g
nes
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
No. 7003.
I Ij wielen,
Buitenlandse!) Overzicht.
IN,
ag 49.
jb^ar.
n
neek.
Gouda.
Bron,
rdam-
Melinnlhe),
i" van
Hofleveranciers.
i.
FEUILLETON.
ANNIBAL DE VONDELING.
It.
Zaterdag 3 Juni 1899. 38ste Jaargang.
BINNENLAND-
af 85.—.
CENTEN.
V IJ F
en
iverd.
per week. W
de nieuwe feiten die thans bekend
1
Verspreide Berichten.
ieht.
aam
namaak.
(Wordt vervolgd.)
D, Bns'cop.
lewatrr.
Waddinutveeti.
Bodegraven,
rkerlc a d l'Juel.
Haastrecht
ening
jode
M CARBIR,
Gedenkschriften van een Gelukzoeker
OF
Naar het Fransch.
door W, NUTTERS.
Telefoon No. 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers
aan 10 halve
FRAMBOZEN,
s met gebruiks-
/an postwissel.
’t Vorige jaar
en daarbuiten
lager. Vraag
eer hoog rabat.
zijn ’t nog niet eens.
President Kruger en Sir Alfred Milner zyn
te Bloemfontein aangekomen en door de
regeering en het volk van den Oranje-Vry-
staat met groote sympathio ontvangen en
hegroet. Gisteren zou de Conferentie tusschen
de beide gevolmachtigden beginnen, en de
geheele wereld en Engeland niet het minst
ziet de resultaten daarvan met spanning te
gemoet. De „Times” verwacht niet te veel
van de Conferentie, maar hoopt, dat door
het pogen van president Steyn en door de
samenkomst van president Kruger en Sir
Alfred aan de geschillen tusschen Engeland
en de Republiek een einde mogen komen.
President Kruger heeft gezegd, dat hy
alle voorstellen in overweging zal nemen,
wanneer daardoor tenminste de onafhanke
lijkheid van de Republiek niet zal worden
aangetast.
De „Times” meent, dat wanneer de kies-
rechtuitbreiding niet geheel naar den zin van
Engeland plaats heeft, de Regeering, zonder
gestaan op het perron van aankomst te
komen. Toen te halftien 'de stoet verscheen
op het plein voor het station was de geest
drift zeer groot. De kreten Leve Marchand
Leve de Missie! Leve het Leger! Leve
Frankrijkweerklonken.
Francois Coppé bedekte de officieren met
bloemen, op het gevaar van onder den voet
te raken.
Een afdeeling der Gardes Republicaincs
te paard opende den stoet. Vervolgens kwam
majoor Marchand in groot uniform, met den
vertegenwoordiger van den minister van
marine, in een open regeeringsrijtuig met
bloemen bedekt.
Op de treden van het rijtuig stonden poli
tieagenten. Hierop volgden verschillende
rijtuigen waarin de andere officieren van de
missie gezeten waren, met de officieren van
het ministerie.
De stoet reed vrij snel langs den linker
Seine-oever, en den boulevard St. Germain,
en kwam voortdurend zeer toegejuicht op
de „Place de la Concorde,” waar Marchand
het ministerie van marine binnenging om
deel» te nemen aan het officieele déjeuner
dat hem werd aangeboden.
Het publiek, dat het gebouw van het
ministerie omringde, eischte vaandels en ver
sierde er het gebouw van het ministerie
mede. Majoor Marchand verscheen op het
balkon, vergezeld door den minister Locroy.
Luide kreten: Leve Marchand! weerklon
ken. De menschen kochten vlaggetjes, en
zongen, daarmede zwaaiend, de Marseillaise.
Toen hechtten zy de vlaggen aan het beeld
van Straatsburg.
ëüüwmöMT:
De „Evening Post” van New York zegt
De officieuse bulletins, telkens aankondigend
dat de oorlog op de Filippijnen geëindigd
is, worden voorshands gestaakt. Alger ont
kent dat generaal Otis 30,000 man verster
kingen heeft aangevraagd, maar de minister
erkent dat het noodig is versterkingen naar
Manilla te zenden teneinde de vijandelijkhe
den te hervatten tegen het einde van den
regentijd.
u«Dgeven."
«Pardon, mijnheer, we
Er is een klein bezwaar
«Welk
>Het is maar zoo, dat we ’t nog niet heele-
maal eens zijn.
«Op welk punt dan niet
»Wij voeden ernstig twijfel omtrent de juistheid
van ’t cijfer, dat u opgeeft. Met andere woorden,
want ik ben niet gewoon aan die deftigheid, en
ik word er nog meer vermoeid door dan van wat
ook ik wou dan maar zeggen, dat wij bang
zijn, dat gij iets voor ons verborgen houdt."
,l,Wat dan toch
hebt u in huis?«
,ZuUcUB ik
zend francs, in goi
Is dat de inhoi
in
aarzeling en zonder gewetensbezwaar, de
maatregelen moet nemen, die in het belang
zijn jyan handhaving der paramouncy in
Zuid-Afrika.
UiE Bloemfontein wordt verder door Dal-
ziel gememeld, dat Sir,’Alfred by de Confe
rentie de diplomatieke positie van den heer
Leyift als gezant zal bespreken, daar deze
benoeming in strijd is met de Conventie van
Londfcn.
D(
Frankrijk.
(Rose Bonhcur had den wensch te kennen
gegeven begraven te worden zonder speeches
eil zonder soldatendrukte waar ze als ridder
inl het Legioen van Eer recht op had. En
zoo is de plechtigheid op Péro Jmchaise,
onder een prachtigen voorjaarshemel, wer
kelijk een weinig aangrijpend geweestgeheel
aiiders dan wanneer daar een aantal men
schen do een na den ander een stuk papier
uit de jas hadden gehaald on bloemen van
rgetorica laten vallen op de burrie.
De café’s in den omtrek van den Cercle
Militaire te Parijs zyn overvol. De trottoirs
zi/n gevuld met een kuierende menigte. De
boulevard is open voor het verkeer. Om den
Circle, op welks met gaslichtjes omzoomden
balkonrand steeds nog officieren staan, staan
eehige honderden menschen, die niet ophouden
„Leve het leger!” enz. te schreeuwen, om
hem heen een massa kijkers. Ieder officier
di<|> heengaat wordt toegejuicht met kinderlijk
plezier van groote menschen. Het geheel is
eeji opgewekt straattooneel zonder gevaar
lijke opwinding of hatelijk geroep. Daar
juist heeft Marchand zich ook nog vertoond,
roepende: „Blijven wy eensgezind! Leve het
leger! Leve de republiek!”
1)0 heer J. van 't Lindenhuut, directeur
dor Weesinrichting to Neerbosch, ontving se
dert de vorige week weder tal van giften,
o. a. f 100 van L. V. te Dordrecht, f 100
Telefoon No.
ADVEKTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels 50 Centen; iedere regel meer
H> Centen Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Het New-York Journal bevat een telegram
uit St. Pierre op Martinique, meldende, dat
met de Dinsdag aangekomen stoomboot
.Lafayette” de manschappen en officieren
zyn medegebracht, die Dreyfus naar Parijs
moeten brengen. De bewakingstroepen wer
den te St. Pierre op het stoomschip Ville
de Tanger overgescheept die hen naar Cayenne
zou brengen.
Bjj het Hof van Cassatie was het gisteren
even kalm als eergisteren. De zitting werd
om 12 uur geopbn'd. De advocaat van mevr.
Dreyfus verkreeg het woord voor zijn pleidooi.
Hy sprak zeer rustig en begon de hoop uit
te spreken het recht zonder protest te doen
zegevieren, hjj zal dus trachten zelfs de ver
woede tegenstanders met de uitspraak te
verzoenen.
Komende tot het proces van 1894, helderde
pleiter verschillende incidenten op met be
hulp van de nieuwe feiten die thans bekend
zijn.
Hij constateerde op grond van de aantee-
keningen van zijn chefs over Dreyfus dat
deze in alle opzichten een uitstekend officier
was. Het was, zeide mr. Mornard, zeker
niet de ellende die hem tot verraad noopte,
•want hij was rjjk en trouwde met een rijke
en geziene vrouw. Zelfs toegevende dat hjj
de „cercles” bezocht, zou dit hem toch niet
tot spionnage hebben genoopt.
Het eenige materieele element der veroor-
deeling is het borderel, zeide pleiter en hjj
wees op de tegenstrijdigheden, waartoe dit
•stuk aanleiding gaf.
we waren op het land,
men dan niet zulke
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
De advocaat eindigde te 5.15 zyn zeer
goed gesteld 'en levendig toegejuicht pleidooi.
De zitting werd daarna opgeheven. De uit
spraak werd uitgQsteld tot de volgende zitting,
zonder dat daarvoor een dag werd aangewezen.
Du Paty de Clam is gisteravond te 71
uur in hechtenis genomen. Een officier van
de „Garde Republicans” bracht hem naar
de gevangenis Cherche Midi.
Een aanzienlyke menigte was gisteren
bijeen in den omtrek van de Gare de Lyon,
wachtend op majoor Marchand en de Euro-
peesche officieren van zyn zending. Het
weder was mooi en warm. Er was weinig
gevlag of versierd.
De trein kwam te 9 uur precies aan.
De commandant werd ontvangen door de
vertegenwoordigers van het ministerie van
marine. Slechts aan afgevaardigden, officieren
en andere officieele personen was het toe-
groote sommen met zich neemt. En gij zoudt mij
hier in huis alles onderst-boven halen, denkende
meer te vinden, terwijl ge dan ten slotte misschien
uw teleurstelling op mij zoudt wreken. Ik wil
dat alles voorkomen, door vrijwillig af te staan
wat ik op het oogenblik hier in huis heb Wat
denkt ge daarvan
«Er is veel waarheid in wat mijnheer zegt,"
zei Carillon op een toon, alsof hij zijn medeplich
tige wilde overreden zijn voorstel aan te nemen.
»Ge begrijpt dus zelf, gij, die daar spreekt, dat
ik gelijk heb
»Ik voor mij stem dat toe; mijnheer."
«Het i§ ook mooi genoeg, dunkt me. Ik bied
jelui alles aan wat ik hier in huis heb."
«En hoeveel zou dat ongeveer zijn," vroeg
Carillon, met een bovenmenschelijke poging om
zijn lachlust te bedwingen.
«Dat zal u nog meevallen. In elk geval wel
drie A vierduizend francs.1
»En is dat alles
«Volstrekt alles
«Waarlijk.
«Op mijn woord
«Is mijnheer er wel geheel zeker van dat hij
ik wil niet veronderstellen iets verzwijgt maar
iets vergeten heeft?*
«Vergeten Geld niet, maar als je mijn horloge
bedoelt, dan ja. Ook mijn ketting, twee ringen,
een paar zilveren lepels enzoovoort. Ge kunt dat
alles ook meedragen
«Dat verandert. De artikelen, die u daar op-
noemdet, en drie A vierduizend francs
«Maak mij maar los, dan zal ik jelui alles zelf
mededeelingen zyn nu niet in staat
om e verwachtingen omtrent het resultaat
der Conferentie hoog te spannen. Gelukkig
is hegrootste deel der Engelsche pers min
der eftig en minder onaangenaam. Zij be
grijpen, dat Engeland niet alleen te beslissen
heeft, dat ook andere mogendheden een
woordje hebben mee te spreken, waar het
de onafhankelijkheid geldt van de Z.-A. Re
publiek, en dat vooral Rusland, Frankrijk
en $uitschland groote belangen hebben bij
de toestanden in Zuid-Afrika.
Doch |in in Zuid-Afrika zelve heeft men
veel meer optimisme, wat de Conferentie be
treft. De heer .Schalk Burger, de candidaat
der progressisten voor het presidentschap
der Z.-A. Republiek en lid van den Uitvoe
renden Raad, heeft als zyn meening te ken-
nen gegeven, dat hy overtuigd is van de
vriendschappelijke en bevredigende resultaten
der Conferentie.
verborgen houdt."
Ja, dat k'An ik niet precies zeggenhoeveel
,|,Zooals ik zeide, tusschen de drie en vierdui-
>ua geld.<
>ud van het koffertje, dat ge hier
in huis hebt, welks inhoud ik u heb zien uittel
len vroeg Carillon, zeer- zacht.
De baron werd doodsbleek en kon geen woor
den vinden. Alle hoop begaf hem.
«Mijn vraag brengt u in de war,< mijnheer,
„wij gelooven u niet meer. Het schijnt u vreemd
voor te komen dat wij alles zoo goed weten. En
we zullen uw koffer wel vinden. We hebben den
tijdi We slaan uw vriendelijk aanbod totaal af
We zoeken zelf liever. De sleutels hebben we.
206)
Hij genoot van de zekerheid dat de gehate thans
volkomen in zijn macht was. Niets, menschelij-
kerwijze gesproken, kon de baron thans uit zijn
hand redden. Al werd het huis op ditzelfde
oogenblik door een leger omsingeld, hij zou nog
meer dan tijd genoeg hebben om den baron te
dooden.
Deze had hem nog niet bemerkt.
Hij lag onbewegelijk en scheen na te denken,
hetgeen Carillon deed zeggen
«Mijnheer is verstandig en tracht weer den slaap
te vatten. Nu wij van onzen kant beloven niet
meer rumoer te maken dan hoognoodig is. En
als hij heelemaal niet gestoord wil worden door
heen en weer loopen, dan helpt hij ons een weinig
door aan te wijzen waar wat te vinden is.”
De Maubert gaf geen antwoord.
«Maak maar licht, dan zullen we eerst hier
eens kijken,” zei Carillon.
Père Tourniquet, een boek op tafel ziende lig
gen scheurde een bladzijde uit hetzelve, ging naar
den haard, stak eerst het papier en daarna de
kaarsen aan.
rechterlijke, dwaling.
I „Het uur der gerechtigheid slaat, on hoe
plechtiger hot recht wordt gedaan, des te
hooger wordt de waarde van de uitspraak.
„Wy wachten uw vonnis af voor een
ti|ouw soldaat die de hevigste smarten heeft
moeten verdurenwy wachten het af om de
eer te redden van zyn kinderen; wy wach
ten het af als het woord van leven voor
dé edele vrouw, wier hart door de beloedi-
gingen is gebroken.
Wy wachten het af als de gezegende
dageraad, waarop over ons land zal schij
nen de zon van eendracht en waarheid.”
I (Toejuichingen).
I Op het verzoek, namens kolonel Picquart
gedaan door den advocaat Joseph Hild,
waarin de voorloopige invrijheidstelling van
den kolonel wordt gevraagd, heeft het Hof
n4 veertig minuten te hebben beraadslaagd,
bésloten voorloopig nog geen besluit te
nemen.
IHIEYFUS
Aan het slot van zyn pleidooi gaf mr.
Mornard eene treffende peroratie, die hy
tot tranen geroerd voordroeg.
Hy sprak van de smart verduurd door de
dappere vrouw, die het lot van haar man
legt in handen van het Hof.
Hy protesteerde tegen het denkbeeld dat
voor de eer van het leger macht zou
moeten gaan boven recht en zeide:
„Ook het leger dorst naar eer en ge
rechtigheid, het wil ook dit erfdeel van
Frankrijk verdedigenhet kan zich niet ont
eerd achten door de erkenning van een
Raphael keerde zich oir, opdat de baron hem
niet zou herkennen.
De Maubert keek
Thans zag hij,» dat hij met drie personen te
doen had, en het leed geen twijfel of deze perso
nen waren ervaren en handig hij zelf was
daar een treurig voorbeeld van
«Mijne heerenzeide hij, en zijn stem klonk
bedaard en kalm, «een woordje.”
«Waarmee kunnen we het voorrecht hebben
mijnheer van dienst te zijn vroeg Carillon met
kluchtige beleefdheid en onderdanigheid.
«Het is niet noodig, dunkt me, dat ik u ophel
dering vraag omtrent het motief, de drijfveer van
uw hierzijn.”
«Inderdaad, mijnheer, het ligt voor de hand,
een kind verstaat het.”
«Jelui zoeken geld
«De hardheid der tijden, benarde toestanden,
samenloop van omstandigheden, en nog meer, te
veel om te noemen, dwingen ons eigenlijk
zijn wij meer te beklagen dan te vèroordeelen,
mijnheerWees niet te scherp in uw uitdruk
kingen.”
«Jelui wilt dan geld nu, ik zal het jelui
vrijwillig geven.”
«Mijnheer zou ons daarmede oneindig verplich
ten, en ons veel moeite besparen.”
«Maar, gij begrijpt, wij zijn hier op het land,
op een dorp
De Maubert zweeg.
«Ga voort, mijnheer,
op een dorp, geloot ik.”
«Ik wou maar zeggen, dat
