IUIS. J' ,:.S= - 125— - 145— - 160— - 155— - 180.— RIJWIELEN op n Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken, Maandag 91 Augustus 1899. No. 7970. 38ste Jaargang. 7EBVEBU/ Buitenlaiidscl) Overzicht. t v UTKR, - Gouda w z TfrïïV'i .tte Vitrages n. EIMEtt otterdam. Az... LOOPEN: solide partij: IJKE HING. HBIJABMH ZIEKEN fijt bij Geestbrug. SCHOTTW OVER Slooten. Wateren en Riolen. FEUILLETON. 4 Inzending van Advertentiën tot 1 uur des tnidd. Verspreide Berichten. cherlj V i OK LATER meer Telefoon No. 8» De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is f 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers V IJ F CENTEN. TIJN te Gouda en telkens aanvan- 1O «re jrre- >e Kobekbevm” JROOT aan de TEN voor kleine IDEREN, welke ilzaken van een otaal verkocht rd te bezichtigen 399 van 1 tot 6 egenheid bestaat issiën. den Koning )A de fleer en en verven van roben, alsook alle feld RÜ88EL8CHE-, en andere TA- IWEELEN, VE EN en andere 18, OVERLOO- ILOEMDE-, NA- fBNA- en andere MATTEN. GE- UWE WOLLEN •WATTEERDE I SPREIEN, GE- SEN, ENGEL- indere TAFEL- hermen f 87. fiOIDSCHE com w ,-GJIS :r. het «toornen van enz. worden naar de geverfd. toomd of geverfd de gezondheid tnige kosten gratis eid voor eene ge len met mij mijne m. p wrv— &ZM. Des anderen daags ging alles in de fabriek van den meubelfabrikant als naar gewoonte. Alles was verklaard geworden. Wederzijdsch had elk zijn bevindingen medegedeeld. Ieder op zijn beürt vertelde zijn ervaringen. Potard drukte beurtelings zijn dochter en Ra phael de hand, noemde hen schertsend zijn geliefde kinderen en was opgewonden van vreugde. De toon, waarop hij telkens sprak van zijn ge liefde kinderen, viel Raphael bijzonder op. Hij ontleende nieuwe hoop aan die woorden. Het kon niet zijn, dat ze onwillekeurig of louter in opwelling van blijdschap,-geuit werden. Als dat het geval was, waarom keek Potard hem dan lachend aan en bkfosde Emilie. terwijl ze zich haastig afwendde en zeer*verward scheen? den met inspanning. Billot ging er zolfs voor verzitten. De uiteenzetting van Picquart werd slechts eenmaal gestoord, by het begin, toen Roget van zyn plaats af het wqord vroeg. Piccgnart was in een paar woorden opgeko men tegen het ware requisitoir dat de gene raal tegen hem had gehouden. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Gouda; Gelet op de artt 148156 der Algemeene Po litie Verordening voor deze Gemeente Brengen ter kennis van de eigenaren en de bruikers van de niet aan de Gemeente toebehoo- rende binnen de bebouwde kom gelegen Slooten, Wateren en Riolen, dat op Maandag den 28 en Dinsdag den 29 Augustus a.s., eene Schouw over die wateren enz. zal worden gedreven. Belanghebbenden worden herinnerd aan hunne verplichting om te zorgen dat hunne Slooten of Wateren voldoen aan de afmetingen, genoemd in art. 15a der bovenbedoelde Verordening en be hoorlijk zijn opgesloot zoodat geene boomstammen over of takken in het water hangen en dat die Slooten, Wateren of Riolen gezuiverd zijn van vast of drijvend vuil, welke de doorstrooming van het water kunnen belemmeren of stank of stank- verwekkende uitdampingen kunnen veroorzaken. Onverminderd de straf op de overtreding ge steld, zijn de eigenaren of gebruikers verplicht de geconstateerde gebreken binnen 8 dagen te her stellen. De Naschouw zal plaats hebben op Maapdag den 11 September e.k. Gouda, den x8 Augustus 1'899. Burgemeester en Wethouders van Gouda, R. L. MARTENS. De Secretaris, BROUWER. «71) En "tegelijkertijd kwam er een gevoel van on uitsprekelijke dankbaarheid jegens haren bevrijder in haar hart'., Zij greep de hand des jongelings,4Hrukte die in vervoering en wilde dezelve in haar Jtrwarring aan haar lippen brengen. Raphael voorkwam haar. Hij greep de hare en drukte er een kus op, niet den kus der begeerte, van den hartstocht, maar een kus van eerbiedige toewijding. 1 Emilie kwam geheel tot haar zelve. Zij begon allerlei vragen te doen. >0, mijnheer Louis,” zeide zij, «wqj was uw vermoeden gegrond, dat mij een ramp dreigde. Had ik maar niet mijn belofte aan u, om niet de ouderlijke woning te verlaten, gebroken Maar de. strik was zoo listig gespannen Hoe hebt ge zoo spoedig kunnen uitvisschen, waar men mij had heengevoerd? Wat heeft u toch mij op het spoor doen komen in zoo’n korten tijd? Hoe hebt ge zoo ganw de plaats gevonden, waar (k^opgesloten was?” >Hoe hebt ge het aangelegd om zoo tot mij Omtrent de zitting van den Krijgsraad te Rennes slechts eenige mededeelingen. Het verhandelde is van te grooten omvang voor ons blad. «By de opening van de zitting heerscht er groote kalmte. In de kaal bemerkt men advocaat Mornard. De zitting .wordt te half zeven geopend. Dreyfus schijnt niet zeer vermoeid. By de opening van de zitting zegt Picquart, dat de zaak QueneDé, waaromtrent generaal Roget een waar requisitoir uitsprak, in Juli 1898 voorviel, op ’t oogenblik toen hij we gens familierouw verlof had. Quenellé, door de justitie gevat, was op heeterdaad betrapt. t Roget zegt, dat hij zal antwoorden. Picquart verdedigt zich er tegen, ooit mededeeling van geheime stukken aan de rechters buiten den, beschuldigde off te hebben gegeven. Omtrent den zin in het bordereau„Je vais partir en manoeuvres,” verklaart Picquart: Er was geen sprake van Gedenkschriften van een Gelukioeker AOIÊAL DE°VONDELÈG. Naar het Fransch. door W. NUTTER. Drie weken verliepen na de gelieurtenissen van de laatste hoofdstukken. Raphael, gehoor gevende aan de hem ingescha- ►pen wellevendheid, had aan het diotel de Chateau- dieu naar den toestand van den markies doen informeeren, waardoor hij had vernomen dat deze buiten gevaar was én naar eene badplaats ver trokken was, op raad zijner geneesheeren Van deze zijde gerustgesteld, gaf Raphael zich geheel over aan zijn droomen over een toekomst vol heil, vol gelukzaligheid, aan zijne droomen en illusies omtrent zijn liefde voor Emilie Potard. En hij had van alle zijden hoop. Na den avond in het rijtuig hadden de beide jongelieden nog niet over liefde gesproken. Beiden schenen zelfs dit onderwerp te vermijden. Maar de blikken die zij wisselden zeiden dan de meest welsprekende betoogen.- Emilie was niet van een uitermate hartstochte lijke, ongeduldige natuur. Zij vergat zichzelve niet. Wordt vervolgd). Het is met de kanaalwet in het Pruisische Lagerhuis wel treurig geloopen, maar niet zoo erg als de berichten van gisteren zouden hebben kunnen "doen vermoeden. Wel zyn de twee voornaamste artikelen, zoowel het Mid delland kanaal als het vervolg van het Dort- mund-Eems-kanaal, afgestemd, maar er zyn nog eenige artikelen aangenomen en die kun nen den grondslag vormen voor een behandeling in het Hoogerhuis. Zaterdag heeft nu de derde lezing plaats en wordt de gemutileerde wet, zooals waarsjjhynlyk is, daarby aangenomen, 'dan kan zy naaf net Hoogerhuis gaan, dat zeker meer eerbied zal hebben, dan de Kamer van afgevaardigden vo<^ het woord des Kei zers, yan kan het Hoogerhuis de wet ^eer in haar ouden vorm herstellen en haar daarna aan de Kaper terug zenden. Maar dat zal nog wel een tydje duren. En wie weet, wel licht is tegen dien tyd, door concessies by de regeling van het kiesrecht voor de ge meenten hot centrum voor de kanaalwet ge wonnen, waarop zy dan toch nog kan worden aangenomen. x De Voss. Ztg. wyst er op hoezeer de Con servatieven in dit geval met twee njaten me ten. Anders is het enkele woord defKeizers voor hen steeds genoeg om te gehoorzamen, en thans, terwjjl de Keizer zich met zoo groote beslistheid over de kanalen heeft uitgelaten en de aanleg daarvan zelfs in de zitting namens den generalen stat door een kolonel op militaire overwegingen en zeer goed is verdedigd, thans weigeren zjj, nu z(j meenen, dat het voorstel der regecring hun eigen zak raakt, omdat zij’ denken dat de nyverheid wel, de landbouw geen belang heeft by de kanalen. De rechterzijde heeft het nog in de zitting van Woensdag verklaard-: zy verlangt een sterk koningschap, zy meent, dat de bevoegdheden, die de kroon volgens de grondwet heeft tegenover het parlement en de gemeenten moeten worden gehand haafd ja, maar slechts wanneer de Koning haar zin doet. 1 De regeering heeft ten slotte naar het schijnt het ontwerp vry slap verdedigd, niet zoo sterk als men na ’s keizers woorden te Dortmund verwacht had, maar misschien zag zy in, dat het doel toch eerst langs een omweg zou kunnen worden jjereikt. Frankrijk. .Sedert Zaterdagmorgen 6 uren, dus juist oen week, zit Jules Guérin nu opgesloten in zijn „yetfting” in de Rue de Chabrol en aan de Kamerafgevaardigden, generaal Jacquet en Magne, heeft hy wjderom eons verklaard dat do belegerden besloten hebben „weer stand te bieden tot hun jongsten snik.” Naby do Rue de Chabrol hebben voortdurend manifestation plaats ten gunste van Guérin. De deur van het huis wordt door republi- keinsohe gardes bewaakt. In het huis be vinden zich 43 personen, onder wie een 70- jarige letterzetter en een 20-jarige anarchist. DinTSCHLAND. Door het internationale congres tegen tu berculose is een wedstrijd uitgeschreven voor de beste populaire brochure over de tering als volksziekte. Een prys van 4000/mark is daarvoor uitgeloofd. Oobtrniujk-Honoaruv. 4 Na afloop van een eergisteren te Hernals gehouden vergadering van Duitsch-nationalen wilden de deelnemers, meest studenten, een zaal binnengaan, waar een muziekuitvoering gegeven werd. De bezoekers en de bedienden trachtten dat te verhinderen, waardoor een vechtpartij ontstofid. Do politie kwam tus- schenbejden on arresteerde 7 personen. In Budapest word een uit soldaten bestaan de rooversbendo gepakt, die sedert maanden uit de militaire magazijnen matrassen, dekens, T9 enz. wegstalen. Door eene aangifte ontdekte men ’s nachts dat drie soldaten over don muur van oen militaire dépót balen op straat wierpen die door drie anderen soldaten op een transportwagen geladen worden. Nu snelde een gereed gehouden patrouille ter plMtso en nanj de dieven gevangen. Op den wagen gevonden zich toen reeds 8000 *dokens en verscheidene groote balen, die linnengoed van officieren bevatten. De geheele waarde van deze te rechter tyde geredde waren be droeg maar even 25,000 guldens. Uit een ingesteld onderzoek bleek het interessante feit dat een lid der patrouille, die de dieven gevangen genomen had, by de affaire be trokken was. Het gestolené was door den koopman H. tegen zeer lagen prys ingekocht die het dan naar een in Gallicië wonende armee-leverancier verzond, die het dan weer aan de militaire administratie terug verkocht. Ook verscheidende andere civiele personen zyn sterk gecompromiteerd. Raphael's hart klopte telkenmale ais zijn hoop nieuw voedsel kreeg. Hij begon te gelooven dat zijn ongelukster ein- delijk moede was onheil over zijn hoofd te bren gen, of dat zij eindelijk haar noodlottigen invloed qp hem had verloren, dat thans geluk voor hem modelijk zou worden. Het noodlot was het ten laatste moede hem ten doode toe te vervolgen Zou hij gelukkig zijn? Telefoon No. lil AD VERTENTIEN worden geplaatst van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer l<> Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsiRiimte. toestand van Isidore Potard in zijn afwezigheid erger had kunnen worden. Daarom besloot hij Emilie eenigermate voor te bereiden Langzamerhand bracht hij haar op de hoogte van het feit, dat hij haar vader in minder gunstige omstandigheden had achtergelaten, dat hij eenigs- zins ongesteld was. Emilie werd bleek. Zonder op iets acht te slaan, snelde zij naar haar vaders kamer en wierp zich om den hals van Isidore. En ook ditmaal verwezenlijkten zich Raphaels beAkeningen, want louter het zien van zijn dochter bracht op eenmaal leven in zijn we zenloos en als verdoold Jichaam. Hij rees overeind op zijn legerstede, omhelsde zijn dochter toet he vigheid en kuste haaf har,tstochtelijk. dat de „stagiaires” naar de manoeuvres,zou den gaan. Picquart spreekt lang over de tegenspraken der schrifkundigen en onderwerpt het geheim dossier aan een examen. Picquart zegt dat het hem gemakkelijker zou zyn, zyn opmerkingen te maken, zoo hy het dossier onder de oogen had. De president zegt, dat dit een onmogelijke zaak is. Picquart betreurt dit. Het gehoor volgt met groote aandacht de langdurige uitleggingen die door Picquart aan den krijgsraad worden geleverd. De helderheid van de taal en de juistheid der uiteenzettingen van Picquart trekken zeer de opmerkzaamheid. Hy vervolgt zyn zeer zakelyke uit leggingen te midden van de grootste stilte. Dreyfus schynt groot belang in de ver klaringen van Picquart te stellen. De rechters van den krijgsraad luisteren ook zeer aan dachtig evenals de oud-misters“van oorlog, generaal Billot en generaal Zurlindem Mevrouw Henry woont heden de zitting niet by. Na het onderzoek van het bordereau deelt Picquart mede hoe hy de nietigheid van de beschuldigingen tegen Dreyfus constateerde. Hy spreekt vervolgens over het „petit bleu.” Sprekende over de slechte inlichtingen over Esterhazy zegt Picquart: hy had deelge nomen in een Engelsche maatschappij en aangenomen deel uit te maken van den Raad van Beheer van dje maatschappij, wat van de z|jde van een officier niet k?n worden /toegestaan Zyn leven was stormachtig. Hy speqlde aan de beurs, leefde met juffrouw Pays en leidde een ongeregeld bestaan. Picquart spreekt van de pogingen van de bladen om hem van bedrog te beschuldigen op het punt van het petit bleu. Hy verdedigt zich tegen de beschuldigingen, die tegen hem zyn ingebracht wegens zijn drdlen met het openen van de nasporingen omtrent Ester- hazyc Hy had gedraald uit voorzichtigheid, om niet te vervallen in de fout die men jegens Dreyfus had begaan. (Blyken van goedkeuring.) In een meesterlijke uiteenzetting van even twee en een half uur heeft Picquart nog etps verteld de wyze waarop hy tot overtuiging was gekomen dat Esterhazy de schrijver van het borderel en Dreyfus onschuldig was. Hy heeft zyn verhaal afgebroken by de scène tusschen Gonse en hem op 15 September, waarvan getuige de waarheid op de meest besliste wyze volhoudt. Van do gehoorde getuigen waren slechts Mercier (in politiek), Billot, Zurlinden, Roget en Bertulus aanwezig. De generaals luister- door te dringen En wat gat u moed en 'kracht om zulk een ge vaarlijke zaak te ondernemen?” Op* al de voorgaande vragen had Raphael met een glimlach geantwoord. Maar bij deze laatste opende hij den mond om iets te zeggende woorden wilden niet over zijn lippen. Het was hem alsof zijn keel toegeschroefd werd. Emilie zag dit. Zij drong aan op antwoord Toen zeide Raphael, aarzelend, stotterend, bijna onhoorbaar »De moed en de kracht waarvan u spreekt had ik, omdat ik u lieiheb Het was donker in het rijtuig. Raphael kon de uitwerking zijner woorden niet zien. Maar de hand van het meisje, jiog altijd in de zijne rustende, trilde. Dit was het eenige, wat hij als antwoord kon beschouwen. Maar, dit weinige was hem voldoende. Van dit oogenblik af» tot hunne thuiskomst wis selden zij geen énkel woord meer. Het rijtuig stond ten laatste stil Opzettelijk had Raphael nog niet van haren vader gesproken, noch v^in de vreeselijke angsten die hij uitgestaan had, noch over den toestand waarin hij hem achtergelaten had. Voorts hoopte hij, dat de vreugde van de be houden thuiskomst van Emilie den ouden Potard op eenmaal uit zijn toestand vai> onverschillige verdooving zou opwekken. Maar niettemin Voorzag hij de mogélijklWid, dat dit niet het geval zou kunnen zijn, dat de

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1899 | | pagina 1