g
nes
I
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
'N,
>g -49.
Hl wielen,
Gouda.
jaar.
<0
o
«edel,
l#6f»‘r<tM»ers.
KENNISGEVING.
Algemeene Collecte
met open schalen aan de huizen zal geschieden,
ten behoeve van het FONDS tot aanmoediging
en ondersteuning van den Gewapenden Dienst in
de Nederlanden.
Bultenlandsch Overzicht-
FEU ILL El O Xi.
ANNIBAL DE VONDELING
lO’Si
1
(*G.
No. 7915.
Zaterdag 17 Juni 1899.
II
ikt.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
af
m
verd.
er week.
Verspreide Berichten.
andere reden
5
1
ll
adrés voor
Kloten wagens
►uwe.
llduoÜHj.
i' van
M CARBIR
od*
rs.
Jlfques
Telefoen X». 89.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
en hem
Raphael, opstaande, en met ze-
»In orde r«
BotioOff.
uta'cr.
Vaddinasveen.
xkgraven.
erk a dl J teel.
Hatulrscht,
Schoonhoven
In het Engelsehe Lagerhuis deelde de
heer Chamberlain mede, dat hjj aan het
Huis geen mededeeling kan doen betreffende
het bericht, dat de regeoring van de Z. A.
Republiek groote sommen gelds besteed voor
de anti-Britsche propaganda in de Kaap
kolonie. Hy verklaarde verder dat hy sinds
1896, met Cecil Rhodes geen gedachtenwis
seling had gehad over de Transvaalsche
zaken. Hy acht zic&verplicht het Huis te
waarschuwen om geen lichtvaardig geloof
te slaan aan de berichten der dagbladen, die
met zekere bedoelingen worden verzonnen
en in omloop gebracht. Het bericht dat de
minister voornemens zou zyn het land te
Verlaten, is, naar by zeide, volkomen onjuist.
De Italiaansche Kamer heeft met groote
meerderheid de voorloopige begroeting voor
6 maanden goedgekeurd. Men denkt, dat de
Kamer nu zal worden verdaagd waarmee
het obstructionisme van de linkerzijde van
zelf vervalt.
i HUI il
met dit laatste voorstel mede, evenals de
conservatieve minderheid, die vóór het kanaal
was. Zoodoende werd het voorstel van het
centrutn met 240 tegen 160 stemmen aan
genomen.
De keer, dien de kwestie dqprmee genomen
heeft, beteekent ongetwijfeld dat de kanaal-
wet later, misschien zeer spoedig, zal aan
genomen worden, daar de regeering onver
wijld de commissie stellige vergoedingsvoor-
stellen zal voorleggen, op grond waarvan
overeenstemming mogelijk wordt, zoodathet
centrum ten slotte de kanaalwet zal aan
nemen.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
GOUDA, brengen ter algemeene kennis dat op
MAANDAG den iqn JUNI aanstaande, aanvan
gende des voormiddags ten 10 ure, eene
Namens de Commissie van bedoeld fonds bren
gen zij den ingezetenen in herinnering, dat de
Coïlecte plaats heeft, niet om datgene te doen
waartoe de STAAT verplicht is, maar om BUI
TENGEWONE belooningen uittereiken aan hen
die bij de verschillende oorlogen, zoowel in 1815
en 1831 als bij die in onze Oost-Indische bezittingen,
lijf en leven voor het Vaderland hebben veil ge
had, waarom zij vertro'uwen, dat een ieder door
het schenken van >eene milde gift» zal willen
medewerken tot bevordering van het goede doel.
Gouda, 14 Juni 1899.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
r. l. Martens.
De Secretaris,
BROUWER.
op een
u:j zich
HOOFDSTUK XIH.
DB FABRIKANT.
sidöre Potard, de oudste broeder van
Frankrijk.
B(j den Italioanschen generaal GHetta de
Saint-JoHeph, te Nice gevangen genomen, is,
naar de Temp» van daar verneemt, de ge-
heele serie Alpenkaarten van den Franschen
staf gevonden, met aanteekeningen en cor
recties, welke de nieuwe wegen en afstanden
aangeven; benevens een zakboekje met no
tities over de levensmiddelen en het water,
Potard, had in de voorstad Safot-Antoine, het
arbeiders-kwartier bij uitnemendheid, een belang
rijke meubelfabriek.
Hij had verscheidene werklieden in zijn dienst
en zijn huis mocht zich in een goeden naam en
in een daarmee nauw samenhangend flink debiet
verheugen.
Men kon ook van alles in zijn magazijn'» inden.
Alles op het gebied van zijn vak denkbaar, was
bij hem voorhanden of kon in zijn werkplaatsen
vervaardigd worden, van het eenvoudigste tot bet>
prachtigste. Hij meubileerde zoowel het zolder-™
kamertje van den daglooner als de boudoirs en
salons der hoogste standen.
Algemeen was het gevoelen dat Isidore Potard
goede zaken maakte, wat voor hem niet alleen
het aangename der waarheid had, -maar ook zijn
erediet zeer ten goede kwam.
Tot dusverre had hij geheel alleen zijn zaken
beheerd en zelf de gehegle boekhouding op zich
genomen.
Maar, hij begon op jaren te komen.
En met de ouderdom kwam de behoefte aan
hulp en assistentie, vooral ook daar, waar hij af
nam, de zaken steeds in om vang toenamen
Maar hij had tot nog toe telkens uitgesteld,
zeggende, dat hij onverwacht wel iemand zou
vinden, die hem aanstond en waarmee hij het
eens jou kunnen worden. Isidore hnd zoo zijn
eigenaardigheden. Hy vertrouwde zijn zaken zoo
maar niet toe aan- iemand, die louter om bet loon
in zijn dienst was Hij wenschtc in aoodanigep
persoon tevens een vertrouweling, een vriend te
Witten (Mordl qervo^d.)
gebracht en men verwacht §r versterking
van de gendarmerie en de politie met man
schappen nit Parjjs. De maire van Rennes
beeft een plakkaat aangeplakt, waarin hty de
bevolking tot kalmte nanspoort, zyn liefde
voor het legqr en voor de justitie betuigt
en zegt dat do» zaak die de gemoederen zoo
lang verdeeld heeft, te Rennes beëindigd
moet worden in de rust, welke een vrjj volk,
dat tegen alle vooroordeel gekant is, past.
Wjj vinden nog steeds losse berichten van
maires die weigeren het arrest van, het Hof
van cassatie in hun gemeenten aan te plak
ken. Wjj zullen nu maar ophouden daarvan
melding te maken. Het zjjn meestal oud-offl-
cieren, reactionaire hoofden van heel kleine
plaatsjes, die brallende brieven aan den pre
fect van hun departement schrijven en dan
door de regeering worden geschorst.
Het blijft nog altyd een verblijdend toeken
als er militaire stemmen opgaan om de on
schuld van Dreyfus te bepleiten. Niet zoo
zeer wegens den invloed dien dit op de
rechters te Rennes zal oefenen - want niet
anders dan vrijspraak is te verwachten
maar omdat elke militaire stem ertoe mee
werken zal het leger te verzoenen met bet
eerherstel van Dreyfus, dat men in zulk'een
verkeerd licht pleegt te zetten.
Zoo bevat thans weer de Figaro een ar
tikel van kolonel F. Robert, oud-aide-de-camp
van den staf van generaal Lewal. H|j is
hevig anti-Dreyfusard geweest, bezield van
hetzelfde gevoel, waaraan volgens hem de
tegenstand van het leger tegen de revisie te
wyten geweest is, het edele gevoel van ab
soluut vertrouwen in de chefs. Bij het pro
ces Esterhazy is hy gaan twijfelende zelf
moord van Henry heeft hem een vermoeden
van Dreyfus’ onschuld gebracht, hij is nu
daarvan zeker en eindigt: ,Ik hoop datwjj
binnenkort allen do onmetel^ke vreugde zul
len smaken te weten, dat een Fransch offi
cier zijn vaderland niet heeft verraden, dat
onze kinderen geen jammerlijke rechterlijke
dwaling te betreuren zullen hebben en dat
het ongelukkige slachtoffer eindelijk wordt
teruggegeven aan de liefde van zyn vrouw
en zyn kinderen."
degedeeld. Zy sluiten zich geheel aan by het
bekende woord van majoor Ravary, den re-
geeringscommissaris in de zaak-Esterhazy
Notre justice n’est par la yötre!”
Want majoor Carrière is voornemens zich
aan het vonnis van het Hof van Cassatie en
de daarin gestelde vraag niet te houden. Hjj
zal de geheele zaak op zijn eigen manier nog
eens gaan onderzoeken, vooral afgaande op
de verklaringen van de vgf ministers van
oorlog eh van Lebrun-Renaud.
De Aurore wil aan majoor Carrière maar
twee zaken doen opmerken
lo, dat de rechtspraak van Ravary zyn
tyd heeft gehad
2o. dat het Hof van Cassatie bestaat.
Het blad hoopt, dat het nieuwe ministerie
vooral deze beide zaken aan den Regeering-
commissaris by den krijgsraad 'te Rennes zal
inprenten.
De „Figaro" bevat een uitmuntend artikel
vun kolonel Bobert, die daarin verhaalt, hoe
hy, aanvankelijk vast overtuigd van de schuld
van Dreyfus, door den loop der gebeurtenissen
en de enquête voor het Hof, tot de overtui
ging is gekomen, dat Dreyfus onschuldig en
het slachtoffer eener rechterlijke dwaling is.
Het herstellen daarvan is een noodzake
lijkheid, die niets te kort doet aan de eer
van het leger, die integendeel het leger tot
eer zal strekken, zegt kolonel Robert.
De tweede lezing van de kanaalwet in het
Pruisische Huis van Afgevaardigden is gis
teren op onverwachte wyzc geëindigd. Madat
Hohenlohe de beraadslaging had ingeleid met
eene verklaring, welke algemeene vergoedin
gen aankondigde voor landstreken, die door
het Middellandkanaal benadeeld zouden wor
den, met name voor Silezië, stelde het cen
trum, dat wegens verdeeldheid in zyu eigen
gelederen, in weerwil van partyvergaderin-
gen, die vier pagen geduurd hebben, tot geen
definitief besluit ten aanzien van de kanaal
wet had kunnen komen, voor, de kanaalwet
weer naar de commissie terug te zenden.
Het centrum wil namelyk verschillende wets
ontwerpen, betreffende binnenlandsche aan
gelegenheden, waaraan het zich veel gelegen
laat liggen, eerst aangenomen zien, voor het
de regeering helpt met de aanneming van
de kanaalwet. Daar het'centrum aankon
digde dat het zyn stem zou onthouden voor
het geval dat het Huis zyn voorstel mocht
verwerpen, kwam het natuurlijk tot de vol
gende groepeering van de overige partyen:
de conservatieve partyen besloten de geheele
kanaalwet te verwerpen en kantten zich
tegen het voorstel van het centrum; de
nationaal-liberalen en de vrijzinnigen gingen
mijnheer Potard, ook al mocht het anders af-
loopen.”
«Genoeg, genoeg Maar schrijft ge nogaj
een mooie hand
«Men heeft dat dikwijls van mij getuigd,* ant
woordde Raphael.
«Schrijf, dan wat op een stukje papier, dan kan
ik het aan mijn broer toonen. Ik weet vooruit,
dat hij daar zeer op staan zal.*
Raphael zette zich aan tafel en schreef C"
blaadje papier drie of vier volzinnen die hij
uit verschillende toonyelstukken herinnerde.
«Prachtig,* riep Potard, gij schrijft als een
schoolmeester. Nu is het in orde. Ge kunt zeker
rekenen
«Ik (turf me vleien niet teveel te zeggen als ik
die vraag met ja beantwoord.*
»Or wat deftig. Enfin, ge maakt u inwendig
een beetje vroolijk over de /Zotte vragen die kruier
Potard aan schöolmeester Dubourg doet. Nu, tot
straks. Adieu.*
‘Jacques vertrok.
Wat Heloise betreft, deze handelde geheel zooals
haar echtvriend dwoorzien had dat ze doen zou
ze deed hem ahlrlei vragen, eerst zijdelings, als
om haar gast ongemerkt aan het praten te krijgen,
doch toen dit niet de goede weg bleek om hare
nieuwsgierigheid bevredigd te zien, formuleerde
ze hare vragen scherper eh meer op den, man af,
zoodat Raphael al zijn gevatheid en scherpzinnig
heid noodig had om zich behoorlijk enr zonder
moeder Potards ontevredenheid op te w/kken uit
het gedrang te redden. Hij volgde stiptelijk de
van Jacques Potard ontvangen wenken.
Uit de Finsche begroeting liet de Czaar
zich wyzen, dat 34 pCt. der Finsche boeren
zolder land zyn. Met het oog op dezen toe-
stand heeft de Czaar bevolen elk jaar uit
he: saldo der begrooting een fonds te stick-*
ter en daarby tevens de noodige maatrege
len te beramen, om langzamerhand lande-
rytn aan te koopen. De Finsche Senaat
za’ een commissie benoemen om dit uit te
werken.
IHtEYFUS
De Sfax, met Dreyfus aan boord, wordt
dei 20bten of 21sten dezer op de Azoren-
eiknden verwacht om kolen in te nemen.
Fe Rennes begint men al lichtelijk zenuw-
acitig te worden. De directeur van den Pa-
ryichen veiligheidsdienst heeft er een bezoek-,
n hoeverre Raphael er in slaagde zijn dubbel
dal niet te veel te zeggen en niet te veel te
zwjgen te bereiken is ons niet bekend. Wel
kinnen we meededen dat, mocht moeder Potard
al iets gevoelen Wat naar onvoldaanheid zwéemde,
zedit in het minst niet liet blijken
ïen groote hulp vond Raphael in de beide
kideren, waarmede hij weldra zeer goede vrien-
da was en die hem reeds familiaar al hunne
kline geheimen meegedeeld hadden toen Jacques
leugkeerde.
»Wel vroeg
kee gejaagdheid
»Natuurlijk.«
iU hebt mijnheer uw broeder gezien en ge
spoken, mijnheer Potard 5
En u hebt hem over mij gesproken
he voorstel' gedaan
•Natuurlijk, vriend Louis, om geen
te wereld ging ik naar hem toe.*
•Enben ik boekhouder
Je Sent boèkhouder, hij zal het tenminste met
jeprobeeren Het zou ook wat moois zijn geweest
al hij me dat had geweigerd. Hij neemt je voor
dr maanden op proef Hij verwacht je vandaag
nq om enkele kleinigheden te regelen eh om per
sonlijk kennis met je te maken. JCom, dan
gan we.
Raymond Poincaré heeft van president
Loubet de opdracht on,v“n«fv.1 «t”
nisterie te vormen. Hy heeft, behalve by
Dupuy en de voorzitters der Kamers, eer
gisteren bezoeken afgelegd by Méline, Ribot,
Brisson, Sarrien, Delcassé, Krantz, Peytral
en Delomhre.
Poincaré moet er zeil niet bijster op ge
steld geweest zyn de opdracht te aanvaar
den. Hij heelt zich in den laatsten tijd wat
op den achtergrond gehouden, behalve in de
Kamervergadering, waarin hjj met Barthon
verklaarde in 1894 als minister onkundig
gehouden te zjjn van Dreytus’ arrestatie. Hjj
gaat dus voor „drejjlusard” door, maar hem
is de opdracht verleend als den man, die,
politiek buiten de zaak gestaan hebbende,
juist daarom geschikt schijnt haar volledig
te liquideeren.
De uitingen van den heer Carrière, majoor
der inlanterie en student in de rechten te
Rennes, die aangewezen is als ambtenaar
van het O. M. bjj den krijgsraad, waarvoor
Dreytus moet terecht staan, wekken in de
meeste Fransche bladen een gevoel van
wrevel op.
Wjj hebben de denkbeelden van dezen zon
derlingen jurist, die hjj aan Arthur Meijer
van den „Gaulois” toevertrouwde, reeds me-
Gedenkschriften tan een Celnkioeker
Na.r het Fransch^
oor W. NUTTER.
Telefwa Na. AS
ADVEHTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels ii 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
NTEN. g
ai8)
Als ze je.vreemde geschiedenis kende, dan zou
ze allicht met deze en gene er over praten, jüist
omdat je geschiedenis zoo ongewoon is vooral
onze eerste ontmoeting zou haar tong danig in
beweging brengAï befcHjpt ge
«Volkomen, mijnheer Potard,” antwoordde Ra
phael. «Ik zal mA goed houden.”
«Als ze vragen [doet, en er is geen twijfel aan
dat ze dit doen zal, zeg dan maar dat je mee
bent gereden van halfweg St.-Germain, dat is niet
meer dan de waarheid. En dringt ze op stelliger
antwoorden aan, dan breng je haar maar wat van
de wijs, bijvoorbeeld door over de kinderen te
beginnen, dan A ze vooreerst niet uitgepraat en
intusschen ben ik terug.”
«Ik zal me goed houdan.”
»Nu, dan step ik maar even naar mijn broer.
Ik zal zoo gauw mogelijk terugkeeren Over den
uitslag van mijn tocht maak ik me niet ongerust.
In elk geval zal hij er wel in toestemmen je voor
een zekeren tijd op proef te nemen, en dan ligt
het verder aan je zelf.”
«Ik dank je reeds bij vóorbaat duizendmaal,
