woning AF. Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken, Zaterdag 16 September 1899. INZET. 38ste Jaargang. No. 7993. I llultenlamlscli Overzicht VERVERIJ a I Az. IK, IK, i:i n eb tterdam. itsburgh., Diland RICHTING FEV1LLE1 O IV. Inzending’ van Advertentiën tot 1 uur des midd. den gevangene niet geneeskundig onderzocht herlj Verspreide Berichten. INKMAN &Zs. (Wordt vervolgd.) ;en 10 der m ten kantore rukken van elk \ek, Stenografie, was als Lanen. I 1700. c. 10. f 2100. t>gd met- 400. 1 de Heer q en verven van tben, alsook alle 3gen rembours, itis). IS, Arnhem. ber 1899, des aldaar geveild, ;t: c. 7. .1 3500. agd met - 400. I 2500. e. 11. f 1050. 1750.-. itiaren BOUW- rijde te Stolwijk 5— f 700.—. wjjk G. no. 36, 'F in het Bejjer- I 700.—. tg zullen plaats n P. STOPPE- den Koning aan de Geestbrug 87 Centiaren enedenheul Zuid- t Drukinkt I.IIIINI1E COURANT GLEEVER lotitiën van- en i verkooping te et stoom n van inz. worden naar de feverfd. )omd of geverfd de gezondneid I 3900. c. 8. f 1100. igd met- 200. agd met - 50. heeft, en hij spreekt ook niet van tering. Dc Indépendance bdge verneemt uit Parijs: Het gerucht loopt dat de regeering voor nemens is om, zoodra de Kamers weer by- eon zyn, dus in de eerste helft van November, een wetsontwerp in te dienen tot het uit vaardigen van een algemeene amnestie in het Dreyfus-proces en verwante zaken. Op die wyze zou het proces Zola en het proces Picquart vervallen, en er zou ook geen sprake meer van zyn Mercier voor het Hoog gerechtshof te dagen. De eenige steen des aanstoots zou dan het proces Reinach-Honry zyn, maar vermoedelyk zou Henry’s weduwe haar klacht dan intrekken. f 1350. c. 9. f 1650. Jgd met - 50. den nacht had plaats gevonden. Deze nieuwe ontdekking bevestigt mijn ver onderstellingen,” zeide de commissaris »En toch krijg ik tevens een eenigszins ander inzicht in de zaak.” »Ik houd staande, dat de vrouw daarboven ge vallen is als ofter van jalouzie. Maar het komt me voor dat zij niet geheel onschuldig was. Zij was misschien gehuwd en pleegde overspel. Toen heeft haar echtgenoot zich vreeselijk gewroken en met den deelgenoot in haar schuld gestreden. Nu is het de vraag wie van beiden de gevallene is haar echtgenoot of haar minnaar, een zonderling onderscheid voor waar.” Het lijk werd vervolgens onderzocht. Men vond op hetzelve een beurs met goudgeld, eenige sleu tels, verroest op een wijze als hadden ze deel in de ontbinding, een horloge met ketting en verder nog enkele kleinigheden. De commissaris beschouwde intiuschen den de gen die in het gras gevonden was geworden. Hij knikte voldaan en mompelde •Goed, heel goedBinnen twee dagen zullen we den draad in handen hebben De degen was voorzien van een gravenkroon, een geslachtswapen. Men had slechts een des kundige te raadplegen. De commissaris wenschte zichzelven geluk met doze ontdekking. Hij zou deze daad aan het licht weten te brengen. Het geval zou zich op helderen Intusschen waren de twee uitgezonden beamb ten $iet een brancard teruggekeerd Op deze brancard werden de overblijfselen der 296) Toen volgde een worsteling, het salon draagt daarvan de meeste duidelijke sporen. En zij werd getroffen. Toen heeft de dader het lijk in het zijkamertje gesleept en is heengegaan zoo ongeveer zie ik het gebeuren.” Zij hadden den tuin betreden en zetten hun on derzoek voort, meer uit een oogpunt van plicht, die hen voorschreef alles te doorzoeken, dan in de meening nog meer te zullen vinden. De tuin van de geheimzinnige woning andere tuinen wat den aanleg betreft, zijlanen, met kiezel bestrooide paden, grasperken, heesters, geboomte, hagenin het centrum een rond perk met een fontein aanlegverder tuin banken, twee prieelen, beeldengroepen en een volière. Maar alles yas verwaarloosd en verkeerde in een erbarmelijken toestand van verwilderingblijk baar was in vele jaren de hand van een tuinman niet aan het werk geweest. De Commissaris en de inspecteur betraden een der lanen. Na een honderdtal passen gedaan te hebben, bleef de commissaris eensklaps stilstaan. 2 francs kunt gy betalen.” Natuurlijk werd de boodschap niet gedaan. Guérin kwam toen bij het gat en vroeg, wie zich aan de andere zyde van den muur bevond. Geen antwoord. Toen scheen Guérin boos te worden en hy riep uit: „Zeker agenten! Laten zjj nooit in myn handen komenZy weigeren zelfs wat tabak te geven aan mannen, die van honger sterven!” De kamerafgevaardigde Groussier zal aan het Parlementj een aanzienlijke schadevergoe ding vragen voor de handelaars uit de Hue de Chabrol, die groote schade lydendoorde belegering, die nu al ruim een maand duurt. Maandagavond, omstreeks half zeven ont stond brand in een huis in de rue Dabory te Parys, gelegen in de nabijheid van de onlangs geplunderde St. Jozefskerk. Het vuur, dat ontstond in een magazijn van vee- ren, stroo en ander materieel voor de fa bricage van hoeden, vond in deze droge stoffen zooveel voedsel, dat de vlammen spoe dig tot alle verdiepingen doordrongen ter wijl een vonkenregen op de naburige huizen neerdaalde. Onder de saamgepakte menigte van toe schouwers ontstond een hevige paniek, en in de algemeene vlucht werd den toesnel lenden troepen de weg afgesneden. Er onstonden gevechten, vrouwen werden onder don voet geloopen, een tiental aan houdingen hadden plaats; maar men moest de aangehoudene weer loslaten. Toen de kalmte eenigszins hersteld was, bestreed de brandweer hardnekkig het vuur. Een twintigjarige jongeling viel uit de vierde verdiepingzyn toestand is hopeloos. Er zyn in ’t geheel twaalf gekwetsen, waaronder 3 brandweermannen. De schade bedraagt een half millioen. Te midden van de algemeene verwarring trachtte weer een bende gepeupel onder op roerige kreten do St. Jozefskerk binnen té dringen, maar gelukkig wisten de troepen hen daar tegen te houden. Duitsohlanp. Er is sprake van eert samenkomst tusschen keizer Wilhelm en koning George van Grie kenland, óf te Kopenhagen óf in Zweden. Koning George zal over Berlijn uit Kopen hagen naar Athene terugkeeren en dan den keizer nogmaals ontmoeten, om te spreken over het zenden van Duitsche officieren naar Griekenland ter reorganisatie van het Griek- sche leger. In Beieren en Silezië zyn door het hooge water groote uitgestrektheden grond over stroomd. Het spoorwegverkeer is op vele plaatsen gestremd en te München blyft diet twee verslagenen gelegd, een laken werd er over heen geworpen en de treurige stoet zette zich in beweging. De menigte daar buiten zag elkander onderling verstomd aan. Een beroering liep door de massa toeschouwers. Men schrikte en stond ontzet nu hetgeen ze iHk waarheid verspreid hadden, name lijk dat in d* huis vreeselijke dingen geschied waren, inderdaad waarheid bleek. Het huis werd gerechtulijk verzegeld. Een be waker werd voor hetzelve geposteerd. De gan- sche buurt was als met ontzetting geslagen Men sprak de eerstvolgende dagen over niets dan over de ontdekte misdaad. Van toen af kreeg het huis den naam van »Het gevloekte Huis” HOOFDSTUK. XIV. PRINSES OLYMPIA. Na het onderzoek en het daardoor aan het licht gebrachte, zet de politie zich aan het werk en begon een ijverig onderzoek. Volgens de geruchten vorderde de instructie dezer vreeselijke zaak snel. Verschillende dingen waren reeds opgehelderd, weidra verwachtte men een openlijke vervolging, men waagde reeds gissingen, men mompelde. Plotseling evenwel werd de instructie gesloten Dit geschiedde op verzoek van Monseigneur Philip d’Orleans, regent ypn Frankrijk. Een ver zoek. van dien kant was eert bevel. in 1900, het geld aan de inleggers terug. Térwjjl de eergisteren uit Pretoria ontvan gen telegrammen den indruk maakten, dat de dépêche van Chamberlain als een ultima tum werd opgevat, is er reeds weder een kentering merkbaar. In Afrikaanderkringen in de Kaapkolonie wordt verzekerd, dat de regeering der Republiek dc voorwaarden in de dépêche van Chamberlain vermeld zal aannemen. De leiders van den Bond hebben Kruger een telegram gezonden om hem te radon in Engeland’s eischen toe te stemmen. De meeste punten in het telegram van Chamberlain genoemd, waren reeds door Kruger toegostaan, voorwaardelijk wel is waar, en in de verwachting dat Engeland een scheidsrechterlijke uitspraak zou toelaten over andere geschillen. Slechts voor de toelating van het Engelsch naast het Hollandsch als taal voor de debat ten in den Volksraad is het zeer moeilijk aan te nemen, dat de Regeering daarin kan toestemmen. Volgens de „Westm. Gazette” zou de Staatsprocureur Smuts gezegd heb ben, dat het vanzelf sprekend was dat de Engelsche leden van den Volksraad in het Engasch zouden spreken. Maar de bepaling, dat ie Engelsche taal naast de Hollandsche moeti worden toegelaten is in stryd met de Grondwet, en zou bovendien tot zulke ab- nornjklitciten leiden, dat het niet wel moge- iyk Is fe gelooven, dat de uiting van den Staatsprocureur juist is overgebracht. Dus bljjft de Engelsche eisch van gelijk stelling der beide talen nog steeds het strui kelblok toeschijnen voor een vreedzame op lossing. Het verklaarbare denkbeeld, dat de Pary- scho wereldtentoonstelling geboycot behoorde te worden, wordt hier en daar nogal bespro ken. De Times bevat eenige kolommen in gezonden stukken, waarin zoowel voor- als tegenstanders van het niet medewerken tot het slagen der 1900-tentoonstelling, aan het woord zyn. De secretaris van de „Suez-Ka- naalmaatschappy”, deelt er o.a. mede, dat zyn maatschappij besloten heeft haar inzen ding, bestaande uit modellen van schepen enz. terug te nemen. Dan is er ook een vier regelig briefje bij van een Franschman, die beweert dat Frankrijk niet maalt om alle vreemde inzenders, zoo schandelijk vlegel achtig, dat de redactie het noodig vindt der inzender en meteen de heele nationalistische en anti-semietische schelderskliek af te maken. De Voss. Ztg. bevat een zeer kalm gesteld hoofdartikel, waar in geconstateerd wordt de verontwaardiging over de tweede veroordee- ling van den kapitein; vermeld wordt hoe in verschillende landen plannen beraamd worden, van deelneming aan de Parysche tentoonstelling af te zienin herinnering wordt gebracht hoe Duitschland, in tegenstelling met de tentoonstellingen, Parijsche in 187b en 1889, deze maal haar steun had toegezegd. Door het vonnis van Rennes en het drijven dergenen die het toejuichen, vervolgt dan het blad, is de toestand echter veranderd. Daardoor kan, wanneer niet eerst het onrecht minstens is goedgemaakt, de Duitsche mede werking aan de wereldtentoonstelling ernstig in twyfel worden gesteld. Andere bladen drukken lijsten af van En gelsche industrieelen, die zich terugtrekken als inzenders op de wereldtentoonstelling. De firma’s, die tot deze beweging bijtreden, heeten te „treden in het Engelsche Legioen van Eer.” In enkele landen geven maatschappijen die goedkoope uitstapjes organiseerden naar Parys Hij staarde bewegingloos op één punt. De in specteur volgde de richting zijner oogen, doch zag niets. Vragend zag hij den commissaris aan •Ziet ge iets r” vroeg hij ten slotte. •Kijk, daar I” •Waar Daar I” zeide de commissaris en wees met den vinger naar den grond. •Ik zie niets.” •Ziet ge niets?" •Neen.” •Ziet ge daar niet, achter die bank, een wolk van insecten boven eenzelfde plaats hangen •Ja, dat zie ik.” •Wel, het is waarschijnlijk dat we daar nog iets zullen vinden. Laten we er maar eens heen gaan, ge zult zien dat daar iets is.” Beiden deden eenige schreden in de richting van de bank. Deze bank stond als bijna alle tuinbanken aan den kant van een grasperk. On geveer een meter achter de bank was een klein boschje. In dat boschje vonden de beide mannen een tweede lijk. De rechterhand omklemde den greep van een degen. Deze degen was gebroken. In het gras in de nabijheid lag een tweede degen. Deze twee wapens schenen het geheele geval op te helderen. Hier in elk geval was geen moord, geen sluipmoord gepleegd. Deze man was in een tweegevecht gevallen. Aan een boom in de onmiddellijke nabijheid was een ponjaard ge stoken waaraan een lantaarn met een waskaars erin hing. Deze lantaarn bewees dat het duel in Frankrijk. Daar by het inbeslagnemen van de levens middelen enz. in een woning tegenover het „fort” Chabrol van alles 12 stuks gevonden is (tandenborstels, pakjes cigaretten enz.), meent men, dat het aantal belegerden 12 bedraagt. Eenige politie-agenten, belast met de be waking van Guèrin’s vesting op de binnen plaats van een belendend perceel hoorden gistermorgen achter een muur houweelslagen, die voortdurend sterker werden. Eindelijk kwam een gat in den muur, waardoor een hand een velletje papier en 2 francs stak. De agenten maakten zich meester van het papier, waarop geschreven stond: „Wilt ge twee pakjes cigaretten 50 ’centimes en twee pakjes tabak voor ons koopen. Met de rde in, water, licht, ndeling van ze als gevolg van lige buitensporig- eekzucht, maag- Ing, ziekten der rheuinatisnius, :ten. Billijk pen- in speciale geval- rage gratis en De Figaro deplt nog eenige bijzonderheden mede over de wyze waarop de Raad van revisie het hpoger beroep van Dreyfus zal behandelen. Zoodra de stukken in handen van den Raad zijn gesteld, zullen de leden het lyvige dossier bestndeeren, en de verschillende bewijsstukken nagaan. Als dit geschied is, wordt, in overleg met den militairen gouver neur van PariJfc, de dag der behandeling van de zaak vastgesteld. De zitting van den Raad wordt in het openbaar gehouden. De president geeft het woord aan den griffier voor het voorlezen van het beroep van den beklaagde, de conclusies van den verdediger en alle stukken die op de zaak betrekking hebben. Daarna spreekt de regeeringscommissaris, commandant Bollot, zyn requisitoir uit. Na dat de advocaten van den belaagde dc verdediging van hun cliënt hebben voorgelegd wordt de zitting gesloten en begeeft de Raad zich in raadkamer. Eerst nadat de Raad van revisie het vonnis van den krijgsraad heeft bevestigd, kan er sprake van zyn, daartegen cassatie aan te teekenen. Het heet nu dat de kabinetsraad aan staanden Dinsdag over de Dreyfus-kwestie zal beraadslagen: men wilde zich niet er mede inlaten voordat de Raad van revisiq, uitspraak heeft gedaan. Ieder zal diep getroffen geworden zyn door de treurige berichten over Dreyius’ gezondheid. Het tragische van ’t geval wordt er door volmaakt. Wy staan er niet voor in dat de „Temps” alles mededeelt, wat zy weet, maar willen tegenover de verzekering dat Dreyfus nog maar enkele maanden te leven zou hebben, toch het volgende uit dat blad overnemen: Dr. Pozzi zegt dat Dreyfus er geheel uit ziet als iemand die lang onder de tropen heeft gewoond en veel maleria gehad heeft. Hy is zeer mager en zyn spieren zyn ge ducht zwak. Hy heeft het voortdurend koud, voedt zich slechts met melk, die hy niet eens goed verdraagt, en heeft dikwijls bra- kingen. Toch is zyn toestand een weinig verbeterd sedert hy weer den Franschen bodem betreden heeft. Maar Pozzi acht het dringend noodig dat hij in een zacht klimaat blyft wonen; indien hy geen kwijtschelding van straf krijgt, dan bijvoorbeeld op de St. Marguerite-eilanden, en met veel beweging in de open lucht. „Hy is 39, zegt Pozzi, en ziet er uit als 60, nooit zal hy weer de oude worden.” Uit het verhaal volgt echter, dat Pozzi Gedenkschriften van een Gelukzoeker ANNIBAL DE° VONDELING. tjVaar het Fransch. door W. NUTTER. Telefoon No. 69 ADVER TENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Öroote letters worden berekend naar plaatsruimte. rtlefnun Ho. N8, De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk met fiitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per pAt 1.70. Afzonderlijke Hommers VIJF CENTEN.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1899 | | pagina 1