:gt,
Slaolie.
/lipwws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
WAARSCHUWING.
5o. 7973.
23 Augustus 1899.
4
A
KE.VMSGEVIMG.
2
Bultenlandscir Overzicht.
RUITER, Gouda.
X
Tarwebrood
FEUILLETON.
ANNIBAL DE VONDELING.
WIELFABRIEK
Woensdag
Schat
1RIXG.
ZIEKEN
VOLKSTELLING
38ste Jaargang
CENTEN.
V IJ F
I. 3’/»» dubbele flesch
ben.
iRINKMAM Zn.
Wordt vervolgd).
bedt
bakolie
l. Vegte, Zaltbommel.
Amsterdam.
nhage.
g J .Czn., Botterdam.
zoeken wat n<
niet trouwen.
ze hebt.”
(iOIBSI HE (MINT
telefoon No 82,
De Uitgave dezet Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs ppr drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers
Jyvw<\ heid
J VylI'Oiï'Ori
ren van
e K,G.
Gedenkschriften van een Gelukzoeker
OF
Naar het Fransch.
DOOR W. NUTTER.
ehermen t 87.50
n
90.—
- 110—
- 125—
- 145—
- 160—
- 155—
- 180—
JRIJWIELEN op
ROERS
ER.
iphael.
ge ze krijgt en
•Zoodra ge ze ïn bezit hebt, zullen wij de
i overtroffen
ibers welbekend
lCHV-BUXBB.
aet Fabrieksmerk).
nde, radicale en
ig van alle, zelfs
dnekkige zenuw
•ral ontstaan door
p jeugdigen leeftijd
like zwakte, Bleek
Hoofdpijn
,g - Maagpijn
Onvermogen
e enz. Uit-
nternationale Ten-
daaldery en Kook-
een diploma V er-
raaanden zijn jelui getrouwd.”
En Potard wreef zich vergenoegd in de handen
en was geheel het beeld van tevredenheid.
Toen voegde hij er nog bij
•Laat eens zien, Louis, zal ik binnen een jaar
grootvader zijn.”
En hij stond op, schudde Raphael in een aanval
van vroolijkheid bij de schouders heen en weer,
waarop hij. Raphael aan zijn gedachten overla
tende, haastig de kamer verliet.
Indien Potard in Raphael’s hart had kunnen
pezen zou hij zich waarschijnlijk zeer verwonderd
hebben. Wel was Raphael’s gelaat bij het laatste
gedeelte van het onderhoud betrokken, maar het
was hem toch gelukt, een glimlachend gelaat te
blijven toonen. Maar zoodra de fabrikant ver
trokken en de jonkman alleen was onderging zijn
geheele wezen een treffende verandering. Alles
in hem toonde moedeloosheid, droefheid, bekom
mering.
Weder bevond hij zich, op het oogenblik dat
hij het geluk grijpen kon, aan den rand van een
afgrond, die hem nogmaals met verderf dreigde.
I Hoedanig was thans zijn positie
Papieren
Dat was alles wat hij behoefde te hebben. En
lat was juist wat misschien van alle zaken ter
Wereld het meest onbereikbaar voor hem was,
li Raphael overdacht het vraagstuk, beschouwde
het van alle kanten en verloor het hoofd in zijn
pogingen om zich uit dezen nieuwen doolhof van
moeilijkheden te redden. Moest hij Potard alles
ppenbaren dat de naam Louis Dubourg lou
ter door hem verzonnen was? Zou de fabrikant
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
boffers der Zelf-
ehe:me uitspat-
>rk
;au’s
>t 27 afb. Prys
n de verschrik-
ondeugd Ijjdt
bte leering, die
uizend van een
jen bjj hetVer-
Neumarkt 34,
ran het bedrag,
n eiken boek-
De conservatieven in het Pruisische Huis
van Afgevaardigden zjjn ondanks de rede
voeringen van den Keizer te Dortmund en*
ondanks de verklaringen in de laatste dagen
door de regeering afgelegd, by hun tegenstand
gebleven en zoo werd Zaterdag de kanalenwet
met vry groote meerderheid verworpen.
De leden van het Huis waren niet langer
landsche Ollefabriekm
ve-Detft.
senige kosten gratis
iheid voor eene ge
nden met mij mijne
ven.
swijk bij Geestbrug.
IN
in het onzekere over de gevolgen van de
stemming. Zij wisten dat dit resultaat op de
traditioneele verhouding van de kroon tot het
Pruisische Huis van Afgevaardigden van
ernstigen invloed zou zijn.
De keizer weet thans welk vleesch hy in
de kuip heeft, zegt het Berl. Tageblatt. En
met instemming verwijst het blad naar de
redevoering die Eugen Richter Zaterdag
middag vóór de stemming hield.
Richter zette uiteen, dat zyn party die ge
heel op den bodem van het regeeringsvoorstel
staat, stemmen zal tegen elke poging om de
strekking van dat voorstel te verminderen of
te beknibbelen. Toen zeide hy
„De Regeering heeft echter het middel in
de hand om uit de moeilijkheid te geraken
door een beroep op het volk. Waarom slaat
zy dien weg niet in Geenszins uit vrees voor
den uitslag der verkiezingen ten gunste van
vrijzinnigen of soc. democraten, ook niet uit
vrees voor de nationaal-liberalen. Doch zy
vreest van de nieuwe verkiezingen een ver
zwakking van de thans alleenheerschende
conservatieven en een versterking der mid-
den-partyen.”
Prins Hohenlohe verzekerde dat de voor
stellen, zoo zy ondanks zyn waarschuwing
verworpen werden, niet van den agenda zou
den genomen worden, doch terug zonden ko
men. En dan zal de Regeering de aanneming
ervan weten door te zetten, zeide hy.
De meening wint veld, dat president Kru
ger liever alle voorwaarden van sir Alfred
aanneemt, dan zal ingaan op het voorstel van
Chamberlain om een gemengde commissie te
benoemen, daar hij die commissie beschouwt
als een onduldbare bemoeiing met de binnen-
landsche aangelegenheden der Z. A. Republiek.
Hiermede in verband staat het bericht van
den Standard and Diggers News, dat de
Regeering besloten is tot het toestaan van
het stemrecht na vyf jaren verblyftyd, en tot
het af staan van der zetels in den Volksraad.
De Londensche People verklaart, dat Cham
berlain door tusschenkomst van sir Alfred
Milner thans een dépêche aan Kruger heeft
gerecht, waarin hy verzoekt de voorstellen
betreffende het kiesrecht, door sir Alfred te
Bloemfontein gedaan, te willeft uannemen.
Of Chamberjain daarby tevens afljn voorstel
introk betreffende de gemengde commissie,
wordt niet gemeld.
De berichten van den Times c.s. over de
voortdurende oorlogstoerustingen, worden door
de Voss. Ztg. zeer overdreven genoemd.
Op het papier is alles gereed - dat is
duidelijk.
Maar noch de manoeuvres, noch de troepen
overtuigd te zyn dat het schrift van het
bordereau het schrift van Dreyfus is.
Na de verklaring van Fabre erkent Drey
fus de juistheid van diens mededeelingen,
betreffende de werkzaamheden die hem wer-
deri opgedragen. Hy erkent meer bepaald
belast geweest te zyn met het aanhouden
van het dossier van een der hoofdstations
van| het ooster-spoorwegnet* wat geen fictief
werk was.
Deze verklaring van Dreyfus schijnt, door
de prnstige wijze, waarop zy wordt afgelegd,
een! goeden indruk te maken op de leden
van den krijgsraad.
Daarna is het woord aan kolonel d’Abbo-
vink j
Hy verklaart, dat toen hem het onge-
teekende schrijven werd voorgelegd, hy ten
antwoord gaf, dat de schrijver slechts een
officier der artillerie van den generalen staf
kon zyn. Abboville geeft daarna zeer in
bijzonderheden een overzicht van de schrift-
vergelyking, die gemaakt werd tusschen de
schrifturen van de officieren der bureaux
van den generalen staf.
Nadat Demange enkele opmerkingen heeft
gemaakt, wordt door hem geconstateerd,
dat de uitdrukking: „Je vais partir en
manoeuvres”, eveneens gebruikt wordt van
een generalen staf-reis.
Abboville verklaart nog, dat zijn overtui
ging van de schuld van Dreyfus niet alleen
berust op de gelijkheid van zjjn handschrift
met (jat van het bordereau, maar ook door
dat hy alle inlichtingen, die in het stuk
worden opgesomd, kon weten.
De heer Cochefort, chef van de Süreté
générale, verhaalt welke maatregelen geno
men waren voor de inhechtenisneming van
Dreyfus. Hy verklaart dat hy van de zaak
niets wist toen hy voor de eerste maal aan het
ministerie ontboden werd. De minister sprak
met hem over het bordereau en verhaalde
van de vermoedens die tegen Dreyfus be
stonden. Generaal Mercier vroeg hem raad
over de te volgen gedragslijn.
De minister bracht hem toen in aanraking
met Du Paty.
Eerst na het indienen van het rapport van
Bertillon werd tot de arrestatie besloten.
Hij zegt dat tydens het dictée van Du
Paty, Dreyfus blyk gaf van ongerustheid.
Cochefort had toen den indruk gekregen dat
Dreyfus schuldig kon zyn en antwoordde in
dien zin op een vraag van Mercier.
Dreyfus bleef echter voortdurend zyn on
schuld volhouden.
Op een vraag van den verdediger zegt
Cochefort, dat als hy het schrift van het
borderel gekend had, zyn indruk wellicht
gewijzigd zou zyn!
HOOFDSTUK II.
HET NOODLOT.
Acht dagen verliepen.
De positie van Louis Dubourg werd hoe langer
zoo moeilijker
Ieder oogenblik van den dag klopte Isidore Po
tard hem op den schouder en vroeg met belang
stelling hoe het met zijne papieren stond.
Raphael moest telkens herhalen dat hij er nog
niet in geslaagd was ze te krijgen.
Isidore kon niet nalaten zich te verwonderen
over de moeite die het Raphael kostte om zich
van papieren te voorzien.
Emilie van haar zijde meende den weinigen
voortgang aan zekere onverschilligheid te moeten
toeschrijven en gevoelde zich een weinig gekrenkt
door den geringen ijver dien men haar waardig
keurde. En ofschoon haar mond nimmer deze
gevoelens beleed, gaven hare blikken ze duidelijk
te kennen.
Raphael las ze duidelijk in haar oog
Hij nam een uiterst besluit.
Hij besloot alles aan Isidore Potard te open
baren, of zooal niet alles, dan toch een groot ge
deelte van zijne verschrikkelijke geheimen.
Hij zwoer zijn besluit ten uitvoer te zullen
brengen onverwijld.
Maar het besluit tot een daad, en de uitvoe
ring daarvan zijn twee geheel verschillende zaken.
Van het eene tot het andere is soms een zeer
moeilijken langen weg.
uw
ouders enfin, ge moet zelt maar eens onder-
log meer. Zonder papieren kan men
Ge moet dus gauw maken dat ge
•Ik heb ze niet hier,” zeide Raphael.
•Maak er dan werk van dat
dat zoo gauw mogelijk
•Zoodra ge ze in bezit hebt, zullen wij de noo-
dige andere maatregelen nemen. Binnen twee
-
beweging in Ierland zyn gewijzigd. En van
het oproepen der reserve, die toch noodig
zou zyn als er 30,000 man naar Zuid-
Afrika zouden gezonden worden, zooals de
Tithes meldde, hoort nog niemand iets.
Labori bleef gisteren afwezig. Het publiek
is j minder talryk. Men voorziet een kleur-
looze zitting.
jDe getuigen van het proces van 1894
wórden gehoord, generaal Fabre, kolonel
D*Abboville, de chef van den veiligheidsdienst
Cochefort, de archivaris Gribelin, majoor
Lauth. Allen houden zich aan hun vroegere
verklaringen, maar Cochefort erkent, dat hy
in October 1894 eèn eersten indruk gehad
heeft, die hem de overtuiging heeft gegeven
van de schuld van Dreyfus, maar die geheel
anders zou zyn geweest, wanneer hy toen ge
weten had, wat hy nu weet.
Lauth en Gribelin voegen by hun verkla
ring over de zaak-Dreyfus aanvallen tegen
Picquart en trachten te bewyzen dat Henry
het borderel had kunnen doen verdwijnen.
De zitting eindigt met de verklaring van
den getuige Junck. De discussie brengt niets
nieuws. Zy loopt over details. Zij liet tegen
spraak uit van Picquart omtrent feiten van
het jaar 1896, van Dreyfus omtrent feiten van
1894. Sprekende over deze bepaalde feiten, die
echter van minder beteekenis zyn, toont
Dreyfus zich flinker dan tot nu toe.
Toen Picquart verlof vroeg voor de derde
maal te mogen antwoorden, liet de president
een: „Alweer” hóoren, dat zeer opviel.
De eerste getuige is generaal Fabre, oud-
chef van het vierde bureau. Deze ver
klaart, dat Dreyfus door den aard van de
werkzaamheden die hij verricht had, zeer
goed in staat was mededeelingen te doen
aan het buitenland.
Hy bestrydt alles wat Dreyfus op dit
punt gezegd heeft. Daarna verklaart hy
wat hy deed om het schrift van het borderel
te vergelijken met de handschriften der
officieren en hoe hy getroffen werd door
de graphologische overeenkomsten, die be
stonden tusschen het borderel en schrifturen
van Dreyfus, voornamelijk wat betreft het
woord „artillerie”.
Hy vestigde de aandacht op Dreyfus, die
pretentieus, antipathiek, onoprecht en nalatig
in zyn dienst was en van wien bekend was,
dat hij zich steeds inlichtingen wilde ver
schaffen.
Toen Fabre zyn indrukken mededeelde ten
opzichte der schriftvergelyking aan de
andere chefs van het vierde bureau beves
tigden hunne meeningen zyn vermoedens,
Hy verklaart thans, zoo goed als in 1894,
niet naar de redenen voor die handelwijze vragen
Wat zou hij dan antwoorden
En welken naam zou hij dan moeten opgeven
Dien van burggraaf Raphael, waarop hij even
weinig recht had. en dien hij aan den baron den
Maubert had te danken?
Dat nimmer.
Dat ware moedwillig zichzelve in het verderf
storten
Potard gaf zijn dochter aan den arbeidzamen
boekhouder, aan den ouderlooze, die lust en ijver
tot den arbeid betoonde, wiens leven voor zoover
hij het kende smetteloos was, op welke omstan
digheid hij zijn geloot aan het even vlekkeloos
verleden van zijn boekhouder grondde.
Maar hij zou haar bepaald weigeren met koele
verachting aan den voorgewenden edelman, aan
burggraaf Raphael, zoowel als aan den onbeken
den zwerveling, Louis-Annibal.
Na uren van nadenken en vruchteloos mijme
ren besloot Raphael eindelijk tot de partij van
alle zwakke lieden, namelijk te trachten tijd te
winnen.
Maar, zijn geluk had reeds een geweldigen schok
ontvangen. Het geloof aan de mogelijkheid van
geluk dreigde hem reeds te ontzinken.
Het kwam hem voor, alsof uit de verte zich
een nieuw onweder, ramp en verderf verspreidende,
zich saampakte om weldra over hem uit te barsten,
het was hem, alsof hij den donder reeds hoorde
komen aanrollen.
8e TIENJAABLIJK8CHE
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Gouda, e
Overwegende dat de BEVOLKINGSREGIS
TERS vóór den aanvang der aanstaande Achtste
Tienjaarlijksche Volkstelling moeten zijn bijge
werkt
Herinneren belanghebbenden dat, volgens de
bepalingen van het Koninklijk besluit van 27 Juli
1887 (Staatsblad 141), regelende de verplichting
der Ingezetenen tot het doen van aangifte voor
de bevolkingsregisters, elk hoofd van een huisge
zin uiterlijk binnen ééne maand kennis moet ge
ven aan het Gemeentebestuur (Bureau van Be
volking) van ieder lid dat in het huisgezin wordt
opgenomen of daar uitgaat, inwonende dienst- en
werkboden daaronder begrepen, en dat dezelfde
kennisgeving moet uujtten gedaan door afzonderlijk
levende personen wanneer zij andere personen in
hun huisgezin qpnemen.
Geschiedende deze waarschuwing ter voorko
ming van vervolging, overeenkomstig de bepa
lingen van het bovengenoemde Koninklijk besluit.
Gouda, den 22 Augustus 1899.
Burgemeester -en Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
Gemeente Gouda,
Gezien Artikel 182 der Gemeentewet
Brengen ter kennis van de Ingezetenen, dat
het uitvoerig en beredeneerd Verslag van den
toestand der Gemeente in 1898, ter Plaatselijke
Secretarie in druk verkrijgbaar is, tegen betaling
van EEN GULDEN.
Gouda, den 22 Augustus 1899.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
Telefoon No. M2
ADVERTENTIËN worden gei laatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
Centen Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
•7©
•Ik heb gezien wien ik voor heb en dat is
mij meer waard dan een zak vol aanbevelingen.
Wanneer men slecht heeft geleefd, dan verandert
men niet zoo eensklaps
Raphael gaf geen antwoord.
Wel boog hij het hoofd voorover om den blos
die hem over het gelaat schoot, te verbergen.
Isidore ging voort
•Hebt ge uwe papieren hier, tenminste diegene
die onmisbaar zijn om een wettig huwelijk aan
te gaan
•Neen, mijnheer. Eigenlijk weet ik ook niet
recht wat daarvoor noodig is.”
•Geboorte-acte, acte van overlijden van
Zonder papieren kan
V