fflHG
annibal.de vondeling.
o,
VEE
'kt
rcAP
m.
Dinsdag 11 April 1899.
38ste Jaargang.
No. 7860.
ter
2, GOUDA.
ieren,
Bultenlandscli Overzicht
inkum.
IJIW!
1.
dijk
FEUILLETON.
llelianlbe).
O Cent,
’astilles,
ent,
itrages,
OPERS,
Bl* 9 enz. enz.
HE
Gedenkschriften van een GeJnkzocker
Pfeerder.
Gouda.
:;i
ERS Jz.
KE^MSGEVIXG.
jll
I
Inzending- van Advertentiën tot 1 uur des midd.
Verspreide Berichten.
1
bt.
ramp,
<s
hoop op
van
ofleveranciers.
zware Hoest
ibevelen
BONS,
per stuk.
den, heeft de sympathie van het Zweedsche
volk uitgesproken voor de verdrukte Finnen
en den wensch geuit, dat alle beschaafde
volken zich hun lot mogen aantrekken.
Dodig.
0.
65 „1?
75
OF
'Naar het Fransch.
door W. NUTTERS.
O en 55 o.
5 60
65
100
'o V D E
AMMEB
tar by
van echtheid ia
turk steeds voor-
i naam der Firma
PE
ordreeht.
BnFcop.
noaf'T.
Vaddinaveen.
'odegraven.
kerk a dJJttel.
HOOFDSTUK XVI.
DB BLINDDOEK WORDT AFGERUKT.
Te midden van zijn verwarring begreep Ra
phael, dat degene in het rijtuig hem wachtte, of
tenminste iets wilde zeggen en niet wilde dat
iemand dit bemerkte.
De jongeling, op het punt van te bezwijken,
Telefoon No. 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
ng
De Fransche ministerraad moet zich in
zjjne zitting van Woensdag o. a. hebben bezig
gehouden met de mogelijke maatregelen,
welke tengevolge van de onthullingen der
„Figaro” tegen bepaalde leden van den gene-
ralen staf dienen genomen te worden. Be
slissingen daaromtrent zouden echter niet
gevallen zijn, wijl men eerst de beslissing
op het verzoek om revisie wil afwachten en1
het mogelijk is, dat het Hof van Cassatie een
aanvullingsonderzoek noodig acht, ten einde
kapitein Freystatter en andere leden van den
krijgsraad van 1894 te kunnen hooren. Op
een verzoek van het Senaatslid Fabre heeft
minister Lockroy reeds laten weten, dat ge
zegde kapitein vrijelijk zou mogen spreken
als hij ónwettigheden aan het licht had te
brengen. Maar dan moest hij eerst verlof
vragen, en dat is nog niet geschied tot dusver.
De bekende Fransche geleerde Eduard
Monod poogt de Dreyfus-zaak en alles wat er
aan voorafgegaan en er uit voortgevloeid is,
toe te lichten aan de hand van de uiteen-
loopende gebeurtenissen der laatste maanden.
Het is in het Parijsche blad „Droits de
l’Homme”, dat Monod, volkomen in tegen
stelling met de verklaringen van generaal
Roget, als zijn meening uitspreekt, dat van
den aanvang af de generaals Gonse en De
Boisdeffre niet alleen de medeplichiigen zijn
geweest van de kolonels Du Paty de Clam
en Henry, doch dat zij telkens weer het
initiatief hebben genomen, zonder hetwelk
laatstgenoemden hun misdrijf zeker niet zon
den hebben ten uitvoer gebracht.
Verder komt Monod tot de conclusie, dat
Du Paty en Henry het niet hebben kunnen klaar
spelen, en dat toen de medewerking is verkre-
April 1899.
De Burgemeester voornoemd,
R. L. MARTENS.
keizerlijke ukase, die tot de
hertogdom bij het
leger besloot, is nog ver
Men zegt, dat een groot aai
nieuwe ukase staat uitgevaardigd te worden,
waarbij de Czaar de parlementaire vrijheid
van Finland voorgoed afschaft.
De Russische regeering heeft de uitgave
van twee Finsche bladen; die naar haar zin
wat al te vrijmoedig spraken, geschorst. De
„Nya pressen”, de grootste courant van Fin
land, zal in twee maanden, de „Aftonposten”
gedurende een maand niet mogen verschijnen.
Aan Dr. Lille, hoofdredacteur van eerst
genoemde courant, werd ’s avonds, nadat het
besluit bekend was geworden, door duizenden
personen een ovatie gebracht Tot slot zon
men een aantal nationale liederen in
Zweedsch.
Een groote meeting te Stockholm gehou-
•Het is niet mijn woord heer graaf, waarvan
ik spreekik ben vernietigd Er blijft mij niets
sen antwoord
hoogstens drie kwar-
itp, niet waai U vroeg
gorden geschoten. Het loffelijke doel
Jze bepaling is geheel weggenomen
door (te uitvinding van wapens, die een veel
heviger, veel verderfelijker uitwerking hebben
dan ontplofbare kogels. Nog heeft men geen,
of weinig, gelegenheid gehad over die uit
werking op levende menschen te oordeelen.
Maar de genomen proeven hebben in militaire
en geneeskundige kringen de meening doen
ontstaan, dat de wonden, door die nieuwe
vuurwapenen veroorzaakt, ernstige ongenees
lijke kwalen, vreeselijke verminking en ont
zettend lijden ten gevolge zullen hebben.
Nu is het wel het doel van den strijd
zooveel mogelijk vijanden buiten gevecht te
siellenmaar het is niet noodig hun daartoe
het leven te ontnemen of voor altoos onge
lukkig te maken. Het beste wapen zou zijn,
dat iemand tijdelijk buiten staat maakt te
strijden, zonder nadeelige gevolgen voor de
toekomst. Maar dat kan nieter zullen steeds
dooden en gewonden vallen. Doch dan is
het te wenschen, dat zij ten minste, die niet
door den dood van alle verdere lijden worden
verlost, niet noodeloos worden verminkt door
wapenen, waarvan het gebruik kan worden
verboden.
Wanneer de conferentie te ’s-Gravenhage
tot dit resultaat komt, zegt de „Voss. Ztg.",
zal zjj niet tevergeefs hebben gewerkt.
De opwinding in Finland, gevolg van de
keizerlijke ukase, die tot de mniving van het
hertogdom bij het Russische Zr«t yen van de
bevolking in de gelederen Russische
Verminderd.
d boeren den
Russischen krijgsdienst weigeren zal. Een
1,1(1 INIIE COURANT
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Telefoon No.
ADVERTENTIEN worden ge, laatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
KI Centen Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
naderde het portier, dat op een kier was blijven
staan. Hij opende bet zoover als noodig was om
hem doorgang te verleenen, zette zijn wankelen
den voet op de trede, greep zich met beide han
den vast om niet te vallen en trachtte in te stij
gen. Maar de hulp van dengene daarbinnen bleek
noodig
Raphael voelde zich aangrijpen en in het rijtuig
trekken.
Toen begaf hem zijn bewustzijn. Een bezwij
ming maakte tijdelijk een eind aan zijn lijden.
De man, die zich zijner had ontfermd, beschouwde
hem een oogenblik medelijdend, boog zich over
hem en schudde het hoofd.
Zich tot den koetsier wendende, gaf hij dezen
een order, waarop het rijtuig zich in beweging
zette.
Vijf minuten later opende de burggraaf de oogen
en prevelde:
•O, de brieven, in ’b hemelsnaam, medelijden,
erbarmen, de brieven
«Houd u stil, mijn vriend."
„Hoe Zijt gij het Salluces
«Zoo ge ziet."
«Het is gedaan met mij, mijn vriend. Ik ben
1 verloren. Ik ben weg I
Salluces antwoordde niet.
»Het is niet mijn woord heer graaf,
meer over Ik ben weg weg I"
Nog gaf de jonge graaf
Gij waart, een half ui
tier geleden bij Van der'
Raphaël.
gen van kapitein (later majoor) Lauth (dat
was in het najaar van 1896), wiens rol van
groote beteekenis en zeer verdacht is geweest:
hy en niemand anders zou het „petit-bleu”
of stadstelegram hebben vervalscht, waarvan
nu Picquart beschuldigd wordt.
Monod releveert een aantal feiten, die heel
moeielyk aan het toeval kunnen worden toe
geschreven, en waaruit duidelyk zou blyken
het bestaan van het complot tusschen meer
genoemde generaals en de beide kolonels, om
tot eiken prijs de waarheid, waarnaar Picquart
streefde, tegen te houden!
Na de „Times” wil ook de „Voss. Ztg.”
enkele opmerkingen ten beste geven over de
Ontwapenings-conferentie, die te ’s Graven-
hage weldra byeen zal komen.
Gedeeltelijk zal het doel dier conferentie
zyn een aanvulling op te stellen van de con
ventie van Genève betreffende het gebruik
van zekere wapenen en werktuigen van oorlog
in de toekomst.
Gedeeltelijk zal de conferentie maatregelen
moeten nemen om het voeren van oorlogen
in de toekomst zooveel mogelyk te beperken.
Nu zyn dit twee denkbeelden, die niet
alleen geheel van elkander verschillen, maar
elkander vaak in den weg zullen staaneen
oorlog vermijden, en een onvermijdelijk ge
worden oorlog met zooveel mogelyk mensche-
lyke middelen voeren. Want hoe onmenscho-
lyker de oorlog is, hoe vreeselijker de toe
standen zjjn die uit den oorlog voortkomen,
des te grooter zal het verlangen worden,
voor altoos aan liet oorlogvoeren een einde
te maken, zegt de „Voss. Ztg.”
Over het denkbeeld van een algemeene
ontwapening is herhaaldelyk gesproken, maar
voor de eerste maal daarover thans wor
den onderhandeld tusschen de mogendheden.
De conventie van Genève bestaat al sedert
een menschenleven. Zy is in de oorlogen,
die sedert haar invoering zyn gevoerd, ge
bleken van veel nut te zyn; zij heeft goede
gevolgen gehad. Haar uit te breiden en aan
te vullen is dus een werk, dat uitvoerbaar
schijnt en lof verdient. En het waarschijn
lijkste zal zyn, dat de conferentie, bijeen
geroepen om den oorlog voor altoos af te
schaffen, tot resultaat heeft, dat enkele
nieuwe bepalingen aan die conventie worden
toegevoegd.
En dat zou nog niet het verkeerdste zyn,
wat de conferentie kan doen. Want als dan
toch de oorlog blijft bestaan, en niet kan
worden afgeschaft by decreet van een inter
nationale vergadering, dan ishetwenschelyk
voort te gaan op den weg om de oorlogen,
zooal niet menschelyker, dan toch minder
Eenige oogenblikken later stond Raphael op
straat. Hij werd duizelig Alles scheen in wilde
vaart rond hem te draaien. Hij scheen het mid
delpunt van een bliksemsnel draaienden cirkel,
die al enger en nauwer werd de huizen voor
hem en terzijde en van achteren kwamen aan
stormen om hem te verpletteren, al draaiend na
derende.
Hij viel neer op een stoep. Maar dadelijk
stond hij weer op en trachtte te loopen. Hij
gevoelde zich uitermate zwak, zijn beenen trilden
onder het gewicht van zijn lichaam en weer be
gon hij duizelig te worden en suizingen in zijn
oor te hooren
Hij deed een twintigtal schrede», uiterst lang
zaan),, De voorbijgangers bleven staan en schud
den net hoofd over den met bloed bemorsten,
wankelenden jongeling, maar schenen er niet aan
te denken hem ter hulp te snellen.
Vóór het tweede huis van dat van den jood
af, stond een huurrijtuig, waarvan de gordijntjes
neergelaten waren Hij wilde roepen, den koet
sier vragen hem te helpen, maar eensklaps werd
het portier aan zijn kant geopend en hij hoorde
zijn naam noemen.
IHIKÏFUS
De „Figaro” bevatte eergisteren de verkla
ringen van commandant Hartman van het
22e regiment artillerie over het kanon van
120 mM., dat verre van in 1894 nieuw te zyn,
in al zyn details bekend was. De aantee-
kening in bet borderel over dit kanon en
de hydraulische rem is niet gemaakt door
een artillerie-officier.
De commandant acht' net mogelyk, dat
Esterhazy het borderel geschreven heeft; bet
is onmogelyk dat Dreyfus het deed.
In tegenstelling met de verklaring van ge
neraal Roget verklaart deze getuige, dat de
„Mannel de tir” volstrekt geen vertrouweljjk
document is, en dat iedereen het zich kan
aanschaffen.
De majoor Hartmann moet een moedig
man zyn. Hy is, na Picquart, de eerste offi
cier in actieven dienst die ronduit voor
Dreyfus durft getuigen. Alle anderen die,
het deden, waren reeds gepensionneerd of
hadden den dienst verlaten. Neen toch, wy
herinneren ons een marine-officier die hulde
aan den schrijver van J’accuse had gebracht.
Hy is ontslagen.
Zal de minister van oorlog dezen hoofdof
ficier te lyf durven? Hiertoe is de Freycinet
toch waarschijnlijk niet in staat. Voorloopig
kan de schandepers alvast beginnen te
schrijven, dat iemand die Hartmann heet een
Duitscher moet zyn en een schavuit!
Esterhazy is door een Matin-redacteur
g&ntervieuwd. Hij is natuurlijk woedend
over het getuigenis van generaal Roget.
Maar hy zal hem antwoorden in de Matin
van hedenochtend.
Het bestuur van de Parysche club l’Epatant
is bijeengeroepen om te stemmen over zyn
schrapping.
De directeur en gérant van de „Figaro”
zyn solidair veroordeeld tot 500 francs boete
en in de kosten van het geding, wegens het
openbaar maken van de verhoeren voor de
strafkamer van het Hof van Cassatie.
De getuigenissen van Roget lokken tegen
spraak op tegenspraak. Zoo, een omstan
dig schrijven van Christian Esterhazy, dat
zoo het door hem zelf gesteld is, den jongen
man eer aandoet; een korte en stellige ver-
De BURGEMEESTER van Gouda, brengt bij
deze ter kennis van de belanghebbenden, dot door
den Heer Directeur der Directe Belastingen enz.
te Rotterdam op den 4 April 1899 executoir
is- verklaard
Een Kohier (No. 10) van de belasting op be-
drijfs- en andere inkomsten over het belasting
jaar 1898,9
Dat voormeld Kohier ter invordering is
gesteld in handen van iaën Heer Ontvanger, dat
ieder die daarop voorkomt verplicht is zijnen
aanslag op den bij de Wet bepaalden voet te
voldoen en dat heden ingaat de termijn van «zes
weken" binnen welke de reclames behooren te
worden ingediend.
Gouda, den 10
onmenschelyk te maken. Wat men zoo lang
zamerhand van de uitvindingen bij verschil
lende volken heeft gehoord, doet zien hoe
noodig dat is.
De conventie van Genève bepaalde, dat uit
handvuurwapenen niet met ontplofbare kogels
mocht p 3
van
>Houd u stil, mijn vriend, gij zijt zwak, schijnt
het
«Ja, ik ben uiterst zwak en ik mag nog niet
zwak zijn, ik wil sterk zijn, nog eenige uren
er is nog veel voor mij te doen."
Met moeite richtte de jonkman zich op
staarde zijn vriend aan.
De uitdrukking van diepe treurigheid, van on
gewone ernst op diens gelaat, en zijn verslagen
houding troffen hem. Hoe Salluces treurig
Dan moest er wel iets ernstigs, iets vreeselijks
met hem gebeurd zijn.
Zijn eigen leed en zijn lichamelijke pijnen een
oogenblik vergetende, wendde hij zich tot zijn
vriend en vroeg
»Wat hebt ge toch, Salluces?"
•Vraag mij niets, heer burggraaf, ik bezweer
U, ik smeek u, vraag mij niets Straks, als uw
wond verbonden is, zult ge alles weten
•Ik zal niet aandringen; sta mij evenwel toe
u een enkele vraag te doen
•Goed
•Betreft het een of ander ongeluk, een
een onheil
•Ja."
•En kan het hersteld worden, is er
herstel."
•Ik weet het niet."
•Het moge zijn wat het wil heer graaf, het
kan onmogelijk zoo erg zijn als wat mij heeft
getroffen. Maar, ik heb toch medelijden met
Ziehier mijn hand anderen troost kan ik
niet geven."
(Wordt vervolgd)
IÖ3)
Raphael wijdde een laatste gedachte aan Ma
thilda, aan den baron de Maubert, aan alles wat
hem lief was, en aan allen, waaraan zijn ziel hing.
Toen sloot hij de oogen. De uitdrukking van
moordlust, op het aangezicht van den reus werd
hem onverdragelijk, deed hem huiveren.
«Moet gij er aan, moet ik maar toehakken
schreeuwde Camisard.
•Wel neen,* antwoordde de stem van Van der
Grijp, die zich in een vertrek naast zijn kantoor
scheen te bevinden. «Dat zou maar last en moeite
geven. Laat hem maar gaan, dat is beter. Gauw
maar weg met hem.
Camisard wierp zijn bijl terzijde, nam den burg
graaf wederom in zijn armen en droeg den half
bewustelooze buiten het vertrek, in de anticham
bre, fluisterende:
•Pas op, dat je niet weer in mijn handen valt.
Niet altijd kan ik wachten, tot ik order krijg
Soms sla ik toe, zonder eerst te vragen. Pas op
En als ik je nu een goeden raad mag geven
loop dan dadelijk naar een dokter, want je bent
een beetje stuk aan je schouder."
S