a.
uur,
ner,
I
yViewwB- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
jfe-;
7833
37sl<* Jaargang.
T.
Buitenlandse!) Overzicht.
ELW!
.ater.
v
H.
*9
o
I.
hik
8
9“
2
s
Donderdag 0 Maart 1899.
AWfcBAL DE VONDmNG.
pVaar het Franah.
B
Inzending van Advertentiën tot 1 uur dea midd.
>*0
Verspreide Berichten.
Heliiulbe),
t.
JELNo. 612
J
voor
een
o
van
(leveranciers.
per ituk
Telefo.. Mo. SI.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a.g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
t«i
m
lOdig.
9
2 fles».
2
2
Ie»ch.
GOlimlWlllIXT
rdrecht.
ralrr.
^addinxvetn.
tdegravtn.
erk adldteé
De Fransche Kamer heeft zich met de
jongste gebeurtenissen te Maskate bezig ge
houden.
Brunet stelde den minister van buitenland-
ache zaken dienaangaande een vraag. Tot
dusyer was het, zeide Brunet, de conventie
van 1862 tusscben Frankryk en Engeland
geweest, die dó betrekkingen en de rechten
fyan beide landen tegenover Oman bepaalde.
Was Mie toestand gewijzigd, zooals men uit
de jongste gebeurtenissen zou opmaken, en
had Frankrijk niet langer dezelfde rechten
te Afaskate als Engeland?
Toen het bericht kwam dat de sultan aan
Frankrijk de beschikking had gegeven over
een kolendepot antwoordde Delcassé
is een agent van de Engelsche regeering te
Maskate tusschenbeide gekomen, en voorde
bedreiging van de Engelsche kanonnen is
de sultan teruggekomen op zyji besluit. Maai
de Fransche regeering heeft' niet geduld dat
de concessie, haar verleend, ingetrokken werd.
Wat de conventie van ’62 betrof, Frankrijk
is nooit voornemen? geweest, die te wijzigen,
en het wil evenmin zijn rechten als zyn ver
plichtingen, uit die overeenkomst voort
vloeiende*, prijsgeven.
Gedenkschriften van een Gelukzoeker
doom W. NUTTERS.
lijft
Het geval was dus, dat de Franwhe .agent
zjjn lastgeving overschreden hadden in een
dergelyk geval is het gebruik, de kwestie
M. f'”"
bi
Naar aanleiding van bet voorval was,
ging de minister voort, een vertoog gericht
tot de Engelsche regeering. Deze had toen
erkend dat de twee landen dezelfde rechten
konden uitoefenen te Maskate, en in beginsel
de concessie van een kolendepot ten behoeve
van Frankrijk goedgekeurd. Onder handelin
gen werden nog gevoerd over de plaats waar
dat kolendepot gevestigd zou worden. De
Engelsche regeering had daarenboven haar
diep leedwewn uitgesproken over het ge
beurde.
„Men ziet, zoo eindigde Delcassé, hoe on
juist het is/in dit verband te spreken van
een vernedering. De Kamer heeft verstandig
gedaan door de regeering stil te laten on
derhandelen. Zonder rumoer is voldoening
gevraagd, en de verkregen voldoening is er
niet minder groot noch minder volkomen om.”
Deze verklaring van Delcassé werd luide
toegejuicht.
Niet onaardig is het, hier tegMiover te
stellen de Engelsche lezing van bo venstaande
zaak.
In het Lagerhuis heeft de ondersecretaris
van buitenlandsche zaken Brodrick eene
mededeeling gedaan in zake Maskate. In
Maart 1898 verkreeg de Fransche agent
van den sultan van Maskate in pacht of
concessie een stuk land, gelegen aan een
kleinen inham, om er een kolendepot te ves
tigen. Het zon Frankrijk vry staan er z(jn
vlag te planten en er vestingwerken aan te
leggen. Zoodra dit de Engelsche regeering
bekend werd, v^-klaarde zy die overeenkomst
in stryd met het verdrag van 1862 en met
de bijzondere verplichtingen van den sultan
tegenover Groot-Britanje op het stuk van
de toewijzing en vervreemding van grond
gebied. De sultan werd dus aangezocht de
pacht in te trekken, hetgeen geschied is.
Wij hebben zoo vervolgde Brodrick
het optreden van onzen agent niet afgekeurd.
Hij handelde op onzen last. Lord Salisbury
heeft den Franschen gezant meer dan eens
gezegd, dat zijns inziens het standpunt der
Engelfcche regeering rechtmatig was en dat
zy er onmogelijk van kon afwyken.^ De ver
klaring, die de Fransche minister vim bui
tenlandsche zaken eergisteren in de Kamer
heeft afgelegd, is onvolkomen. Hy verzuimde x
er by te zeggen, dat de Engelsche gezant’
teJ Parijs in de vorige maand November den
minister vroeg of de geruchten, naar luid
waarvan Frankrijk op de kust van Maskate
grondgebied had verkregen, juist waren. De
minister antwoordde, dat by er niets hoe
genaamd van gehoord had, en hy herhaalde
die verklaring een paar dagen geleden.
rjd)
Be mensch ia en blijft een onvolmaakt, half
slachtig wezen, hij kan evenmin opklimmen tot
de deugd der engelen als afdalen tot de'verdor
venheid dér duivelen. ift
Maar al is het waar dat aan Jke wandaad
tweestrijd voorafgaat, even waar is het, dat die
strijd meestal ten gunste van het kwade eindigt.
•Derhalve,zeide Raphael na een lange pauze:
•gij zoudt me aanraden om te doen wat deze
Van der Grijp van me vraagt
•Ik raad mets aan.<
•Maar, als ge in mijn plaats waarL de Salluces
wat zoudt ge doen.«
•Daarop zal ik u antwoorden, als ge u verze
kerd houdt, dat het mijn doel niet is om u oyer
te halen Wat zou ik ook eigenlijk voor belang
bij deze zaak hebben. Wilt ge mijn persoonlijke
meening
•Ja, laat hooren
•Welnu, ik zpu het doen. In uwe omstandig
heden zou ik het doen.c A
zoudt het doen
•Voorzeker. Zonder vrees, zonder zelfverwijt
zou ik het er op wagen.
•Wel, niettegenstaande alles wat ge mij gezegi
hebt, ofschoon ik geen kans zie u te antwoordei
geVoel ik een onoverwinnelijken afkeer, een on
willekeurige vrees, die ik niet af kan schudden
-V Kinderachtigheid.
•Valschheid in geschrifte, mijn vriend/ Ik zal
altijd het verwijt met mij omdragen, dat ik kans
geloopen heb naar het bagno te worden gezonden.
Die kerel zal mij met den vinger kunnen nawijzen
en zeggen, dat het zijn goedheid is, dat ik niet
op Óetfgalleien ben. Valschheid in geschrifte.
•Welnu,hernam de Salluces, eensklaps een
anderen toon aanslaande, daar ge niet overtuigd
zijt van de weinige ernstige beteekenis dezer zaak
en daar het woord u vrees aanjaagt, alhoewel gij
de zaak zelve vrij onschuldig gelooft, laten we
er niet meer over spreken en zet het uit uw ge
dachten. Ik in geen geval zal er op aandringen,
dat ge het doet. Het is mij in den grond van
de zaak ook vrij onverschillig of gij al of niet
bezitter wordt van miss Orphelie. Goedenavond,
heer burggraaf, tot morgen.
Deze -woorden gaven aan Raphaël’s weifeling
den genadeslag.
0Vooruit, weet je wat, ik waag het, ik teeken
dat stuk,* zeide hij.
«Dan moogt ge wel voortmaken, want ge weet
Van der Grijp zou niet langer dan een uur op
antwoord wachten.*
«Waar kunnen we hier in deè omtrek gezegeld
papier koopen
«Q, daar kan ik u wel aan helpen/ Van dat
soort goed ben ik doorgaans voorzien. Wacht, ik
grooten. Doch dit moet dan ter sluiks gaan,
want als bet op protestooren aanktftnt tegen
de Engelsche tactiek, staat Italië zeker niet
alleen.
S
a U’S’
2
-lijmen, g
Het nieuwe Spaansche kabinet is voltal
lig, dank z(i de bereidwilligheid van den
schout-bij-nacht Gomez Imaz om de porte
feuille vin marine te aanvaarden.
De Cortes zijn door het besluit der Re
gentes ontbonden en in April zullen de nieu
we verkiezingen plaats hebben. De heerSa-
gasta heeft voor zijn heengaan der nieuwe
regeering nog een vriendendienst bewezen.
Hij heeft Silvela gewezen op het groote ge
vaar, dat dreigt van de Carlisten in Cata-
lonië. H j heeft den minister-president vooral
het gewicht trachten aan te toonen van de
rapporten der prefecten, die allen van een
toenemende agitatie melding maken.
De Carlistisehe aanvoerders houden zich
bijna allen in Frankrijk op. Zjj hebben aan
de overzjjde der grenzen hnnne kwartieren
opgeslagen, en voeden vandaar de agitatie.
De nieuwe Cortes zullen onmiddelljjk wor
den geroepen twee wetsvoorstellen in behan
deling te nemen van het nieuwe kabinet.
‘Het eerste is, om het pensioen van 7500 pe
seta’s, tot nog toe aan oud-ministers uitge
keerd, te doen ophouden. Het tweede is een
voorstel, om aan Duitschland te yerkoopen
de Carolinen, de Palao-’eilanden en de Maria-
nen, naar aanleiding van het Cortes-besluit
Om ook de laatste Spaansehe bezittingen van
4e baud te doen.
■iHEYFVN
De beide deelenj* bevattende bet verslag
van de door de strafkamer geleide enquête
in de revisiezaak, zijn eergisteren aan allo
leden van het Hof van cassatie toegozonden.
Geljfk men weet, z(jn er slechts een zeer
klein aantal exemplaren gedrukt. Hoeveel
jourmilisten er op zulk een exemplaar zullen
azenl
Dat Hallot-Beaupré, de opvolger van
Quesnay de Beaurepaire als president van de
burgerlijke kamer van het Hof van cassatie,
thans door president Mazcau als rapporteur
aangewezen, een bepaalde meening omtrent
de schuld of onschuld van Dreyfus zou heb
ben, is ons niet lekend.
Borland Strong, de Parjjsche correspon- -
dent van de Observer, telegrafeert aan de
Temps, dat al wat Esterhazy omtrent hem
vertelt in zijn jongst verschenen brochure,
leugen is.
De socialist Fournière diende gisteren een
Interiiellatie-veyzoek bjj do Kamer in, om
den minister van oorlog te vragen „welke
maatregelen de regeering. denkt te nemen
ten opzichte der leden van den generalen
Stat, bedoeld in het (thans openbaar gemaakte),
getuigenis van Esterbazy." Hta
De weddenschap vanrden minister-presi
dent Dupuy, dat de zaak van Dreyfus uiter
lijk 20 dezer zou z(jn afgeloopen, had veel
kans door hem verloren te worden. Volgens
de Oaulois heeftdan ook de heer Hinder,
toevallig den minister tegenkomeiflre, hem
een. uitstel aangeboden. „Goed", antwoordde
de heer Dupuy, ,„ik neem tiert dagen."
De inzet, als men zich herinnert, is een
maaltijd van twintig aanzittenden.
DviTscitLaan.
Een ballon van de militaire Inchtschippors-
afdeoling te Berlijn beeft don 2den dezer
onder commando van don oerste-luitenant
von Siegsfeld een reis grtlaan, die zoo snel
was dat zjj haar weerga wel niet zal hebben.
De ballon steeg te Berlijn om tien minuten
over tienen op, passeerde om één uur
Breslau, ging om drie over de Oostenrjjkscho
grens en landde om vier uur te Baguskain
Galicié. De afgelegde afstand bedraagt
„Waarlijk? zie ik er zoo bandietachtig uit?”
vroeg Raphael, gedwongen.
„Op mijn woord. Maar, goeden avond, men
wacht mij. Dag
En de lichtzinnige Azurine, luid lachende, nam
den arm van haar begeleider, die gedurende deze
korte samenspraak, op de knop vah zijn wandel
stok had staan bijten, en een verre van schitte
rende figuurfmaakte
„Op mijn woord,’’ zeide Raphael, „de kleine
heeft gelijk Ik heb iets in den zin Wat zien
vrouwenoogert toch scherp.”
Maar, hij gevoelde, dat hij niet meer terug kon
dat hem niets anders-overbleef. t
De eigenliefde des jonkmans was in het spel,
en bovendien, de Salluces* was aan zijn zijde
gereed om den minsten zweem van aarzelen met
een spotlach te verdrijven
Bevende nam Raphael het gezegelde papier voor
zich en schreef den gebruikelijken term
„Op zicht betaalbaar na drie maanden tot
bedrag van vijfduizend vijfhonderd francs.”
Vervolgens 'dateerde hij het stuk en bekrach
tigde het met zijn handteekening.
Daarna het noodlottige blad papier omkeerende
en den brief van den baron de Mjmbert, een uur
geleden ontvangen te voorschijn halende, volJM
hij langzaam, lijn na lijn, haal voor haal, de naam-
teekening van zijn pleegvader na.
„Prachtigriep de Salluces uit, een Slik op de
nabootsing werpende, die in waarheid zeer verdïen-
stelijKnagemaakt was en alleen bij zeer nauwkeurige
waarneming eenig verschil liet bemerken.
(Wordt vervolgd).
Telefm «t
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regel» a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
zyn lastgeving overschreden hackten in
kennis viyi de betrokkeiy regeering te
[gen en langs diplomatieken weg een
ÏBsing van haar uit te lokken ten einde
da* openbaarheid te vormyden, die aan een
bedreiging met een bombardement vast zit.
(jord Salisbury heeft dan ook aan den
Ftjuischen gezant Canbon gezegd, dat hy om
die reden de voorkeur had gegeven a^n een
minder oponltik optreden. Het is duidelyk,
dat de handeling van den Engelschen agent
vrft van blaam is. Wy achten haar in bet
wezen der zaak volkomen juist.
Het verdrag tusschen Engeland en Frank
rijk verbiedt Frankrijk niet in Maskate een
kolenb.ergplaats te hebben Engeland heeft
er ook een maar onder voorwaarde, dat
er geen afstand van grondgebied by plaats
heeft. Wf vernemen dat de regeeriifg van
haar recht in deze zal gebruik maken, met
inachtneming van het genoemde voorbehoud.
s®
pe Italiaansche regeering - maar zjj mis
schien niet alleen moet zich een beetje
ongerust maken over het optreden van den
Britschen generaal sir Hubert Chelmside, op
Kreta. Niet alleen jjfeeft Engeland nog geen
zijner 2000 soldaten van dat eiland terugge
roepen, may sir Hubert heeft eene proclamatie
uitgevaardigd, waarin hy zich Britsch yiilitair
gouverneur van Kreta noemt en als zoodanig
niet alleen eene burgerlijke rechtbank tp Can-
dia insielt, maar oOk een geheel Britsch bestuur
aan welks ambtenaren hy schandelijk hooge
salarissen heeft Joegekend, ten laste der arme
bevolking. De proclamatig van Prins George
heeft hij geruimen tyd uitgesteld, en ten slotte
deed hy het aan de Mohammedanen voorkomen,
dat die prins, als hooge commissaris, hen
allen van Kreta wilde verwijderen, hetgeen
een verzoekschrift van de Mohammedanen aan
koningin Victoria ten gevolge had, om hen
onder haar beschermheerschap te plaatsen.
Inmiddels heeft de Britsche consul sir Alfred.
Billioth met zijn gezin intrek genomen in het
oude paleis van den Turkschen gouverneur.
Het heeft er veel van, of Brittanje grooten
lust gevoelt zich op Kreta te nestelen, gelyk
het in Egypte gedaan heeft. Maar daardoor
zou het evenwicht in de Middellandsche Zee
zeker ernstig gevaar loopen van te worden
verstoord, in de eerste plaats wel ten nadeele
van Italiö, dat zach niet door Engelands
moreelen steun in het Verre Oosten daar
voor kan laten schadeloos stellen. Ook de
postzegel-quaestie van vroeger deed vermoe
den, dat John Buil op middelen peinsde um
ongehinderd fyn invloed op Kreta te ver
zat even in mijn portefeuille kijken. Ik ben altijd
gewapend, evenals een soldaat Natuurlijk, kijk
maar hier. Ik heb meer dan ge noodig hebt
Sedert zij den woekeraar verlaten hadden, had
den zij op en neer geloopen, en waren dus nog
in de onmiddellijke nabijheid der woning vin V,an
der Gryp. Op het ©ogenblik dat Raphael zijn
besluit nam, stonden zij voor het restaurant 1 e
Banquet d’ Anacréon, waarvan wij in
den aanvang van dit hoofdstuk gesproken hebben
MLaten we hier ingaan en een klein souper
nemen,* itelde de Salluces voor, wdan kunt ge
op uw gemak den heelen boel in orde maken.
Ge' hebt nog een half uur den tijd eh het is hier
naast, zoo ge ziet.*
<Ja, kom dan 'maipr,« zeide Raphael werktui
gelijk en met eert zucht.
En zij betraden den gang van het restaurant.
Op het oogenblik dat zij binnenbaden, verliet
een groepje heerjen en dames het gebouw
Een der dames bleef plotseling staan
Raphael en zeide met een schellen lach
«Wordt de burggraaf trots, dat hij zijn oude
bekenden niet- meer ziet
«Hemel mijn beste Azurihe heusch, ik zag
je niet*
«Waarlijk niet nu ik zal ’t aannemen. Waar
gaat ge heen
«Soupeeren, en gij
«Ik heb gesoupeerd. Maar wat zie je er uit,
bleek en ontdaan^ alsof je pas een moord begaan
hebt, of op het( punt staat er efen te bedrijven.
Wat scheelt je Heb je iets in den zin, oude
vriend
