ff®
jLE.
ÏT,
elsch
DEL.
rtioulleren.
2ITEN.
DEL.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
BROOD,
No. 8234.
Zaterdag 30 Juni 1000.
Bultenlandsch Overzicht.
4
EBVEBIJ
EERZTTCHT.
I
<z.
CRT,
ODE.
TER
UIER
erdam.
en Koning
30ste Jaargang.
ndtrbaliaa
hndanalf
;aals,
FEUILLETON.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
Verspreide Berichten.
s stelt een
irij
iMAN A Zn.
J
Telefoon A o. 02.
De Uitgave dezer Courant geschiedt page lijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
als
zal
de Heer
en verven ran
m, alsook alle
ENWEKK, als
uaarzenmagiizijii
s Kleiwegsteeg.
i SCHOEN
izoen.
SMITS.
ieten werk.
lOhUAftn
O U D A.
SCADE”.
s des Eaux
c.
Kolens&ure
GOIBNCIIE (OIR INT
K.GL
Telefoon Ito. S»
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels 5 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
post 11.00.
erland
akin 8 Amsterdam
die Schutaeimpotheka
itach, Oenterroich.
entraal-Depót Sanden
rereld bekend en
>ffen middel tegen
out-, Lever*
1, ^nz. Inwendig
itwendig in bijna
met goed gevolg
Pry» per flacon
t 1 15.
eneeskracht
•stal elke pijnlijke
iverbodig. Met
>or ongeneeslijk
ngs een bijna 22
rengt genezing en
ontstekingen enz.
ifoercn in de
SGEL, 661.
atoom n van
i.'
orden naar da
erfd.
nd of geverfd
gezondheid
die nog voor weinige weken van het hoogste
gewicht schenen. En waar nog de diploma
tieke actie wordt voortgezet, daar valt dit
niet in het oog. Zoo bjjv. to Konstantinopel
waar Rusland ijverig bezig schijnt zich nieu
wen invloed te verwerven, zoowel door het
patriarchaat als met betrekking tot Armenië.
Er zyn de laatste weken weer heel wat
nota’s gewisseldden Sultan worden de duim
schroeven aangezet, maar Z. M. begrijpt zeer
goed, dat hij op dit oogonblik by geen der
mogendheden steun zal vinden.
Het einde van dit alles zal wel zyn, dat,
de crisis in het Verre Oosten voorbij is,
blijken, dat Rusland in het Oosten weer
veel heeft gewennen.
Ook van Marokko hoort men de laatste
dagen zoo goed als niets. Frankrijk gaat in
die streken kalm zijn gang, net als Rusland.
Figure interpelleerde in de Fransche Kamer
over het ontslag van den chef van den ge-
neralen staf. De minister van oorlog ant
woordt in hoofdzaak, dat de militaire func-
tiën niet ter beschikking zyn van hen die
ze bezitten, maar dat deze ter beschikking
zyn Van den minister. Een motie van goed
keuring, door Waldeck-Rousseau aanvaard,
wordt met 220 tegen 206 stemmen aange
nomen.
Wij hebben reeds iets meegedeeld over
den toestand in Spanje. Het optreden van
de kooplieden, die op audiëntie by de Ko
ningin waren, heeft ernstige, gevolgen gehad,
n.l. de schorsing van de grondwetteljjke
waarborgen te Madrid en in de geheele
provincie.
In de motieven, die dit besluit vergezel
len, wordt gezegd, dat de ministerraad ge
meend heeft tot dezen buitengewonen maat
regel te moeten overgaan, om een einde te
maken aan de indiscipline. Men heeft de
handelsvereeniging” gesloten, dat is de club,
waar men het verzet tegen de belastingen
aankweekte. Ten slotte zyn de drie afge
vaardigden, die by de Koningin geweest zyn
en die aan den rechter van instructie ver
klaarden, dat men hunne woorden verdraaid
had en dat zij eerbiedig gebleven zijn in de
opmerkingen, die zy gedaan hadden, gevan
gen genomen.
Dat alles wijst er op, dat de toestand
ernstiger is dan de bladen schrijven, die
trouwens onder strenge censuur staan.
De schorsing van de constitutioneele rech
ten zal een gevaarlijke opwinding onder de
bevolking doen ontstaan, zooals trouwens
telkens geschied is, wanneer men tot der-
haar keel was als dichtgesnoerdde lach bestierf
op haar lippen, zij boog het hoofd en in gedachte
zag zij zich als de jonge, overgelukkige gade van
George. Wat was rijkdom nu nog voor haar
Konden uiterlijke omstandigheden nog waarde
voor haar hebben, nu er sprake was van het ge
luk van haar jong hart
Het was of de hemel op haar was nedergedaald.
Zij had kunnen juichen en dan weer op de knieën
zinken en in gebed haar handen vouwen, want
waarom, o, waarom had George haar dat alles
gevraagd, als niet zij kon er zich niet verder
in verdiepen. Zij ging met haastige schreden
naar het venster, als om door het gezicht van het
stille winterlandschap rust voor haar kloppend
hart te vinden en zij streek in het voorbijgaan
met een onvoorzichtige beweging langs George’s
portefeuille, zoodat die op den grond viel en de
losse bladen zich verspreidden.
Het was eene onwillekeurige, onbewuste bewe
ging, want zij was haar wensch, om den inhoud
van de portefeuille te zien, vergeten. Zij stamelde
eene verontschuldiging en bukte zich snel om de
bladen bijeen te zoeken Daar maar neen, zij
schreeuwde het niet uit, Alice behoorde tot die
naturen, die zonder klacht den gang met het
kruis maken daar was het, het schoone be
koorlijke gelaat, het lachte haar tegen, half spot
tend, half uitdagend, met die raadselachtige uit
drukking in de koele, vreemde oogen, en daar
was het weer en al weer. Hier eenigszins op zij
gezien, daar geheel en profiel, waarbij de edele
lijnen scherp tegen het papier afstaken.
Wat Alice half onbewust gevreesd had, was
In het Hoogerhuis heeft Lord Salisbury
gisteren verklaardZoover wy weten, is
Seymour ontzet ön in veiligheid. Wy weten
niets van Mac Donald of van de andere le
gaties, maar er is grond om te hopen, dat
hun nog geen geweld is aangedaan.
In het Lagerhuis heeft Brodrick verklaard
Het ontvangen bpricht laat geen twyfel, of
Seymour’s troepenmacht is bevryd en te
Tientsin teruggekeerd. Hy had een klein
tuighuis genomen ten noorden van Tientsin
en had hulp dringend noodig, na 40 man door
sneuvelen te hebben verloren en 70 gekwetsten.
De nederzettingen der vreemdelingen te
Tientsin zyn van 18 tot 23 Juni beschoten.
De aangerichte schade is .betrekkelyk licht,
behalve in de Fransche concessie die ernstig
leed en in het Engelsche consulaat dat aan
zienlijke schade kreeg. De Engelsche verlie
zen hebben bedragen4 dooden en 50 ge
kwetsten. De verbonden troepen van Takoe
en Tientsin zyn aanzienlijk versterkt, maar
ik weet niet welke maatregelen de bevel
hebbers denken te nemen.
Admiraal Seymour is in den nacht van
den 25sten op den 26sten Juni door de colonne
uit Tientsin ontzet.
'Het kleine hoopje van admiraal Seymour
moet een bangen tyd achter den rug gehad
hebben. Het was in den ochtend van den
lOden Juni uit Tientsin vertrokken en bestond
uit 2043 man; onder dezen waren 915
Engelschen, 350 Duitschers, 300 Russen,
158 Franschen, 104 Amerikanen^ 51 Japan
ners, 40 Italianen en 25 Oostenrykers. Het
had slechts voor een week mondkost by zich.
In de dorpen in de vlakte van de Pei-ho
was weinig te halen om dien mondvoorraad
aan te vullen, en de verbinding met de
operatie-basis werd spoedig na Seymour’s
vertrek afgesneden. Op de moeilijkheden
van het terrein tusschen Tientsin en Peking
hebben wy reeds vroeger de aandacht ge
vestigd. In die streek wordt meest maïs
verbouwd die op het oogenblik manshoog
staat en het overzicht over het gevechts
terrein en de bewegingen van de troepen
zeer bemoeilijkt. Ofschoon het land vlak is,
stroomen er hier en daar beken en stroompjes
door, die den opmarsch van een leger be
lemmeren, en de wegen zyn afschuwelyk.
Ook vallen er in die streek tegen het einde
van Juni gewoonlyk hevige slagregens ten
gevolge waarvan de Pei-ho buiten bate
oevers treedt en het omliggende land over
stroomt. Daarbij komt dat men op het
gelyke maatregelen zyn toevlucht nam, om
de orde te herstellen. In ieder geval is
het de laatste troef, die de heer Silvela
uitspeelt in zyn strijd tegen de kooplieden
en de industriëelen, die weigeren belasting
te betalen.
Wanneer dezen by hun houding blijven,
wanneer de maatregelen hen hoe langer hoe
meer verbitteren, staat men voor de kans,
geen revolutie, maar oen algemeen oproer
te krygen. De Regentes, die niet hqeft wil
len luisteren naar don wijzen raad van hare
liberale vrienden, zal verplicht zyn, door de
omstandigheden gedwongen, don heer Sil
vela en zyn vrienden los te laten en den
heer Sagasta te verzoeken, de Ibiding der
zakeu opzich te nemen, die sodert don
oorlog door de conservatieven in dé war
gestuurd en in discrediet gebracht zijn.
Frankrijk.
Het aantal personen, dat Dinsdag do Ten
toonstelling bezocht, bedroeg f 216.508.
Het heet nu, dat koning |Leopold van Bel
gië eerst in het laatst van Juli een offi
cieel bezoek zal brengen aan de Tentoon
stelling.
Volgens de „Intransigeant” heeft de chef
van den generalen staf der marine, admi
raal Bionaimé zyn ontslag ingediend, ten
gevolge van een geschil met den minister
van marine. De oorzaak van dezen twist
zou zyn, dat een kamerafgovaardigdo be
langrijke stukken zyn ter hand gesteld, nog
voor de marine-staf er kennis van droeg.
Volgens „Gaulois” en „Aurora” is de
chef van den «generalen staf, generaal De
Lannes, in openlyk verzot gekomen tegen
den minister van oorlog. De generaal zou
in zyn bureaux eigeuduukelyke voorschrif
ten hebben uitgevaardigd met volkomen ne
gatie van de bevelen des ministers.
De rechtbank te Parys heeft eergisteren
uitspraak gedaan in de aanklacht wegens
laster, door Joseph Reinach ingediend te
gen de „Echo de Paris”. Het nationalis
tisch orgaan is veroordeeld tot 2000 francs
boete en het betalen van 1 fr. schadeloos
stelling, conform den eisch van Reinach.
Na afloop der zitting word het rytuig van
Reinach door een bende nationalisten met
vuil geworpen.
De stakende grondwerkers te Havre
blyven voortgaan met het mishandelen van
hun kameraden, die aan het werk zyn ge-
werkelijkheid geworden, wreede, zekere werkelijk
heid. Zij voelde een «martelijken steek in haar
hart en zij legde de bladen in de portefeuille en
stond zeer langzaam weer op. George had het
kleine voorval niet bemerkt, Alice nam iets op,
dat zij op den grond had geworpen en hij was
te ver van haar af geweest, om haar de behulp
zame hand te bieden Hij zag nauwelijks met
een vluchtigen blik, dat het zijn portefeuille ge
weest was en hij zei eenigszins ongeduldig
„Nu Alice, ik wacht op je antwoord I”
Een antwoordZij streek met de hand over
het brandende voorhoofd Zij had een blik ge
slagen in het tooverland, dat zijn schatten voor
haar ten toon spreiddenu stond zij doöir een
wreeden slag van het noodlot buiten de «sloten
poort en zij was armer dan voorheen.
fNu. Alice,” zei George weer, «bedenk je eens,
zou het je zeer zwaar vallen, je te moeten be
krimpen
Alice werd doodsbleek; zij perste een oogen
blik de lippen vast op elkander en haar oogen
staarden ernstig voor zich uit.
•Ja, George, ik geloof, dat ik het onverdrage
lijk zou vinden, ik denk, dat ik alleen in een leven
van rijkdom en weelde gelukkig zou zijn.”
Zij had met harde, duidelijke stem zeer luid
gesproken, alsof zij het zichzelf onmogelijk wilde
maken, haar gezegde te herroepen. George fronste
het voorhoofd.
Dat zou ik niet van je gedacht hebben,” zei
hij kortweg.
(Hordt vtrvolgd.)
n)
Zij, de gemalin van zijn oom I Klonk niet zijn
woeste wanhopige lach door de kamer Alice’s
stiefmoederArme, kleine Alice, wat zal er van
u worden?
Hij gevoelde diep medelijden met het jonge
wezen, dat daar zoo onbewust van het naderend
leed met neergeslagen oogen voor hem zat en
met een enkelen slag alles verloor. Alice’s lot
was misschien toch nog zwaarder dan het zijne
en zij was maar een meisje I Hij moest leeren
vergeten en hij zou ’t, want hij had een vasten
wit
Maar een nieuwe gedachte kwam bij hem op.
Gesteld het geval dat graat de Liauran hertrouwde,
dan Waren zijn, George’s uitzichten op de erfenis
vervlogen. Voor hem zelf was dat geen bezwaar,
maar zou Alice er waarde aan hechten Hij be
sloot het eens te onderzoeken en daar hij niet
voor diplomaat in de wieg gelegd was, ging hij
direct op het doel at. Hij legde het potlood neer
en zag met zijn donkere oogen Alice ernstig aan.
„Ik wilde je een vraag doen, Alice en van het
antwoord hangt voor mij zeer veel af. Vind je
het erg prettig, rijk te zijn?”
Misschien had Alice een andere vraag verwacht;
zij werd plotseling zeer bleek.
„Ik weet waarlijk niet o ik meen
oogenblik dat Seymour met de vreemde
troepen van Tientsin vertrok, nog geen ver
moeden had dat de beweging tegen de
vreemdelingen zich-zoo snel zou uitbreiden.
De troepen hoopten, voor een deel met behulp
van den spoorweg, Peking spoedig te kunnen
bereiken en waren daarom vermoedelyk noch
van een tros noch van verdere uitrusting
voor een eenigszins langdurige expeditie
voorzien. Had Seymour, in plaats van den
spoorweg die in noordwestelyke richtipg van
de Pei-ho afbuigt, den ouden weg langs de
rivier over Toeng-tsjou gekozen dien de ver
bonden Fransche en Engelsche troepen in
1860 namen, dan was het wellicht mogelijk
geweest hem langs de rivier proviand en
schietvoorraad toe te zenden, want by
eenigzins gunstigen waterstand varen kleine
regeeringsstoombooteu tot Toeng-tsjou, de
rivierhaven van Peking, de Pei-ho op.
V
Tegenover de dreigende Chineesche quaestie
treedt op het oogenblik alle andere nieuws
op den achtergrondzelfs de oorlog in Zuid-
Afrika lydt er onder. Toch is het einde
van den stryd nog^lang niet te voorzien,
ook al begint men in, Engeland te praten over
vermindering van het leger in Afrika.
Lord Roberts zit, aan handen en voeten ge
bonden, te Pretoria. Rondom zyn legerafdee-
lingen zwermen de Boeren, in kleine, bewe
gelijke troepjes, handig en snel den Engelschen
afbreuk doende. Volgens een bericht uit Mase-
roe zyn zy er in geslaagd door de Engelsche
linies te breken, en in zuidelijke richting te
trekken.
Generaal Botha handhaaft zich in zyn
stellingen aan de Pienaarsrivier, van waar hij
de jangelsche troepen bestookt. Hy schijnt
voornemens te zyn zich bij de Eerste Fabrie
ken krachtig te verdedigen. Vooral Olivier
en de alomtegenwoordige De Wet maken het
den Engelschen lastig in den rug.
Men schrijft, in een correspondentie uit
Londen, aan Lord Roberts het voornemen
toe, met alle beschikbare troepen, ongeveer
50,000 man, een klopjacht te organiseeren
tegen De Wet, voordat de aanval op de
stellingen van Botha wordt ondernomen.
Uit dit alles blykt, dat, zelfs wanneer de mi
litaire attachés Pretoria verlaten, omdat zy
den oorlog als geëindigd beschouwen, de
guerilla nog niet bedwongen en de kracht
der Boeren nog niet gebroken is.
Voor het overige is het stil in de politieke
wereld, en geen wonder. De algemoene toe
stand is zoo onzeker, dat zelfs de regeerin-
gen geen aandacht hebben voor de zaken,
daar heb ik nog nooit over nagedacht.”
•Omdat je zoo aan overvloedigen rijkdom ge
wend bent, dat de gedachte, dat het ooit anders
kon worden, nooit bij je kon opkomen Tracht
je eens vertrouwd te maken met de gedachte,
hoe het zou zijn, als je eensklaps niet zoo rijk
waart.”
„Als ik arm werd?” vroeg Alice aarzelend.
George glimlachte. „Ik spreek juist niet van
armoede; er is nog zulk een groote afstand tus
schen rijk en arm. Kijk me eens aan, ik ben
niet rijk, houd je me daarom dadelijk voor arm
Alice knikte ontkennend.
„Nu ja, zie je, ik bedoelde ongeveer zulke
financieele omstandigheden als de mijne, toen ik
je die vraag, deed. Ik zal je het trachten duide
lijk te maken. Neem eens aan, dat je getrouwd
waart.”
Alice sprong op en kreeg een kleur.
„Maar George!”
Hij liet 4ich niet van zijn stuk brengen maar
ging rustig voortje waart getrouwd en je man
was lang, lang niet zoo rijk, als je het tot nu toe
gewend waart, je woonde in plaats van in een
groot kasteel in een eenvoudig, aardig huis, had
hoogstens het vierde gedeelte van de bedienden
en moest je veel ontzeggen. Je zoudt bijvoorbeeld
’s winters gaarne in Parijs wonen en je man zou
daarop zeggen„Mijn lieve kind, dat gaat niet,
dat permitteeren onze omstandigheden niet.” Ge
loof je, dat het je dan zwaar zou vallen, van je
wensch af te zien
„Ik geloof, dat ik dien dwazen wensch nooit
zou koesteren I" wilde Alice lachend roepen, maar
