IRh
iolie.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
INI.
SN:
Detfïl
limoii
FEE 1LLETON.
L DE° VONDELING
ta»r het Fransch.
Ir W. NUTTERS.
Woensdag 31 Mei 1899. 38ste Jaargang.
Buitenlandse!» Overzicht.
No. 7900.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
t Verspreide Berichten.
SMITS}
mo-
arzenmagazijn
Kleiwegsteeg
ten werk.
iking deter
de Geld»«r-
plaats te
het vortrou-
>ken, en daar
re verloting
uilen wij ook
ijn door een
le tevreden-
gunstigera te
offl
IK voor het
iM.
aM.
&M
a M.
.aM.
aM.
ral biedt de
B door de
oedgekeard
ira,
Gedenkschriften van een Gelukioekel
GOIMIIE ÏOIRIW
hiedt steeds
Staat en kan
ar verkiezing
ere plaatsen
den.
eluk begun-
jlyke prijzen
ffficeele be-
jrkregen en
o. a. Mark
40.000 enz.
p den hecht-
ning van alle
dneming be-
Itelieve der-
zijnde trek-
jhtstreeks te
8.50
1.75
»o
r postwissel
ellijk met de
I, en ieder
n wapen van
loten zelf in
TetefMB No. M.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is f 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
doend. Vermoeden, bestaan, dat er een dwa
ling beeft plaats gehad en aeer ernstige
twijfel welke toereikend is om de revisie toe
te staan.
it vereischte
g der prijzen
ok de betref
gratis bjjge-
iegunstigers
de officieele
Spanje.
Er was te Madrid een ontzaglijke menigte
volks op de been, by de begrafenis van
Castelar. By het Prado werd en Jezuïeten
ultgejouwd. Voor het ministerie van financiën
werd Leve do Republiek geroepen. De
menigte wou het kerkhof op, de gendarmerie
hield haar tegen. Men werd handgemeen.
Om acht uur is het Ijjk zonder verder incident
ter aarde besteld.
Verkkniudk Statw.
Een van de rijkste inwoners der Vereenigde
De luisteraars daarbuiten hoorden derhalve de
sloten kraken, de grendels knersen, de deuren
dichttrekken.
Hoog in het luchtruim huilde en raasde de
stormwind als een gekwetst dier.
Carillon, père Tourniquet en Raphael knoopten
hunne lange jassen geheel dicht, zetten hunne
kragen op en drukten hunne hoeden zoover mo
gelijk oyer hun voorhooft! om het afwaaien te
voorkomen en de handen vrij te hebben.
Toen zij de voorzorgsmaatregelen die daarbin
nen genomen werden hoorden, bleven zij staan en -
luisterden aandachtig en bleven nog onbewegelijk
toen reeds'alle geluid lang opgehoudén had.
>Hier staan, we nu!” mompelde père Tourni
quet. »Zouden\we niet voortmaken r”
•Ja,” antwoordde Carillon
»A la bonne heureMaar, het zal niet zoo
makkelijk gaan als we ons voorgesteld hebben en
zooals je het hebt doen voorkomen
>Dat zal je eens zien.”
•Ja, niet dat ik twijfel astn den goeden uitslag,
wat is het verschrikkelijk koud.”
•Warm is het niet, dat is -waar, oude heer.
Maar, die kou komt ons te pas. De slapers daar-
binnen zullen te dieper onder hun dekens kruipen,
en te minder hooren, dat er ingebroken wordt.
En de wind zal alle geluid, dat wij per ongeluk
mochten maken verdooven. Het is vbor ons het
prachtigste weer wat er te bedenken valt.”
>Om te werken, ja, dat is waar. Maar wat een
voorzorgen om allés zoo^te sluiten. 'Nergens het
minste liCht. Grendels op de deur.”
•Kwaad geweten, père. Maar we komen er
TsWhi h. *9
ADVERTÈNTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
•Gauw dan een beetje.”
Carillon nam uit den binnenzak van zijn langen
jas, die een onuitputtelijken voorraad van allerlei
soort gereedschappen scheen te bevatten twee
kleine dolken Een daarvan stak hij ter linker
zijde, twee handbreedten van den muur, in het
kout van het raam, drukte met alle kracht zijner
gespierde armen en met zijn geheele lichaam, zoo-
dat het staal diep in het fiout werd ingedreven
en eèn -sterig houvast aanbood. Vervolgens ging
hij met de andere dolk juist op dezelfde wijze te
werk aan de rechterzijde
•Zie je, oude heer,* fluisterde Carillon, en kijk
jij ook maar eens, kleine, ik vind, dat jé niet erg
oplettend bent bij je eerste fes. Kijk, nu kan ik
het raam even makkelijk open schuiven als ze het
van binnen doen kunnen. Daar gaat het
Inderdaad ging het raam open, totfn Carillon
,de twee in het hout gedreven dolken bij de hef
ten aangreep en optildeónder het opschuiven
riep hij
•Gauw, hou het raam met je handen omhoog,
dat eene ding laat losVooruit.”
Tourniquet schoot toe en hield het raam om
hoog. Carillon zette er een stuk hout onder.
•Ziezoo, nu maar gauw naar binnen Wacht,
ik zal eerst de gordijnen wegsebuiven. Misschien
staat er een stoel voor het raam, of wat an<’
dat we zouden kunnen omgooien. Zoo min
gelijk moeten we gerucht maken. Neen, er staat
niéts, wp kunnen instappen.”
(Wordt vervolgd.)
het nieawe
loop van
Hingen van
■getuie
I
mendaar-
eventueel
echter
a M. «O.OOC
a M. lO.Of.C
5,00(
8,000
8,000
1,000
400
155
a m. 800,
.04, 100,78,,
staf. Hy gaat de tegenstrijdige rapporten
der experts na, op grond waarvan generaal
Mercier du Paty de Clam aanwees om de
instructie te leiden.
De rapporteur zegt dat Dreyfus gedurende
de verhooren van du Paty steeds bleef ont
kennen ooit tot eenige vreemde ambassade
in betrekking gestaan te hebben of stukken
te hebben geleverd betreffende ’s lands ver
dediging. Hy geeft dan een beschrijving
van de familie Dreyfus. Toen hem de tref
fende gelijkenis van zyn schrift met dat van
het borderel getoond werd, zeide Dreyfus
tot du Paty dat men dan zyn» schrift moest
gestolen hebben. Hij dreigde hem met de
wraak van zyn ras en riep den vloek dés
hemels in op het „hoofd van du Paty. In
antwoord op het rapport van d’Ormesche-
ville protesteerde Dreyfus, dat hjj het kanon
120 court nooit anders dan in rust gezien
had en dat hij voor de maand Juli de stuk
ken betreffende de dekkingstroepen niet
kende (het borderel heette toen van April
te z|jn); dat hij de schiethandleiding nooit
had bezeten en niets afwist van een nota
över Madagaskar. wIk zit nu zes weken in
volstrekte afzondering”, zeide' hy tot d’Or-
mescheville. wIk zweer, dat ik onschuldig
ben. Ik behoor tot een Elzasser protest-
familie, die alles verlaten heeft om Frank
rijk te dienen. Ik ben, als altüd. waardig
om de soldaten in het vnir te leiden. Myn
marteling is afschnwelyk.”
Ballot-Beaupré gaat dan voort met de le
zing van het rapport van d’OrmescheviUe,
die het over Dreyfus indiscreet gedrag heeft
tijdens de twee jaren dat hij aan den gene-
ralen staf verbonden was. Hy werkte tot
na afloop van bureau-uren, zoodat hy daar
alleen bleef. Ook heeft hy de andere bureau’s
kunnen binnentreden. Hij legde zich voor
namelijk toe op de bestudeering van de
stukken nopende mobilisatie en was aldus
in het bezit van alle geheimen, betreffende
concentratie van troepen in oorlogstijd. Hy
werd verdacht door zyn kameraden die wei
gerden te antwoorden op zyn onbescheiden
vragen. Het scheen volgens d’Ormesche-
ville dat dit systeem van nasnuffelen
zyn oorsprong vond in de behoefte van Drey
fus om zich alle gewenschte inlichtingen te
verschaffen vóór den afloop van zijn stage.
Deze houding was vreemdzy geleek op die
van men^chen die #ich met spionnage bezig-
houdeA 'Daarbij kwam de gelijkenis der
handsenriften.
De rapporteur meent dat het Hof van
cassatie niet de vernietiging van het vonnis
moet in overweging nemen, maar enkel en
alleen de revisie. Hy verklaart dat er vol-
Oostbnruk-Honuabui.
Naby Laibach is een Duitsche predikant,
die in eeh naburig dorp een proefpredikatie
zou houden, onderweg in een afgrond gestort
en verpletterd.
Omtrent het proces-Dreyfus kwamen achter
eenvolgens verscheiden telegrammen.
Alleen personen, die van kaarten voorzien
zyn, worden in het Paleis van jtistitie toe
gelaten. Journalisten en advocaten stroomen
toe. De maatregelen tot bewaring der orde
zyn dezelfde als tydens het proces Zola.
Het Paleis wordt bewaakt door politieagen
ten en municipale gardes. In het Paleis
bevinden zich reserves van de politie te vöèt
en te paard. De getuigen voor het proces
Déroulède komen het Paleis binnen door den
rechteringanghet publiek voor het revisie
proces door den linkeringang. De pryzen
der bewaarde en daarna door camelots ge
reserveerde plaatsen zyn frs. 20, tegen frs.
40 by het proces Zola.
By de opening der zitting van hot Hof
van cassatie ziet men achter het Hof geze
ten: Jean Jaurès, de senatoren Trarieux,
Jean Dupuy, Bérenger, den staatsraad Lépine.
Onder de advocaten bevindt zich mr. Demange.
De deuren der zaal worden geopend om
half twaalf.
De zitting vas het Hof van cassatie, alle
kamers vereenigd, wordt om zeven minuten
over twaalven geopend.
Het aanwezige publiek, dat de zaal geheel
Vult, bestaat uit een honderdtal personen,
van wie de helft dame». De deurwaarder
kondigt de zaak Dreyfus aan.
Onmiddellyk geeft president Mazeau het
woord aan den zaadsheer-rapporteur Ballot-
Beauprè, die onder diepe stilte de lezing
van zyn rapport aanvangt. Hy begint met
een uitvoerig overzicht van de zaak Dreyfus
sinds 1894.
Geen geluid wordt vernomen, geen onder
breking. In de straten en in het Paieis
heerscht rust.
De strekking van het rapport, voorzoover
gelezen, schynt gunstig voor de revisie.
Het is een eentonige zitting.
De rapporteur leest de verhooren voor,
welke du Paty Dreyfus heeft laten onder
gaan en waarin Dreyfus steeds bleef ont
kennen. Hy staat stil by het tooneel van
het dictée in het ministerie van oorlog. Hy
geeft lezing van het rapport van d’Orme-
icheville aan den krijgsraad, waartegenover
Dreyfus volstrekte tegenspraak stelde en
voortdurend de betuiging zjner onschuld her
haalde.
De rapporteur verhaalt verder van de
vervolgingen van 1894, hy leest het borderel
voor en de aanteekeningen vol lof over
Dreyfus, zoowel door de Krygsscbool gege
ven als nopens zyn stage by den generalen
JO3)
Weinige ©ogenblikken later begaven de drie
complices zich te voet naar hetzelfdc ciorp op weg,
hetwelk ongeveer een uur gaans is. Toen zij het
dorp om* half twaalf des nachts tot op vijf minuten
na bereikt hadden, passeerden zij de fiacre, die
thans stilstond en omgekeerd was, als gereed om
den terugweg aan te vangen. Carillon en de
koetsier wisselden een paar woorden onder het
voorbijgaan, zónder dat dit oponthöud in de tocht
veroorzaakte.
Een k wartier rater* stonden de drie mannen aan
de achterzijde van het huis Marley, en tuurden
t zij door de luiken, erf legden ze hun oor aan alle
openingen.
In een vorig hoofdstuk hebben we reeds ver
haald wat er dien avond voorviel in deze woning,
de woning van den baron de Maubert, en voor
den laatsten nacht zyn woning, gelijk wij weten
uit zijn nieuwe plannen.
Het was op hetzelfde oogenblik dat drie man
nen rondom zijn huis dwaalden, dat hij Camisard
bevel gal*het huis terdege te sluiten en zich ter
ruste te begeven.
Zoodra de zaak in staat van wijzen is, zal
dan het parlement worden bijeengeroepen,
het beambten-ministerie zal aftreden en een
Kabinet uit de rechterzijde zal gevormd
worden, dat van de meerderheid volmacht
zal ontvangen om de onderhandeüngen op
den begonnen grondslag voort te zetten.
Indien de Czèchen zich echter van de
meerderheid afscheiden, waarvoor naar de
„Lidovo Noviny” meldt, veel kana bestaat,
dan zou de val van graaf Thun wel eens
den va) van de tegenwoordige meerderheid
ten gevolge kunnen hebben, zonder dat daar
door de mogetykheid ontstaat, voor hot sluiten
van de overeenkomst met Hongarije een
nieuwe meerderheid te'vormen.
Daardoor zou Oostenrijk onverbiddelijk do
ontbinding der overeenkomst met Hongarije
en het tot stand komen der persoonlijke Unie
te gemoot gaan.
Frankrijk.
Te Amiens, hebben Donderdag bjj gelegen
heid van een militairen avondtocht by toorts
licht, ongeregeldheden plaats gehad. Door
den toevloed van nieuwsgierigen konden de
soldaten nauwelijks voort. Iemand uit hot
publiek, die tusschen hen in was gaan loopen,
werd door oen soldaat met oen toorts terug
gedreven: zyn kleeren raakten in hrand,
evenals uc haren van een vrouw die naast
hem liep. Daarna begonnen enkele toeschou
wers te jouwenmen hoorde den kreet
A bas l’armée. Bereden jagers hielden een
charge: er werd met steenen gegooid. Tien
jongelui werden gevangen genomon; men
gelooft dat er nog meer arrestaties zullen
volgen.
In het assiezenhof zyn by de zaak Dérou
lède hevige incidenten voorgevallen. Dérou
lède verklaarde o. a. dat hij Lonbet van het
Elyséé had willen wegjagen, waar deze alleen
gekomen was door zyn middelmatigheid. De
advocaat-genonaal diende onmiddellfik daarop
een nieuwen eisch tot vervolging in. ’t Publiek
juichte Dèroulède toe. De president dreigde
de zaal te doen ontruimen. Déroulède riep
uit, niets te betreuren, en zeide Lonbet niet
zóó gehoond te hebben als zyn gedachten
wel wilden. Déroulède’s advocaat boyd ver-
ontschuldigingen aan. Daarna werd het
incident gesloten verklaard. Om twee uur
werd de zitting geschorst.
Habert trok te velde tegen de leden van
het parlement, voorstanders en geassocieerden
van Dreyfus, die Lonbet naar het Elysée
hebben gebracht.
De president bracht aan Déroulède in
herinnering, dat deze toevallig niet opzettelijk
in de buurt van generaal Roget gekomen
was. Déroulède erkende al wat hem ton
laste gelegd wordt in de akte van besqhul-
diging, behalve dat hy de soldaten zou heb
ben willen meesleepen zonder do chefs. Ik
wfldë --’fcégt hfl - een generaal aan hun
hoofd. Ik vond een brigade-generaal, ik had
liever een divisie-generaal gehad.
Daarna gaat de reeks van getuigenissen
van militairen en burgers voort, zonder be
lang op te leveren. Om zes uur wordt de
zitting opgehoven.
De Hongaarsche, zoowel als de Oosten-
ryksche bladen zyn het, met enkele uitzon
deringen, eens er over, dat do crisis in do
monarchie binnen enkele dagen zal zyn op
gelost door ontslag van het geheele mini-
sterie-Thun. J Het besluit van de leiders der
rechterzijde oti het Kabinet te bijjvon steunen,
heeft slechts een academische beteekenis
het is niet veel meer, zegt de „Noue Freie
Presse,” dan een saluut op het graf der
gevallen kameraden. De kroon zal tot het
loslaten van graaf Thun moeten overgaan,
al valt het haar moeiljjk om den persoon
van dtën eersten-minister. Het is zelfs on-
mogeljjl^' om een parlementair Kabinet te
vormen, dat het ministerie-Thun zal vervan
gen. Men verwacht, dat een boambten-
miyisterie zal optredhn, dat de onderhande-
lingen met Hongarye zal voeren on het slui
ten van een overeenkomst zdl voorbereiden.
toch wél in, zou je niet denken
•O, ik heb niet den nynsten twijfel dat we er
in zullen komen.”
•Dan ben ik gerust. Geef nu maar eens even
je valies hjer.”
Tourniquet gat het gèvraagde. Carillon haalde
de touwladder te voorschijn.
•Ik geloof, dat we dit ding wel thuis hadden
kunnen laten,” zeide hij. »Op ’t oogenblik is het
mqef dé vraag hoe het gemakkelijkst lïnnen te
komen, en die vraag is uiterst gemakkelijk te be
antwoorden door de deur daar voor ons/’
•Het venster komt mij beter voor, en we zijn
dan tenminste al in een kainer waar we wat vin
den kunnen, waar de buit is.”
•Als het raam maar omhoog wil.”
•Dat zal toch altijd gemakkelijker en vlugger
gaan dan dit slot open te steken
•Dat waar, hier, licht maar even een beetje
bij, niet te sterk.”
Tourniquet nam de dievenlantaarn, die zij in
de herberg te Rettil hadden aangestoken, en het
een lichtstraaltje op het venster vallen. Carillon
haalde een zeer dun en tamelijk breed ryes te
voorschijn en stak het in de gleuf der vensterbank
waarin het raam'rustte. Toen drukte hij de greep
van het mes naar beneden, om zoodoende het
raam omhoog te Werken. Het dunne staal was
evenwel niel sterk genoeg. Carillon begreep spoe
dig dat het mes zou breken zonder het raam uit
de sponning te lichten.
•Wil ik eens probeeren vroeg Tourniquet
^•Waarvoor Neen, oude jongen, ik kan ’t ook
wel. Ik versta mijn vak.”
