MeuwS’ en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Zaterdag 1 Juli 1899.
38ste Jaargang.
k
Bubnhndsch Overzicht.
1
Ne. 7937.
FEÏJiLL'Ë'i O
ANNIBAL K VONDELING
KEXXISGEV1XG.
--
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
Verspreide Berichten.
In
In
de correspondent van de
4
aanwezig
Wordt vervolgd.}
zeker van Ik ken den geheelen
i eris mj geen graaf van dien
nor
om
Dt
man
den
de
bes<
zijn
geval
ook, kan ik
Teleion No. 8».
Ue Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
D prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
4 ionderlijke Nommers VU F CENTEN.
een ander uitgevende,
krijgen.
Labouchère was overtuigd dat er betrek-
keljjk weinig uitlanders van een dergelijke
schikking zouden profiteeren; maar zij zou
dit voordeel hebben, dat Kruger haar als 't
ware aanging met de .Hollanders aan de Kaap
buiten Müner en Chamberlain om, zoodat
deze concessie der Transvaalsche regeeripg
gemakkelijker zou vallen. De regeering te
Pretoria kon dan tevens vast rekenen op den
onverdeelden bijstand van de Hollanders aan
de Kaap tegenover de praktijken vaa Cham
berlain, vooral als zij de Kaapsche Hollanders
nog meer voor zich won door het toestaan
van eenige handelsvoordeelen en interkoloniale
tolvoorrechten.
Een bericht uit Londen houdt in, dat ver
scheiden leden der meerderheid van het Engel-
sche parlement zeer ontevreden zyn over de
door Chamberlain te Birmingham gehouden
redevoering. En hoe zal Salisbury er over
denken
Labouchère heeft van een Minister gehoord,
dat de regeering volstrekt geen lust had om
een oorlog met de Boeren te beginnen, aller
minst ten believe van Chamberlain en Milner.
Verte] uw Transvaalsche vrienden, moet de
regecringsman tegen Labouchère gezegd heb
ben, dat wij enkel wachten op een toenade
renden stap van den kant van Kruger om een
bevr digende en eervolle oplossing van de
Transvaalsche kwestie als een nitgemaakte
zaak te beschouwen. Ja, die stap tot toe
nadering behoefde niet eens de hoofdzaak te
betreffenNaar de meening van Labouchère
zou een bevredigende en eervolle oplossing
hierin kunnen worden gevonden, dat Kruger
berustte in de voorstellen, hem gedaan niet
van den kant van Milner, maar door de Afri-
kaanderparty, en hierop neerkomende dat de
Uitlanders, die vijf of zes jaar in de Transvaal
gewoond hadden, het kiesrecht zouden kunnen
GOIIDSCHE UIIIÏIM
gave vcipiiuiii, ainwouruuc
oprecht in deze betuiging.
onvrijwillige dwaling niet
IHtUYFUS.
Mevrouw Dreyfus is by haar aankomstte
Rennes niet lastig gevallen. Er stonden
honderden nieuwsgierigen aan het station,
maar de menigte was sympathiek, men
groette haar eerbiedig terwyl zy zich
te voet, vergezeld door Hadamard’s en de
Havet’s naar het huis van mevrouw
Godard begaf; er werd zelfs geapplaudis
seerd toen er een bloemruiker voor haar
bezorgd werd.
Chincholle, de verslaggever van de Fi
garo, geeft vebslag van een onderhoud nïet
den èoudsten broeder van mevrouw Dreyfus.
Deze vertelde hem, dat minister Krantz
dadelyk na de uitspraak van het Hof ge
zorgd had dat mevrouw Dreyfus vergun
ning zou hebben, haar man iederen dag in
de militaire gevangenis te Rennes te bezoe
ken. De familie maakte zich echter onge
rust over den toestand waarin zij haar man
zou aantreffen; men is dan ook, volgens
Hadamard, op niemand zoo gebeten als op
den oud-minister Lebon, die met duivelsche
wreedheid Dreyfus’ straf op alle mogelyke
wyzen heeft verzwaard.
Dreyfus’ kinderen, een jongen van acht en
een meisje van zes en een half jaar nu,
weten nog van niets. Zy zyn al dien tyd
in de meening gehouden dat hun vader op
expeditie was, en men heeft hun gezegd dat
het nog wel een paar maanden kan duren
voordat zy hem te Parys zonden terugzien.
Wel waren zij verwonderd dat er zooveel
bloemen, brieven en telegrammen kwamen,
in de drie dagen na de openbaarmaking der
uitspraak van- het Hof van Cassatie. Hun
moeder zei dat het was omdat papa nu spoe
dig terugkwam en men zooveel van hem
hield.
moeilijken toestand gebracht. Zij is doof
gebleven voor de waarschuwingen, die haar
sinds langen tyd zijn gegeven. Het Parle
ment is thans in öen crisis zonder voorbeeld
ómdat de regeefing, steunende op haar
groote meerderhjKd, gemeend heeft de pu
blieke opinie te “kunnen regeeren. Dat is
ijetreurenswaardigmaar de regeering kan
er niemand de schuld van geven, dan zich-
zelven.
De kieswet-voorstellen, zyn de feitelyke
aanleiding van dezen toestand.
De liberalen, socialisten en zelfs een deel
der christelyk-socialisten hebben zich aaneen
gesloten om die voorstellen te bestrijden,
en zijn voornemens de strijd, zoo noodig,
uit het Parlement en uit de meetings naar
de straat over te brengen.
De Kamer heeft besloten de behandeling
der voorstellen op 3 Juli te beginnen. Doch
de socialisten hebben verklaard, dat dit niet
zal gebeuren. Zy hebben daarom de gele
genheid aangegrepen, door hun obstructio-
nisme de behandeling van de nog aanhangige
zaken onmogelyk te maken.
Om onlusten te voorkomen, heeft de Re
geering krachtige maatregelen genomen
zoo wordt een groot deel van Brussel, waarin
de ministeries en het Koninklijk paleis ge
legen zyn, door sterke troepenafdeelingen
bewaakt.
De Brusselsche „Gazette” geeft den Ko-
ning deit'raad, zfjitinucht te doen gelden,
en het Kabinet terug te brengen van het
vasthouden aan een maatregel, die in het
land algemeen afgekeurd wordt. Het blad
voorziet een reVolutie en een burgeroorlog,
wanneer het Kabinet poogt zijn wil door te
zetten.
In een onderhoud met den correspondent
van de „Ind. Beige” verklaarde
Beernaert, de voorzitter der Kamer//
„Ik ben overtuigd, dat er in d® J
een meerderheid zal gevonden wohb
het voorgestelde ontwerp aan te nemen.
Maar het belet niet, dat ik het onlogisch en
slecht gesteld vind. Wanneer de linkerzijde
niet besloten was tot een oppositne „k en
trance” tegen het ontwerp, zou men wellicht
tot een overeenkomst geraakt zjjn. om het
ontwerp te verbeteren.”
Hoewel de oud-minister het revolutionair
optreden van de linkerzijde afkeurt, Is hier
uit duidelijk op tc maken, dat hij ook geens
zins dweept met het algemeen afgekeurde
kieswet-ontwerp der Regeering.
Generaal Otis’ rapport over den toestand
op de Filippijnen heeft zyn doel gemist, zegt
de correspondent van de „Times” te New
nietwaar
230)
Op een toon, die, ofschoon de woorden niet
zoo onuitstaanbaar belefd waren als men gewoon
lijk van li vreiknechts in Parijs hoort, wat be
schaafden klarik betref'een gunstige uitzondering
maakte op dien der neesten van zijn collega’s,
vroeg hij
»Wat is er van uw tónst, mijnheer
wIs het niet in dit hiel, dat de graaf de Sar-
ceilus verblijf houdt
>Neen, mijnheer?"
»Niet?<
«Neen, mijnheer?"
»Dan ben ik abusievlijk ingelicht geworden,"
zeide Raphael, half tot den bediende, halt tot
zichzelven, onderwijl hieen papier raadpleegde
>Dan zal men mij eé verkeerd adres hebben
0Pgegeven
«Hoogstwaarschijnlijk tal dit het
mijnheer. En nog al vij verkeerd 1
u zeggen
«Denkt ge
>Ik ben er 5
omtrek hier en
De markies Hektor zat in zijn salon en scheen
uit ongeduld iets te verbeiden.
Hoogstwaarschijnlijk wachtte hij op zijn knecht,
dien hij op een boodschap had uitgezonden
Hektor de Chateaudieu was zes en twintig ja-
ren oud op het oogenblik dat hij de rol die hij
in de gedenkschriften van Annibal vervult, aan
vangt.
Hij was weessedertzijn achtiende jaar be
schikte hij geheel vrijmachtig over een ontzagge
lijk vermogen, hetwelk hem een rente van twee-
honderd-duizend francs opleverde.
Hektor was in het bezit der drie zaken, welke
naar het zeggen van zekere materialistische wijs-
geeren voldoende zijn om op dit benedenrond zich
den hoogst mogelijken graad van geluk te verze
keren.
Deze drie dingen zijn:
Het geld.
Een slecht hart.
Een goede maag.
Ofschoon geen dier drie tot geluk onmisbare
ingrediënten den markies ontbrak, was hij, in
weerwil van de uitspraak der philosophic, verre
van gelukkig.
De reden hiervan is eenvoudig.
Van zijn prille jeugd af aan had Hektor de
Chateaudieu slechts een begeerte uit te spreken
gehad, om dezelve bevredigd te zien. De gemak
kelijkheid waarmede hij alles binnen zijn bereik
zag gesteld, deed hem alles minachten, van alles
walgen, van alles een afkeer krijgen.
Wat zijn karakter betreft, daaromtrent kunnen
wij ons gevoegelijk wenden tot het meubilair van
het salon, hetwelk hij op dit oogenblik occupeerde.
Zijn smaak heeft bij de meubileering den door
slag gegeven. De smaak hangt nauw samen met
het karakter Derhalve kunnen wij zonder veel
gevaar voor vergissing of overijling conclusion
trekken en gevolgtrekkingen maken uit hetgeen
waarmee de markies zich eigenwillig omringt.
In de eerste plaats vallen onze blikken op zijn
boekenkast, zijn bibliotheek.
Vóór hem op de tafel ligt een boekje, welks
titel luidt: CEuvres badines, van de hand van
Alex Piron, den maker van liederlijke verzen bij
uitnemendheid. En bijna al de werken in de
boekenkast vertegenwoordigen dit genre van lec
tuur. Volledige edities der werken van den mar
kies de Sade en andere beruchte samenstellers
van onzedelijke verhalen waren aanwezig
naam bekend. Sarcellus zeidet ge,
«Ja
«Neen. Hier in den omtrek niet. Ik ken allen
hier en nooit gehoord.”
«Vreemd mijn kaart verwijst me toch hier
heen. Zeer onpleizierig. Ik wil daar toch ophel
dering over hebben, als ik zoo vrij mag zijn u
een vraag te doen
«Welke mijnheer
«Door wien wordt dit huis dan bewoond
«Door mijnheer den markies Hektor de Cha
teaudieu’’
«Ik bftjf u ten hoogste verplicht,” antwoordde
Raphael en hij was^ oprecht in deze betuiging.
«Ik hoop, dat ge mijn onvrijwillige dwaling niet
ten kwade zult duiden.”
«Mijnheer kan wat dat betreft volkomen ge
rust zijn,” antwoordde de knecht met een fijn
glimlachje.
Raphael verwijderde zich' haastig.
De livreiknecht bleef nog enkele seconden aan
de deur staan, keek Raphael na en sloot vervol
gens de zware deur.
Raphael spoedde zich eenigszins verlicht huis
waarts. Zijn doel was bereikt Hij wist den
naam van den markies die zich in zijn oog zoo
verdacht had gemaakt. Hij zou nu met geen
de boogere krin-
levais¥ijze daar.
1 meisje door
'werd, dan
3. Dit ant-
York? De imperialisten laten er zich niet
over uit; de tegenstanders van het imperia
lisme keuren het af als een poging om zyn
militaire misslagen te vergoelyken door aan
vallen op zijn politieke tegenstanders in
Amerika. De generaal kan op dit oogenblik
beschikken over 30,000 man. De opstande-
delingen, zegt hy, kunnen slechts 6000 man
in het veld brengen, door nederlagen ont
moedigd; en toch wil hy niets doen vóór
het najaar! De opstandelingen vestigen vol
gens ptis hun hoop op het aftreden der te
genwoordige regeering te Washington, of
schoon deze nog nagenoeg twee jaar de macht
in hcfriden blijft houden. Hij zegt ook dat
zy behoorlijken regeeringsvovul hebben.
Maar .'Barrett, oud-gezant van deVereenigde
Staten in Siam, zegt, na een bezoek gebracht
te hebben aan Luzon, dat zoowel hun bur
gerlijke als hun militaire organisatie zeer
goed lis; en hy vergelijkt de Filipinos met
de Jd|panners. Admiraal Dewey zegt dat de
Filipllhos veel geschikter zyn om zichzelf te
bestuten dan de Cubanen.
„Nation” haalt aan wat de Fransch-
fAndré Bellesort in 1897 schreef over
lorlog dien de Spanjaarden toen tegen
Jroerige Filipinos voerden, en vindt de
jcfapuwingen van dien schryver over den
droe^ïgen toestand waarin de Spaansche
troepen op Luzon gebracht waren, volkomen
toepasselijk op de Amerikaansche troepen
tWWfc*
De toistvm in België begint zeer zog-
wekkend te rorden.
Dit wordt llfs door de regeering erkend
de Koning ifeft den heer Beernaert, ond-
minister-presdnt en thans voorzitter der
Kamer, die al vertegenwoordiger van Bel
gië de Vredaonferentie te ’s-Gravenhage
bywoont, latl terugroepen en met hem
langdurig geopereerd over den toestand.
Daarna werd I minister-president Van den
Peereboom in Ihoor ontvangen, en vervol
gens had een ^adering van den minister
raad plaats, oöer leiding van den Koning.
Dit alles wasroodzakelijk geworden door
de wyze, waarojhet bureau der Kamer en
de quaestuur gueend had met de rechten
der minderheden tan de vertegenwoordiging
te kunnen omspfigen.
Hierdoor heel de regeering zich in een
Gedenkschriftei van een Gelukzoeker
OF
Naar iet Fransch.
oor W NUTTER.
De URGEMEESTER der gemeente GOUDA
Ge: n Artikel 55 der Kieswet;
Bre t ter openbare kennis, dat tengevolge van
de pe >dieke aftreding van 6 leden van den Ge-
meent iad in de drie kiesdistricten waarin de
gemet e Gouda is verdeeld, de stemming ter
vervu ,g van twee plaatsen in elk district zal
geschi en op DINSDAG den 4©n JÜLI
1899 tusschen des voormiddags acht en des
namidkgs vijf uur.
Dat foor deze verkiezing ais Candidaten zijn
gesteld
In jet EERSTE kiesdistrict:
HERMAN Fz.
A. VAN DER REE.
W. van de VELDE.
r H. IJSSEL DE SCHEPPER.
►t TWEEDE kiesdistrict.
de JONG Hz.
L C. de LANG.
LUGER.
Lde RAADT.
böDERDE kiesdistrict:
XA. C. VAN ASCH.
/oir mulder.
H. j NEDERHORST.
O M. NOOTHOVEN van GOOR.
I dr RAADT.
Enhertaert aan den inhoud van Art. 128 van
het Wetoek van Strafrecht, luidendeHij die
opzettelii zich voor een ander uitgevende, aan
eene kralens wettelijk voorschrift uitgeschreven
veriderijftierineemt, wordt gestraft nict gevan-
genisstra|an ten hoogste een jaar.
Gouda|en 30 Juni 1899.
DeBurgeioeester voornoemd,
R. L. MARTENS. 4
hem sterk van overijling en inbeelding begon te
beschuldigen en verder stelde hij zich gerust met
de stelling dat een valsch alarm beter is dan een
onverwachte overrompeling.
Hij wist thans naam en woonplaats van den
mogelijken belager van Emilie.
Die mogelijke belager noemde zich markies
Hektor de Chateaudieu.
Hij zocht in zijn geheugen, of hij niet in zijn
schitterende dagen kennis had gemaakt met een
edelman van dien naam, of ten minste diens naam
had hooren noemen. Doch hij herinnerde zich
niets van dien aard.
Telefoon No. 82
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote ^etters worden berekend
naar plaatsruimte.
den markies die zich in zijn oog
onbekende te doen hebben.
Gelijk wij weten had hij in i’
gen verkeerd. Hij kende de 1
Wanneer in een schouwburgzaal 4
een markies en zijn knecht besprol
wist hij dat dit meisje in gevaar
woordde hij aan de stem in zijn binnenste die
