ever
BOOM.
i
No. 7962.
Vieola,
"IER,
lenHaag.
FABRIEK.
Studio”
Vrijdag 11 Augustus 1899.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
38ste Jaargang.
i
M
Buiienlandscli Overzicht.
f
i
ver
tOT C”‘ Paris
ntsburgh,
aan de Geestbrug
I
:ters Jz.
FIS UIL LEI A.
ANNIBAL DE VONDELING.
aglijders
NRICBT1N6
BIJS
CENTEN.
NS DU
V erspreide Berichten.
i
v. d. WAALS
die ons geïllus-
het Zomernei-
i hebben, dit te
is voor
tductiewerk.
;aand gratin eh
1 I
ups
CÉS
ancs vry van alle
erhoüg'ing'.
‘lid tal NB
.K O U ÖK
DAMMER
'erk i
ITO AP
r briefkaart wordt
toegezonden door
Htbommeh
UNKtW'&Zz.
muon Tea
3 Melk.
Telefoon No. 82.
De (Jitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F
Engeland.
De Parbank te Londen, waar in Januari
jl. f 750.000 werd ontvreemd, is weder het
slachtoffer van een diefstal geworden. Men
mist een aantal Russische obligation, ter
waarde van een ton gouds. De diefstal moet
overdag hebben plaats gehad. Naar alle
zyden zpn waarschuwingen gezonden.
Oostenrijk.
By een tuinfeest te Linz zyn soldaten met
burgers slaags geraakt. Een soldaat gaf aan
zijn Duischgezindheid uiting door het zingen
van de „Wacht am Rhein”. Ondanks het
verbod van een onderofficier zong hij voort,
waarop deze hem door een patrouille wilde
doen gevangen nemen. Daartegen kwam het
publiek in verzet. De aanwezige militairen
werden in het nauw gebracht en ernstig be
dreigd. Toen daarop de gendarmen een paar
belhamels in hechtenis wilden nemen, gingen
de burgers tot dadelijkheden over. Tot zelf
verdediging trokken de militairen den sabel,
maar zy weerden zich wel wat al te kras, zoo-
dat vele niet in de zaak betrokken personen
werden gekwetst. De districtshoofdman her
stelde later de orde, echter bleef een zeer
opgewonden stemming tegen de militairen
heerschen.
gbaar bij
rijs van echtheid ia
n kurk steeds voor
den naam der Firma
PPE
De terechtzitting te Rennes met gesloten
deuren is zonder eenige stoornis afgeloopen,
evenals die van gisteren. Na generaal Cha-
moin heeft Paléologue het woord genomen
om de geheime dossiers uit te leggen. Men
meent dat de openbare terechtzitting Zater
dag zal worden hervat.
De bladen blyven zich byna uitsluitend
met de zaak bezighouden. Alle beweren in
lichtingen ontvangen te hebben nopens het
geen er in de zitting met gesloten, deuren is
voorgevallen, maar de berichten daaromtrent
zyn zóó uiteenloopend en zóó fantastisch, dat
daardoor het bewys geleverd wordt, dat
niemand er iets van weet.
De dag dat de nieuwe regeering in België
voor ’t eerst in de Kamer verscheen, was
vooral merkwaardig door de heftige rede
van Woeste tegen die regeering. Immers de
verklaring van de Smet de Naeyer en die
van Vandenpeereboom bevatten niets onver
wachts.
De eerste-minister beperkte zich tot twee
mededöelingenten eerste dat het kabinet
zich tot taak stelde de oplossing van het
kiesrechtvraagstuk, en dat het die oplossing
meende te hebben gevonden in volledige toe
passing van de evenredige vertegenwoordi
ging, en ten tweede dat men om het optreden
van een generaal in het ministerie niet moest
denken aan een onmiddelljjke legerhervor-
ming.
De verklaring van Vandenpeereboom kwam
hierop neer, dat het tegenwoordig kiesstelsel,
dat een groote party uitsluit, niet te hand
haven is dat alleen de evenredige vertegen
woordiging te verwezenijjken scheen, en dat
de afgetreden regeerders zich daarom als
goede soldaten aansloten by de verdedigers
van het nieuwe kabinet.
Smeets kwam dadelyk met een reeks van
vragen over de^plannen van het ministerie
aangaande het benoemen van socialistische
burgemeesters, het algemeen stemrecht, den
aigemeenen dienstplicht.
Toen stond Woeste op en zeide: „Wjj
deelen de gevoelens van de regeering ten
aanzien van het kiesrecht niet. Toen Newman
in Engeland heftig zyn opmerkelyken veld
tocht begon, verklaarde hy „Wie zal op de
trompet blazen, ajs men ten stryde moet
trekken Ik wil de trompet steken.” En
Woeste lÖfcek datzelfde van plan te zyn.
Hy beriepyzich op Sir Robert Peel, op Le
beau, op Liebaert, die indertijd by hun ge
voelen waren gebleven. Zoo bleef ook hy by
Gedenkschriften ran een Gelukzoeker
OF
Naar het Fransch.
door W. NUTTER.
Tèrwyl Chamberlain in hef Lagerhuis staat
te beweren, dat er sedert verleden week
Vrijdag niets geschied is, wat de Regeering
van meening kan doen veranderen, wordt
aan de „Westm. Gazette” uit Kaapstad ge
meld, dat voortdurend in de kolonie troepen
bewegingen plaats hebben waardoor de
Boeren worden geprikkeld en waardoor als
het ware officiéél wordt gewerkt, om de
stemming tegen de voorstellen van Cham
berlain aan te wakkeren. En het blad vraagt:
of dat nu een eerlijke en onbevooroorneelde
staatkunde is
Inzending van Ad verten tien tot 1 uur des midd.
i werkelijke hulp
lillllN.IILIIIIKIW
Het voornaamste deel der troonrede waar
mede de Britsche Parlementszitting is ge
sloten, heeft betrekking op het verzoekschrift
aan do Koningin van de Britsche onderda
nen in Transvaal. Daaromtrent werd o. m.
gezegd:
„De positie van Myn onderdanen in de
Zuidafrikaansche Republiek is onvereenigbaar
met de beloften van een geljjke behandeling,
die de grondslag zyn geweest, waarop Ik
aan de Republiek binnenlandsche onafhan
kelijkheid heb gegeven. De onrust daaruit
ontstaan, is een voortdurende bron van gevaar
voor den vrede en den voorspoed van myn
gebied in Zuid-Afrika. Onderhandelingen
daarover met de Transvaalsche regeering zyn
nog hangende”.
Verder wordt in de sluitingsrede gezegd,
dat de betrekkingen met vreemde mogendheden
van vredelievenden aard zyn. Hoewel de uit
slag van de Haagsche Vredesconferentie niet
ten volle overeenstemt met de loffelijke bedoe
lingen welke zy geroepen was te vervullen,
heeft zy toch het zeer aanzienlyk succes
gebracht van de instelling van een perma
nent Hof van Arbitrage, dat niet nalaten
zal de veelvuldigheid van den oorlog te
verminderen, terwyl de uitbreiding van de
conventie van Genève zyn gruwelen zal ver
zachten.
De rede maakt melding van de sluiting
van de Nylconventie met Frankrijk en van
de overeenkomst met Rusland regelende de
voorwaarden onder welke elk van beide regee-
ringen de ontwikkeling van de spoorwegonder
nemingen in China door haar eigen onderda
nen zal aanmoedigen.
Het slot der rede handelt over den onvol
doenden regenval in West- en Centraal-Indië.
Inty'ds zyn maatregelen genomen om hon
gersnood te keeren, en behelst een betuiging
van droefheid over het onverminderd voort
woeden der pest.
erd©
izon, water, licht,
landeling van ze-
n als gevolg van
gdige buitensporig-
bieekzuefat, maar-
irinr, Ziekten der
rbeuiuatisniuB.
ekten. Billijk pen-
in speciale geval-
ivrage gratis en
265)
Werd hij, Raphael, overwonnen, dan was Emi-
lie verloren immers juist Emilies verderf zou
zijn nederlaag zijnwas hij overwinnaar, redde
hij Emilie, dan had hij zich iemand die machtig
en rijk en gewetenloos was tot onverzoenlijken
vijand gemaakt. De markies zou hem voorzeker
vervolgen, hem het leven verbitteren, misschien
oorzaak zijn dat zijn verleden openbaar werd.
«Altijd dat ellendige verleden! Maar toch
zal vrees me ditmaal niet weerhoudén. Ik heb
lief, ik bemin de liefde zijn alle dingen mo
gelijk!”
En als met nieuw leven, nieuwe hoop, nieuwen
moed bezield hief hij het hoofd op, zich in staat
gevoelende om alles te doen. Hij beschouwde
zijn patroon.
Deze was als vernietigd De achtereenvolgende
schokken die deze dag gebracht had, en de over
spanning die van oogenblik tot oogenblik door
nieuwe teleurstellingen en onaangenaamheden in
hevigheid toenam dreigden hem van alle geest
kracht te berooven, zijn lichaamskracht zelfs scheen
als gebroken.
hoofdinhoud dat Emilie reeds teruggekeerd was
in haar woning, of dat zij juist gelijktijdig met
hem dat doen zou.
En zij kwamen thuis.
Emilie was nog niet teruggekeerd. Het minste
nieuws omtrent haar was niet ontvangen, de
minste aanwijzing had zich niet opgedaan
Potard, door zijn eigen redeneeringen, die op
niets steunden, misleid, was niet in staat deze
nieuwe teleurstelling hij noemde het eene
teleurstelling te doorstaan. Op de tijding dat
er geen tijdingen hoegenaamd omtrent Emilie aan
gekomen waren, staarde hij wezenloos voor zich,
viel op een stoel neer en schudde het hoofd Hij
had op dat oogenblik het voorkomen van iemand
die iets niet goed begrijpt en met zijn verstand
worstelt om doorzicht te verkrijgen. Onsamen
hangende woorden gingen over zijn lippen. Dikke
zweetdroppelen kwamen op zijn voorhoofd en
biggelden als tranen door zijn gepeinigd brein
geschreid in zijn baard.
Eensklaps stond hij op, wankelde als een dron
ken man, greep om zich en zou neergestort zijn
als Raphael hem niet tijdig had ondersteund en
hem op zijn stoel gezet had
Toen verbórg de ongelukkige vader het hoofd
in beide handen en bleef onbewegelijk zitten.
Raphael ging naar buiten. Hij had een plan.
Hij gevoelde, dat het toeval hem zeer gunstig zou
moeten zijn wilde hij slagen in het opsporen van
Emilie in de stad der millioenen, bijna geheel
zonder aanwijzingen. Maar hij had groot geloof
in zijn goed gesternte.
Hij begaf zich op weg.
Te Weenen heeft in een particulier huis
een duel op de sabel plaats gehad tusschen
het lid van den ryksraad Wolf en den «af
gevaardigde naar den Boheemsche landdag
Krzepek. Vier malen trokken de heeren hef
tig op elkaar los. Reeds by den eersten aan
val kreeg Wolf een sabelhouw over het ge
zicht. Maar hy wilde niet ophouden, al was
hy feitelijk reeds in een toestand van minder
heid, en werd toen nog een paar maal aan
het hoofd getroffen. Zyn tegenstander had
ook eenige kleine wonden. De aanleiding tot
deze slachtpartij was de bewering van Krzepek
in een Boheemsch blad, dat Wolf alleen on-
gevaarlyke tegenstanders uitdaagde.
Amerika.
In de haven van Bar, een zeestadje in
den staat New-York, dat des zomers veel
door pleizierreizigers wordt bezocht, is de
steiger van een stoompont ingestort. By de
aankomst van de pont drongen alle wach
tenden naar voren, zoodat hun volle gewicht
werd geconcentreerd op een klein gedeelte
van het plankier. De steiger bezweek daar
onder en twee honderd menschen stortten
te water. Er onstond een verschrikkelijke
paniek. Mannen en vrouwen vochten om
Hij overdacht nogmaals den toestand. Al wat
hij wist, of tenminste moende te weten, was, dat
de markies de Chateaiidirn Emilie verborgen
hield, en dat niet in zijn woning, niet in zijn
hotel in kwartier Saint-Lazare. Het was thans de
vraag dus waarheen hij haar had doen voeren.
«Misschien is zij op dit oogenblik reeds uren
ver van Parijs verwijderd,” dacht Raphael «Mis
schien voert een postrijtuig haar iedere seconde
meer buiten ons bereik, verder van ons weg
Misschien verweerde zij zich op datzelfde oogen
blik wanhopig, zijn naam uitgillende, om hulp
kermende, tegen den laaghartigen aanrander mis
schien was zij opgesloten en streng bewaakt als
een gevangene
Onwillekeurig verhaastte de jonkman zijn schre
den, de vuisten saamgeknepen, zwerende haar te
zullen vinden, zijn hart van koelheid beschuldi
gende omdat het hem niet gevoelen deed waar
hij Emilie kon vinden.
«Waar haar te vinden riep hij uit, als een
wanhoopskreet.
«Hoe uit te vinden waar zij is
«Ik heb geen tijd te verliezen. Ik mag niet
tevreden zijn als ik haar te eeniger tijd vind
ik moet haar dadelijk vinden, dadelijk
Hij liep zeer snelzonder bepaalde richting,
half en half van den hemel verwachtende, eischen-
de, zijn schreden te besturen
«Het noodlot, het toeval, de duivel of de Voor
zienigheid ziedaar degenen die alleen in staat
zijn om mij te helpen. Die alleen weten waar
zij is.
Wordt vervolgd
het«zyne. Hy beschuldigde de katholieke
voorstanders van de evenredige vertegen
woordiging dat zy, door hun samengaan met
de oppositie, de straatonlusten hadden uit
gelokt. En daarna begon hy een geregeld
requisitoor tegen de Lantsheere, de Smet de
Naeyer, Theodor, Lorand. Hy noemde het
ministerie een ongeluks-ministerie. Ten slotte
vroeg hy of de regeering de wet op de
werkmanspensioenen zou handhaven, en of
zy den persoonlijken dienstplicht zou invoeren.
Wat de pensioenen betrof, belQofde de Smet
een nader onderzoek, op de andere vraag
kon hy niet antwoordende regeering had
zich noch vóór, noch tegen den persoonlijken
dienstplicht verbonden.
Na een verward debat over de verklarin
gen van de regeering, ontstond er een kort
twistgesprek tusschen Lorand en de socia
listen, die hem, volstrekt ten onrechte, be
tichten dat hij zyn belofte niet heeft gehouden.
Vervolgens vroeg Smeets of de regeering
na de oplossing van het kiesrechtvraagstuk
heen zou gaan en de Kamer zou ontbinden.
De Smet antwoordde bevestigend. Hy las
het koninklijk besluit voor, waarby het ont
werp Vandenpeereboom wordt ingetrokken,
en diende een nieuw ontwerp in. Dit ontwerp
past de evenredige vertegenwoordiging toe
in het geheele land. De kiesdistricten worden
gewijzigd. Een quorum wordt niet vereischt.
De vergadering eindigde met de aanneming
van een motie om zonder meer over te gaan
tot de orde van den dag.
De Transvaalsche Volksraad heeft nog
geen besluit genomen over het voorstel van
Chamberlain. De geruchten, in de Kaapko
lonie verspreid en door Jingo-correspondenten
als „volkomen waar” naar Engeland geseind,
dat de Volksraad besloten heeft, de voor
stellen niet aan te nemen, zyn onwaar ge
bleken.
Toch zou zulk een houding van den Volks
raad volkomen begrijpelijk en verdedigbaar
zyn. De „Times-correspondent” te Johannes
burg ziet dat zelfs in, als hy seint: De Volks
raad is voornemens het voorstel af te wijzen
als zynde in stryd met de bepalingen der
Conventie, waarin bepaald wordt dat Enge
land niet het recht heeft zich te mengen
in de binnenlandsche aangelegenheden van
Transvaal.”
Doch Reuter meldt uit Pretoria, dat de
openbare meening daar gunstig voor de aan
neming gestemd is, indien de Regeering der
Z.-A. Republiek daardoor tevens een eerlyke
tegemoetkoming aan haar wenschen kan ver
krijgen, voornamelijk wat het beginsel van
arbitrage betreffende de geschillen betrejt.
Raphael kreeg diep medelijden met den onge-
lukkigen vader van Emilie, en begon te trachten
hem moed in te spreken en de hoop in hem te
verlevendigen.
«Wat nu te doen vroeg Potard.
«Eerst maar naar huis, antwoordde de jonk
man, wien eensklaps een gedachte door het hoofd
g «Naar huis vroeg Potard, «wat moeten wij
thuis doen
«In de eerste plaats kennis nemen of niels in
onze afwezigheid zich heeft voorgedaan. Misschien
wachten ons belangrijke tijdingenik weet het
niet, het is mogelijk."
«Zoudt gij denken dat tijdingen betreffende
Emilie ons thuis wachten
«Ik geloof dat jhet mogelijk is; en ik geloof
dat het waarschijnlijk is ook.”
«Ja. laten wij maar huiswaarts keeren. Mis
schien is zij reeds thuis, misschien hebben wij
ons te spoedig bevreesd gemaakt, misschien de
zaken veel te donker ingezien. Wie weet komt
alles terecht en in orde
Raphael vond het niet noodig zijn patroon in
diens illusiën te storen. Naar den toon waarop
hij aldus de zaak overluid overdacht te oordeelen,
geloofde hij zelf niet zeer sterk aan de kracht van
zijn hoopvolle schildering.
Ziende dat Raphael hem niet tegensprak en
misschien de ware reden daarvan begrijpende en
reeds daardoor aan het twijfelen gebracht begon
hij alle mogelijkheden te veronderstellen en daarna
als feiten aan te merken. En van elke conclusie
waartoe hij veronderstellenderwijze kwam, was de
Telefoon No. 69
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels A 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
s
