1
g:
Zn
F
Dinsdag 25 Juli 1899.
38ste Jaargang.
No. 7947
Buitenlandse!) Overzicht.
BINNENLAND-
RB 1899
■m
ster
1’1
;hat
)NJEJ“.
FEUILLETON.
ANNIBAL DE VONDELING
UXG.
.Si
ié
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
i
it.
een
ant-
i
Hdianllie),
van
illevaranciers.
lammagazijn
Kleiwegsteeg.
3 artikelen.
3ENWERK
Italië.
Een hevige aardbeving heeft Woensdag
middag de bevolking van Rome doen ont-
1 BESPAN-
EE en aan-
i |J
SMITS
ten werk.
ars der Zelt-
:me uitspat-
i
VT K 116.
Gedenksfhrlflen van een Gelukzoeker
OF
Naar het Fransch.
door W. NUTTER.
Telefoon No. S2.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is f 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VU F CENTEN.
Boskoop,
a ter.
addin xv een.
leg raven,
rka.d. ]Jsel.
laastrecht,
Schoonhoven
Verspreide Berichten.
Duitschland.
Vrijdagavond is te Essen (Duitschland)
een sneltrein op een goederentrein geloopen,
tengevolge van verkeerden wisselstand. Reeds
zyn 33 dooden van onder de wagens te voor
schijn gebracht en 40 personen zyn zwaar
gewond.
’S
l7 ftfb. Pryg
e verschrik-
ideogd Ijjdt
leering, die
md van een
bjj hetVer-
aumarkt 34,
het bedrag,
dken boek-
De Oostenrykschc regeering heeft weer
een gedeelte van de met het Vergelijk samen
hangende wetsontwerpen krachtens artikel
veertien by keizerlijk besluit afgekondigd.
Het besluit verhoogt met 1 Augustus den
spikeraccyns van 13 tot 19 florijn, en met
1 September den bieraccijns van 16.7 tot 17
kreuzer, en brengt nog andere wijzigingen
in die belastingen en in den alcoholaccyns.
De afkondiging van het daarop betrekking
hebbende besluit schudde de Oostenrijkers
En dan te weten dat de Finnen in honderd
opzichten vérre boven do Russen uitsteken.
Inderdaad, deze onderdrukking zou wel een
wyze dol maken.
Het bestuur der Ned. Zuidafrikaansclie
Verecniging heeft besloten met het oog op
de verandering, die in do Transvaalsche
crisis is gekomen, het adres van het Ncder-
landschc aan het Engelsche volk voorloopig
aan te houden.
wakker, en onmiddellijk rezen protesten tegen
die bezwarende wijzigingen. In Graz hebben
duizenden vrouwen Donderdag vergaderd om
op te komen tegen de verhooging van den
suikeraccyns. De voorgestelde resolutie was
zoo heftig, dat de regeeringscommissaris de
vergadering ontbond. Werklui raakten bui
ten de zaal met de politie slaags. In Woenen
hebben de christeljjk-sociale kamerleden be
sloten tot een krachtige manifestatie tegen
de nieuwe belastingen.
De Neue Freie Presse maakt de opmer
king dat het gebruik van artikel 14 in dit
geval wel het kraste is dat ooit is vóórge
komen, want de regeering heeft daarmee het
grondrecht van het parlement, het recht om
belastingen te bewilligen, aangerand.
De Russificatie van Finland wordt doorge
zet, niettegenstaande alle protesten uit alle
oorden van de wereld. Dezer dagen is ver
boden om artikelen over de Finsche qnaestie
uit de buitenlandsche pers in de Finsche bla
den over te nemenaangezien men do Finnen
niet verontrusten mag door verkeerde voor
stellingen.
Nu, van verkeerde voorstellingen zullen de
Finrten het slachtoffer niet worden; daar
zorgen de Russen zelf wel voor; hun wyze
van optreden is xoo duidelijk, dat niemand
een verkeerd begrip krygt.
Dat blykt weer nit de maatregelen, die aan
de Finsche cadettenschool worden ingevoerd.
Deze school wordt door de Finnen betaald
en wordt nu „gereorganiseerd”. De reorgani
satie bestaat hierin, dat voortaan alle onder
wijs moet worden gegeven in do Russische
taal. Dat is een tamelijk kras voorschrift, dat
de verbittering niet verminderen zal en waar
uit duidelyk blykt jvaar het heengaat. Na
tuurlijk zyn er voor deze bepaling argu
menten te vinden, maar voor welke bepaling
ontbreken die?
Voor geen enkele, zooals men weet.
Toch schynt het tweede voorschrift voor
deze cadettenschool inderdaad door geen enkel
argument, hoe gezocht ook, te rechtvaardigen.
Bepaald is namelijk óók dat de helft der plaat
sen op de school bestemd zal möeten zyn voor
de zoons van in Finland wonende Russen.
Bedenkt men nu dat Finland ongeveer 24
millioen inwoners telt, en dat de Russen
daartoe ruim 7000 bijdragen, dan vraagt men
zich af of hier nu niet met Mies gespot
wordt. De Russen maken slechts ongeveer
l/s«o deel der bevolking uit; en moeten de
„helft” van de plaatsen hebben op een school,
'door de Finnen betaald; inderdaad niemand
zal zich hier een verkeerde voorstelling
vormen.
Donderdag, is in Italië het decreet in wer
king getreden, dat op 22 Juni is gepubli
ceerd en waarin de bepaling was opgenomen,
dat het op 20 Juli als wet zou gelden, wan
neer niet vóór dien tyd het Parlement het
had goedgekeurd. Men zal zich herinneren,
dat de oppositie in de laatste weken vóór
de sluiting door haar obstructionistisch op
treden alle beraadslaging in de Italiaansche
Kamer onmogelyk had gemaakt. Daarop
heeft minister Pellonx het voorbeeld van zyn
Oostenryksche collega’s gevolgd en het hier
bedóelde decreet tot beperking van hetver-
eenigingsrecht en de vryheid van drukpers
uitgevaardigd zonder medewerking van het
Parlement. Dit zou nog vier weken den tyd
hebben om het in tjehandeling te nemen,
maar heeft het niet gedaan zoodat nu Italië
ook begint door decreten te worden geregeerd.
De correspondent van de Times te Rome
noemt het decreet op zich zelf niet draco
nisch noch reactionnair. De bepalingen
omtrent openbare vergaderingen, oproerige
emblemen, geheime vereenigingen enz. zyn
niet strenger dan Italiaansche premiers ze
gewoonlyk noodig hebben gehad om te re»
geeren. Die over werkstakingen van ambte
naren en beambten zyn zoo na mogelyk
gehouden aan de Engelsche. De bepalingen
omtrent de pers zyn bev. wat betreft den
persoon die verantwoordelijk gesteld wordt,
billyker dan de vroegere.
Maar het is ook meer het inconstutionneele
van de uitvaardiging van het decreet, waarte
gen geprotesteerd wordt, ook door leden van
de rechterzyde, dan de bepalingen. De Se
nator en Staatsraad Bonfadini byv. heeft in
de Nuova Antologia het onwettige van het
decreet aangetoond en men betwijfelt dan ook
sterk of de rechtbanken het zullen toepassen.
Alles is intusschen rustig in Italië. Maar
tegen den herfst, als het Parlement weer zal
moeten bijeenkomen verwacht men een her
nieuwing der moeilykheden. Generaal Pelloux
mag een goed bestuurder zyn, in een Parlement
is hy niet op zyn plaats.
Uit Amsterdam meldt men:
De zaak Haas-Van Hall is op de planken
gebracht.
In het „Salon des Variétés” begint ’savonds
10 uur een weerzinwekkende vertooning, die
een half uur duurt. De namen Robert van
Mali en Bertram Haast zyn stellig niet te
onduidclyk om aanstonds te bevroeden met
welke lustige vagebonden men kennis maakt.
Dan is er de inspecteur-rechcrcheur Van
Belt, dus niet Batolt geheeten. De hoofd-
25°)
«Maar mijnheer,” antwoordde Emilie, eenigs-
zins geraakt, «is het dan rny'n gewoonte de deur
uit te gaan als er niemand thuis is dan ik Ge
draag ik mij zoo slecht en lichtzinnig, dat u zoo
benauwd moet zijn voor mij
»Volstrekt niet, mejuffrouw. Maar ik wilde
zoo graag uit uw mond de belofte hooren, dat u
deze woning in geen enkel geval verlaten zult?’
»Ik kan uw bezorgdheid maar niet begrijpen,
mijnheer Louis. Als vader het zelf me vroeg,
dan zou ik het evenmin begrijpen. Wat betee-
kent dit toch
>0, vraag mij niets, want ik zou u niet kun
nen antwoorden. Alleen dit kan ik zeggenik
heb in mijn leven dikwijls voorgevoelens gehad...
en altijd kwamen ze uit. Als ik een voorgevoel
heb van een ramp dan gebeurt er een ramp.”
>En hebt u op het oogenblik een voorgevoel
van de een of andere ramp
»Ja, mejuffrouw.”
«Als uw voorgevoel dan geen verbeelding is,
dan zal die ramp moeten gebeuren, gelijk ge zelf
zegt, en kunnen wij er weinig aan veranderen.”
stellen. De eerste schok werd te 2 uur 19
’s namiddags gevoeld, do twoede te 2 uur
20 en de derde te 2 uur 35. Op verschil
lende plaatsen in de stad werden huizen
beschadigd. Na de schokken sloeg een plot
selinge hevige regenbui neder.
Te Regina Coeli trachtten de gevangenen
in doodsangst hun cellen te ontvluchten en
met moeite kon slechts de orde hersteld
worden. Uit de Campagna komen meerdere
berichten van ernstige schade, die door de
aardbeving is teweeggebracht. Te Castle-
Gondelpo stortte oen gedeelte van de kerk
in. Te Genzano on Gioita-Lavina loden enkele
huizon schade.
Te Fraguati moesten byna alle huizen het
meer of min ontgolden, eveneens te Monte-
Comparti. De bevolking is overal doodelfyk
ongerust, doch tot nu toe wordt van geen
enkel slachtoffer gewag gemaakt. Tot in
Portici voelde men do schokken.
Bij de opgravingen in hot Forum te Rome,
waartoe de EngelsrJiman Lionel Phlips het
geld verschaft heeft, is door den leider van
hot werk, Giacomo Boni, oen belangrijke
ontdekking gedaan. Op dio plaats waar men
naar de overblijfselen der Basilica Aeinilia
zocht, zyn vyt of zes grooto blokken wit
marmer gevonden, zooals zy van don oor-
spronkeljjkon voorgevel gevallen moeten zyn,
en op een daarvan ontdekte men een inschrift,
inhoudende dat de basiliek hersteld was in
het 14e jaar der regeering van Augustus,
door Tiberius, zoon van Augustus on neef
van Julius Caesar.
Men heeft nu veel hoop, daar nog be-
langryko overblijfselen van het gebouw op
to graven.
Op de te zyner eere gehouden meeting te
Kaapstad hooft Cecil Rhodes Dinsdag 1.1.
oen vry uitvoerige rede gehouden. Daarin
heeft hy o. m. gezegdVoor den aanleg van
den spoorweg naar het noorden (tot de grens
van ’t Duitsch gebied) hebben zyn eigen
lieden (zyn hem genogen financiers) hem
vior millioen pond sterling ter beschikking
gesteld, terwijl do politici zich weifelend ter
zyde hielden. De dagen van „Little Eng-
landism” zyn voorby. Liberalen en conser
vatieven wedyveron thans met elkaar als
imperialisten. Zyn eigenlijk, pabliek leven,
zeide Rodes, begon nu eerst en de voorspoe
digheid van Kaapstad vangt ook eerst met
de ontwikkeling van het noorden van Rho
desia aan.
Eerst moest men voor den spoorweg en
de telegraaf naar Egypte werken en dan
voor de eenheid des land. De aanleg van
den spoorweg is zoo goed als verzekerd.
De vereeniging der rassen zon kunnen wor
den verkregen, wannder elk monsch ten zui
den van den Zambesi dezelfde rechten ver
kreeg. Hij wenschte jonge Engelschen on
jonge Hollanders naar het nieuwe land in ’t
noorden te doen komen en, dezen zouden dan
zyn plannen en -doeleinden deelen.
Politieke moeilykheden zouden spoedig ver
dwijnen, daar het Groot-Brittanje duidelyk
geworden is, dat vage denkbeelden van repu
blieken voorby zyn en het geen territorium
afstaan wil. Rhodes wilde de politiek niet
gaarne aanroeren, doch hy geloofde, dat de
Engelschen en Hollanders spoedig het er
over eeris zouden zijn, dat Zuid-Afrika niet
groot genoeg voor hen was.
Cecil Rhodes gelooft niet aan een dunr-
zamen vrede tusschen Groot-Brittanje en de
Transvaalvoor hem zyn de boeren-republie-
ken nevelachtige vormen, die in werkelijk
heid niet meer bestaan.
w »Kom, beloof u me maar niet het huis te zul
len verlaten
»Ik was volstrekt niet van plan uit te gaan.
Maar ik begrijp niets van u. Vreest ge dat een
of ander gevaar mij dreigt dat men mij wil
weghalen
Dit laatste zeide het meisje schertsend, en
lachte over het idéé, dat men haar zou komen
weghalen. Maar Raphael keek verrast op. Zij
raadde beter zijn gedachten dan zij wist of we
ten kon.
«Is u werkelijk bang dat er mij een of ander
gevaar dreigt herhaalde zij.
«Ja, mejuffrouw."
»En welk gevaar
»Ik zeide u reeds dat mijn vrees geen bepaalde
vormen heeft een voorgevoel.”
Het meisje lachte luidkeels.
»Men zou zeggen, mijnheer Louis, dat u een
beetje, een heel klein beetje
«Gek bent, niet waar
»Zoo iets, ja.”
«Welnu, verklaar mij voor stapelgek, mejuf
frouw, voor ongeneeslijk krankzinnig, maar voldoe
aan mijn bede, doe mij die belofte stel mij
een weinig gerust.”
«Weet u wat, mijnheer Louis Ik zal u eens
wat zeggen. U bent lastig. Ik I an niet verder
met u komen En daarom beloof ik het maar.
Is het nu goed Maar ik doe het alleen omdat
ik toch niet van plan was de deur uit te gaan,
hoor
»U belooft het dus
«Ja, maar let wel op wat ik er bij gezegd heb,
Gill IMII li COIIRIVT.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Telefoon No.
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
als ’t u belieft.”
«O, u weet niet hoe blij u me maakt. Nu kan
ik weer met vollen ijver aan mijn boeken gaan,
en gerust mijn werk voortzetten. Ik wensch u
goeden morgen.”
En Raphael keerde naar zijn kantoor terug, het
hart wonderlijk verlicht.
Het was hem, alsof een loodzware drukkende
last hem ontnomen was geworden.
«Die arme jongen,” prevelde Emilie, toen Ra
phael vertrokken was. «Wat heeft hij toch? Zou
zijn hoofd een beetje van ^streek geraakt zijn
Dat zou jammer wezen.”
En over het vreemde tooneel van zooeven glim
lachende begon ze opnieuw te zingen, waarin
Raphaels bezoek haar zoo onverwacht gestoord had.
Ongeveer een uur na het vertrek van Isidore
Potard, hield een huurrijtuig stil voor diens wo
ning.
Een zeer jonge gesluierde dame trad naar bui
ten en schelde aan.
Een dienstmeisje opende de deur.
«Ik wenschte mejuffrouw Emilie Potard
oogenblik te «preken,” zeide de dame.
«Dan zal ik mejuffrouw even roepen,”
woordde het dienstmeisje
«Liefst, als het mogelijk is, zou ik haar op haar
eigen kamer willen spreken
«Ik zaj het zeggen, mevrouw.”
Na verloop van eenige minuten keerde het meisje
terug en verzocht de onbekende dame zoo vrien
delijk te willen zijn haar te volgen.
Emilie, nieuwsgierig, stond reeds op den drempel
van haar kamer, verzocht de onbekende binnen
te treden en zich neer te zetten en vroeg wat
mevrouw wenschte.
«Mejuffrouw, wat ik u te zeggen heb is uit
sluitend voor u alleen bestemd. Als er dus ge
vaar of mogelijkheid is dat wij beluisterd kunnen
worden, dan
«Daarvoor is niet het minste gevaar mevrouw,”
antwoordde Emilie
Verbazing stond op haar gelaat te lezen. Deze
verbazing nam nog toe toen de onbekende dame
opstond, haar naderde, hare beide handen greep
.en zeide
«Moed, mejuffrouw ik kom een onpleizierige
tijding brengen.”
«Een onpleizierige tijding, mevrouw Wat is
er dan voorgevallen?”
«Schep moed, mejuffrouw.”
Waarvoor, mevrouw
«O, ge zult er behoefte aan hebben, ach, ik
(ben de aangewezen persoon niet om jobstijdingen
over te brengen. Ach, dat men maar een ander
dit had opgedragen
Het was Emilie ónmogelijk een woord te spre
ken. Haar hart begon geweldig te kloppen. Haar
slapen bonsden. Eensklaps dacht zij aan Raphael
en zijn woorden. Zij wilde spreken, maar zenuw
achtigheid belette het haar.
«Hebt u nooit opgemerkt, mejuffer dat mijn
heer Potard zich met politiek bemoeide
«Met politiek, mevrouw Neen, ik heb dat
woord zelfs nooit uit zijn mond gehoord.”
Wordt vervolgd.)
k -a
o’"ï S
<3 1
cC
-a