MOMO GfflKW.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
No. 8316.
7EBVEBIJ
r
Buiteniaadscb Overzicht.
Az.
If
:ao
EIMER
tterdam.
den Koniiig
Donderdag 4 October 1600. 30ste Jaargang.
teller,
dt dit raid
ed inoeei
in wrijving
Rhsama-
dheid, pijn
j1ru< uu.
II pmfde
FEUILLETON.
hadircalf
ijs stelt een
310®
iteerij
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
•t
t 103.
IOAN Zn
A de Heer
en verven vau
>ben, alsook alle
rafeeren in de
iridiUnfi
EO”
FAILS,
INGEL, 661.
at stoom n tan
nz.
worden naar d«
geverfd.
>omd of geverfd
de gezondheid
de Echte
teeamen^
(en in den
num dee
«rmrdigd
wereldbe-
>r* Stoll-
Ian i»mii i: uiniivr.
H ook >•-
M«a lette
rk „Ankert*
50e.iefl.
haken. Te
ülotk, Clé-
n Benders
.frittabam.
Terwijl de „plunderende benden” het*de
Engelschen voortdurend lastig maken, op
verschillende punteé van de Zuid-Afrikaart-
sche Republiek en van den Oranje-Vrystaat,
terwijl de Boeren’ zich rustig van het noö-
dige gaan voorzien te Wepener, gelyk zy
dat een paar weken geleden te Ladybrhnti
hebben gedaan, zit generaal Hunter de Wqt
weer achterna.
Den 26en is Hunter te Lindley aangeko
men. Z|jn voorhoede wisselde geweerschoten
met de Boeren die de stad verlieten. Lind
ley was den 20en door een talrijke Boeren
macht bezet, terwijl de Wet en Haarbroek
op de heuvels in den omtrek bleven. Zn
hadden een nieuwen landdrost aangesteld
en <e VryVtaatsche vlag geheschen.
Hunter heeft den landdrost maar in functie
gelaten, om de orde des te beter te kunnen
handhaven. De Wet moet nu in de richting
van Heilbron opgerukt zijn.
post f 1.60.
erland
>kin 8 Amsterdam
die Schutzenapoth«k«
itsch, Oesterreich
sntraal-llepót Sanders
Telefoon Xo. Mi
A DVEKTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Telefoon 'o.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco der
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
nemen van de nieuwe telegraafkabels, en de
hartelijke ontvangst door den Keizer van
den vroegeren president der V. 8., Harisun.
Het „Berl. Tageblatt” zegt, dat er in dezen
brief van den heer White veel waars staat;
maar dat vooral de houding van McKinley
tegenover de Duitsche vóorstellen tot oplos
sing der Chineesche quaestie veel bedorven
heeft, en dat de .bekende sympathie van
Bryan voor de zaak der Zuidafrikaansche
Republieken veel Duitschers er toe brengen
?al den '“democratischen candidaat ditmaal
hun stem te geven.
De Norddeutsche Allgemeine Zeitung meldt:
Keizer Wilhelm heeft een telegram ont
vangen van den Keizer van China, waarin
e. 0.35
Mote-
Ik gekookt
kvoor da-
■lepehnn
lat.) AU
pnl na
grtmikm.
*H..a
jd»rbsji»m
rereld bekend en
>ffen middel tegen
ong-, Lever-
ll, enz. Inwendig
itwendig in bijna
met goed gevolg
Prys per flacon
t 1.15.
e neeskrach t
stal elke pijnlijke
verbodig. Met
»or ongeneeslijk
ngs een bijna 22
remit genezing en
ontstekingen enz.
39)
Het was een myner lievelings-plekjes. Hier
had ik uren met Pauline zitten sprekenhier had
ik de woorden van liefde bedacht, die ik haar
eens zoude toefluisteren, en hier zou ik haar
thans voor eeuwig vaarwel zeggen
Ik was zeer droevig gestemd toen ik de Clea
ring” bereikte. Ik strekte mij op den hellenden
bodem uit, en richtte mijn oogen op het voetpad
waarlangs zij komen moest.
Een omgevallen boomstronk ondersteunde mijn
hoofd, de boomen rondom mij suisden in de
ochtendkoelte, het eentonig gekabbel van den
strpom beneden mij drong van uit de verte tot
mij door, kleine witte wolken dreven langzaam
langs het uitspansel. Het was een schoone, tot
droomerijen stemmenden morgen. Ik had ia de
laatste nachten zoo weinig geslapen. Pauline kwam
nog niet. Is het wonder dat mijne oogen dicht
vielen, en dat voor een poos al mijn leed en
teleurstelling verbannen werden door den slaap,
waaraan ik zoo groote behoefte had? Was het
wel slaap Ja, want om te droomen moet men
slapen. AchIndien deze droom Werkelijkheid
ware, dan zou het leven weder waarde voor mij
hebben. Ik droomde, dat mijne vrouw naast mij
zat, dat zij mijn hand vatte, en die hartstochtelijk
Lord Roberts seinde den 30sten Septem
ber uit Pretoria
De colonne van Hart is gisteren uit de
buurt van Potchefstroom te Krugersdorp te
ruggekeerd, waar zy goed werk heelt vei-
richt met het doel om de streek van stroopen-
de benden tq zuiveren, Verscheidene osseij,
schapen, wagens enz. zijn genomen.
Barton bericht dat een patrouille, die rap
het station Bank uit langs den spoorweg was
uitgezonden, door eenige Boeren is aange
vallen; een man van de Derbyshires die
doodeljjk gekwetst werd, is sedert overledeq.
Rundle is den 26sten by Reitz slaags ge
weest "Wet een kleine afdeeling van den vyand
en heeft eenige trekossen buitgemaakt.
Campbell, die een van Rundle’s brigades
aanvoert, ontmoette den 26sten een andere
afdeeling, en slaagde erin een van de kanon
nen van de tiende bergbattery die by Nichol-
•on’s Nek verloren waren, met twee wagens
en 65.000 Martini-Henry-patronen buitte
maken.
Een gevangene die van de Boeren is weg-
geloopen, meldt dat zy geen koloniale waren
hebben en erg krab in hun schietvoorraad
zitten.
Enkele Boeren hebben den 28sten een at-
deeling van de telegrafie tusschen Lindley
an Kroonstad aangevallen.
I Verspreide Berichten,
Frankrijk.
Het aantal bezoekers der tentoonstelling
is Zondag weder groot geweest. Het bedroeg
536.695. De tickets bleven, ondanks den
grooten toevloed tusschen 20 en 25 centimes.
De meest tegenstrijdige berichten omtrent
de hervatting van de Dreyfuszaak doen nog
Steeds de ronde Men meent uit de bewerin
gen van bevoegde personen te kunnen op
maken, dat het ongelukkige slachtoffer van
het Duivelseiland en van Rennes reeds maan
denlang in stilte de elementen byeengaart
om een herziening te verkrygen, waarvan hy
pchter het tijdstip nog niet vastgesteld heeft.
Andere inlichtingen, door de Liberté te
Genève verzameld, geven te denken, dat ka
pitein Dreyfus niet alleen het bewys in handen
heeft van de omkoopbaarheid van zekere
getuigen te Rennes, die betaald' zyn om hem
te beschuldigen en van het valsche getuigenis
van anderen, wier verklaring hen was voor
gezegd door generaal Mercier, maar ook,
dat hy getuigenis van iemand heeft verza
meld, die in staat is den waren bewerker
van het verraad in 1894 aan te wijzen.
Alvorens zyn verzoek om revisie te for-
muleeren, zou Dreyfus de réintegratie in
het leger afwachten van zyn edelen verde
diger, kolonel Picquart, en do bijeenkomst
der Kamers. Hy hoopt met bandelen te
kunnen aan vangen in het-begin van Novem
ber.
Dat er geen enkel wettelyk beletsel is
voor een nieuw verzoek om revisie, is zeker.
Duitschland.
De staatssecretaris van buitenlandsche
zaken, graaf Von Bulow, heeft een bezoek
gebracht aan prins Herbert Bismarck te
Friedrichsruhe. Hy bezocht o.a. met zyn
gastheer het mausoleum.
De bond van Duitsche vrouwenverenigin
gen besloot eergisteren te Dresden op ge-
gij dit zoudt wenschen.”
Ik drukte de hand wdaraan zij schitterden op
hieuw aan mijne lippen. «Dus is alles nu klaar
en helder voor u, mijne vrouw?”
«Niet allesmaar genoeg. De waarheid, de
liefde, de toewijding, dit alles, mijn echtgenoot,
[kan ik mij herinnerenen dit alles zal ik vergel
den, indien ik dit met myne liefde doen kan.”
I Laat al het overige wat er tusschen ons bespre
ken en beëedigd, verzekercl enbeloofd werd op
deze plek waar wij thans werkelijk onder Gods
hemel in den echt Terbonden waren, geheiligd
blijven, waarde lezeres en lezer. Ten laatste
verlieten wij, hoewel ongaarne, deze plaats, waar
ons geluk een a?.nvang had genomen. Wij wier
pen nog een blik in het rond op de liefelijke
omgeving, en zeiden een stil vaarwel aan heuvel,
vallei en stroom daarop keerden wij tot de we
reld, en het nieuwe leven voNietde dat ons wachtte,
terug.
Wij wandelden voort als in een droom, waaruit
wij eerst werden opgewekt door het gezicht van
huizen en menschen.
«Pauline,” fluisterde ik, «kunt gij heden avond
deze plaats verlaten. Wij zullen naar Londen
gaan.”
»En daarna vroeg zij op veelbeteekenenden
toon
«Kunt gij mij dit vragen i Naar Italië.”
Zij dankte mij met een handdruk Wij waren
thans hare woning genaderd Zij verliet mij, en
snelde Priscilla weder voorbij naar binnen. Priscilla
had mij een dwaas genoemd ik moest mij wreken.
{Slat volgt)
toejuichen. Myn generaal-veldmaarschalk
graaf Waldersee zal het bevel ontvangen,
ftiet alleen Uwe Majesteit mot het'aan uW
rang en waardigheden passend eerbetoon te
ontvangen, maar ook Uwe Majesteit iedere
militaire bescherming te verleenen, die gij
verlangen zult en waaraan gy wellicht ook
tegen de opstandelingen behoefte zult hebben.
Ook ik wensch vurig den vrede, maar
het moet de vrede zyn die het begane onrecht
in zyn vollen omvang en in elke richting
weder goedmaakt en aan alle vreemdelirt-
gen in China veiligheid aan lyf, leven, ha
ve en goed verzekert, ih het bijzonder ook
Voor de vrye uitoefening van hunnen gods
dienst. Wilhem.
Uit dit telegram valt op te maken dat
Duitschland ook met de bestraffing der voor
naamste schuldigen door de Chineesche re-
geering zich tevreden zou stellen, en niet
meer blijft staan op eigen executie door de
Europeesche mogendheden.
deze zyn diepste leedwezen betuigt over den
moord van Von Ketteler, en mededeelt dat
hy bevolen heeft dat er voor den vermoorde
een plengoffer zal worden gebracht op het
altaar, en dat voor de overbrenging van het
stoffelijk overschot naar Duitschland de noo-
dige maatregelen zullen worden genomen.
Als de kist in Duitschland zal zyn aange
komen, zal de Chineesche gezant te Berlyn
wederom een plechtigen lijkdienst houden.
Aan het slot van zyn telegram spreekt de
Chineesche Keizer de stellige hoop uit dat
de Keiler vUn Duitschland alle wrok zal
laten varen, opdat allerzyds eendracht mo-
gelyk zy, voor eeuwig.
In zyn antwoord, gedateerd 30 September
1900, zegt Keizer Wilhelm: „Ik, Keizer van
Duitschland, heb het telegram van Z. M.
den Keizer van China ontvangen. Ik heb
daaruit met erkentelijkheid gezien dat Uwe
Majesteit bereid is de schandelijke, alle be
schaving honende, vermoording van mijnen
gezant naar de gebruiken en voorschriften
uwer religie te wreken. Ik kan echter als
Keizer van Duitschland, en als Christen het
aangeboden offer niet beschouwen als vol
doende zoenoffer voor de gepleegde gruwel
daad. Behalve mijn gezant, zyn vele broe
ders in het Christelijk geloof, bisschoppen,
zendelingen, vrouwen en kinderen moeten
treden voer den troon Gods, die om des
geloofs wille, welke wil ook de mijne is.
onder martelingen een geweldadigen dood
zyn gestorven, en als aanklagers versche
nen van Uwe Majesteit. Zyn de door Uwe
Majesteit bevolen plengoffers toereikend voor
alle deze onschuldigen
Ik stel niet Uwe Majesteit persoonlijk
aansprakelyk voor de mishandeling welke
de, overal als onschendbaar erkende, gezant
schappen hebben ondervonden, noch voorde
zware beleediging welke aangedaan is aan
zoo vele natiën, geloofsbelijdenissen en uwe
onderdanen, die myn christelijk geloof om
helzen maar ik stel daarvoor verantwoor
delijk de raadslieden van den troon van
Uwe Majesteit, de ambtenaren, op wie de
bloedschuld rust van de misdaad, welke alle
Christelyke natiën met ontzetting vervult,
en dezen moeten hunne schandaad boeten.
Wanneer Uwe Majesteit de bedoelde per
sonen de hun toekomende straf laat onder
gaan, dan wil ik dat beschouwen als de
boetedoening waarop de Christen-natiën recht
hebbenen indien Uwe Majesteit daartoe
uwen Keizerlijken arm wil leenen, en hierby
de ondersteuning van de gezanten van alle
beleedigde natiën wil aanvaarden, dan ver
klaar ik mijnerzijds dat goed te vinden. Ook
zou ik het terugkeeren van Uwe Majesteit
naar uwe hoofdstad Peking, voor dat doe],
aan hare lippen bracht, en dat haar wang bijna
de mijne raakte. Het scheen zoo natuurlijk, dat
ik mij op mijn harde ligplaats omwendde, en toen
verdween deze schoone droom, doordien ik ont
waakte.
Ik opende mijn oogen. Voor mij stond Pauline.
Hare‘groote donkere oogen blikten open en eerlijk
in de mijne. Ik zag ze slechts één seconde, maar
dat was lang genoeg om mijn bloed door mijn
aderen te doen snellen, mij overeind te doen
springen, mij den moed te schenken haar ijlings
in myn armen te sluiten, haar lieftallig gelaat met
kussen te bedekken, en te roepen»Ik bemin u f
Ik bemin uIk bemin u 1”
Want de blik dien ik opving uit Pauline’s oogen
zeide mij meer dan duizend woorden, dat zij mij
boven alles ter wereld lief had.
Geen pen is in staat de snelheid dezer gewaar
wording te beschrijven Zij was de mijne de
mijne voor eeuwig! Ik wist het, en gevoelde het.
Doch ik moest het van hare schoone lippen ver
nemen,
^Pauline! Pauline!” riep ik, «bemint ge mij
Een rilling van vreugde voer door hare leden.
«Of ik u bemin f U bemin antwoordde zij,
en verborg haar blozend gelaat op mijn schouder.
Deze woorden, deze daad waren voldoende
doch onmiddellijk hief zij haar hoofd weder op
en drukte hare lippen op de mijne
«Ja, ik bemin u; ik bemin u, mijn echtge
noot
«Wanneer hebt gij het u herinnerd
Een oogenblik zweeg zij. Zij maakte zich uit
mijne omarming los: daar opende zij het boven-
Het achyut, dat de kansen voor Mc. Kin
ley’s herkiezing als president der Vereenigde
Staten niet zoo schitterend zyn. als de Re-
publikeinsche leiders wel hoopten en ver
wachtten. Tal van kleinigheden doen zien,
dat Bryan’s aanhang wast. En daarom wor
den alle zylen bygezet, ten einde deverkie-
Üng van Mc Kinley te bevorderen.
—De gezant der Vereenigde Staten te Ber
lin, de heer White, heelt een langen brief
geschreven aan het bestuur der Duitsch-
Amerikaansche Vereeniging te New-York,
om den Duitschers op het hart te drukken
toch vooral de candidatuur van Mc Kinley
te steunen.
De heer White zet daarin uiteen, dat do
regeering van Mc Kinley is een bestuur van
verstandige vryheid, dat een gezond munt
stelsel voorstaat, en dat de nationale eer
hoog houdt.
De bewering van de democraten, dal Mc
Kinley.vyandig gezind is tegen Duitschland
noemt de heer White een der leelykste las
terpraatjes, die in den verkiezingstijd worden
uitgestrooid. Hy, de gezant der V. 8. te
Berlyn, kan op zyn eerewoord verklaren,
dat alle besluiten van Mc Kinley erop bere
kend waren de vriendschappelijke betrekkin
gen tusschen Duitschland en de Vereenigde
Staten te bevorderen. Het resultaat daarvan
is dan ook, dat verschillende quaesties op
zeer bevredigende wyze zyn opgelost, zooals
de Samoa-quaestie en de behandeling van
verzekeringsmaatschappijen op gelyken grond
slag; andere bewyzen voor de goede ver
standhouding acht de gezant de verschillende
telegrammen, gewisseld by het in gebruik
gedeelte van haar kleed, en nam een blauw lint
van haren hals. Daaraan hingen'de twee ringen
Zij schitterden als vonken in de morgenzon.
Zij maakte ze los en reikte ze tnij toe.
«Gilbert, mijn lievelipg, mijn echtgenoot; indien
het uw wil is dat ik uwe vrouw zal wezen, indien
gij mij waardig acht dit te zijn, zoo neem ze aan
en plaats ze, waar zij behooren te zijn.”
En toen deed ik, onder menige omhelzing en
menige gelofte van eeuwige trouw de ringen we
der aan haren vinger, en wist dat mijn lijden
geëindigd was.
«Maar wanneer hebt gij het u herinnerd
«Geliefde,” fluisterde zij, en haar stem klonk als
hemelsche muziek«ik wist het toen ik u aan
den oever der rivier zag staan. Toen keerde het
op ëénma-’l tot mij weer. Toen ik uw gelaat zag,
wist ik alles.”
«En waarom zeidet ge mij het niet
Zij liet haar hoofd weder op mijn schouder rus
ten. «Ik had behoefte om te weten te komen of
gij mij lief hadt. Waarom zoudt gij dit doen
Indien dit niet het geval ware, konden wij schei
den, en zoudt gij weder vrij zijn. - Maar thans
niet, Gilbertthans ben ik voor eeuwig de uwe.”
Hare gedachten waren dus dezelfde geweest als
de mijnegeen wonder dat ik haar verkeerd be
grepen had. «Gij zoudt mij vele dagen van ver
driet bespaard hebben, indien ik geweten had dat
gij niet onverschillig omtrent mij waart. Maar,
waarom ontdeedt gij u van de ringen, Pauline
«De eene dag verliep na de andere, en gij bleeft
zwijgen. Toen nam ik zex af. Maar ik bewaarde
ze op mijn hart, om ze u terug te geven wanneer