1 g: Zn F Dinsdag 25 Juli 1899. 38ste Jaargang. No. 7947 Buitenlandse!) Overzicht. BINNENLAND- RB 1899 ■m ster 1’1 ;hat )NJEJ“. FEUILLETON. ANNIBAL DE VONDELING UXG. .Si ié Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. i it. een ant- i Hdianllie), van illevaranciers. lammagazijn Kleiwegsteeg. 3 artikelen. 3ENWERK Italië. Een hevige aardbeving heeft Woensdag middag de bevolking van Rome doen ont- 1 BESPAN- EE en aan- i |J SMITS ten werk. ars der Zelt- :me uitspat- i VT K 116. Gedenksfhrlflen van een Gelukzoeker OF Naar het Fransch. door W. NUTTER. Telefoon No. S2. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is f 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VU F CENTEN. Boskoop, a ter. addin xv een. leg raven, rka.d. ]Jsel. laastrecht, Schoonhoven Verspreide Berichten. Duitschland. Vrijdagavond is te Essen (Duitschland) een sneltrein op een goederentrein geloopen, tengevolge van verkeerden wisselstand. Reeds zyn 33 dooden van onder de wagens te voor schijn gebracht en 40 personen zyn zwaar gewond. ’S l7 ftfb. Pryg e verschrik- ideogd Ijjdt leering, die md van een bjj hetVer- aumarkt 34, het bedrag, dken boek- De Oostenrykschc regeering heeft weer een gedeelte van de met het Vergelijk samen hangende wetsontwerpen krachtens artikel veertien by keizerlijk besluit afgekondigd. Het besluit verhoogt met 1 Augustus den spikeraccyns van 13 tot 19 florijn, en met 1 September den bieraccijns van 16.7 tot 17 kreuzer, en brengt nog andere wijzigingen in die belastingen en in den alcoholaccyns. De afkondiging van het daarop betrekking hebbende besluit schudde de Oostenrijkers En dan te weten dat de Finnen in honderd opzichten vérre boven do Russen uitsteken. Inderdaad, deze onderdrukking zou wel een wyze dol maken. Het bestuur der Ned. Zuidafrikaansclie Verecniging heeft besloten met het oog op de verandering, die in do Transvaalsche crisis is gekomen, het adres van het Ncder- landschc aan het Engelsche volk voorloopig aan te houden. wakker, en onmiddellijk rezen protesten tegen die bezwarende wijzigingen. In Graz hebben duizenden vrouwen Donderdag vergaderd om op te komen tegen de verhooging van den suikeraccyns. De voorgestelde resolutie was zoo heftig, dat de regeeringscommissaris de vergadering ontbond. Werklui raakten bui ten de zaal met de politie slaags. In Woenen hebben de christeljjk-sociale kamerleden be sloten tot een krachtige manifestatie tegen de nieuwe belastingen. De Neue Freie Presse maakt de opmer king dat het gebruik van artikel 14 in dit geval wel het kraste is dat ooit is vóórge komen, want de regeering heeft daarmee het grondrecht van het parlement, het recht om belastingen te bewilligen, aangerand. De Russificatie van Finland wordt doorge zet, niettegenstaande alle protesten uit alle oorden van de wereld. Dezer dagen is ver boden om artikelen over de Finsche qnaestie uit de buitenlandsche pers in de Finsche bla den over te nemenaangezien men do Finnen niet verontrusten mag door verkeerde voor stellingen. Nu, van verkeerde voorstellingen zullen de Finrten het slachtoffer niet worden; daar zorgen de Russen zelf wel voor; hun wyze van optreden is xoo duidelijk, dat niemand een verkeerd begrip krygt. Dat blykt weer nit de maatregelen, die aan de Finsche cadettenschool worden ingevoerd. Deze school wordt door de Finnen betaald en wordt nu „gereorganiseerd”. De reorgani satie bestaat hierin, dat voortaan alle onder wijs moet worden gegeven in do Russische taal. Dat is een tamelijk kras voorschrift, dat de verbittering niet verminderen zal en waar uit duidelyk blykt jvaar het heengaat. Na tuurlijk zyn er voor deze bepaling argu menten te vinden, maar voor welke bepaling ontbreken die? Voor geen enkele, zooals men weet. Toch schynt het tweede voorschrift voor deze cadettenschool inderdaad door geen enkel argument, hoe gezocht ook, te rechtvaardigen. Bepaald is namelijk óók dat de helft der plaat sen op de school bestemd zal möeten zyn voor de zoons van in Finland wonende Russen. Bedenkt men nu dat Finland ongeveer 24 millioen inwoners telt, en dat de Russen daartoe ruim 7000 bijdragen, dan vraagt men zich af of hier nu niet met Mies gespot wordt. De Russen maken slechts ongeveer l/s«o deel der bevolking uit; en moeten de „helft” van de plaatsen hebben op een school, 'door de Finnen betaald; inderdaad niemand zal zich hier een verkeerde voorstelling vormen. Donderdag, is in Italië het decreet in wer king getreden, dat op 22 Juni is gepubli ceerd en waarin de bepaling was opgenomen, dat het op 20 Juli als wet zou gelden, wan neer niet vóór dien tyd het Parlement het had goedgekeurd. Men zal zich herinneren, dat de oppositie in de laatste weken vóór de sluiting door haar obstructionistisch op treden alle beraadslaging in de Italiaansche Kamer onmogelyk had gemaakt. Daarop heeft minister Pellonx het voorbeeld van zyn Oostenryksche collega’s gevolgd en het hier bedóelde decreet tot beperking van hetver- eenigingsrecht en de vryheid van drukpers uitgevaardigd zonder medewerking van het Parlement. Dit zou nog vier weken den tyd hebben om het in tjehandeling te nemen, maar heeft het niet gedaan zoodat nu Italië ook begint door decreten te worden geregeerd. De correspondent van de Times te Rome noemt het decreet op zich zelf niet draco nisch noch reactionnair. De bepalingen omtrent openbare vergaderingen, oproerige emblemen, geheime vereenigingen enz. zyn niet strenger dan Italiaansche premiers ze gewoonlyk noodig hebben gehad om te re» geeren. Die over werkstakingen van ambte naren en beambten zyn zoo na mogelyk gehouden aan de Engelsche. De bepalingen omtrent de pers zyn bev. wat betreft den persoon die verantwoordelijk gesteld wordt, billyker dan de vroegere. Maar het is ook meer het inconstutionneele van de uitvaardiging van het decreet, waarte gen geprotesteerd wordt, ook door leden van de rechterzyde, dan de bepalingen. De Se nator en Staatsraad Bonfadini byv. heeft in de Nuova Antologia het onwettige van het decreet aangetoond en men betwijfelt dan ook sterk of de rechtbanken het zullen toepassen. Alles is intusschen rustig in Italië. Maar tegen den herfst, als het Parlement weer zal moeten bijeenkomen verwacht men een her nieuwing der moeilykheden. Generaal Pelloux mag een goed bestuurder zyn, in een Parlement is hy niet op zyn plaats. Uit Amsterdam meldt men: De zaak Haas-Van Hall is op de planken gebracht. In het „Salon des Variétés” begint ’savonds 10 uur een weerzinwekkende vertooning, die een half uur duurt. De namen Robert van Mali en Bertram Haast zyn stellig niet te onduidclyk om aanstonds te bevroeden met welke lustige vagebonden men kennis maakt. Dan is er de inspecteur-rechcrcheur Van Belt, dus niet Batolt geheeten. De hoofd- 25°) «Maar mijnheer,” antwoordde Emilie, eenigs- zins geraakt, «is het dan rny'n gewoonte de deur uit te gaan als er niemand thuis is dan ik Ge draag ik mij zoo slecht en lichtzinnig, dat u zoo benauwd moet zijn voor mij »Volstrekt niet, mejuffrouw. Maar ik wilde zoo graag uit uw mond de belofte hooren, dat u deze woning in geen enkel geval verlaten zult?’ »Ik kan uw bezorgdheid maar niet begrijpen, mijnheer Louis. Als vader het zelf me vroeg, dan zou ik het evenmin begrijpen. Wat betee- kent dit toch >0, vraag mij niets, want ik zou u niet kun nen antwoorden. Alleen dit kan ik zeggenik heb in mijn leven dikwijls voorgevoelens gehad... en altijd kwamen ze uit. Als ik een voorgevoel heb van een ramp dan gebeurt er een ramp.” >En hebt u op het oogenblik een voorgevoel van de een of andere ramp »Ja, mejuffrouw.” «Als uw voorgevoel dan geen verbeelding is, dan zal die ramp moeten gebeuren, gelijk ge zelf zegt, en kunnen wij er weinig aan veranderen.” stellen. De eerste schok werd te 2 uur 19 ’s namiddags gevoeld, do twoede te 2 uur 20 en de derde te 2 uur 35. Op verschil lende plaatsen in de stad werden huizen beschadigd. Na de schokken sloeg een plot selinge hevige regenbui neder. Te Regina Coeli trachtten de gevangenen in doodsangst hun cellen te ontvluchten en met moeite kon slechts de orde hersteld worden. Uit de Campagna komen meerdere berichten van ernstige schade, die door de aardbeving is teweeggebracht. Te Castle- Gondelpo stortte oen gedeelte van de kerk in. Te Genzano on Gioita-Lavina loden enkele huizon schade. Te Fraguati moesten byna alle huizen het meer of min ontgolden, eveneens te Monte- Comparti. De bevolking is overal doodelfyk ongerust, doch tot nu toe wordt van geen enkel slachtoffer gewag gemaakt. Tot in Portici voelde men do schokken. Bij de opgravingen in hot Forum te Rome, waartoe de EngelsrJiman Lionel Phlips het geld verschaft heeft, is door den leider van hot werk, Giacomo Boni, oen belangrijke ontdekking gedaan. Op dio plaats waar men naar de overblijfselen der Basilica Aeinilia zocht, zyn vyt of zes grooto blokken wit marmer gevonden, zooals zy van don oor- spronkeljjkon voorgevel gevallen moeten zyn, en op een daarvan ontdekte men een inschrift, inhoudende dat de basiliek hersteld was in het 14e jaar der regeering van Augustus, door Tiberius, zoon van Augustus on neef van Julius Caesar. Men heeft nu veel hoop, daar nog be- langryko overblijfselen van het gebouw op to graven. Op de te zyner eere gehouden meeting te Kaapstad hooft Cecil Rhodes Dinsdag 1.1. oen vry uitvoerige rede gehouden. Daarin heeft hy o. m. gezegdVoor den aanleg van den spoorweg naar het noorden (tot de grens van ’t Duitsch gebied) hebben zyn eigen lieden (zyn hem genogen financiers) hem vior millioen pond sterling ter beschikking gesteld, terwijl do politici zich weifelend ter zyde hielden. De dagen van „Little Eng- landism” zyn voorby. Liberalen en conser vatieven wedyveron thans met elkaar als imperialisten. Zyn eigenlijk, pabliek leven, zeide Rodes, begon nu eerst en de voorspoe digheid van Kaapstad vangt ook eerst met de ontwikkeling van het noorden van Rho desia aan. Eerst moest men voor den spoorweg en de telegraaf naar Egypte werken en dan voor de eenheid des land. De aanleg van den spoorweg is zoo goed als verzekerd. De vereeniging der rassen zon kunnen wor den verkregen, wannder elk monsch ten zui den van den Zambesi dezelfde rechten ver kreeg. Hij wenschte jonge Engelschen on jonge Hollanders naar het nieuwe land in ’t noorden te doen komen en, dezen zouden dan zyn plannen en -doeleinden deelen. Politieke moeilykheden zouden spoedig ver dwijnen, daar het Groot-Brittanje duidelyk geworden is, dat vage denkbeelden van repu blieken voorby zyn en het geen territorium afstaan wil. Rhodes wilde de politiek niet gaarne aanroeren, doch hy geloofde, dat de Engelschen en Hollanders spoedig het er over eeris zouden zijn, dat Zuid-Afrika niet groot genoeg voor hen was. Cecil Rhodes gelooft niet aan een dunr- zamen vrede tusschen Groot-Brittanje en de Transvaalvoor hem zyn de boeren-republie- ken nevelachtige vormen, die in werkelijk heid niet meer bestaan. w »Kom, beloof u me maar niet het huis te zul len verlaten »Ik was volstrekt niet van plan uit te gaan. Maar ik begrijp niets van u. Vreest ge dat een of ander gevaar mij dreigt dat men mij wil weghalen Dit laatste zeide het meisje schertsend, en lachte over het idéé, dat men haar zou komen weghalen. Maar Raphael keek verrast op. Zij raadde beter zijn gedachten dan zij wist of we ten kon. «Is u werkelijk bang dat er mij een of ander gevaar dreigt herhaalde zij. «Ja, mejuffrouw." »En welk gevaar »Ik zeide u reeds dat mijn vrees geen bepaalde vormen heeft een voorgevoel.” Het meisje lachte luidkeels. »Men zou zeggen, mijnheer Louis, dat u een beetje, een heel klein beetje «Gek bent, niet waar »Zoo iets, ja.” «Welnu, verklaar mij voor stapelgek, mejuf frouw, voor ongeneeslijk krankzinnig, maar voldoe aan mijn bede, doe mij die belofte stel mij een weinig gerust.” «Weet u wat, mijnheer Louis Ik zal u eens wat zeggen. U bent lastig. Ik I an niet verder met u komen En daarom beloof ik het maar. Is het nu goed Maar ik doe het alleen omdat ik toch niet van plan was de deur uit te gaan, hoor »U belooft het dus «Ja, maar let wel op wat ik er bij gezegd heb, Gill IMII li COIIRIVT. Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. Telefoon No. ADVERTENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. als ’t u belieft.” «O, u weet niet hoe blij u me maakt. Nu kan ik weer met vollen ijver aan mijn boeken gaan, en gerust mijn werk voortzetten. Ik wensch u goeden morgen.” En Raphael keerde naar zijn kantoor terug, het hart wonderlijk verlicht. Het was hem, alsof een loodzware drukkende last hem ontnomen was geworden. «Die arme jongen,” prevelde Emilie, toen Ra phael vertrokken was. «Wat heeft hij toch? Zou zijn hoofd een beetje van ^streek geraakt zijn Dat zou jammer wezen.” En over het vreemde tooneel van zooeven glim lachende begon ze opnieuw te zingen, waarin Raphaels bezoek haar zoo onverwacht gestoord had. Ongeveer een uur na het vertrek van Isidore Potard, hield een huurrijtuig stil voor diens wo ning. Een zeer jonge gesluierde dame trad naar bui ten en schelde aan. Een dienstmeisje opende de deur. «Ik wenschte mejuffrouw Emilie Potard oogenblik te «preken,” zeide de dame. «Dan zal ik mejuffrouw even roepen,” woordde het dienstmeisje «Liefst, als het mogelijk is, zou ik haar op haar eigen kamer willen spreken «Ik zaj het zeggen, mevrouw.” Na verloop van eenige minuten keerde het meisje terug en verzocht de onbekende dame zoo vrien delijk te willen zijn haar te volgen. Emilie, nieuwsgierig, stond reeds op den drempel van haar kamer, verzocht de onbekende binnen te treden en zich neer te zetten en vroeg wat mevrouw wenschte. «Mejuffrouw, wat ik u te zeggen heb is uit sluitend voor u alleen bestemd. Als er dus ge vaar of mogelijkheid is dat wij beluisterd kunnen worden, dan «Daarvoor is niet het minste gevaar mevrouw,” antwoordde Emilie Verbazing stond op haar gelaat te lezen. Deze verbazing nam nog toe toen de onbekende dame opstond, haar naderde, hare beide handen greep .en zeide «Moed, mejuffrouw ik kom een onpleizierige tijding brengen.” «Een onpleizierige tijding, mevrouw Wat is er dan voorgevallen?” «Schep moed, mejuffrouw.” Waarvoor, mevrouw «O, ge zult er behoefte aan hebben, ach, ik (ben de aangewezen persoon niet om jobstijdingen over te brengen. Ach, dat men maar een ander dit had opgedragen Het was Emilie ónmogelijk een woord te spre ken. Haar hart begon geweldig te kloppen. Haar slapen bonsden. Eensklaps dacht zij aan Raphael en zijn woorden. Zij wilde spreken, maar zenuw achtigheid belette het haar. «Hebt u nooit opgemerkt, mejuffer dat mijn heer Potard zich met politiek bemoeide «Met politiek, mevrouw Neen, ik heb dat woord zelfs nooit uit zijn mond gehoord.” Wordt vervolgd.) k -a o’"ï S <3 1 cC -a

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1899 | | pagina 1