sn
/Vieutrsf en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Vrijdag 2 Juni 1899.
No. 7902.
38ste Jaargang.
Ijwlelcq,
ïouda.
laar.
3ron,
dam-
ÏD
iten
iie’
DIST.
vedel,
IJ F CENTEN.
Helianlhe),)
van
tflewranciers.
FEUlLLE'lOh.
llullentymlsch Overzlc||
af 85.-.
I CARB
r-
'4
W
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
1
Verspreide Berichten.
enM»
I
>ninff
odo
rs.
adres voor
Baloten wagens
>uwe.
i'jwerd
•«roe#-
fldurir
W
plvoqr
Henry
WW'
I
More»
Ikomt
ib eene
gevon-
op de
snaw-
x*f«a
i vai
kier
Jely'l
IS bê
was niet
te pub-
se ver-
Ift van
ofmor
krank-
lUnaen,
tenfelt,
hy|lèn(
rand*
la hoof-
|ke toe-
ervan
t voort-
andtgo
rknnr,
’onden
regena
illgneld,
voo en
der»,
n jong»
d aan-
oo vor-
Bos cop.
valer.
*addinsrveeti.
degraven,
ir/t^a d.Ut
Haastrecht
■®5)
Voorzichtig draaide thans Carillon de kruk der
deur van Camisard’s slaapkamer om en opende
de deur. Binnen een seconde waren alle drie bij
het ledikant.
«Laat het licht op zijn gezicht vallen, dat zal
hem verblinden,” gebood Carillon.
Toen trok hij met een ruk de dekens van het
bed en wierp zich op den slapende. Bliksemsnel
wond hij touw om het lichaam van Camisard,
derwijze dat diens armen gestrekt langs zijn li
chaam vastgesnoerd werden. Juist knoopte hij de
twee einden van het touw aan elkaar toen de reus
de oogen opende. Verblind door een schel licht,
dicht bij zijn gelaat sloot hij ze weer dadelijk,
keerde het hoofd om en trachtte zich op te heffen.
Toen eerst bemerkte hij, dat hij zijn armen en
handen niet tot zijn dienst had en werd hij klaar
wakker. Tourniquet wond op dat oogenblik een
ander touw om zijn enkels en snoerde het zoo
vast, dat den reus een vloek ontsnapte. Weer
opende hij de oogen en staarde hij in een vlam,
die hem belette iets te zien. Toen eerst kwam
zijn reuzig lichaam in verzet. Hij trok zijn beenen
dezer Courai^ geschiedt d a g e 1 ij k s
Ion- en Feestdagen.
is 1.25, franco per 1
miEYFUS
Jaurès schrijft in de Petite République
Wat kan bet ons schelen, dat Beaupré op
zettelijk de grondslagen der revisie beperkt
heeft en blijkbaar geen juridische inkleeding
heeft willen geven aan de verantwoordelijk
heid der „hooge oomes” en niet officieel in
het arrest de misdaden van den generalen
staf heeft willen laten opnemen Wat kan
het ons schelen, daar hun aansprakelijkheid
zich van zelve zal ontwikkelen en wij de
hulp der rechters piet meer van noode zullen
hebben.
Manau
Esterhazy tegpi
majoor Ravary.
treft, wij zijn zeker van de onschuld vai(
Dreyfus. Er is verraad gepleegd, maaii
Esterhazy, al was hij honderd maal ^chuldigj
kan niet opnieuw vervolgd worden, omdat
hij vrijgesproken is. Ik vraag u niet, de
onschuld van Dreyfus uit te spreken, aan
den nieuwen krijgsraad behoort deze taak
maar enkel te beoordeelen, of er voldoende
elementen zijn, waardoor het vonnis van den
krijgsraad van 1894 met verdenking wordt
getroffen.
Manau betoogt daarna, dat Esterhazy en
niet Dreyfus in|1894 de manoeuvers bijwoonde.
Manau vraagt zich af of men hier niet
staat voor een geheimzinnige mystificatie en
een stoutmoedige oplichterij, begaan door
den schrijver van het borderel ten opzichte
vun den buitenlandschen agent. Het is een
vreeslijke kwestie roept hy uit aan
het eind waarvan zich een martelaar, een
onschuldige bevindt.
Manau spreekt dan in loffelijke bewoor
dingen van het private leven van Dreyfus.
Hij betreurt, dat de rapporten van de politie-
prefectuur niet aan den krijgsraad van 1894
zijn overgelegd. Hy trekt dan een verge
lijking tusschen het scheeve gedrag van Es
terhazy en dat van Dreyfus. En er is geen
beweegreden die een misdaad van Dreyfus
zou kunnen verklaren. Alles wijst Esterhazy
als den dader aan.
De advocaten Momard en Demange zitten
met stralende gezichten in hun bank. De
procureur-generaal Manau spreekt met een
krachtige stem, die tot het einde der zaal
doordringt. Als hy spreekt over de taak
Gedenkschriften van een Gelukzoeker
ANNIBAL DE° VONDELING.
Naar het Fransch.
DOOR W. NUTTERS.
ui vi uu mvMw nw.
ïflh, ter wiMyan k
sjireéW” dair'overj
tegpiöer den
'art.ïjïsterhazj
de schrijver vaii Bet borden
Er is verraad gepleegd,
De deur van den barons slaapvertrek
gesloten.
>Nu naar binnen vallen, evenals bij den ander,”
waarschuwde Carillon «Het is hier gevaarlijker.
Het kan best zijn dat hij al wakker is en zijn
pistool al op de deur heeft gericht. Buk dus
maar dadelijk als we binnen zijn, of kruip over
den grond, in elk geval niet recht op het bed af
en geen licht. Slaapt hij nog dan is er geen
gevaar. Je hebt pas gezien hoe het gaat. Help
me dus zoo goed als je kan Daar gaat de deur.”
En Carillon wierp de deur open trok zich in
den gang terug, ging voorover op den grond lig
gen en kroop op handen en voeten het vertrek
binnen. Hij had hier algeheele duisternis veron
dersteld doch zag zich hierin bedrogen. In den
haard gloeide nog vuur, hetwelk een fantastische
schemering veroorzaakte.
«Hij slaapt nog, kom ook maar,” fluisterde
Carillon, terwijl hij opstond en Raphael een wenk
gat
Inderdaad hoorde men van uit het ledikant een
regelmatige ademhaling, hetgeen den beiden man
nen moed gaf om hetzelve te naderen.
En toen herhaalde zich het tooneel, dat zij zoo-
even in Camisards slaapkamer bijwoonden De
baron lag gebonden alvorens hij had kunnen ont
waken of hij droomde dan wel waakte Toch
was het hem gelukt, ofschoon waarschijnlijk zijn
ondanks, een zijn aanvallers een geweldigen vuist
slag toe te brengen. Carillon’s oog zwol op. Dit
bracht evenwel zeer weinig verbetering in den'
toestand des gevangenen
«Als je je verroert, siste Carillon den baron in
op, hij kromp ineen als een beest, al zijn spieren
spannende, en strekte zich weer uit, in zijn volle
lengte, kromde zijn geboeide armen, zettte ze uit,
schokte met het geheele lichaam alles ijdel.
De touwen waren sterk, de knoopen goed gelegd
de reus was machteloos.
Wel trachtte hij zijn armen op te trekken om
ze vrij te krijgen, maar het touw scheurde zijn
vel, zonder dat de poging hem in ’t minst baatt?
Bemerkende dat hij machteloos was, maakte
een soort razernij zich van hem meester. Afschu
welijke bedreigingen slakende, kromde en draaide
hij zich als een gestoken slang, bonsde met het
hoofd tegen den muur, schuurde langs het ijzer
van het ledikant, rolde zich om en om, spande
zijn ijzeren spieren tot brekens toe, beet in de
kussens
Verzekerd dat het Camisard onmogelijk zou
zijn zich van zijn banden te ontdoen, verlieten
de drie mannen het slaapvertrek. Carillon had
een bos sleutels op Camisard’s nachttatel gevon
den. Ze sloten de deur der slaapkamer achter
zich dicht en in den gang zeide Carillon
»Hier Tourniquet, zie dat je de voordeur aan
straat open krijgt, dan kunnen we zoowel voor
als achteruit Dat kan nooit kwaad. En nu naar
den baron, Raphael, binnen een minuut sta je
voor den baron de Maubert en is hij machteloos
in je handen.”
Zij stonden reeds voor de slaapkamer van den
baron. Op dit oogenblik hoorden zij Camisard
luid gillen.
Haasten wij ons wij moeten Maubert sla
pende zien te overvallen. Touwl«
het oor, dan trekken we je je kleeren at, zetten
het raam wagenwijd open, dat je het besterft van
de kou Pas op oude heerEn til je hoofd eens
een beetje op, dat ik eens onder dat kussen kan
kijken, zie je wel, ik dacht het wel, de sleutels
zouden hierwel vandaan komen
«Hoe staan de zaken hier vroeg eensklaps
Tourniquet, het vertrek intredende.
«Kijk maar eens, oude heer, hij ligt nel als
zijn dikke knecht."
Prachtig. En de sleutels
«Die heb ik hier.”
«Ellendelingen,” gilde de Maubert, «wat be
duidt dat allemaal
Geen antwoord krijgende dan een ruw gelach,
begon hij te roepen
«Camisard, ter hulp, help I Men vermoordt
mij I Ter hulp
«Wees niet gek, gij daar in het ledikant,” zeide
Carillon. «We hebben zooeven laten dóórsche
meren dat je knecht, of je broer of je vader,
enfin, die buffel daarginder net zoo platgebonden
ligt als jij En als je ons niet op ons woord
gelooft, dan zullen we het raam openzetten
«Zal ik hem ook liever een prop in zijn mond
duwen,” vroeg Tourniquet
«Dat is onnoodig,” antwoordde Carillon, na
verloop van een paar oogenblikken ben ik er zeker
van dat we hem niet meer hooren. Overigens
onze jonge vriend zal nog wel het een en ander
met hem willen bespreken.
Raphael stond zwijgend en onbewegelijk mid
den in het halfdonkere vertrek Hij wachtte.
(Wordt vervolgd.)
van L__
rekenen] c
treden j|n
Dit zal jd--
zyq, dii') met zyn speciale kenqis zaken aal
onderzdjken, waa1-
zyn.A Maar wat
en manoeuvres I
te j tooien, dat
zyL Daarentagqn is deze zinswendig
me«izaim< aaijf Hsterbaiy; zy behoott
zyfi4sprpek)wyzen| Men”"1”'1*
verscheidene dopt hem geschreven brieven.
Oyer!’ hé1
Maih
;mard
Cassatie, Quesnay de Beaurepairp, heftig aan
en besloot zyn betoog met zich te refereeren
aan de uitspraak van de jury.
De verdediger kreeg daarop het woord voor
zyn pleidooi. Hy wees op dep aanval van
de „Rappel” tegen de verklaring van gene
raal Hervé van eergisteren.
Déroulède*riep uit: „Datis verraad. Ik zal
niet dulden dat uren generaal Hervé die met
my brak in die dingen, toen ik de vriend van
Boulanger werd, dë epauletten ontrukt. Houdt
my tegen, i want ig zal weer beginnen.” Deze
woojrded verwekten een helfiig rumoer. De
preSitiêrft tie val ]de zaal te ontruimen. Dérou-
lèddslóeg met zytywandelstok roepepde„Weg
met' den terradftr!” Het publiek stbmde in
met( dezen kreet. jlDe zitting werd gedurende
een .kwartier geschorst.
m de herva^ing Werden de pleidooien
beëindigd waarop fle jury gedurende 22 minuten
beraadslaagde. Zjj keerde terug mpt ontken
nen^ antwoordefi op alle gestelde vragen.
Het Hof sprak dus Déroulède en Habert
vry.
Nauwelyks had de president de invrijheid
stelling van beide vrygesprokenen gelast of
het publiek klom over de banken roepende
„Leve' Déroulède! Leve de Jury!” en zong
de Jtyarseillai8e.|Déroulède klom op de bank
der beschuldigden en riep, zwaaiende met
zijn hoed: „Leve de jury!”
De Fransche Kamer verwierp Maandag
verschillenne wijzigingen, die de Senaat in
de begrooting heeft aangebracht. De be
groeting werd dientengevolge teruggezonden
naar den Staat. Deze zond Dinsdag de be
grooting weder aan de Kamer, die de wij
zigingen niet goedkeurend, de begrooting
opnieuw naar den Senaat verzond; de zit
ting der Kamer werd daarna tot 9% uur
geschorst om de terugzending door den Se
naat af te wachten.
Ten slotte heeft de Kamer de begrooting
met 459 tegen 44 stemmen goedgekeurd,
waarna ook de Senaat met 248 stemmen de
begrooting voteerde.
De zitting der Kamer werd des nachts te
halfeen opgeheven.
Over de crisis in de Hongaarsch-Hongaar-
sche monarchie zegt de „Neue freie Presse”
Wy vernemen, dat in aanzienlijke politieke
kringen ernstige pogingen worden aangewend
om den Rijksraad byeen te roepen en daar
door de gelegenheid te geven aan het parle
ment, zich eveneens over den toestand uit
te spreken. Wil graaf Thun dit niet doen,
dan zal er een ander ministerie gevormd
De zitting Van het Hof te Panla
i reur-generaaï Manau onderzoekt l«h
J ““tic vafi 'het doorschijnend A
hei bordtirel. Het, was gelukkU
ic Jgcrcchtighcid -
tt de tintfteklohg van het bedrqg wil
de tegenspraak tusschen deverjaa
brachten tdH|eL
^Bleidde' totjde inp^fijagw
éfen van Esterhazy op] h»-
lj$(de papier] Manau^van-
/larheid van den a#McaT
defliftsunftties vaiMeni^
ideal de bnieyen, worvan
i erfcend^héejt de scMyve!
le zaik vetVaardigi
H F
ir'f 'de laigq
ly'.tó wfij d
>r«61 Wijt
de onschu
Telefoon No. *2
ADVEHTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels tl 50 Centen; iedere regel meer
l<> Centen Groote letters worden berekend
naaif plaatsruimte.
moeten worden, dat meer met de eischen
der Grondwet rekening wil houden.
De minister-president heeft in de bijeen
komst van de leiders der rechterzijde op
zulk een wijze gesproken over de eischen
der Duitsche partyen, in hun program ge
formuleerd, dat daaruit blykt, dat die eischen
niet ajl^en rijp worden geacht voor dis
cussie,; maar feitelyk in bespreking genomen
zyn. Er is dus een grondslag aanwezig,
om tot het sluiten van&den vrede te komen.
En onder die omstandigheden is wellicht
de byeenroeping van den Rijksraad de beste
weg om een oplossing te verkrijgen.
In parlementaire kringen meent men, dut
vooral de Polen sterk op de byeenroeping
van den Rijksraad aandringen. Dientenge
volge gelooft men, dat de Regeering weldra
de afgevaardigden naar Weenen zal doen
komen, en daarna een verzoek zal richten
tot de'^artyen, om zonder zich te laten in-
fluenceeren door de taal verordening, de
overeenkomst met Hongarije in behandeling
te nemen.
Dit reeds moet leiden tot wijziging in de
houding tegenover de Duitechers. Een
Oostenryksch ministerie kan niet verwach
ten, dat een overeenkomst met Hongarije,
tot stand gekomen bij algemeenen maat
regel van bestuur, ooit door het Parlement
zou worden goedgekeurd. Het kan eer ver
wachten, dat ondanks de obstructie, de Duit-
schers zich met andere groepen zullen ver-
eenigen, om een meerderheid tot verwerping
van die overeenkomst te vormen.
Het is dus noodzakelijk, voor elk ministe
rie, eerst de binnenlandsche onlusten uit
den weg te ruimen, om daarna met mede
werking van het Parlement een overeen
komst met Hongarije tot stand te brengen.
Kan graaf Thun dit niet, dan zal hy
moeten aftreden en voor een ander plaats
maken.
I.III1N IIL COURANT
Telefoon No. M2. na Telefoo:
De Uitgave -
met uitzondering vanl|
De prijs per drie niaanaën
post 1.70.
1 ji'.'L
Afzonderlijke Nommdrs“w
1^ j
den nienwen krijgsraad, zegi hjjWij
ons ontslagen vair den plicht om te
technische besprekingen der feiten,
le taak van den nieuwen krijgsraad
1
ivan wy niet op de hoogte
b zinsnedeJe vais partir
ingaat; tracht Manau aan
kze niet van Dreyfus kan
r zinswendig “ge-
nay Zy böiiGvi t tot
'ijzepJ Med'vindt haar terug'Jn
dob® hem geschreven brievOn.
gedimlg v^p Dreyfus Sprekende,
zegt Marital 'd'ffl de^ in 1890 ..m^t ,mej.
HadUmard SrofiWfe, dienen belangrijke bruid
schat medJ-afflita' Du èPaty zelfa heeft vgr-
kla^i’da jd#p Dneynis eettigeregeldtjleven leidde
in ^ef^jisteMin¥ftg mer^ijn vermogen. (Hy
liet - ziC.h^iie$ in'et Ij mb vrouweh in. Dat
overigens diegëimn ,zyn beschuldigers'^
die in dit oöziént zrad^- zonden! zijn, den?
eersten steen’op*|emwerpen! (Gêlach). De
inlibhtingen van jöien geheimq# fgent Gnénéé]
kunnen even gqeu op een ander slaan als7
op Dreyfus, op wren alje slagen heprkwamen.
Hy spreekt over de schitterende loopbaan
welke voor Dreyfus Scheen weggelegd. Hy
verhaalt van de stappen, die Esterhazy b
Rotschild deed om geld te krijgen.
Om kwart voor tweën'wordt de terecht
zitting geschorst.
Mr. Monau, de procureur-generaal, gaf
later in zyn conclusiën na een betoog over
de nieuwe feiten, een overzicht van de be
wijzen voor het maken van het borderel door
Esterhazy. Hy behandelde vluchtig de stuk
ken van het geheim dossier, waarin hij geen
enkel bewys vindt voor de schuld van Drey
fus. Na te hebben opgemerkt dat bekente
nissen van Dreyfus nooit hebben bestaan,
las mr. Manau de brieven van Dreyfus aan
den president der republiek voor en diens
laatste brieven, waarin hij zyn vertrouwen
uitspreekt in de hoogste uitspraak van het
Hof van Cassatie.
In herinnering brengende het revisie-pro-
ces van Pierre Vaux richtte de procureur-
generaal woorden van lof tot de strafkamer
die door krachtige toejuichingen van het
publiek werden ondersteund.
Concludeerende vroeg mr. Manau cassatie
met verwijzing naar een nieuwen later aan
te wyzen krijgsraad. Ook deze conclusies
werden toegejuicht.
De zitting werd om halfzes opgeheven.
In de zaak-Déroulède viel det openbaar
Ministerie in zyn reqriisitoir den oud-presi-
dent der Civiele Kamer van het Hof van
gisteren om twaalf uur geopend. 1
-’Manau onderzoekt 1
de< quaestie v|fi 'het doorschijnen!
van 1
IreyfuA en de (gerechtigheid
le (>n|4ekkü
de tegpnspral
experp dejji
zoetó iietwwi
ig tWjde brj
'de ddorschjj^
Idigt^o frkrbt
Jornaftt tégerio
tjal Rtfget, als j
tóterhazy trouy}