1EN.
ER,
IfflJ.
INGK
en Zn
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
E*
Vrijdag 7 Juli 1899.
No. 7932.
38ste Jaargang.
i LAAK.
1
Rijwielen
Buitenlandse!» Overzicht.
en
S Co.
en,
FOBER1899
2
f
it gunstig
JWIEL-
I, Gouda.
bij
ÏN.
ft
FEU1 LLETON
ANNIBAL DE VONDELING
Ier abotine-
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des inidd.
oezicht.
I
4
L.EETE BESPAN-
tüNDVEE en aan-
BB0.
CIÜM CARBIE
an af M.—
Gedenkschriften van een Gelukzoeker
OF
Naar het Fransch.
oor W. NUTTER.
j (Melianllie),
em* van
fHollevaraiiciers.
ND, Bos'oop.
}udewnfrr.
Waddinxveen.
Bodegraven,
oerkerk a d.JJsul.
M, Haastrecht^
JEN, Schoonhoven
(.IIIIISCIIE COURANT
y
Telefoon No. 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTÊN.
namelijk tot zuivere invoering van het pro
portionele kierstelse).
De commissie zal bestaan uit vijftien leden,
tien uit de rechterzijde en vijf van de oppositie.
Zoo is dan, zegt de Ind. Beige, het ont-
werp-Schollaert feitelijk ingetrokken, en de
regeeriïtg feitelijk afgetreden. Want de com
missie van vijftien leden, door de Kamer be
noemd, heeft de taak der regeering overge
nomen.
De senator Paul Janson heeft aan den
afgevaardigde Lorand een brief geschreven
over den toestand, waarin liQ zegt dat de
eenige voor de oppositie aannemelijke oplos
sing is de invoering van proportioneel kies
recht met provinciale districten.
En de Ind. Beige noemt dit „het logische
gevolg van de beweging der denkbeelden en
der toestanden. Het is niet alleen een quaestie
van recht, het is een noodzakelijkheid door
den toestand geboden. Dat de regeering zich
daarvan rekenschap moge geven.’’
De stille tijd in de Duitsche politiek is
begonnen met het vertrek van den Keizer
uit Eckernfoerde naar de Noorsche wateren
en het op reis gaan van de voornaamste
ministers. Prins Hohenlohe gaat weer, als
elk jaar, een paar dagen naar Parijs en van
daar naar het Schwarzwald, ook graaf BÜlow
neemt verlof en Micquel gaat te Ems een
kuur doen. Eergisteren heeft eindelijk ook
het Huis van Afgevaardigden het voorbeeld
van den Rjjksdag gevolgd en is het voor
ombepaalden tijd uiteengegaan. Erhr. von
Heeremann vroeg om de volgende vergade
ring in geen geval vóór den 14den Augustus
bijeen te roepen en de voorzitter von Kröcher
beloofde dit, onder* den bijval van de rech
terzij en het centrum. De partijen kunnen
dus in eigen boezem lang en breed beraad
slagen over de kanaalwet. Tot deze weer
aan de orde is geweest zal er ook nog wel
geen verandering komen in de samenstelling
van het Pruisische ministerie.
De Times behandelt weder in een hoofd
artikel de Finsche kwestie, naar aanleiding
van het onthaal, dat de internationale depu
tatie naar den tsaar te Petersburg gevonden
heeft, alsook van het onmiddellijk daarop
gevolgd keizerlijk rescript, gisteren in het
Russische regeeringsblad opgenomen. De
Times ziet daartusschen verband en beschouwt
het rescript eenigermate als een gevolg van
de Europeesche petitie aan den tsaar ten
bate der Finnen. Het nieuwe rescript be
wijst immers dat het gevoelen van de be
schaafde wereld wel degeljjk invloed heeft
den en wierp een blik op den bezoeker,
De volgende seconde had hij in hem den dan-
dy-achtigen bezoeker van het theater de la Gaité
herkend, dien hij achtervolgd had en omtrent wien
een geheimzinnige stem hem had ingefluisterd op
zijn hoede te zijn.
Hij herkende den markies dadelijk. Dat was
de man wiens naam de Chateaudieu was.
En het vage vermoeden, het op niets berustend
wantrouwen dat hem den vorigen avond bewogen
had dien jónkman te achtervolgen, werd plotseling
zekerheid.
Helder als de dag zag hij eensklaps dat die
man het oog had op Emilie.
De markies de Chateaudieu, de afstammeling
van een oud-adellijk geslacht, wiens voorkomen
duidelijk zijn levenswijze verried, had het oog
laten vallen op Emilie Potard, de dochter van
den meubelfabrikant
Op hetzelfde oogenblik dat hij hem begreep
en doorzag, voelde hij zich volkomen bereid om
den jonkman daar vóór hem te worgen of te
doorsteken.
Hij meende gevoegelijk het doel van dit bezoek
te kunnen afleiden.
Dit bezoek had hoofdzakelijk ten doel ofa te
trachten vasten voet in deze woning te krijgen.
Hij werd bleek van drift.
Hij gevoelde een bijna onweerstaanbaren lust
om den markies te zeggen, dat hij wonderwel be
greep, wat dit bezoek te beteekenen had, en hem
voorts te verzoeken zich zoo spoedig mogelijk te
verwijderen. Maar de moed ontbrak hem om aan
de ingeving van zijn hart gevolg te geven.
Verspreide Berichten.
IMIBYFUS.
De Parjjsche Petit Bleu zegt te kunnen
verzekeren dat Dreyfus er niet aan denkt,
geldelijke schadeloosstelling te eischen. Hjj
wil alleen eerherstel en herstel in zijn vori
gen rang, daarna zal hjj verzoeken, opnon-
Maar in dit oogenblik vatte een doodt lijke haat
jegens dezen man post in zijn hart. De noodza
kelijkheid om zidh in te binden verdubbelde zijn
aanvechting om liKcht te geven aan Zijn, gevoelens
»Ik zou mij te buiten gaan ik heb geen
recht om mij in de zaak te mengen I”
Deze gedachte gaf hem kracht Om zich te be-
heerschen en zich in te houden.
Al deze gewaarwordingen schoten niet de snel
heid van het licht door zijn ziel.
»Als mijnheer het magazijn wil bezoeken, ik
ben tot zijn orders 1”
•Och ja, vooruit maar. Ik wou wel eens het
een en ander zien,” was het op afgetrokken toon
gegeven antwoord van den markies die het ge
laat in de richting waarin Emilie verdwenen was
gekeerd had.
Louis proefde nieuwe bewijzen voor zijn zeker
heid in dit antwoord. De markies achtte het
niet eens noodig te laten dóórschemeren dat het
bezoeken van het magazijn hem niet bijzonder
veel belang inboezemde nu hij Louis degene
zou zijn die hem geleiden moest. Waarom zou
hij ookdacht Raphael, hij staat voor een loon
trekkend ondergeschikte, het kan hem niet schelen
of hij zich in gevaar van verdenking op te wek
ken begeeft.
En andermaal kwam er een bijna onoverwin-
neüjken lust bij hem op om den markies te zeg
gen dat hij volkomen diens bedoelingen doorzag
en begreep
En ten tweeden male weerhield hem het be
zwaar van zijn onbevoegdheid. Want, als hij den
markies eenmaal zou hebben gezegd dat niet het
Kapitein Dreyfus zette Dinsdag en Woens
dag het onderzoek voort van zjjn dossier;
mr. Labori en diens beide secretarissen zjjn
hem daarbij behulpzaam. Dinsdag brachten
zy hem zoowel des morgens als des middags een
bezoek. Daartusschen mocht de gevangene een
bezoek ontvangen van zijn vrouw en van zijn
broeder Mathieu. In de stukken, die kapitein
Dreyfus nu bestudeert, komen ook voor de
documenten over het proces-Zola en van het
militaire proces tegen Esterhazy. Hoe meer
Dreyfus de oogen opengaan over de afschuwe
lijke weefsels waardoor hij omstrikt werd, des
te meer uit hij zich ook over zijn behandeling
gedurende zijn gevangenschap. Aan zijn vrouw
moet hij verklaard hebben, dat in 1896 terwijl
hij de koorts had, hij twee maanden lang
’“ketenen moest dragen; dat verscheidene
brieven, welke hij aan zijn advocaat mr.
Demange richtte, dezen niet iij handen
kwamen en dat brieven aan hem gericht
onderschept werden of hem met vertragingen
van meerdere weken werden ter hand gesteld.
Kapitein Dreyfus merkt niet zonder naïeveteit
op, dat hij zich verwonderde, dat men zulke
lage handelingen toepaste op- iemand die de
uniform gedragen bad en sprak deze woorden
„’tls nu gedaan met zwakke toegeeflijkheid.
ik zal strijden.”
De beer Van den Peerdboom, de Belgische
minister-president beeft het voorzichtig ge
oordeeld, zijn inzichten over de wijziging die
in het ontwerp-Schollaert moeten worden ge
bracht voor zich te houden. Hij heeft eergis
teren slechts medegedeeld, dat wijzigingen
door de Regeering zoowel als door verschil
lende Kamerleden warden noodig geacht,
waarom hij voorstelde het ontwerp met alle
amendementen te verzenden naar een com
missie, die een rapport zal uitbrengen over
de geheele kiesrecht-quaestie.
Dit voorstel verwierf de algemeene goed-
keuring.
De geheele linkerzijde steunde het regee-
rings-voorstel en stelde daarbij slechts twee
*- voorwaarden, die doorA de regeering werden
overgenomeneen volledig onderzoek van alles
wat met de kiesquaestie samenhangt, daar
onder begrepen het referendum, en de benoe
ming van de commissieleden der linkerzijde
door de oppositie zelve en niet door de meer
derheid.
De heer Theodor stelde een reeks amende
menten voor, die in werkelijkheid de betee-
kenis van het geheele ontwerp-Schollaert ver
anderen. Het voorstel-Theodor strekt voor-
«35)
En begrijpende dat antwoord geven tot nieuwe
complimenten aanleiding zou geven, die zij niet
gevat genoeg was om behoorlijk te beantwoorden,
en die haar in een onaangename verlegenheid en
verwarring brachten, besloot zij haar toevlucht te
nemen tot een kleine list.
Om in het magazijn te komen moest zij de
kamer van Louis voorbij. Op een afstand zag
zij Louis voor zijn venster staan en ©ogenblikke
lijk greep zij de gelegenheid aan om zich zoo al
niet van het eenigszius lastige gezelschap te ont-
slaan, toch te verhinderen dat het onderhoud op
deze wijze doorging.
•Mijnheer Louis,” zeide zy, op den drempel van
Louis’ kamer staande, ziehier een heer die het
magazijn wenscht te bezoekenwilt ge niet zoo
goed zijn mijnheer rond te leiden en de inlich
tingen te geven, die mijnheer wenscht?”
Hektor beet zich op de. lippen en wilde haar
weerhouden, doch het was reeds te laat. Louis
keerde zich om en nam hem op Het jonge
meisje trok zich haastig terug.
Louis Dubourg keerde zich om, gelijk wij zei-
op de Russische regeering. Overigens vindt
het blad het rescript onbuigzaam en peremp
toir. De keizer antwoordt niet op do stout
moedige kritiek van den Finschen Landdag
op zjjn staatsgreep. Hij verzoekt Bobrikof
eenvoudig de ongegrondheid van die kritiek
wereldkundig te maken. Overigens is de
keizer van zins, in Finland zjjn gang te
gaan overeenkomstig zjjn Februari-manifest.
De Finnen moeten gehoorzamen. De Times
meent, dat de Finnen noch de beschaafde
wereld het rescript een ernstig bescheid
zullen vinden op de volkomen vaststaande
feitdn der Finsche geschiedenis, inclusief de
regeeringsdaden van Alexander den Eerste
en Nicolaas den Tweede ten opzichte van
Finland. De sofismen van de Russische
regeering mogen de domme Russische boeren,
beducht voor de geheime politie, beetnemen
het beschaafde West-Europa zal minachtend
erover glimlachen, er aanteekenitig van
houdende, dat, terwjjl de Russische gedele
geerden in den Haag' het verlichte volks-
oordeel omhoogsteken, de Russische regee
ringsdaden tegenovdr Finland dat oordeel
in het gezicht slaan. De Times noemt die
les pijnlyk maar heilzaam.
Hofmeyr, Herholdt en Fischer hebben een
samenkomst gehad met Kruger en de andere
lede® van den Uitvoerenden Raad. De con-
fereutifr heeft den geheelen dag geduurd. De
uitslag is niet ambtelijk bekend gemaakt,
maar men gelooft dat Transvaal hervormings-
voorste'len aangenomen heeft die door den
Oranje Vrijstaat en de Kaapkolonie onder
steund worden, en heden bij den Raad wor
den ingediend. Men denkt dat de uitkomst
van Hofmeyr’s zending geen redelijken twij
fel laat aan het behoud van den vrede.
Gistermorgen is de zitting van den Volks
raad van den Oranje Vrijstaat gesloten.
Present Steyn zeide in zjjn toespraak dat
de oorlogsgezinden de pogingen om tot een
vredelievende oplossing te geraken, zeer
bemoeilijken. Indien een schikking ónmogelijk
bleek, zou God de regeering en den staat
beschermen, en hun beide in staat stollen,
getrouw te blijven aan hun woord en aan
hun plicht.
activiteit gesteld te worden.
Mevrouw Dreyfus heeft aan den vorst van
Monaco geschreven om hem te danken voor
zijn aanbod, er bjjvoegendo, dat het oogenblik
nog niet gekomen is om aan dien houge-
Ijjken tyd te denken.
Eene Miss Lucie Eichberg te Atlanta, in
den Amorikaanschen staat Georgië, heeft
2000 dollars bijeengebracht om kapitein
Dreyfus een eeresabel aan te bieden.
De Figaro heeft een vermakelijk verhaal
over den „knodsslag” waarmede Qucsnay do
Beanrepaire een eind zou maken aan do
kuiperijen dor Dreyfusards, door onwodor-
legbare bewjjzGn te leveren aan den krijgs
raad te Rennes. Zekere grappenmaker die
zich „Monsieur Karl” liet noemen, was naar
dep gewezen magistraat gegaan om hem
drie bewijsstukken aan te bieden die te Ba
zel verborgen waren. Hij liet zich een neu
traal terrein aanwijzen bjj oen paar dames
(die hy nog met een gesluierde dame mys-
tifleerde) en liet zich een tamelijk groote
som gelds geven door Beanrepaire, voor
reiskosten. Een poosje later zond h(j Beaure-
paire dat geld terug met een brief je, waarin
’hij zich verontschuldigde over zjjn ijlocht
geheugenhjj had zich op reis in de richting
vergist en het bosch van Meudon aangezien
voor een Zwitsersch landschap. Maar bjj
bleef overtuigd hiervandat iedere zieke
een dokter noodig heeft.
De Figaro geeft er een langen brief van
Quesnay de Beanrepaire in facsimile by.
De brief van den vorst van Monaco heeft
veel toorn gewekt. Georges Berry wou er
de regeering over interpelleeren. En me
vrouw Dreyfus is hard gevallen over de
openbaarmaking. De Figaro echter verklaart,,
den brief te hebben gepubliceerd, op verzoek
Van den vorst zelf.
De Soir maakt een „vertrouwelyk” rond
schrijven van den minister van oorlog aan
de bevelhebbers van legercorpsen openbaar,
waarin gedreigd wordt met sluiting van
militaire clubs, indien daar eenigerlei betoo-
gers worden toegelaten. Tjjdens onlasten of
dreigende onlusten mogen militairen niet in
burgerkleeding loopen. En bjj betoogingen
of „incidenten” moeten officieren zich on-
middelljjk verwijderen, teneinde er niet in
gemengd te raken.
Frankrijk.
Omtrent het ongeluk op de Loire bjj Paim-
boeuf, waarbjj, zooals wjj gisteren mededeel
den, 9 van de 13 mcnschen zjjn verdronken
wordt nog het volgende gemeld: Dertien
inwoners van het dorpje Roche-du-Migron
doen van inkoopen het doel van zijn bezoek wan,
en er had bijgevoegd wat wel het doel was, dan
zou hij zich onmogeljjk kunnen weerhouden zijn
meeningj dat de bedoelingen van den markies hem
Louis Dubourg uiterst verdacht voorkwa
men, uit te spreken.
En wat dan
Indien hij al met een antwoord verwaardigd
zou worden, indien niet een minachtend schou
derophalen de eenige verdediging zijn zou, daa
zouden hem bewijzen worden gevraagd, bondige,
degelijke, onomstootelijke bewijzen voor zijn mue-
ning
En die had hij niet.
De clair-voyamce, de helderziendheid der liefde
deed hem alles zien, als bij ingeving raden en
gevoelen. Raphael was zich de bedoelingen van
den markies de ChateaudieuJujklcrder jxjwust d^p
Raphael had waarlijk lief En de liefde ver
sterkt het oog der ziel onberekenbaar. Zij ver
sterkt alle zintuigen in ongehoorde mate. De
blinde ruikt een mededinger op honderd uren af-
stands. De doove gevoelt instinctmatig wie hem
het voorwerp van zijn hartstocht betwisten gaat
Maar duidelijke bewijzen
Raphael had ze niet.
Hoe zal ik aantoonen dat wat ik op gevoel
ai weft de waarheid is
•Zal men niet uit mijn schijnbare dwaze ach
terdocht mijn gevoelens afleiden
Ik bemin Emilie ik heb haar lief, mij
zij toegezegd.”
Wordt vervolgd.)
Telefoon No. 82
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.