toestand in Hongarije wordt
uit Budapest het volgende gemeld In de
jongste bijeenkomst van de liberale party
heeft baron Banffy medegedeeld, dat hy be
reid is af te treden, wanneer de oppositie
vooraf de verkiezing van een voorzitter der
Kamer en de goedkeuring van het budget en
van de voórloopige overeenkomst met Oos
tenrijk mogelijk maakt.
Bovendien moet de oppositie er in toestem
men, dat de belastingwetten worden goedge
keurd, en dat een wijziging in het huishoudelijk
reglement wordt aangebracht, waardoor voor
den vervolge de „technische obstructie” ón
mogelijk wordt.
GOIIDSIÏHE COURANT
Daarentegen wil Banffy een wyziging der
kieswe* in den geest der oppositie voorstellen.
Tot uog toe stuit de verzoening nog af, op
den onwil der oppositie om met Banffy iets
tot stand te brengen, zonder te weten wie zijn
opvolger zyn zal. Het schijnt, dat men vreest
voor een strikwant zelfs de begrooting, 1
waartegen de oppositie op zichzelf niets heeft,
wil zij slechts na Banffy’s aftreden goedkeuren.
De onderhandelaars hopen, dat ook deze moei
lijkheden wel uit den weg zullen geruimd
worden; de leiders der dissidenten, graaf Czaky
en graaf Andrassy, hebben Donderdagmiddag,
in tegwwoordigheid van graaf Fejervary, van
den minister Lucaks en van Koloman Szell,
een onderhoud over deze voor waarden gehad
met Banffy, dat tot een bevredigend resultaat
schijnt te hebben geleid.
auderen sya edelmoedigheid noemden. Anderen
gingen rerder en verjonnen allerlei galante geachie-
deniwen
Dit allee bleef den hertog geenszins verborgen.
Wat bcmiefve aangaat, hij haalde minachtend de
schouders op over de praatzucht der lasterzitke
wereld.
Maar met het oog op zyn pleegdochter was het
wel inderdaad noodig deze praatjes te logenstraffen
En om al de lasteraars voor altijd den mond te
snoeren, hen zelfs eiken schijn van wantrouwen of
twijfel voor goed te ontnemen, en zoodoende Ma
thilda’s toekomst te redden, besloot bij haar te
huwen bloot vormelyk, zouder te eiseben dat
haar liefde zich wijzigde.
En hij huwde haar.
En inderdaad, de lasteraars keken elkaar aan on
zeidenDitmaal verkeerd gezien I
Mathilda’s naam was gered.
Gedurende de eerste wekei
goed gegaan en
aan den hemel van dezen ongewonen vreemdsoor-
tigen echt
Maar toen de hertog zag, boe zijn schoone vrouw
gevierd werd en aangeboden waar zij verscheen, en
als het ware beklaagd over het ongelukkig lot dat
baar ten deel was gevallen, en nagaande hoe men
ongeveer over hem zon denken, en zijn daad van
haar te bnwen, die uit een waarlyk edel en grootsch
beginsel was geboren, zou veroordeeien, bespotten,
en dezelve aan de meeste lage neigingen zou toe-
schryven, maakten allerlei gewaarwordingen zich van
em meester en lieten hem geen raat.
B
