ALEN,
f f e e r d e r.
Gouda.
ITO,
fmarkt.
jnz.!
No. 7840.
’itrages,
)OPERS,
en, enz ent.
m.
!nsr_
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
E
1
37ste Jaargang.
[lieren,
f
Bulleiilandscb 0 verzie hl
EUW!
ater:
I
I
M
A.
slijk
•edel,
I
Vrijdag 17 Maart 1899.
Veeinvoer naar België.
FEUILLETO N
AOIBAL DE VONDELING.
F.
Inzending' van Advertentiën tot 1 uur des tnidd.
Verspreide Berichten.
m liot* uur
tfelianllie),
tén^ en
IEL No. 612
Wordt vervolgd).
van
ofleverdBciers,
per stuk
ooclig
IfH:
1DERDAG en
adres voor
Bloten wagens
uwe.
i|
1
n
I
r
GOIBSCÏinOtRANT
TelefMi He. M.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is^ f 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V U F CENTEN.
Telefoon Mo. S>
ADVERTEjlTlEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Op het oogenblik, dat de markiezin de Villiers
het ongeval haars echtgenoot» constateerde, naderde
een deputatie der kamprechters het rijtuig van den
hertog, en verzochten hem op de meest beleefde
wijze en met de vleiendste woorden, deel uit te
maken van het comité, dat den prijs moest toe
wijzen, terwijl alsdan zijn aahdeel in de werk
zaamheden zijn zou, dien prijs den overwinnaar
plechtig te overhandigen
Aan zoo een beleefd verzoek kon de hertog
onmogelijk weigeren gevolg te geven.
Hij stapte uitmen opende een soort hekdeurtje
in het staketsel, in de nabijheid van zijn rijtuig.
Mathilda bleef alleen in de calèche achter
Ternauwernood had de hertog op de eereplaats
op de tribune van de feestcommissie plaats ge
nomen, of men zag langs de baan enkele deelne
mers terugkeeren Zij hadden alle kans op een
gunstigen uitslag zich zien ontnemen en wilden
hunne dieren sparen.
Alleen Archibald Sidney en de burggraaf Raphael
zetten den strijd voortslechts enkele gedeelten
der tribunes waren zoodanig gelegen, dat degenen
die daar hun plaats hadden, de renbaan ook voorbij
De BURGEMEESTER van Gouda maakt be
kend dat het den Ministers van Waterstaat, Handel
en Nijverheid en van Binnenlandsche Zaken wen-
schelijk is voorgekomen de geldigheidsduur van
het certificaat, bedoeld bij de beschikking van den
Minister van W. H. N van 26 October 1898
(Staatscourant No 251) met ingang van 14 dezer
te beperken tot 12 uur na het onderzoek
Bovendien is ter voorkoming van misbruik bij
de inlading bepaald, dat het certificaat bij de aan
bieding ten vervoer in duplo behoort te worden
overgelegdeen der exemplaren blijft even als
thans berusten aan het station van inlading, terwijl
het andere aan het laatste Nederlandsche station
wordt ingenomen.
Van het gewijzigd certificaat is een exemplaar
ter Secretarie ter inzage neder gelegd.
Tevens wordt er de aandacht van belangheb
benden op gevestigd, dat hun eigen belang mee
brengt niet anders dan gezonde en onbesmette
dieren naar Belgie uit te voerèn
Gouda, den 16 Maart 1899.
De Burgemeester voornoemd,
R. L. MARTENS
rdrocht-
Bos'1 op-
oaii r.
raddin#vee.i
'degraven.
wka d.lJgeel-
De jongste berichten uit Peking toonen,
dat de Italiaansclie regeering geen ultimatum
heeft aangeboden aan de Chineesche regeering.
Signor de Martino heeft zjjn instructies over
schreden toen hij de tweede nota aan den
Tsaag-li-Yamen zond, en is door de regeering
teruggeroepen.
De „Tribuna” meldt, dat de behartiging
der belangen van Italië is opgedragen aan
den Engelschen gezant, sir Claude Macdonald
tot opvolger van De Martino is deltaliaan-
sche gezant te Tokio, graaf Orsini, aange
wezen,
ChM nftlfl5li*,^8¥«arv6óftgèlet, 'zegt de
„Italië”, Die onderhandelingen hebben niet
ten doel de verhouding tot de Europeesche
mogendheden te bemoeilijken; integendeel,
die verhouding is steeds van vriendschappe-
Ijjken aard geweest.
Dat erkent ook „Whist” in den „Figaro,”
die van de Italiaansche eischen zegtGeen
der Europeesche mogendheden heeft protest
aangeteekend tegen do Italiaansche eischen.
Italië draagt alleen de verantwoordelijkheid
voor zijn optreden, en met een beetje voor
zichtigheid en beleid zal de quaestie wel
geschikt worden in overeenstemming met
het verlangen van de Italiaansche Regeering.
De meening, dat Italië de Colonia Erythrea
aan Engeland zou afstaan, als vergoeding
voor den dienst in China door Engeland aan
Italië bewezen, werd door den heer Brodrick
in het Lagerhuis beslist tegengesproken.
Ook deze staatsman verklaarde, dat Italië
op eigen verantwoordelijkheid gehandeld
heeft, en van Engeland slechts diplomatieken
steun heeft ontvangen.
Berichten uit Weenen melden, dat ook
Oostenrijk voornemens is in China een con
cessie te vragen.
Heden heeft in den Duitschen Rijksdag de
derde lezing van de legerwet plaats, en dan
valt de definitieve beslissing. De tweede
lezing, geeft nog zekerheid omtrent de
eindstemming
In den loop van het debat verklaarden de
woordvoerders der meeste partijen, dat zy
eerst bij de derde lezing definitief stelling
zouden nemen ten opzichte van het ontwerp,
waarna met 209 tegen 141 stemmen het re-
geeringsvoorstel èn dat van de commissie
verworpen werd’.
Gel(jk men weet, vraagt het regeeringsont-
werp verhooging van de werkelijke sterkte in
vredestijd tot 502,500 mande commissie uit
den Rijksdag wilde daarentegen 7000 man
schrappen en maar'495,500 man toestaan.
De beteekenis van deze stemmingen komt
dus, kort gezegd, hierop neer, dat bijna alle
partijen, met het centrum aan het hoofd, zich
nog een termijn voor verdere onderhandelin
gen over een compromis tot de derde lezing
wilden voorbehouden. Er zal dus heel wat
onderhandeld worden!
De berichtgevers van de Engelsche bladen
te Berljjn zenden gunstige berichten over de
onderhandelingen van Cecil Rhodes, terwjjl
de Duitsohe bladen nog steeds zich gereser
veerd honden, sommige zelfs zich zeer scep
tisch uitlaten. Rhodes confereerde met den
Rjjkskanselier en den Staatssecretaris voor
Gedenkschriften van een Gelukzoeker
Naar het Fransch.
door^W. NUTTERS.
143)
De lichamen der toeschouwers werden langer.
Hunne oogen werden tienvoudig verscherpt. Als
een gansch leger, door een reusachtigen bliksem
straal in een enkele seconde doodgeslagen, stonden
zij daar Zakkenrollers verwenschten de weinige
plaatsruimte hunner zakken. -Ze hadden de keus
aan zich om millionnair te zijn. Niemand was
zichzelf bewust. Men verslond de renbaan. Men
kan zich verbeelden een dof geklop te hooren,
a!s van een tienduizend harten die stonden te
bersten. De vlakte gloeide van het Vuurstralen
der oogen. Een enkele, hadde hij op dit oogen
blik zijn evenwicht verloren, zou al de anderen
hebben doen omver tuimelen. Daar stonden tien
duizend sujetten van een almachtig medium
de renbaan. De vlakte van Satory was één groote
schilderij, de zwijgende razenij voorstellende.
De renbaan kronkelde zich daar als een reus
achtige slang, tienduizend duiven betooverende, ze
aantrekkende om zich in haar wijdgeopenden muil
te storten. Of wel ze scheen een levend wezen,
van wier blankheid wellustige bekoring uitging.
Het stof dat zij opwierp scheen te bedwelmen
Duitscher Werunsky het ambt van land-
maarschalk-plaatsvervanger neerlegde. De
Tsjechen hebben aan den stadhouder als
d^ens ^volger voorgesteld Podlipny, den
fel-Tsjechischen burgemeester van Praag,
maar de stadhouder zei dat Podlipny toch
wel niet benoemd zou worden. Wohanka, de
voorzitter van de Praagsche Kamer van
Koophandel, de candidaat van den stadhouder,
heeft voor de eer bedankt, omdat hy vindt
dat de waardigheid den burgemeester toe
komt.
In den Silezischen landdag hebben de
Duitschers een motie van protest aangenomen
tegen de taalver ordeningen voor Silezië. De
Tsjechen en Polen hadden vóór de stem
ming 41e zaal verlaten.
buitenlandsche zaken. Ook eenige voorname
Duitache financiers nemen deel aan de on
derhandelingen. Over het verdrag betreffende
het leggen van een telegraaflijn van Noord
naar Zuid over Duitsch-Oost-Afrika zou men
het reeds eens zijn geworden, terwjjl over
den aanleg van een spoorweg in dezelfde
richting nog Duitsche deskundigen worden
gehoord. Eergisteren ontmoette de Keizer Rho
des weer op een soirée van den Engelschen
gezant.
Heden voormiddag elf uur wordt het lijk
van Bismarck en zijn vrouw ait het buiten
verblijf te Friedrichsruh overgebracht naar
't mausoleum. Alleen de familie zal by de
plechtigheid tegenwoordig zijn. De leden van
de nationale kiesvereeniging te Hamburg, die
elk jaar op 1 April een fakkeloptocht hielden,
zullen nu zich opstellen tusschen het huis en
het mausoleum
de bocht konden volgen en de kampers gade
slaan.
Eensklaps kwam er beweging en leven in de als
versteende toeschouwers.
Men keek elkaar op een gegeven oogenblik aan
er werd met de vingers naar de baan gewezen j
op gedeelten der tribunes hoorde men luide kreten
dat waren die gedeelten, welke het oog op de
gansche baan hadden. Een dof gemompel begon
door de rijen te loopen, men vormde groepen.
„Een der kampers heeft de baan verlaten!"
„Hij is gestort 1«
„De andere gaat door I*
„Waar is de tweede toch
„Wie is er gestort Die op den schimmel Is
de schimmel gestort
„Neen, de andere.
„Hoe sit dat Waar zoo ongeveer
„Is er geen hulp noodig Ligt de ruiter onder
het paard
„Hij is niet gevallen. Hij is verdwenen, heeft
de baan verlaten
„De baan verlaten, zegt ge?"
„Er zijn voorbij,de bocht geen hindernissen en
men ziet niets op de baan."
„Is de tweede ook teruggegaan
„Ziet men nog niets Is de tweede ruiter nog
niet te zien
„Hij blijft weg. Zooeven zag ik hem nog
hij was nummer één."
•Hoever van ’t eind nog af?«
•Tien minuten, vijf weet ik hetlc
•Er is misschien wat gebeurd - kijk nog eens
goed op de baan."
nitEYFUS
Generaal Roget, die ijjn plicht gedaan heeft
toen Déroulède zjjn dwaze poging deed om hem
te bewegen naar het Elysée te gaan (trouwens
op een oogenblik, dat voor een staatsgreep*
niet zeer geschikt zou geweest zjjn) heeft daar
voor zeer veel lof ingeoogstmen heeft hem
als een held, een redder der Republiek voor
gesteld. Het kan daarom geen kwaad dat men
den volgenden brief e<’ns leest, dien deze ge
wezen chef van het kabinet van Cavaignac,
en zeker een der hoofdvervolgers van Picquart
geschreven heelt in antwoord op een hulde
brief van een dame in Zwitserland, weduwe
van een militair. Aldus schrjjft Roget:
Mevrouw,
Ik zon zeer diep getroffen zjjn door uw brief
als een uwer zinsneden mjj geen ongerustheid
inboezemde en my geen misverstard deed
vreezen.
Ik ben tegen Dreyfus en hoewel ik in 1894
niet bij zjjn zaak gemoeid ben geweest, ken ik
haar te goed om niet overtuigd te zjjn van zjjn
schuld en om niet een voorname rol te spelen
in de voorvallen, die ons ongelukkig land
overstelpen.
Dat heeft mjj niet belet Déroulède te laten
arresteeren, omdat het mjjn plicht was, hoeveel
bewondering ik geljjk u gevoel voor zjjn edel-
nflirbir" m\^W“aUik. -
vestigde Franschen bemoedigd beeft, ben ik
daar zeer verheugd over Ik keu de moeieljjke
positie, waarin men hem brengt en ik Ijjd er
diep onder.
Maar ik ben even overtuigd, dat alle Fran*
schen die aan de schuld van Dreyfns gelooven,
en dat is de overgroote meerderheid dos lands,
gelyk hebben tegen heel Europa in
Als gjj de gevoelens deelt die do meeste
uwer landgenooten bezielen en niets ver
oorlooft mjj daaraan te twjjfelen dan zal ik
mjj zonder voorbehoud gelukwenschen uw lof
uitingen verd'end te hebben/
Commentaar overbodig Men ziet het, ’t is
een quaestie van gdoof. Wie aan de schuld
van Dreyfus gelooft, diens lof wordt door den
generaal aanvaard In zaken van geloof vraagt
men niet naar bewyzen en de bewjjzen der
ongeloovigen zjjn geen weerlegging waard.
Oortenruk-Homuaiuje.
Ongeveer een jaar geleden vatten eenige
Hongaren bet denkbeeld op. aan kolonel Picquart
een eeresabel aan te bieden. Het wapen werd be
steld en een wapensmid te Budapesth zette
zich aan den arbeid. De Eransche legatie te
Weenen kwam toen echter tusschenbeide en
om een onaangenaam incident te voorkomen
Terwjjl Duitschland op hei oogenblik dus
op de nieuwamarkt de plaats inneemt, welke
zoovele maanden het monopolie van Frankrjjk
scheen, valt ook uit dit land een merkwaar
dige tjjding te vermelden, welke veel goeds
belooft. De jury heeft met algemeene stem
men Urbam Gohier vrygesproken
Voor een groot deel is dat zeker te danken
aan de krachtige getuigenissen, waarin werd ge
wezen op de misstanden in het leger en in
het legerbestuur, verklaringen welke gestaafd
art "opïïerVfe 'fit
hy gemakkelyker den weg vond in de leger-
begrootingen van andere rjjken dan in die van
zjjn eigen land Maar het belangrijkste is
dunkt ons dat de aanklacht, beleediging van
het leger, niet de jury dermate verblindde, dat
zjj ontoegankelijk was voor de indrukken van
die verklaringen. Dat men niet la mort sans
phrase maar wel een vryspraak gaf, is het
beste bewjjs, dat de gemoederen tot kalmte
komen.
Ja, wjj achten het zelfs niet geheel onmoge-
lyk, dat de kalmte van nu plaats maakt voor een
beweging in andere richting, want steeds luider
worden de stemmen, die aantoonen hoe schan
delijk verdorven het Fransche leger is.
De Narodni Listy vertelt nu als volstrekt
zeker dat aan graaf Than (van hoogerhand)
de keus is gelaten tusschen de Duitschers
verzoenen en aftreden. Zyn reis naar Praag
was zjjn tocht naar Canossa geweest.
Het heeft allen schyn alsof dit waar is.
Maar dan zal nog moeten bljjken of de
Duitschers zich door Thun laten verzoenen.
In den Boheemschen landdag is geen
Duitscher verschenen, en graaf Lobkowitz,
de opperlandmaarschalk, deelde mee dat de
elke zandatome bracht dronkenschap.
De renners zelf waren, ofschoon ze als duivelen
op spookrossen voortgierden, bedaarder, beter bij
hun zinnen dan de toeschouwers. Hun spanning
was minder koortsachtig Zij verloren niet uit het
oog, dat de uitslag hoofdzakelijk afhing van hunne
koelbloedigheid
Dergelijke uitroepen en antwoorden was de in
houd der gesprekken, die over de gcheele lengte
der baan gevoerd werden.
Men wond zich op over het vreemde geval,
men maakte heftige bewegingen, gesticuleerde en
was zeer ontevreden
Intusschen had een der achterblijvers die het
laatste den kamp had opgegeven, de feestcommissie
verslaggedaan van een zonderling voorval
Zoodra de beide kampvechters de bocht eenigs
zins achter zich hadden, had*burggraaf Raphael
die twee paardelengten vóór was, eensklaps zijn
paard een kwartcirkel laten beschrijven, had zijn
paard over een ijzerdraad dat de baan afsloot
laten springen, en had zich in dolle vaart in een
boschje geworpen, met welk doel was onbekend.
De feestcommissie deed 110.4 enke e vragen, doch
de boodschapper wist niets meer en kon zelfs geen
enkele reden met een zweem van waarschijnlijk
heid opgeven, en schreef de handelwijze des burg
graven aan een dwaze, excentrieke gril toe
Men verdiepte zich in gissingen, en kwam tot
de ongerijmdste gevolgtrekkingen
Eindelijk zag men Lord Archibald terugkeeren,
ofschoon zonder mededinger, had hij de beleefd
heid om te rijden met een snelheid, alsof hij er
twintig op een paardekoplengte achter zich had
Luide kreten begroetten hem langs heel de baan,
,ter aanmoediging’.
GO
50
