■r
ta VoorateUlug.
)E WIT.
EVER
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
-Goucla-
Woensdag 14 Maart 1900.
No. 8144.
i
I
Vroeg Verwelkt
ND,
ZEN.
iden M
1900,
IE tooneelistek
8PELS.
38ste Jaargang.
'ER
Bultenlaodsch Overzicht.
FEV1JLLETON.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
1.
Verspreide Berichten.
chim gestorven
J
/H/rit wvftf.)
)ud gratis.
n.het Rjjks Inter-
Telefaou 'o. Bf.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Naar het Dulteoh.
SMITS,
eten werk.
naar de
-.1 op
2-203 GOUDA.
ASCII! PI’EV.
KELEN.
B OUDE
DAMMER
evks
[TC A P
van me
pelgeld
het de
drijven.
ig acM »“r
n prijzen.
GOHINIIE (IHRAM
jaar voor per-
an M. 1, -
gen abonnemen
ten verkrijgbaar
R DE VISCH-
rertroffen
tra welbekend
HT-1UX1B.
Fibriskimark).
Ie, radicale e
van alle, zelh
ekkige untlW
1 ontstaan door
jeugdigen leeftijd
:e zwakte, Ölee’:
- Hoofd pijn -
- Maagpijn
Onvermogen - -
enz. Uit-
ENWER.K, dan
jaarzenmagazijn
i Kleiwegsteeg.
11e voorradig
illende andere
de Rykskanselier ah de Minister Posadowsky
zich in het debat, om ernstig tegen da aan
neming te waarschuwen. De Rykskanselier
legde een korte verklaring af, waarin hy
deed uitkomen, dat men „in allerböchster
Stelle” zeer ontevreden was en dat het ont
werp in den voorgedragen vorm de goed
keuring van den Bondsraad niet zon ver
krijgen. Posadowsky sprak zeer vriendëljjk
en welwillend tot de agrariërs, maar be
toogde, dat hun plannen voor de Duitsche
handelspolitiek en de verhoudingen tot het
buitenland allernoodlottigst zouden zyn. Toch
nam de Rjjksdag met 168 tegen 99 stem
men de -bepalingen aan.
Nu zegt men, dat getracht zal worden
vóór de derde lezing tot een compromis te
komen. By het verbod van invoer van de
verschillende soorten van geconserveerd
vleesch zou pekelvleesch geschrapt worden,
zoodat de invoer daarvan vergund zou bld
ven, en by het verbod van invoer van versen
vleesch zou de tijdsbepaling geschrapt wor
den, met de bedoeling, dat de tijd voor in
werking treden van dat verbod nader zon
worden bepaald. Daar de Minister Posa
dowsky er op gé wezen heeft, dat hy de
handen vry moest hebben bjj de onderhande-
lingen over de handelstractaten, die over 2
jaar afloopen, zou bjj dan dit verbod als
wapen kunnen gebruiken om het niet in
werking te doen tredeu, als de contractee-
rende Staten tot concession bereid zjjn.
Waarschijnlijk zou echter zulk een compromis
noch bet binnen-, noch bet buitenland te-'
vreden stellen. De bepaling zal vooral
Amerika hevig ontstemmen, en is ook met
namo voor Denemarken en ons land zeer
nadeelig. In Duitschland zelf is er in de
kringen van handel en industrie een zeer
ernstige beweging tegen dit protectionisme
ontstaan, die zich steeds uitbreidt. Maar de
Regeering moet vior haar vlootplannen de
agrariërs ontzien.
Frankrijk.
In den brief welken Dreyfus aan de am-
nestiecommissie uit den Senaat gericht heeft,
heet het o. a.„De vrijheid, welke men my
hepft teruggegeven, was mjj iets waard, om
dat zy my in de gelegenheid scheen te stel
len, de vernietiging van de vreeselyke rech
terlijke dwaling te veroorzaken. De amnestie
zou alleen generaal Mercier, den hoofdaan
legger van 'de rechterlijke misdaad, ten goede
komen.”
Het heet, dat de amnestiecommissie, be-
zbaar bij
iTERS Jz.
rijs van echthoid it
n kurk steeds voor
den num der Firma
PPK
S'/,, dubbele fle«ch
iTecte, Zaltbommel.
letterdam
hage.
J. Ctn. Rotterdam
hart voor u gevoel Kunt ge aiet besluiten den
band, die. ons bindt nog wat enger aan te halen,
mij het recht te gunnen, ook voor de wereld n ijn
leven aan het uwe te verbinden
Ik waagde het,niet tot haar op te zien, terwijl
ik, door mijn hartstocht meegesleept, zoo sprak
maar ik verbeeldde mij toch, dat zij zich geweld
aandeed, om kalm te blijven, en mij' mijne bru
taliteit niet al te streng te verwijten
Na eenige oogenblikken antwoordde ze veel
meer op treurigen dan ontstemden toon
„Waarom hebt ge dit gezegd, Johannes? Gij
moest me kennen, en weten, dat ik met het leven
afgerekend heb. Denk niet, dat het oordeel der
wereld mij zou weerhouden, indien ik gevoelde
nog jong genoeg te zijn om gelukkig te kunnen
worden en gelukkig te maken.
„Maar, ik ben er misschien nooit de rechte per
soon Voor geweest, om mij met mijn gansche hart
en ziel aan één mensch in ’t bijzonder te geven,
zooals eene vrouw en eene beminde dat moet
doenOok mijne eerste liefde was een be
drog mijner fantasie
„Neen,” vervolgde ze na eenige oogenblikken,
»uit medelijden zoudt ge toch niet gehuwd willen
wezen neen, dat zou een wreed medelijden zijn
Gij zijt nog altijd een jongeling en een dwaze
zooals ge mij daareven hebt bewezen. Waarom
doet ge mij niet het genoegen, die lieve vrouwe
lijke Agnes te vragen, zij is negen en twintig
jaar, bezit eene schat van deugden en is daaren
boven, ik weet het maar al te wel op u
verliefd.”
Deze Agnes was hare liefste leerling, eene doch-
Indien er eenige waarheid is, in het be
richt, dat de presidenten Kruger en Steyn
in een telegram aan lord Salisbury hun ge
neigdheid om over den vrede te onderhande
len hebben te kennen gegeven, dan kan dit
hoogstens zijneen laatste poging om te,
weten wat Engeland wil, of zooals de „Daily
Mail” het noemt: oen volledige verklaring
van Engelands bedoeling uit te lokken.
Nu de Boeren uit het Engelsche gebied
zyn teruggetrokken, nu de Vrystaat door En-
gelsche troepen gedeeltelijk is bezet, nu
Bloemfontein bedreigd wordt, kan er wel
licht een party zyn in het Boerenleger, die
meent, dat Engeland het zoo kwaad niet
voor heeft met de Republieken. Om hen ten
volle te .overtuigen van Engelands plannen
en bedoelingen, om te doen zien, dat de
stryd niet gevoerd wordt voor een fictief iets,
doch dat het werkelijk gaat om de vrijheid
en de onafhankelijkheid der Republieken,
vroegen de presidenten dan naar Engelands
plannen.
Dit blijkt ten duidelijkste uit de berichten
van de „Daily Mail”. Dit blad bevat een
telegram, verzonden uit pretoria met de bij
voeging „gezien door de Boeren-Regeering”
en van den volgerijen inhoud
„Gesprekken die ik had met de hoogste
ambtenaren toonen, dat naar de Boeren
meenen thans de tyd gekomen is voor het
ophelderen, m alle miaveriUndeften valache
voorstellingen, waardoor naar zy geloöven
de oorlog ontstaan is.
„Zy ontkennen het ontstaan van een Hol-
landsche samenzwering.
„Zij beweren dat zy de stellingen buiten
hun grondgebied gelegen slecht» op strate
gische gronden bezet hebben, terwijl de ont
houding der Afrikaanders in de kolonie van
deelneming aan de vijandelijkheden hun on-
veranderlyke loyaliteit toont.
„Indien Engeland een verordeningsoorlog
voert zullen de Republikeinen den stryd tot
het uiterste volhouden. Doch zy gelooven,
dat een volledige verklaring van Engelands
prestige hersteld is, een grondslag kan vor
men voor onderhandelingen. President Kruger
en president Steyn hebben te Bloemfontein
beraadslaagd over een belichaming hiervan
in een telegram aan lord Salisbury.
„Doch het behoud van de onafhankelijk
heid der republieken is en conditia sine qua
non”.
5»)
Sedert sprak ze veel meer dan vroeger met me
over sterven, over haar eigen dood. Ik voor mij,
zeide ze, hoop te sterven, zooals oom Joa
chim gestorven is. Ik wil er bij zijn als ik sterf,
ik wil ook mijn dood beleven, en niet om het
zoo ineens uit te drukken, achter mijn eigen rug
om uit de wereld sluipen.
>Als men mij eens uitdaagt,” had ze gezegd, toen
wij van de begrafenis huiswaarts keerden, >zorg
er dan voor, beste Johannes, dat ik ook dAAr op
dat kleine kerkhof een laatste rustplaats vinde,
Ik wil niet, dat men mij naar dat andere kerkhof
brengen zal met zyn pralende kruisen en pochende
gedenksteenen En geen kruis of steen op mijn
graf, vriend. Ik heb in ’t leven Aruisen genoeg
gedragen; in den dood moet de aarde mij licht
rijn. Alles vpt ik dan mocht bezitten, laat ik
aan mijn garde naGij moet zorgen, voor zij aan
't verdoelen gaan, u een aandenken te kiezen.
Beloof me dat Johannes. Voor *t overige heb ik
mijn testament bij het gerecht gedeponeerd.”
Hare woorden bedroefden, noch verontrustten
mij. Ik zag haar in volle levenskracht aan mijne
zijde, ja, ofschoon heur haren vrij erg begonnen
te grijzen kwam ze mij in hare melancholische
achterhoedegevecht. De divirie-Keliy-Kenny
met de cavalerie-divisie rukten langs de
Modderrivier op, de negende divisie en de
garde vormde het centrum en de zevende
divisie opereerde aan den rechtervleugel in
de richting van Petrusberg. Dit plaatsje
werd zonder tegenstand door generaal Tur-
ker bezet.
Generaal Kelly-Kenny rukte in de rich
ting van Abfahamskraal voort. By Drie-
fontein vond hy den vyand tegenover zich
op een reeks aaneengesloten kopjes. Gene
raal French was daar reeds vroeg in den
morgen met de Boeren slaags geraakt. De
vijand beschoot de bereden troepen uit zeven
kanonnen, waaronder oen „Long Tom”, zoo
dat deze geen flankbeweging konden be
ginnen, voordat de infanterie was aange
komen. Generaal Kelly-Kenny deed een
aanval op den linkervleugel der Boeren, ter
wijl de artillerie een om trekkende beweging
uitvoerde. Volgens een anderen correspon
dent geschiedde de aanval op den rechter
vleugel en werd intusschen de linker- om-
getrokfen, wat minder waarschynlyk Jykt.
Het resultaat was in elk geval dat de Brit-
sche troepen twee kopjes namen na een
charge met de bajonet. Wat nu verder
gebeurde is niet duidelijk. Volgens Reu
ter werden zy alleen uit de centrale positie
verdreven, doch hadden zy de andere kopjes
den geheeten dag bezet. Waarschijnlijk heb
ben z(f deze stellingen daarop in den nacht
verlaten. De omtrekkendo beweging kon
voor den nacht niet voltooid worden, zegt
Reuter, dientengevolge konden de Boeren
ontkomen, terwyl langer stand houden voor
hen onmogelyk was.
De publieke opinie in Duitschland is in
rep en roer over het Fleisschaugesetz”, dat
bedoeld was als een hygiönischen maatregel,
daar het de Ryksvloeschkeur invoert, maar
waarvan agrariërs in den Ryksdag, met
bebnlp van een deel der nationaal-liberalen,
een protectïonistischen maatregel hebben ge
maakt. In tweede lezing zyn namelijk aange
nomen de bepalingen, door de commissie
voorgesteld, op den vleeschinvoer, waardoor
de invoer van versch vleesch aan zeer belem
merende bepalingen is onderworpen en na 31
Dec. 1903 eenvoudig verboden wordt, met''
uitzondering van reuzel, spek, zuivere oleo
margarine en darmen. Tevens wordt reeds
terstond met de invoering der wet de invoer
van gepekeld of op dergeljjke wyze bereid
vleesch (met uitzondering van ham, spek en
darmen), verder van vleesch in bussen en*van
worst verbodqp. Voordat de stemming over
deze bepalingen plaats had, mengden zoowel
Telefoon No.
A DVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
ter van den stadsgeneesheer, wier naam men
vroeger dikwijls in verband met den mijne had
genoemd, omdat iktegenover haar woonde.
Ook hadde het niemand tot oneer gestrekt ver
dacht te worden, in dit lieve en aanvallige schep
seltje behagen te vinden.
Maar mijn God, ik J
Ik kon slechts het hoofd schudden en ant
woorden
„Waarom ik niet van uwe Agnes hoüdt Omdat
ik geen hoopje deugden, maar een vrouw wil
trouwen, en wel eene vrouw, die in mijne oogen
eeuwig jong blijft, en di’ ik niet om een ander,
maar alleen om mij zelt genoegen te do«i, de
mijne zou willen noemen. Als ge echter zoo weinig
houdt, dat ge met een vroolijk hart kop-
aan mij zoudt willen verdienen, dan is
grootste dwaasheid u te vragen, of gy
mevrouw Weiszbrod wilt wordenik smeek u al
lernederigst om vergeving.”
Ik stond op met pijn in 'thart, die ik niet kon
overwinnen, groette haar nauwelijks en ging hééft,
bedroefd, beleedigd, boos.
Den volgenden morgen keerde ik natuurlijk
deemoedig en berouwvol tot haar weer en ver
zocht haarniét boos te zijn, omdat ik gisteren
avond zoo kinderachtig was weggeloopen. Zij had
volkomen gelijk; ik was, jammer genoeg, nog
steeds een jonge dwaas, die zijn blik naa.
sterren richtte, en daardoor over de steenen
aarde struikelde.
Er loopen allerlei geruchten van aanzo.-
kan der Zaid-Afrikanen om vrede.
Uit den Haag meldt men:
W« kunnen met zekerheid mededelen, dat
president Kruger door bemiddeling van de
consuls van buitenlandsche regeeringen te
Pretoria, tot de groote mogendheden en de
Vereenigde Staten van Noord-Amerika, zoo
mede tot Nederland, België en Zwitserland
het verzoek heelt gericht om bemiddelend
op te treden.
Uit Londen twee berichten. Het eene
In welingelichte kringen twyfelt men er
niet aan, of de regeering van de Zuid-Afri-
kaansche Republiek heeft onlangs aan de
Engelsche een voorstel gedaan, maar men
weet niet welk. De regeeringsbureau’s laten
I over het onderwerp niets los, behalve wat
men als toegegeven mag aannemendat de
regeering een of ander voorstel heeft ont
vangen. Het bericht dat de vorige week een
kabinetsraad is gehouden om de zaak te
overwegen, was ongegrond.
Het andere:
Er is reden om aan te nemen dat de Ver
eenigde Staten hun goede diensten aangebo
den hebben aan Groot-Brittannië en de Zuid-
Afrikaansche Republieken. Dit heelt niet
den vorm aangenomen van een aanbod van
bemiddeling, out Engeland onaangenaam "zou
zyn en dat de Vereenigde Staten niet zou
den wagen voor zy wisten dat het voor beide
oorlogvoerende partijen aannemelijk zou we
zen. Maar de Vereenigde Staten zouden zeer
geschikt kunnen dienen als tusschenpersoon
voor het overbrengen van aanmaningen tot
vrede of van de Vraag, op welke voorwaar
den de vrede verzekerd zou kunnen worden.
Ten slotte een ffergelyk uit Berlijn:
Volgens een gerucht, waarvan op ’t oogen-
blik de al- of niet gegrondheid niet is na
te gaan, is er tusschen de Enropeesche mo
gendheden al een vertrouwelyke gedachten
wisseling aan den gang over de mogelijk
heid van bemiddeling in den oorlog in Zuid-
Afrika, waarbij vooropstaat dat het beste
zon wezen dat die bemiddeling werd aan
geboden door het hoofd van een staat die
in Afrika in ’t geheel geen belangen heeft,
zooals Oostenrijk, Hongarije, Zwitserland of
een "van de Skandinavische rijken misschien
konden dan later andere mogendheden het
aanbod vriendschappelijk ondersteunen. Na
tuurlijk hangt de kans van welslagen van
zulk een poging in de eerste plaats af van
Engelands geneigdheid daartoe, en die schijnt
vooreerst niet groot te wezen.
De Engelsche correspondenten melden
reeds eenige bijzonderheden van gevecht
van Zaterdag, die echter nog verre van vol
ledig zyn.
Het gevecht wordt beschreven als een
stemming jonger en schooner voor dan ooit
Ook was zij zoo mogelijk nog vriendelijker en
voorkomender jegens iedereen, niet het minst je
gens mij. En ofschoon ik een dag ouder was
geworden en allang boven dwaasheden behoorde
verheven te zijn, wakkerde hare toespraak en het
waas van weemoed, dat over hare geheele per
soonlijkheid verspreid lag, het oude, met zooveel
moeite bedwongen vuur, weer aan en op zeke
ren avond sloegen de vlammen zoo hevig uit, dat
ik ze niet kon bedwingen.
'tWas eenige dagen zeer heet en droog geweest.
Wij hadden een paar uren in den tuin gewied en
zaten nu uit te rusten op onze bank
„Weet ge wel, Louise,” sprak ik, „dat het heden
juist twintig jaar geleden is, dat ik u voor ’t
eerst zag
Zij dacht een oogenblik na, en antwoordde
toen>Ik heb geen geheugen voor data. Dit
echter weet ik, dat er sinds dien dag geen tweede
geweest is, waarop ik één oogenblik aan u heb
getwijfeld?’
Zij zag nadenkend voor zich uit, alsof deze
groote waarheid haar eigenlijk nu eerst recht dui
delijk werd Dit moedigde mij aan.
„Louise," vervolgde ik, „mij staat die dag nog
even levendig voor den geest als die van gisteren
En sedert is er geen dag verloopen, waarop ik
niet gevoeld heb, dat gij mijn liefste waart hier
op aarde Maar.. zullen we nu tot aan ons
einde zoo blijven voortleven slechts enkele
uren van den dag in elkanders nabijheid door
brengen terwijl we toch altijd samen behoor
den te zyn? Gy weet zeer goed, wat ik in mijn