niaiil.
[en,
«G
B.
No. 8149.
•nsr.
feuilleton.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Dinsdag 20 Maart 1900.
DL LES
Ilullenlandsch Overzicht
Biiiur
HARTSTOCHT.
38ste Jaargang.
lig.
X
■o
VIOOLEN
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
Chamberlain
Verspreide Berichten.
12
EI.
(JFordt vervolgd).
D
Naar het Fransoh.
45
7.75
1.—
5.—
2. —
3. —
4. —
2.—
7.50
7.—
ruggenomen. g
V
Naar te wachten was, heeft het aange-
kondigde voornemen van de Transvaalsche
antoriteiten, om da mijnen aan den Rand te
vernielen, heel wat ontsteltenis teweegge
bracht in de kringen der kapitalisten die
daar financieels .belangen” hebben.
Zjj, de mannen van Engelsche herkomst
onder hen in de eerste plaats, staan ver
antwoordelijk' voor het ontzettende drama,
Telefoon Mo. BS
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
fiOWHE ömffl
4
Frankrijk.
De directie van de Wereldtentoonstelling
heeft bekend gemaakt, dat zy den toegangs
prijs van 8 tot 10 nar voormiddags en na 6
uur ’s avonds verdubbelen zal en dat zij zich
het recht voorbehoudt, de toegangsprijzen op
dagen, waarop byzondero feestelijkheden een
buitengewoon groot bezoek doen verwachten,
zelfs te vervijfvoudigen.
Voor zijn vertrek naar San Sebastian heeft
Marcel Habert zijn naam gegrift op een
grenspaal aan de Fransch-Belgische grens
naby Erquelinnes.
Het beroep van Esterhazy tegen de be
slissing van den president der Republiek,
waarbij hy gepensionneerd is, is Vrydag niet
in den Raad van State behandeld. De ex-
majoor had een uitstel van 14 dagen gevraagd,
om een advocaat te vinden.
De minister van oorlog, generaal de Gal-
lifet, heeft den bevelhebbers der legerkorpsen
een circulaire gezonden, waarin hy gelast by
gelegenheid van het Paascbfeest zoo vrijgevig
mogelijk te zyn met het geven van verlof
aan de militairen.
Professor Molengraaf, hoofd van den in
lichtingendienst te Pretoria, maakt bekend,
dat de verliezen der Federalen tot voor het
ontzet van Kimberley en Ladysmith waren
gesneuveld 677, gewond 2129, gedood door
een ongeluk 24, gewond door een ongeluk
171, gestorven door een of andere ziekte 99
zieken die herstelden of nog onder behan
deling zijn 1251, totaal 4351.
De toestand in den Vrijstaat is thans
van dien aard geworden, dat lord Roberts
besloten heeft de divisie-Warren, die van
Durban naar East-Londen gezonden was,
weder te doen terUgkeeren naar NUal. Hy
had by het geven van het bevel, om de
divisie-Warren naar den Vrijstaat te zen
den, niet gehoopt dat de bezetting van
Bloemfontein zoo gemakkelyk zou gaan, en
dat de tocht van Jacobsdal naar Bloemfon
tein zoo snel de ontruiming van het noor
delijk deel der Kaapkolonie door de Boerefa
zou ten gevolge hebben.
Wanneer de drie divisiën van lord Ro
berts thans versterkt zyn door de afdeelin-
gen van Gatacre, Clements en Brabant, dan
acht hy zich voldoende sterk om den marsch
naar het noorden te aanvaarden.
De divisie-Warren keert thans naar Natal
terug. Het schijnt thans in het plan van
lord Roberts te liggen, sir Redvers Buller’s
leger zoo sterk te maken, dat deze een twee
de poging kan doen om in de Transvaal te
vallen. Dit is mogelyk, meent de „Manch.
Guardian,” wanneer de beide legers sterk
genoeg zyn om den vyand nadeel te berok
kenen. Hoe sterker het leger van Buller in
Natal is, zooveel te meer Boeren moeten
worden gebruikt voor het verdedigen der
passen en zooveel te minder tegenstand zal
Roberts ondervinden. Het hoofdleger zal
altoos blijven dat van Roberts, maar met
aanzienlijke afdeelingen op beide vleugels
zal de generalissimus zeker zyn taak aan
merkelijk verlicht zien. Die taak zal, wan
neer Roberts eens in Transvaal is, toch moei
lijk genoeg zyn.
De laatste dagen komen allerlei berichten
over de stemming der Italiaansche pers.
Vrydag dat van een blad, hetwelk vroeg
aan welke overwinningen Engeland toch
het recht ontleende, nu reeds van de ver
nietiging der republieken te spreken.
De „Messagero” vreest dat de twee repu
blieken, die zoo heldhaftig stryden voor hunne
vryheid, weldra tot het verleden zullen be-
hooren.
De „Corriere della Italia” gelooft nog niet
aan het einde van den oorlog en spot met de
Engelsche bladen, die de Engelsche troepen
reeds in Pretoria wanen.
dat nu in Zuid-Afrika wordt afgespeeld.
Van Johannesburg Judasburg zeggen de
Boeren is al het kwaad der laatste jaren
uitgegaan. Niet het Transvaalsche bewind,
maar Johannesburg was, volgens de beeld
spraak van Chamberlain, de stinkende wond,
die de lucht van Zuid Afrika verpestte. Die
wond uit te snijden, daartoe moet den Boeren
wel de hand branden.
En zoo ligt er niets vreemds in, dat zy
nu het voornomen koesteren, om do tuighui
zen der kapitalisten te vernielen, de bronnen
die aan bun goudzucht voldoen, te stoppen,
vooral nu er nog strategische moeten by in
het spel komen.
Denkelyk is het er do Transvaalsche regee-
ring om to doen, Engeland en alle mogend
heden, die geldelyk belang bij de goudmijnen
hebben, te waarschuwen wat er op het spel
staat. Een vernieling van de mijnen laat wel
het goud in den bodem voor wat het is, maar
de schachten, heel het onderaardsch gegra-
vene, ,de gebouwen, de machinerieën, die zou
den er aan gaan, en dat vertegenwoordigt,
berekende Mongatu White, een waarde van
minstens 150 millioen, zegge 1800 millioen
gulden. Als de Transvaalsche regeering naar
iets zocht om op de vreemde regeeringen in
druk te maken, dan heeft zy in die bedrei
ging met geldelyk verlies het beste middel
gevonden.
Jfisschien zelfs zou het de mogelijkheden
te elfder ure nog in beweging kunnen zet-,
ten en Engeland tot bedachtzaamheid stem
men1 Ook dat eerste, want de kapitalen van
Frankrijk, Duitschland, Rusland en Amerika
zyn tot honderden millioenen by do mijnen
betrokken. Man zegt zelfs, dat een derde der
goudmyn-aandeelen geplaatst is in Engeland,
een derde in Duitschland, België, Zwitserland
enz., en een derde in Frankrijk. En op dien
grond ware damde bedreiging der Transvaal
sche regeering eon uitstekend middel, om
Europa nog eens, voor het laatst, het belang
van interventie onder het oog te brengen-
Telefoon
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommcrs VIJF CENTEN.
zijne gelukkigste oogenbhkken, wanneer hij een
gedeelte van den avond mocht doorbrengen in
den huiselijken kring zijner tante, in gezelschap
van de schoone, lieve Clara, zyne toekomstige
bruid.
Den volgenden zomer ging de familie naar Nor-
mandie, naar een landgoed, dat aan de markiezin
toebehoorde In die landelijke omgeving g‘voelde
Gaston en Bligny zich overgelukkig. Hij maakte
groote wandelingen met Octave en Clara, terwijl
de markies zich verdiepte in het Engelsche proces.
Dit proces liep over een belangrijk legaat,
waarop wijlen de markies de Beaulieu beweerde
recht te hebben. Deze rechten werden echter
door de mede-erfgenamen in Engeland niet erkend,
en hadden een proces tengevolge, dat door de
beiderzijdsche advocaten op breede schaal was
opgezet en van zeer langen duur beloofde te zijn.
De markiezin zelve was van nature afkeerig
van procedeeren, doch zij zag duidelijk in dat
het rechtsgeding zijn Fop moest hebben. Zij was
al spoedig tot de ontdekking gekomen, dat het
kapitaal van haren overleden echtgenoot door diens
weelderige levenswijze geheel was weggeslonken,
zoodat de betwiste erfenis eigenlijk de geheele
fortuin van Octave en Clara zou moeten uitmaken.
Haar eigene bezitting was op zijn hoogst vol
doende om in hun onderhoud te voorzien zoolang
zij alle drie te zamen bleven wonen, maar leverde
niets voor de toekomst harer kinderen.
Neen, ik zal nooit vergeten wat ik aan uwe
ouders te danken heb Wat er ook met ons ge-
beure, gij zult mij altijd aan uwe zijde vinden.
O Clara, indien gij wist hoe innig ik u liefheb
En door zijne tranen h?en herhaalde hij nog
maals
Ik heb u liet, Clara
Het meisje hief zachtjes zijn hoofd een weinig
opwaarts, en antwoordde blozend, terwijl zij hem
met hare schoone oogen ernstig aankeek
»En ik heb u ook liet, Gaston 1”
Clarariep hij eensklaps uit, vol blijde ver
rassing. Het jonge meisje legde hare hand op
zijne lippen en drukte een teederen kus op zijn
voorhoofd. Zij stonden op en gingen zwijgend
verder. Geen van beiden voelde zich tot spreken
in staat.
Den volgenden dag aanvaardde Octave de Beau
lieu zijn waardigheid als markies, en Gaston vond
eene betrekking aan het Ministerie van Buiten-
landsche Zaken. De jonge hertog de Bligny werd
gaarne opgenomen bij dat departement en men
kon gerust verzekeren, dat zijn diplomatieke car
rière schitterend zou zijn.
Het was natuurlijk, dat iemand als hij weldra
grooten opgang moest maken in al de aanzienlijke
kringen, waar hij met open armen ontvangen
werd, niet alleen om zijn, adellijken titel, maar
ook om zijne persoonlijke eigenschappen Ook
zou het hem niet moeielijk gevallen zijn, eene bruid
te vinden waar hij maar wilde; de toegang tot
de hoogste kringen stond voor hem open. En
echter voor niemand anders had hij eenig oog
dan voor zijne beminnelijke nicht. Hat waren
De „Secolo” noemt in een allerhevigst
artikel lord Salisbury’s antwoord een monu
ment van huichelarij en kwade trouw, do
triomf van hot complot van geldavonturiers,
aan wier hoofd Rhodes en Chamberlain
staan.
Wel merkwaardig is, dat tezelfdertijd ook
de clericale pers in Italië zich nogaltyd zoo
scherp tegen Engeland uit. Nu weer naar
aanleiding van Victoria’s bezoek aan Ierland.
De „Voce della Veriti” stelt het manifest
van het lersch nationaal comité op den voor
grond, waarin dit bezoek eene uittarting van
het gevoel van het lersche volk genoemd
wordt, en beweerd, dat H. M. alleen ont
vangen zal worden door soldaten, Engelsche
politie en bezoldigde ambtenaren, maar dat
de lersche natie hare tegenwoordigheid zal
ignoreeren. Het is treurig, zegt de „Voce”,
dergelyke uitdrukkingen te hooren omtrent
eene vorstin, die het kabinet der heeren
Salisbury en Chamberlain alzoo prys geeft
aan onaangename, zy het dan stilzwijgende
demonstratiën. Trouwens, hoe grootmoedig
en welwillend koningin Victoria’s gezindheid
jegens Ierland zy, wat kan dit land, vraagt
het blad, redelijkerwijze hopen van een door
een Chamberlain bestierd ministerie
De Fransche begroeting is wat de Kamer
bet|$ft eindelyk met veel jmoeite klaar geko-
men/'Voor wetgevende maatregelen van an
deren aard schijnt echter ook dit Ministerie
niet veel met deze Kamer te kunnen begin-,,
nen. De meerderheid is tegen de hervorming
van het middelbaar en hooger onderwijs, om^
dat zy de gelijkstelling van Ryksscholen en
bijzondere of clericale inrichtingen wil hand
haven Ook het voorstel der Regeering om al
te brutale geestelijken voortaan met iets an
ders te kunnen straffen dan de altyd lastige
verbanning stuit op bezwaar. De commissie
verklaarde zich met 7 tegen 4 stemmen tegen
het ontwerp.
A.s. Woensdag zal te Parys behandeld
worden het proces door mevr. Klobb, de
weduwe van den door de missie Chanoine
Voulet vermoorden kolonel Klobb, begonnen
tegen de Figaro. Mevr. Klobb heeft inder
tijd een geldsom geweigerd, welke de Figaro
by openbare inschrijving voor haar had bij
eengebracht. Van het geweigerde geld nam
het blad, toen 3 verzekeringspolissen ten bate
van de kinderen vun den kolonel. Mevrouw
Klobb eischt nu nietigverklaring der polissen.
Duitschland. 1
De zadelmakers, behangers én schilders te
Lübeck hebben het werk gestaaktzy eischen
loonsverhooging en verkorting van den ar
beidstijd. Ook de bierbrouwersgezellen hebben
een toonbeweging op touw gezet.
Engeland.
De gemeenteraad van Cork heeft met 20
tegen 5 stemmen verworpen een voorstel,
strekkende tot aanbieding van een adres van
welkom aan koningin Victoria by haar bezoek
aan Ierland. Vrijdagavond heeft te Dublin een
openbare betooging plaats gehad, om te pro-
testeeren tegen het besluit van den gemeen
teraad van Dublin, om zulk een adres aan
te bieden. Men vreest ongeregeldheden.
Vrydag is in Schotland veel sneeuw ge
vallen te Merdeen ligt zy oenigê duimen
hoog en bet tram- en spoorwegverkeer on
dervindt vertraging.
Noorwegen.
Te Sandefjard zyn Vrijdagnacht een ma
chinefabriek, vijftig huizen en do kerk door
brand vernield. Menschen zijn by dezen
brand niet omgekomen; de schade wordt op
14 2 millioen kroonen geschat.
per 12 fless
1! 5
flesch.
n
n
'l
3)
Doch in den familiekring van de markiezin de
Beaulieu deden zich betere invloeden bij hem
gelden, en het ging met zijne opvoeding beter
dan zijne goede tante aanVankelijk had durven
hopen Toen hij negentien jaar oud was,'bezat
hij reeds al de eigenschappen,, die in hem een
voortreffelijke edelman en een aangenaam mensch
konden voorspellen.
Omstreeks dienzelfden tijd begon hij bijzonder
zijne aandacht te wijden aan zijn nichtje Clara,
die vier jaren jonger was dan hij Zij was inder
daad een meisje van buitengewone schoonheid,
met donkere oogen en blonde lokken, en de be
valligheid zelve. Gaston vatte eene hevige liefde
op voor zijne schoone nicht, doch hield gedurende
twee jaren zyne gevoelens ris een kostbaar geheim
in zijn eigen gemoed besloten
Een onverwachte ramp bracht hierin verande
ring en bewoog hem tot spreken
De markies de Beaulieu was plotseling gestor
ven. In de laatste dagen van zijn leven had hij
zich nog al druk beziggehouden met het door
snuffelen van allerlei papieren, die betrekking had
den op een erfenis-proces, hetwelk hij in Enge
land had te voeren.
Zijne nablijvenden betreurden den overledene
van harte. De markies de Beaulieu werd inderdaad
nog steeds door de zijneri geëerd en geliefd, alsof
hij een toonbeeld van een eerwaardigen echtge
noot en huisvader geweest was. Dè^narkiezin
zorgde dat zijne teraardebestelling op vorstelijke
wijze kon plaats hebben. Octave, die van nu at
den titel van markies de Beaulieu zou voeren, en
de hertog de Bligny, het aangenomen kind zijns
ouders, gingen vooraan bij den stoet, die de lijk
baar vtigde, omringd door een aantal vertegen
woordigers van den oudsten adel. Des avonds,
toen zij in ernstige stemming terugkwamen, wer
den zij ontvangen door de markiezin en Clara,
beiden in somber rouwgewaad gekleed, die hen
dankten voor de vervulling van hunne smartelijke
taak. Daarna ging de markiezin met haren zoon
in eene afzonderlijke kamer, om met hem over
de naaste toekomst te spreken. Gaston begat zich
met Clara naar den tuin.
Het was een heerlijk schöone zomeravond De
jongelieden gingen een tijdlang zwijgend naast
elkander voort, terwijl ieder van hen zijne eigene
gedachten vervolgde. Toen zij eindelijk ergens
op een der steenen zitbanken, dicht bij een stroo
mende fontein hadden plaats genomen, verbrak
Gaston eensklaps het stilzwijgen en betuigde aan
Clara zijne diepe smart over den dood van haren
vader, aan wien ook hij zoo reel te danken had.
Na de gedwongen kalmte van den dag was het
voor hem een verlichting, eens zijn hart te kun
nen uitstorten.
