O IKËL, Liash. s EEF POEDER LIA”. DEH ide, Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. ikzalhet ichten. Dinsdag 8 Mei 1900. No. 8190. J Ihiilenlandsch Overzicht EL». spot JR Co. HARTSTOCHT. »n, ren. 39ste Jaargang. RECHT. FELILLEiO.X. ca o ►d •n w enz.B 2 Inzending van Advertentiën tot 1 uur des nridd. vie ile Cognac TF HOEDEN, hare hand ïk NEMAN &Zn i b ze. a Contant. 1 Mei a. s. jotschap EEPFABRLKEN rdam. Naar het Franach. EÜn als gij be- gevoelens en was verhevenheid afged flinke praktijk als t, GOIIISIIIE WIRlVE 10ZEN Telefoon 'o. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. Belöib. Sipido, do 16-jarige jongen, die in liet Gare dn Nord te Brussel een revolverschot heeft gelost op den prins van Wales, zul voor het Hof van Assises terechtstaan. Lord Roberts seinde van de Vetrivier onder dagteekening van den 5e. Heden trok ik tot hier. De vijand is in grooten getale aan den overkant van de rivier. Onze kanonnen vuurden drie uren lang op de hunne, zonder dat wij er in konden slagen den overtocht over de rivier te forceeren, maar tegen den avond trok de bereden infanterie onder Hutton des vjjands rechterflank om en drong zjj voort tot over de rivier. Wjj bivakkeeren nu dezen nacht op drie mjjlen van de Vetrivier. Generaal Hamilton bolotte gisteren (Vrij dag) de vereeniging van twee Boerenkorp sen, de cavalerie deed een charge en bracht den vijand zware verliezen toe. Generaal Hunter meldt, dat-generaal Bar ton Zaterdagmorgen ten noorden van Rui- dam (f) in een hevig gevecht was gewik keld. Des vfjands stelling is vier mjjlen lang. De Engelschen namen eenige heuvel, ruggen. x- Wjj vonden te Brandfort een luitenant van de Jagers van Victoria. Hij was uit stekend verpleegd door de Nederlandsche ambulance. Verspreide Berichten. Frankrijk. Donderdag is de tentoonstelling door 90.428 personen bezocht. Het heet, dat door den rechter van in structie inzake de knoeierijen met de Fransch-Indische afdeeling ook als verdach te is gehoord, Textor de Ravisy, commandeur van het Legioen van Eer, lid van den raad van beheer van Fransch-tndiö. Te Tourcoing alleen staken nu 2.600 wevers. De kapel, die in de Rue Jean-Goujon te Parjjs is gesticht ter nagedachtenis aan de ramp in den Weldadigheidsbazar, is eer gisteren, den jaardag van den brand, in gezegend. De Echo d’Oran meldt, dat aan de grens van Marokko opnieuw troebelen zyn uitge broken. UL 85, ide fijne merk UAL, Flesch, per m5L. if 1.40 ïle verpakking. Verschillende buitenlandsche bladen doe len den tekst mee van het manifest van het Boerengezantschap aan het Amerikaansche volk, 't Is nog al vreemd, dat wjj nit de bron het stuk moeten overnemen en het ge zantschap niet een afdruk in Holland heeft achtergelaten om het manifest na hun ver trek te publlceeren. Het stuk luidt aldus -„Wjj hebben vernomen, dat er veel on juiste dingen zijn gezegd over het doel van onze zending. Nn wij op het punt zijn om den Atlantischen Oceaan over te steken, meenen wjj dat het oogenbhk om te spreken gekomen is. Wij gaan naar Amerika om aan de Regeering en aan het volk der Vereenigde Staten hun hulp te vragen, ten einde den vre de van Zuid-Afrika te herstellen. Tot op dit oogenblik is ons eerst en eenig beroep gericht geweest tot Nederland, waarmede wij door banden des bloeds nauw zijn verbonden. Bo vendien is in Nederland het beginsel aange nomen van de handhaving en het herstel van den vrede onder de volkeren door bemidde ling of scheidsrechterlijke beslissing. Het doel, dat wij najagen, is de volkeren over te halen om de beginselen toe te passen, dip op de vredesconferentie zjju verkondigd. „Nu wjj ons bezoek aan Nederland ge bracht hebben, waar w(j met vertrouwelijke hartelijkheid zjjn ontvangen en met de warm- aanstichters van den oorlog zjjn geweest, om hun politieke en financieele eerzucht te be vredigen, zjjn zy op een dwaalspoor gebracht door de eigenlijke bewerkers van den oorlog. Eiken dag zijn interviews verschenen, die ons verklaringen toeschrijven, die wy nooit ge daan hebben, interviews, die nooit hebben plaats gehad, en waarin het doel was een verbetering van onze zyde uit te lokken en ons te bewegen ’t doel van onze zending te open baren. Tot hiertoe hebben wjj het stilzwijgen bewaard, omdat dit noodig was. Maar op het oogenblik voor ons vertrek naar Amerika, meenen wjj gerechtigd te zijn, deze openhar tige verklaring aan het Amerikaansche volk te zenden, de leugens te niet te doen en het te vragen ons een welwillend oor teleenen, wanneer wij het onzen toestand eerlijk zullen blootleggen.” hun gast vertrokken was, werd •hij weder stil en koel als gewoonlijk. De jonge vrouw begon gaandeweg wanhopig te worden bij het besef van hare machteloosheid. Zij gevoelde dat zij een meester gevonden bad, die haar, wanneer zij* soms poogde hem te weerstre ven, haar door een enkolen blik In bedwang wist te houden Steeds zag zij hem onveranderlijk koud en hard, evenals het ijzer, waarmede hij den ganschen dag omging Het scheen alsof hij het karakter zijner vrouw wilde hervormen naar een te voren vastgesteld model, en Clara moest haars ondanks erkennen, dat zij onmachtig waa om zi<;h daartegen te verzetten Omtrent alles wat er buiten Pont-Avcsnes in de wereld gebeurde, was zij ten eenenmale onver schillig geworden, doch hare vrienden te Parijs droegen zorg dat zij aanhoudend aan hun bestaan werd herinnerd. De barones de Préfont zond Clara van tijd tot tijd berichten over het doe» en laten van den hertog en de hertogin de Bligny en van den heer Moulinet. Athénais had hare entrée in de aristocratische wereld op de meest geruchtmakende wijze gedaan Haar gemaal bekommerde zich volstrekt niet om haar en liet haar rustig haren gang gaan. Reeds na de drie eerste maanden van hun huwelijk wa ren zij feitelijk gescheiden en ging ieder zijn eigen weg Hij zelf maakte openlijk het hof aan de schoone gravin de Canalkeiles, eene lersche blon dine met betooverende oogen Athénais liet zich h:t hof maken door een half dozijn jeugdige los bollen uit de elegante "wereld, »haaf zesspan.” (Wordt vtrvolgd). op het uur van den middagmaaltijd. Vervolgens geleide hij haar naar het salon, bleef er niet langer dan vijf minuten zitten, stond dan op, wenschte haar een goeden avond en ging naar zijn studeer kamer. Zij begon hoe langer hoe nieuwsgieriger te worden om te weten wat hij daar den ganschen avond uitrichtte. Clara behoorde tot die vrouwen, die niet gewoon zijn lang te dralen, wanneer zij iets willen uit- vorschen. Een paar dagen later vroeg zij: «Wat doet gij tegenwoordig toch den ganschen avond op uwe eenzame studeerkamer »Ik schrijf mijne boeken bij, die een weinig ten achteren zijn geraakt,” was zijn antwoord »0 ja, ik heb u juist eene betaling te doen Hij haalde eenige bankbiljetten uit zijn porte feuille en legde die op de tafel. «Eene betaling te doenaan mij vroeg Clara verwonderd «Het zijn de renten van uw kapitaal gedurende de laatste zes maanden. Wees zoo goed eens na te zien of het bedrag accoord is.” Clara deed verschrikt een paar schreden ach teruit. Haar gelaat werd vuurrood en 2—..1 beefde, toen zij antwoordde «Neem dat weer terug, mijnheer ik vetsept u dringend het weer terug te nemen Ik m: dat geld niet aannemen.” «Dat zult gij toch moeten doen, want het is uw eigendom,” zeirie Philippe koel en schoof haar de bankbiljetten toe. Clara stond op4 en voelde op eens hare vroegere heftigheid terugkeeren. i Ik wil nietbegon zij, terwijl zij haren 5*) Zooals zij daar voortschreed door de breéde laan van het park, zou men in haar onmogelijk het fiere en trotsche meisje hebben herkend, van wie hare moeder vroeger meermalen zeide gzij had eigenlijk een jongen moeten wezen I” Hare gelaatstrekken waren zachter en vriendelijker ge worden, en ook hare oogen straalden met oneindig liefelijker glans Na dien dag bleef Philippe tegenover Clara onveranderd dezelfde houding in acht nemen. In tegenwoordigheid van derden was hij vriendelijk en voorkomend jegens haar, doph zoodra zij al leen waren, was hij steeds even.'koelbloedig en ernstig. Zelfs Clara’s moeder vermoedde niets kwaads Zoodra zij geheel gerustgesteld was om trent Clara’s gezondheidstoestand, deelde zij haar mede, dat zij voornemens was te vertrekken, en zich naar Parijs te begeven, w’aar haar zoon Oc tave zich sedert Januari had gevestigd. De jonge Markies was getrouw gebleven aan zijne liberale gevoelens en was bereidwillig van zijne «gelijke verhevenheid afgedaald, om te trachten zi'cti een flinke praktijk als advocaat te veroveren. Clara was dus wederom geheel alleen met haren chtgenoot. Zij zag hem eiken dag niet eerder dan i ste verzekeringen, dat wy kunnen rekenen op algeheele medewerking en op de ernstige pogingen tot herstel van den vrede, hebben wy gemeend, dat het beste wat wy konden doen was ons onmiddellyk te wenden tot het volk, dat, een eeuw geleden, de beproe vingen heeft doorstaan, die wy thans beleven. De Amerikanen hebben geworsteld voor de verdediging van hun heilige rechten en voor hun vryheid. Dit en dit alleen is het doel dat wij najagen. Waar laster en logen ons zjjn voorgegaan, gaan wy met het voornemen om de waarheid bekend te maken, vertrouwende, dat ons beroep op een vry volk ep op de groote zuster-reppbliek niet vergeefs zal ge daan worden. Wij richten ons niet tot de een of andere party. Wy gaan naar het Ameri kaansche volk, in zyn geheel, dat in onze da gen de grootste» factor voor den Wereldvre de vormt, en de wereld wacht slechts op zyn wenk om eensteihming te verklaren, dat dit nöodelooze bloedbad zal en moet ophouden. „Wy gaan de Amerikaansche natie vra gen om ons te helpen, ten einde die wreede en onnoodige slachting te laten ophouden van hen, die haar het naast bestaan en het dier baarst zyn, want Amerikaansche burgers zyn in onze gelederen, worstelend voor de vrij heid, gevallen. Wy gaan naar Amerika om de natie te vragen een einde te maken aan een oorlog, die in werkelijkheid een broeder moord is, waarvan de uitslag, wat die ook zy, niet in verhouding zal staan tot de offers, die hij vergt. Deze uitslag kan even gemak- kelyk bereikt worden door een zestal oordeel kundige mannen, die de zaak vreedzaam rondom een tafel overwegen, mits dit slechts eerlijk, goedgezinde mannen zyn. Wy gaan het Amerikaansche volk zeggen, dat wy be reid zyn de zaak aan een scheidsgerecht voor te leggen, en wy zyn overtuigd, dat wy niets meer vragen dan een onpartijdige en vrijheid liovende natie kan toestaan. „De Engelsche pers verspreidt een menig te van valsche voorstellingen, waarmede zy het Amerikaansche volk zand in de oogen tracht te strooien. Wy zyn bereid deze leu gens onder de oogen te zien, door de Vereenig de Staten te vragen tusschen ons recht te spreken. Maar zal Engeland daarin toestem men? Doet het dit niet, dan zullen al deze leugens de Amerikanen niet bedriegen, want zy znllen begrijpen, dat Engeland onze onaf hankelijkheid tracht te vernietigen, zooals het getracht heeft, vergeefs Goddank, de on afhankelijkheid van Amerika in de vorige eeuw te vernietigen. Zy die andere doelein den aan onze zending toeschryvén, zy, die ons beschuldigen dezen oorlog uitgelokt te hebben, zyn dezelfden, die ons er toe gedre ven hebben. Indien zij echter niet zelven de V De strijd over de rechtsquaestie in den Zuidafrikaanschen oorlog tusschen twee groote mannen, de professoren Max Müller te Oxford en Theodor Mommsen te Berlijn, duurt nog steeds voort. De Mei-aflëVering van do „DeutscheRevue” bevat weder óen artikel van Mommsen, waarin hy do meening van Max Mftller bestrijdt, dat de vredebreuk van Transvaal uitgegaan is. Mommsen haalt opnieuw de geschiedenis aan om te betoogen, dat de Boeren, zoo zy niet geheel onvoorbereid in handen van Engeland wilden vallen, hun ultimatum moesten stellen. Zy konden niet anders. Daarna zegt prof. Mommsen woorden, die zeker weerklank zullen vinden in de geheele beschaafde wereld. „Het is geen genoegen een man als Max Muller in het ongelyk te moeten stellen, en by moge gelooven, dat het my in (fo ziel leed doet hem te zien in gezelschap van Beit en van Rhodes, van den man wiens naam bestemd is, op de toekomstige wereldkaarten Engelands schande te vereeuwigen. Het is echter nog minder verblijdend in de toekomst te zien, die deze oorlog voor ons onthult. „Ik spreek daarbij niet in de eerste plaats van Duitschland. Van Engeland spreek,ik. In welk vreeselyk gevaar dit zich bevindt ziet menigeen zijner Vrienden, zien alle vijanden die het heeft. De oorlog tusschen Oostenrijk en Pruisen was in zeven dagen, die tusschen Duitschland en Frankrijk in zeven weken beslist. De korte duur dier oorlogen heeft het mogelyk gemaakt hen te localiseeren en een dreigenden wereldbrand te voorkomen. Wat den Boerenoorlog be treft is alles onzeker, behalve dat hy lang duren zal. Iedere dag van dezen oorlog knaagt aan de wortels van Engelands positie echtgenoot uitdagend in de oogen zag. >Gij wilt niet herhaalde hij, met kalmen en ietwat spotachtigen ernst. Tegelijk keek hij haar aan met zulk een fiere vastberadenheid, dat de jonge vrouw niet langer weerstand kon bieden aan den machtigen invloed van zijn blik Ziende dat hij overwonnen had, ■^paakte hy een buiging en ging de kamer uit. Het was de eerste maal geweest, dat Clara het gewaagd had haar eigen wil tegenover den zijnen te stellen. Zij gevoelde dat zij bij die eerste worsteling verslagen was. Zij zag zich gedrongen te erkennen, dat hij had gezegepraald, en die er kenning vervulde haar tegelijk met ergernis en met vreugde. Onder den invloed harer dank baarheid vpor haar herstel, had zij gehoopt met hem op den voet van goede vriendschap te kunnen leven. Doch zij moest allengs ontwaren, dat hij volstrekt niet gezind was, de hem toegestoken hkhd te aanvaarden De vriendschap, welke zij hem wilde aanbieden, beantwoordde hij met koele onverschilligheid En hij maakte daarvan tegen over haar in het minst geen geheim. Clara had aanhoudend het grievendste bewustzijn van hare minderheid, en deed telkens vergeefsche pogingen om hem uit zijne hooghartige teruggetrokkenheid op te jagen door nu en dan zijne wenschen te weerstreven. Doch wat zij ook deed, Derblay scheen niet gezind zijn standpunt te verlaten. Van tijd tot tijd gebeurde het, dat hun vriend Bachelin op Pont-Avesnes kwam dineeren Op die dagen bleef Philippe den geheelen avond in het salon Zoolang Bachelin er bij was, toonde Derblay zich vroolijk en opgewekt, doch zoodra als wereldrijk. By de beschaafde, en meer nog by de handbeschaafde volken verbleekt Engeland’s militaire en staatkundige betee- kenisvan bet kunstige gebouw der heer schappij over de zee en de kusten valt de eene pyler na den andere. En reeds wan kelt het eigenlijke fondament van Engelands grootheid, het recht van het vrye mannen woord. „Max Müller pryst Engeland als het land waar men vry zyn overtuiging zegt. Dat was eens zoo. Maar thans spreken de En gelsche bladen zelfs van een „mob law in free Engeland,” en kan men met dozijnen de plaatsen aanwyzon, waarin vrienden des vredes door het gepeupel zyn lastig gevallen. Is daartegen niets te doen „Max Müller droomt van een gemeenschap pelijke interventie der groote mogendheden... Wellicht is het een bewys voor het vermin deren van het delirium, dat de vertegen woordigers van de oorlogspartij interventie wenschen. Maar daarover kan niemand, allerminst in Engeland, in twijfel zjjnzoo lang deze pary in Engeland regeert, zal iedere poging van buiten om den vrede te herstellen, vergeefs en gevaarlijk zijn. Wel licht brengen de Juli-verkiezingen eemander parlement en een ander kabinet. Doch zoo niet, wat dan?” Telefoon ADVERTENTIËN worden geplaatst van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. w often. Gr. en kost

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1900 | | pagina 1