DIS.
ENIGING
MOM.
ooping
HT,
voormiddags
an den Heer
n Hoogstraat
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
'cola,
BINNENLAND.
Zaterdag 6 Mei 1890.
No. 7882.
38ste Jaargang.
IMAM
Bulleulandsch Overzicht
VELD,
nkum.
raad,
i, Pannes,
l
1D8CHAP,
Kalkbakken,
zoovoorts en
IS.
rt 1899.
LFABRIEK.
IR, - Gouda.
V
FEU1LLETON.
ANNIBAL DE VONDELING.
CENTEN.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
V IJ F
ig van 8 tot
Verspreide Berichten.
de regeeringen te Londen
185)
rLATER
ITWI
65
75
Koper, Tin,
DIG
eziên,
jn
ite Goederen,
f 87.50
- 90—
- 110—
- 125—
- 145—
- 160—
- 155—
- 180.-
WIELEN op
ander vak, teleurstelling op teleurstelling
„Dat is maar al te waar,” zuchtte To
(Wtrift vervolgd,}
1RS.
MILDSIIHE COURANT
rant.
IE
en 55 c. 1
00
65
75
100 „1
'R,
nHaag.
KRIEK.
>on Tea
- Melk.
STATEN-GENERAAL.
TU EKÜE mnHH
Zitting van Donderdag 4 Mei.
Aan de orde is de motie-Troelstta. (Alge
meen kiesrecht).
De heer Mees constateert dat de motie
niet gericht is tegen de regeering blykens
de erkentenis van den voorsteller, maar al
leen beoogt een experimentatie der leden
van de Kamer, een propaganda voor de
voorstellers der denkbeelden, met het doel,
daarmee voor het volk te komen. Dat mag
niet het doel dezer motie zyn. Met het oog
op het karakter der motie voor het parle
mentair debat onthoudt hy zich van beoor-
deeling dor motie, wier inhoud hjj overigent*
zou afkeuren.
De heer Kerdyk voelt evenmin veel voor
een motie, die practische beteekenis mist.
Wel strookt de inhoud met de overtuiging
spaarpotje voor den ouden dag.»
Vindt ge niet."
»Ga voort.
»Het begin
7
op zijn rjjwiel ten beste geven. Hy rydt op de
straat voor het hotel eenige malen op en neer
en voert daarbij eenige kunststukjes uit, die
onverdeelden bijval oogsten. 'Pen slotte zal hij
nog zijn voornaamste^ „truc” laten zien. Hy
vraagt aan een der heeren een hoed en laat er
door de aanwezigen horloges, ringen, porte-
monnaies, sleutels enz. in werpen met de op
merking, dat hy een kunststukje A la Bosco
voor hen zal uitvoeren. Van alle zyden wordt
hem het gevraagde toegereikt.
Daarop rydt hy naar een ongeveer 200
meter verwijderd boschje ter zyde van den
weg, springt daar van zyn flets en scharrelt
iets aan den hoed, maar niemand kan zien,
wat hy eigenlijk uitvoert. Eindelijk komt hy
snel aangereden. Op aller gelaat ligt een
uitdrukking van gespannen verwachting als
hy het voor het hotel verzamelde gezelschap
voorbijkomt, werpt hy met een krachtige»
ruk den hoed boven de hoofden. Een regen
van zand stort zich over de heeren en dames
uit. Men schreeuwt, kryscht, lacht, roept
bravoen kykt vol verwachting den wielrijder
na, die zich steeds verder verwijdert enten
slotte om een hoek van den weg verdwjjnt.
Nu krygen vorscheidene bezitters der hor
loges, ringen en portemonnaies argwaan. Men
snelt naar het boschje en vindt op een hoopje
zand eenige sleutels on zakmessen en een
papiertje, waarop geschreven is
„Laat u de ganzen goed smaken, betaald
zyn zo. Ik ben zoo vry als herinnering aan
uw aangenaam gezelschap, de iny over
handigde voorwerpen mede te nemen, Bosco."
ben. niet tot een resultaat geleid. De Tegalen
willen zich onderwerpen en den strijd eindi
gen, doch zij stelden een eisch. dien de Ame
rikanen niet wenschen in te willigen. Overste
Argueles, die als afgevaardigde van den
Tegalen-generaal lama in het kamp van
generaal Otis den wapenstilstand kwam aan
bieden, vroeg: „erkenning der onafhankelijk
heid van de Philippynen, onder protectoraat
van de Vereenigde Staten.” Generaal Otis*
beantwoordde dien eisch met den wedereisch
tot onderwerping, zonder voorwaarden, op
genade of ongenade.
De „Voss. Ztg.” verneemt van geloofwaar
dige zyde, dat deze houding van generaal Otis
aog meer verbazing wekte, daar de Tegalen
door aanmoedigingen van Amerikaansche zyde
tot het aanbieden van onderhandelingen waren
overgegaaïi. De leden der Philippijnsche com
missie, door Mc Kinley benoemd om verslag
over den toestand uit te brengen, hebben na
de jongste gevechten Auguinalda vertrouwelijk
tot het aanknoopen vw onderhandelingen
aangemoedigd.
Hoe men te Washington aver het afbreken
der onderhandelingen op Lu$on denkt, kan
blyken uit deze uitingen van den minister van
marine Long in een redevoering te Boston:
„Ik wenschte dat het niet noodig geweest
ware de Philippynen te nemen, maar de resul
taten van den oorlog lieten ons geen keus.
De President kon niet anders doen dan die
eilanden behouden, totdat de rust zou zijn
hersteld. Thans heeft de President niet de
macht meer, de eilanden af te staanhet zyn
territoriën, waarover het Congres te beslissen
heeft”.
Hieruit blijkt, dat generaal Otis volkomen
in overeenstemming gehandeld heeft met de
instructies van Mc. Kinley. De president
wil de Philippynen als territoir behouden en
behandelen.
eenige „vrienden uit de City” ook 500,000
dat is genoeg om mede te beginnende ont
brekende doll. 1,800,000 zullen wel komen.
Rhodes billykte, dat de Engelsche regeering
dien spoorweg niet wilde waarborgenhet
aanbod van de regeering betreffende den
Betsjoeanaland-spoorweg was, dat zij twee
derde van het kapitaal wilde waarborgen,
als de Koapsche regeering het voor een
derde deed. Rhodes wilde daar niet aan
aan dat kantoor, heeft hy begrepen, moest
hy maar niet aankloppen.
ïntusschon heeft de onvermoeide man al
inet den minister van landbouw van Victoria
gesproken over het aanmoedigen van den
handel tusschen Australië en Zuid-Afrika
ove» Beira. De Beiraspoor tot Salisbury is
juist dezer dagen geopend.
Telefoon No.
ADVERTEN i'IEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
'Q Centen Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Engelsche bladen van verschillende rich
tingen bevatten, naar aanleiding van de al-
gemeene vergadering der Chartered Company,
over Rhodes sympathieke artikelen. Alle
bewonderen zyn verbazenden ondernemings
geest, zyn volharding, den haast mysterieu
sen invloed dien hy voor zyn byna romaneske
plannen op zulke berekenende menschen als
het volk der City weet te oefenen. Of zyn
voorspiegelingen omtrent de goudmynenvan
Rhodesië niet te fraai zyn, laten zy in het
midden.
Het is inderdaad verwonderlijk, dat Rhodes
voor zyn avontuurlijken spoorweg van Boe-
lawajo naar de Zambesi ook zonder den
waarborg van het ryk het geld heeft gevon
den. Zelf gaf hy 200,000, Beit 500,000
nieuwsgierig ben Ik ben, nu ik weet, dat ge mij
wat te zeggen hebt, ongeduldig. Spreek.»
«Uw ongeduld, vader Tourniquet, zal weldra
zijn overgegaan in een levendige blijdschap, wan
neer ik me vergaard zal hebben
«Dan er maar gauw mee voor den dag, ik houd
van blijdschap
»Ik begin. Ge zult wel van zelf begrijpen, dat
het hiér het op touw zetten van eene operatie
betreft.»'
>Een belangrijke
«Kolossaal.*
»En veilig
»Dat is weer wat anders Ge zijt een te erva
ren snuiter om niet te weten dat men dat vooruit
moeilijk bepalen kan. De gevaarlijkste dingen
gelukken soms zonder slag of stoot en de best
beraamde plannen, die oogenschijnlijk niet konden
mislukken, lijden dikwijls schipbreuk op een on
voorziene omstandigheid. Al wat ik zeggen kan,
is, dat wij alle kansen voor hebben.»
En de zaak zelf, waar komt die nu eigenlijk
op neer
«Om u in deze ingewikkelde zaak een goed
inzicht te geven, en u in de gelegenheid te stellen
ze heelemaal met een juisten blik te beoordeelen,
zal ik geleidelijk te werk gaan in mijn uiteenzet
ting. In de allereerste plaats is het van gewicht
te weten, dat er in Parijs een man is, bekwamer,
hij alleen, dan wij met ons beiden daar is dan
ook mejuffrouw uw vrouw onder begrepen, want
gij beiden vormt slechts een geheel. Zoo ik zeg,
bekwamer dan wij samen
«Duivels, lachte Tourniquet. En hoe is de naam
iihkyfus
De minister van oorlog de Freycinet heeft
aani den afgevaardigde Symian verklaard
dat1 het geheim dossier in zyn geheel aan
EeV hof van cassatie is overgelegd, zonder
dat een enkel stuk achtergehouden is. Even
wel hebben het stuk dat Gacheu heeft aan
geduid, het getuigenis van Dccrion, de te-
gen$ttijdige vertalingen van de dépêche van
Pantézardl en het Tapport van Lépine van
1894 nooit tot het geheim dossier behoord.
De rechter van instructie Flory hooft
Decfion, den agent van den veiligheidsdienst
die Henry’s medeplichtige isj'geweest, en die
nu beklaagd wordt van 'undverraad, naar
de Kamerfj van*[inbeschuldigingstelling ver
wezen; evenzoo zyn twee helpers, den bri
gadier Groux eh Lerendu.
Beieren.
Bij gelegenheid van een kegelwcdstryd om
twee ganzen te St.-Georgen in Beieren was
in de slotbrouwery aldaar een groot gezelschap
bjjeen, grootendeels bestaande uit bewoners
van het stadje en de omliggende dorpen. Een
wielrijder, die voorbijkwam en het vroolflk
gedoe zag, hield stil en nam eveneens aan
den wedstrijd deel. Zyn inoppélfi en geestig
heden hielden de aanwezigen voortdurend
zeer aangenaam bezig. Toen hy de twee
ganzen gewonnen had, gaf hy deze ten ge
schenke, op voorwaarde, dat zy onmiddeliyk
voor het geheele gezelschap gebraden moesten
worden. Algemeen bravogeroep beloonde
deze edelmoedige daad.
Terwyl het lekkere maal werd gereedge
maakt, wilde de winner eenige kunststukjes
van dat individu
«Hoe zijn naam is, zou ik niet onder eede dur
ven zeggen, want hij heeft dien reeds zoo dikwijls
veranderd, dat het sterk te vreezen is, dat hij
zelf aarzelen zou en in verlegenheid zou geraken
Maar, een van zijn namen is baron de Maubert.
Dat is de laatste naam, dien hij heeft aangeno
men.»
it'aron de Maubert,» riep Tourniquet uit, hui
verende en verbleekende.
«Ja. Zijt ge bijgeval al eens met hem in aan
raking geweest
«Niet persoonlijk, ik ken hem bij reputatie een
beetje. En gij
«Ik des te beter, ik heb eenigen tijd voor zijn
rekening gewerkt
«Zoo, zoo
«Toen noemde hij zich Jacob Ismael Dat is
een heele geschiedenis, die ik u bij gelegenheid
wel eens zal verhalen, als we wat meer tijd zullen
hebben
»Ja, voor alles ga voort, ga voort met de zaak,
die u hier brengt.»
«Wel, deze baron de Maubert is er in geslaagd
om het een en ander bij elkaar te krijgen waar
men respect voor hebben moet. En dat door
middelen waarvan de minste en onschuldigste hem
altijd nog op een jaar of twintig zou komen te
staan Hij behoeft een millionnair niet uit den
weg te gaan.»
«Duivels," riep Tourniquet met oogen stralende
van begeerte.»
«Ja, het is zoo ik zeide."
«He, wat eerlijk spaarduitje, wat een prachtig
«Het begin van mijn verhaal boezemt u be
langstelling in, naar ’t schynt
«Enorm
Wel, hoe zult ge dan zoo straks wel niet ver
baasd kijken mij misschien om den hals vliegen,
of uw vrouw verzoeken dit te doen. Maar ik ga
voort Het schijnt dut deze baron met al zijn
slimheid toch bij de een of andere zaak de voor
zichtigheid in ons vak van zooveel belang uit het
oog heeft verloren Tenminste hoe het anders te
rijmen dat een man als hij, temidden van allerlei
ondernemingen die allemaal even mooi staan, plot
seling verdwijnt en niets van zich hooren laat
„En is dat het geval met uw baron de Mau
bert,» vroeg Tourniquet, met iets in zijn stem
wat naar teleurstelling zweemde.
«Het is juist zooais ik gezegd heb. En wat de
zaak nog treuriger maakt is, dat hij zijn klinkende
goudstukken en dierbare bankbiljetten meegeno
men heeft.»
«Wat hebben wij dan aan hem
„De vorige week bevond ik mij te Bougival,
Een belangrijke zaak bracht me in dat landelijk
plaatsje. Het was een kleine inbraak, die ik daar
bewerkstelligen wilde Veel moeite, veel gevaar
en weinig vrucht. Er is dan ook niets van ge
komen De menschen Verafschuwen en haten ons
beroep terecht, want het brengt meer dan eenic
1 1 - o
j mee
- - --zuchtte Tourniquet.
In een onderhoud met een verslaggever
van de „Temps“ verklaarde de minister van
justitie Lebert dat het ónmogelijk is op het
oogenblik een verzoek tot vernietiging van
het Dreyiüs-proces in te diepen, daar de
advocaat van mevr. Dreyfus in zijn memorie
slechts middelen voor revisie heeft aange
voerd. Het Hof van Cassatie moet uitspraak
doen; weigert het de revisie, dan zou de
ministerraad kunnen overwegen of er termen
bestaan voor de vernietiging van het proces.
De Belgische werkstaking kan feitelijk als
geëindigd beechouwd worden. Hoewel geen
der patroons aanzienlijke loonsverhoogingen
hebben toegestaan, keeren de mijnwerkers
in massa’s aan den arbeid terug. Het verloop
dezer staking is een zware nederlaag van
den generalen raad der arbeiders geweest.
De stakers in het bekken van Bergen namen
Woensdag met 5000 af. In betrekken du
Centre is echter de toestand nog onveranderd.
y<:t getal stakers is nog het grootste te
Kamerijk.
Het aftreden van generaal Pellpnx wordt
om den vorm waarin het is geschied zelfs
dnor vrienden van het ministerie afgekeurd.
De oppositiepers spreekt van een „vlucht”;
van de regeeringsgezinde bladen kunnen vele
het niet nalaten erop te wijzen dat de re
geering in plaats van met stille trom heen
te gaan, vooraf een program heeft ontwik-’
keld dat feitelijk tegen de Kamer is gericht.
Men spreekt dan ook van een aanstaande
Kamer-ontbinding.
Waarschijnlijk zal aan generaal Pellonx
de vorming van een nieuw ministerie worden
opgedragen. De ministers van buitenlandsche
zaken, van marine, van financiën en van de
schatkist zuilen in de nieuwe combinatie
vermoedelijk worden vervangen. Voor eerst
genoemde portefeuille wordt de heer Son-
nino genoemd, die op ünanciëel gebied zijn
sporen heeft verdiend, doch aan buitenland
sche zaken nooit zjjn bijzondere aandacht
heeft gegeven.
De „Figaro” wil weten dat zijn benoeming
tot dezen post aan de regeeringen te Londen
en te Berlijn wel aangenaam zou zijn. De
oplossing der crisis zal niet zoo heel gemak-
kelpk zijn en de ministerieele verklaring
voor het aftreden heeft waarlijk den koning
deze taak niet lichter gemaakt.
V
De vredesonderhandelingen op Manilla heb-
Gpdenksohriften van een Gelukzoeker
I OF
Naar het Fransch.
door W. NUTTERS.
HOOFDSTUK VII.
EEN VOORSTEL.
Gedurende een kwartier hoorde men niets dan
het geluid, dat men bij een maaltijd pleegt te
hooren. Rinkelen van vorken en lepels, geklank
van borden en zoovoort.
Na verloop van dat niet in ledigheid doorge
bracht tijdsbestek scheen de eerste honger eeniger-
mate gestild, want de eters verminderden hun
gulzige haast, en verbraken hun stilzwijgen.
Gedurende het maal had Tourniquet zijn blik
ken, voor zoover de bezigheid om zijn maag te
vullen dat toeliet, herhaaldelijk op zijn bezoeker
gericht, met iets valsch, iets loerends in de uit
drukking zijner grijze oogen.
«Maar, zeide hij eensklaps, «ik zeide straks,
dat het geen weer was voor beleefdheidsvisites,
en ge hebt me dat toegestemd. Moet ik daaruit
opmaken dat ge met een of ander doel hier zijt
gekomen 1
«Ongetwijfeld
«Dan kan ik niet anders zeggen dan dat ik
Telefoon No. 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1-70.
Afzonderlijke Nommers
