ines
JJf
i
sr
ANK,
en Omstreken.
nsr.
EIN, I
Aieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken
No. 7924
BER1899
ineek.
Bullenlandsch Overzicht.
11.
■j
n Zn
X
geleverd.
tveg 49.
FEV1 LLETON
ANNÏBAL DE° VONDELING
2
Woensdag 88 Juni 180».38ste Jaargang.
Kleinhandel in sterken drank.
o
e*
Fl. 1 I g
■5’
•f
Inzending van Advertentiën tot 1
uur des midd.
r namaak.
HS
Verspreide Berichten.
pCt. gestort.
betreffende de tolnnie
BRUUN.
**g
t.
en
I
l
naar het
(Wordt vervo^d.)
i x
thecair verband
ng en tonder
Windbrieven
en 1 Juli.)
e Gouda by de
het ontwerp
”’c aan.
zijn
van
aan 10 halve
FRAMBOZEN,
s met gebruiks-
van postwissel.
't Vorige jaar
1 en daarbuiten
lager. Vraag
seer hoog rabat.
TE BESPAN-
3VEE en aan-
Stf
as
lorton
en per week. "W
AD VERTENTIEN worden t
1—5 regels a 50 Centen; iedere
Centen
Gedenkschriften van een Gelukzoeker
Naar het Fransch.
door W. NUTTER.
per 12 fless
n
45
7.75
1—
8.—
2.—
8.—
4.—
2.-
7.50
7.—
ruggenomen.
fiOUDSCHE tOllBAiVT.
Telefoon So 8*.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Pe.JIongaarsche Kamer nam 1
- -o met Oostenrijk
Telefoon Vo. Mt
geplaatst van
j regel meer
Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
van geenerlei
de menschen-
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
GOUDA,
brengen ingevolge art. 5 der Wet van 28 Juni
1881 (Staatsblad No. 97) ter openbare kennis
dat bij hen is ingekomen een verzoekschrift van
de navolgende persoon waarbij VERGUNNING
wordt gevraagd om in de bij zijn naam ver
melde localiteit sterken drank in het klein te mogen
verkoopen, als:
Naam van den Aanduiding der
Verzoekerlocaliteit
J. van Oije, St. Anthoniestraat G 137.
Gouda, den 27 Juni 1899.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
Het ministerie-Waldeck— Rousseau stelde
zich gisteren aan het Parlement voor. In
de Kamer las de minister-president de minis-
terieele verklaring voor; in den Senaat de
minister van justitie Monis.
In de Kamer ging het by de opening der
zitting uiterst rumoerig toe. Aan de uiterste
linkerzijde werd geroepen„Leve de Com
mune Weg met den moordenaar
Generaal Galliffett wien deze uitroepen
golden, zag de schreeuwers minachtend aan.
President Deschanel maande tot kalmte
aan, waarop werd geroepen „Wy moeten
den beul hebben!”
Toen minister-president Waldeck-Rousseau
de voorlezing der verklaring begon werd de
afgevaardigde Ernest Roc he tot de orde ge
roepen. Tydens de voorlezing werd de premier
herhaaldelyk in de rede gevallen. De ver
klaring dat de Regeering de vonnissen der
rechterlijke macht zal weten te doen eerbie
digen, werd met toejuichingen begroet.
President Deschanel deelde mede dat hy
verzoeken om te mogen interpelleeren had
ontvangen van de afgevaardigden Massabuau,
Ernest Roche, Paul de Cassagnac en Réné
Vivaiani. De heer Cassagnac trok zyn inter
pellatie in. De Kamer besloot de interpel
laties dadelijk te behandelen.
De heer Roche noemde het kabinet-Wal
deck-Rousseau een uitdaging aan het open
baar geweten. Deze Regeering is samenge
steld voor een bijzondere zaak die met de
belangen van het land nie^s heeft uit te
staan. Hy ontkende dat de Republiek in
gevaar zou zyn.
De afgevaardigde Mirman zette onder toe
juichingen van de rechterzijde, het centrum
en enkele banken van de linkerzijde uiteen
je goeden wil,
meestal aog
waarom hy geen vertrouwen kan stellen in
een ministerie waarin generaal De Galliffett
en de heer De Lanessan zittindhebben. „De
republikeinen willen niets te naken hebben
met roovers en moordenaars,’’’.riep hy uit,
waarop hy tot de orde werd géoepen.
Réné Viviani zette onder toejuthingen van
zyn socialistische partygenooten de redenen
uiteen die hem noopten de rveering te
steunen.
Minister-president Waldeck-Roteseau be
antwoordde de interpellanten. Hy lerklaarde
het volle besef van zyn verantwoo^elykheid
te hebben. Hij bracht in herinijring de
stemming in de Kamer op 12 Junil todn de
meerderheid de verdediging der renblikein-
sche instellingen wilde verzekeremen ver
volgde l
„Ik heb deze critieken voorzien. 1H4 is
waar dat op tal van staatkundige e| econo
mische punten de leden van dit kabiet tan
inzichten verschillen. Maar wy heblfen ons
een doel gesteld, waarby al deze twitenin
het niet verzinken, het doel de Republikeinen
te vereenigen. Wy vertegenwoordig» het
republikeinsche ideaal. (Rumoer, preidelt
Deschanel dreigde met schorsing der zitinj).
Het ministerie heeft reeds cenige vekrt-
woordelijkheid op zich genomen, maart in
verder te kunnen gaan, heeft het den sm
van het parlement noodig. Had een mnb>
terie daden kunnen dulden, waaruit men w
kunnen afleiden dat het leger zich tot rechte
over de staatkunde zou willen opwerpm
Ik hoop dat wy geen ernstiger maatregelen
zullen behoeven te nemen.
„Wy zouden kunnen zeggen van welke
zyde de aanvallen tegen de republikeinsche
instellingen zyn gekomen. In de zaak-Dreyfus
werd het vonnis van het Hof van Cassatie
reeds van te voren aangevallenwy daaren
tegen zullen alle rechtspraken eerbiedigen.
„Ik heb de medewerking van generaal De
Galliffett gevraagd, omdat deze zich spontaan
onder de Grondwet stelde. Ik heb gemeend
dat de maatregelen tegen zekere militairen
meer gematigd zouden kunnen zyn naar mate
zy door een grootere autoriteit werden be
volen.
„Welke party de Kamer ook kieze, ik heb
myn plicht gedaan.”
De debatten werden daarop gesloten. De
minister-president vereenigde zich met een
motie ingediend door den radicaal-socialisti-
schen afgevaardigde Périllier en inhoudende
de goedkeuring van de verklaringen en de
daden der regeering.
De afgevaardigde De la Porte las uit naam
van 200 leden der linkerzijde de verklaring
voor dat zy zullen stemmen voor het minis-
«27)
Langzaam ging zij aldus van de loges naar het
amphitheater en vandaar naar het parterre Het
scheen of haar nauwlettend onderzoek haar niet
geheel bevredigde, want met een beweging van
ongeduld legde zij haar kijkglas naast zich neer
en verzonk in gepeinsen stond op als om heen
te gaan, zette zich weer neer en nam opnieuw
haar lorgnet ter hand.
Eensklaps bleef het glas op een punt gericht
en bewoog zich niet verder.
Haar blik tuurde aandachtig naar den hoek van
het parterre aan den overkant.
Daar zat Raphael.
Maar Raphael zat daar niet alleen en het zou
dus voorbarig zijn te veronderstellen dat hij in
zoo hooge mate de aandacht der jonge vrouw in
de loge trok.
Steeds bleef hel kijkglas in dezelfde richting.
Het scheen toch Raphael te zijn wien deze
waarneming gold, want toen hij een weinig van
plaats veranderde, wijzigde zich ook de richting
van het kijkglas.
Ten slotte boog zich de jonge vrouw buiten
Te Saragossa hebben betoogingen plaats
gehad tegen de gemeentebegrooting. De ver
gaderzaal van den Algemeenen Raad werd
geplunderd, gendarmes werden met steenen
geworpen, waarop de troepen chargeerden.
De stad werd in staat van beleg verklaard.
JLn-Jo Kamer deelde minister-president Sil-
vcla mede, dat de regeering vast besloten is
streng op te treden. Zoo noodig zal over
het geheele schiereiland de staat van beleg
worden afgekondigd.
De Engelse,he liberalen hebben een belang
rijk* overwinning behaald, die toont, hoe de
steuming in het land ten hunnen gunste
gexqjzigd is. Zy hebben Zuid-Edinburg
geronnen op de Unionisten en hunne mcer-
fleneid in Oost-Edinburg belangrijk zien
•tijen.
lat moet den heer Chamberlain te denken
|ewi, als hy, prat op de Unionistische
nerderheid, het koninkrijk in twist zoekt
brengen met de Z.-A. Republiek.
ocwel in het Parlement voortdurend
volaard wordt, dat geen troepenvermeer-
deag in de Kaapkolonie is voorgenomen,
ga er geen dag voorby, waarop geen be-
ricen komen omtrent het afzenden van
attunitie of manschappen.
e vrees neemt dan ook voortdurend toe
inuid-Afrika. Tn twee maanden verlieten
73 personen, meestal vrouwen en kinderen,
datad Johannesburg, zegt de „Westm.
Gette.”
1 de „Daily Chronicle” meldt, dat de
HOOFDSTUK XVII.
DB EERSTE LOGE LINKS.
jonkman in de loge, waarvan wij boven
sp.en, scheen hoogstens vijt-en-twintig jaren
te dien. Zijn gelaatstrekken waren zeldzaam
repatig en fijnbesneden en er was in elk zijner
bqgingen iets wat den geboren aristokraat dui-
dö verried.
ch was er iets in hem, iets in zijn gelaat
dden beschouwer mishaagde.
ndom zijn oogen hingen zware blauwachtige
kren, waarbij zijn groote zwarte oogen vreemd
aften Zijn gelaatskleur was geelachtig. Het
wof zijn huid schilferde. Alles verried dat dit
seme lichaam door hevige hartstochten onder
mi, uitgeput was
jongmensch bediende zich va
mei om zijn gezicht te versterken.
t het bloote oog doorliep hij
nu aan de overzijde.
en zijn blik op de jonge vrouw tegenover
heviel, welke jonge vrouw hem op dat oogen-
bljuist lorgneteerde, wierp hij haar met de
reerhand een groet toe
jonge vrouw glimlachte en beantwoordde
ojezelfde wijze dit blijk van gemeenzaamheid,
w»p de jonkman een buiging maakte.
jkbaar waren zij elkaar niet onbekend
jonkman, na bet wisselen van dien groet
tut in een andere richting.
jonge vrouw richtte weder haar lorgnet naar
(kant waar Raphael zat
jonkman bekeek de bezoekers vóór hem
oorlogsverzekering-premies snel stijgen. Er
varen handelaars vreezen voor een handels-
crisis, indien niet weldra een verbetering in
den toestand komt. In Johannesburg staan
geheele ryen huizen leegverschillende
goudmijnen worden verlaten door de Kaffer-
werklieden. Een ernstige verklaring van
Engeland, verzekerd dat het den vrede niet
zal verstoren, wordt noodzakelyk geacht.
Want president Kruger heeft uit Bloemfon
tein de overtuiging medegebracht, dat En
geland een vreedzame oplossing niet wenscht.
In verband hiermede is het niet van belang
ontbloot, dat ook president Steijn van die
meening is, getuige zyn voorstellen om be
langrijke sommen te besteden voor de lands
verdediging, welke voorstellen door den
Volksraad van den O ran je-Vrijstaat zijn aan
genomen, zonder discussie.
12
12
flesch.
URtYFUM.
De kruiser „Sfax” met kapitein Dreyfus
aan boord kan dagelijks te Brest verwacht
worden. De torpedoboot Le Tage” is eer-
I gisteravond te halfzeven in zee gestoken,
naar het heet, om postduiven los te laten,
doch men vermoedt, dat zy de „Sfax” te
ge moet gaat. Ook de aankomst van een
groot aantal gendarmes -te Brost doet ver
moeden, dat Dreyfus binnenkort voet aan
wal zal zetten.
De meerderheid van de bevolking van
Rennes is tegen de herziening, doch alles
blijft rustig. Dertig studenten hebben me
vrouw Godard, in wier woning mevrouw
Dreyfus haar intrek zal nemen, aangeboden,
gedurende het verblijf van de echtgeno.ote
van den ongolukkigen kapitein, haar huis dag
en nacht te bewaken. Mevrouw Godard ver-
klaasde in verband met dit aanbod: „Ik ben
oud; als men my doodt, sterf ik ten minste
niet op de gewone wyze. Maar ik vrees niets,
de Fransche vrouwen laten zich niet bang
maken”. Ook Trarieux en Bernard Lazare
zullen ton huize van mevr. Godard wonen.
Mevrouw Dreyfus is uit Parijs naar Rennes
vertrokken met een kort oponthoud te Mans,
waar haar kinderen voorloopig zullen blijven.
De zaal, waarin het nieuwe proces ge
voerd zal worden, bevat 600 zitplaatsen,
waarvan er 300 worden gereserveerd voor
Fransche en buitenlandsche journalisten.
Dreyfus' verdediger, mr. Demange, zal,
zoodra zijn cliflnt is gearriveerd, zich op do
hoogte stellen van diens gezondheidstoestand,
om desnoods te kunnen eischen, dat het pro
ces wordt uitgesteld, tot de kapitein over
thans meer op zijn gemak. Eensklaps rees hij over
eind, den blik op <le eerste galerij gericht.
Duivels," mompelde hij, »niet onaardig. Op
mijn woord, wel de moeite waard.”
Thans haalde hij uit zijn zak een binocle te
voorschijn en richtte dezelve naar de eerste galerij.
Gedurende enkele minuten bleef zijn kijker onbe
wegelijk op één punt gevestigd.
Eindelijk stond de jonkman op.
»Daar moet ik ipeer van hebben,” mompelde
hij. »Wat plaats heeft mijn ezel van een knecht
ook alweereen parterre, geloof ik A lions,
naar de parterre
Hij verliet zijn loge.
Weinige oogenblikken later nam de jonkman
plaats naast Raphael’s buurman.
Raphael’s buurman, gelijk wij l>oven gezegd
hebben, was de gegalonneerde liyreiknccht.
De livreiknecht behandelde zijn nieuwen buur
met den mecsten eerbied. Hij haastte zich
hoofd te ontblooten. De spotlach verdween
zijn lippen.
Zonder te willen luisterde Raphael
fluisterend gesprek, dat volgde.
Luister eens goed naar me, George, en wees
van avond eens handig, als je kunt,” zeide de
dandy-achtige jonkman uit de eerste loge links.
>Wat het ook zij, heer markies, als altijd zal
ik mijn best doen.”
tDaaraan twijfel ik niet, aan
wel te verstaan. Maar je »best” me
vrij slecht en dat kan van avond niet
haar loge en wierp een blik naast zich en naar
boven. Indien werkelijk Raphael het voorwerp
harer belangstelling was, dan zocht zij waarschijn
lijk het punt waar diens blikken onafgewend op
gericht waren.
Indien inderdaad het geval was, wat wij zoo-
even veronderstellen, dan was haar onderzoek
vruchteloos, want het was onmogelijk van uit de
eerste loge rechts van het tooneel Potard en
Emilie te zien.
En de jonge vrouw staakte haar onderzoek
richtte haar lorgnet opnieuw.
Plotseling veranderde zij van richting.
De eerste loge links was bezet geworden Het
was evenwel geen vrouw, die zich achteloos neer
vleide, maar een uiterst elegant gekleed jong-
mensèh.
Dit jonge mensch was in den rechten zin des
woords een dandy. Hij was geheel naar den laat-
sten smaak gekleed, zeer opzichtig, maar toch
niet smakeloos.
Op hetzelfde oogenblik ongeveer dat de eerste
loge links bezet was geworden, nam een geuni-
formde, gegallonneerde liverijknecht plaats naast
Raphael.
Zijn doordringen was vrij ruw en lomp ge
weest en een gemurmel van ontevredenheid over
de onwelkome stoornis doorliep de omgeving en
meer dan een dreigenden blik werd op den opge
toomden knecht geworpen, die met een minachtend
spotlachje de tooneelen op het tooneel volgde.
terie, dat zich laat leiden door het denkbeeld
van vereeniging der republikeinen.
De motie-Périllier werd daarop mot 263
tegen 237 stemmen aangenomen.
In de couloirs heerschte een onbeschrijf
lijke opgewondenheid.
In den Senaat ging het veel kalmer toe.
De peroratie der ministericele verklaring
werd op alle banken toegejuicht, maar zon
der geestdrift.
De Senator Yves Guyot diende een motie
in, zeggende dat de Senaat, nota nemende
van de verklaring der Regeering en rekenende
op haar waakzaamheid en haar flinkheid
om de republikeinsche instellingen te ver
dedigen en de orde te handhaven, ove.rgaat
tot de orde van den dag. De motie werd
met 187 tegen 25 stemmen onder toejuichin
gen der linkerzijde aangenomen, waarna de
zitting werd opgeheven.
s
