IUIS.
J'
,:.S=
- 125—
- 145—
- 160—
- 155—
- 180.—
RIJWIELEN op
n
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
Maandag 91 Augustus 1899.
No. 7970.
38ste Jaargang.
7EBVEBU/
Buitenlaiidscl) Overzicht.
t
v
UTKR, - Gouda
w
z
TfrïïV'i
.tte Vitrages
n.
EIMEtt
otterdam.
Az...
LOOPEN:
solide partij:
IJKE
HING.
HBIJABMH
ZIEKEN
fijt bij Geestbrug.
SCHOTTW
OVER
Slooten. Wateren en Riolen.
FEUILLETON.
4
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des tnidd.
Verspreide Berichten.
cherlj
V
i
OK LATER
meer
Telefoon No. 8»
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is f 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F CENTEN.
TIJN te Gouda
en
telkens aanvan-
1O «re jrre-
>e Kobekbevm”
JROOT aan de
TEN voor kleine
IDEREN, welke
ilzaken van een
otaal verkocht
rd te bezichtigen
399 van 1 tot 6
egenheid bestaat
issiën.
den Koning
)A de fleer
en en verven van
roben, alsook alle
feld
RÜ88EL8CHE-,
en andere TA-
IWEELEN, VE
EN en andere
18, OVERLOO-
ILOEMDE-, NA-
fBNA- en andere
MATTEN. GE-
UWE WOLLEN
•WATTEERDE
I SPREIEN, GE-
SEN, ENGEL-
indere TAFEL-
hermen f 87.
fiOIDSCHE com w
,-GJIS
:r.
het «toornen van
enz.
worden naar de
geverfd.
toomd of geverfd
de gezondheid
tnige kosten gratis
eid voor eene ge
len met mij mijne
m. p
wrv—
&ZM.
Des anderen daags ging alles in de fabriek van
den meubelfabrikant als naar gewoonte. Alles
was verklaard geworden. Wederzijdsch had elk
zijn bevindingen medegedeeld. Ieder op zijn beürt
vertelde zijn ervaringen.
Potard drukte beurtelings zijn dochter en Ra
phael de hand, noemde hen schertsend zijn geliefde
kinderen en was opgewonden van vreugde.
De toon, waarop hij telkens sprak van zijn ge
liefde kinderen, viel Raphael bijzonder op. Hij
ontleende nieuwe hoop aan die woorden. Het
kon niet zijn, dat ze onwillekeurig of louter in
opwelling van blijdschap,-geuit werden. Als dat
het geval was, waarom keek Potard hem dan
lachend aan en bkfosde Emilie. terwijl ze zich
haastig afwendde en zeer*verward scheen?
den met inspanning. Billot ging er zolfs voor
verzitten. De uiteenzetting van Picquart werd
slechts eenmaal gestoord, by het begin, toen
Roget van zyn plaats af het wqord vroeg.
Piccgnart was in een paar woorden opgeko
men tegen het ware requisitoir dat de gene
raal tegen hem had gehouden.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Gouda;
Gelet op de artt 148156 der Algemeene Po
litie Verordening voor deze Gemeente
Brengen ter kennis van de eigenaren en de
bruikers van de niet aan de Gemeente toebehoo-
rende binnen de bebouwde kom gelegen Slooten,
Wateren en Riolen, dat op Maandag den 28 en
Dinsdag den 29 Augustus a.s., eene Schouw over
die wateren enz. zal worden gedreven.
Belanghebbenden worden herinnerd aan hunne
verplichting om te zorgen dat hunne Slooten of
Wateren voldoen aan de afmetingen, genoemd in
art. 15a der bovenbedoelde Verordening en be
hoorlijk zijn opgesloot zoodat geene boomstammen
over of takken in het water hangen en dat die
Slooten, Wateren of Riolen gezuiverd zijn van
vast of drijvend vuil, welke de doorstrooming van
het water kunnen belemmeren of stank of stank-
verwekkende uitdampingen kunnen veroorzaken.
Onverminderd de straf op de overtreding ge
steld, zijn de eigenaren of gebruikers verplicht de
geconstateerde gebreken binnen 8 dagen te her
stellen.
De Naschouw zal plaats hebben op Maapdag
den 11 September e.k.
Gouda, den x8 Augustus 1'899.
Burgemeester en Wethouders van Gouda,
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
«71)
En "tegelijkertijd kwam er een gevoel van on
uitsprekelijke dankbaarheid jegens haren bevrijder
in haar hart'.,
Zij greep de hand des jongelings,4Hrukte die
in vervoering en wilde dezelve in haar Jtrwarring
aan haar lippen brengen. Raphael voorkwam
haar. Hij greep de hare en drukte er een kus
op, niet den kus der begeerte, van den hartstocht,
maar een kus van eerbiedige toewijding.
1 Emilie kwam geheel tot haar zelve. Zij begon
allerlei vragen te doen.
>0, mijnheer Louis,” zeide zij, «wqj was uw
vermoeden gegrond, dat mij een ramp dreigde.
Had ik maar niet mijn belofte aan u, om niet de
ouderlijke woning te verlaten, gebroken Maar de.
strik was zoo listig gespannen
Hoe hebt ge zoo spoedig kunnen uitvisschen,
waar men mij had heengevoerd?
Wat heeft u toch mij op het spoor doen komen
in zoo’n korten tijd?
Hoe hebt ge zoo ganw de plaats gevonden,
waar (k^opgesloten was?”
>Hoe hebt ge het aangelegd om zoo tot mij
Omtrent de zitting van den Krijgsraad te
Rennes slechts eenige mededeelingen. Het
verhandelde is van te grooten omvang voor
ons blad.
«By de opening van de zitting heerscht er
groote kalmte. In de kaal bemerkt men
advocaat Mornard. De zitting .wordt te
half zeven geopend. Dreyfus schijnt niet
zeer vermoeid.
By de opening van de zitting zegt Picquart,
dat de zaak QueneDé, waaromtrent generaal
Roget een waar requisitoir uitsprak, in Juli
1898 voorviel, op ’t oogenblik toen hij we
gens familierouw verlof had.
Quenellé, door de justitie gevat, was op
heeterdaad betrapt. t
Roget zegt, dat hij zal antwoorden.
Picquart verdedigt zich er tegen, ooit
mededeeling van geheime stukken aan de
rechters buiten den, beschuldigde off te
hebben gegeven. Omtrent den zin in het
bordereau„Je vais partir en manoeuvres,”
verklaart Picquart: Er was geen sprake van
Gedenkschriften van een Gelukioeker
AOIÊAL DE°VONDELÈG.
Naar het Fransch.
door W. NUTTER.
Drie weken verliepen na de gelieurtenissen van
de laatste hoofdstukken.
Raphael, gehoor gevende aan de hem ingescha-
►pen wellevendheid, had aan het diotel de Chateau-
dieu naar den toestand van den markies doen
informeeren, waardoor hij had vernomen dat deze
buiten gevaar was én naar eene badplaats ver
trokken was, op raad zijner geneesheeren
Van deze zijde gerustgesteld, gaf Raphael zich
geheel over aan zijn droomen over een toekomst
vol heil, vol gelukzaligheid, aan zijne droomen en
illusies omtrent zijn liefde voor Emilie Potard.
En hij had van alle zijden hoop.
Na den avond in het rijtuig hadden de beide
jongelieden nog niet over liefde gesproken. Beiden
schenen zelfs dit onderwerp te vermijden.
Maar de blikken die zij wisselden zeiden
dan de meest welsprekende betoogen.-
Emilie was niet van een uitermate hartstochte
lijke, ongeduldige natuur. Zij vergat zichzelve
niet.
Wordt vervolgd).
Het is met de kanaalwet in het Pruisische
Lagerhuis wel treurig geloopen, maar niet
zoo erg als de berichten van gisteren zouden
hebben kunnen "doen vermoeden. Wel zyn de
twee voornaamste artikelen, zoowel het Mid
delland kanaal als het vervolg van het Dort-
mund-Eems-kanaal, afgestemd, maar er zyn
nog eenige artikelen aangenomen en die kun
nen den grondslag vormen voor een behandeling
in het Hoogerhuis. Zaterdag heeft nu de derde
lezing plaats en wordt de gemutileerde wet,
zooals waarsjjhynlyk is, daarby aangenomen,
'dan kan zy naaf net Hoogerhuis gaan, dat
zeker meer eerbied zal hebben, dan de Kamer
van afgevaardigden vo<^ het woord des Kei
zers, yan kan het Hoogerhuis de wet ^eer
in haar ouden vorm herstellen en haar daarna
aan de Kaper terug zenden. Maar dat zal
nog wel een tydje duren. En wie weet, wel
licht is tegen dien tyd, door concessies by
de regeling van het kiesrecht voor de ge
meenten hot centrum voor de kanaalwet ge
wonnen, waarop zy dan toch nog kan worden
aangenomen. x
De Voss. Ztg. wyst er op hoezeer de Con
servatieven in dit geval met twee njaten me
ten. Anders is het enkele woord defKeizers
voor hen steeds genoeg om te gehoorzamen,
en thans, terwjjl de Keizer zich met
zoo groote beslistheid over de kanalen heeft
uitgelaten en de aanleg daarvan zelfs in
de zitting namens den generalen stat door
een kolonel op militaire overwegingen en zeer
goed is verdedigd, thans weigeren zjj, nu z(j
meenen, dat het voorstel der regecring hun
eigen zak raakt, omdat zij’ denken dat de
nyverheid wel, de landbouw geen belang heeft
by de kanalen. De rechterzijde heeft het
nog in de zitting van Woensdag verklaard-:
zy verlangt een sterk koningschap, zy meent,
dat de bevoegdheden, die de kroon volgens
de grondwet heeft tegenover het parlement
en de gemeenten moeten worden gehand
haafd ja, maar slechts wanneer de Koning
haar zin doet.
1 De regeering heeft ten slotte naar het
schijnt het ontwerp vry slap verdedigd, niet
zoo sterk als men na ’s keizers woorden te
Dortmund verwacht had, maar misschien zag
zy in, dat het doel toch eerst langs een omweg
zou kunnen worden jjereikt.
Frankrijk.
.Sedert Zaterdagmorgen 6 uren, dus juist
oen week, zit Jules Guérin nu opgesloten in
zijn „yetfting” in de Rue de Chabrol en aan
de Kamerafgevaardigden, generaal Jacquet
en Magne, heeft hy wjderom eons verklaard
dat do belegerden besloten hebben „weer
stand te bieden tot hun jongsten snik.” Naby
do Rue de Chabrol hebben voortdurend
manifestation plaats ten gunste van Guérin.
De deur van het huis wordt door republi-
keinsohe gardes bewaakt. In het huis be
vinden zich 43 personen, onder wie een 70-
jarige letterzetter en een 20-jarige anarchist.
DinTSCHLAND.
Door het internationale congres tegen tu
berculose is een wedstrijd uitgeschreven voor
de beste populaire brochure over de tering
als volksziekte. Een prys van 4000/mark
is daarvoor uitgeloofd.
Oobtrniujk-Honoaruv. 4
Na afloop van een eergisteren te Hernals
gehouden vergadering van Duitsch-nationalen
wilden de deelnemers, meest studenten, een
zaal binnengaan, waar een muziekuitvoering
gegeven werd. De bezoekers en de bedienden
trachtten dat te verhinderen, waardoor een
vechtpartij ontstofid. Do politie kwam tus-
schenbejden on arresteerde 7 personen.
In Budapest word een uit soldaten bestaan
de rooversbendo gepakt, die sedert maanden
uit de militaire magazijnen matrassen, dekens, T9
enz. wegstalen. Door eene aangifte ontdekte
men ’s nachts dat drie soldaten over don
muur van oen militaire dépót balen op straat
wierpen die door drie anderen soldaten op
een transportwagen geladen worden. Nu snelde
een gereed gehouden patrouille ter plMtso
en nanj de dieven gevangen. Op den wagen
gevonden zich toen reeds 8000 *dokens en
verscheidene groote balen, die linnengoed
van officieren bevatten. De geheele waarde
van deze te rechter tyde geredde waren be
droeg maar even 25,000 guldens. Uit een
ingesteld onderzoek bleek het interessante
feit dat een lid der patrouille, die de dieven
gevangen genomen had, by de affaire be
trokken was. Het gestolené was door den
koopman H. tegen zeer lagen prys ingekocht
die het dan naar een in Gallicië wonende
armee-leverancier verzond, die het dan
weer aan de militaire administratie terug
verkocht. Ook verscheidende andere civiele
personen zyn sterk gecompromiteerd.
Raphael's hart klopte telkenmale ais zijn hoop
nieuw voedsel kreeg.
Hij begon te gelooven dat zijn ongelukster ein-
delijk moede was onheil over zijn hoofd te bren
gen, of dat zij eindelijk haar noodlottigen invloed
qp hem had verloren, dat thans geluk voor hem
modelijk zou worden.
Het noodlot was het ten laatste moede hem
ten doode toe te vervolgen
Zou hij gelukkig zijn?
Telefoon No. lil
AD VERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
l<> Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsiRiimte.
toestand van Isidore Potard in zijn afwezigheid
erger had kunnen worden. Daarom besloot hij
Emilie eenigermate voor te bereiden
Langzamerhand bracht hij haar op de hoogte
van het feit, dat hij haar vader in minder gunstige
omstandigheden had achtergelaten, dat hij eenigs-
zins ongesteld was.
Emilie werd bleek.
Zonder op iets acht te slaan, snelde zij naar
haar vaders kamer en wierp zich om den hals
van Isidore. En ook ditmaal verwezenlijkten zich
Raphaels beAkeningen, want louter het zien van
zijn dochter bracht op eenmaal leven in zijn we
zenloos en als verdoold Jichaam. Hij rees overeind
op zijn legerstede, omhelsde zijn dochter toet he
vigheid en kuste haaf har,tstochtelijk.
dat de „stagiaires” naar de manoeuvres,zou
den gaan.
Picquart spreekt lang over de tegenspraken
der schrifkundigen en onderwerpt het geheim
dossier aan een examen.
Picquart zegt dat het hem gemakkelijker
zou zyn, zyn opmerkingen te maken, zoo hy
het dossier onder de oogen had.
De president zegt, dat dit een onmogelijke
zaak is.
Picquart betreurt dit.
Het gehoor volgt met groote aandacht de
langdurige uitleggingen die door Picquart
aan den krijgsraad worden geleverd. De
helderheid van de taal en de juistheid der
uiteenzettingen van Picquart trekken zeer
de opmerkzaamheid.
Hy vervolgt zyn zeer zakelyke uit
leggingen te midden van de grootste stilte.
Dreyfus schynt groot belang in de ver
klaringen van Picquart te stellen. De rechters
van den krijgsraad luisteren ook zeer aan
dachtig evenals de oud-misters“van oorlog,
generaal Billot en generaal Zurlindem
Mevrouw Henry woont heden de zitting
niet by.
Na het onderzoek van het bordereau deelt
Picquart mede hoe hy de nietigheid van de
beschuldigingen tegen Dreyfus constateerde.
Hy spreekt vervolgens over het „petit bleu.”
Sprekende over de slechte inlichtingen over
Esterhazy zegt Picquart: hy had deelge
nomen in een Engelsche maatschappij en
aangenomen deel uit te maken van den Raad
van Beheer van dje maatschappij, wat van
de z|jde van een officier niet k?n worden
/toegestaan Zyn leven was stormachtig. Hy
speqlde aan de beurs, leefde met juffrouw
Pays en leidde een ongeregeld bestaan.
Picquart spreekt van de pogingen van de
bladen om hem van bedrog te beschuldigen
op het punt van het petit bleu. Hy verdedigt
zich tegen de beschuldigingen, die tegen hem
zyn ingebracht wegens zijn drdlen met het
openen van de nasporingen omtrent Ester-
hazyc Hy had gedraald uit voorzichtigheid,
om niet te vervallen in de fout die men
jegens Dreyfus had begaan. (Blyken van
goedkeuring.)
In een meesterlijke uiteenzetting van even
twee en een half uur heeft Picquart nog etps
verteld de wyze waarop hy tot overtuiging
was gekomen dat Esterhazy de schrijver van
het borderel en Dreyfus onschuldig was. Hy
heeft zyn verhaal afgebroken by de scène
tusschen Gonse en hem op 15 September,
waarvan getuige de waarheid op de meest
besliste wyze volhoudt.
Van do gehoorde getuigen waren slechts
Mercier (in politiek), Billot, Zurlinden, Roget
en Bertulus aanwezig. De generaals luister-
door te dringen
En wat gat u moed en 'kracht om zulk een ge
vaarlijke zaak te ondernemen?”
Op* al de voorgaande vragen had Raphael met
een glimlach geantwoord. Maar bij deze laatste
opende hij den mond om iets te zeggende
woorden wilden niet over zijn lippen. Het was
hem alsof zijn keel toegeschroefd werd.
Emilie zag dit.
Zij drong aan op antwoord
Toen zeide Raphael, aarzelend, stotterend, bijna
onhoorbaar
»De moed en de kracht waarvan u spreekt had
ik, omdat ik u lieiheb
Het was donker in het rijtuig. Raphael kon
de uitwerking zijner woorden niet zien.
Maar de hand van het meisje, jiog altijd in de
zijne rustende, trilde.
Dit was het eenige, wat hij als antwoord kon
beschouwen.
Maar, dit weinige was hem voldoende.
Van dit oogenblik af» tot hunne thuiskomst wis
selden zij geen énkel woord meer.
Het rijtuig stond ten laatste stil
Opzettelijk had Raphael nog niet van haren
vader gesproken, noch v^in de vreeselijke angsten
die hij uitgestaan had, noch over den toestand
waarin hij hem achtergelaten had.
Voorts hoopte hij, dat de vreugde van de be
houden thuiskomst van Emilie den ouden Potard
op eenmaal uit zijn toestand vai> onverschillige
verdooving zou opwekken.
Maar niettemin Voorzag hij de mogélijklWid,
dat dit niet het geval zou kunnen zijn, dat de