EVEB
BALEN,
offeerder.
Gouda.
Hg
d
ZLEKEN
nige kosten gratis
aid voor eene ge
iden met mij mijne
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
J
I
wk 7849.
Dinsdag 28 Maart 1899.
37ste Jaargang.
Buitenlandse!) Overzicht.
FEUILLETON.
i
ipiereu,
Vitrages,
LOOPEKS,
den, cm «u.
ANNEAL DE VONDELING.
ITCAP
wijk bij Utting.
i-Expelter.
iw-Expeller.
1
.5-.
Inzending van Ad verten tien tot 1 uur des midd.
CENTEN.
VIJF
j>'
Verspreide Berichten.
nel
eer-
(Wordt vervolgd.)
<i WlUflt!
N,
Gedenkschriften van een Gelukzoeker
OF
Naur het Fransch.
door W. NUTTERS.
IE OUDE
DAMMER
Itrki
fiOSCIIE UI! RAM
Duitschland.
De rechterlijke instructie in zake denRy-
selschen moord in de Broederschool op den
leerling Gaston Foveaux, zal nn spoedig ge
sloten worden. De expertise van de hand
schriften van alle broeders uit het gesticht,
die zonder onderscheid onder directie van den
rechter van instructie een brief hebben ge
schreven, hêeft den brief van den verdachten
broeder Flamidien aangewezen als die het
meest overeenkwam met het briefje, by het
lijk van den knaap gevonden. Het rapport
van den geneesheer zegt, dat by een onderzoek
der kleeren van alle broeders slechts het
bovenkleed van broeder Flamidien verdachte
vlakken vertoonde.
Er is nog altjjd een minderheid, die stellig
in de onschuld van den broeder blijft gelooven,
en zyn verdediger heeft reeds bij voorbaat
een nieuwe expertise der handschriften en
een nieuw geneeskundig onderzoek aange
vraagd.
i5«)
En ten slotte zal men zich den woekerjood
Ismael van rue Guénégaud herinneren, en men
zal reeds lang begrepen hebben, dat die jood
en baron de Maubert een en dezelfde persoon
waren, evenals de woekeraar-geldschieter van den
boulevard St.-Martin en baron de Maubert een en
dezelfde persoon zijn.
Inderdaad, het drama dat thans volgt, heeft veel
overeenkomst met dit, hetwelk wij hier in herin
nering brengen.
hem
Hij liet het noodlottige papier vallen, hij wan
kelde.
Thans was de zaak hem duidelijk neen, nog
niet duidelijk.
De brieven
Deze gedachte schoot hem door het brein. Toch
die ellendige brieven, toch de brieven, om wier
verlies hij de schouder had opgehaald Maar hoe
waren ze in handen gekomen van dien onbekende?
Hoe had die onbekende zoo spoedig uitgevonden
van wier hand ze afkomstig waren?
Plotseling verhelderde een straal van hoop zijn
gelaat.
Hij naderde de hertogin, legde de hand
biedig op haren schouder en fluisterde
iMevrouw, ik zweer u, ik zal mijn leven op
het Spel zetten om ook de minste onaangenaam
heid te vermijden wees gerust.»
Mathilda hief het hoofd op en snikte
>Aan wien hebt ge ze toevertrouwd, mijn brie
ven, mijnheer Met wien is het, dat ik te doen
heb
>0, mevrouw, ik zweer u, dat het mij onbe
kend is. Als een dierbaar aandenken bewaarde
ik uw geschriften; ik heb ze voor allen geheim
gehouden. Ik heb nimmer tegen een levende ziel
een woord gesproken over de verhouding als
ik dat woord gebruiken mag tusschen u en mij.
O, ik weet niet, wie de ellendeling is, die zoo
dreigen durft, en gelukkig voor hem.»
Dien morgen was Raphael, als gewoonlijk op
dit uur, in zijn woning.
Indien er iets bestaat, dat den mensch veront
rust bij een nakend onheil, dat hem op onbekende
wijze waarschuwt voor een op handen zijnde ramp,
wanneer er iets bestaat in de opzichtbare wereld
dat zich met zijn doen en laten bemoeit, belang
stelt in zijn wel en wee, hem haat of liefheeft,
kortom, als datgene wat wij voorgevoel noemen
niet louter een verzinsel van een romanschrijver
ïpyntn, kortom
iteWMd«n tef«n
zue twk
■^«Pl
OER. Apoihek.r,
WmUimui 199
Telefoon No. 99.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers
ÏTERS Jz.
wij» van echtheid ie
ra kurk eteede voor-
idennaaador Time
helper, maar de ellende is van zoo grooten
omvang, dat de weldaden dier vereeniging
zyn als een boon in een brouwketel. En
toch doet zy niet weinig; op 1 Februari
ontvingen alleen in de provincie Samara
71.000 personen ondersteuning en sedert dien
is dat aantal nog vermeerderd. De yereeni-
ging heeft 306 gaarkeukens voor kinderen,
geopend, waar 22.090 kinderen worden ge
spijzigd, benevens 120 voor volwassenen en
kinderen te zamen, waar 14.064 porties wor
den uitgereikt. Bovendien deelt zy graan
of meel uit aan byna 34.000 personen, die
elk 30 tot 35 pond per maand krygen.
En te Samara heeft zij een toevlucht voor
461 dakloozen geopend.
Bij het Engelsche Lagerhuis is een wets
ontwerp ingediend door mr. Holland, een
„private member”, betreffende pensioneering
van/werklieden. Het gronddenkbeeld is, uit
de algemeene kassen eiken onbemiddelden
65-jarige te pensioneeren met 5 sh. per week,
als by zichzelf van 25-jarigen leeftyd af voor
ziekte en begrafeniskosten verzekerd heeft.
Als niet onbemiddeld wordt beschouwd, wie
een inkomen heeft van 40 pd. st. per jaar.
De benoodigde sommen moeten betaald wor
den voor 2/3 uit de Staatskas, voor 1 3 uit
de graafscliapsbelastingen. Namens de Re-
geering verklaarde Chamberlain, dat zy zich
niet tegen de tweede lezing verzette, en zou
voorstellen na Pasohen ’t ontwerp te verwij
zen naar een „select committee”. Intusschen,
de hoop uitsprekende, dat men door onder
linge samenwerking tot een bevredigend re
sultaat zou komen, bestreed hij ’t voorstel
in meer dan één opzicht, o. a. omdat het te
duur zou worden, eerst over 40 jaren zou
werken, de weduwen onverzorgd liet enz.
De Amerikaansche commissie voor de
Philippynen heeft een bekendmaking aan de
bevolking uitgevaardigd, welke in al de
tongvallen zal worden vertaald en verspreid.
In dat stuk wordt den Philippyners een zelf
standig bestuur beloofd, onder toezicht en
bescherming der Vereenigde Staten, waarbij
alle geost van dwingelandij of wraakzucht
zal zyn uitgesloten. De Vereenigde Staten,
zoo luidt ’t, hebben tegenover andere Mo
gendheden, ja tegenover de geheele beschaaf
de wereld zich aansprakelijk gesteld voor
een bestendig bestuur op de eilanden en voor
den vrede. De inlanders worden derhalve
aangemaand, om hun wapenen neder te leg
gen en zich toe te vertrouwen aan de Re-
geering, die hen van de Spaansche verdruk
king heeft verlost.
Frankrijk.
De Gaulois bevat nu toch hensch het be
richt, dat Zola geschrapt is als eerelid der
Touring Club de France. Het comité heeft
hiertoe moeten besluiten, omdat zoovele leden
bedankten. Het is voornamelijk gewicht toen
generaal Rébillot met zyn uittreding dreigde
en meedeelde, dat met hem zestien honderd
leden der club zouden volgen. Wat een
krijgshaftige daad
De Spaansche Cortes zyn ontbonden en de
verkiezingscampagne is zoo spoedig mogelijk
daarna begonnen. In de provinciën vooral
wordt zy by den dag levendiger. Liberalen
en republikeinen gaan, zegt een telegram uit
Madrid, op verschillende plaatsen samen,
zonder een feitelijk verbond te hebben ge
sloten. De candidatuur der afvallige libe
ralen, die door hun stemmen in den Senaat
hebben medegewerkt om een conservatief
ministerie aan het bewind te brengen, worden
- gesteund door de autoriteiten en de conser
vatieven.
Uit de provincies komen tevens berichten
omtrent geschillen tusschen de candidaten
der conservatieve comité’s van de richting
van den heer Silvela en die der ultramon-
tanen, van de richting van generaal Polavieja.
Onder de Carlisten moet verwarring be
staan. Don Carlos heeft, naar reeds is mede
gedeeld, aan zyn partygenooten een circu
laire gezonden, waarin hy zegt, dat hij hen
vry laat in het deelnemen aan de verkiezin
gen, mits de gekozen Carlisten optreden als
onafhankelijke afgevaardigden en niet als
officieele vertegenwoordigers der Carlistische
party. De Carlisten weten nu niet, volgens
een telegram uit Madrid aan de Temps,”
waaraan zy zich te houden hebben.
De socialisten zullen, volgens hetzelfde
telegram, den stryd aanbinden te Madrid,
Barcelona en Bilbao.
De „Peterboergskja Wjèdemosti” hangt
een droevig tafereel op van den toestand der
noodlijdende districten in Rusland. Vooral
Samara wordt weer vreeselyk geteisterd.
Niet alleen door hongersnood hebben de
menschen daar te lijden, maar ook door
typhus, scheurbuik en andere ziekten. En
het is onmogelijk om afdoende maatregelen
tegen de ziekten te nemen door den ellendigen
toestand, waarin de menschen levenin kille,
vochtige, vuile hutten, waar zy het grootste
gebrek lijden. Hun voedsel bestaat veelal
uit wat meel, in water gekookt of uit een
soort brood, dat gebakken is van een wei-
nigje tarwe met gehakt stroo en zemelen.
Tal van huizen zyn zonder eenig meubilair,
daar men alles heeft moeten verkoopen
niet weinige arbeiders hebben zelfs hun ge
reedschappen moeten verkoopen of verpan
den en zullen dus niet eens in staat zyn om
het land te bewerken. Wat de Zemstwoi
hebben gegeven of voorgeschoten, was half
Februari al op.
Het Roode Kruis is in deze een ijverige
Telegrammen gewagen van het voortruk
ken der Amerikaansche troepen en een
nederlaag der Filippinos.
Generaal Otis seinde, dat generaal Mac
Arthur den vijand tot den aftocht dwong,
doch dat hij niet in staat was een versterkt
punt ten noorden van Polo te bezetten,
tengevolge van de onbegaanbaarheid van
het terrein. De Amerikaansche verliezen
bedroegen gisteren in het geheel een offi
cier, en 25 man gedood en 8 officieren en
142 man gewond.
Heden werd een beslissend gevecht ge
leverd in den omtrek van Polo, waarbij de
vijand hevige verliezen leed. De stad Ma-
labon is in den afgeloopen nacht door de
opstandelingen in brand gestoken.
De brigade van Wheaton nam Malinta,
na een hevig gevecht, waarin aan beide zij
den hevige verliezen geleden werden.
Volgens andere berichten is Malabon door
de Amerikaansche artillerie in brand ge
schoten.
waarop Faure zeide:
„Er is een beweegreden.”
Dr. Gibert: Welke?
Pres. F.Ik kan het niet zeggen’s men
schen hart is vol geheimzinnigheid.
Dr. G.Dat geldt evengoed voor my, voor
u, als voor hem. Maar dat is niet voldoende.
Als n hem schuldig gelooft, dan kan dat
niet op die belachelijke zaak van 't borde
reau zyn.
Pres. F.: Als u my geheimhouding be
looft, zal ik u iets anders zeggen.
Dr. G.Zeker met uitzondering van
de familie Dreyfus.
Pres. F.Welnu. Hy is niet veroordeeld
op de feiten van de terechtzitting, maar op
een ander stuk, dat wy noch aan den beschul
digde noch aan den verdediger hebben kun
nen onderwerpen, uit vrees voor diplomatieke
geschillen.
Dr. G.En dat stuk?
Pres. F.Ik kan u niets zeggen, dan dat
het geen twijfel aan ’t verraad ovgflaat.
Aldus, zegt dr. Gibert, heeft president
Faure weinige dagen na de degradatie het
vreeselyke feit erkend, dat een ongelukkige
veroordeeld is zonder zich te kunnen ver
dedigen”
Telefoon No. 99
A DVERTEN TIÉN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
IBREYFUS.
W|j hebben in ons nummer van Zaterdag
avond reeds kort gemeld, dat de heer Gabriel
Monod, lid van het Instituut, een schrijven
hesft doen publiceeren van dr. Gibert, waarin
deze verhaalt een onderhoud gehad te hebben
met wylen president Faure, waarby laatst
genoemde erkende, dat Dreyfus veroordeeld
is op een stuk, ’t welk men noch aan den
beschuldigde, noch aan diens vertegenwoor
digers heeft durven toonen, uit vrees voor
een diplomatiek conflict.
Dit onderhoud had in Februari 1895 plaats.
De brief van dr. Gibert luidt verkort als
volgt:
„Vóór alles heb ik aan Faure een brief
van Dreyfus overhandigd, gedateerd van
’t eiland Ré, den eersten dien hy sedert zyn
degradatie schreef. Deze brief, waarin hy
aan zyn vrouw de vreeselyke maar gerecht
vaardigde houding van ’t publiek, dat hem
immers voor schuldig hield, schilderde te
La Rochelle zou steenen hebben doen
schreien. President Faure werd er door
geroerd, zonder geschokt te worden. Toen
had tusschen ons het volgende onderhoud
plaats
Dr. Gibert: Deze brief overtuigt u niet.
Maar zeg my hoe een man zonder beweeg
reden een dergelyke misdaad zou hebben
kunnen begaan?
Pres. Faure: Hoe zonder beweegreden?
Dr. Gibert gaf de bekende motieven op,
:ger een teeken om te verdwijnen.
In zijn verwarring over dit vreemde bezoek kon
Raphael geen woorden vinden. Hij wist niet wat
te zeggen, niet wat te doen. Verlegen met zijn
houding, bleef hij staan.
De hertogin ten zijnentDe hertogin de Latour
wier liefde hij gezworen had eenmaal te zullen
verwerven, wier vriendschap hij tich reeds verze
kerd had, de hertogin de Latour op dit vroege
uur in zijn woning.
En dat onverzeld van iemand, ontdaan, doods
bleek, weenende
»Wat is er geschied mevrouw waarom wat
voert u hier!»
Nog luider barstte de beangste vrouw in snikken
uit. Zij wrong de handen en riep
>Ik ben verloren, ik ben verloren ik ben
radeloos waarheen
»Wat is het, mevrouw, dat u deert, vroeg de
jonkman, met het geval volkomen verlegen.
»Wat het is O, mijn hoofd, mijn arm hoofd,
het breekt ik kan niet denken, ik kan niet
spreken. Mijnheer; wat hebt ge gedaan?»
>Ik
Terwijl Raphael dat woord sprak, en nadacht
over de mogelijke oorzaak van het lijden der her
togin, kwam hem wel is waar zijn portefeuille een
oogeriblik voor den geest, doch hij verwierp het
denkbeeld van mogelijke daaruit voortgevloeide
moeielijkheden dadelijk verre van zich.
Toen kwam de hertogin een oogenblik tot zich-
zelven. Zij overhandigde hem den brief dien zij
een uur geleden ontvangen had.
Gretig nam. de jongeling den brief aan en las
is maar iets dat is waargenomen, dan was aan
burggraaf Raphael een groot verzuim gepleegd.
Hij had niet in het minst eenig voorgevoel van
wat hem dreigde.
Hij had dat niet, ofschoon hij sedert eenige
uren het verlies van zijn groen marokijn-lederen
portefeuille ontdekt had. Hij had iets gevoeld bij
deze ontdekking, wat naar spijt zweemde maar
in de verste verte voorzag hij geen gevaar in zijn
verlies
Al de brieven, die hij van de hertogin had ont
vangen, waren ongeteekend, zoodat de vinder niets
overbleef dan ze in het vuur te werpen. Niemand
kende zijn verstandhouding met de jonge hertogin
de Latour, gelijk hij meende. Indien derhalve
een zijner vrienden het verlorene vond, dan nog
zou deze niet kunnen uitmaken, van wie de brie
ven afkomstig waren.
En een rijtuig naderde pijlsnel zijn woning. In
dat rijtuig zat een doodsbleeke handenwringende
vrouw.
Dat was hertogin de Latour.
Raphael, onbewust van het bezoek, dat hem
wachtte, hield zich onledig met een boek.
Er werd aan de deur geklopt.
Binnen» riep Raphael.
Acajou verscheen
>Daar is dame u spreken moet?» zeide de
neger.
Eensklaps werd de neger terzijde gedrongen.
Mathilda de Latour wankelde de kamer binnen
en stortte op een stoel neer snikkende, de handen
voor het gelaat.
Ontsteld sprong de burggraaf op en gaf den
