hI
STEN,
n.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Maandag 10 April 1899
38ste Jaargang.
No. 7859
srlng.
Hulteulandsch Overzicht.
BUW!
k.
lijk
A
iaar.
PUIL,
IAAK,
tron,
datn.
1^'
f'-r
•o
8
3"
en en
Ie her-
.MAA
FEV1LLE1O N.
ANNIBAL DE VONDELING.
kexmsgeuxg.
Kleinhandel In sterken drank
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
CENTEN.
Burgemeester
Verspreide Berichten.
[AN &Zn-
i
de ai
lang
ning
td»
!"S.
per stuk.
Dit No. bestaat uit Twee Bladen
EERSTE BLAD.
tnité
;n.
3
3
GOlftSlIlE MINT
Kxiig
van
Kleiweg E to.
ter hand
zondeaedi
gevolntarh
Telefoon Ne. M
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels 5 50 Centen; iedere regel meer
Centen Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Telefoon No S«.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F
De Finsche Senaat heeft besloten geen
gevolg te geven aan het verzoek van den
Guuverneur-Generaal Bobrikof, om aan het
volk mee te deelen, dat volgens de meening
van den Senaat het bekende manifest van
den Czaar van 15 Febr. niet in stryd is met de
Grondwet. Generaal Bobrikof heeft aan de
verschillende gooveneurs van de Finsche
provincies berispingen toegediend, omdat zy
niet hebben verhinderd, dat er in hun pro
vinciën handteekeningen zyn verzameld voor
het monster-adres aan den Czaar. Graaf Leo
Tolstoi heeft zich over de Finsche quaestie
als volgt uitgelatenDe sympathie van alle
beschaafde Russen is met Finland evenals de
mijne. Volgens mijn meening deed men goed
als men de toestanden in Rusland in over
eenstemming bracht met die in Finland en
niet omgekeerd.
I»R«YF(JS
De particuliere correspondent van het
Handelsblad seint aangaande de verklaring
van rechter Bertulus het volgende:
Toen Henry op 18 Juli 1898 en hier
begint het in mijne oogen belangrijkste nieuws
van Bertulus verklaring by den rechter
kwam om te spreken over het nazien der
stukken, wees deze hem op het woord Bazel
en den naam R. C. Ik vertaal nuletterlijk
Bertulus verklaring.
«By het zien dezer stukken werd kolonel
Henry zeer bewogen. Hy zeide my dat ik
de eer van het leger kon redden, en dat dit
mijn plicht was. Ik deed hem opmerken dat
ik nooit doof zoude zijn voor eene dergclfike
roepstem, en zette hem het verpletterend be
zwaar uiteen dat deze stukken tegen Esterhazy
en tegen Du Paty opleverden. Het is het
bewjjs dat Estejhazy by het bureau der
cohtraspionage smfbare hulp gevonden had.
Henry begrijpende dat my een licht was
opgegaan, discuteerde niet meer, en erkende
Buiten) Andsche berichten zijn zeer schaarsch.
Hoofdzakelyk zyn de bladen gevold met de
verklaringen voor het Fransche hol van
cassatie, waarmede de .Figaro” voortgaat,
ondanks het haar aangedane proces.
In berichten uit Rome worden opnieuw
de ongunstige berichten over den toestand
van den Paus tegengesproken en verzekerd,
dat de Paus zijn gewone werkzaamheden
weer waarneemt; hy ontvangt eiken dagen
leest des morgens de mis. Den lln April,
op zyn naamdag, zal de Paus het college
van kardinalen en de waardigheidsbekleders
van den hofstaat ontvangen om dezen dank
te zeggen voor hun gelukwenschen op den
kroningsdag en tot hen een toespraak hou
den. Wanneer zich geen onvoorziene om
standigheden voordoen, gaat de Paus 16
April in plechtigen optocht naar de Pieters
kerk, om er den mis by te ‘wonen. Dr. Lap-
poni verklaart, dat de Paus de laatste dagen
even wel is geweest als twee of drie jaar
geleden.
de hond, door de pijn dol gemaakt, zijn tanden
in het lichaam van Raphael, en liet niet weer los
maar bleef als aan zijn tanden hangen aan zijn
vijand, onder een dof gebrul als van dierlijk genot
kreunende van voldoening, smart te veroorzaken
en émart te lijden, van begeerte om te vernielen,
om dieper in het trillende vleesch te dringen,
van genot zijn wreed instinct te kunnen bevre
digen en warm bloed te proeven en in te zwelg'n
terwijl het zijne wegvlood. Raphael duizelde en
werd bang voor de uitdrukking der oogen van
den hond, die wijdgeopend strak op hem gericht
waren, heldere, groote, vochtige oogen, waarin
blauwachtige vlammen als van brandende alcohol
speelden. En hij stak met zijn mes andermaal
in het volle lichaam van het dier, en voelde het
bloed over zijn hand stroomen, en de tanden
dieper in zijn schopder dringen, en hij zag de
oogen wijder en helderdter gorden.
En weer stak hij, en het lichaam van den hond
trilde, en de spieren schenen zich te ontspannen,
maar de tanden lieten niet los en de oogen sloten
zich niet en het vuur daarin verdoofde niet. Een
dik kleverig schuim stroomde hem uit den muil,
een gloeiende lucht ontsnapte uit zijn heusgaten
en nog altijd stond de reusachtige hond tegen
Raphael op, op zijn achterpooten, en als aan zijn
tanden aan diens schouder hangende. Nogmaals
stak hij het dier zijn mes in het grove lichaam,
thans niet in den rug, maar in-het onderlichaam
en maakte een wijde scheur in het trillende vleesch
dat het bloed op geweldige wijze stroomde en de
ingewanden naar buiten traden. Toen liet Stop
los.' Hij viel neer en wentelde zich en kromde
cq
ra
Pl. I g
Gedenkschriften van een Gelukzoeker
OF
New het Fransch.
door W, NUTTERS.
i6a)
»Ik heb mijn beschermer, dei baron de Mau-
bert bezocht, die mij beloofdsheeft over acht dagen
de som mij ter hand te zullen stellen. Acht dagen
wat zijn acht dagen. Geef me dien tijd, en ge
krijgt ijw geld.«
«Ónmogelijk. De eigenaar van de brieven, de*
eischer, heeft dat geld nog heden noodig en ver-
kjest niet te wachten. Vandaag nog wil hij ze
hebben.»
«Maar als hij ze niet van mij ontvangt, dan
ziet hij ze nimmer.»
«Waarom niet?*
«Als de brieven nog in uw bezit zijn, dezen
avond, en wij zien geen kaas ze in handen te
krijgen, 'dan maken wij de bedreiging krachteloos.*
«Op welke wijze
«Wij zullen zelve gaan tot degenen waarop de
eischer zijn hoop stelt, wij zullen hem alles ver
tellen, bekennen, en gij ziet nimmer een centime.»
«Gij zult dat niet doen, ik voorspel het u
en buitendien, ik weet niets van die brieven, ik
weet niet op welke wijze de eigenaar er van te
werk wil gaan, waar hij op rekent, of wat hij
nadereft. De Duitsche financiers, die de zaak
hebben genomen, hebben alle bij
len vastgesteld. Edmund Davis, de
shtigde van Rhodes, zal weldra te
Berlijn’ aankomen om de overeenkomsten af
te slatten.
Omi alle moeilijkheden uit den weg te
ruime® heeft de Duitsche regeering, naar de
Daily Telegraph meldt, besloten een garanfie
op ziclt te nemen voqt den spoorweg van de
kust naar hot Tanganyika-meer. Een hierop
betrekking hebbend wetsontwerp zal binnen
kort aaa den Rijksdag worden voorgelegd. De
regeering gaat uit van de veronderstelling, dat
J' galleg van dozen spoorweg een groot be-
w il, daar er een handelsweg door ontstaat
tusschita de kust en het binnenland.
De Keizer is persoonlek zeer geïnteresseerd
voor het uitvoeren van dit plan, en wensefyt,
dat ook aan de ontwerpen van* Rhodes geen
moeilijkheden zullen worden in den weg gelegd.
De yo8s. Z. koestert twijfel aan de juistheid
dezer jBededeelingen van de Daily Telegraph.
Het plan voor den spoorweg van
liet Tanganyika-meer heeft mj"
van Rhodes niets te maken I
veel ouder datum dan de
van Kaapstad naar Kaïro.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS ran
GOUDA, brengen ter openbare kennis dat af
schriften van de processen-verbaai betreffende de
«temming ter verkiezing van tien leden (vijf pa
troons en vijf werklieden) van de Kamers van
Arbeid voor de Bouwbedrijven, zijn aangeplakt in
den Korten Groenendaal, alzmede dat gelijke af
schriften op de Secretarie der gemeente voor een
ieder zijn nedergelegd, alwaar daarvan inzage kan
worden genomen op iederen werkdag van des
morgens io tot des namiddags i uur.
Gouda, den 8 April 1809.
en Wethouders voomoemd,
R. L MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
anjle kunt naar
plannen
ook van
spoorwegplannen
a x)e mogelijkheid
bestaat, zegt de Vom. Ztg. dat de regeeriijg
een voorstel tot garandeeren van dien spoor
weg by den Rijksdag zal indienen, doch het
blad gelooft niet, dat zulk een voorstel kans
zott hebben aangenomen te worden.
Op Kreta is een algemeene amnestie afge-
kondigd voor de politieke misdrijven van 16
September 1896 af tut 9 December 1898.
Alleen de daders van de wanbedrijven te Can-
dia in Augustus van het vorig jaar zyn hier
van uitgesloten.
De toestand op het eiland laat evenwel nog
veel te wenschen over. Dm Mohammedanen
keeren maar niet naar huir woonplaatsen in
het binnenland terugzij vertrouwen den
toestand niet en hebben geen geld om hun
dorpen weer op te bouwen. Zy blijven het
eiland verlaten, al gaan ze veel gebrek te
gemoet.
De Engelschen zouden het door hen bezette
Oost-Kreta tot rust bréngen, maar zyn hierin
nog niet zoozeer geslaagd, dat prins George
zonder al te groot levensgevaar ('andia zou
kunnen bezoeken.
De prins ontvangt van verschillende Euro-
peesche maatschappijen voorstellen voorden
aanleg van wegen, spoorwegen, havens en
andere .werken op het eiland. Hy heeft be
loofd, die voorstellen in overweging te nemen.
De Daily Telegraph verneemt, dat deonder-
handelingen door Cecil Rhodes met de Duit-
sche regeering gevoerd over de aansluiting
van de Djiitsche spoor weglijnen irf Afrika
aan de lyn Kaapstad -Cairo, haar einde
voornemens is. Ik stel u nogmaals voor, betaal 1
En zoo ge dat niet wilt, of niet kunt, ga dan
heen. Dan hebben wij niets meer te bespreken.*
«Hier die brieven
Op verschrikkelijken toon werden deze woorden
geuit. Met een akeligen vloek rtikte de getergde
zijn wapens te voorschijn, beiden gelijktijdig, alsof
hij het voorwerp van zijn woede door beiden
tegelijk wilde doen sterven. Een schot knalde,
een tweede schot knalde, .toen weigerde het
wapen.f
Dronken van razernij stak «Raphael het mes in
het hout van de balie. Zijn' oogen waren met
bloed beloopen, hij zag tn een nevel, een geluid
als van een geweldigen wind suisde in zijn ooren
zijn slajien klopten om te breken.
Plotseling hoorde .hij een gebrul als van een
wild djer, een heete adem werd hem in het aan
gedicht ^geblazen, tanden voelde hij in zijn schou
der slaan.
Het was de hond van den woekeraar, het was
a het eerste schot gevallen was, was Van
der Grijp opgesprongen enahad zijn hond losge
maakt, onderwijl het tweedê sch&t viel. Toen floot
hij doordringend enlang op een zilveren fluitje
en verdween ongedeerd, wel zorgdragende dé
brievep mede te nemen. P
Door de brandende pijn in zijn schouder eeni-
germate tot bezinning gebracht, zag Raphael met
welk een vreeselijken vijand hij te doen had. Hij
stak het dier met zijn mes, hij sloeg met den
revolver op zijn kop, het bloed van het dier ver
mengde zich met het zijne. En nogmaals sloeg
dat Bazel” beteekende zekere reis door hem
met kapitein Lauth gedaan om met R. C. te
spreken. Ten slotte bekende hy dat de makers
der telegrammen Blanche en Speranza niemand
anders waren dan Esterhazy on Du Paty.
Hy vroeg my niets te doen, voordat hy
generaal Roget in kennis had kannen stellen
met ons onderhoud.”
Bertulus, na verteld te hebben dat hjj ver
gunning had gegeven dien generaal alles te
zeggen en dat hy hem tot halfzeven zou
afwachten, terwijl de generaal niet gekomen
is, gaat aldus voort:
Henry stond op om heen te gaan. Opdat
oogenblik, by de herinnering aan do reeds
oude hoffelijke betrekkingen die ik met Henry
gehad had, achtte ik het mjjn plicht hem
terug te houden en te zeggen: «Dat is niet
alles, Esterhazy on Du Paty zyn schuldig.
Laat Du Paty zich vanavond voor den kop
schieten en laat de justitie haar loop tegen
Esterhazy als falsaris en niet als verrader.
Maar er is nog een gevaar, on dit gevaar
zyt gy. Ik heb gedurende twee dagen
een brief in handen gehad onderteokend
Esterhazy en die brief is niet de eonige in
dien geest. In dien brief gericht aan den hoor
Jules Ruche, geeft Esterhazy die dien
afgevaardigde eenige gedetailleerde inlichtin
gen over zekere verkeerdheden aan het mi
nisterie van oorlog verstrekte van uw
karakter en van uwe bekwaamheid de meest
slechte schildering. Hfj zegt ook dat gij steeds
krap by kas zyt, en hem geld schuldig zyt
gebleven. Dit alles klimt op tot oen datum,
veel vroeger dan het Dreyfusproces”. Ik deed
hem opmerken dat, indien een zoodanig stuk
in handen viel van zyne vijanden, men er
voor hem de ergste gevolgtrekking uit zoude
halen, en dat sommige deskundigen gemak-
- kelyk er toe gebracht zouden kunnen worden,
te beweren dat hy, die Esterhazy inlichtte,
niemand anders was dan Henry.
«By het hooren eener durgejjjke veronder-
stelling zonk Henry op zjjn stoel ineen, zonder
één woord te uiten. Daar begon hy plotseling
wanhopig te weenen, stond vervolgens op,
kwam tot my, omarmde mjj, nam manhoofd
tusschen zyne beide hanrien, kuste my harts-
tochtoljjk op het voorhoofd en op de wangen,
herhaaldcHjk roepende Redt ons I
«Ik deed Henry weer nederzitten, wachtte
tot zyn snikken bedaarde, toen eensklaps als
uit een droom ontwakend, hy my zeide
«Esterhazy is een bandiet." Zonder hem den
tyd te laten den zin te voltooien indien hy
dit had willen doen, antwoordde ik:«Ester-
hazy is de maker -vuil het borderel.” Daarop
zeide Henry niet ia, niet neen, hy verge
noegde zich met my te herhalen: «N’insistez
zich, sloeg met de pooten op zijn afschu^elijke
wonde, sloeg den kop tegen den vloer, sprong op
en liet zijn middenlichaam op den grond zakken
zich krampachtig uitrekkencle, als om de wonde
te stoppen en viel bewegingloos neer%
Raphaels krachten dreigden hem te begeven.
Hij zag rond Niemand aanwezig De jood ver
dwenen. De portefeuille weg. Alles verloren
geen hoop méér op Mathilda's redding.
Zijn blik zocht den woekeraar diens zitplaats
was ledig.
De jonkman trachtte de balie te beklimmen,
om >het afgesloten gédeelte te liereiken en de brie
ven te zoeken.
«En vind ik ze niet, dan steek ik dit vervloekte
huis in brand,* riep hij
Twee armen voelde hij op dit oogenblik rond
om hem slaan, hij voelde zich ophenen Hij werd
oml^j. gedrukt, met onweerstaanbaar geweld,
tangraam maar met een kracht, waartegen zijn
verzet, zijn inspanning om zich los te rukken ak
niets was
Raphat‘1 werd op den grond geworpen.
Toen liet men hem los.
Het was Camisard, de reusachtige knecht des
woekeraars.
Zwijgend stond de reus voor hem, den voet
opgeheverf als om hem te vertreden, indien hij
zien bewoog
Op een koffer in de onmiddellijke nabijheid van
den wilde, het halve dier-mefcsch ,lag een bijl,
welké hij aangreep en er een cirkel rondom zijn
hoofd mede beschreef
Wordt vitvofyd).
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
GOUDA,
brengen ingevolge art 5 der Wet van 28 Juni
1881 (Staatsblad No. 97) ter openbare kennis
dat bij hen is ingekomen een verzoekschrift van
’den navolgenden persoon waarbij VERGUNNING
wordt gevraagd om in de bij ieders naam ver
melde localiteit sterken drank in het klein te mogen
verkoopen, als: -
Naam van den Aanduiding der
Verzoekerlocaliteit
M. A. van Rysdam, echtg.
K. van Wijk,
Gouda, den 8 April 1899.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R. L MARTENS
De Secretaris,
BROUWER.
2 fless
lesch.
women. 5
