rden.
III
z I
I
;nsr_
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
Donderdag 6 April 1899.
No. 7856.
38ste Jaargang.
Bulienlandsch Overzicht
I
ie.
■ij.
FEUILLUlOai.
3JST-
8
sr
ANNIBAL DE VONDELING.
I
.i
2? 3
drie.
sr.
CENTEN.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des inidd.
Secretaris.
Verspreide Berichten.
o
aps
luis
efd uitge-
1 aan ons
COOPE
vestigen
’t bericht,
ÏNSOAG
k o o p e n
al
Ln.
t adres voor
toed el,
gesloten wagens
ouwe.
■o
a;
S
s
Gedenkschriften van een Gelukzoeker
OF
Naar het Fransch.
DOOR W. NUTTERS.
•actischen
iven B 19.
2—5 uur.
st grondig
i« een
len daar-
50 r
GOllkMI IE COURANT
reeds uit, is elke verdere bespreking over
bodig.
„Want hier ligt nu een verzameling getui
genissen, wettig, authentiek, door de getuigen
geteekend. Dit is een belangrijke en loyale
bijdrage tot het zoeken der waarheid. Mag
men deze stukken openbaarmaken Niet
alleen mag men het doen het is plicht.
„Bovendien, niemand beeft gezegd dat het
verboden is de enquête te completeerenen
het Hof van Cassatie zal dit zeker doen, als
het dit noodig oordeelt.
„Wij willen de waarheid, hoe zij ook zy,
van waar zij ook kome.
„Maar dan mogen wij niet de verwaandheid
hebben te denken, dat wy recht hebben een
bron van inlichting te mogen buitensluiten.
Z|j, die vroeger niet geslaagd zyn de open
baarheid buiten te sluiten voor ons geweten,
zullen het nu niet kunnen doen voor ons
verstand.
„De plicht van iederen staatsburger is
thans duidelijkzij bestaat in het volgen van
het hooge en edele voorbeeld der hoogste
rechters, die zich zullen beijveren, met alle
middelen, om het recht te bevorderen en de
waarheid te zoeken.”
Aan de „Frankf. Ztg.” wordt uit Rome
het volgende geseind:
„In het Vatikaan voert inderdaad kardi
naal Rampolla een „interregnum”. De paus
is te zwak om de zaken te kunnen afdoen
en brengt den halven dag sluimerend door.
Tegenovergestelde dagbladberichten zijn door
het Vatikaan geïnspireerd. De kardinalen
stellen den toestand van den paus gunstiger
voor om een pressie der mogendheden op
het conclave te beletten en dit in alle stilte
te kunnen voorbereiden.”
De Bulgaarsche minister-president Grekoff
verklaarde in een redevoering in een ver
gadering van kiezers te Timovo dat elk
Bulgaarsch ministerie, dat tegen bartelijke
betrekkingen met Rusland zou zyn, verraad
zou plegen aan het vaderland en de kroon,
daar de Russische regeering heeft verklaard
dat zy zich niet zou mengen in de binnen-
landsche aangelegenheden.
Verder verklaarde de heer Grekoff dat
het ministerie de beste betrekkingen zal
onderhonden met alle mogendheden en vast
besloten is zich niet in eenig Avontuur te
wikkelen.
’59)
En bleef de woekeraar, of diens lastgever bij
zijn eisch, welnu, was Van der Grijp niet alleen
in een groot huis? En had de baron hem niet
schieten doen leeren Wat dan eenvoudiger, dan
den woekeraar te dooden in zijn hol, de brieven
te vinden en ze aan Mathilda’s voeten te leggen?
Of, bijaldien hij ze niet vond, het huis van den
geldschieter in brand te zetten, dat het in vuur
opging met al wat het bevatte
En zoo dit alles mocht mislukken, dan zou hij
den ouden hertog om «het leven kunnen brengen,
en aldus de brieven krachteloos maken
Of, indien ook dit ondoenlijk bleek en hij
sidderde voor dezen weg - dan zou hij Mathilda
nogmaals opzoeken in de kiosk, haar voorstellen
met hem te vluchten, en zoo zij weigerde, haar
bedwelmen en haar wegvoeren, nacht en dag met
haar doorreizen tot hij haar in veiligheid zou
hebben gebracht, duizenden uren van de plaats
des gevaars Dan zou hij haar overtuigen van
gijn liefde, dan zou hij die op haar doen over
gaan, haar overreden, haar aantoonen en bewijzen
dat zijn liefde en hunne vereeniging wettig was
Rublamd.
Op het Technologisch Instituut en het
Mynbouw-Instituut te Petersburg zyn onder
de studenten opnieuw ongeregeldheden uit
gebarsten.
De oorzaak van de ongeregeldheden, of
liever de staking, aan het Technologisch
Instituut waren de onhebbelijke maatregelen
tegen de studenten aan de universiteit te
Moskou en te Kiëf, die de medewerking van
hun makkers in Petersburg inriepen. De
Niet het hooren van stemmen echter maakte op
hem zulk een diepen indruk, en deed hem het
oor tegen het sleutelgat drukken het was het
herkennen van die stemmen wat hem trof.
Want een dier stemmen, hij hoorde het duide
lijk, die, welke opgewonden en driftig bleek en
zeer snel en telkens lang achtereen sprak, was die
van graaf Salluces.
En in de andere, die op veel gedempter, zach
ter toon telkens als de andere zweeg, zich hooren
liet, meende Raphaël duidelijk het orgaan van den
baron de Maubcrt, te herkennen.
Toen Raphaël nadacht over het vreemde van
het geval, verhelderde eensklaps een straal van
hoop zijn bleek gelaat
Zijns inziens was het duidelijk, dat de baron,
zijn pleegvader, met Salluces, zijn vriend, alleen
in zijn belang bij den woekeraar waren mis
schien zouden zij er in «lagen de noodlottige
papieren los te maken, misschien zou de woeke
raar genoeg vertrouwen hebben in den baron de
Maubert, om de brieven op crediet af te geven.
Raphaels hart klopte, zijn slapen sloegen hoor
baar
Het onderhoud, of liever de warme discussie
zette zich voort.
De beide sprekers schenen met bijzonder vuur
hunne zaak te bepleiten toen hij verder luisterde
kwam het hem vreemd voor, dai hij in 't geheel
de stem van den jood niet hoodie Ook scheen
het hem nu en dan toe, alfof de beide sprekers
tot elkander het woord richten, het onderling
oneens waren, elkander bestreden.
(Wordt wr^lgd)
V
Den 21sten Februari was de hoofdredac
teur van |de Posener Zeitung, een kalme
courant maar die de dingen af en toe wat
voor het wetboek der natuur.
»Ik zal haar redden,mompelde hij, ondanks
alles Ik zal noch mijn eigen leven ontzien, noch
dat van anderen. Ik zal vloeken of bidden,
naar noodig is. Ik ben bereid duivel of engel
zijn, wat maar kans op redding zal aanbiedt
Of de hemel of de hel mij helpe, is mij van geen
belang mits ik slechts slage. Er zullen nog
vreemde dingen gebeuren voor middernacht....»
Hij trad een winkel binnen, voor welks ramen
allerlei wapenen lagen uitgestald. Hier voorzag
hij zich van een zesloops revolver, die hij deed
laden, benevens van een lang mes
Toen hij den winkel verliet, keek de winkelier
hem hoofdschuddend na.
>Als dat jongmensch niet vreemde dingen in
den zin heeft,» mompelde hij, »dan weet ik het
nieti
Raphael snelde naar boulevard St.-Martin waar
de woekeraar woonde. In zijn rechterzak hadjiij
het vuurwapen, in zijn linker het mes, geh'eel
geopend, met de greep naar boven Hij zefti
slechts zijn handen in zijn zakken behoeven te
steken, om dood en vernieling rondom zich te
kunnen zaaien.
Hij schelde aan.
Als gewoonlijk, was het de reus Camisard, die
hem opendeed.
>Is uw meester op fijn bureau?» vroeg de jonk
man, moeite doende kalm te schijnen
•Hij is op zijn bureau, aan de zaken!» ant
woordde reus.
•Zou ik spoedig bij hem toegelaten worden, is
er veel volk?»
IMtEYFUS
De Soir laat zich door haar woede over
de openbaarmakingen van de Figaro tot
kostelyke dwaasheden verleiden. In het
verhoor van Dupuy, zegt zjj, heelt de straf
kamer, haar plicht verzakende, gedeelten
weggelaten. De enquête is dus onvolledig,
vol gapingen, en zal een aanvulling noodig
maken, welke de raadsheer-rapporteur Bal-
lot-Beaupré zoo spoedig mogelyk zal aan
vragen.
Welke is de bedoelde uitlating?
Een der raadsheeren zou aan Dupuy ge
vraagd hebben zyn oordeel over Dreyfus in
ronde woorden te zeggen. Toen antwoordde
de minister-president energiek en met krach
tige stem (sic)Ik ben innig overtuigd van
de schuld van Dreyfus.
Die buitengemeen ernstige verklaring is
weggelatenDenk eens aan, behalve de
vyf ministers van oorlog, nu ook nog Dupuy,
die zonder nadere argumenten te geven
„overtuigd” is.
Maar nu eenige bedenkingen:
ie. Dupuy heeft zyn getuigenis zelf on-
derteekend en zou dus de „weglating” goed
gekeurd hebben.
„Ik weet er niets van. Mij nooit iets vragen.
Ik weet niets van niemendal
„Dan zal ik wachten.*
„Als ge zoo goed wilt zijn, mijnheer, dan is
het mij om ’t even. Wacht dan maar
En Camisard liet Raphael in de antichambre,
na zorgvuldig de buitendeur gesloten te hebben.
De burggraaf had nauwkeurig acht geslagen op
de wijze waarop die deur gesloten was geworden.
Tweemalen den sleutel, die de reus in zijn zak
had, pmdraaien, dan onder en boven een knip
verschuiven en den grendel weg nemen.
Alleen gebleven in de wachtkamer liegon hij
deze langzaam en gedachten verzonken op en neer
te loopen. Zijn handen omklemden in zijn zakken
de moordtuigen. Maar terwijl hij er mede speelde
besloot hij niet dan in het ergste geval tot het
uiterste over te gaan, maar eenmaal zoover niets
te ontzien
Eensklaps trok iets zijn aandacht. Hij bleef
staan en luisterde.
Men zal zich herinneren, dat de antichambre,
waarin de burggraaf op dat oogenblik vertoefde
niet gescheiden was van het kabinet, waarin de
woekeraar zitting hield, dan door een gang die
niet zeer lang was.
Welnu, hij hoorde duidelijk stemmen in het
kabinet van Van der Grijp.
Het was hem niet mogelijk woorden op te
vangen, tenminste niet in die mate om er met
eenige zekerheid het onderwerp van het gesprek
uit op te kunnen maken, maar duidelijk hoorde
hij de stemmen, zelfs kon hij fle gemoedsstemming
der «preken afleiden.
De publicatie van het verslag der enquête,
door den „Figaro”, wordt door den „Temps”
met vreugde begroet.
„Deze stukken,” zegt het blad, „werden door
de openbare meening met spanning te gemoet
gezien.
„Toen het onderzoek van de strafkamer
gesloten en het verslag gedrukt en aan de
leden verzonden was, was het eerste, het
voornaamste doel bereikt.
„Maar was het niet noodzakelyk, dat het
publiek in de- gelegenheid zou worden ge
steld, de conclusies te controleeren. die de
rechters uit dit onderzoek zullen trekken?
Ja, en daarom was de openbaarmaking nood
zakelyk. Er zyn zooveel verdenkingen ver
spreid, sedert eenige jaren, omtrent allen die
deel gehad hebben aan de zaak-Dreyfus, dat
het althans een verplichting is geworden
alles openlyk te zeggen en aan den dag te
brengen. Wat in het geheim geknutseld is,
kan niet beschouwd worden als een getrouwe
afbeelding van de waarheid en het recht.
Men zal moeten trachten de zaak openlijk te
behandelen.
„Daarom moet men het gelukkig achten,
dat door een complete openbaarmaking ieder
een Jn staat gesteld wordt, op het beslissende
oogenblik alle bijzonderheden te kunnen vol
gen van een zaak, die door de hartstochten
zoo zeer is verward. En is die openbaarmaking
als zij volkomen en getrouw is niet
honderdmaal te verkiezen boven de here-
kende indiscreties die van mond tot mond
gaan en die ten slotte nieuwe legenden doen
ontstaan by de velen, die reeds in omloop
zyn?”
„Deze overwegingen”, zegt de „Temps”,
„maken voor ons raadselachtig de boosheid
van hen, die de openbaarmaking van het
verslag beschouwen als een misdaad. Is
het, omdat die menschen bevreesd zyn voor
den indruk, die by het publiek zal worden
opgewekt door de lezing van de stukken en
van de verhooren?
„Men zou dat kunnen vermoeden, als zy
zeggen„De enquête wordt gepubliceerd om
een volksbeweging te doen ontstaan in voor
Dreyfus gunstigen zin, by de debatten voor
het Hof van Cassatie””.
„Die redeneering”, zegt de „Temps”, „is
al te naïef, vooral van de zyde van personen,
die reeds sedert maanden meer scherpzin
nigheid hadden getoond. Indien de tegen
standers der revisie erkennen, dat de lezing
van de enquête gunstig moet zyn voor den
gevangene op het Duivelseiland, is de zaak
Telefoon Mo. Ml
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels 50 Centen; iedere regel meer
K» Centen Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
r 12 fless.
12
12 M
flesch. *5
!5 ■Off
- B-
Z
gC B
ggenomen. 0
2e. Dupny is in het geheel niet voor de
strafkamer geweest. Nadat hem, als minis
ter-president, by presidentieel besluit mach
tiging was verleend om te getuigen, heeft
president Loew alléén zich op tweeden Kerst
dag naar zyn kabinet begeven en hem daar,
zonder dat er iemand by was, het verhoor
afgenomen. Het is dus niet mogelyk, dat
„een der raadsheeren” hem een vraag gesteld
heeft als door de „Soir” bedoeld. Dat doet
de deur toe.
Balance, do bekende Elzasser, een der
leiders van de protestparty, die ook in het
Zola-proces getuigde, heeft medegedeeld, dat
ook hy van Faure wist, dat Dreyfus niet
op het borderau is veroordeeld, maar op
andere stukken, die geen twijfel laten. Dat
deze stukken geheim waren, heeft Faure
er echter niet bygevoegd.
Frakkrijk.
President Loubet heeft Zondig de wedren
nen te Auteuil bygewoond en tot groote ver
bazing der strenge volgelingen der etiquette
heeft hy een uitstekenden indruk gemaakt;
men meende een nietig persoontje te zullen
zien en men zag een hoffelyken en zich ge-
makkelyk bewegenden gentleman. Heden
vertrekt Loubet in gezelschap van den premier-
Dupuy naar Montélimar.
Paul Déroulède en Marcel Habert hebben
in hun gevangenis, de Conciergerie, gedurende
de Paaschdagen veel bezoeken ontvangen
zelfs werden hun bloemen gebracht. Picquart
ontving eveneens bezoeken, bouquotten en zeer
voel visite-kaartjes.
Italjk.
Den journalisten, die aan $un Congres te
Rome zullen deelnemen, wordt een feestelijke
ontvangst bereid. Ter gelegenheid van het
bezoek dat bet Italiaansche koninklijk paar
dit jaar voor het eerst aan Sardinië zal
brengen, wordt een schip ter beschikking
gesteld van de binnen- on buitenlandsche
journalisten. Op het eiland zelf krijgen de
journalisten een plaats in den koninklijken
stoet.
vrijmoediger durft zeggen dan de meeste
Duitsche bladen, wegens beleediging van
den jpperpresident van de provincie Frhr.
von $Vilamowitz tot twee maanden gevan
genisstraf veroordeeld. En gaandeweg heb
ban na déze Veroordeeling allerlei offi
cieel» instellingen en regeeringsbureau’s
hun iontracten betreffende de levering van
drukwerk met de firma, die de Posener
Zeitung uitgeeft, opgezegd, hoewel zij nooit
over kde hoedanigheid van het af geleverde
drukwerk hebben te klagen gehad. De
Posener Zeitung zelve ziet dan ook in deze
maatregel een poging om invloed te oefenen
op den toon van hare artikelen. Deze poging
zal echter, verklaart zy, in weerwil van de
groote st-otfeljfke schade die haar uitgever
erby lijdt, zonder gevolg blijven. „De Posener
Zeittfng zal, evenals tot dusver, gematigd
maar vrijmoedig, zonder iemand naar de
oogen te zien of iemand vijandig te zyn, de
belangen van de Duitsche bourgeoisie weten
te vejrdedigen. Wy verklaren verder datwy
over het optreden van de overheid onver
wijld ons beklag zullen doen; wy zullen dit
beklag, zoo het moet, tot aan do hoogste
instantie brengen en weten zeker dat wij
niet tevergeefs een beroep zullen doen op
den rechtvaardigheidszin van den Keizer.”
Telefoon No 69.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F
