1EN. ER, IfflJ. INGK en Zn Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. E* Vrijdag 7 Juli 1899. No. 7932. 38ste Jaargang. i LAAK. 1 Rijwielen Buitenlandse!» Overzicht. en S Co. en, FOBER1899 2 f it gunstig JWIEL- I, Gouda. bij ÏN. ft FEU1 LLETON ANNIBAL DE VONDELING Ier abotine- Inzending van Advertentiën tot 1 uur des inidd. oezicht. I 4 L.EETE BESPAN- tüNDVEE en aan- BB0. CIÜM CARBIE an af M.— Gedenkschriften van een Gelukzoeker OF Naar het Fransch. oor W. NUTTER. j (Melianllie), em* van fHollevaraiiciers. ND, Bos'oop. }udewnfrr. Waddinxveen. Bodegraven, oerkerk a d.JJsul. M, Haastrecht^ JEN, Schoonhoven (.IIIIISCIIE COURANT y Telefoon No. 82. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTÊN. namelijk tot zuivere invoering van het pro portionele kierstelse). De commissie zal bestaan uit vijftien leden, tien uit de rechterzijde en vijf van de oppositie. Zoo is dan, zegt de Ind. Beige, het ont- werp-Schollaert feitelijk ingetrokken, en de regeeriïtg feitelijk afgetreden. Want de com missie van vijftien leden, door de Kamer be noemd, heeft de taak der regeering overge nomen. De senator Paul Janson heeft aan den afgevaardigde Lorand een brief geschreven over den toestand, waarin liQ zegt dat de eenige voor de oppositie aannemelijke oplos sing is de invoering van proportioneel kies recht met provinciale districten. En de Ind. Beige noemt dit „het logische gevolg van de beweging der denkbeelden en der toestanden. Het is niet alleen een quaestie van recht, het is een noodzakelijkheid door den toestand geboden. Dat de regeering zich daarvan rekenschap moge geven.’’ De stille tijd in de Duitsche politiek is begonnen met het vertrek van den Keizer uit Eckernfoerde naar de Noorsche wateren en het op reis gaan van de voornaamste ministers. Prins Hohenlohe gaat weer, als elk jaar, een paar dagen naar Parijs en van daar naar het Schwarzwald, ook graaf BÜlow neemt verlof en Micquel gaat te Ems een kuur doen. Eergisteren heeft eindelijk ook het Huis van Afgevaardigden het voorbeeld van den Rjjksdag gevolgd en is het voor ombepaalden tijd uiteengegaan. Erhr. von Heeremann vroeg om de volgende vergade ring in geen geval vóór den 14den Augustus bijeen te roepen en de voorzitter von Kröcher beloofde dit, onder* den bijval van de rech terzij en het centrum. De partijen kunnen dus in eigen boezem lang en breed beraad slagen over de kanaalwet. Tot deze weer aan de orde is geweest zal er ook nog wel geen verandering komen in de samenstelling van het Pruisische ministerie. De Times behandelt weder in een hoofd artikel de Finsche kwestie, naar aanleiding van het onthaal, dat de internationale depu tatie naar den tsaar te Petersburg gevonden heeft, alsook van het onmiddellijk daarop gevolgd keizerlijk rescript, gisteren in het Russische regeeringsblad opgenomen. De Times ziet daartusschen verband en beschouwt het rescript eenigermate als een gevolg van de Europeesche petitie aan den tsaar ten bate der Finnen. Het nieuwe rescript be wijst immers dat het gevoelen van de be schaafde wereld wel degeljjk invloed heeft den en wierp een blik op den bezoeker, De volgende seconde had hij in hem den dan- dy-achtigen bezoeker van het theater de la Gaité herkend, dien hij achtervolgd had en omtrent wien een geheimzinnige stem hem had ingefluisterd op zijn hoede te zijn. Hij herkende den markies dadelijk. Dat was de man wiens naam de Chateaudieu was. En het vage vermoeden, het op niets berustend wantrouwen dat hem den vorigen avond bewogen had dien jónkman te achtervolgen, werd plotseling zekerheid. Helder als de dag zag hij eensklaps dat die man het oog had op Emilie. De markies de Chateaudieu, de afstammeling van een oud-adellijk geslacht, wiens voorkomen duidelijk zijn levenswijze verried, had het oog laten vallen op Emilie Potard, de dochter van den meubelfabrikant Op hetzelfde oogenblik dat hij hem begreep en doorzag, voelde hij zich volkomen bereid om den jonkman daar vóór hem te worgen of te doorsteken. Hij meende gevoegelijk het doel van dit bezoek te kunnen afleiden. Dit bezoek had hoofdzakelijk ten doel ofa te trachten vasten voet in deze woning te krijgen. Hij werd bleek van drift. Hij gevoelde een bijna onweerstaanbaren lust om den markies te zeggen, dat hij wonderwel be greep, wat dit bezoek te beteekenen had, en hem voorts te verzoeken zich zoo spoedig mogelijk te verwijderen. Maar de moed ontbrak hem om aan de ingeving van zijn hart gevolg te geven. Verspreide Berichten. IMIBYFUS. De Parjjsche Petit Bleu zegt te kunnen verzekeren dat Dreyfus er niet aan denkt, geldelijke schadeloosstelling te eischen. Hjj wil alleen eerherstel en herstel in zijn vori gen rang, daarna zal hjj verzoeken, opnon- Maar in dit oogenblik vatte een doodt lijke haat jegens dezen man post in zijn hart. De noodza kelijkheid om zidh in te binden verdubbelde zijn aanvechting om liKcht te geven aan Zijn, gevoelens »Ik zou mij te buiten gaan ik heb geen recht om mij in de zaak te mengen I” Deze gedachte gaf hem kracht Om zich te be- heerschen en zich in te houden. Al deze gewaarwordingen schoten niet de snel heid van het licht door zijn ziel. »Als mijnheer het magazijn wil bezoeken, ik ben tot zijn orders 1” •Och ja, vooruit maar. Ik wou wel eens het een en ander zien,” was het op afgetrokken toon gegeven antwoord van den markies die het ge laat in de richting waarin Emilie verdwenen was gekeerd had. Louis proefde nieuwe bewijzen voor zijn zeker heid in dit antwoord. De markies achtte het niet eens noodig te laten dóórschemeren dat het bezoeken van het magazijn hem niet bijzonder veel belang inboezemde nu hij Louis degene zou zijn die hem geleiden moest. Waarom zou hij ookdacht Raphael, hij staat voor een loon trekkend ondergeschikte, het kan hem niet schelen of hij zich in gevaar van verdenking op te wek ken begeeft. En andermaal kwam er een bijna onoverwin- neüjken lust bij hem op om den markies te zeg gen dat hij volkomen diens bedoelingen doorzag en begreep En ten tweeden male weerhield hem het be zwaar van zijn onbevoegdheid. Want, als hij den markies eenmaal zou hebben gezegd dat niet het Kapitein Dreyfus zette Dinsdag en Woens dag het onderzoek voort van zjjn dossier; mr. Labori en diens beide secretarissen zjjn hem daarbij behulpzaam. Dinsdag brachten zy hem zoowel des morgens als des middags een bezoek. Daartusschen mocht de gevangene een bezoek ontvangen van zijn vrouw en van zijn broeder Mathieu. In de stukken, die kapitein Dreyfus nu bestudeert, komen ook voor de documenten over het proces-Zola en van het militaire proces tegen Esterhazy. Hoe meer Dreyfus de oogen opengaan over de afschuwe lijke weefsels waardoor hij omstrikt werd, des te meer uit hij zich ook over zijn behandeling gedurende zijn gevangenschap. Aan zijn vrouw moet hij verklaard hebben, dat in 1896 terwijl hij de koorts had, hij twee maanden lang ’“ketenen moest dragen; dat verscheidene brieven, welke hij aan zijn advocaat mr. Demange richtte, dezen niet iij handen kwamen en dat brieven aan hem gericht onderschept werden of hem met vertragingen van meerdere weken werden ter hand gesteld. Kapitein Dreyfus merkt niet zonder naïeveteit op, dat hij zich verwonderde, dat men zulke lage handelingen toepaste op- iemand die de uniform gedragen bad en sprak deze woorden „’tls nu gedaan met zwakke toegeeflijkheid. ik zal strijden.” De beer Van den Peerdboom, de Belgische minister-president beeft het voorzichtig ge oordeeld, zijn inzichten over de wijziging die in het ontwerp-Schollaert moeten worden ge bracht voor zich te houden. Hij heeft eergis teren slechts medegedeeld, dat wijzigingen door de Regeering zoowel als door verschil lende Kamerleden warden noodig geacht, waarom hij voorstelde het ontwerp met alle amendementen te verzenden naar een com missie, die een rapport zal uitbrengen over de geheele kiesrecht-quaestie. Dit voorstel verwierf de algemeene goed- keuring. De geheele linkerzijde steunde het regee- rings-voorstel en stelde daarbij slechts twee *- voorwaarden, die doorA de regeering werden overgenomeneen volledig onderzoek van alles wat met de kiesquaestie samenhangt, daar onder begrepen het referendum, en de benoe ming van de commissieleden der linkerzijde door de oppositie zelve en niet door de meer derheid. De heer Theodor stelde een reeks amende menten voor, die in werkelijkheid de betee- kenis van het geheele ontwerp-Schollaert ver anderen. Het voorstel-Theodor strekt voor- «35) En begrijpende dat antwoord geven tot nieuwe complimenten aanleiding zou geven, die zij niet gevat genoeg was om behoorlijk te beantwoorden, en die haar in een onaangename verlegenheid en verwarring brachten, besloot zij haar toevlucht te nemen tot een kleine list. Om in het magazijn te komen moest zij de kamer van Louis voorbij. Op een afstand zag zij Louis voor zijn venster staan en ©ogenblikke lijk greep zij de gelegenheid aan om zich zoo al niet van het eenigszius lastige gezelschap te ont- slaan, toch te verhinderen dat het onderhoud op deze wijze doorging. •Mijnheer Louis,” zeide zy, op den drempel van Louis’ kamer staande, ziehier een heer die het magazijn wenscht te bezoekenwilt ge niet zoo goed zijn mijnheer rond te leiden en de inlich tingen te geven, die mijnheer wenscht?” Hektor beet zich op de. lippen en wilde haar weerhouden, doch het was reeds te laat. Louis keerde zich om en nam hem op Het jonge meisje trok zich haastig terug. Louis Dubourg keerde zich om, gelijk wij zei- op de Russische regeering. Overigens vindt het blad het rescript onbuigzaam en peremp toir. De keizer antwoordt niet op do stout moedige kritiek van den Finschen Landdag op zjjn staatsgreep. Hij verzoekt Bobrikof eenvoudig de ongegrondheid van die kritiek wereldkundig te maken. Overigens is de keizer van zins, in Finland zjjn gang te gaan overeenkomstig zjjn Februari-manifest. De Finnen moeten gehoorzamen. De Times meent, dat de Finnen noch de beschaafde wereld het rescript een ernstig bescheid zullen vinden op de volkomen vaststaande feitdn der Finsche geschiedenis, inclusief de regeeringsdaden van Alexander den Eerste en Nicolaas den Tweede ten opzichte van Finland. De sofismen van de Russische regeering mogen de domme Russische boeren, beducht voor de geheime politie, beetnemen het beschaafde West-Europa zal minachtend erover glimlachen, er aanteekenitig van houdende, dat, terwjjl de Russische gedele geerden in den Haag' het verlichte volks- oordeel omhoogsteken, de Russische regee ringsdaden tegenovdr Finland dat oordeel in het gezicht slaan. De Times noemt die les pijnlyk maar heilzaam. Hofmeyr, Herholdt en Fischer hebben een samenkomst gehad met Kruger en de andere lede® van den Uitvoerenden Raad. De con- fereutifr heeft den geheelen dag geduurd. De uitslag is niet ambtelijk bekend gemaakt, maar men gelooft dat Transvaal hervormings- voorste'len aangenomen heeft die door den Oranje Vrijstaat en de Kaapkolonie onder steund worden, en heden bij den Raad wor den ingediend. Men denkt dat de uitkomst van Hofmeyr’s zending geen redelijken twij fel laat aan het behoud van den vrede. Gistermorgen is de zitting van den Volks raad van den Oranje Vrijstaat gesloten. Present Steyn zeide in zjjn toespraak dat de oorlogsgezinden de pogingen om tot een vredelievende oplossing te geraken, zeer bemoeilijken. Indien een schikking ónmogelijk bleek, zou God de regeering en den staat beschermen, en hun beide in staat stollen, getrouw te blijven aan hun woord en aan hun plicht. activiteit gesteld te worden. Mevrouw Dreyfus heeft aan den vorst van Monaco geschreven om hem te danken voor zijn aanbod, er bjjvoegendo, dat het oogenblik nog niet gekomen is om aan dien houge- Ijjken tyd te denken. Eene Miss Lucie Eichberg te Atlanta, in den Amorikaanschen staat Georgië, heeft 2000 dollars bijeengebracht om kapitein Dreyfus een eeresabel aan te bieden. De Figaro heeft een vermakelijk verhaal over den „knodsslag” waarmede Qucsnay do Beanrepaire een eind zou maken aan do kuiperijen dor Dreyfusards, door onwodor- legbare bewjjzGn te leveren aan den krijgs raad te Rennes. Zekere grappenmaker die zich „Monsieur Karl” liet noemen, was naar dep gewezen magistraat gegaan om hem drie bewijsstukken aan te bieden die te Ba zel verborgen waren. Hij liet zich een neu traal terrein aanwijzen bjj oen paar dames (die hy nog met een gesluierde dame mys- tifleerde) en liet zich een tamelijk groote som gelds geven door Beanrepaire, voor reiskosten. Een poosje later zond h(j Beaure- paire dat geld terug met een brief je, waarin ’hij zich verontschuldigde over zjjn ijlocht geheugenhjj had zich op reis in de richting vergist en het bosch van Meudon aangezien voor een Zwitsersch landschap. Maar bjj bleef overtuigd hiervandat iedere zieke een dokter noodig heeft. De Figaro geeft er een langen brief van Quesnay de Beanrepaire in facsimile by. De brief van den vorst van Monaco heeft veel toorn gewekt. Georges Berry wou er de regeering over interpelleeren. En me vrouw Dreyfus is hard gevallen over de openbaarmaking. De Figaro echter verklaart,, den brief te hebben gepubliceerd, op verzoek Van den vorst zelf. De Soir maakt een „vertrouwelyk” rond schrijven van den minister van oorlog aan de bevelhebbers van legercorpsen openbaar, waarin gedreigd wordt met sluiting van militaire clubs, indien daar eenigerlei betoo- gers worden toegelaten. Tjjdens onlasten of dreigende onlusten mogen militairen niet in burgerkleeding loopen. En bjj betoogingen of „incidenten” moeten officieren zich on- middelljjk verwijderen, teneinde er niet in gemengd te raken. Frankrijk. Omtrent het ongeluk op de Loire bjj Paim- boeuf, waarbjj, zooals wjj gisteren mededeel den, 9 van de 13 mcnschen zjjn verdronken wordt nog het volgende gemeld: Dertien inwoners van het dorpje Roche-du-Migron doen van inkoopen het doel van zijn bezoek wan, en er had bijgevoegd wat wel het doel was, dan zou hij zich onmogeljjk kunnen weerhouden zijn meeningj dat de bedoelingen van den markies hem Louis Dubourg uiterst verdacht voorkwa men, uit te spreken. En wat dan Indien hij al met een antwoord verwaardigd zou worden, indien niet een minachtend schou derophalen de eenige verdediging zijn zou, daa zouden hem bewijzen worden gevraagd, bondige, degelijke, onomstootelijke bewijzen voor zijn mue- ning En die had hij niet. De clair-voyamce, de helderziendheid der liefde deed hem alles zien, als bij ingeving raden en gevoelen. Raphael was zich de bedoelingen van den markies de ChateaudieuJujklcrder jxjwust d^p Raphael had waarlijk lief En de liefde ver sterkt het oog der ziel onberekenbaar. Zij ver sterkt alle zintuigen in ongehoorde mate. De blinde ruikt een mededinger op honderd uren af- stands. De doove gevoelt instinctmatig wie hem het voorwerp van zijn hartstocht betwisten gaat Maar duidelijke bewijzen Raphael had ze niet. Hoe zal ik aantoonen dat wat ik op gevoel ai weft de waarheid is •Zal men niet uit mijn schijnbare dwaze ach terdocht mijn gevoelens afleiden Ik bemin Emilie ik heb haar lief, mij zij toegezegd.” Wordt vervolgd.) Telefoon No. 82 ADVERTENTIEN worden geplaatst van 1—5 regels 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1899 | | pagina 1