T EENKOLliN HEEK remeen”, zitting houden het lokaal der deeg B 172 op e.k., des )M DEN: tdeeling van uks goede soos, 3'1 Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. Maandag 2 October 1899. 38ste Jaargang. Bultenlandsch Overzicht. No. 8006. dial ,nber 1899, ANNIBAL DE° VONDELING. FEUILLETON KENNISGEVING. Is Kis «i rf" M 25 fe SS |m CENTEN. V T.I F Verspreide Berichten. S'KMAN Z» nd tegen beta- i per week. tegen betaling te voorzien. mini* garissen, )RT, Sekretaris Dit No. bestaat uit Twee Bladen. HEKSTE BLAD. fers der Zelf- nne uitspat- ure. r lezing op de Gedenkschriften van een Gelukzoeker Naar het Fransch. door W. NUTTER. BER ir. van i lid tl KOUSJE lat gedurende ictiUg Uchl GilfimiE COIRANT "ERS), 1 GOUDA, l’s kim;. 27 afb. Prys le Tersohrik- nd«ogd lydt leenng, die end van een by hetVer- eninarkt 34, het bedrag, eiken boek- 15 jaren van het an aanbevolen, BESTUUR te 'OKER #99 IF, voorden iter. rvan sal ge ien, 2 in ral geschied n. i vanaf Maan- October 1899, 12 uren, in de De Fransche regeering heeft een publicatie uitgevaardigd betreffende de maatregelen, te nemen in geval van het uitbreken van den oorlog. Bekend gemaakt wordt, dat in de mynen gewerkt mag blyven worden dat be hoorlijke bescherming aan de mijnwerkers zal worden verleenddat de handel in ster kedrank verboden wordt en dat er een bij zondere politie ingesteld zal worden voor den Rand. Het goud, gedurende den oorlog ge produceerd, zal by de regeering gedeponeerd worden, welke daarvan een voldoend bedrag zal aanmunten om den arbeid in de mijnen te betalen, de rest zal na den oorlog terug gegeven worden. Strenge regelen betreffende paspoorten zullen in acht genomen worden. Naar men verneemt, zal hot verhoor van de beschuldigden wegens „het komplot” tegen de Fransche Republiek morgen beginnen. Tusschen hun advocaten en den heer Béren. Telefoon No. 69. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. Frankrijk. De werkstaking te Le Creuzot duurt voort De leiders der stakers maken ijverig propa ganda voor een optocht in massa naar Parijs, om aldaar te manifesteeren. Vier Parjjsche coöperatieve vereenigingen zouden, indien het tot zulk een monstermarsch kwam, gratis brood gedurende den tocht verstrekken. liaar de directeur der fabrieken, Schneider, wei gert de eischen der arbeiders in te willigen vreest men voor troebelen. Schneider wordt het voornemen toegedicht, de fabrieken voor goed te sluiten, als de algemeene staking wordt geproclameerd. Max Régis wordt in de tegen hem geo pende instructie beschuldigd vanpoging tot moord op politiebeambten en gewapend verzet, waarvoor straffen kunnen worden op gelegd, varieerende tusschen opsluiting en dwangarbeid. ger, voorzitter der commissie van instructie is een schikking getroffen om hen in vier groepen te verdeelen, namelijkdie der „Patriotten” met Déroulèdedie der konings- gezindendie der anti-semieten die der niet in hpchtenis genomen beklaagden. Voor elke groep werden 48 uur toegestaan ter kennis neming van het dossier. Woensdagochtend hebben drie advocaten van de eerste groep de stukken onderzocht. Ze moeten later verklaard hebben dat er geen enkel afdoend bewijs voor de schuld hunner cliënten in iszelfs uit het dossier, dat Déroulède persoonlijk betreft, zou niets omtrent het bestaan eener samenzwering blijken, terwijl de andere dossiers, met name die rakende Marcel Habert en Jules Guerin, hoe omvangrijk ook, nog minder beduiden. Deze voorstelling is echter uit den aard der zaak hoogst eenzijdig en staat geheel tegen over het requisitoir van procureur generaal Bernard. Hoe streng geheim de behandeling der zaak dusver plaats had, bewjjst het feit dat dezer dagen een photograaf, die met de op name der stukken belast was, een ganschen nacht zonder voedsel in zijne kamer opge sloten bleef, daar men vergeten had die ’s avonds te openen I Men herinnert zich misschien nog wel, hoe generaal Roget en anderen voor den krijgs raad te Rennes aan luit.-kolonel Picquart verweten hebben, dat hij als chef van den inlichtingendienst aanzienlijke sommen had besteed om te trachten een anderen verrader voor Dreyfus in de plaats te stellen, en hoe Picquart daarop den Minister van Oorlog verzocht een onderzoek te dier zake te doen instellen. Gevolg gevende aan dat verzoek, heeft generaal de Gallifet thans aan Picquart ge schreven dat, blykens het rapport der com missie, door hemv met dat onderzoek belast, er „niet de minste grond bestaat om de eer lijkheid van zfjn optreden als hoofd van den inlichting-dienst in verdenking te brengen.” Er komt beweging in de Oostenrijksche crisis. De Keizer heeft de Polen Jaworski en Bilinski, de Tsjechen Engel en Kaizl en de clericale Dnitschers Dipauli en Kathrein ontvangen en hun meegedeeld dat hy vast besloten was, een onzijdig ministerie van ambtenaars, een cabinet d’affaires, te benoe men, aangezien dat op het oogenblik de eenige uitweg was. Hy verzocht hun zulk een ministerie te steunen. De verschillende partijleiders brachten hun bezwaren ertegen te berde, maar de Keizer bleef bij zijn mee rling, en men kan erop rekenen dat hy zyn plan zal volvoeren. Gisteren, op zyn laatst vandaag, verwachtte men het keizerlijk besluit, waarbij het mi nisterie benoemd wordt. Het schynt dat baron Gautsch, de oud-ministerpresident, de onder- handelingen voert, maar het is de vraag, of hij de chef van het nieuwe kabinet zal wor den. Als zoodanig wordt eer M. graaf Clary und Aldringen genoemd. Het zou ook, zoo oppervlakkig beschouwd, de voorkeur ver dienen, als Gautsch, die al in den strijd over de taalvorordeningen betrokken is geweest, en van wien zelfs de laatste, ietwat zachtere verordening afkomstig is, niet opnieuw in de zaak gemengd werd. Gisterochtend, en dat is weer een duide lijke aanwijzing voor den nieuwen koers, zal de Keizer de aanvoerders van de Duit- sche oppositie-Funke, von Pergelt, Hochen- burger en Lueger, ontvangen. De Polenclub maakt in een kennisgeving openbaar, dat zy in bondgenootschap blijft met de rechterzy, aangezien de kabinetsver- andering geen invloed kan hebben op de politieke overtuiging van de partyen, en dat zy ijverig zal meewerken aan de pogingen tot herstel van den geregelden parlemen tairen toestand. De kabinetsraad eindigde om 3 uur 20. Volgens de Pall Mall Gazette werd daarin Chamberlain’s nieuwe nota goedgekeurd, be vattende de volgende eischen: lo vyfjaars- kiesrecht voor de uitlanders zonder belem merende voorwaarden 2o. gemeentelijk zelf bestuur voor Johannesburg; 3o. scheiding tusschen uitvoerende en rechterlijke macht, welke onafhankelijk moet zyn van den Volks raad 4o. afschaffing van het dynamietmo- nopolie5o. het afbreken der forten om Jo hannesburg, maar niet van die om Pretoria 6o. onderwijs van het Engelsch op alle scho len. De nota laat slechts een kort tydsbe stek om deze eischen in te willigen. Verder zou de kabinetsraad besloten hebben het parlement vooreerst niet byeen te roepen. Voor den kabinetsraad had Balfour een langdurige conferentie met Rothschild. De correspondent der Times te Pretoria heeft een onderhoud gehad met Kruger. Deze verklaarde alles gedaan te hebben om den vrede te behouden. Hy had Chamberlain’s plan van een gezamenlijke enquête aange nomen, maar Chamberlain had den draad der onderhandelingen daarover willekeurig afgebroken. De Engelschen hoopten troepen op aan ’«lands grenzen, de oorlog werd aldus den Boeren opgedrongen. Chamber lain’s nota van 12 September was niet in te willigen, omdat Transvaal dan aan de uit tos. landers overgeleverd zou zyn. Zelfs een Si zevenjarig kiesrecht zou aan 50,000 vreem- delingen kiesrecht geven, d. w. z. aan een aantal, grooter dan dat dor oude burgers. Maar de uitlanders hadden het kiesrecht nooit begeerdzij wilden vry zyn van dienst plicht en lieten zich daarom als vreemde lingen inschrijven en naderhand vei kreeg Lord Loch hun vrijstelling als Portugeezen. Kruger loochende opnieuw Chamberlain’s bewering, dat hy de beloften schond, tijdens de onderhandelingen voor de conventie van 1881 gegeven. Ten slotte vroeg de corres pondent Bestaat er nog kans om den vrede te bewaren? Neen antwoordde de Pre sident tenzy Engeland nog iets verricht om den vrede mogelyk te maken. De cor respondent voegt er by, dat men te Pretoria algemeen meent, dat de staat van oorlog ieder oogenblik afgekondigd kan worden. Volgens de St. James Gazette en andere avondbladen stelt de heden door den kabinet- raad goedgekeurde Engelsche nota aan de Transvaal veel krassere eischen dan de Pali Mall Gazette (zie boven), vermeldt. Het zyn le. vergoeding aan Engeland van de ge maakte oorlogskosten 2e. ontmanteling van alle forten in de Re publiek 3e. opheffing van het Transvaalsche gezant schap te Brussel met ontslag van Leyds; 4e. onafhankelijkheid der Transvaalsche gerechthoven 5e. gelijkstelling van het Engelsch met het Hollandsch 6o. erkenning van Engeland’s suprematie over geheel Zuid-Afrika. Onmiddellyk nadat de kabinetsraad was bijeengekomen, werd er oorlogsraad in het ministerie van oorlog gehouden, terwijl de eerste lord der admiraliteit een conferentie hield met den kanselier der schatkist. De I URGEMEESTER van Gouda, brengt bij deze ter kennis van de belanghebbenden, dat door den Heer Directeur der Directe Belastingen enz. te Rotterdam op den 27e» September 1899 execu toir is verklaard Het Voljaars-Kohier No. 6 der personeele be lasting voor de gemeente Gouda, over het belas tingjaar 1899. Dat voormeld Kohier ter invordering is gesteld in handen van den Heer Ontvanger, dat ieder die daarop voorkomt, verplicht is zijnen aanslag op den bij de Wet bepaalden voet te voldoen, en dat heden ingaat de termijn van Zes Weken binnen welke de reclames behooren te worden ingediend. Gouda, agen September 1899. De Burgemeester voornoemd, R. L. MARTENS. Z? XI gi O <y -d haar haar had En elke kleinigheid die zij den krankzinnige ontlokte trachtte zij zich eigen te maken, teneinde die Emilie, om wie men krankzinnig werd, te ge lijken, en den hartstocht, die zij gaande maakte op haarzelve te doen overgaan. In de zoele avonden van den zomer, omringd als door een wolk van geuren, liep zij met hem door den tuin, rustte met haar hoofd op zijn schouder, sloeg haar arm om zijn middel, kuste hem op het voorhoofd, woelde in zijn lokken, fluisterde zacht zijn naam, sprak hem van liefde, staarde hem onbewegelijk in de oogen, als wilde zij haar hartstocht en haar ziel in oen wankelen den geest van den jongeling overbrengen. Zij viel hem om den hals en snikte in zijn oor het woord liefde of zeide hem op teederen toon dat zij hem beminde. Olympia was bereid alles te doen. Zij zou Emilie, die niet ophield den geest van den krank zinnige te vervullen hebben willen dooden. Zij zou smeekgebeden hebben willen opzenden tot de voor haar onzichtbare Mathilda, die des jongelings hoop scheen levendig te houden, die tot hem kwam in den slaap, in den droom, en heifa sprak van Emilie. Zou zij van die Mathilda hebben willen sm le ken, om hem slechts te spreken van Olympia, hem te gebieden haar lief te hebben met dezelfde kracht als hij Emilie beminde. Drie maanden gingen voorbij. Raphael ontwaakte op zekeren morgen en slankte een luiden schreeuw. Men schoot toe. T geen vol- 309) Een toestand, waarin men zich geen rekenschap gaf van tijd of plaats of dood of leven, een droom die bij de ontmoeting aanving en eindigde bij het afscheid nemen, een bedwelming, die over den mernch valt, hem als in een zachten sluier wik kelt die geheel zijn wezen streelt en liefkoosteen verdooving, die hem belet te lachen, te weenen, te eten, te slapen, te denken, te gevoelen-r alleen plaats latende voor een bewustzijn, zich met ge weldige kracht opdringende aan alle zinnen, dat men onbeschrijfelijk gelukkig is En Olympia had rondgespied in de wereld, om haar heen, boven haar, beneden haarnergens had zij zulk een liefde gevonden. Zij zag hoe de liefde onder de menschen niets wonderlijks was, dat men volstrekt niet voor iets onverschillig zijnde toch zeide lief te hebben; zij zag hoe verliefden lachten en schertsen en elkander aangenaam tracht ten te zijn en elkaar zochten te vermaken evenals bij een kluchtspel. Zij zag verliefden lachen en weenen en eten en drinken en alles doen als naar gewoonte. En voor zichzelve had zij evenmin gevonden Telefoon No. 69 ADVERTENTIEN worden geplaatst van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer IG Centen Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Duitbchland. Een jeugdig wielryder, die aan menigen wedstryd deelgenomen heeft, Miesterfeld ge- •heeten, is Zondagavond by Ber]yn op jam merlijke wyze omgekomen. Met den „kunst rijder” Risting reed hy op een tandem in volle vaart en bemerkte wegens de duisternis niet dat een slagboom van een tol was neer gelaten. Hy stortte met gebroken hals neder >Waar ben ik Met één oogopslag zag men dat de krankzin nigheid geweken was. Er was glans in die we- zenlooze oogen, ze hadden hun onzekeren, onbe- paalden opslag verloren, vast en vragend richtten ze zich op de aanwezigen, Raphael was niet meer krankzinnig. Met aan drang vroeg hij waar hij was, wat er met hem was voorgevallen en te midden der verklarin gen die men hem uiterst voorzichtig gat, sloeg hij zich voor het hoofd en riep »Ik herinner mij alles ik weet alles mijn God, ik weet alles weer I” Geneesheeren werden ontboden. Deze spraken met Raphael en constateerden genezing, en schre ven onthouding van elke sterke aandoening voor. Dit voorschrift werd stipt gehandhaafd. Met koortsachtige aandacht sloeg intusschen Olympia de jongeling gade. Zij gaf acht op zijn minste woord, op ieder gebaar, niels verried dat hij nog loed om Emilie, of dat hij nog hoop koesterde omtrent haar Wel sprak hij over haar, en noemde zich ongelukkig, van zijn geboorte af' en sprak van den baron de Maubert, die hem ten doode vervolgde en sprak er van zijn land te verlaten en van allerlei plannen Maar nimmer sprak hij van een voornemen om terug te keeren tot Emilie; en Mathilda scheen hare droomver schijningen gestaakt te hebben, want nooit kwam die naam hem zelfs over de lippen Men behandelde hem in het eertijds >gevloekte huis” als gast. (Wordt vervolgd wat zij zocht en was gehuwd en had alle geloof aan wat goed is en heerlijk genoemd wordt op gegeven en zij had zich blindelings gestort in de woeste hartstochten der zinnen en had bevon den dat die wel kortstondig voldeden maar toch werkelijk waren en tastbaar en bereikbaar. Olym pia spotte met alle begrippen van gepastheid en fatsoen en regel en >zoo *t behoort” hare ge storven idealen, zich ontbindende op den bodem van haar ziel, wasemden giftige dampen uit woede over het niet zich verwezenlijken van hare droomen der eenzaamheid bracht haar bloed in gisting, zette haar hoofd in vuur, ontstak een koorts in haar hart. Zij benijdde Emilie Potard, de dochter van den meubelfabrikant. Zij had Raphael lief. Niet meer, gelijk zij hem begeerd had. toen zij aangetrokken door zijn schoonheid, hem in het theater had bespied en gadegeslagen en baar hart had voelen kloppen. Zij had hem thans louter lief omdat hij krank zinnig was terwille van zijn hart. Zij meende ten laatste een verwante ziel ge vonden te hebben, in staat om geheel op te gaan in de meest wondere hartstocht, vatbaar vooreen liefde die niet denkt aan lachen of weenen of eten of slapen of wat ter wereld ook, een grenzelooze hartstocht Olympia deed den krankzinnige onophoudelijk spreken over Emilie. Zij trachtte hem te ontlokken hoe Emilie zich kleedde, welke liederen zij zong, hoe zij hem noemde, hoedanig hare trekken waren, welke kleur

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1899 | | pagina 1