T
EENKOLliN
HEEK
remeen”,
zitting houden
het lokaal der
deeg B 172 op
e.k., des
)M
DEN:
tdeeling van
uks goede
soos,
3'1
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Maandag 2 October 1899.
38ste Jaargang.
Bultenlandsch Overzicht.
No. 8006.
dial
,nber 1899,
ANNIBAL DE° VONDELING.
FEUILLETON
KENNISGEVING.
Is
Kis
«i
rf"
M
25 fe
SS
|m
CENTEN.
V T.I F
Verspreide Berichten.
S'KMAN Z»
nd tegen beta-
i per week.
tegen betaling
te voorzien.
mini* garissen,
)RT, Sekretaris
Dit No. bestaat uit Twee Bladen.
HEKSTE BLAD.
fers der Zelf-
nne uitspat-
ure.
r lezing op de
Gedenkschriften van een Gelukzoeker
Naar het Fransch.
door W. NUTTER.
BER
ir.
van
i lid
tl KOUSJE
lat gedurende
ictiUg Uchl
GilfimiE COIRANT
"ERS),
1 GOUDA,
l’s
kim;.
27 afb. Prys
le Tersohrik-
nd«ogd lydt
leenng, die
end van een
by hetVer-
eninarkt 34,
het bedrag,
eiken boek-
15 jaren
van het
an aanbevolen,
BESTUUR te
'OKER #99
IF, voorden
iter.
rvan sal ge
ien, 2 in ral
geschied n.
i vanaf Maan-
October 1899,
12 uren, in de
De Fransche regeering heeft een publicatie
uitgevaardigd betreffende de maatregelen,
te nemen in geval van het uitbreken van den
oorlog. Bekend gemaakt wordt, dat in de
mynen gewerkt mag blyven worden dat be
hoorlijke bescherming aan de mijnwerkers
zal worden verleenddat de handel in ster
kedrank verboden wordt en dat er een bij
zondere politie ingesteld zal worden voor den
Rand. Het goud, gedurende den oorlog ge
produceerd, zal by de regeering gedeponeerd
worden, welke daarvan een voldoend bedrag
zal aanmunten om den arbeid in de mijnen
te betalen, de rest zal na den oorlog terug
gegeven worden. Strenge regelen betreffende
paspoorten zullen in acht genomen worden.
Naar men verneemt, zal hot verhoor van
de beschuldigden wegens „het komplot” tegen
de Fransche Republiek morgen beginnen.
Tusschen hun advocaten en den heer Béren.
Telefoon No. 69.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
Frankrijk.
De werkstaking te Le Creuzot duurt voort
De leiders der stakers maken ijverig propa
ganda voor een optocht in massa naar Parijs,
om aldaar te manifesteeren. Vier Parjjsche
coöperatieve vereenigingen zouden, indien het
tot zulk een monstermarsch kwam, gratis
brood gedurende den tocht verstrekken. liaar
de directeur der fabrieken, Schneider, wei
gert de eischen der arbeiders in te willigen
vreest men voor troebelen. Schneider wordt
het voornemen toegedicht, de fabrieken voor
goed te sluiten, als de algemeene staking
wordt geproclameerd.
Max Régis wordt in de tegen hem geo
pende instructie beschuldigd vanpoging
tot moord op politiebeambten en gewapend
verzet, waarvoor straffen kunnen worden op
gelegd, varieerende tusschen opsluiting en
dwangarbeid.
ger, voorzitter der commissie van instructie
is een schikking getroffen om hen in vier
groepen te verdeelen, namelijkdie der
„Patriotten” met Déroulèdedie der konings-
gezindendie der anti-semieten die der niet
in hpchtenis genomen beklaagden. Voor elke
groep werden 48 uur toegestaan ter kennis
neming van het dossier.
Woensdagochtend hebben drie advocaten
van de eerste groep de stukken onderzocht.
Ze moeten later verklaard hebben dat er
geen enkel afdoend bewijs voor de schuld
hunner cliënten in iszelfs uit het dossier,
dat Déroulède persoonlijk betreft, zou niets
omtrent het bestaan eener samenzwering
blijken, terwijl de andere dossiers, met name
die rakende Marcel Habert en Jules Guerin,
hoe omvangrijk ook, nog minder beduiden.
Deze voorstelling is echter uit den aard der
zaak hoogst eenzijdig en staat geheel tegen
over het requisitoir van procureur generaal
Bernard.
Hoe streng geheim de behandeling der
zaak dusver plaats had, bewjjst het feit dat
dezer dagen een photograaf, die met de op
name der stukken belast was, een ganschen
nacht zonder voedsel in zijne kamer opge
sloten bleef, daar men vergeten had die
’s avonds te openen I
Men herinnert zich misschien nog wel, hoe
generaal Roget en anderen voor den krijgs
raad te Rennes aan luit.-kolonel Picquart
verweten hebben, dat hij als chef van den
inlichtingendienst aanzienlijke sommen had
besteed om te trachten een anderen verrader
voor Dreyfus in de plaats te stellen, en hoe
Picquart daarop den Minister van Oorlog
verzocht een onderzoek te dier zake te doen
instellen.
Gevolg gevende aan dat verzoek, heeft
generaal de Gallifet thans aan Picquart ge
schreven dat, blykens het rapport der com
missie, door hemv met dat onderzoek belast,
er „niet de minste grond bestaat om de eer
lijkheid van zfjn optreden als hoofd van den
inlichting-dienst in verdenking te brengen.”
Er komt beweging in de Oostenrijksche
crisis. De Keizer heeft de Polen Jaworski
en Bilinski, de Tsjechen Engel en Kaizl en
de clericale Dnitschers Dipauli en Kathrein
ontvangen en hun meegedeeld dat hy vast
besloten was, een onzijdig ministerie van
ambtenaars, een cabinet d’affaires, te benoe
men, aangezien dat op het oogenblik de
eenige uitweg was. Hy verzocht hun zulk
een ministerie te steunen. De verschillende
partijleiders brachten hun bezwaren ertegen
te berde, maar de Keizer bleef bij zijn mee
rling, en men kan erop rekenen dat hy zyn
plan zal volvoeren.
Gisteren, op zyn laatst vandaag, verwachtte
men het keizerlijk besluit, waarbij het mi
nisterie benoemd wordt. Het schynt dat baron
Gautsch, de oud-ministerpresident, de onder-
handelingen voert, maar het is de vraag, of
hij de chef van het nieuwe kabinet zal wor
den. Als zoodanig wordt eer M. graaf Clary
und Aldringen genoemd. Het zou ook, zoo
oppervlakkig beschouwd, de voorkeur ver
dienen, als Gautsch, die al in den strijd over
de taalvorordeningen betrokken is geweest,
en van wien zelfs de laatste, ietwat zachtere
verordening afkomstig is, niet opnieuw in
de zaak gemengd werd.
Gisterochtend, en dat is weer een duide
lijke aanwijzing voor den nieuwen koers,
zal de Keizer de aanvoerders van de Duit-
sche oppositie-Funke, von Pergelt, Hochen-
burger en Lueger, ontvangen.
De Polenclub maakt in een kennisgeving
openbaar, dat zy in bondgenootschap blijft
met de rechterzy, aangezien de kabinetsver-
andering geen invloed kan hebben op de
politieke overtuiging van de partyen, en dat
zy ijverig zal meewerken aan de pogingen
tot herstel van den geregelden parlemen
tairen toestand.
De kabinetsraad eindigde om 3 uur 20.
Volgens de Pall Mall Gazette werd daarin
Chamberlain’s nieuwe nota goedgekeurd, be
vattende de volgende eischen: lo vyfjaars-
kiesrecht voor de uitlanders zonder belem
merende voorwaarden 2o. gemeentelijk zelf
bestuur voor Johannesburg; 3o. scheiding
tusschen uitvoerende en rechterlijke macht,
welke onafhankelijk moet zyn van den Volks
raad 4o. afschaffing van het dynamietmo-
nopolie5o. het afbreken der forten om Jo
hannesburg, maar niet van die om Pretoria
6o. onderwijs van het Engelsch op alle scho
len. De nota laat slechts een kort tydsbe
stek om deze eischen in te willigen. Verder
zou de kabinetsraad besloten hebben het
parlement vooreerst niet byeen te roepen.
Voor den kabinetsraad had Balfour een
langdurige conferentie met Rothschild.
De correspondent der Times te Pretoria
heeft een onderhoud gehad met Kruger. Deze
verklaarde alles gedaan te hebben om den
vrede te behouden. Hy had Chamberlain’s
plan van een gezamenlijke enquête aange
nomen, maar Chamberlain had den draad
der onderhandelingen daarover willekeurig
afgebroken. De Engelschen hoopten troepen
op aan ’«lands grenzen, de oorlog werd
aldus den Boeren opgedrongen. Chamber
lain’s nota van 12 September was niet in te
willigen, omdat Transvaal dan aan de uit
tos. landers overgeleverd zou zyn. Zelfs een
Si zevenjarig kiesrecht zou aan 50,000 vreem-
delingen kiesrecht geven, d. w. z. aan een
aantal, grooter dan dat dor oude burgers.
Maar de uitlanders hadden het kiesrecht
nooit begeerdzij wilden vry zyn van dienst
plicht en lieten zich daarom als vreemde
lingen inschrijven en naderhand vei kreeg
Lord Loch hun vrijstelling als Portugeezen.
Kruger loochende opnieuw Chamberlain’s
bewering, dat hy de beloften schond, tijdens
de onderhandelingen voor de conventie van
1881 gegeven. Ten slotte vroeg de corres
pondent Bestaat er nog kans om den vrede
te bewaren? Neen antwoordde de Pre
sident tenzy Engeland nog iets verricht
om den vrede mogelyk te maken. De cor
respondent voegt er by, dat men te Pretoria
algemeen meent, dat de staat van oorlog
ieder oogenblik afgekondigd kan worden.
Volgens de St. James Gazette en andere
avondbladen stelt de heden door den kabinet-
raad goedgekeurde Engelsche nota aan de
Transvaal veel krassere eischen dan de Pali
Mall Gazette (zie boven), vermeldt. Het zyn
le. vergoeding aan Engeland van de ge
maakte oorlogskosten
2e. ontmanteling van alle forten in de Re
publiek
3e. opheffing van het Transvaalsche gezant
schap te Brussel met ontslag van Leyds;
4e. onafhankelijkheid der Transvaalsche
gerechthoven
5e. gelijkstelling van het Engelsch met
het Hollandsch
6o. erkenning van Engeland’s suprematie
over geheel Zuid-Afrika.
Onmiddellyk nadat de kabinetsraad was
bijeengekomen, werd er oorlogsraad in het
ministerie van oorlog gehouden, terwijl de
eerste lord der admiraliteit een conferentie
hield met den kanselier der schatkist.
De I URGEMEESTER van Gouda, brengt bij
deze ter kennis van de belanghebbenden, dat door
den Heer Directeur der Directe Belastingen enz.
te Rotterdam op den 27e» September 1899 execu
toir is verklaard
Het Voljaars-Kohier No. 6 der personeele be
lasting voor de gemeente Gouda, over het belas
tingjaar 1899.
Dat voormeld Kohier ter invordering is gesteld
in handen van den Heer Ontvanger, dat ieder
die daarop voorkomt, verplicht is zijnen aanslag
op den bij de Wet bepaalden voet te voldoen,
en dat heden ingaat de termijn van Zes Weken
binnen welke de reclames behooren te worden
ingediend.
Gouda, agen September 1899.
De Burgemeester voornoemd,
R. L. MARTENS.
Z? XI gi
O
<y -d
haar haar had
En elke kleinigheid die zij den krankzinnige
ontlokte trachtte zij zich eigen te maken, teneinde
die Emilie, om wie men krankzinnig werd, te ge
lijken, en den hartstocht, die zij gaande maakte
op haarzelve te doen overgaan.
In de zoele avonden van den zomer, omringd
als door een wolk van geuren, liep zij met hem
door den tuin, rustte met haar hoofd op zijn
schouder, sloeg haar arm om zijn middel, kuste
hem op het voorhoofd, woelde in zijn lokken,
fluisterde zacht zijn naam, sprak hem van liefde,
staarde hem onbewegelijk in de oogen, als wilde
zij haar hartstocht en haar ziel in oen wankelen
den geest van den jongeling overbrengen. Zij
viel hem om den hals en snikte in zijn oor het
woord liefde of zeide hem op teederen toon dat
zij hem beminde.
Olympia was bereid alles te doen. Zij zou
Emilie, die niet ophield den geest van den krank
zinnige te vervullen hebben willen dooden. Zij
zou smeekgebeden hebben willen opzenden tot de
voor haar onzichtbare Mathilda, die des jongelings
hoop scheen levendig te houden, die tot hem
kwam in den slaap, in den droom, en heifa sprak
van Emilie.
Zou zij van die Mathilda hebben willen sm le
ken, om hem slechts te spreken van Olympia,
hem te gebieden haar lief te hebben met dezelfde
kracht als hij Emilie beminde.
Drie maanden gingen voorbij.
Raphael ontwaakte op zekeren morgen en slankte
een luiden schreeuw.
Men schoot toe.
T geen vol-
309)
Een toestand, waarin men zich geen rekenschap
gaf van tijd of plaats of dood of leven, een droom
die bij de ontmoeting aanving en eindigde bij het
afscheid nemen, een bedwelming, die over den
mernch valt, hem als in een zachten sluier wik
kelt die geheel zijn wezen streelt en liefkoosteen
verdooving, die hem belet te lachen, te weenen,
te eten, te slapen, te denken, te gevoelen-r alleen
plaats latende voor een bewustzijn, zich met ge
weldige kracht opdringende aan alle zinnen, dat
men onbeschrijfelijk gelukkig is
En Olympia had rondgespied in de wereld, om
haar heen, boven haar, beneden haarnergens
had zij zulk een liefde gevonden. Zij zag hoe de
liefde onder de menschen niets wonderlijks was,
dat men volstrekt niet voor iets onverschillig zijnde
toch zeide lief te hebben; zij zag hoe verliefden
lachten en schertsen en elkander aangenaam tracht
ten te zijn en elkaar zochten te vermaken
evenals bij een kluchtspel. Zij zag verliefden
lachen en weenen en eten en drinken en alles
doen als naar gewoonte.
En voor zichzelve had zij evenmin gevonden
Telefoon No. 69
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
IG Centen Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Duitbchland.
Een jeugdig wielryder, die aan menigen
wedstryd deelgenomen heeft, Miesterfeld ge-
•heeten, is Zondagavond by Ber]yn op jam
merlijke wyze omgekomen. Met den „kunst
rijder” Risting reed hy op een tandem in
volle vaart en bemerkte wegens de duisternis
niet dat een slagboom van een tol was neer
gelaten. Hy stortte met gebroken hals neder
>Waar ben ik
Met één oogopslag zag men dat de krankzin
nigheid geweken was. Er was glans in die we-
zenlooze oogen, ze hadden hun onzekeren, onbe-
paalden opslag verloren, vast en vragend richtten
ze zich op de aanwezigen,
Raphael was niet meer krankzinnig. Met aan
drang vroeg hij waar hij was, wat er met hem
was voorgevallen en te midden der verklarin
gen die men hem uiterst voorzichtig gat, sloeg
hij zich voor het hoofd en riep
»Ik herinner mij alles ik weet alles
mijn God, ik weet alles weer I”
Geneesheeren werden ontboden. Deze spraken
met Raphael en constateerden genezing, en schre
ven onthouding van elke sterke aandoening voor.
Dit voorschrift werd stipt gehandhaafd.
Met koortsachtige aandacht sloeg intusschen
Olympia de jongeling gade. Zij gaf acht op zijn
minste woord, op ieder gebaar, niels verried
dat hij nog loed om Emilie, of dat hij nog hoop
koesterde omtrent haar Wel sprak hij over haar,
en noemde zich ongelukkig, van zijn geboorte af'
en sprak van den baron de Maubert, die hem
ten doode vervolgde en sprak er van zijn land te
verlaten en van allerlei plannen Maar nimmer
sprak hij van een voornemen om terug te keeren
tot Emilie; en Mathilda scheen hare droomver
schijningen gestaakt te hebben, want nooit kwam
die naam hem zelfs over de lippen
Men behandelde hem in het eertijds >gevloekte
huis” als gast.
(Wordt vervolgd
wat zij zocht en was gehuwd en had alle geloof
aan wat goed is en heerlijk genoemd wordt op
gegeven en zij had zich blindelings gestort in de
woeste hartstochten der zinnen en had bevon
den dat die wel kortstondig voldeden maar toch
werkelijk waren en tastbaar en bereikbaar. Olym
pia spotte met alle begrippen van gepastheid en
fatsoen en regel en >zoo *t behoort” hare ge
storven idealen, zich ontbindende op den bodem
van haar ziel, wasemden giftige dampen uit
woede over het niet zich verwezenlijken van hare
droomen der eenzaamheid bracht haar bloed in
gisting, zette haar hoofd in vuur, ontstak een
koorts in haar hart.
Zij benijdde Emilie Potard, de dochter van den
meubelfabrikant.
Zij had Raphael lief.
Niet meer, gelijk zij hem begeerd had. toen
zij aangetrokken door zijn schoonheid, hem in het
theater had bespied en gadegeslagen en baar hart
had voelen kloppen.
Zij had hem thans louter lief omdat hij krank
zinnig was terwille van zijn hart.
Zij meende ten laatste een verwante ziel ge
vonden te hebben, in staat om geheel op te gaan
in de meest wondere hartstocht, vatbaar vooreen
liefde die niet denkt aan lachen of weenen of eten
of slapen of wat ter wereld ook, een grenzelooze
hartstocht
Olympia deed den krankzinnige onophoudelijk
spreken over Emilie.
Zij trachtte hem te ontlokken hoe Emilie zich
kleedde, welke liederen zij zong, hoe zij hem
noemde, hoedanig hare trekken waren, welke kleur