JVER
sist.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Buitenlandse!) Overzicht.
n
FEU1LLETO N
4?
c.
TCA?
118.
oedel,
ANNIBAL DE VONDELING.
tsbnrgh,
RICHTING
Kleinhandel in sterken drank.
No. 7855. Woensdag 5 April 1899. 38ste Jaargang.
V
HENTEN en
CENTEN.
Verspreide Berichten.
Burgemeester
:ht.
{Wordt vervolgd).
LARK
in bekend en
uitnemende
Meliaulbe),
van
Hufleveranciers.
E OUDE
JAMMER
n-k:
een
Vaste Goederen
t adres voor
gesloten wagen a
ouwe.
Gedenkschriften van een Gelukzoeker
OF
Naar het Fransch.
door W. NUTTERS.
Aanduiding der
localiteit
Gouwe C. 167.
in de Geestbrug.
NEMAN Zn.
President Kruger kwam Zaterdag te
Johannesburg aan en werd met geestdrift
ontvangen. In antwoord op verschillende
hem aangeboden adressen verklaarde hy dat
het stemrecht niet eer was verleend, omdat
hy vreesde dat de oude burgers, wier aantal
by de openstelling der goudvelden maar tien
duizend bedroeg, overweldigd zouden worden.
Daar zij nu dertig tot veertig duizend in
getal zijn, is de president .voornemens aan
den Volksraad voor te stellen het tijdperk
van vijf jaar te verminderen en zal hy
evedtueel een nieuwe vermindering voor
stellen. Politieke bigamie zal echter ver
boden zijn; de nieuw aangekomenen moeten
hun oud vaderland afzweren voordat ze
burgers van de Zuid-Afrikaansche Republiek
kunnen worden.
Heggen,
die ze
KRKYFVS
Joseph Reinach verhaalt in de Siècle de
kopie gezien te hebben van het volgende
briefje, door overste Henry geschreven,
zoodra de arrestatie van Dreyfus openbaar
begon te worden, aan een redacteur van de
Libre Parole. Hieruit kan blijken, dat
Henry van den beginne af aan de hand in
de zaak gehad heeft. Het briefje luidt
„Waarde vriend. Ik had het u wel ge
zegd ’t is kapitein Dreyfus, avenue du Tro-
cadéro 6, die don löden (October) gearres
teerd is wegens spionnago en die in de
Cherche-Midi gevangen zit. Mjm zegt dat
hy op reis is, maar dat is een leugen, om
dat men do zaak wil smoren. Gansch Is
raël is in beweging. Henry. P.S. Laat
mijn kleine enquête zoo spoedig «iegelijk
aanvullen.”
n geur.
de
n, water, licht,
ideling van ze
als gevolg van
ige buitensporig-
«kzackt, maac-
■r, ziekten der
rheumatisms»,
en. Billijk pen-
1 speciale geval-
age gratis en
ordrecht
Bos cop.
maler.
Waddinavetti.
'o de graven.
terk a d.Uud.
Inzending van Advertentie» tot 1 uur des midd.
telefoon Ko. M2.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke No tinners V IJ F
Frankrijk.
Vrijdagavond heeft een krankzinnige, Ozouf
genaamd, meenende den President der Re
publiek te treffen, in het Bois de Bologne
den rentenier Tourret, die veel op Loubet
gelijkt, met revolverschoten gedood.
Nader wordt gemeld
Van den vermelden mislukten aanslag op
president Loubet in het Bois de Boulogne
is geen woord waar. De heer Eugène Touret
lijkt volstrekt niet op den president on de
moordenaar Ozouf heeft niets tegen den heer
Loubet. Ozouf kende den heer Touret, met
wien hy oneenigheid heeft gehad en had hot
op dezen gemunt. Hoe deze moord is ver
maakt tot een mislukten aanslag op den hoer
Loubet is nog niet duidelijk. Misschien heeft
de le April de hand in het spel gehad.
Een snuggere officier. Dezer dagen werd
in Frankrijk een mobilisatieproef genomen
met het 4de regiment infanterie, dat te
Fontainebleau in garnizoen ligt. De man
schappen moesten gekleed zijn in oorlogstenue
en natuurlijk zagen velen er in hun plunje
slordig uit. De luitenant van dienst inspec
teerde de manschappen. Plotseling bemerkt
hy twee soldaten, van wie de eene een pan
talon aan heeft, die te kort, de andere er
een aan heeft, die te lang is. Wat te doen?
leder oogenblik kan de generaal komen en
dan zal er een geduchte uitbrander voor hem
opzitten. Maar daar schiet hem een gelukkige
gedachte te binnen en hy geeft den soldaten
bevel van pantalon te verwisselen. De twee
infanteristen ontdoen zich van hun ransel,
patroontasch en voeren vervolgens het ge
geven bevel uit. Toen dit gebeurd is, heeft
G. MARKT
lands zouden meer een zelfstandig bestaan
kunnen leiden en hunne eigenschappen beter
ontwikkelen.
„De paus zou, wat het gebied van den
kerkdijken staat aangaat, zich tevreden stel
len, met hetgeen voor een ware Staatsmacht
noodig is”.
De kardinaal schijnt een groot voorstander
te zyn van het nationaliteits-principe. Van
een Êuropeesch Statenbond kan volgens hem
nooit iets komen, daarvoor bestaat er tusschen
het Angelsaksische en de Latijnsche volken
té groot onderscheid, en zelfs ook tusschen
do Italianen en hun stamverwanten.
Voor de toekomst meende kardinaal Par-
rocchi, dat een strijdbare paus, die snelle
besluiten zou durven nemen en niet er tegen
opzien het uiterlyk van de wereld te ver
anderen, het besté zou zijn voor de katholieke
kerk. Of de kardinaal, werd hy zelf paus,
zoo zou durven doen, weet men niet te zeggen.
De katholiek-conservatieve party in Italië
schynt slechts gedeeltelijk met deze wenschen
mee te gaan. Een deel wil niet het koninklijk
Italië vernietigen om er een republiekenbond
weer op te bouwen; het ziet blijkbaar in, dat
de onderdrukking en de ellende van Italië het
gevolg zyn geweest van de eeuwenlange ver-
deeling in kleine staatjes. Dit deel van de ka
tholieke party zou tevreden zyn, wanneer de
kerk en de katholieke geest maar weer de
heerscher is in het openbaar en het private
leven. Zelfs het herstel van de wereldlijke
macht van den Paus is voor dezen niet een
eerste wensch.
De andere party, waarvan kardinaal Paroc-
chi nu de wenschen heeft uitgesproken, wil
vernielen om op de puinhoopen van het oude
weer op te bouwen. En daarby ontmoet zy
bondgenooten in de socialisten, die ook Italië
zouden willen, maken tot een federatieve
republiek.
baar bijl
FERS Jz.
js van echtheid ia
kurk ateeda voor-
en naam der Pinna
3PE
»Ik wil haar redden, ik zal het doenop
welke wijze dan ook. Is het niet door de brieven
onschadelijk te maken, dan zal het op andere
manier zijn. Desnoods tegen haar zin in weerwil
ran haar zelve, zal ik haar redden.
Toen geschiedde er iets vreemds, iets onbegrij
pelijks in den geest van den jonkman. Was hij
weinige minuten nog radeloos geweest, geen licht
ziende, geen hoop verwachtende van welke zijde
ook, ternauwernood had hij het besluit om haar
ondanks alles te redden genomen, of een heirleger
plannen, allen vol reden tot hoop, verdrongen zich
in zijn brein. Verschillende wegen om tot een
bèhoudenisbrengend einde te geraken, daagden op
voor het oog zijner ziel.
Deze wegen liepen in de meest tegenoverge
stelde richtingen.
Van der Grijp deze had de ongeluksbrieven
in zijn bezit. Hem moest hij opzoeken, hem uit
stel vragen, uitstel afdwingen. Hij kon dreigen
en hij was in staat beloften te doen. De baron
De Mauberfr zou. indien hij acht dagen uitstel
verkreeg, het geld bijeen kunnen breagen En als
hij tegenover deze belofte de bedreiging stelde,
van zelf den hertog alles te gaan meedeelen, en
zyn leven, dat met Mathilda’s val geen waarde
meer voor hem had, aan diens woede bloot te
stellen, in welk geval de brieven voor den hertog
van geen waarde meer waren dan zou de
keus tusschen alles of niets niet twijfelachtig
zijn.
De Figaro gaat voort met de openbaar
making van de enquête der strafkamer van
het Hof van Cassatie. Het dossier der en
quête is niet chronologisch gerangschikt, maar
gegroepeerd naar hetgeen bij elkander be
hoort. Zoo volgt na het Vrjjdag gegevone
het verhoor van du Paty op 12 en 13 Jannar
laatstleden, dit door hem onderteekend. Wy
zien eruit dat, terwyl generaal Roget getuigd
heeft zekerheid te hebben, dat het met Es
perance onderteekend schryven aan Esterhazy
vafi 20 October ’97 van du Paty was, deze
alles beproeft om zyn verzekering waar te
maken dat hy eerst drie dagen daarna voor
het eerst van den majoor heeft hooren spre
ken. De sinds dat oogenblik met Esterhazy
onderhouden betrekkingen waren bekend by
sommige leden der toenmalige regeerhig en
bestierd door de chefs, met name Gonse.
By het eerste onderhoud met Esterhazy was
du Paty vergezeld van Henry en Gribelin
en heeft hy een bril en een valschen baard
gedragen. De valschheid van het stuk van
Henry heeft hij steeds volgehouden zegt
hy '©n h| schrijft er de vervolgingen aan
toe, waaronder hij persoonlijk geleden heeft.
Al het onverklaarbaar geblevene is op zyn
rug gestapeld! Het zoogenaamd „document
libérateur” is volgens du Paty nooit in han
den geweest van Esterhazy, nooit ook terug
gebracht aan het ministerie. Hoe, vraagt
hier een der raadsheeren, verklaart gij dan
dat de minister van oorlog hem een ontvang
bewijs heeft laten toekomen? Ik verklaar
niets was het antwoord ik heb hoo
ren zeggen aan het ministerie, dat men dat’
bewys moest zenden. Du Paty heeft tal van
koeren mondeling en schriftelijk verlof ge
vraagd om de vele onware praatjes te mo
gen vervolgenmaar dat is hem steeds ge
weigerd.
Om aan te toonen hoezeer de openbaar
making de bladen der tegenstanders in ver
legenheid brengt, diene dat Drumont zich in
zyn artikel van heden bezighoudt met een
onderwijskwestie, Rochefort met Amerika en
de Filippijnen, de Beaurepaire met de be
noeming van Bourgeois tot afgevaardigde
ter vredesconferentie, Humbert in de Eclair
met Spanje.
Clemenceau vraagt naar aanleiding van het
rapport van Kerdrain en de uitspraken van
den raad van onderzoek: Wie houdt Es
terhazy dan toch bij de keel en onder de
vrees van welke onthullingen doet by den
generalen staf sidderen in die mate, dat op-
perofficieren zich zoover vergeten om aldus
openlijk het Fransche leger te bevlekken en
zelf zich over te geven aan de algemeene
verachting?
.taurès schrijft, dat de misdaad steeds
hooger stygt en de ministers durven haar
niet volgen. Esterhazy had de generaals
vast, die de ministers vast hebbenhjj hield
zelfs den President. Waarom? Hoe toch?
Welke is de keten, de keten der galeien,
die ai deze lieden samenbond?
De Figaro wyst tegenover hen die den
schuldige aan deze indiscretie zoeken in het
paleis van justitie, op een dertigtal exem
plaren, die buiten het Hof uitgedeeld zyn.
De oproep tot openbaar maken van de en
quête, „zoodra het geoorloofd zal zyn”, gaat
voort. Er is' reeds voor meer dan twintig
duizend franken geteekend.
Kardinaal Parrocchi, de pauselyke vicaris
te Rome heeft tegenover een Franschen jour
nalist beschouwingen ten beste gegeven, over
de wereldlijke macht van den Paus, die zeer
de aandacht verdienen.
In de eerste plaats omdat kardinaal
Parocchi, hbewel niet veel kans, dan toch
eenige heeft om Paus te worden. En dan
omdat de kardinaal verklaarde, dat hy niet
alleen zyn eigene meening, maar die van
meer kardinalen verkondigde en dus een
deel van de hoogste autoriteiten der katho
lieke kerk over het Italiaansche vraagstuk
evenzoo denken.
De kardinaal Parocchi dan ziet de Ro-
meinsche quaestie alleen opgelost door een
verandering in den staatkundigen toestand
van Italië; dit zou een bond van republie
ken moeten worden. Daarin zou voor een onaf-
hankelyken Kerkelyken Staat plaats zyn. De
stad Rome zou op die manier haar goddeljjke
bestemming, door de geschiedenis gesanctio
neerd, kunnen herkrijgen de oude deelen
moge hebben
>0, mevrouw, de kalmte
leven speelt, doorboort mij
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
GOUDA,
brengen ingevolge art. 5 der Wet van 28 Juni
1881 (Staatsblad No. 97) ter openbare kennis
dat bij hen is ingekomen een verzoekschrift van
den navolgenden persoon waarbij VERGUNNING
wordt gevraagd om in de bij ieders naam ver
melde localiteit sterken drank in het klein te mogen
verkoopen, als:
Naam van den
Verzoeker
A. Verby,
Gouda, den 4 April 1899.
en Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS
De Secretaris,
BROUWER.
waarmee ge met uw
net hart, verscheurt
mij. Want ik weet wel wat het einde zijn zal.
Het einde zal zijn de dood, de dood in eenen of
anderen vorm. En dat wil zeggen de dood voor
mij, voor mij, die u liefheeft
«Mijnheer, ge zijt onder het dak van den hertog
mijn gemaal. Ik ken uw gevoelens Ik ken ze
reeds sedert maanden, reeds vóór ge mij dien
eersten brief schreef, waa-op ik u antwoordde,
dat ik zulke brieven niet verlangde, ofschoon ik
u vergaf. En ik vergeef u nogmaals. Ik be
schuldig u niet Uw handelwijze jegens mij is
altijd ridderlijk geweest. Ontneem mij thans niet
mijn meening omtrent u Gij hebt de brieven
niet, gij ziet geen kans de geeischte som tijdig
bijeen te brengen. De zaak is dus uit. Al wat
u overblijft, is thans heen te gaan
«Mevrouw, o hoor mij aan voor éénmaal
luister naar mij. Mijn hart brandt in mij van
liefde voor uToen ik u voor de eerste maal
7-ag, u van nabij gadesloeg in de feestzaal in dat
huis daar, in uw woning, toen ontstond die harts
tocht neen, eerder reeds Toen gij daarvan
niets kondt vermoeden, sloeg mijn hart reeds voor
u. en zweefde uw beeld mij voor de oogen. Er
trilt iets voor u in deze borst. Uw beeld heeft
macht over elke vezel van mijn lichaam. Alle
spieren en zenuwen en aderen in mij werken en
arbeiden, slechts om gedachten omtrent u voort
te brengen. Zestigmaal elke minuut slaat mijn
hart uw naam en doet die galmen in alle deelen
van mijn wezen. Duizendmaal iedere seconde
GÜEIkStl IE COURANT.
Telefoon Mo.
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels 5 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
wasemt mijn brein een gedachte aan u gewijd
uit, Als gij wankelt val ik reeds.
Hier barstte de dochter van Bertha de Clau-
mont in tranen uit.
Raphael zweeg.
Hij was hooggekleurd. Vuur straalde uit zijn
oogen. Geestdrift tintelde op zijn voorhoofd.
De tranen van Mathilda de Latour zou hij óp
verschillende manieren hebben kunnen uitl<
Maar hij aarzelde niet omtrent de oorzaak,
deed storten I
Zij beminde hem
Geen woord van hare lippen had hem dat ooit
gezegd, geen gebaar hem immer het recht gege
ven dat te veronderstellenniettemin verstond zijn
hart wat in het hare omging. Alles in haar ver
ried hem, wat haar mond niet belijden mocht.
Alles in haar schreeuwde het woord uit, dat hare
lippen weigerden doortocht te verleenen.
Zij had hem lief
Een oogenblik bleef Raphadl nog staan, toen
keerde hij zich om
»Ik zal u redden, mevrouw vóór negen uur
vanavond zullen de brieven mijn zijn zal ik
ze hier voor u neergelegd hebben. En ik zal u
eerbiedigen en ontzien, totdat ge eenmaal vrij
•zult zijn
Gevoelende dat hij wederom dreigde zijn on
geoorloofde taal onwillekeurig den vrijen loop te
laten zweeg hij eensklaps en ging heen.
En terwijl hij onder de boomen liep, in de
richting van den muur, die den tuin afscheidde
van de Champs-Élysées, verbond hij zich door
gruwzame, verschrikkelijke eeden haar te redden.
«5»)
«Maar, mevrouw, dan is alles verloren...
«Ik weet het zeer wel, heer burggraaf. Ik
herinner mij den inhoud der brieven die ik u
schreef. Verantwoord voor uzelf uw achteloos
heid.»
HO, mevrouw, doe een poging om de gevolgen
af te wenden.*
«Ik stel deze zaak in uwe handen. Ik zal niet
meehelpen aan dit vrijkoopen. Ik zal niet mijn
sieraden bijeen zoeken en als smekelinge den man
die mij verderven wil, bidden mij daarvoor een
klein uitstel té schenken Ik zal niet mijn con
tant geld, gesteld dat ik het had, ais losprijs aan
bieden vcor enkele uren vrijheid Ik zal niet den
notaris van den hertog een bezoek brengen, hem
de zaak bloot leggen om zijn hulp smeeken. Ik
zal geen schande en bespotting over het grijze
hoofd van den hertog brengen Ik zal afwachten
ziedaar al’es.t
«En het einde daarvan, mevrouw Wat zal
daarvan het gevolg zijn
«Ik weet het niet, heer burggraaf, ik weet in
*t geheel niet wat dit, mijn besluit, voor gevolgen
