MOMO GfflKW. Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. No. 8316. 7EBVEBIJ r Buiteniaadscb Overzicht. Az. If :ao EIMER tterdam. den Koniiig Donderdag 4 October 1600. 30ste Jaargang. teller, dt dit raid ed inoeei in wrijving Rhsama- dheid, pijn j1ru< uu. II pmfde FEUILLETON. hadircalf ijs stelt een 310® iteerij Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. •t t 103. IOAN Zn A de Heer en verven vau >ben, alsook alle rafeeren in de iridiUnfi EO” FAILS, INGEL, 661. at stoom n tan nz. worden naar d« geverfd. >omd of geverfd de gezondheid de Echte teeamen^ (en in den num dee «rmrdigd wereldbe- >r* Stoll- Ian i»mii i: uiniivr. H ook >•- M«a lette rk „Ankert* 50e.iefl. haken. Te ülotk, Clé- n Benders .frittabam. Terwijl de „plunderende benden” het*de Engelschen voortdurend lastig maken, op verschillende punteé van de Zuid-Afrikaart- sche Republiek en van den Oranje-Vrystaat, terwijl de Boeren’ zich rustig van het noö- dige gaan voorzien te Wepener, gelyk zy dat een paar weken geleden te Ladybrhnti hebben gedaan, zit generaal Hunter de Wqt weer achterna. Den 26en is Hunter te Lindley aangeko men. Z|jn voorhoede wisselde geweerschoten met de Boeren die de stad verlieten. Lind ley was den 20en door een talrijke Boeren macht bezet, terwijl de Wet en Haarbroek op de heuvels in den omtrek bleven. Zn hadden een nieuwen landdrost aangesteld en <e VryVtaatsche vlag geheschen. Hunter heeft den landdrost maar in functie gelaten, om de orde des te beter te kunnen handhaven. De Wet moet nu in de richting van Heilbron opgerukt zijn. post f 1.60. erland >kin 8 Amsterdam die Schutzenapoth«k« itsch, Oesterreich sntraal-llepót Sanders Telefoon Xo. Mi A DVEKTENTIEN worden geplaatst van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Telefoon 'o. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco der post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. nemen van de nieuwe telegraafkabels, en de hartelijke ontvangst door den Keizer van den vroegeren president der V. 8., Harisun. Het „Berl. Tageblatt” zegt, dat er in dezen brief van den heer White veel waars staat; maar dat vooral de houding van McKinley tegenover de Duitsche vóorstellen tot oplos sing der Chineesche quaestie veel bedorven heeft, en dat de .bekende sympathie van Bryan voor de zaak der Zuidafrikaansche Republieken veel Duitschers er toe brengen ?al den '“democratischen candidaat ditmaal hun stem te geven. De Norddeutsche Allgemeine Zeitung meldt: Keizer Wilhelm heeft een telegram ont vangen van den Keizer van China, waarin e. 0.35 Mote- Ik gekookt kvoor da- ■lepehnn lat.) AU pnl na grtmikm. *H..a jd»rbsji»m rereld bekend en >ffen middel tegen ong-, Lever- ll, enz. Inwendig itwendig in bijna met goed gevolg Prys per flacon t 1.15. e neeskrach t stal elke pijnlijke verbodig. Met »or ongeneeslijk ngs een bijna 22 remit genezing en ontstekingen enz. 39) Het was een myner lievelings-plekjes. Hier had ik uren met Pauline zitten sprekenhier had ik de woorden van liefde bedacht, die ik haar eens zoude toefluisteren, en hier zou ik haar thans voor eeuwig vaarwel zeggen Ik was zeer droevig gestemd toen ik de Clea ring” bereikte. Ik strekte mij op den hellenden bodem uit, en richtte mijn oogen op het voetpad waarlangs zij komen moest. Een omgevallen boomstronk ondersteunde mijn hoofd, de boomen rondom mij suisden in de ochtendkoelte, het eentonig gekabbel van den strpom beneden mij drong van uit de verte tot mij door, kleine witte wolken dreven langzaam langs het uitspansel. Het was een schoone, tot droomerijen stemmenden morgen. Ik had ia de laatste nachten zoo weinig geslapen. Pauline kwam nog niet. Is het wonder dat mijne oogen dicht vielen, en dat voor een poos al mijn leed en teleurstelling verbannen werden door den slaap, waaraan ik zoo groote behoefte had? Was het wel slaap Ja, want om te droomen moet men slapen. AchIndien deze droom Werkelijkheid ware, dan zou het leven weder waarde voor mij hebben. Ik droomde, dat mijne vrouw naast mij zat, dat zij mijn hand vatte, en die hartstochtelijk Lord Roberts seinde den 30sten Septem ber uit Pretoria De colonne van Hart is gisteren uit de buurt van Potchefstroom te Krugersdorp te ruggekeerd, waar zy goed werk heelt vei- richt met het doel om de streek van stroopen- de benden tq zuiveren, Verscheidene osseij, schapen, wagens enz. zijn genomen. Barton bericht dat een patrouille, die rap het station Bank uit langs den spoorweg was uitgezonden, door eenige Boeren is aange vallen; een man van de Derbyshires die doodeljjk gekwetst werd, is sedert overledeq. Rundle is den 26sten by Reitz slaags ge weest "Wet een kleine afdeeling van den vyand en heeft eenige trekossen buitgemaakt. Campbell, die een van Rundle’s brigades aanvoert, ontmoette den 26sten een andere afdeeling, en slaagde erin een van de kanon nen van de tiende bergbattery die by Nichol- •on’s Nek verloren waren, met twee wagens en 65.000 Martini-Henry-patronen buitte maken. Een gevangene die van de Boeren is weg- geloopen, meldt dat zy geen koloniale waren hebben en erg krab in hun schietvoorraad zitten. Enkele Boeren hebben den 28sten een at- deeling van de telegrafie tusschen Lindley an Kroonstad aangevallen. I Verspreide Berichten, Frankrijk. Het aantal bezoekers der tentoonstelling is Zondag weder groot geweest. Het bedroeg 536.695. De tickets bleven, ondanks den grooten toevloed tusschen 20 en 25 centimes. De meest tegenstrijdige berichten omtrent de hervatting van de Dreyfuszaak doen nog Steeds de ronde Men meent uit de bewerin gen van bevoegde personen te kunnen op maken, dat het ongelukkige slachtoffer van het Duivelseiland en van Rennes reeds maan denlang in stilte de elementen byeengaart om een herziening te verkrygen, waarvan hy pchter het tijdstip nog niet vastgesteld heeft. Andere inlichtingen, door de Liberté te Genève verzameld, geven te denken, dat ka pitein Dreyfus niet alleen het bewys in handen heeft van de omkoopbaarheid van zekere getuigen te Rennes, die betaald' zyn om hem te beschuldigen en van het valsche getuigenis van anderen, wier verklaring hen was voor gezegd door generaal Mercier, maar ook, dat hy getuigenis van iemand heeft verza meld, die in staat is den waren bewerker van het verraad in 1894 aan te wijzen. Alvorens zyn verzoek om revisie te for- muleeren, zou Dreyfus de réintegratie in het leger afwachten van zyn edelen verde diger, kolonel Picquart, en do bijeenkomst der Kamers. Hy hoopt met bandelen te kunnen aan vangen in het-begin van Novem ber. Dat er geen enkel wettelyk beletsel is voor een nieuw verzoek om revisie, is zeker. Duitschland. De staatssecretaris van buitenlandsche zaken, graaf Von Bulow, heeft een bezoek gebracht aan prins Herbert Bismarck te Friedrichsruhe. Hy bezocht o.a. met zyn gastheer het mausoleum. De bond van Duitsche vrouwenverenigin gen besloot eergisteren te Dresden op ge- gij dit zoudt wenschen.” Ik drukte de hand wdaraan zij schitterden op hieuw aan mijne lippen. «Dus is alles nu klaar en helder voor u, mijne vrouw?” «Niet allesmaar genoeg. De waarheid, de liefde, de toewijding, dit alles, mijn echtgenoot, [kan ik mij herinnerenen dit alles zal ik vergel den, indien ik dit met myne liefde doen kan.” I Laat al het overige wat er tusschen ons bespre ken en beëedigd, verzekercl enbeloofd werd op deze plek waar wij thans werkelijk onder Gods hemel in den echt Terbonden waren, geheiligd blijven, waarde lezeres en lezer. Ten laatste verlieten wij, hoewel ongaarne, deze plaats, waar ons geluk een a?.nvang had genomen. Wij wier pen nog een blik in het rond op de liefelijke omgeving, en zeiden een stil vaarwel aan heuvel, vallei en stroom daarop keerden wij tot de we reld, en het nieuwe leven voNietde dat ons wachtte, terug. Wij wandelden voort als in een droom, waaruit wij eerst werden opgewekt door het gezicht van huizen en menschen. «Pauline,” fluisterde ik, «kunt gij heden avond deze plaats verlaten. Wij zullen naar Londen gaan.” »En daarna vroeg zij op veelbeteekenenden toon «Kunt gij mij dit vragen i Naar Italië.” Zij dankte mij met een handdruk Wij waren thans hare woning genaderd Zij verliet mij, en snelde Priscilla weder voorbij naar binnen. Priscilla had mij een dwaas genoemd ik moest mij wreken. {Slat volgt) toejuichen. Myn generaal-veldmaarschalk graaf Waldersee zal het bevel ontvangen, ftiet alleen Uwe Majesteit mot het'aan uW rang en waardigheden passend eerbetoon te ontvangen, maar ook Uwe Majesteit iedere militaire bescherming te verleenen, die gij verlangen zult en waaraan gy wellicht ook tegen de opstandelingen behoefte zult hebben. Ook ik wensch vurig den vrede, maar het moet de vrede zyn die het begane onrecht in zyn vollen omvang en in elke richting weder goedmaakt en aan alle vreemdelirt- gen in China veiligheid aan lyf, leven, ha ve en goed verzekert, ih het bijzonder ook Voor de vrye uitoefening van hunnen gods dienst. Wilhem. Uit dit telegram valt op te maken dat Duitschland ook met de bestraffing der voor naamste schuldigen door de Chineesche re- geering zich tevreden zou stellen, en niet meer blijft staan op eigen executie door de Europeesche mogendheden. deze zyn diepste leedwezen betuigt over den moord van Von Ketteler, en mededeelt dat hy bevolen heeft dat er voor den vermoorde een plengoffer zal worden gebracht op het altaar, en dat voor de overbrenging van het stoffelijk overschot naar Duitschland de noo- dige maatregelen zullen worden genomen. Als de kist in Duitschland zal zyn aange komen, zal de Chineesche gezant te Berlyn wederom een plechtigen lijkdienst houden. Aan het slot van zyn telegram spreekt de Chineesche Keizer de stellige hoop uit dat de Keiler vUn Duitschland alle wrok zal laten varen, opdat allerzyds eendracht mo- gelyk zy, voor eeuwig. In zyn antwoord, gedateerd 30 September 1900, zegt Keizer Wilhelm: „Ik, Keizer van Duitschland, heb het telegram van Z. M. den Keizer van China ontvangen. Ik heb daaruit met erkentelijkheid gezien dat Uwe Majesteit bereid is de schandelijke, alle be schaving honende, vermoording van mijnen gezant naar de gebruiken en voorschriften uwer religie te wreken. Ik kan echter als Keizer van Duitschland, en als Christen het aangeboden offer niet beschouwen als vol doende zoenoffer voor de gepleegde gruwel daad. Behalve mijn gezant, zyn vele broe ders in het Christelijk geloof, bisschoppen, zendelingen, vrouwen en kinderen moeten treden voer den troon Gods, die om des geloofs wille, welke wil ook de mijne is. onder martelingen een geweldadigen dood zyn gestorven, en als aanklagers versche nen van Uwe Majesteit. Zyn de door Uwe Majesteit bevolen plengoffers toereikend voor alle deze onschuldigen Ik stel niet Uwe Majesteit persoonlijk aansprakelyk voor de mishandeling welke de, overal als onschendbaar erkende, gezant schappen hebben ondervonden, noch voorde zware beleediging welke aangedaan is aan zoo vele natiën, geloofsbelijdenissen en uwe onderdanen, die myn christelijk geloof om helzen maar ik stel daarvoor verantwoor delijk de raadslieden van den troon van Uwe Majesteit, de ambtenaren, op wie de bloedschuld rust van de misdaad, welke alle Christelyke natiën met ontzetting vervult, en dezen moeten hunne schandaad boeten. Wanneer Uwe Majesteit de bedoelde per sonen de hun toekomende straf laat onder gaan, dan wil ik dat beschouwen als de boetedoening waarop de Christen-natiën recht hebbenen indien Uwe Majesteit daartoe uwen Keizerlijken arm wil leenen, en hierby de ondersteuning van de gezanten van alle beleedigde natiën wil aanvaarden, dan ver klaar ik mijnerzijds dat goed te vinden. Ook zou ik het terugkeeren van Uwe Majesteit naar uwe hoofdstad Peking, voor dat doe], aan hare lippen bracht, en dat haar wang bijna de mijne raakte. Het scheen zoo natuurlijk, dat ik mij op mijn harde ligplaats omwendde, en toen verdween deze schoone droom, doordien ik ont waakte. Ik opende mijn oogen. Voor mij stond Pauline. Hare‘groote donkere oogen blikten open en eerlijk in de mijne. Ik zag ze slechts één seconde, maar dat was lang genoeg om mijn bloed door mijn aderen te doen snellen, mij overeind te doen springen, mij den moed te schenken haar ijlings in myn armen te sluiten, haar lieftallig gelaat met kussen te bedekken, en te roepen»Ik bemin u f Ik bemin uIk bemin u 1” Want de blik dien ik opving uit Pauline’s oogen zeide mij meer dan duizend woorden, dat zij mij boven alles ter wereld lief had. Geen pen is in staat de snelheid dezer gewaar wording te beschrijven Zij was de mijne de mijne voor eeuwig! Ik wist het, en gevoelde het. Doch ik moest het van hare schoone lippen ver nemen, ^Pauline! Pauline!” riep ik, «bemint ge mij Een rilling van vreugde voer door hare leden. «Of ik u bemin f U bemin antwoordde zij, en verborg haar blozend gelaat op mijn schouder. Deze woorden, deze daad waren voldoende doch onmiddellijk hief zij haar hoofd weder op en drukte hare lippen op de mijne «Ja, ik bemin u; ik bemin u, mijn echtge noot «Wanneer hebt gij het u herinnerd Een oogenblik zweeg zij. Zij maakte zich uit mijne omarming los: daar opende zij het boven- Het achyut, dat de kansen voor Mc. Kin ley’s herkiezing als president der Vereenigde Staten niet zoo schitterend zyn. als de Re- publikeinsche leiders wel hoopten en ver wachtten. Tal van kleinigheden doen zien, dat Bryan’s aanhang wast. En daarom wor den alle zylen bygezet, ten einde deverkie- Üng van Mc Kinley te bevorderen. —De gezant der Vereenigde Staten te Ber lin, de heer White, heelt een langen brief geschreven aan het bestuur der Duitsch- Amerikaansche Vereeniging te New-York, om den Duitschers op het hart te drukken toch vooral de candidatuur van Mc Kinley te steunen. De heer White zet daarin uiteen, dat do regeering van Mc Kinley is een bestuur van verstandige vryheid, dat een gezond munt stelsel voorstaat, en dat de nationale eer hoog houdt. De bewering van de democraten, dal Mc Kinley.vyandig gezind is tegen Duitschland noemt de heer White een der leelykste las terpraatjes, die in den verkiezingstijd worden uitgestrooid. Hy, de gezant der V. 8. te Berlyn, kan op zyn eerewoord verklaren, dat alle besluiten van Mc Kinley erop bere kend waren de vriendschappelijke betrekkin gen tusschen Duitschland en de Vereenigde Staten te bevorderen. Het resultaat daarvan is dan ook, dat verschillende quaesties op zeer bevredigende wyze zyn opgelost, zooals de Samoa-quaestie en de behandeling van verzekeringsmaatschappijen op gelyken grond slag; andere bewyzen voor de goede ver standhouding acht de gezant de verschillende telegrammen, gewisseld by het in gebruik gedeelte van haar kleed, en nam een blauw lint van haren hals. Daaraan hingen'de twee ringen Zij schitterden als vonken in de morgenzon. Zij maakte ze los en reikte ze tnij toe. «Gilbert, mijn lievelipg, mijn echtgenoot; indien het uw wil is dat ik uwe vrouw zal wezen, indien gij mij waardig acht dit te zijn, zoo neem ze aan en plaats ze, waar zij behooren te zijn.” En toen deed ik, onder menige omhelzing en menige gelofte van eeuwige trouw de ringen we der aan haren vinger, en wist dat mijn lijden geëindigd was. «Maar wanneer hebt gij het u herinnerd «Geliefde,” fluisterde zij, en haar stem klonk als hemelsche muziek«ik wist het toen ik u aan den oever der rivier zag staan. Toen keerde het op ëénma-’l tot mij weer. Toen ik uw gelaat zag, wist ik alles.” «En waarom zeidet ge mij het niet Zij liet haar hoofd weder op mijn schouder rus ten. «Ik had behoefte om te weten te komen of gij mij lief hadt. Waarom zoudt gij dit doen Indien dit niet het geval ware, konden wij schei den, en zoudt gij weder vrij zijn. - Maar thans niet, Gilbertthans ben ik voor eeuwig de uwe.” Hare gedachten waren dus dezelfde geweest als de mijnegeen wonder dat ik haar verkeerd be grepen had. «Gij zoudt mij vele dagen van ver driet bespaard hebben, indien ik geweten had dat gij niet onverschillig omtrent mij waart. Maar, waarom ontdeedt gij u van de ringen, Pauline «De eene dag verliep na de andere, en gij bleeft zwijgen. Toen nam ik zex af. Maar ik bewaarde ze op mijn hart, om ze u terug te geven wanneer

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1900 | | pagina 1