tos
LEU,
'eerde r.
■ouda.
BINNENLAND.
traces,
PERS,
i), «DK.euu
iMauwS’ en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
8UW!
Donderdag 30 Maart 1899.
No. 7851.
37ste Jaargang.
weranciers.
Buitenlandse!) Overzicht.
eren,
EVERIJ
■elianlhe),
ijk
1.
5
FJEU1LLE1O N.
ANNIBAL DE VONDELING.
MEK
rdam.
Lz.
>dig.
CENTEN.
Verspreide Berichten.
J
lir v?r»
10VEN.
•d.
week.
4-
ik,
ij
riep Raphael uit op den
van
k.
per stuk.
recht.
3ns'op.
'f.T.
Idinaneet/.
graven.
a dl.J asel.
Oï
J1BB& Co.
OHTUIJN
fiOUDSCHE COURANT
49.
Amerika.
Verleden week Dinsdag werd'te New-York
(zoo meldt Dalziel) een bijeenkomst gehouden,
waar een der voornaamste spiritisten van
de stad de geesten opriep van verschillende
bekende persoonlijkheden of van verwanten
der aanwezigen. Dien middag had men het
bericht ontvangen dat John Shermann, de
oud-minister van buitenlandsche zaken, over
leden was, en het sloteffect van de byeen-
De vinnige uitval van Chamberlain aan het
adres van president Kruger, is door dezen in
een redevoering te Rustenburg op de kalme
en afdoende wijze beantwoord, waarvan de
Staatspresident der Z. A.-Repnbliek het ge
heim bezit.
„De telegrammen die hier ontvangen zyn
betreffende de redevoering van den heer Cham
berlain”, zeide president Kruger, „verdienen
zeker geen groot vertrouwen, want als men zich
daarop moest verlaten, zou het onmogelijk zijn
iets van Chamberlains houding te begrijpen.
„Ik wil geen kwaad zeggen van den heer
Chamberlainmaar als hij werkelijk gezegd
“"Gedenkschriften van een Gelukzoeker
OF
Naar het Fransch.
door W. NUTTERS.
Telefoon No.
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Telefoon No. Wt.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is f 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F
Turkije.
De eerste geneesheer van den sultan, dr.
Emin Pacha, is tot levenslange verbanning
ueroordeeld. Hij Was voornemens een aanslag
op het leven van den sultan te doen, doch
zijn vrouw verried hem.
Rusland.
Te Asschabad op den Transcaspischen
spoorweg is een trein gederailleerd, waar
door zes spoorwegbeambten en tien reizigers
werden gedood; een groot aantal personen
werd gewond.
De rijkswaterstaat neemt te Hoek van
Holland proeven om de uitgestrekte duin-
gronden aan den linkeroever van den Nieu
wen Waterweg te bebosschen, zooals dit ook
op enkele plaatsen langs de zeekust ge
schiedt, ten einde de onvruchtbare gronden
na verloop van jaren productief te maken.
De dennenplantjes, ter plaatse gekweekt
worden na, verloop van twee of drie jaren
op een terrein uitgepoot, dat door vlechtwerk
afgesloten is voor de konijnen, omdat deze
bjj voorkeur aan de teere jonge boompjes
*knagen en daaraan groote schade zouden
berokkenen.
DREYFUS.
De Siècle hernieuwt het eergisteren ge
geven bericht omtrent de ophanden zijnde
arrestatie van dn Paty de Clam. De tegen
spraak in de Temps is ook te algemeen
daarin wordt alleen gezegd dat het ministerie
van oorlog zonder meer het bericht loochent.
En de Siècle maakt opnieuw de beschuldi
gingen tegen den overste van Juli jl. open
baar, dan besluitendeMaar markies du
Paty weet geheimen van Boisdeffre, die ze
van Mercier kent, die op zijn beurt Dnpny
vast heeft. En ziedaar waarom men du Paty
niet in hechtenis durft nemen.
André Honnorat, redacteur aan de Rappel,
die, naar iyen zegt, kapitein Freystaetter,
lid van den krijgsraad van 1894, aan het
diner bij de Lanessan zijn later ontstane
overtuiging van Dreyfus’ onschuld heeft hoo-
ren uitspreken, heeft thans aan president
Mazeau verzocht door het Hof van cassatie
gehoord te mogen worden, terwijl hij zich
anders genoodzaakt zal zien wat hy te zeg
gen heeft, openbaar te maken.
Franrkijk.
De redactie van de „Lanterne” en de
redactie-secretarissen der Parjjsche bladen
boden ^gisteravond een diner aan, aan Louis
Olivier, die indertijd door mevrouw Paulmier,
de echtgenoot© van den afgevaardigde, met
revolverschoten werd gewond en nu geheel
hersteld is.
komst zon bestaan in de oproeping van
Sherman’s geest.
Die geest werd dus geroepen, en hij ver
scheen. Hij vertelde de vergadering dat hy
het zeer prettig vond in den hemel, waar
het heel mooi was. Zyn vroegere ambtgenoo-
ten te Washington herinnerde hij zich nog
zeer goedhy zond zyn beleefde groeten aan
president Mac Kinley en verzocht, hem ook
aan te bevelen in de herinnering van de
andere regeeringspersonen. Vervolgens schreef
hy iets op een lei, en men zeide dat het
schrift heel veel leek op dat van Sherman.
Natuurlijk waren alle aanwezigen diep ge
troffen door hetgeen zy gezien en gehoord
hadden. Maar den volgenden morgen bleek,
dat Sherman niet dood’was en hy leeft
nóg. Hoe nu‘?
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des inidd.
Naar wy vernemen zyn in den laatsten
tijd, vooral in het Ruiden des lands, doch
ook te Rotterdam en een enkele maal te
Amsterdam, valsche biljetten van f 25 aan
getroffen.
In weerwil van tal van afwijkingen in de
bijzonderheden, komt de gravure dier biljet
ten vrijwel met die der echte overeen.
De valschheid is evenwel gemakkelyk te
ontdekken aan het sterk glimmend papier,
dat vetachtig voelt en aan de nabootsing van
het watermerk aan de keerzijde van het
biljet.
Opmerkelijk is het ook wedér by .deze
biljetten, dat in den afdruk der bepaling van
het Wetboek van Strafrecht een drukfout
voorkomt. In vroegere valsche biljetten las
men„gefangenis”, in deze staat „gevangen
nis”. Het schynt wel of de graveur by het
bewerken van die strafbedreiging steeds
zenuwachtig wordt.
heeft, wat de dagbladen mededeelen, dan heeft
hij zich zeer onvoorzichtig uitgelaten, toen hy
sprak over my en myne regeering, zonder
zelfs de moeite te nemen zich behoorlijk en
volledig te doen inlichten.”
De President ontkende, dat hy beloften had
afgelegd, die door hem niet waren uitgevoerd.
Chamberlain beweerde, dat de President zou
hebben beloofd den inval van Jameson te zullen
vergeven en vergeten; doch in zyn procla
matie had hij gezegdde aanleggers moeten
worden gestraft, doch de anderen kunnen vrij
uitgaan. En dit was ook geschied. Ook de
overige beloften waren nagekomen. De Engel-
sche kinderen krijgen les op de lagere scholen
in het Engelsch; Johannesburg heeft een ge
meenteraad gekregen het dynamiet-monopolie
zal worden gewijzigd en een Europeesch des
kundige is benoemd voor het beheer der
financiën.
Er is geen enkele belofte afgelegd, die niet
volkomen zal worden ingelost, zeide president
Kruger.
Maar uit de woorden van den heer Cham
berlain, indien de dagbladberichten die ten
minste goed hebben overgebracht, spreekt
een poging om de geschillen met de Z. A.
Republiek levendig te houden. Het maakt
den indruk, zeide president Kruger, alsof
Chamberlain vreest, dat hier vrede zal komen
tusschen Uitlanders en Transvalers. Dit
blykt het best, uit wat Chamberlain zeide
over „de mishandeling van zwarten en koelies”.
„Byna kan ik niet gelooven, dat Chamber-
lain dit gezegd heeft,” zeide president Kru
ger. „En als hy het gezegd heeft, dan spijt
het my dat hy zich heeft laten verleiden om
over deze zaken te spreken zonder de beide
partyen te hebben gehoord.
„De kleurlingen onder de Engelsche onder
danen zouden er niet aan denken de wetten der
Republiek te o vertreden, indien zy niet werden
opgezet door vijanden van die Republiek, die al
hun best doen om onrust te zaaien. Doch ik
ontken ten sterkste, dat Engelsche onderdanen
mishandeld zyn.
„De eenige grief, die onze vijanden tegen
ons inbrengen, is saam te vatten in deze
woorden: „Geef de Transvaal terug aan
Engeland”. Daar komt alle onrust, alle twist
uit voort; niet van binnen, maar van buiten
komt de last. De bewoners van den Rand
zyn tevreden over den toestand; en wat nog
niet geregeld is, zal geregeld worden”. Doch
één ding moet niet vergeten worden, namelijk,
dat de President geen onbeperkte macht heeft.
Hy zal echter alles doen wat in zyn ver
mogen is, om den Volksraad te overtuigen
van de noodzakelijkheid om alle fioodige
hervormingen toe te staan.
Het Hof van cassatie heeft zich Maandag
voor het eerst in zyn geheel (behoudens de
zieken) beziggehouden met het onderzoek
van het geheime dossier van het ministerie
van oorlog, toegelicht door generaal Chamoin
(niet Chanoine) en kapitein Cuignet. Er zul
len met dit onderzoek waarschijnlijk drie
dagen heengaan.
De Parjjsche correspondent van de „Times”
maakt melding van het gerucht hij kan
het niet gelooven, seint hy, uit hoe goede
bron het ook komt dat het Hof van cas
satie het onderzoek van de strafkamer ter
zyde zou leggen, en geen nieuw onderzoek
zou doen, maar verklaren:
le. dat het feit van een onwettigheid, by
het proces van ’94 begaan, de vernietiging
van dat proces zonder verwijzing naar een
nieuwen krijgsraad zou meebrengen2e. dat
de taak van het Hof niet is, het proces te
Vernietigen, maar te bepalen of er grond is
Voor revisie; 3e. dat het valsche stuk van
Henry geen „nieuw feit” is in den zin der
wet. By gevolg zou het Hof het verzoek
om revisie verwerpen.
De Oostenryksche ministerpresident zwicht
voor den tegenstand dien zyn plan om krach
tens artikel veertien een taalwet uit te vaar
digen ondervindt, zoowel by de Duitschers
als bij de Tsjechen. Hij heeft, wordt officieus
meegedeeld, besloten om het plan, zooal niet
geheel op te geven, in elk geval uit te stel
len. Maar hoe dan met den Ryksraad, dien
de regeering nu eenmaal noodig heeft voor
het goedkeuren van het Vergelyk? Wel,
die zal pas in ’t najaar bijeenkomen, en als
de obstructie voortduurt, weer worden ont
bonden zoodra de Delegatie is gekozen.
Men zal dus in ’t najaar geen stap verder
wezen dan nu, tenzjj er iets onverwachts
gebeurt.
Als ge niet kunt besluiten om mij te vertrouwen
dan kan ik niet besluiten mijn best voor u te doen
Ik wacht.»
In deze laatste woorden meende de burggraaf
een verborgen belofte te hooren dóórschemeren
er bleef hem geen keus over.
«Het betreft de eer, het leven eener vrouw,»
antwoordde hij zacht, alsof hij vreesde gehoord
te worden O, heer baron, lieve vader, zweer mij
dat er nooit een woord van wat ge zult vernemen
over uw lippen zal komen.»
„Als ge dat nog noodig oor deelt, dan stel ik u
gaarne gerust, ofschoon ik liever meer vertrouwen
in mij bij u had gezien. Ik zweer het \i op mijn
woord van edelman, Raphael
>Lees, vader.»
En de burggraaf overhandigde den baron den
brief van Van der Grijp aan den hertog, welke de
ongelukkige vrouw in zijn handen achtergelaten
had.
„Dit schrift komt mij bekend voor,« zeide hij
de letters beschouwende, en terwijl een duivel
achtige lach om zijn lippen speelde. „Maar
lezen wij,«
Al naarmate hij verder las, kwamen er op zijn
gelaat teekenen van schrik, van walging en af
schuw hij gevoelde dat des jonkmans blik op
hem rustte
>De ellendeling!» mompelde de baron, den
burggraaf het papier teruggevende, kunt ge in ’t
geheel niet uitmaken, met wien ge hier te doen hebt?
Neen, vader Maar begrijpt ge thans, begrijpt
ge mijn toestand
Wordt vervolgd.)
i Koning
de Heer
n verven van
i, alsook alle
stoom n va*
rden naar dia
rfd.
d of geverfd
getondtteid
dag halende. Hoeveel hebt ge noodig Vijf-,
tien-, twintigduizend francs Ze zijn hier tot je
beschikking.*
„Twintigduizend francs Ah I dat is even zooveel
als een druppel water in de zee.«
„Maar mijn God, Raphael, hoeveel hebt ge dan
wel noodig
,0, vader, ik moet, heden nog, een half millioen
hebben
De baron sprong overeind.
•Een half millioen Een half millioen Vijf
maal honderdduizend francs Gij zijt, vrees ik,
buiten uw zinnenDe dokter is hier
noodig
»Neen,« riep Raphael met bitterheid, „o neen,
ik ben niet buiten mijn zinnen. Ik herhaal hetu,
als ik vandaag dat geld niet vindt blijft me niets
ahders over dan mij een kogel door het hoofd te
jagen.*
•Alweer zelfmoordwat is er geschied Ge
speeld, verloren
»Ah, ware dat het geval, dat zou niets betee-
kenen, niets.*
»In ’s hemels naam, zeg mij dan toch, waar
voor ge dat kolossale bedrag noodig hebt. Leg
mij de zaak bloot. Wanneer, in de eerste plaats,
moet ge ze uiterlijk hebben, uw vijfhonderddui
zend francs
•Vandaag nog.*
„Vandaag
„Ja, vóór tien uur vanavond vóór heden
avond tien uur I*
•Maar dat is onmogelijk 1*
„Ónmogelijk, vader?* riep -
toon der wanhoop.
•Volkomen, beslist onmogelijk. Waar vindt men
zulke kapitalen
•Dan, ik herhaal het u, blijft me niets anders
over dan wat ik gezegd heb."
En dat gezegd hebbende, maakte de burggraaf
een beweging om zich te verwijderen.
•Maar wacht tenminste nog even, ongelukkige!»
riep de baron. »Wie heeft zooveel geld noodig
neen, geen verwijten. Dit later. Laten wij samen
eens praten, misschien vinden we dan een middel
om u uit de moeilijkheid, waarin ge schijnt ge
raakt te zijn, te helpen. Zeg mij daarvoor in de
eerste plaats, waarvoor ge zooveel geld noodig
hebt, en waarom zoo eensklaps, en op staanden
voet.»
<0, mijn hemel, heer vader ik kan het u
niet zeggen. Het geheim is niet mijn geheim.
Ik mag het niet prijsgeven Spaar mij
•Raphael,» zeide de baron, in zijn stem een
zekere teederheid leggende, »er zijn oogenblikken
dat men geen rekening mag of kan houden met
dwaze vooroordeelen. En uw zwijgen berust op
een vooroordeel. Gij zijt er, hoop ik tenminste,
geheel van overtuigd, dat uw geheim goed bij
mij bewaard is het is geen onbescheiden nieuws
gierige, dien ge het toevertrouwt. Ge komt bij
i I mij om hulp.»
•Ik heb dus in zekeren zin het recht om te
weten waarvoor mijn hulp verlangd wordt en ik
eisch ook inderdaad verklaring. Ik wil weten wat
er gebeurd is. Misschien is het iets geheel denk
beeldigs. En een half miliioen is wel de moeite
waard om na te gaan waarvoor men het uitgeeft.
154)
•O, heer vader, gij hebt alles voor mij gedaan;
gij hebt mijn leven gered dat ik op het punt
stond in de wateren van de Seine te eindigen.
Wat ik ben, ben ik alleen door u, wat ik bezit
hebt gij me geschonken, maar boven dat alles,
kom ik thans een dienst van u vragen, waarvan
mijn leven afhangt.»
•Wat dan
„Gij hebt mijn leven in uw handen, red mij,
gij alleen kunt het."
„Wat wilt ge zeggen, Raphaël Gij zult inzien
dat het mij eenigszifos moeilijk moet vallen, om
iets te begrijpen uit uw onsamenhangende woorden.
Verklaar u nader, kalm, als ge kunt. Wat is er
Gij doet mij sidderen,"
„Ik moet geld hebben en aaders ben ik een
verloren man**.
„O! geld! Is dat alles? Geld? hoeveel mijn
zoon
„O, vreeselijk veell*
„Spreek, noem cijfers, laat mij getallen hooren,
dat ik de som kan aftellen, zeide de baron, zijn
secretaire openende, en een portefeuille voor den
