sn /Vieutrsf en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. Vrijdag 2 Juni 1899. No. 7902. 38ste Jaargang. Ijwlelcq, ïouda. laar. 3ron, dam- ÏD iten iie’ DIST. vedel, IJ F CENTEN. Helianlhe),) van tflewranciers. FEUlLLE'lOh. llullentymlsch Overzlc|| af 85.-. I CARB r- '4 W Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. 1 Verspreide Berichten. enM» I >ninff odo rs. adres voor Baloten wagens >uwe. i'jwerd •«roe#- fldurir W plvoqr Henry WW' I More» Ikomt ib eene gevon- op de snaw- x*f«a i vai kier Jely'l IS bê was niet te pub- se ver- Ift van ofmor krank- lUnaen, tenfelt, hy|lèn( rand* la hoof- |ke toe- ervan t voort- andtgo rknnr, ’onden regena illgneld, voo en der», n jong» d aan- oo vor- Bos cop. valer. *addinsrveeti. degraven, ir/t^a d.Ut Haastrecht ■®5) Voorzichtig draaide thans Carillon de kruk der deur van Camisard’s slaapkamer om en opende de deur. Binnen een seconde waren alle drie bij het ledikant. «Laat het licht op zijn gezicht vallen, dat zal hem verblinden,” gebood Carillon. Toen trok hij met een ruk de dekens van het bed en wierp zich op den slapende. Bliksemsnel wond hij touw om het lichaam van Camisard, derwijze dat diens armen gestrekt langs zijn li chaam vastgesnoerd werden. Juist knoopte hij de twee einden van het touw aan elkaar toen de reus de oogen opende. Verblind door een schel licht, dicht bij zijn gelaat sloot hij ze weer dadelijk, keerde het hoofd om en trachtte zich op te heffen. Toen eerst bemerkte hij, dat hij zijn armen en handen niet tot zijn dienst had en werd hij klaar wakker. Tourniquet wond op dat oogenblik een ander touw om zijn enkels en snoerde het zoo vast, dat den reus een vloek ontsnapte. Weer opende hij de oogen en staarde hij in een vlam, die hem belette iets te zien. Toen eerst kwam zijn reuzig lichaam in verzet. Hij trok zijn beenen dezer Courai^ geschiedt d a g e 1 ij k s Ion- en Feestdagen. is 1.25, franco per 1 miEYFUS Jaurès schrijft in de Petite République Wat kan bet ons schelen, dat Beaupré op zettelijk de grondslagen der revisie beperkt heeft en blijkbaar geen juridische inkleeding heeft willen geven aan de verantwoordelijk heid der „hooge oomes” en niet officieel in het arrest de misdaden van den generalen staf heeft willen laten opnemen Wat kan het ons schelen, daar hun aansprakelijkheid zich van zelve zal ontwikkelen en wij de hulp der rechters piet meer van noode zullen hebben. Manau Esterhazy tegpi majoor Ravary. treft, wij zijn zeker van de onschuld vai( Dreyfus. Er is verraad gepleegd, maaii Esterhazy, al was hij honderd maal ^chuldigj kan niet opnieuw vervolgd worden, omdat hij vrijgesproken is. Ik vraag u niet, de onschuld van Dreyfus uit te spreken, aan den nieuwen krijgsraad behoort deze taak maar enkel te beoordeelen, of er voldoende elementen zijn, waardoor het vonnis van den krijgsraad van 1894 met verdenking wordt getroffen. Manau betoogt daarna, dat Esterhazy en niet Dreyfus in|1894 de manoeuvers bijwoonde. Manau vraagt zich af of men hier niet staat voor een geheimzinnige mystificatie en een stoutmoedige oplichterij, begaan door den schrijver van het borderel ten opzichte vun den buitenlandschen agent. Het is een vreeslijke kwestie roept hy uit aan het eind waarvan zich een martelaar, een onschuldige bevindt. Manau spreekt dan in loffelijke bewoor dingen van het private leven van Dreyfus. Hij betreurt, dat de rapporten van de politie- prefectuur niet aan den krijgsraad van 1894 zijn overgelegd. Hy trekt dan een verge lijking tusschen het scheeve gedrag van Es terhazy en dat van Dreyfus. En er is geen beweegreden die een misdaad van Dreyfus zou kunnen verklaren. Alles wijst Esterhazy als den dader aan. De advocaten Momard en Demange zitten met stralende gezichten in hun bank. De procureur-generaal Manau spreekt met een krachtige stem, die tot het einde der zaal doordringt. Als hy spreekt over de taak Gedenkschriften van een Gelukzoeker ANNIBAL DE° VONDELING. Naar het Fransch. DOOR W. NUTTERS. ui vi uu mvMw nw. ïflh, ter wiMyan k sjireéW” dair'overj tegpiöer den 'art.ïjïsterhazj de schrijver vaii Bet borden Er is verraad gepleegd, De deur van den barons slaapvertrek gesloten. >Nu naar binnen vallen, evenals bij den ander,” waarschuwde Carillon «Het is hier gevaarlijker. Het kan best zijn dat hij al wakker is en zijn pistool al op de deur heeft gericht. Buk dus maar dadelijk als we binnen zijn, of kruip over den grond, in elk geval niet recht op het bed af en geen licht. Slaapt hij nog dan is er geen gevaar. Je hebt pas gezien hoe het gaat. Help me dus zoo goed als je kan Daar gaat de deur.” En Carillon wierp de deur open trok zich in den gang terug, ging voorover op den grond lig gen en kroop op handen en voeten het vertrek binnen. Hij had hier algeheele duisternis veron dersteld doch zag zich hierin bedrogen. In den haard gloeide nog vuur, hetwelk een fantastische schemering veroorzaakte. «Hij slaapt nog, kom ook maar,” fluisterde Carillon, terwijl hij opstond en Raphael een wenk gat Inderdaad hoorde men van uit het ledikant een regelmatige ademhaling, hetgeen den beiden man nen moed gaf om hetzelve te naderen. En toen herhaalde zich het tooneel, dat zij zoo- even in Camisards slaapkamer bijwoonden De baron lag gebonden alvorens hij had kunnen ont waken of hij droomde dan wel waakte Toch was het hem gelukt, ofschoon waarschijnlijk zijn ondanks, een zijn aanvallers een geweldigen vuist slag toe te brengen. Carillon’s oog zwol op. Dit bracht evenwel zeer weinig verbetering in den' toestand des gevangenen «Als je je verroert, siste Carillon den baron in op, hij kromp ineen als een beest, al zijn spieren spannende, en strekte zich weer uit, in zijn volle lengte, kromde zijn geboeide armen, zettte ze uit, schokte met het geheele lichaam alles ijdel. De touwen waren sterk, de knoopen goed gelegd de reus was machteloos. Wel trachtte hij zijn armen op te trekken om ze vrij te krijgen, maar het touw scheurde zijn vel, zonder dat de poging hem in ’t minst baatt? Bemerkende dat hij machteloos was, maakte een soort razernij zich van hem meester. Afschu welijke bedreigingen slakende, kromde en draaide hij zich als een gestoken slang, bonsde met het hoofd tegen den muur, schuurde langs het ijzer van het ledikant, rolde zich om en om, spande zijn ijzeren spieren tot brekens toe, beet in de kussens Verzekerd dat het Camisard onmogelijk zou zijn zich van zijn banden te ontdoen, verlieten de drie mannen het slaapvertrek. Carillon had een bos sleutels op Camisard’s nachttatel gevon den. Ze sloten de deur der slaapkamer achter zich dicht en in den gang zeide Carillon »Hier Tourniquet, zie dat je de voordeur aan straat open krijgt, dan kunnen we zoowel voor als achteruit Dat kan nooit kwaad. En nu naar den baron, Raphael, binnen een minuut sta je voor den baron de Maubert en is hij machteloos in je handen.” Zij stonden reeds voor de slaapkamer van den baron. Op dit oogenblik hoorden zij Camisard luid gillen. Haasten wij ons wij moeten Maubert sla pende zien te overvallen. Touwl« het oor, dan trekken we je je kleeren at, zetten het raam wagenwijd open, dat je het besterft van de kou Pas op oude heerEn til je hoofd eens een beetje op, dat ik eens onder dat kussen kan kijken, zie je wel, ik dacht het wel, de sleutels zouden hierwel vandaan komen «Hoe staan de zaken hier vroeg eensklaps Tourniquet, het vertrek intredende. «Kijk maar eens, oude heer, hij ligt nel als zijn dikke knecht." Prachtig. En de sleutels «Die heb ik hier.” «Ellendelingen,” gilde de Maubert, «wat be duidt dat allemaal Geen antwoord krijgende dan een ruw gelach, begon hij te roepen «Camisard, ter hulp, help I Men vermoordt mij I Ter hulp «Wees niet gek, gij daar in het ledikant,” zeide Carillon. «We hebben zooeven laten dóórsche meren dat je knecht, of je broer of je vader, enfin, die buffel daarginder net zoo platgebonden ligt als jij En als je ons niet op ons woord gelooft, dan zullen we het raam openzetten «Zal ik hem ook liever een prop in zijn mond duwen,” vroeg Tourniquet «Dat is onnoodig,” antwoordde Carillon, na verloop van een paar oogenblikken ben ik er zeker van dat we hem niet meer hooren. Overigens onze jonge vriend zal nog wel het een en ander met hem willen bespreken. Raphael stond zwijgend en onbewegelijk mid den in het halfdonkere vertrek Hij wachtte. (Wordt vervolgd.) van L__ rekenen] c treden j|n Dit zal jd-- zyq, dii') met zyn speciale kenqis zaken aal onderzdjken, waa1- zyn.A Maar wat en manoeuvres I te j tooien, dat zyL Daarentagqn is deze zinswendig me«izaim< aaijf Hsterbaiy; zy behoott zyfi4sprpek)wyzen| Men”"1”'1* verscheidene dopt hem geschreven brieven. Oyer!’ hé1 Maih ;mard Cassatie, Quesnay de Beaurepairp, heftig aan en besloot zyn betoog met zich te refereeren aan de uitspraak van de jury. De verdediger kreeg daarop het woord voor zyn pleidooi. Hy wees op dep aanval van de „Rappel” tegen de verklaring van gene raal Hervé van eergisteren. Déroulède*riep uit: „Datis verraad. Ik zal niet dulden dat uren generaal Hervé die met my brak in die dingen, toen ik de vriend van Boulanger werd, dë epauletten ontrukt. Houdt my tegen, i want ig zal weer beginnen.” Deze woojrded verwekten een helfiig rumoer. De preSitiêrft tie val ]de zaal te ontruimen. Dérou- lèddslóeg met zytywandelstok roepepde„Weg met' den terradftr!” Het publiek stbmde in met( dezen kreet. jlDe zitting werd gedurende een .kwartier geschorst. m de herva^ing Werden de pleidooien beëindigd waarop fle jury gedurende 22 minuten beraadslaagde. Zjj keerde terug mpt ontken nen^ antwoordefi op alle gestelde vragen. Het Hof sprak dus Déroulède en Habert vry. Nauwelyks had de president de invrijheid stelling van beide vrygesprokenen gelast of het publiek klom over de banken roepende „Leve' Déroulède! Leve de Jury!” en zong de Jtyarseillai8e.|Déroulède klom op de bank der beschuldigden en riep, zwaaiende met zijn hoed: „Leve de jury!” De Fransche Kamer verwierp Maandag verschillenne wijzigingen, die de Senaat in de begrooting heeft aangebracht. De be groeting werd dientengevolge teruggezonden naar den Staat. Deze zond Dinsdag de be grooting weder aan de Kamer, die de wij zigingen niet goedkeurend, de begrooting opnieuw naar den Senaat verzond; de zit ting der Kamer werd daarna tot 9% uur geschorst om de terugzending door den Se naat af te wachten. Ten slotte heeft de Kamer de begrooting met 459 tegen 44 stemmen goedgekeurd, waarna ook de Senaat met 248 stemmen de begrooting voteerde. De zitting der Kamer werd des nachts te halfeen opgeheven. Over de crisis in de Hongaarsch-Hongaar- sche monarchie zegt de „Neue freie Presse” Wy vernemen, dat in aanzienlijke politieke kringen ernstige pogingen worden aangewend om den Rijksraad byeen te roepen en daar door de gelegenheid te geven aan het parle ment, zich eveneens over den toestand uit te spreken. Wil graaf Thun dit niet doen, dan zal er een ander ministerie gevormd De zitting Van het Hof te Panla i reur-generaaï Manau onderzoekt l«h J ““tic vafi 'het doorschijnend A hei bordtirel. Het, was gelukkU ic Jgcrcchtighcid - tt de tintfteklohg van het bedrqg wil de tegenspraak tusschen deverjaa brachten tdH|eL ^Bleidde' totjde inp^fijagw éfen van Esterhazy op] h»- lj$(de papier] Manau^van- /larheid van den a#McaT defliftsunftties vaiMeni^ ideal de bnieyen, worvan i erfcend^héejt de scMyve! le zaik vetVaardigi H F ir'f 'de laigq ly'.tó wfij d >r«61 Wijt de onschu Telefoon No. *2 ADVEHTENTIEN worden geplaatst van 1—5 regels tl 50 Centen; iedere regel meer l<> Centen Groote letters worden berekend naaif plaatsruimte. moeten worden, dat meer met de eischen der Grondwet rekening wil houden. De minister-president heeft in de bijeen komst van de leiders der rechterzijde op zulk een wijze gesproken over de eischen der Duitsche partyen, in hun program ge formuleerd, dat daaruit blykt, dat die eischen niet ajl^en rijp worden geacht voor dis cussie,; maar feitelyk in bespreking genomen zyn. Er is dus een grondslag aanwezig, om tot het sluiten van&den vrede te komen. En onder die omstandigheden is wellicht de byeenroeping van den Rijksraad de beste weg om een oplossing te verkrijgen. In parlementaire kringen meent men, dut vooral de Polen sterk op de byeenroeping van den Rijksraad aandringen. Dientenge volge gelooft men, dat de Regeering weldra de afgevaardigden naar Weenen zal doen komen, en daarna een verzoek zal richten tot de'^artyen, om zonder zich te laten in- fluenceeren door de taal verordening, de overeenkomst met Hongarije in behandeling te nemen. Dit reeds moet leiden tot wijziging in de houding tegenover de Duitechers. Een Oostenryksch ministerie kan niet verwach ten, dat een overeenkomst met Hongarije, tot stand gekomen bij algemeenen maat regel van bestuur, ooit door het Parlement zou worden goedgekeurd. Het kan eer ver wachten, dat ondanks de obstructie, de Duit- schers zich met andere groepen zullen ver- eenigen, om een meerderheid tot verwerping van die overeenkomst te vormen. Het is dus noodzakelijk, voor elk ministe rie, eerst de binnenlandsche onlusten uit den weg te ruimen, om daarna met mede werking van het Parlement een overeen komst met Hongarije tot stand te brengen. Kan graaf Thun dit niet, dan zal hy moeten aftreden en voor een ander plaats maken. I.III1N IIL COURANT Telefoon No. M2. na Telefoo: De Uitgave - met uitzondering vanl| De prijs per drie niaanaën post 1.70. 1 ji'.'L Afzonderlijke Nommdrs“w 1^ j den nienwen krijgsraad, zegi hjjWij ons ontslagen vair den plicht om te technische besprekingen der feiten, le taak van den nieuwen krijgsraad 1 ivan wy niet op de hoogte b zinsnedeJe vais partir ingaat; tracht Manau aan kze niet van Dreyfus kan r zinswendig “ge- nay Zy böiiGvi t tot 'ijzepJ Med'vindt haar terug'Jn dob® hem geschreven brievOn. gedimlg v^p Dreyfus Sprekende, zegt Marital 'd'ffl de^ in 1890 ..m^t ,mej. HadUmard SrofiWfe, dienen belangrijke bruid schat medJ-afflita' Du èPaty zelfa heeft vgr- kla^i’da jd#p Dneynis eettigeregeldtjleven leidde in ^ef^jisteMin¥ftg mer^ijn vermogen. (Hy liet - ziC.h^iie$ in'et Ij mb vrouweh in. Dat overigens diegëimn ,zyn beschuldigers'^ die in dit oöziént zrad^- zonden! zijn, den? eersten steen’op*|emwerpen! (Gêlach). De inlibhtingen van jöien geheimq# fgent Gnénéé] kunnen even gqeu op een ander slaan als7 op Dreyfus, op wren alje slagen heprkwamen. Hy spreekt over de schitterende loopbaan welke voor Dreyfus Scheen weggelegd. Hy verhaalt van de stappen, die Esterhazy b Rotschild deed om geld te krijgen. Om kwart voor tweën'wordt de terecht zitting geschorst. Mr. Monau, de procureur-generaal, gaf later in zyn conclusiën na een betoog over de nieuwe feiten, een overzicht van de be wijzen voor het maken van het borderel door Esterhazy. Hy behandelde vluchtig de stuk ken van het geheim dossier, waarin hij geen enkel bewys vindt voor de schuld van Drey fus. Na te hebben opgemerkt dat bekente nissen van Dreyfus nooit hebben bestaan, las mr. Manau de brieven van Dreyfus aan den president der republiek voor en diens laatste brieven, waarin hij zyn vertrouwen uitspreekt in de hoogste uitspraak van het Hof van Cassatie. In herinnering brengende het revisie-pro- ces van Pierre Vaux richtte de procureur- generaal woorden van lof tot de strafkamer die door krachtige toejuichingen van het publiek werden ondersteund. Concludeerende vroeg mr. Manau cassatie met verwijzing naar een nieuwen later aan te wyzen krijgsraad. Ook deze conclusies werden toegejuicht. De zitting werd om halfzes opgeheven. In de zaak-Déroulède viel det openbaar Ministerie in zyn reqriisitoir den oud-presi- dent der Civiele Kamer van het Hof van gisteren om twaalf uur geopend. 1 -’Manau onderzoekt 1 de< quaestie v|fi 'het doorschijnen! van 1 IreyfuA en de (gerechtigheid le (>n|4ekkü de tegpnspral experp dejji zoetó iietwwi ig tWjde brj 'de ddorschjj^ Idigt^o frkrbt Jornaftt tégerio tjal Rtfget, als j tóterhazy trouy}

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1899 | | pagina 1