:gt, Slaolie. /lipwws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. WAARSCHUWING. 5o. 7973. 23 Augustus 1899. 4 A KE.VMSGEVIMG. 2 Bultenlandscir Overzicht. RUITER, Gouda. X Tarwebrood FEUILLETON. ANNIBAL DE VONDELING. WIELFABRIEK Woensdag Schat 1RIXG. ZIEKEN VOLKSTELLING 38ste Jaargang CENTEN. V IJ F I. 3’/»» dubbele flesch ben. iRINKMAM Zn. Wordt vervolgd). bedt bakolie l. Vegte, Zaltbommel. Amsterdam. nhage. g J .Czn., Botterdam. zoeken wat n< niet trouwen. ze hebt.” (iOIBSI HE (MINT telefoon No 82, De Uitgave dezet Courant geschiedt dagelijk met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs ppr drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers Jyvw<\ heid J VylI'Oiï'Ori ren van e K,G. Gedenkschriften van een Gelukzoeker OF Naar het Fransch. DOOR W. NUTTER. ehermen t 87.50 n 90.— - 110— - 125— - 145— - 160— - 155— - 180— JRIJWIELEN op ROERS ER. iphael. ge ze krijgt en •Zoodra ge ze ïn bezit hebt, zullen wij de i overtroffen ibers welbekend lCHV-BUXBB. aet Fabrieksmerk). nde, radicale en ig van alle, zelfs dnekkige zenuw •ral ontstaan door p jeugdigen leeftijd like zwakte, Bleek Hoofdpijn ,g - Maagpijn Onvermogen e enz. Uit- nternationale Ten- daaldery en Kook- een diploma V er- raaanden zijn jelui getrouwd.” En Potard wreef zich vergenoegd in de handen en was geheel het beeld van tevredenheid. Toen voegde hij er nog bij •Laat eens zien, Louis, zal ik binnen een jaar grootvader zijn.” En hij stond op, schudde Raphael in een aanval van vroolijkheid bij de schouders heen en weer, waarop hij. Raphael aan zijn gedachten overla tende, haastig de kamer verliet. Indien Potard in Raphael’s hart had kunnen pezen zou hij zich waarschijnlijk zeer verwonderd hebben. Wel was Raphael’s gelaat bij het laatste gedeelte van het onderhoud betrokken, maar het was hem toch gelukt, een glimlachend gelaat te blijven toonen. Maar zoodra de fabrikant ver trokken en de jonkman alleen was onderging zijn geheele wezen een treffende verandering. Alles in hem toonde moedeloosheid, droefheid, bekom mering. Weder bevond hij zich, op het oogenblik dat hij het geluk grijpen kon, aan den rand van een afgrond, die hem nogmaals met verderf dreigde. I Hoedanig was thans zijn positie Papieren Dat was alles wat hij behoefde te hebben. En lat was juist wat misschien van alle zaken ter Wereld het meest onbereikbaar voor hem was, li Raphael overdacht het vraagstuk, beschouwde het van alle kanten en verloor het hoofd in zijn pogingen om zich uit dezen nieuwen doolhof van moeilijkheden te redden. Moest hij Potard alles ppenbaren dat de naam Louis Dubourg lou ter door hem verzonnen was? Zou de fabrikant Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. boffers der Zelf- ehe:me uitspat- >rk ;au’s >t 27 afb. Prys n de verschrik- ondeugd Ijjdt bte leering, die uizend van een jen bjj hetVer- Neumarkt 34, ran het bedrag, n eiken boek- De conservatieven in het Pruisische Huis van Afgevaardigden zjjn ondanks de rede voeringen van den Keizer te Dortmund en* ondanks de verklaringen in de laatste dagen door de regeering afgelegd, by hun tegenstand gebleven en zoo werd Zaterdag de kanalenwet met vry groote meerderheid verworpen. De leden van het Huis waren niet langer landsche Ollefabriekm ve-Detft. senige kosten gratis iheid voor eene ge nden met mij mijne ven. swijk bij Geestbrug. IN in het onzekere over de gevolgen van de stemming. Zij wisten dat dit resultaat op de traditioneele verhouding van de kroon tot het Pruisische Huis van Afgevaardigden van ernstigen invloed zou zijn. De keizer weet thans welk vleesch hy in de kuip heeft, zegt het Berl. Tageblatt. En met instemming verwijst het blad naar de redevoering die Eugen Richter Zaterdag middag vóór de stemming hield. Richter zette uiteen, dat zyn party die ge heel op den bodem van het regeeringsvoorstel staat, stemmen zal tegen elke poging om de strekking van dat voorstel te verminderen of te beknibbelen. Toen zeide hy „De Regeering heeft echter het middel in de hand om uit de moeilijkheid te geraken door een beroep op het volk. Waarom slaat zy dien weg niet in Geenszins uit vrees voor den uitslag der verkiezingen ten gunste van vrijzinnigen of soc. democraten, ook niet uit vrees voor de nationaal-liberalen. Doch zy vreest van de nieuwe verkiezingen een ver zwakking van de thans alleenheerschende conservatieven en een versterking der mid- den-partyen.” Prins Hohenlohe verzekerde dat de voor stellen, zoo zy ondanks zyn waarschuwing verworpen werden, niet van den agenda zou den genomen worden, doch terug zonden ko men. En dan zal de Regeering de aanneming ervan weten door te zetten, zeide hy. De meening wint veld, dat president Kru ger liever alle voorwaarden van sir Alfred aanneemt, dan zal ingaan op het voorstel van Chamberlain om een gemengde commissie te benoemen, daar hij die commissie beschouwt als een onduldbare bemoeiing met de binnen- landsche aangelegenheden der Z. A. Republiek. Hiermede in verband staat het bericht van den Standard and Diggers News, dat de Regeering besloten is tot het toestaan van het stemrecht na vyf jaren verblyftyd, en tot het af staan van der zetels in den Volksraad. De Londensche People verklaart, dat Cham berlain door tusschenkomst van sir Alfred Milner thans een dépêche aan Kruger heeft gerecht, waarin hy verzoekt de voorstellen betreffende het kiesrecht, door sir Alfred te Bloemfontein gedaan, te willeft uannemen. Of Chamberjain daarby tevens afljn voorstel introk betreffende de gemengde commissie, wordt niet gemeld. De berichten van den Times c.s. over de voortdurende oorlogstoerustingen, worden door de Voss. Ztg. zeer overdreven genoemd. Op het papier is alles gereed - dat is duidelijk. Maar noch de manoeuvres, noch de troepen overtuigd te zyn dat het schrift van het bordereau het schrift van Dreyfus is. Na de verklaring van Fabre erkent Drey fus de juistheid van diens mededeelingen, betreffende de werkzaamheden die hem wer- deri opgedragen. Hy erkent meer bepaald belast geweest te zyn met het aanhouden van het dossier van een der hoofdstations van| het ooster-spoorwegnet* wat geen fictief werk was. Deze verklaring van Dreyfus schijnt, door de prnstige wijze, waarop zy wordt afgelegd, een! goeden indruk te maken op de leden van den krijgsraad. Daarna is het woord aan kolonel d’Abbo- vink j Hy verklaart, dat toen hem het onge- teekende schrijven werd voorgelegd, hy ten antwoord gaf, dat de schrijver slechts een officier der artillerie van den generalen staf kon zyn. Abboville geeft daarna zeer in bijzonderheden een overzicht van de schrift- vergelyking, die gemaakt werd tusschen de schrifturen van de officieren der bureaux van den generalen staf. Nadat Demange enkele opmerkingen heeft gemaakt, wordt door hem geconstateerd, dat de uitdrukking: „Je vais partir en manoeuvres”, eveneens gebruikt wordt van een generalen staf-reis. Abboville verklaart nog, dat zijn overtui ging van de schuld van Dreyfus niet alleen berust op de gelijkheid van zjjn handschrift met (jat van het bordereau, maar ook door dat hy alle inlichtingen, die in het stuk worden opgesomd, kon weten. De heer Cochefort, chef van de Süreté générale, verhaalt welke maatregelen geno men waren voor de inhechtenisneming van Dreyfus. Hy verklaart dat hy van de zaak niets wist toen hy voor de eerste maal aan het ministerie ontboden werd. De minister sprak met hem over het bordereau en verhaalde van de vermoedens die tegen Dreyfus be stonden. Generaal Mercier vroeg hem raad over de te volgen gedragslijn. De minister bracht hem toen in aanraking met Du Paty. Eerst na het indienen van het rapport van Bertillon werd tot de arrestatie besloten. Hij zegt dat tydens het dictée van Du Paty, Dreyfus blyk gaf van ongerustheid. Cochefort had toen den indruk gekregen dat Dreyfus schuldig kon zyn en antwoordde in dien zin op een vraag van Mercier. Dreyfus bleef echter voortdurend zyn on schuld volhouden. Op een vraag van den verdediger zegt Cochefort, dat als hy het schrift van het borderel gekend had, zyn indruk wellicht gewijzigd zou zyn! HOOFDSTUK II. HET NOODLOT. Acht dagen verliepen. De positie van Louis Dubourg werd hoe langer zoo moeilijker Ieder oogenblik van den dag klopte Isidore Po tard hem op den schouder en vroeg met belang stelling hoe het met zijne papieren stond. Raphael moest telkens herhalen dat hij er nog niet in geslaagd was ze te krijgen. Isidore kon niet nalaten zich te verwonderen over de moeite die het Raphael kostte om zich van papieren te voorzien. Emilie van haar zijde meende den weinigen voortgang aan zekere onverschilligheid te moeten toeschrijven en gevoelde zich een weinig gekrenkt door den geringen ijver dien men haar waardig keurde. En ofschoon haar mond nimmer deze gevoelens beleed, gaven hare blikken ze duidelijk te kennen. Raphael las ze duidelijk in haar oog Hij nam een uiterst besluit. Hij besloot alles aan Isidore Potard te open baren, of zooal niet alles, dan toch een groot ge deelte van zijne verschrikkelijke geheimen. Hij zwoer zijn besluit ten uitvoer te zullen brengen onverwijld. Maar het besluit tot een daad, en de uitvoe ring daarvan zijn twee geheel verschillende zaken. Van het eene tot het andere is soms een zeer moeilijken langen weg. uw ouders enfin, ge moet zelt maar eens onder- log meer. Zonder papieren kan men Ge moet dus gauw maken dat ge •Ik heb ze niet hier,” zeide Raphael. •Maak er dan werk van dat dat zoo gauw mogelijk •Zoodra ge ze in bezit hebt, zullen wij de noo- dige andere maatregelen nemen. Binnen twee - beweging in Ierland zyn gewijzigd. En van het oproepen der reserve, die toch noodig zou zyn als er 30,000 man naar Zuid- Afrika zouden gezonden worden, zooals de Tithes meldde, hoort nog niemand iets. Labori bleef gisteren afwezig. Het publiek is j minder talryk. Men voorziet een kleur- looze zitting. jDe getuigen van het proces van 1894 wórden gehoord, generaal Fabre, kolonel D*Abboville, de chef van den veiligheidsdienst Cochefort, de archivaris Gribelin, majoor Lauth. Allen houden zich aan hun vroegere verklaringen, maar Cochefort erkent, dat hy in October 1894 eèn eersten indruk gehad heeft, die hem de overtuiging heeft gegeven van de schuld van Dreyfus, maar die geheel anders zou zyn geweest, wanneer hy toen ge weten had, wat hy nu weet. Lauth en Gribelin voegen by hun verkla ring over de zaak-Dreyfus aanvallen tegen Picquart en trachten te bewyzen dat Henry het borderel had kunnen doen verdwijnen. De zitting eindigt met de verklaring van den getuige Junck. De discussie brengt niets nieuws. Zy loopt over details. Zij liet tegen spraak uit van Picquart omtrent feiten van het jaar 1896, van Dreyfus omtrent feiten van 1894. Sprekende over deze bepaalde feiten, die echter van minder beteekenis zyn, toont Dreyfus zich flinker dan tot nu toe. Toen Picquart verlof vroeg voor de derde maal te mogen antwoorden, liet de president een: „Alweer” hóoren, dat zeer opviel. De eerste getuige is generaal Fabre, oud- chef van het vierde bureau. Deze ver klaart, dat Dreyfus door den aard van de werkzaamheden die hij verricht had, zeer goed in staat was mededeelingen te doen aan het buitenland. Hy bestrydt alles wat Dreyfus op dit punt gezegd heeft. Daarna verklaart hy wat hy deed om het schrift van het borderel te vergelijken met de handschriften der officieren en hoe hy getroffen werd door de graphologische overeenkomsten, die be stonden tusschen het borderel en schrifturen van Dreyfus, voornamelijk wat betreft het woord „artillerie”. Hy vestigde de aandacht op Dreyfus, die pretentieus, antipathiek, onoprecht en nalatig in zyn dienst was en van wien bekend was, dat hij zich steeds inlichtingen wilde ver schaffen. Toen Fabre zyn indrukken mededeelde ten opzichte der schriftvergelyking aan de andere chefs van het vierde bureau beves tigden hunne meeningen zyn vermoedens, Hy verklaart thans, zoo goed als in 1894, niet naar de redenen voor die handelwijze vragen Wat zou hij dan antwoorden En welken naam zou hij dan moeten opgeven Dien van burggraaf Raphael, waarop hij even weinig recht had. en dien hij aan den baron den Maubert had te danken? Dat nimmer. Dat ware moedwillig zichzelve in het verderf storten Potard gaf zijn dochter aan den arbeidzamen boekhouder, aan den ouderlooze, die lust en ijver tot den arbeid betoonde, wiens leven voor zoover hij het kende smetteloos was, op welke omstan digheid hij zijn geloot aan het even vlekkeloos verleden van zijn boekhouder grondde. Maar hij zou haar bepaald weigeren met koele verachting aan den voorgewenden edelman, aan burggraaf Raphael, zoowel als aan den onbeken den zwerveling, Louis-Annibal. Na uren van nadenken en vruchteloos mijme ren besloot Raphael eindelijk tot de partij van alle zwakke lieden, namelijk te trachten tijd te winnen. Maar, zijn geluk had reeds een geweldigen schok ontvangen. Het geloof aan de mogelijkheid van geluk dreigde hem reeds te ontzinken. Het kwam hem voor, alsof uit de verte zich een nieuw onweder, ramp en verderf verspreidende, zich saampakte om weldra over hem uit te barsten, het was hem, alsof hij den donder reeds hoorde komen aanrollen. 8e TIENJAABLIJK8CHE BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Gouda, e Overwegende dat de BEVOLKINGSREGIS TERS vóór den aanvang der aanstaande Achtste Tienjaarlijksche Volkstelling moeten zijn bijge werkt Herinneren belanghebbenden dat, volgens de bepalingen van het Koninklijk besluit van 27 Juli 1887 (Staatsblad 141), regelende de verplichting der Ingezetenen tot het doen van aangifte voor de bevolkingsregisters, elk hoofd van een huisge zin uiterlijk binnen ééne maand kennis moet ge ven aan het Gemeentebestuur (Bureau van Be volking) van ieder lid dat in het huisgezin wordt opgenomen of daar uitgaat, inwonende dienst- en werkboden daaronder begrepen, en dat dezelfde kennisgeving moet uujtten gedaan door afzonderlijk levende personen wanneer zij andere personen in hun huisgezin qpnemen. Geschiedende deze waarschuwing ter voorko ming van vervolging, overeenkomstig de bepa lingen van het bovengenoemde Koninklijk besluit. Gouda, den 22 Augustus 1899. Burgemeester -en Wethouders voornoemd, R. L. MARTENS. De Secretaris, BROUWER. BURGEMEESTER en WETHOUDERS der Gemeente Gouda, Gezien Artikel 182 der Gemeentewet Brengen ter kennis van de Ingezetenen, dat het uitvoerig en beredeneerd Verslag van den toestand der Gemeente in 1898, ter Plaatselijke Secretarie in druk verkrijgbaar is, tegen betaling van EEN GULDEN. Gouda, den 22 Augustus 1899. Burgemeester en Wethouders voornoemd, R. L. MARTENS. De Secretaris, BROUWER. Telefoon No. M2 ADVERTENTIËN worden gei laatst van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer Centen Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. •7© •Ik heb gezien wien ik voor heb en dat is mij meer waard dan een zak vol aanbevelingen. Wanneer men slecht heeft geleefd, dan verandert men niet zoo eensklaps Raphael gaf geen antwoord. Wel boog hij het hoofd voorover om den blos die hem over het gelaat schoot, te verbergen. Isidore ging voort •Hebt ge uwe papieren hier, tenminste diegene die onmisbaar zijn om een wettig huwelijk aan te gaan •Neen, mijnheer. Eigenlijk weet ik ook niet recht wat daarvoor noodig is.” •Geboorte-acte, acte van overlijden van Zonder papieren kan V

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1899 | | pagina 1