■r ta VoorateUlug. )E WIT. EVER Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. -Goucla- Woensdag 14 Maart 1900. No. 8144. i I Vroeg Verwelkt ND, ZEN. iden M 1900, IE tooneelistek 8PELS. 38ste Jaargang. 'ER Bultenlaodsch Overzicht. FEV1JLLETON. Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. 1. Verspreide Berichten. chim gestorven J /H/rit wvftf.) )ud gratis. n.het Rjjks Inter- Telefaou 'o. Bf. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. Naar het Dulteoh. SMITS, eten werk. naar de -.1 op 2-203 GOUDA. ASCII! PI’EV. KELEN. B OUDE DAMMER evks [TC A P van me pelgeld het de drijven. ig acM »“r n prijzen. GOHINIIE (IHRAM jaar voor per- an M. 1, - gen abonnemen ten verkrijgbaar R DE VISCH- rertroffen tra welbekend HT-1UX1B. Fibriskimark). Ie, radicale e van alle, zelh ekkige untlW 1 ontstaan door jeugdigen leeftijd :e zwakte, Ölee’: - Hoofd pijn - - Maagpijn Onvermogen - - enz. Uit- ENWER.K, dan jaarzenmagazijn i Kleiwegsteeg. 11e voorradig illende andere de Rykskanselier ah de Minister Posadowsky zich in het debat, om ernstig tegen da aan neming te waarschuwen. De Rykskanselier legde een korte verklaring af, waarin hy deed uitkomen, dat men „in allerböchster Stelle” zeer ontevreden was en dat het ont werp in den voorgedragen vorm de goed keuring van den Bondsraad niet zon ver krijgen. Posadowsky sprak zeer vriendëljjk en welwillend tot de agrariërs, maar be toogde, dat hun plannen voor de Duitsche handelspolitiek en de verhoudingen tot het buitenland allernoodlottigst zouden zyn. Toch nam de Rjjksdag met 168 tegen 99 stem men de -bepalingen aan. Nu zegt men, dat getracht zal worden vóór de derde lezing tot een compromis te komen. By het verbod van invoer van de verschillende soorten van geconserveerd vleesch zou pekelvleesch geschrapt worden, zoodat de invoer daarvan vergund zou bld ven, en by het verbod van invoer van versen vleesch zou de tijdsbepaling geschrapt wor den, met de bedoeling, dat de tijd voor in werking treden van dat verbod nader zon worden bepaald. Daar de Minister Posa dowsky er op gé wezen heeft, dat hy de handen vry moest hebben bjj de onderhande- lingen over de handelstractaten, die over 2 jaar afloopen, zou bjj dan dit verbod als wapen kunnen gebruiken om het niet in werking te doen tredeu, als de contractee- rende Staten tot concession bereid zjjn. Waarschijnlijk zou echter zulk een compromis noch bet binnen-, noch bet buitenland te-' vreden stellen. De bepaling zal vooral Amerika hevig ontstemmen, en is ook met namo voor Denemarken en ons land zeer nadeelig. In Duitschland zelf is er in de kringen van handel en industrie een zeer ernstige beweging tegen dit protectionisme ontstaan, die zich steeds uitbreidt. Maar de Regeering moet vior haar vlootplannen de agrariërs ontzien. Frankrijk. In den brief welken Dreyfus aan de am- nestiecommissie uit den Senaat gericht heeft, heet het o. a.„De vrijheid, welke men my hepft teruggegeven, was mjj iets waard, om dat zy my in de gelegenheid scheen te stel len, de vernietiging van de vreeselyke rech terlijke dwaling te veroorzaken. De amnestie zou alleen generaal Mercier, den hoofdaan legger van 'de rechterlijke misdaad, ten goede komen.” Het heet, dat de amnestiecommissie, be- zbaar bij iTERS Jz. rijs van echthoid it n kurk steeds voor den num der Firma PPK S'/,, dubbele fle«ch iTecte, Zaltbommel. letterdam hage. J. Ctn. Rotterdam hart voor u gevoel Kunt ge aiet besluiten den band, die. ons bindt nog wat enger aan te halen, mij het recht te gunnen, ook voor de wereld n ijn leven aan het uwe te verbinden Ik waagde het,niet tot haar op te zien, terwijl ik, door mijn hartstocht meegesleept, zoo sprak maar ik verbeeldde mij toch, dat zij zich geweld aandeed, om kalm te blijven, en mij' mijne bru taliteit niet al te streng te verwijten Na eenige oogenblikken antwoordde ze veel meer op treurigen dan ontstemden toon „Waarom hebt ge dit gezegd, Johannes? Gij moest me kennen, en weten, dat ik met het leven afgerekend heb. Denk niet, dat het oordeel der wereld mij zou weerhouden, indien ik gevoelde nog jong genoeg te zijn om gelukkig te kunnen worden en gelukkig te maken. „Maar, ik ben er misschien nooit de rechte per soon Voor geweest, om mij met mijn gansche hart en ziel aan één mensch in ’t bijzonder te geven, zooals eene vrouw en eene beminde dat moet doenOok mijne eerste liefde was een be drog mijner fantasie „Neen,” vervolgde ze na eenige oogenblikken, »uit medelijden zoudt ge toch niet gehuwd willen wezen neen, dat zou een wreed medelijden zijn Gij zijt nog altijd een jongeling en een dwaze zooals ge mij daareven hebt bewezen. Waarom doet ge mij niet het genoegen, die lieve vrouwe lijke Agnes te vragen, zij is negen en twintig jaar, bezit eene schat van deugden en is daaren boven, ik weet het maar al te wel op u verliefd.” Deze Agnes was hare liefste leerling, eene doch- Indien er eenige waarheid is, in het be richt, dat de presidenten Kruger en Steyn in een telegram aan lord Salisbury hun ge neigdheid om over den vrede te onderhande len hebben te kennen gegeven, dan kan dit hoogstens zijneen laatste poging om te, weten wat Engeland wil, of zooals de „Daily Mail” het noemt: oen volledige verklaring van Engelands bedoeling uit te lokken. Nu de Boeren uit het Engelsche gebied zyn teruggetrokken, nu de Vrystaat door En- gelsche troepen gedeeltelijk is bezet, nu Bloemfontein bedreigd wordt, kan er wel licht een party zyn in het Boerenleger, die meent, dat Engeland het zoo kwaad niet voor heeft met de Republieken. Om hen ten volle te .overtuigen van Engelands plannen en bedoelingen, om te doen zien, dat de stryd niet gevoerd wordt voor een fictief iets, doch dat het werkelijk gaat om de vrijheid en de onafhankelijkheid der Republieken, vroegen de presidenten dan naar Engelands plannen. Dit blijkt ten duidelijkste uit de berichten van de „Daily Mail”. Dit blad bevat een telegram, verzonden uit pretoria met de bij voeging „gezien door de Boeren-Regeering” en van den volgerijen inhoud „Gesprekken die ik had met de hoogste ambtenaren toonen, dat naar de Boeren meenen thans de tyd gekomen is voor het ophelderen, m alle miaveriUndeften valache voorstellingen, waardoor naar zy geloöven de oorlog ontstaan is. „Zy ontkennen het ontstaan van een Hol- landsche samenzwering. „Zij beweren dat zy de stellingen buiten hun grondgebied gelegen slecht» op strate gische gronden bezet hebben, terwijl de ont houding der Afrikaanders in de kolonie van deelneming aan de vijandelijkheden hun on- veranderlyke loyaliteit toont. „Indien Engeland een verordeningsoorlog voert zullen de Republikeinen den stryd tot het uiterste volhouden. Doch zy gelooven, dat een volledige verklaring van Engelands prestige hersteld is, een grondslag kan vor men voor onderhandelingen. President Kruger en president Steyn hebben te Bloemfontein beraadslaagd over een belichaming hiervan in een telegram aan lord Salisbury. „Doch het behoud van de onafhankelijk heid der republieken is en conditia sine qua non”. 5») Sedert sprak ze veel meer dan vroeger met me over sterven, over haar eigen dood. Ik voor mij, zeide ze, hoop te sterven, zooals oom Joa chim gestorven is. Ik wil er bij zijn als ik sterf, ik wil ook mijn dood beleven, en niet om het zoo ineens uit te drukken, achter mijn eigen rug om uit de wereld sluipen. >Als men mij eens uitdaagt,” had ze gezegd, toen wij van de begrafenis huiswaarts keerden, >zorg er dan voor, beste Johannes, dat ik ook dAAr op dat kleine kerkhof een laatste rustplaats vinde, Ik wil niet, dat men mij naar dat andere kerkhof brengen zal met zyn pralende kruisen en pochende gedenksteenen En geen kruis of steen op mijn graf, vriend. Ik heb in ’t leven Aruisen genoeg gedragen; in den dood moet de aarde mij licht rijn. Alles vpt ik dan mocht bezitten, laat ik aan mijn garde naGij moet zorgen, voor zij aan 't verdoelen gaan, u een aandenken te kiezen. Beloof me dat Johannes. Voor *t overige heb ik mijn testament bij het gerecht gedeponeerd.” Hare woorden bedroefden, noch verontrustten mij. Ik zag haar in volle levenskracht aan mijne zijde, ja, ofschoon heur haren vrij erg begonnen te grijzen kwam ze mij in hare melancholische achterhoedegevecht. De divirie-Keliy-Kenny met de cavalerie-divisie rukten langs de Modderrivier op, de negende divisie en de garde vormde het centrum en de zevende divisie opereerde aan den rechtervleugel in de richting van Petrusberg. Dit plaatsje werd zonder tegenstand door generaal Tur- ker bezet. Generaal Kelly-Kenny rukte in de rich ting van Abfahamskraal voort. By Drie- fontein vond hy den vyand tegenover zich op een reeks aaneengesloten kopjes. Gene raal French was daar reeds vroeg in den morgen met de Boeren slaags geraakt. De vijand beschoot de bereden troepen uit zeven kanonnen, waaronder oen „Long Tom”, zoo dat deze geen flankbeweging konden be ginnen, voordat de infanterie was aange komen. Generaal Kelly-Kenny deed een aanval op den linkervleugel der Boeren, ter wijl de artillerie een om trekkende beweging uitvoerde. Volgens een anderen correspon dent geschiedde de aanval op den rechter vleugel en werd intusschen de linker- om- getrokfen, wat minder waarschynlyk Jykt. Het resultaat was in elk geval dat de Brit- sche troepen twee kopjes namen na een charge met de bajonet. Wat nu verder gebeurde is niet duidelijk. Volgens Reu ter werden zy alleen uit de centrale positie verdreven, doch hadden zy de andere kopjes den geheeten dag bezet. Waarschijnlijk heb ben z(f deze stellingen daarop in den nacht verlaten. De omtrekkendo beweging kon voor den nacht niet voltooid worden, zegt Reuter, dientengevolge konden de Boeren ontkomen, terwyl langer stand houden voor hen onmogelyk was. De publieke opinie in Duitschland is in rep en roer over het Fleisschaugesetz”, dat bedoeld was als een hygiönischen maatregel, daar het de Ryksvloeschkeur invoert, maar waarvan agrariërs in den Ryksdag, met bebnlp van een deel der nationaal-liberalen, een protectïonistischen maatregel hebben ge maakt. In tweede lezing zyn namelijk aange nomen de bepalingen, door de commissie voorgesteld, op den vleeschinvoer, waardoor de invoer van versch vleesch aan zeer belem merende bepalingen is onderworpen en na 31 Dec. 1903 eenvoudig verboden wordt, met'' uitzondering van reuzel, spek, zuivere oleo margarine en darmen. Tevens wordt reeds terstond met de invoering der wet de invoer van gepekeld of op dergeljjke wyze bereid vleesch (met uitzondering van ham, spek en darmen), verder van vleesch in bussen en*van worst verbodqp. Voordat de stemming over deze bepalingen plaats had, mengden zoowel Telefoon No. A DVERTENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. ter van den stadsgeneesheer, wier naam men vroeger dikwijls in verband met den mijne had genoemd, omdat iktegenover haar woonde. Ook hadde het niemand tot oneer gestrekt ver dacht te worden, in dit lieve en aanvallige schep seltje behagen te vinden. Maar mijn God, ik J Ik kon slechts het hoofd schudden en ant woorden „Waarom ik niet van uwe Agnes hoüdt Omdat ik geen hoopje deugden, maar een vrouw wil trouwen, en wel eene vrouw, die in mijne oogen eeuwig jong blijft, en di’ ik niet om een ander, maar alleen om mij zelt genoegen te do«i, de mijne zou willen noemen. Als ge echter zoo weinig houdt, dat ge met een vroolijk hart kop- aan mij zoudt willen verdienen, dan is grootste dwaasheid u te vragen, of gy mevrouw Weiszbrod wilt wordenik smeek u al lernederigst om vergeving.” Ik stond op met pijn in 'thart, die ik niet kon overwinnen, groette haar nauwelijks en ging hééft, bedroefd, beleedigd, boos. Den volgenden morgen keerde ik natuurlijk deemoedig en berouwvol tot haar weer en ver zocht haarniét boos te zijn, omdat ik gisteren avond zoo kinderachtig was weggeloopen. Zij had volkomen gelijk; ik was, jammer genoeg, nog steeds een jonge dwaas, die zijn blik naa. sterren richtte, en daardoor over de steenen aarde struikelde. Er loopen allerlei geruchten van aanzo.- kan der Zaid-Afrikanen om vrede. Uit den Haag meldt men: W« kunnen met zekerheid mededelen, dat president Kruger door bemiddeling van de consuls van buitenlandsche regeeringen te Pretoria, tot de groote mogendheden en de Vereenigde Staten van Noord-Amerika, zoo mede tot Nederland, België en Zwitserland het verzoek heelt gericht om bemiddelend op te treden. Uit Londen twee berichten. Het eene In welingelichte kringen twyfelt men er niet aan, of de regeering van de Zuid-Afri- kaansche Republiek heeft onlangs aan de Engelsche een voorstel gedaan, maar men weet niet welk. De regeeringsbureau’s laten I over het onderwerp niets los, behalve wat men als toegegeven mag aannemendat de regeering een of ander voorstel heeft ont vangen. Het bericht dat de vorige week een kabinetsraad is gehouden om de zaak te overwegen, was ongegrond. Het andere: Er is reden om aan te nemen dat de Ver eenigde Staten hun goede diensten aangebo den hebben aan Groot-Brittannië en de Zuid- Afrikaansche Republieken. Dit heelt niet den vorm aangenomen van een aanbod van bemiddeling, out Engeland onaangenaam "zou zyn en dat de Vereenigde Staten niet zou den wagen voor zy wisten dat het voor beide oorlogvoerende partijen aannemelijk zou we zen. Maar de Vereenigde Staten zouden zeer geschikt kunnen dienen als tusschenpersoon voor het overbrengen van aanmaningen tot vrede of van de Vraag, op welke voorwaar den de vrede verzekerd zou kunnen worden. Ten slotte een ffergelyk uit Berlijn: Volgens een gerucht, waarvan op ’t oogen- blik de al- of niet gegrondheid niet is na te gaan, is er tusschen de Enropeesche mo gendheden al een vertrouwelyke gedachten wisseling aan den gang over de mogelijk heid van bemiddeling in den oorlog in Zuid- Afrika, waarbij vooropstaat dat het beste zon wezen dat die bemiddeling werd aan geboden door het hoofd van een staat die in Afrika in ’t geheel geen belangen heeft, zooals Oostenrijk, Hongarije, Zwitserland of een "van de Skandinavische rijken misschien konden dan later andere mogendheden het aanbod vriendschappelijk ondersteunen. Na tuurlijk hangt de kans van welslagen van zulk een poging in de eerste plaats af van Engelands geneigdheid daartoe, en die schijnt vooreerst niet groot te wezen. De Engelsche correspondenten melden reeds eenige bijzonderheden van gevecht van Zaterdag, die echter nog verre van vol ledig zyn. Het gevecht wordt beschreven als een stemming jonger en schooner voor dan ooit Ook was zij zoo mogelijk nog vriendelijker en voorkomender jegens iedereen, niet het minst je gens mij. En ofschoon ik een dag ouder was geworden en allang boven dwaasheden behoorde verheven te zijn, wakkerde hare toespraak en het waas van weemoed, dat over hare geheele per soonlijkheid verspreid lag, het oude, met zooveel moeite bedwongen vuur, weer aan en op zeke ren avond sloegen de vlammen zoo hevig uit, dat ik ze niet kon bedwingen. 'tWas eenige dagen zeer heet en droog geweest. Wij hadden een paar uren in den tuin gewied en zaten nu uit te rusten op onze bank „Weet ge wel, Louise,” sprak ik, „dat het heden juist twintig jaar geleden is, dat ik u voor ’t eerst zag Zij dacht een oogenblik na, en antwoordde toen>Ik heb geen geheugen voor data. Dit echter weet ik, dat er sinds dien dag geen tweede geweest is, waarop ik één oogenblik aan u heb getwijfeld?’ Zij zag nadenkend voor zich uit, alsof deze groote waarheid haar eigenlijk nu eerst recht dui delijk werd Dit moedigde mij aan. „Louise," vervolgde ik, „mij staat die dag nog even levendig voor den geest als die van gisteren En sedert is er geen dag verloopen, waarop ik niet gevoeld heb, dat gij mijn liefste waart hier op aarde Maar.. zullen we nu tot aan ons einde zoo blijven voortleven slechts enkele uren van den dag in elkanders nabijheid door brengen terwijl we toch altijd samen behoor den te zyn? Gy weet zeer goed, wat ik in mijn

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1900 | | pagina 1