7
tic.
EVES
tgpillen
ivebverij
Meuwa- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Xo. 7818.
i
1
Bulleolaodsch Overzicht.
FEUILLETON.
t
ruari 1899.
nabend 18.
I.XE
A1OIBAL DEVONDEUÏÏG.
lEIMEIt
iotterdam.
i, Az.
ITO AP
Maandag 20 Februari 1890. 37ste Jaargang.
I
Inzending van Advertentiën tut 1 uur des tuidd.
tstberij
B$hestreni, de president,
Het Congres zal heden te Versailles bjjeen-
199
l, Apotheker.
4
hot schijnt mij
1]
1
0
utluuUi
ntellhf.
edrjjven.
ig half 8 wwn
i en prjjuen.
I
akten
shtller/
der 0.75).
IT8ENBÜBG nnd
TelefMa Mo. M-
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke N om uiers V F CENTEN.
Dit No. bestaat uit Twee Bladen.
EERSTE BLAD.
'Uien)
.ebt Laxeerend,
i en bevorderen
Vi cent per
Toooeelislen
3PEL8.
het stoom' n van
enz.
z. worden naar de
s geverfd.
stoomd of geverfd
de gezondheid
i
EHMAAK.
ids 7'/. Uhr
pol&re
l-A b e n d e
uml Stra/Üen
vtr. JttininleU-
th.
Gedeakschriften uo een Gelukzoeker
t Naar het ïratuch.
ooob W. NUTTKBS.
k alleen by de
iaven 198.
namaaksels!
eld in een Mi
ning van den
f. den Koning
l.
I DA de Heer
uen en verven van
sroben, alsook alle
CJR OUDE
iDAMMER
ler/ei
arten zugestellt.
1.01 INIII' COURANT.
tegM Jicht,
ipQnw, kortom
a-Expeller.
i te wenden tegen
|R-Expeller.
<1.36 de fl«Mh
potheken en by
grdam.
GER, Apotheker
Westhaven 1?.
Telefooa Na. 99
'ADV E R T E N T 1 EN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Uroote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Keizer Wilhelm heeft nit Hubertnsstock
telegrafisch mevrouw Faure zijn deelneming
betuigd. De Keizer seinde ook aan graaf
Münster om uit zyn naam een krans bij de
lijkkist te leggen, en om hem te zeggen,
dat de Keizer zich bij de begrafenis door
een bijzonder gezantschap zal laten verte
genwoordigen.
De vergadering van den Rijksdag begon
met de kennisgeving van president Faure’s
dood door den rykskanselier. Ik ben over
tuigd, zeide prins Hohenlohe, dat de Rijks
dag met den keizer en de bondsregeeringen
hartelijke deelneming voelt voor het Fransche
volk bij het overleden van een man, die
ongetwijfeld de groote belangen van vrede,
eendracht en welvaart der volkeren bevor
derd heeft. Gedachtig aan den band tusschen
de beschaafde volken, drukken wy onze
droefheid uit over1 het verlies van een volk
nat nooit’ opgehouden heeft, gaarne een dra
ger der beschaving te zijn. De Rijksdag
verhief zich van zijn zetels, hetgeen graat
zul doen. Is dat niet het geval, dan vraagt
men zich af, waarom Banffy de clubverga-
dering al vandaag heeft belegd, daar de
oppositie haar antwoord op de laatst over
handigde boodschap van de regeering niet
wil opmaken voordat zjj Szell, die pas van
daag uit Weenen terugkeert, hoeft gehoord.
Dat de Hongaarsche ministercrisis een
Oostenryksche ml zich zal sloepen, wordt
betwist.
lil)
Zij wm volstrekt niet schoon, deze jonge vrouw.
Zy wee hoekig, beenderig, met een plette, eb in
gezonken borst en een geelachtige tint, verdroogd,.
Het wu duidelijk dat inwendig vuur haar verteerde,
dat brandende begeerten, door bet niet vinden ran
bevrediging steeds feller blakende, haar organisme
vernielden. Zij had Xn hare manieren iets van een
kat. Hare scherpe, teebitterende oogen verrieden
beweeglijkheid vau gedachten, opgewondenheid, altijd
durende onrust, ^nel vlam vattende en snel ver
koelende; een dier naturen die tot kuipen en ia-
trigeeren schijnen voorbestemd te zyn; die aan een
gevaarlijke leugen den voorkeur geven boven veilige
waarheid geslepen en listig zonder overleg, zonder
berekening, slechts geleid door een boosaardig in
stinct, evenals een slim dier.
Zy was volstrekt niet mooi.... toch bekoorde zij
en trok zij aan, de gloed, die van haar uitstroomde
was aanstekelijk.
Zjj wm vlug en rusteloos en gevat een Fran-
9aise van het zuiverste bloed.
«Goedendag, Justine, goedendag, zijt ge daar?*
wide de baron. j,
«o pzuBiuüHl, constateerde.
Jf aure’s doodbericht lokt in de heele En-
rache pers voor Frankrijk sympathieke
aiskelen uit. De „Daily Chronicle heeft
een rouwrand om haar hootdartikel. De
„Times” schryftIedere Engelschman zal
diup sympathiseeren met de motie, die de
regeering heden tot betuiging van rouw in
het parlement zal voorstellen. Het blad
gelooft dat Dupuy de meeste kansen heeft
Faure op te volgen, maar dat Cavaignac en
andere dergelyke intriganten alle krachten
zullen inspannen. De „Times” ziet Frank-
rjjks toekomst zeer donker in.
I
De berichten over den uitslag van de be’
raadslagingen tusschen den Koning van Hon
garije, zyn ministers en Koloman Szell blijven
tegenstrijdig. Maar gisteren had bepaald de
meening de overhand dat Banffy Zondag of
Maandag voor het laatst in den ministeriöelen
ulonwagen van Boedapest naar Weenen zal
sporen en weldra terug zal komen met het
ontslag van het kabinet in den zak, on door
Koloman Szell zal worden opgevolgd. Hot
bl|jkt dat ds minisUfrpreaident werkelijk
vrOeger al ontslag heef^gevraagd, maar de
Koning weigerde toen, omdat hy niet den
schijn wilde hebben voor de oppositie te
wijken.
Jüet onwaarschijnlijk klinkt de lezing dat
Wwikm kroonraad twee voorstellen tegen
elkander zyn gewogen: het voorstel van
Banffy, om de oppositie door gewelddadig»;
maatregelen tot rede te brengen, en een
voorstel van Szell, om de oneenigheid irnder
minne te schikken. De Koning die nu ein
delijk overtuigd schijnt te wezen dat dit
laatste de eenige weg is om het Vergelijk
erdoor te krijgen, daar de oppositie en du
regeering het toch niet eens worden, heeft
zich dan met het voorstel van Szell ver-
eenigd.
Indien Szell minister wordt, voorspelt men
hem geen lang leven. Niet dat hy spoedig
ten val zal komen, maar men verwacht dat
hij slechts zoo lang minister zal willen blijven
totdat alles weer op rolletjes gaat, en aan
zyn opvolger zal overlaten, daarvan te ge
meten.
Het Huis van Vertegenwoordigers is in-
tusschen weer bijeengekomen, na een week
rust. Natuurlijk werd de obstructie voort
gezet, op dezelfde vervelende manier als vóór
de rust. Vanavond vergadert de liberale
party, en men verwachtte dat Banffy daar
zou meedeelen wat zyn laatste woord aan
de oppositie zal zyn. Maar in verband met
het bovenstaande is het geenszins mogelyk
dat hy nog andere, onverwachte mededingen
De Fransche minister-president Dupuy
richtte een rondschrijven aan de prefecten
en sousprefecten waarin hij hun last geeft
hunne ponten niet te verlaten of daarop terug
te keuren, indien zij met verlof zyn.
Niets deed het overlijden van den president
voorzien. President Faure hield zich de laatste
dagen bezig met zyn gewone werkzaamheden,
en reed zelfs paard; wel klaagde hy Donderdag
over zwakte in de beenen. Dondermorgen reed
hij daarom niet te paard, uit, maar nam toch
kennis van de aangekomen stukken, presi-
deerde daarna de vergadering van den minister
raad en gebruikte daarna het dejeüner.
Eerst tegen zes uur, juist nadrft hy een
besluit geteekend had, riep hy generaal Le
Gall; zeggende: „kom gauw, ik voel my
niet goed!”
De president wankelde, en bracht de hand
aan het voorhoofd, zeggende: „Ik ben niet
goed.” Hy was volkomen bij -bewustzijn.
Doctor Parant bijgestaan door maj. Humbert,
die aan den dienst van het Elyseé verbonden
is, wydde zyn zorgen aan den s^eke. Toen
de ‘toestand niet verbeterde, wenschte de pre
sident zyn vrouw en kinderen te zien. Deze
kwamen. Minister-president Dupuy werd ge
waarschuwd en deze liet de andere ministers
waarschuwen.
President Faure nam hartroerend afscheid
van zyn familie, sprak vriendelyke en harte-
lyke woorden tot het personeel van zyn huis,
en verloor om 9 uur het bewustzijn.
Hy gaf te 10 uur den geestnaar de mee
ning der geneesheeren overleed hij ten ge
volge van bloeduitstorting in de hersenen.
Op de herhaalde verzoeken der familie was
eenige oogenblikken voor het overlijden een
priester ontboden, die hem de laatste genade
middelen der kerk schonk.
Na het overlijden werd onmiddellijk de
vlag op het Elysée halfstok geheschen.
Faure overleed in zyn kabinet; hy is als
’t ware te midden van zyn arbeid heengegaan.
Hy ligt thidis met de handen op de borst
gekruist; zyn gelaat is niet in ’tminst ver
anderd; de uitdrukking er van is kalm en
rustig. Twee geestelijke zusters waken by
deft doode.
Het was aandoénlijk de smart van me
vrouw Faure te zien.
Het lichaam zal worden gebalsemd.
uw gaven eu pak dit aan.*
Al sprekende liet de baron eenige geldstukken
ia haar hand glijden.
«Ah elke zedeles in de wereld besloten werd op
die wijze, dan zou men er over het algemeen min
der afkeerig van zijn dan thans het geval is. Ook
beschouw ik dat gold geensz ns als eeu versterking
by uw raadgevingen, eigenlijk beschouw ik ze bee-
lemaal niet.... ik ga dit geld verdienen 1 Ik ben
tot uw orders, het zal me aangenaam zijn op uwe
vragen te antwoorden.'
«Waartoe vragen? Verhaal maar op uw eigen
manier wat ge weet*
«Dat is ook goed. En anders.,., ik heb bier mijn
notitie-boekje.*
«Laat een» zien.*
«Ziehier.... maar niet achterin kijken, heer baron
dat mag niet.*
Dit zeggende baalde Justine uit haar gewaad een
klein boekje te voorschijn.
«Laat ons daar eons zien.... alleen vooraan I Laat
on» een» zien J* w
«Hqi is heel wat bijzonders! heer baron, ge kunt
niet zeggen dat ge uw geldSwggoo't, maar wel dat
ik dwaas ben door niet meer te vragen*
«Bravo I Goed gesproken. Jammer maar dat ik
zoo’n slimme vos ben.*
«Ik ben voht/ekt niet voornemens meer te vragen.
Ik ben een eerlyk meisje ik hoop niet dat ge
daaraan twijfelt.*
«Loop heen, kleine duivelin, wie twyfelt er nog
aan uwe eerlijkheid Iedereen die u kent heeft ze
kerheid op dat 'punt. Allemaal kennen we uw aer-
jykheid heel wel..,.*
«Of ik hier ben? Ik geloof het wel, ik zou het
wel denken.*
„Zet je dan neer, hier, naast mij. Ik hoop dat
wij reel te spreken zullen hebben.*
De jonge vrouw, die wij hoorden aanspreken met
den naam van Justine, en die daarop geen aanmer
king scheen te hebben, zoodat wy kunnen aanna
men ouder voorbehoud der mogelijkheid dal bij
valsch wm dat dit inderdaad haar naam is, was
de kamenier der jonge hertogin de Latour. Op de
uituoodiging van den baron de Maubert om zich
neer te zetten, ontdeed zij zich vlug van voile en
mantel en nam plaats.
Er heerschte een oogénb’ik van stilzwijgen tus-
schen-den baron en de kamenier.
Mijnheer de Maubert was de eerste die daaraan
een eind maakte:
«Ik wacht I» zeida hij.
«Ik opk, gelijk ge zien zult, als ge my goed
aankükt.*
«Drommels, 'het is waar.,., hjcjud mij ten goede
dat ik het vergat....*
«Het is waar, dat ik ook vergeet naarmate gij
zulks doet.*
«Die kleine is bik de pinken,* zeide de baron in
zyn zak tastende. <k
«Men heeft me dat zoo vaak gezegd, dat ik het
zelf geloof.*
«Bij de pinken zijn is een heerlyke eigenschap,
een schitterende deugd. Trolsch te zyn op een
deugd <is een ondeugd, die tegelykertyd de deugt!,
die den hoogmoed gaande maakte te niet dpeV..
Blijf nederig, Justine, en blijf bij de pinkan. Word
niet ijdel, verhef u niet, laat u niet voorstlsan op
jjgbaar by
ETERS Js.
wijs vanr echtheid is
en kurk steeds roor-
i duMMmder Firma
komen voor de verkiezing van een President
der Republiek.
De plotselinge dood van president Fanre
maakt overal levendigen indruk, maar de
órde en rust worden nergens bedreigd. Men
stelt algemeen groot vertrouwen in den
minister-president Dupuy, die nu reeds voor
de derde maal belast is met de tusschenre-
geering en die de onafhankelijkheid en de
vrijheid van het Congres zal weten te dóen
eerbiedigen, zooals hy dat de vorige malen
heeft gedaafi.
De algemeeue indruk is, dat de dood van
president Faure wel is waar een ontzettend
verlies is voor zyn gezin, maar geen onher
stelbaar verlies voor Frankryk.
Over het algemeen houdt men zich het
meest bezig met de vraag, wie tot zyn op
volger zal worden gekozen op een oogenblik,
dat de partyen zoo scherp tegenover elkander
staan en de mogelijke candidaten volstrekt niet
zyn voorbereid op dit ontydig openkomen
van de hoogstë waardigheid in den ytaat.
Men noemt de heeren feline, Brisson en
Dupuy, maar men acht hun kansen weinig
gunstig, Luubet, de president van den Senaat
en Waldeck-Rousseau worden geacht meer
kans te hebben; men sprejkt ook van de
mogelijkheid op een militaire candidatuur.
Van enkele zyden wordt Cavaignac genoemd,
maar diens verkiezing is weinig waarschijn
lijk. De president der Kamer Deschanel, is
nog wel wat jong en is niet gehuwd.
Dientengevolge is er veel kans, dat de
keuze op een out-sïder valt.
Verspreide Berichten.
nniiYFVs.
Het verzoek tot wraking van den heer
Bertnles, door Esterhazy ingediend by hot
Hof van Cassatie zul door de Kamer van
Strafzaken aanstaanden Donderdag worden
behandeld. Mr. Accarias is met zyn rapport
gereed en heeft dit den procureur-generaal
toegezonden. Onnoodig te zeggen dat de
rapporteur van oordeel is dat het verzoek
rondweg geweigerd móet worden.
Nader wordt gemeld:
Het rapport van den rapporteur der straf
kamer van het Hof van Cassatie over het
verzoek van Esterhazy, die den rechter van
instructie Bertulus onbevoegd wil laten ver
klaren om in de zaak Christian Estyrhazy
Walzin Esterhazy op te treden, conclndeed
tot verwerping van het verzoek.
Het gerucht gaat, dat de regeering een
vervolging zal doen instellen tegen het be
kende blad Droits de 1’Hommc” in verband
met een artikel, waarin verklaard wordt, dat,
Felix Faure en Dupny (de eerste nk minister
van marine, de laatste als premier, toen
Casimir Perier president der Republiek was)
kennis droegen van de onwettige mededeeling
van geheime stukken aan den eersten-krygs-
raad en zulks rustig toelieten; welk feit
volgens genoemd blad zou zjjn gebleken uit
do bekentenissen van generaal Mercier en
uit de verklaringen van Casimir Perier voor
de Strafkamer, en waardoor te verklaren zon
zjjn het verlangen van Felix Fanre en Dupuy,
oni de zaak in den doofpot te stoppen
De regeering van de Republiek heeft niet
alleen het recht, doch is zelfs, zou men zoo
zeggen, moreel verplicht het blad in-qnaestie
te vervolgen. Of zy daartoe evenwel zal
overguan, zal wel afhangen van de al of
niet gegrondheid der bewering.
Frankhijk.
De heer Garsonnet, deken van den rechts
geleerde faculteit te Parys, is aan het station
te Feignies Odoor een open luik in een kelder
gevallen. Na eenige uren werd hy eerst ge-
Du baron reide dit lachende en begon do k-sing*
Maar weldra reikte bij Justino bet boekje over
met de woorden
Justine, mijn kind, uw schriftik kan er niets
uit maken.*
«Ik schrijf cooals ik kan.*
«Dat neem ik wel aan, maar
eenigszins onduidelijk toe
«Wat nu?*
«Lees het 'maar voor. Het znl u als sobiyfster
gemakkelijker vallen.*
«Gaarne.... het ie vandaag Donderdag?* t
«Ala ik me niet vergis, ja.* 'i
,Ik ben het laatste hier geweest Zondagmiddag
om twee uren. Om vier uur was ik ifi het hótel de
Latour terug. Mijne mededeolingen vangen aan op
dien Zondagmiddag, vijf minuten over vieren.*
«Ziedaar wat men eerat noemen kan geen oogen
blik verliezen I*
«Niet waar, heer baron? dat sou ik ook denken.
Luister nu, ik begin.
Zondag 5 m i u u t e m-o v e r vieren. Ma
dame laat me roepan. order gegeven nie
mand bij haar toe te laten en stuurt mij heen om
bij don kamerbedionde, die opent als er gebeld
worde, de lijst van bezoekers die zich in den loop
van den dag aangemeld hebben, te halen.
Ik breng haar een dozijn visitekaartje», die aan
de deur afgegeven zyn. Madame beschouwt ze een
voor een en leest, blijkbaar met iets anders bezig,
hafluid*de namen. Een kaartje van zeer’klein for
maat doet haar sidderen.