fflHG annibal.de vondeling. o, VEE 'kt rcAP m. Dinsdag 11 April 1899. 38ste Jaargang. No. 7860. ter 2, GOUDA. ieren, Bultenlandscli Overzicht inkum. IJIW! 1. dijk FEUILLETON. llelianlbe). O Cent, ’astilles, ent, itrages, OPERS, Bl* 9 enz. enz. HE Gedenkschriften van een GeJnkzocker Pfeerder. Gouda. :;i ERS Jz. KE^MSGEVIXG. jll I Inzending- van Advertentiën tot 1 uur des midd. Verspreide Berichten. 1 bt. ramp, <s hoop op van ofleveranciers. zware Hoest ibevelen BONS, per stuk. den, heeft de sympathie van het Zweedsche volk uitgesproken voor de verdrukte Finnen en den wensch geuit, dat alle beschaafde volken zich hun lot mogen aantrekken. Dodig. 0. 65 „1? 75 OF 'Naar het Fransch. door W. NUTTERS. O en 55 o. 5 60 65 100 'o V D E AMMEB tar by van echtheid ia turk steeds voor- i naam der Firma PE ordreeht. BnFcop. noaf'T. Vaddinaveen. 'odegraven. kerk a dJJttel. HOOFDSTUK XVI. DB BLINDDOEK WORDT AFGERUKT. Te midden van zijn verwarring begreep Ra phael, dat degene in het rijtuig hem wachtte, of tenminste iets wilde zeggen en niet wilde dat iemand dit bemerkte. De jongeling, op het punt van te bezwijken, Telefoon No. 82. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. ng De Fransche ministerraad moet zich in zjjne zitting van Woensdag o. a. hebben bezig gehouden met de mogelijke maatregelen, welke tengevolge van de onthullingen der „Figaro” tegen bepaalde leden van den gene- ralen staf dienen genomen te worden. Be slissingen daaromtrent zouden echter niet gevallen zijn, wijl men eerst de beslissing op het verzoek om revisie wil afwachten en1 het mogelijk is, dat het Hof van Cassatie een aanvullingsonderzoek noodig acht, ten einde kapitein Freystatter en andere leden van den krijgsraad van 1894 te kunnen hooren. Op een verzoek van het Senaatslid Fabre heeft minister Lockroy reeds laten weten, dat ge zegde kapitein vrijelijk zou mogen spreken als hij ónwettigheden aan het licht had te brengen. Maar dan moest hij eerst verlof vragen, en dat is nog niet geschied tot dusver. De bekende Fransche geleerde Eduard Monod poogt de Dreyfus-zaak en alles wat er aan voorafgegaan en er uit voortgevloeid is, toe te lichten aan de hand van de uiteen- loopende gebeurtenissen der laatste maanden. Het is in het Parijsche blad „Droits de l’Homme”, dat Monod, volkomen in tegen stelling met de verklaringen van generaal Roget, als zijn meening uitspreekt, dat van den aanvang af de generaals Gonse en De Boisdeffre niet alleen de medeplichiigen zijn geweest van de kolonels Du Paty de Clam en Henry, doch dat zij telkens weer het initiatief hebben genomen, zonder hetwelk laatstgenoemden hun misdrijf zeker niet zon den hebben ten uitvoer gebracht. Verder komt Monod tot de conclusie, dat Du Paty en Henry het niet hebben kunnen klaar spelen, en dat toen de medewerking is verkre- April 1899. De Burgemeester voornoemd, R. L. MARTENS. keizerlijke ukase, die tot de hertogdom bij het leger besloot, is nog ver Men zegt, dat een groot aai nieuwe ukase staat uitgevaardigd te worden, waarbij de Czaar de parlementaire vrijheid van Finland voorgoed afschaft. De Russische regeering heeft de uitgave van twee Finsche bladen; die naar haar zin wat al te vrijmoedig spraken, geschorst. De „Nya pressen”, de grootste courant van Fin land, zal in twee maanden, de „Aftonposten” gedurende een maand niet mogen verschijnen. Aan Dr. Lille, hoofdredacteur van eerst genoemde courant, werd ’s avonds, nadat het besluit bekend was geworden, door duizenden personen een ovatie gebracht Tot slot zon men een aantal nationale liederen in Zweedsch. Een groote meeting te Stockholm gehou- •Het is niet mijn woord heer graaf, waarvan ik spreekik ben vernietigd Er blijft mij niets sen antwoord hoogstens drie kwar- itp, niet waai U vroeg gorden geschoten. Het loffelijke doel Jze bepaling is geheel weggenomen door (te uitvinding van wapens, die een veel heviger, veel verderfelijker uitwerking hebben dan ontplofbare kogels. Nog heeft men geen, of weinig, gelegenheid gehad over die uit werking op levende menschen te oordeelen. Maar de genomen proeven hebben in militaire en geneeskundige kringen de meening doen ontstaan, dat de wonden, door die nieuwe vuurwapenen veroorzaakt, ernstige ongenees lijke kwalen, vreeselijke verminking en ont zettend lijden ten gevolge zullen hebben. Nu is het wel het doel van den strijd zooveel mogelijk vijanden buiten gevecht te siellenmaar het is niet noodig hun daartoe het leven te ontnemen of voor altoos onge lukkig te maken. Het beste wapen zou zijn, dat iemand tijdelijk buiten staat maakt te strijden, zonder nadeelige gevolgen voor de toekomst. Maar dat kan nieter zullen steeds dooden en gewonden vallen. Doch dan is het te wenschen, dat zij ten minste, die niet door den dood van alle verdere lijden worden verlost, niet noodeloos worden verminkt door wapenen, waarvan het gebruik kan worden verboden. Wanneer de conferentie te ’s-Gravenhage tot dit resultaat komt, zegt de „Voss. Ztg.", zal zjj niet tevergeefs hebben gewerkt. De opwinding in Finland, gevolg van de keizerlijke ukase, die tot de mniving van het hertogdom bij het Russische Zr«t yen van de bevolking in de gelederen Russische Verminderd. d boeren den Russischen krijgsdienst weigeren zal. Een 1,1(1 INIIE COURANT Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. Telefoon No. ADVERTENTIEN worden ge, laatst van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer KI Centen Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. naderde het portier, dat op een kier was blijven staan. Hij opende bet zoover als noodig was om hem doorgang te verleenen, zette zijn wankelen den voet op de trede, greep zich met beide han den vast om niet te vallen en trachtte in te stij gen. Maar de hulp van dengene daarbinnen bleek noodig Raphael voelde zich aangrijpen en in het rijtuig trekken. Toen begaf hem zijn bewustzijn. Een bezwij ming maakte tijdelijk een eind aan zijn lijden. De man, die zich zijner had ontfermd, beschouwde hem een oogenblik medelijdend, boog zich over hem en schudde het hoofd. Zich tot den koetsier wendende, gaf hij dezen een order, waarop het rijtuig zich in beweging zette. Vijf minuten later opende de burggraaf de oogen en prevelde: •O, de brieven, in ’b hemelsnaam, medelijden, erbarmen, de brieven «Houd u stil, mijn vriend." „Hoe Zijt gij het Salluces «Zoo ge ziet." «Het is gedaan met mij, mijn vriend. Ik ben 1 verloren. Ik ben weg I Salluces antwoordde niet. »Het is niet mijn woord heer graaf, meer over Ik ben weg weg I" Nog gaf de jonge graaf Gij waart, een half ui tier geleden bij Van der' Raphaël. gen van kapitein (later majoor) Lauth (dat was in het najaar van 1896), wiens rol van groote beteekenis en zeer verdacht is geweest: hy en niemand anders zou het „petit-bleu” of stadstelegram hebben vervalscht, waarvan nu Picquart beschuldigd wordt. Monod releveert een aantal feiten, die heel moeielyk aan het toeval kunnen worden toe geschreven, en waaruit duidelyk zou blyken het bestaan van het complot tusschen meer genoemde generaals en de beide kolonels, om tot eiken prijs de waarheid, waarnaar Picquart streefde, tegen te houden! Na de „Times” wil ook de „Voss. Ztg.” enkele opmerkingen ten beste geven over de Ontwapenings-conferentie, die te ’s Graven- hage weldra byeen zal komen. Gedeeltelijk zal het doel dier conferentie zyn een aanvulling op te stellen van de con ventie van Genève betreffende het gebruik van zekere wapenen en werktuigen van oorlog in de toekomst. Gedeeltelijk zal de conferentie maatregelen moeten nemen om het voeren van oorlogen in de toekomst zooveel mogelyk te beperken. Nu zyn dit twee denkbeelden, die niet alleen geheel van elkander verschillen, maar elkander vaak in den weg zullen staaneen oorlog vermijden, en een onvermijdelijk ge worden oorlog met zooveel mogelyk mensche- lyke middelen voeren. Want hoe onmenscho- lyker de oorlog is, hoe vreeselijker de toe standen zjjn die uit den oorlog voortkomen, des te grooter zal het verlangen worden, voor altoos aan liet oorlogvoeren een einde te maken, zegt de „Voss. Ztg.” Over het denkbeeld van een algemeene ontwapening is herhaaldelyk gesproken, maar voor de eerste maal daarover thans wor den onderhandeld tusschen de mogendheden. De conventie van Genève bestaat al sedert een menschenleven. Zy is in de oorlogen, die sedert haar invoering zyn gevoerd, ge bleken van veel nut te zyn; zij heeft goede gevolgen gehad. Haar uit te breiden en aan te vullen is dus een werk, dat uitvoerbaar schijnt en lof verdient. En het waarschijn lijkste zal zyn, dat de conferentie, bijeen geroepen om den oorlog voor altoos af te schaffen, tot resultaat heeft, dat enkele nieuwe bepalingen aan die conventie worden toegevoegd. En dat zou nog niet het verkeerdste zyn, wat de conferentie kan doen. Want als dan toch de oorlog blijft bestaan, en niet kan worden afgeschaft by decreet van een inter nationale vergadering, dan ishetwenschelyk voort te gaan op den weg om de oorlogen, zooal niet menschelyker, dan toch minder Eenige oogenblikken later stond Raphael op straat. Hij werd duizelig Alles scheen in wilde vaart rond hem te draaien. Hij scheen het mid delpunt van een bliksemsnel draaienden cirkel, die al enger en nauwer werd de huizen voor hem en terzijde en van achteren kwamen aan stormen om hem te verpletteren, al draaiend na derende. Hij viel neer op een stoep. Maar dadelijk stond hij weer op en trachtte te loopen. Hij gevoelde zich uitermate zwak, zijn beenen trilden onder het gewicht van zijn lichaam en weer be gon hij duizelig te worden en suizingen in zijn oor te hooren Hij deed een twintigtal schrede», uiterst lang zaan),, De voorbijgangers bleven staan en schud den net hoofd over den met bloed bemorsten, wankelenden jongeling, maar schenen er niet aan te denken hem ter hulp te snellen. Vóór het tweede huis van dat van den jood af, stond een huurrijtuig, waarvan de gordijntjes neergelaten waren Hij wilde roepen, den koet sier vragen hem te helpen, maar eensklaps werd het portier aan zijn kant geopend en hij hoorde zijn naam noemen. IHIKÏFUS De „Figaro” bevatte eergisteren de verkla ringen van commandant Hartman van het 22e regiment artillerie over het kanon van 120 mM., dat verre van in 1894 nieuw te zyn, in al zyn details bekend was. De aantee- kening in bet borderel over dit kanon en de hydraulische rem is niet gemaakt door een artillerie-officier. De commandant acht' net mogelyk, dat Esterhazy het borderel geschreven heeft; bet is onmogelyk dat Dreyfus het deed. In tegenstelling met de verklaring van ge neraal Roget verklaart deze getuige, dat de „Mannel de tir” volstrekt geen vertrouweljjk document is, en dat iedereen het zich kan aanschaffen. De majoor Hartmann moet een moedig man zyn. Hy is, na Picquart, de eerste offi cier in actieven dienst die ronduit voor Dreyfus durft getuigen. Alle anderen die, het deden, waren reeds gepensionneerd of hadden den dienst verlaten. Neen toch, wy herinneren ons een marine-officier die hulde aan den schrijver van J’accuse had gebracht. Hy is ontslagen. Zal de minister van oorlog dezen hoofdof ficier te lyf durven? Hiertoe is de Freycinet toch waarschijnlijk niet in staat. Voorloopig kan de schandepers alvast beginnen te schrijven, dat iemand die Hartmann heet een Duitscher moet zyn en een schavuit! Esterhazy is door een Matin-redacteur g&ntervieuwd. Hij is natuurlijk woedend over het getuigenis van generaal Roget. Maar hy zal hem antwoorden in de Matin van hedenochtend. Het bestuur van de Parysche club l’Epatant is bijeengeroepen om te stemmen over zyn schrapping. De directeur en gérant van de „Figaro” zyn solidair veroordeeld tot 500 francs boete en in de kosten van het geding, wegens het openbaar maken van de verhoeren voor de strafkamer van het Hof van Cassatie. De getuigenissen van Roget lokken tegen spraak op tegenspraak. Zoo, een omstan dig schrijven van Christian Esterhazy, dat zoo het door hem zelf gesteld is, den jongen man eer aandoet; een korte en stellige ver- De BURGEMEESTER van Gouda, brengt bij deze ter kennis van de belanghebbenden, dot door den Heer Directeur der Directe Belastingen enz. te Rotterdam op den 4 April 1899 executoir is- verklaard Een Kohier (No. 10) van de belasting op be- drijfs- en andere inkomsten over het belasting jaar 1898,9 Dat voormeld Kohier ter invordering is gesteld in handen van iaën Heer Ontvanger, dat ieder die daarop voorkomt verplicht is zijnen aanslag op den bij de Wet bepaalden voet te voldoen en dat heden ingaat de termijn van «zes weken" binnen welke de reclames behooren te worden ingediend. Gouda, den 10 onmenschelyk te maken. Wat men zoo lang zamerhand van de uitvindingen bij verschil lende volken heeft gehoord, doet zien hoe noodig dat is. De conventie van Genève bepaalde, dat uit handvuurwapenen niet met ontplofbare kogels mocht p 3 van >Houd u stil, mijn vriend, gij zijt zwak, schijnt het «Ja, ik ben uiterst zwak en ik mag nog niet zwak zijn, ik wil sterk zijn, nog eenige uren er is nog veel voor mij te doen." Met moeite richtte de jonkman zich op staarde zijn vriend aan. De uitdrukking van diepe treurigheid, van on gewone ernst op diens gelaat, en zijn verslagen houding troffen hem. Hoe Salluces treurig Dan moest er wel iets ernstigs, iets vreeselijks met hem gebeurd zijn. Zijn eigen leed en zijn lichamelijke pijnen een oogenblik vergetende, wendde hij zich tot zijn vriend en vroeg »Wat hebt ge toch, Salluces?" •Vraag mij niets, heer burggraaf, ik bezweer U, ik smeek u, vraag mij niets Straks, als uw wond verbonden is, zult ge alles weten •Ik zal niet aandringen; sta mij evenwel toe u een enkele vraag te doen •Goed •Betreft het een of ander ongeluk, een een onheil •Ja." •En kan het hersteld worden, is er herstel." •Ik weet het niet." •Het moge zijn wat het wil heer graaf, het kan onmogelijk zoo erg zijn als wat mij heeft getroffen. Maar, ik heb toch medelijden met Ziehier mijn hand anderen troost kan ik niet geven." (Wordt vervolgd) IÖ3) Raphael wijdde een laatste gedachte aan Ma thilda, aan den baron de Maubert, aan alles wat hem lief was, en aan allen, waaraan zijn ziel hing. Toen sloot hij de oogen. De uitdrukking van moordlust, op het aangezicht van den reus werd hem onverdragelijk, deed hem huiveren. «Moet gij er aan, moet ik maar toehakken schreeuwde Camisard. •Wel neen,* antwoordde de stem van Van der Grijp, die zich in een vertrek naast zijn kantoor scheen te bevinden. «Dat zou maar last en moeite geven. Laat hem maar gaan, dat is beter. Gauw maar weg met hem. Camisard wierp zijn bijl terzijde, nam den burg graaf wederom in zijn armen en droeg den half bewustelooze buiten het vertrek, in de anticham bre, fluisterende: •Pas op, dat je niet weer in mijn handen valt. Niet altijd kan ik wachten, tot ik order krijg Soms sla ik toe, zonder eerst te vragen. Pas op En als ik je nu een goeden raad mag geven loop dan dadelijk naar een dokter, want je bent een beetje stuk aan je schouder." S

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1899 | | pagina 1