nk,
i
GT,
f-*'
te
elsch
Aieutvs- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
No. 8203.
Dinsdag 22 Mei 1000.
1
LOURENS,
Bultenlaodsch Overzicht
i'
Helianlbe),
a* van
llollevjranciers.
LJLIfEX.
BROOD,
K.G.
I'
39ste Jaargang.
FEUILLETON.
HARTSTOCHT.
11
e.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
icht.
I
Iia.
- en Tenet-
ukken vun
unel.
ise.
igeb nik,
unte be*
hée, ook
/0.50.
./0.90,
laóelykett «n g»
üddel vooc Heere»
tinderaehoenwerk.
C.M Milder A. Ce.
Men lette goed
kemerk.—
houwer*, laleetwlea,
V. Iirtiniu, Arakaai
i zwakte,
t, slechte
gevolgen,
eksucht,
bt bestrij-
a etc. In
•e/«M MM
te auntie
kg, Aam»
ils laxans
diensten,
n/0.50.
uismiddel
jn, het is
uitend in
64)
Zijne stem, die eertijds hare ziel wist te doen
trillen, klonk haar nu bijna onverschillig in de
ooren, ja, maakte haar zelfs wrevelig. Hare stem
klonk dan ook zoo koel en afstootend mogelijk,
toen zij antwoordde
Aan onbeschaamdheid ontbreekt het u niet,
moet ik zeggen. Gij hebt eenmaal de keuze ge
had tusschen eene vrouw, die gij beweert lief te
hebben en een aanzienlijk fortuin, dat voor u na
tuurlijk veel aanlokkelijks had. Gij hebt toen niet
geaarzeld, en terwijl ge uw hart sloot,» hebt gij
uwe geldkist geopend. En thans, nu gij het geld
hebt, zoudt gij misschien toch nog die vrouw er
bij willen hebben Niet waar, daarop komt
het nederNeen, mijnheer, gij verlangt te
veel te gelijk. Het een of het ander moet gij
kiezen. Gij hebt gekozen, en daarbij moet het
blijven I”
De Bligny schudde droevig het hoofd enzeide:
„Uwe taal klinkt hard. Ik zie tot mijn spijt
dat gij mij nog altijd denzelfden wrok toedraagt.”
Clara viel hem eensklaps in de rede, en terwijl
hare oogen fonkelden van verontwaardiging, riep
zij uit
•Wrok tegen u Gij zijt waarlijk nog altijd
Bot koop
ewai'-T,
Waddinxveei
bodegraven,
'kerk a d IJ tel
Haastrecht
«I, Schoonhoven
Telefoon No. Str
ADVERT EN TIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
het protocol voor de regeling langs vrede-
lievenden weg van internationale geschillen
het toont aan, dat de conventiën niet enkel
toepasselijk zjjn op geschillen die ontstaan
kunnen tusschen de onderteekenaars, maar
op alle internationale moeilijkheden. Een
aanbod tot bemiddeling valt dus in het ka
der der gevallen, door de Conferentie voor
zien, en kan niet als weinig vriendschappe
lijk worden beschouwd. De bemiddelingsrol
zoo gaat het adres voort bestaat niet
slechts in het verzoenen van tegenstrijdige
vorderingen en het verzachten van gevoelens
van wrok, maar ook in het voorstellen van
middelen van verzoening, wat nog niet is
gedaan.
Zich grondend op deze overwegingen, vraagt
het bureau aan de mogendheden die het
verdrag van Den Haag hebben ondertee-
kend, of zij het uur niet gekomen achten
om het aanbod van bemiddeling wat hen
betreft te beschouwen als de vervulling van
een plicht tegenover de menschheid, ver
bonden aen de maatschappij der beschaafde
staten, volgens de gelijkte uitdrukking van
Den Haag. Het bureau hoopt dat de di
plomatie de aanneming er door zal krjjgen
van voorstellen, welke men formuleeren zon
namens de beschaafde wereld, en dat weldra
het uur zal slaan voor het sluiten van den
eervollen vrede, alle partijen waardig.
Een onafgebroken stroom van bezoekers
is de Boeren-deputatie te Wstssington in hun
hotel de hand komen drukken en ook hebben
er eenige niet-offlcieele ontvangsten plaats
gehad. Men hoopt, dat tegen Maandag een
bezoek aan president Mac Kinley overeen
gekomen zal zijn. Fischer zeideWij mee
nen, dat onze opdracht ons ruim in staat
stelt om door middel van de goede diensten
eener bevriende regeering een einde te ma
ken aan het bloedvergieten. Wij zijn niet
gekomen met een kras of stoutmoedig voor
stel, maar gelooven dat een eervolle vrede
mogelyk is. De Vereenigde Staten zjjn het
eenige volk, dat in een toestand verkeert,
om dien vrede tot stand te brengen.
Men meldt uit New-YorkOfschoon de
Amerikanen in hooge mate sympathie hebben
voor den strijd welken de Boeren voor hun
onafhankelijkheid voeren, is geenerlei gevolg
te verwachten van het bezoek der Boeren
deputatie, omdat de Amerikaansche politiek
gekant blijft tegen alle inmenging in Euro-
peesche aangelegenheden.
Yamagata ook vallen moge, hjj niet de ver
antwoording op zich zal durven nemen van
een breuk met Rusland.
De „Times”-correspondent te Tokio zegt
echter
„Indien de zuidkust van Korea twee of
driehonderd mijlen meer naar het noorden
lag, zou Japan zich niet ernstig tegen het
verkrijgen van een haven door Rusland ver
zetten. Doch thans is de Koreaansche kust
in het gezicht van Tsushina, een deel van
Japansch gebied, en daarom moet het de
vestiging van een Russisch station in Korea
voor een gebeurtenis van groot belang ach
ten. Het kan zich derhalve moeilijk bij het
gebeurde neerleggen, zonder een uiterste po
ging om het ongedaan te maken”.
De „Westm. Gazette” meent echter, dat
Japan thans geen strijd met Rusland zal
aanvaarden, hoewel alle elementen daarvoor
aanwezig zijn. Rusland wenscht bovendien
zulk een strijd niet, en zal daarom wel ge
zorgd hebben in Korea zjjn zin te krijgen,
zonder Japan tot den strjjd te noodzaken.
En Engeland kan niets doen, al is de
woordbreuk van Rusland ook nog zoo onaan
genaam en al is het ook nog zoozeer in het
belang van Engeland Japan in het verre Oos
ten bjj te staan. De Engelsche regeering heeft
bovendien den goeden tijd om te protesteeren
laten voorbijgaan. Zjj heeft geweten wat er
gaande was; zij kon het ten minste weten,
zooals iedereen het wist. En zjj heeft Rusland
niet gewaarschuwd. Want zjj heeft de handen
vol in Zuid-Afrika.
De onrechtvaardige oorlog, die daar ge
voerd wordt, sleept nu reeds voor Engeland
in menig opzicht teleurstellingen en nadoelen
na zich.
l
Telefoon .'.o.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
GOlimiE Uil KIM.
Het bericht van het ontzet van Mafeking
heeft Londen als razend gemaakt.
Het was ongeveer 11 uur toen het bericht
bekend werd. In een oogwenk waren de
straten vol menschenwaar ze zoo spoedig
vandaan kwamen, kon niemand zeggen. Voor
het .Mansion House” stonden de menschen
blootshoofds mannetje aan mannetje. Men
schreeuwde, men lachte, men zong, men huil
de, alles wild dooreen. Op „Leve Baden-Po-
well I” volgde „God save the Queen”, op
„Three cheers for Mafeking” „Rule Britan
nia” en velen schreeuwden en zongen zoo
overluid dat de stem hun begaf.
Even over tienen verscheen de lord ma
yor op het balkon. Hernieuwde kreten, die
weldra zich oplosten en zich vereenig4en in
den gebiedenden eisch „spreek
En de lord mayor sprak hjj wenschte dat
het gejubel te Mafeking hoorbaar zou zjjn,
hjj wees op den moed der Britsche troepen,
die in een „rechtvaardige” zaak moest over
winnen. Hjj sprak van geestdrift, van den
strjjd voor de vrjjheid niet de vrjjheid
der Boerenen de menschen juichten en
juichten tot ze niet meer konden.
In do schouwburgen en tingeltangels werd
het bericht tegen half elf bekend. Het werd
van de galerjjen in de zaal geroepen, de
menschen stonden op en herhaalden de blij
de tijding, de muziek zette het volkslied in
en de geheele zaal zong mede.
Den geheelen nacht bleef de drukte op
straat aanhouden. Muziekinstrumenten,
schelle fluitjes, ratels, alles wat meer leven
maakte kwam erbjj te pas, als dollen hesten
de menschen langs de straten, in wilden ron
dedans slierden ze over de pleinen. Het ver
keer was totaal gestremd, geen rjjtuig was
in staat door de menigte te komen, de om
nibussen waren tot spreek- en zangtribunes
gemaakt en bezet door menschen met vlag
gen die onophoudeljjk de menigte aan vuur
den.
En in stroomen tegen de menschen naar
het departement van oorlog om het heug
lijk bericht te lezen. Doch in groote zwarte
letters stond daar aangeplakt„No news”
geen berichten
De Bernsche commissie uit het interna
tionaal bureau voor den vrede heeft beslo
ten een adres te richten aan de vjjf en
twintig mogendheden die de Conventie van
Den Haag hebben onderteekend, om een
uiterste beroep op hen te doen in het belang
van den vrede. Het adres beroept zich op
Naar het Fransch
Verspreide Berichten.
Frankrijk.
Bjjna alle vreemde paviljoens zjjn nu geo
pend, ook Ruraenië, dat als bjjzondere curio
siteit een stuk zilverwerk inzond, dat heeft
toobehoord aan Alaric, koningder Vis-Gothén.
Bjj de opening van de afdeeling Tunis deed
zich het eigenaardige geval voor, dat de Tuni-
sche wachters den minister Delcassé, die de
openingsrede moest houden, niet wilden door
laten omdat hjj zjjn kaart niet bjj /ich had.
Men betwijfelt het zeer, of de prins van
Wales nog komen zalde regeering heeft
hem mededeeling laten doen, dat zjj niet kon
instaan voor zjjn veiligheid tenzjj hjj zich
aan eenige politie-voorschriften zou willen
onderwerpende prins, die gewoon is, zich
te Parijs zeer yrjj te bewegen had verklaard
zich daaraan niet te willen onderwerpen
echter volstrekt niet de man om zich daardoor te
laten afschrikken. Hij deed een paar schreden
voorwaarts, strekte zijne armen uit en fluisterde
haar toe
„Gij kunt mij toch niet beletten u in mijne
armen te drukken, indien ik dat wil
Deze onbeschaamdheid de d Clara alle zelfbe-
heersching verliezen. Haastig week zij terug en
riep met heesche stem
„Neem u in achtZoodra gij nog een enkele
poging doet om mij te naderen, behandel ik u
als den laaghartigstin lafaard, en geef ik u met
mijn zweep een slag in het aangezicht
Zij had den arm reeds opgeheven, en de Bligny
had den moed niet haar verder te trotseeren.
Onwillekeurig deinsde hij terug
In het fiere bewustzijn van hare met moeite
behaalde overwinning, doch vol verontwaardiging
over Gaston’s eerloos gedrag, riep Clara hem toe
„Eens voor al zog ik u, dat, wat er ook met
mij gebeure, al werd ik ook de ongelukkigste en
de meest verlaten aller vrouwen, ik zonder aarzelen
aan den eersten den besten vreemdeling de voor
keur geven zou boven iemand, voor wien ik zulk
een diepen afkeer gevoel als voor u.”
Die rauwe wanhoopskreet liet den hertog de
Bligny volkomen koel Met de meest cynische
uitdrukking antwoordde hij„Wij zullen zien
Doch Clara was niet meer in staat het gesprek
voort te zetten en achtte het beneden zich verder
nog een woord aan hem te verspillen.
(Wordt vervolgd.)
zaken goedgekeurd eu met algemeene stem
men een motie van vertrouwen in graaf
Goluchowski aangenomen.
De overeenkomst tusschen Rusland en
Korea ten aanzien van de haven van Ma-
sampho vormt een nieuw en bclangrjjk uit
gangspunt voor de ontwikkeling der dingen
in het verre oosten als het bericht van
den correspondent der Times te Peking waar
is. Het sluiten van een dergeljjke overeen
komst schjjnt in tegenspraak te zjjn met al
hetgeen in den laatsten tjjd bekend is ge
worden ter zake van Rusland’s pogingen om
vasten voet te krjjgen aan de Koreaansche
kust, maar daartegenover staat dat de Rus
sische politiek met verrassingen werkt, en
dat de Pekingsche correspondent van de
Times gewoonljjk uitstekend ingelicht is, en
meei^dan eens gebeurtenissen bekend heeft
gemaakt die de Engelsche regeering nog
niet wist.
Masampho, ongeveer halfweg tusschen
Wladiwostok en Port Arthur gelegen, moet
de beste haven zjjn van de Koreaansche kust
en een der beste van oosteljjk Azië. Nog
kort geleden kon men denken dat Rusland
zich door Japan’s verzet tegen zjjn verïoek
om afstand van grondgebied aldaar, in den
vorm van een „settlement”, had laten af
schrikken, en zjjn eischen - terugtrok. Nu
blijkt echter dat Pavloff reeds bjjna twee
maanden geleden Japan den loef afgestoken
had, en het oogenblik daartoe was, met oog
op Engeland’s verwikkelingen in Zuid-Afrika,
ongetwijfeld goed gekozen. Bjj een eerste
overeenkomst stond de Koreaansche regee
ring aan Rusland een terrein af, aan de haven
van Masampho gelegen, omstreeks 5 kilome
ter van de vreemde vestingen aldaar, om er
een kolenstation en een maritiem hospitaal
te vestigen de bijzonderheden zouden
overigens door een gemengde commissie ge
regeld worden. Deze overeenkomst werd
aangevuld door een andere waarbjj Rusland
zich verbond, nooit aanspraak te zullen ma
ken op belangrjjke punten in den omtrek
van de haven, terwjjl Korea op zich nam,
zulke punten nooit aan vreemde mogend
heden af te staan; wat zeggen wil dat ook
Japan er geen vasten voet zal verkrijgen.
Pavlof heeft voorts aan de regeering te
Seöel nog medegedeeld dat Massampho het
hoofdstation zal worden voor de overwinte
ring van de Russische vlootbet ligt zooveel
zuideljjker dan Wladiwostok en zelfs Port-
Arthur, dat het daarvoor ook uitnemend ge
schikt is.
Wat zal Japan thans doen P De „Voss.
Ztg.” meent, dat, hoe zwaar het markies
De Bligny kwam een weinig naderbij, als vreesde
hij, dat zijne woorden iets van hun venijn zou
den verliezen wanneer zij op te luiden toon werden
uitgesproken.
•Gij hebt zelve kunnen zien hoe vertrouwehjk
de ondankbare dwaas reeds met haar is
Komaan, laat hem gerust over aan Athénais; zij
zijn elkander waard. En laat mij bij u bljjven,
want ik ben in staat u te waardeeren, u te be
grijpen en u lief te hebben.”
Clara maakte een afwijzend gebaar.
Hij wilde Clara’s hand in de zijne nemen, doch
zij stiet hem plotseling terug, en zeide met vlam
mende oogen
•Uwe berekeningen zijn zeer vernuftig, mijnheer
Gij hebt ongetwijfeld veel studie gemaakt van
vrouwenharten. Alleen spijt het mij voor u, dat
gij uwe modellen alleen gezocht hebt bij de dwaze
en eerlooze vrouwen, en dat gij niets schijnt te
weten van die andere, die nog’ waarde hechten
aan eer en deugd.”
»Zeer goed gesprokenviel de Bligny spot
tend haar in de rede, „gij blijft goed in uwe rol
rlndien gij op deze wijze doorgaat, kan ik niet
anders doen dan u haten!”
„Ik zal op die wijze doorgaan, omdat ik niet
anders kan doen dan u beminnen!”
„Wat gij liefde noemt is niets anders dan een
hateljjke vervolging I Wat moet ik van u denken,
nu gij u nog wilt blootstellen aan mijn haat, nadat
gij u eerst mijn verachting hebt waardig gemaakt
Gaston de Bligny staarde haar verwonderd aan,
zooals zij daar voor hem stond, trillende van toorn
en met een blik vol diepe verachting. Hij was
De commissie uit de Hongaarsche dele
gatie heeft de begrooting van buitenlandsche
even ijdel als voorheen Neen, indien mijn hart
voor u iets kon gevoelen, zou het alleen een ge
voel van dankbaarheid zijn, want uwe trouweloos
heid is oorzaak geworden, dat ik thans de vrouw
ben van Philippe Derblay, een man, die even
degelijk is als gij onbeduidend zijt, even zelfop
offerend en edelmoedig als gij zelfzuchtig en laag
hartig zijt, kortom, een man, die al de deugden
bezit die gij mist, en die geen van de gebreken
heeft, welke u onuitstaanbaar maken. Heb ik
dan geen rfeden orn u ten slotte dankbaar te
zijn
De hertog de Bligny beet zich gramstorig op
de lippen.
O, zeker,” zei hij, Clara strak in de oogen
ziende. „Mijnheer Derblay is de volmaaktheid
zelve. Er is bij hem slechts ééne schaduwzijde,
die ongelukkigerwijze voor u de hoofdzaak moet
zijnhij gevoelt geene liefde voor u. Indien het
anders ware, zou hij wel zorgdragen dat hij in
uwe nabijheid bleet En waar is hij nu Bij de
hertogin.”
„Uwe vrouw I” riep Clara heftig uit, doch zij
hernam aanstonds weder hare kalmte, toen zij
vervolgde
„Gij schijnt u daarover toch niet ongerust te
maken. Hoe wilt gij dan, dat ik het zal doen
„O, dat is een geheel ander geval,” antwoordde
Gaston op luchtigen toon »Ik ben volstrekt niet
jaloersch van aard. Ik ken de hertogin Athénais.
Hare groote aantrekkelijkheid bestaat in hare kost
bare toiletten Verstand of hart bezit zij niet.
Hoe zou zij mij dus aanleiding kunnen geven tot
jaloezie Bij Derblay is het een ander geval....”
