rzH,
rij.
ih
i
Meuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken»
Vrijdag 26 Mei I860.
38ste Jaargang.
wielen
mda
leliaolhe).
veranciers.
z
Ing.
■BB
No. 7894.
Buitenlanécb Overzicht.
•9
s
FEEILLEION.
ANNIBAL DE VONDELING
Na*r het Fransch
DOOR w. jutters.
f
I
M.
CARBIR,
KC
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des inidd.
CENTEN.
'an
i
P
I
1
>ZOON.
I
r
fless
ch.
CD
S
ee/u.
os' cop.
■o
SS
B"
dinaveen.
'raven.
a d.Uuel.
s, hetzij in
hetzij als
-:jn om
>99)
Maubert bleef luisteren. Na verloop van enkele
oogenblikken hoorde hij sloten ontdraaien, deuren
kraken, grendels knarsenfoen werd alles stik
>Op dien kerel kan ik staat maken, mompelde
de baron. Ik kan op hem rekenen als op me
zelf en het is een schepsel waar men wat aan
heeft, toch, het is aan den anderen kant toch ook
weer minder aangenaam, iemand in je omgeving
te hebben die de macht bezit je aan den galg te
brengen. Al is men er zeker Van dat zoo iemand
nooit van die macht gebruik zal maken, dan blijft
het toch nog onaangenaam Ik zal er toch eens
toe moeten overgaan me van hem te ontdoen.
En om me van iemand te ontdoen ken ik maar
een manier en die manier is deze
Hij maakte met de gesloten hand een bewe
ging alsof hij ergens naar stak en deed dat ver
scheidene malen. Een wreede uitdrukking, een
duivelachtige grijnslach kwam op zijn gelaat. Deze
demonische ontroering overstroomde hem meteen
helsch genot. Hij uitte een afschuwelijke vloek,
langzaam en helder en herhaalde die driemalen,
als wilde hij zichzelven den hartstocht der booze
Picard werd belast dit aan Reinach aan te
biedenwas deze erin gevlogen en zou hy
het stuk gepubliceerd hebben, dan ware men
aangekomen met do bewijzen, dat Esterhazy
in den tyd der dateering van het stuk Rouaan
niet kon hebben verlaten en dat dus de be
schuldigingen van Reinach op valsche stukken
berustten. Maar deze was de heeren te slim
af; hy weigerde hot stuk aan te nemen en
Lemercier-Picard bracht het daarop niet
zeer handig aan Rochefort. Voor deze iets
kon doen, had Reinach echter reeds alles in
de bladen bekend gemaakt.
„Lemercier-Picard zegt Esterhazy
werd gevaarlijkmen kon hem niet altyd
geld geven en op oen goeden dag vond men
hem na een geheimzinnig bezoek als by toé
val uit het leven in den dood overgegaan,
opgehangen aan het vensterblind, op zoo
zonderlinge wyzo dat by zyn boenen zou
hebben moeten intrekken om te kunnen
sterven.”
De Eerste Volksraad beraadslaagde eer
gisteren over president Krugers voorste] in
zake kiesrecht. In zyn toelichting zeide de
president, dat de Raad de zaak zonder voor
oordeel moest beschouwende leden konden
op het oogenblik nog niets doen, aangezien
het vraagstuk .door het volk beslist moet
worden. Wat de regeering wilde weten was
of de Raad het wenschelyk vond en wettig
oordeelde, dat het wetsontwerp tot wijziging
van de kieswet gepubliceerd werd. Een
langdurige beraadslaging volgde, waaraan
vele leden en de president deelnamen. De
Raad nam ten slotte met 15 tegen 9 stem
men de volgende motie aan: De Raad, na
het regeeringsvoorstol overwogen te hebben
en overwegende dat krachtens wet no. 4
van 1894 de zaak niet aan het volk onder-
Verspreide Berichten.
ItHEYFUS
Heden of morgen deponeert de raadsheer
Ballot-Beaupré zyn rapport ter griffie van
het Hof van cassatie, waar uitsluitend de
procureur-ganeraal Manau en de raadsman,
mr. Mornard, er kennis van zullen mogen
nemen.
Volgens de „Courrier dn Soir” zal Ballot-
Beaupré zich uitspreken ten gunste van de
revisie, maar aan het Hof de beslissing over
laten of er aanleiding bestaat tot verwijzing
naar een nieuwen krijgsraad.
In de Matin vertelt Esterhazy het een en
ander over het zoogenaamde „faux Otto.”
vervaardigd door Lemercier-Picard, werkelijk
Lehman gehee’ten. Hy verhaalt, hoe men op
het spoor gekomen was, dat Joseph Reinach
allerlei bezwarende stukken tegen hem Es-
terbazy verzameldehoe men bemerkte, dat
generaal Billot Reinach niet aandurfdehoe
men dus besloot Reinach op eclatante wyze
erin te laten loopen. Onder „men” mogen
de verdedigers van Esterhazy, het troepje
schurken aan den genenden sta! verstaan
worden. Esterhazy werd uitgenoodigd een
tyd op te geven, gedurende welken hij ab
soluut bewijzen kon zyn garnizoen te Rouaan
niet verlaten te hebben. Hy wees een tyd
van twee maanden aan, dien hy aan influ
enza lijdende te bed had doorgebracht.
Daarop liet men een valsch stuk maken,
dat een geheime agent aan Esterhazy heette
te hebben gebracht, terwyl deze buiten
Rouaan zou vertoefd hebben. Lemercier-
De bijeenkomst der Hongaarsche en Oos-
tenryksche ministers over den Ausgleich,
Dinsdag te Weenen gehouden, heeft vier
uur geduurd doch geen resultaat ge
had. Gisteren vergaderde men weer, onder
voorzitterschap van den Keizer. Wat deze
bespreking heeft opgeleverd, is nog niet
bekend.
In politieke kringen acht men een Oosten-
ryksche ministercrisis niet onmogelyk. Mi
nister-president Graaf Thun had Dinsdag
avond een langdurig onderhoud met den
minister van buitenlandsche zaken Golu-
chowski.
worpen is, besluit, de regeering op te dragen,
het ontwerp van wyziging der kieswet, over
eenkomstig het voorstel van den president,
te publiceeren en de zaak in de volgende
gewone zitting voor den Raad te brengen.
De Philippynsche vredesonderhandelaars
zyn Zondagochtend door de Amerikaansche
gemachtigden te Manilla ontvangen, die hun
het door president Me. Kinley ontworpen re-
geeringsplan voor de Philippynen mededeel
den, dat zal worden ingevoerd zoodra de op
standelingen bereid zyn de wapenen neer te
leggen. Het plan moet grootendeels overeen
komen met dat voor Cuba. Do Pbilippynors
zouden een grondwet krijgen onder Ameri-
kaansch protectoraat.
De^militaire toestand wordt door generaal
Otis zeer gunstig beoordeelden de ontbin
ding der opstandelingen heet snel in haar
werk te gaan.
WTOSCHE COURANT.
Telefoon No.
A DVERTENTIEN worden geplaatat van
1—5 regels 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Telefoon No. R>.
De Uitgave iezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k s
met uitzoiering van Zon- en Feestdagen.
De prijs pei drie maanden is 1.25, franco per
J1 post 1.Z.
Afzonderlijk) Nommers V IJ F
die medeplichtig werden door een valsch be
grip van korpsgeestzy zullen hun straf
met zich dragen in hun geweten. Voor hen
zou Cornély de „politiek van de spons” de
beste achten. Niet om te werken, maar om
lessen te putten voor de toekomst moet de
geheele geschiedenis van de zaak worden
blootgelegd. Geen bron van haat moet het
herstel van ’t geschonden recht worden,
maar een schrede op den weg tot verbetering.
En dan zou Cornély wenschen, dat de
krijgsraden werden gewijzigddat daarin
deskundigen zitting kregen die kennis be
zaten van de wetten, opdat geen onwettig
heden meer zouden voorkomen, en betere
waarborgen verkregen zouden worden voor
de militaire rechtspraak.
Daarnaast opheffing van het contra-spio-
nage-bureau, opdat geen officieren langer
belast worden met den dienst der geheime
politie, waarvoor zy niet geschikt zyn en
die buiten hun gezichtskring ligt.
Een ten slotte eerherstel voor hen, die
geleden hebben en vernederd werden, omdat
zy de waarheid liefhadden en het recht heb
ben gediend.
Raphael op Carillons aanwijzing uit het kastje in
den muur te voorschijn gehaalde souper, bespeel
den hun maaltijd overvloedig met brandewijn en
bleven toen een half uur onbewegelijk en sprake
loos naar den grond zitten staren.
Eindelijk stond Carillon op, ging naar de bed
stede, die alles bevatte behalve datgene waarvoor
ze bestemd was, haalde een paar zakken, met
vodden en oud papier gevuld te voorschijn, wierp
in een der hoeken een neer, smeet de andere
onder de tafel en gaf Tourniquet door een teeken
te verstaan dat thans niets hem meer verhinderde
zich ter rust te begeven.
Tourniquet wierp zich op den grond, het hoofd
op den zak vodden. Carillon vleidde zich evenzoo
neer en binnen vijf minuten bewees een afschu
welijk gesnork dat beiden ingeslapen warert, trots
het weinig contortabele hunner legerstede en niet
tegenstaande de koude.
Bij het krieken van den dageraad zat Carillon
reeds weder aan de tafel, het oog strak gericht
op Raphael.
De jonkman was uitermate bleek. Onrustig
wendde hij zich in zijn slaap om en om. Zweet-
droppelen parelden op zijn voorhoofd Zijn han
den hadden zich tot vuisten gebald, die hij her
haaldelijk uitstrekte, als tot een bedreiging. Zijn
lippen bewogen zich zenuwachtig. Sidderingen
liepen over zijn lichaam
»Die mooie duivel heeft de nachtmerrie,” mom
pelde Carillon. »Ik kan hem op ’t oogenblik
geen grooter dienst bewijzen dan hem wakker te
schoppen
Hij naderde de matras waarop Raphael lag uit-
1
imen. g
Gisteren vierde ten in Engeland plechtig
den 80en verjaard^ van Koningin Victoria.
s Beide volksraderte Pretoria hebben hunne
vergaderingen vernagd, ter eere van den
tachtigsten verjaardg van Koningin Victoria.
Er werden vreugdgehoten gelost.
De Duitsche „Rfohs-Anzeiger” wydt aan
den tachtigsten gtoortedag van Koningin
Victoria precies n^en regels druks, waarin
gezegd wordt: D Keizer vereenigt zich
met het Duitsche Svolk in de hartelykste
zegenwenschen vod de eerwaardige vorstin,
in wie de Engelscfo natie reeds gedurende
meer dan twee m^schengeslachten de schit
terendste draagstee eert van haar (d. i. der
natie) koningschap Mogen aan de door
luchtige monarch! nog vele jaren van hare
aan geluk en ee ryke loopbaan bescho
ren zyn.
Vergeleken metwat men anders by soort
gelijke feestelijke gelegenheden te lezen krijgt,
is deze gelnkwensh van het officieele blad
in het oog looped afgemeten en koel. De
„Hamburger Correspondent” daarentegen, een
blad dat dikwijls loor rijkskanselary en het
ministerie van bujenlandsche zaken geïnspi
reerd wordt, bedt een zeer warm gesteld
hoofdartikel, waarin men o. a. leest: In
Duitschland zelf behoort Koningin Victoria
niet tot de eigenlijk populaire vorsten, het
geen wel begïypdyk is; maar als men aan
nam dat de Koningin in den loop der jaren
in de Engelsche politiek als een voor Duitsch
land vijandige factor zou hebben gewerkt,
dan zou men hi&r onrecht doen.
Dit zal men misschien over niet al te
langen tyd ook in Duitschland erkennen
ja zelfs zal mei daar wellicht nog eens den
tyd terug wenschen, waarin Victoria als
koningin het bewind in handen had.
De „Figaro”, die thans in een reeks van
artikelen de onschuld van Dreyfus en van
Picquart, en de laagheid van ministers ge
neraals en stafofficieren aantoont, vraagt,
wat er moet gedaan worden met hen, die de
de veroordeeling van Dreyfus gekregen
hebben door een combinatie van machina
ties en valschhedenP
Het blad, dat anders niet veel waarde
hecht aan de verklaringen van generaal
Mercier, zegt, dat deze opperofficier wel ge-
lyk kan hebben als hy beweert, dat de voor
naamste schuldige de luitenant-kolonel
Henry is, die zyn misdaden geboet heeft
door zyn zelfmoord. Waartoe zou het nu
nog noodig wezen, de anderen te straffen,
UedonksokcilitD van een Gelukzoeker
1 OF
geesten inspireeren Hij stond daar als een raadsel
van boosaardigheid, als een afschuwelijk wonder
van verdorvenheid
Hij begon zich te ontkleeden.
Daarmede gereed, onderzocht hij de pistolen op
zijn nachttafel, blies vervolgens de kaarsen uit en
begaf zich ter ruste
HOOFDSTUK VII.
DE EXPRDITIB.
Middernacht sloeg de klok van de kerk Sainte-
Elisabeth toen Tourniquet en Camisard in de wo
ning in rue des Fossés-du-Temple, waar zij Raphael
achtergelaten hadden, terugkeerden
De beide mannen vonden den jonkman in een
diepen slaap verzonken
Het vrij luidruchtig binnentreden der beide
bandieten deed hem niet ontwaken.
Carillon droeg op zijn schouder een zak, welks
inhoud blijkbaar vrij zwaar was. Hij zette dezelve
in een hoek
De kamer leverde op dit oogenblik een vreemd
schouwspel op. Bij het schemerlicht eener kaars
die in den hals eener flesch gestoken was, zag
men de twee mannen, wier schaduwen zich overal
op den muur afteekenden, allerlei teekenS geven,
blijkbaar deze wijze van gedachtenwisseling, als
de minst luidruchtige, kiezende om den slapenden
jonkman niet wakker te maken. Ze hadden hunne
hoeden diep in de oögen gedrukt en schenen er
niet aan te denken er zich binnensbuis van te
ontdoen. Ze zetten zich aan de tafel, verslonden
met gulzige haast de overblijfselen van het door
Denemarken.
In Denemarken is een ernstige arbeids-
stryd uitgebroken. De vereenigde patroons
in het bouwvak hebben aan hun ruim 30.000
werklieden gedaan gegeven. Do aanleiding is
van geringe beteekems, maar de oorzaak is,
dat de patroons, naar zy zeggen, hoe langer
hoe hooger loonen hebben moeten geven on
hun gezag over hun werkvolk verloren. Zy
willen het nu uitvechten.
Rusland.
Amateur-bedelaars. Voor een kerkje te
Moscou stond sedert vele jaren altyd een oude
bedelaar, die zyn Vak zoo goed verstond, dat
zyn dagelyksche ontvangst zeer aanzienlijk
was. Tot degenen, die hem iederen dag een
aalmoes gaven, behoorde ook een student,
welke echter geen cresus was. Nadat de
student den bedelaar geruimen tyd geregeld
zyn aalmoes had gegeven, verliepen eens
verscheidene dagen, dat de bedelaar niets
van hem kreeg. Op zekeren dag hield hy
den student staande en vroeg hem,, waarom
hy hem zyn klandisie had onttrokken. De
aanvankelijk verbaasde student deelde hem
aarzelend mede, dat hij vroeger een les gaf,
die hem zooveel en zooveel per maand ople
verde, dat die les nu had opgehouden en dat
hy nu zelf te weinig bezat, om er iets van te
kunnen missen. Daarna ging hy verder.
De bedelaar informeerde, hoe de student
heette en schreef hom, dat men hem tot het
geven van privaatlessen verzocht, aan een be
paald adres te komen. Toen de student zich
aan het opgegeven adres vervoegde, bleek, dat
de bedelaar een zeer ryke huiseigenaar was,
die „uit liefhebberij” bedelde. Het gerucht wil,
1111,1i ui nwwww
gestrekt en begon hem aan den arm te trekken,
en richtte hem half overeind.
Verschrikt opende Raphael de oogen en scheen
niets te begrijpen van wat hij zag, hetgeen niet
te verwonderen is, want hij zag zeer weinig.
Mathilda, Maubert,” mompelde hij, (haaide
zich half om en viel neer.
Carillon zette hem nogmaals half overeind en
belette hem terug te vallen.
•Wat is er?” vroeg Raphael, slaapdronken,
huiverend van koude en koorts
•Maubert, Annibal! Maubert! Dood aan den
baron, sta op!”
Een glans van blijdschap vloog over des jon
geling! aangezicht bij het hooren dier woorden,
hij glimlachte, sloot de oogen weer en wilde zich
andermaal neerleggen.
•Neen, niet meer slapen, opstaan, kom, over
eind, je beeft van kou.”
Raphael stak zijn vriend de hand toe,
een opwelling van vriendschapsgevoel w
een zwijgend verzoek hem behulpzaam te zijn
op te staan.
Carillon scheen het laatste de bedoeling te zijn.
Hij greep de klamme hand en trok den jonkman
overeind.
De slaap scheen hem geenszins verkwikt te
hebben Hij rekte zich uit, gaapte, geeuwde, keek
slaapdronken voor zich uit en viel op een stoel
neer.
Hij had zich, evenals de beide anderen, geheel
gekleed te slapen gelegd en ondervond al het on
aangename daarvan. Hy huiverde van koude.
(Wordt vervolgd.)
