:ver
ips
[’TO,
8
voor Gouda en Omstreken,
Nieuws- en Advertentieblad
Woensdag 14 Februari 1900.
No. 8120.
Het gas in den Raad.
UJB
Buitenlandse!) Overzicht
If
:ao
Cto Paris
nd gratis en
>AMMEB
TC AP
;s
peller,
rdt dit mid
rod succes
in wryving
Q Rheume-
odheid, pjju
lEULLElOX.
Vroeg Verwelkt
ou da.
Inzending van Advertentiën tut 1 uur des inidd.
;aede resultaten te bereiken zijn.
t 103.
1887 de
zijn leeftijd I zeide
:s vrjj van alia
toeging.
;nd ml N. II.
E OUDE
riet
rk „Anker!-
>n&Oc.d«fl.
heken. Te
Uloth, de
in Banders,
„botterham.
ie ons geïllua
W Internet-
ebben, dit te
MHUSUI E ÜlIfliVf
wat by
PERS Jz.
s van echtheid ia
kurk atoeda voor
in na*m der Firma
P«
lelykete en g»
lel voor Heere»
iereehoenwerk.
M Müller 4 Ce.
-Men lette goed
rjcrfc.—
SZhggg
ÜKMAN 4 Zn
niet op.
Het beviel me echter niet, dat hij zoq weinig
notitie nam van zijn zoontje Zonder eefitge be
langstelling in zijne stem vroeg hijhoe gaat het
jonker ï)e knaap speelde dan ook rustig voort,
als had hij de vraag niet gehoord
De groote kunstenaar vroeg mij dadelijk op
vertrouwelijken töon, of ik geen lust zou hebben
den kansel met »de planken te verwisselen Louise
had hem verteld, dat ik muzikaal was Daar hij
het voornemen had, mettertijd ook operettes te
geven, zou hij een orkestdirecteur zeer goed kun
nen plaatsen altijd ais ik niet liever tooneei-
speler werd Ik zou het uitstekend hebben Zjjne
vrouw kon getuigen, dat hij zich achter de cou
lissen niet door tyrannic wreekte over het feit,
dat hij thuis onder den pantoffel zat
Die schertsende toon beviel Louise klaarblijke
lijk niet.
Met zeer ernstig gelaat zette zij haar stopwerk
voort.
Hij' babbelde door in de beste luim ter wereld
Terwijl hij met groote schreden het vertrek op
en neer liep, gaf hij eea graphisch verslag van
de repetitie van daareven Gij zult zoo aanstonds
met mijn gezelschap kennis maken, voegde hij er
bij, en zult moeten bekennen, dat het niet een
van de slechtste is. Men moet natuurlijk leven
en laten leven
Mijne verstandige vrouw, eene echte mère de
la compagnie» heeft bewerkt dat wij gemeenschap
pelijk dineeren hier in huis, ondet haar bescher
mende vleugelen
ordt vervolgd
Telefoon Mn. £9
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Telefoon \o. Hf.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is f 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
d. Echte
tasameu-
jen in den
num des
emardigd
wereldba-
>i* Stoll-
Ik gekookt
k voor <te-
shMla van
JaM Ah
javal van
«•bruiken.
•teB.TL
e 0.35
ar Neder-
3°)
»Ik wilde toch eens - wijl mijn weg mejuist
in de buurt bracht maar, hoe goed ziet gij er
uit, mevrouw. Hoe gaat het u Gij zijt, zooals
ik zie, gelukkig en dat lieve kind weet oom
Joachim, dat het naar hem genoemd is f Het zou
hem zeker heel veel genoegen doen.”
.Wilt ge geen plaats nemen, mijnheer Johan
nes was haar antwoord. »Neem een stoel, en
ga hier bij ons aan ’t venster zitten. Maar vertel
mij eerst vanwaar ge komt, en wat u tot ons
brengt.”
Ik voldeed natuurlijk aan haar verlangen en
terwijl zij den afgebroken arbeid voortzette, luis
terde ze aandachtig naar ’tgeen ik haar vertelde.
Het kind had. toen ik hem andermaal mijn hand
toestak, er schuchter zijn poezelig handje ingelegd.
En, o wondervóór er tien minuten waren ver-
loopen, zat hij op mijn knie, en liet hij zich door
mij liefkoozen en streelen Inmiddels vertelde ik
haar hoe het mij in den tijd sedert haar verdwij
nen was gegaan.
Natuurlijk durfde ik de eene gedachte, waarom
zich in den loop der jaren alle andere hadden
gedraaid, en die mij herwaarts had gevoerd, niet
uiten. Maar vrouwen zijn fijne opmerkstere
cieel het mislukken van Bullers derden tocht
toegegeven.
Het meest belangrijke nieuws is o. i. de
verklaring van lord Lansdowne in het Hoo-
gerhuis, dat maarschalk lord Roberts het
opperbevel over de troepen aan de Modder-
rivier op zich heeft genomen. Het vermoe
den, gewekt door het zenden van belangrijke
versterkingen naar lord Methuen, dat aan
deze zijde de eerstvolgende belangrijke stap
verwacht moet worden, wordt tot zekerheid
door deze mededeeling. Wat daar broeit,
zal nu wel spoedig blijken. Misschien wel
een nieuwe poging tot ontzet van Kimborley,
dat volgens de „Cape Press” deze mede
deeling is door den censor achtergehouden
en is thans per post naar Europa gekomen
in Januari reeds op paardenvleesch teerde.
Nadat dus de eerste opperbevelhebber der
Britsche troepen in Zuid-Afrika zyn krachten
verspild heeft aan bet ontzet van Ladysmith
gaat zijn opvolger zich wijden aan Kimberley,
dus voortzettende de oorspronkelijke fout van
de Britsche generaalsde versnippering der
strijdmachten tegenover een vijand, die zich
veel sneller kan verplaatsen en het niet
voeling houden met elkander, doordat de
opperbevelhebber, in wiens band de geheele
leiding moet berusten, zijn krachten gaat
wijden aan een onderdeel van de taak die
hem is opgedragen.
Mocht lord Roberts evenmin slagen en
dat is te vreezen, dan zou zyn opvolger den
veelgeroemden inval in hot Zuiden van Oranje-
Vrijstaat kunnen beproeven. Maarschalk
Roberts schijnt het met ons eens te zijn, dat
de beschikbare Britsche macht in de Kaap
kolonie te zwak is om aanvallend op te
treden en op zijn hoogst de Boeren kan
vasthouden in hun stellingen.
De „Daily News” zet in een breedvoerig
artikel uiteen, dat de terugtocht van Buller
niet zoo ernstig is, als men in Londen, op
grond van het telegram van Boeronzyde wel
meent. „Buller’s terugtocht mag nog niet
beschouwd worden als het einde van de
derde poging om Ladysmith te ontzetten;
het incident is nog niet gesloten en wij wach
ten elk oogenblik berichten, die den toestand
geheel anders zullen doen voorkomen.”
De „Westm. Gazette” acht deze beschou
wingen verbazend optimistisch.
„Het is onmogelyk te zeggen, dat Buller
eenig vooruitzicht heeft op succes. Alle
troefkaarten zyn in handen der Boeren.
Hunne troepen zijn goede schutters, hunne
stellingen uitstekend verborgen, hunne ver
bindingen en daardoor hunne bewegingen
kunnen door ons niet worden waargenomen
In het laatste Verslag van het verhan
delde in den Gemeenteraad hebben wij
met belangstelling de discussie gelezen
over het voorstel tot uitbreiding van de
Gemeente gasfabriek.
Onze indruk was dat de Raad volko
men terecht zijn goedkeuring gehecht
heeft aan de voorstellen van B. en W.
en de gascoinmissie. Immers als de stad
zich op industrieel gebied begeeft, moet
zij evenals elke ondernemer ten allen tijde
in staat zijn de afnemers te helpen en het
is eenvoudig voldoen aan de eerste eischen
van een goed beheer, als men tijdig maat
regelen neemt om in het dreigend gebrek
aan ruimte en werktuigen te voorzien.
Het gaat niet aan in een winkel nieuwe
klanten af te wijzen, omdat men anders
de oude niet zoo goed bedienen kan. Dan
moeten er maatregelen genomen worden
tot uitbreiding en aanwinst van nieuwe
krachten.
Toch gelooven wij, dat het nuttig is
geweest dat Dr. Van Ilerson bij die gele
genheid als opposant tegen de gedane
voorstellen lp opgetreden. Het is ons nu
volkomen duidelijk geworden wat er aan
onze gasfabriek hapert. Het is niet te
ontkennen, dat er ontevreden gasverbrui
kers zijn en dat er op verschillende pun
ten der stad over de verlichting geklaagd
wordt.
De heer Van Iterson beweerde dat er
aan de gat fitting weinig gedaan was in
onze stad; hier en daar is een nieuwe
buis gelegd, maar aan de gasfabriek zelf
is men niet op de hoogte van de leiding
in de gemeente. Men vindt 2 duimspijpen,
waar men zeker wist 3 duims te bezitten
en geenerlei poging is gedaan om te weten
te komen, hoe de buiswijdte op verschil
lende plaatsen is. De aangebrachte ver
beteringen blijken niet altijd te voldoen,
hetgeen hij toeschreef aan niet voldoende
deskundige leiding. j
De voorzitter zeide daarop o. a. het vol
gende: „Wat de heer Van Iterson in hej
midden heeft gebracht over de buisleiding
is* in zekeren zin waar. Maar dat is niet
de schuld van de tegenwoordige menschen.
Daarvan ligt de schuld, dat in 1887 de
Naar het Duitsoh.
gemeente, te goeder trouw, zonder de min
ste controle uit te oefenen, overgenomen
heeft het oude buizennet, waarvan niets
bekend is. Er was wel een kaart, maar
langzamerhand blijkt, dat die kaart zui
vere fantasie is. Maar het gaat niet aan
alle straten op te breken, om te zien of
er ergens oen 2-, 3- of 4-duimspijp ligt
en overal gaten te slaan Wij hebben
ondervonden, dat 4 duimspijpen zicten
tusschen 2 duimspijpen en omgekeerd en
2-duims tusschen 3-duimsmaar wanneer
men wilde weten den zuiveren toestand
op dat punt in deze gemeente, dan zou
men alle straten moeten gaan opbreken
Daarom de eenige weg om tot verbe
tering te komen, is reeds door de gas
commissie en door B. en W. ingeslagen
n.l de buisleiding geleidelijk geheel te
vernieuwenen dat zal gebeuren binnen
enkele jaren. En wanneer de Gemeente
raad een groot bedrag wil toestaan om
ineens het buizennet te vernieuwen -
natuurlijk zal dit de Commissie aange
naam zijn. Maar de exploitatie zal er
door worden gedrukt en daarom hebben
de Commissie en B. en W er de voor
keur aan gegeven geleidelik de fabriek te
verbéteren; thans geleidelijk te doen wat
in 1887 had moeten geschieden
Uit deze mededeeling blijkt ten duide
lijkste dat de heer Van Iterson ook
al gaf hij geen geschikt middel aan de
hand om de gebreken te verhelpen
toch den toestand in hoofdzaak naar waar
heid had geschetst. Deze is, dat hoe voor
treffelijk de fabriek mag zijn ingericht,
wat de eigenlijke gasfabricatie betreft,
sommige afnemers slecht licht hebben ten
gevolge van de gebrekkige leiding. De
vraag is nu of de geleidelijke door B. en
W begonnen verbetering snel genoeg gaan
zal om de gas verbruikers, die allen even
veel recht hebben op goede verlichting,
tevreden te stellen. Tusschen 1887 en
thans liggen 12 jaar en nog schijnt de
leiding niet aan bescheiden eischen te
voldoen. Het komt ons voor, dat met de
noodige verbeteringen al de spoed moet ge
maakt worden, die bestaanbaar is met een
richtig technisch en financieel beheer. Is het
mogelijk, men leene er voor, nu de fabriek
bewezen heeft, dat er met gemeente-ex-
mag o. i. geen winst gemaakt en niet
meer dan volstrekt noodige aflossing plaats
hebben, voordat ook de buisleiding in vol
komen goeden staat is. De heer Van
Iterson sprak van een zucht om „steeds
meer die geliefde schatkist te spekken
Die spreker kan beter weten dan wij, of
werkelijk op het gebied der gasfabriek
die «ucht bestaat Wel weten wij, dat
het niet billijk is uit dezen tak van dienst
voordeel te trekken, zoolang niet alle ver
bruikende ingezetenen op gelijken en ge
heel voldoenden voet bediend worden
Onze opmerking is maar een vraag. Wij
zijn leeken evenals het groote publiek;
wij zijn echter overtuigd dat dezelfde ge
dachte zal opkomen bij elk die van de
gehouden discussie kennis neemt en met
vert|ouwen wachten wij op de daden van
de Colleges, die getoond hebben, wat de
exploitatie der fabriek betreft, zoo voor
hun taak berekend te zijn.
De klacht van Dr v. Iterson, dat er
hier ter stede geen deskundige fitter is,
kunnen wij natuurlijk niet beoordeelen. Wij
kunnen echter niet inzien dat deze opmer-
W& °-°k n‘liar ©enigszins te kort deed
aan de verdiensten van den directeur der
fabriek, die getoond heeft de rechte man
te zijn dien wij noodig hadden en die met
boven onzen lof verheven ijv r de belan
gen der Gemeente behartigd heeft. Het is
niet denkbaar, dat één man in alle onder-
deelen van zulk een uitgebreid en zich
dagelijks ontwikkelend vak geheel door
kneed is. En op zich zelf achten wij den
eisch niet misplaatst, dat er in een ge
meente, waar zooveel nog te doen is aan
de buisleiding, aan de fabriek iemand
verbonden is, die speciaal van fitting ge
heel op de hoogte is. Hoe dit zij, de
Commissie en B en W. zullen ook deze
opmerking zeker nader overwegen en doen
wat het u eest in het welbegrepen belang
is der gemeente en van de verbruikers.
„Ik ben hartelijk bly. beste Johannes, u einde
lijk eens weer te zien,” sprak ze, in antwoord op
mijn relaas. «Ik heb altijd veel van u gehouden,
en de gedachte, dat gü misschien eene verkeerde
meening omtrent mij zo^lt opvatten heeft me zeer
gehinderd. Als ge een paar dagen bij ons hebt
vertoefd, zult gij leeren inzien, dat ik toen han
delde, zooals ik moest. Ook mijn man zal het
aangenaam vinden, kennis met u te maken Ik
heb hem veel van u verteld. Als kunstenaar zult
gij hem allicht niet kunnen waardeeren. De leden
van zijn gezelschap staan als artisten op een on
eindig lagere trap dan hij, en in zulke kleine ste
den als deze, kan hij in zijne beste rollen niet
optreden Als mensch echter zult gij hem leeren
liefhebben
Ik zweeg. Ik kon haar toch niet zeggen, dat
ik dit sterk betwijfelde, j« het niet wenschte.
Mijn afkeer van haar echtgenoot, paste bij mijne
vereering voor haar even, zooals de doorn past
bij de roos.
„Zet toch dien jongen neder,” zeide ze. «Joa
chim, je zult het mijnheer lastig maken
De kleine was druk bezig met zijne kleine
handjes in mijnen baard te woelen en had daarin
veel schik.
»Laat hem stil begaan, mevrouw,» zeide ik,
•Zal ik je eens wat vertellen, Joachim Of zullen
we met elkaar spelen
«Spelen riep het lieve kind verheugd, en zijn
ernstige oogjes begonnen te schitteren Hij gleed
van mijnen schoot, knielde op het vloerkleedje
waar de kleine menagerie bont dooreen lag Ik
hurkte bij hem neder, en begon de dieren paars
Bij gebrek aan nieuws houden do Engel-
sche Couranten zich bezig met allerlei be
schouwingen over de laatste berichten uit
Transvaal. De Regeering heeft thans offl-
gewijs op te zetten. Van bijna alle kende de
kleine kleuter de namen.
«Hij is erg ontwikkeld voor v
ik, naar Louise opziende, die met kalmen glimlach
haren arbeid had hervat
«Hij gaat uitsluitend met volwassenen om,” was
haar apt woord. „Ik hoop intusschen den volgen
den winter een paar kameraadjes voor hem te
vinden Wij blijven dan maanden lang op ééne
plaats
Daar werd de deur geopend en trad haar echt
genoot binnen Hij bleef op het zien der vreemde
groep bij het venster, verbaasd staantoen ik
echter opstond en Louise mijn naam noemde,
kwam hij met uitgestrekte hand op mij toe en
sprak met schoonen baryton
„Wees gegroet, mijnheer de candidaat. Wij zijn
oude bekendengij waart immers getuige van
mijne verongelukte gastrol in ’t kasteel. Ik trad
daar juist niet in een van mijne beste rollen.
Maar ter wille van het gelukkige nastukje, denk
ik nog steeds met vreugde en dankbaarheid aan
dien dag. Niet waar vrouwtje
Dit zeggende nam hij met edelen zwier de hand
zijner echtgenoote in de zijne en drukte er een
kus op. Ofschoon hij reeds over de veertig was,
zag hij er nog vrij jeugdig en innemend uit On
danks de uitdrukking van zelfgenoegzaamheid, die
op zijn edel, fijn besneden gelaat troonde, zag
men, dat hij een goedhartig, een goedig mensch
moest zijn
Zijne in 't oog vallende kleeding korte zwart
fluweelen rok, geel nanking broek en rood zijden
halsdoek wekte, vreemd genoeg, mijn lachlust
tot 4 uur.
't 4 uur.
rug enz
proefde
Idel ver-
ook ie-
Men latt?
11
