I
OIFDI KN HAW.
Menu's- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
Zaterdag 17 November 1900.
No. 8354.
39sle Jaargang,
Buitenlandse!) Overzicht.
FEUILLJEION.
Sour.,
Mark
8
peller.
'"F1
ofï?
KEVX1SGIAIXG
I
jming in
Inzending van Ad verten tien tot 1 uur des midd.
,k.
Verspreide Berichten.
[NKMAN &Zn.
telefoon Ho. 8*.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nominees VIJF CENTEN.
ie prijzen zijn
Loot defl staat
egarandeerd.
Hamburg.
;ewaarborgde 1
zeker
in.
eel biedende I
chU 118.000
BtBSCHE COTKANT
Guld. 3.50
Guld I 7 6
Guld. 0.90
ende klassen
rijzon worden
ingsplan voor
at, welk plan
ntvangt onge-
8 gehad heb-
ingslijst.
iding van
i en direkt en
de strengste
aenvoudig per
jen rembours.
de aanvraag
jor de spoedig
zoo spoedig
*78,45,21 M
edraagt Mark
5,000 M in
jt 65,000 M.,
e tot 75,000
k en met de
t 600.000 M.
ie officieel is
dubbele flesch
>gte, Zaltbomrael.
itterdam.
*ge.
Gzb. Rotterdam
■OOO Mark.
10,000 Mark
5,000 Mark
3,- 00 Mark
2,000 Mark
1 500 Mark
1,000 Mark
800 Mark
3t0 Mark
300 Mark
a 169 Mark
l»0,148,115
Telefoon No. s»
A D VER TEN TIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
15)
Op een goeden dag vertrokken al die voorname
lui, die gewoon waren den prins te bezoeken, naar
hunne buitenverblijven. De maand September was
gekomen en bracht den jachttijd met zich mede.
De prins en Micheline gingen naar Cernay niet
meer zooals in de eerste dagen van hun huwelijk
als gelieven, die stilte en eenzaamheid zoeken, maar
als menschen, die, zeker van hun geluk, veel drukte
verkiezen. Al de équipages werden meegenomen
en het buiten was vol leven en beweging De vier
opzichters, in de livrei van den prins gekleed,
kwamen bevelen voor de jacht halen. En elke
week kwamen—zwermen genoodigden aan, die in
groote wagens, door vier paarden in vollen drat
voortgetrokken, van het spoorwegstation gehaald
werden,
Dan vertoonde de vorstelijke woning zich in al
haar glans Men zag een voortduread gaan en
komen van net gekleede en wereldgezinde lieden
een aardig en aantrekkelijk gejoel, dat bij zessen
eindigde, als de jagers met het geweer op den rug
naar huis keerden en men zich algemeen uit de
voeten maakte. Een uur later kwam men in de
groote eetzaal bijeen, de dames in laag uitgesneden
toiletten, de heeren in het zwart, met wit satijnen
vest en met een takje reseda en eene witte roos
rtroflen
welbekend
T-BLIX2B.
abrieksmerk).
radicale en
van alle, zelfs
ckige zenuw
ontstaan door
agdigen lee/tyd
zwakte, Bleel*
Hoofdpijn -
- Maagpijn
n vermogen --
enz. Uit-
Frankrijk.
Nog valt ten aanzien van de Tentoon
stelling van 1900 op te merken, dat het be
zoek achttien en een half millioen hooger
is geweest dan in 1889 en dat er bijna ne
gentien millioen tickets meer zijn gebruikt.
Op het oogenblik hebben de Parjjsche
deurwaarders het verschrikkelijk druk
niet minder dan zeshonderd pachters van
terrein zijn ten achter met de betaling van
het door hen verschuldigde en nu blijkt,
dat ettelijke restauranthouders en pach
ters van bars enorme verliezen hebben ge
leden, zoo de Belle Meunière, het Pavilion
Bleu, de Brasserie de Tantonville, de Bras
serie de Namur, het bouillon Duval aan de
Avenue Suffren, het restaurant Marocain
te jagen. De ongelukkigen hebben te veel
misdaden te wreken, om zich tevreden te
kunnen stellen met de restjes van hun vrij
heid en onafhankelijkheid, die Engeland door
den nood gedwongen, hun misschien zaltoe-
werpen. Zjj zullen blijven strijden met de
kracht der wanhoop, die ongevoelig is voor
harde slagen, om niet te spreken van over
reding.
Zy vechten thans om te vechten, niet let
tende op succes of nederlaag.
Veertien dagen geleden schatte men ’t
aantal burgers, door Both> en De Wet,,om
zich heen verzameld, op 4000 man. Tfians
spreekt men van 8000 strijders aan beide
zijden der Vaal, die in troepjes van 500 of
600 van het eene einde van Zuid-Afrika
naar het andere zwerven, nu in Natal, dan
in den Vrijstaat, of in Transvaal de verbin
dingslijnen afsnijdende en de Engelschen be
dreigende met een vermetelheid, die wjjst
op de verbittering en onverzoenlijken haat
in hun harten.
En dit kan maanden, misschien nog een
geheel jaar duren!
De Boeren willen hun algeheele onafhan
kelijkheid, zonder eenige beperking, en zij
zullen het nooit opgeven, dien heroïsche»
strijd van 8000 Boeren tegen 250.000 En
gelschen, vóórdat ze overwonnen hebben of
tot den laatsten man vernietigd zijn.
De Znid-Afrikaansche ramp blijkt veel
grooter, veel troosteloozer, dan men ooit had
kunnen denken. Het is de meedoogenlooze
uitroeiing van het overwonnen volk, het is
de ondergang van den overwinnaar, het is
’t Zuid-Afrika, beroofd van de vruchten van
een vjjftig jaren lange periode van bloeienden
handel en nijverheid.
mydelyk geworden uitgaven toestaan, dan
zullen er toch een groot aantal volks
vertegenwoordigers zijn, die niet goed kunnen
keuren dat het parlement op zoo flagrante
wijze gehouden, is buiten een quaestie, die
niet alleen voor de financiën, doch vooral
ook voor het lot van het Duitsche volk in
hooge mate van gewicht is. Het is niet goed
te praten, dat beslissingen van zoo groot
belang worden genomen, zonder dat de wet
tige vertegenwoordiging van het volk ge
legenheid heeft gehad, van haar wenschen
en willen te doen blijken.”
Iets minder hard, maar niet minder juist
dan deze opmerkingen van het „Tageblatt”,
is wat de „Voss. Ztg.” schrijft
„Mindér gelukkig is, wat de troonrede zegt
over de vraag of de Rijksdag vroeger had
moeten worden bijeengeroepen om de mid
delen voor de expeditie toe te staan. Het is
zeker verblijdend, dat de Keizer getuigt:
„gaarne had ik den Rijksdag om mij verza
meld” doch waarom is die wensch niet ver
vuld, en welke bedenkingen waren bij des
Keizers raadgevers overwegend?
„Hierop antwoordt de troonrede slechts,
dat de hoogte der uitgaven niet kon geschat
worden.
„Is daarom alleen de bjjeenroeping van
den Rjjksdag achterwege gebleven? En
slechts daarom werd het „grondwettig be
sluit” der vertegenwoordiging overgelaten
aan de toekomst
„De betoogen der Regeering zijn niet in
staat iemand te overtuigen. Het was vol
doende geweest zoo de Rijksdag "bijeen was
geroepen om te zeggen „wij weten nog niet
hoeveel de expositie kosten zal; maar uit
stel is gevaarlijk. Wjj verzoeken daarom vol
macht, om te doen wat noodig is, en een
krediet van 100 of 150 millioen, waarvan
later verantwoording zal worden gedaan”.
De Rijksdag had dit zeker toegestemd, het
prestige der Duitsche politiek was grooter
geweest, en de grondwet en het budgetrecht
waren niet geschonden”.
De commissie uit de Fransche Kamer voor
de voorstellen van grondwetsherziening heeft
een beperkte herziening wenscheljjk ver
klaard omtrent bepaalde onderwerpen, in
overleg met den Senaat. Zij heeft daaronder
reeds de volgende drie gebrachtlo. Bij ge
schillen over begrootingsposten, heeft de Ka
mer het laatste woord na drie stemmingen.
De Senaat zal geen post moer op de begroo-
ting brengen waartegen zich de Kamer heeft
verklaard. 2o. Als een wetsvoorstel door de
Kamer na twee achtereenvolgende zittingen
wordt gehandhaafd, vervalt het recht van
rdt dit mid
end BUOOQS
in wrijving
a Rhvwna-
udheid, pijn
ging «nz
proefde
J|d«l ver-
S l ook b- I
lotto I
erk Anker?1
«n 50 c. defl. U
tthokon. TeD
Uloth, Clé-
on Sanders. II
ijfsttnbonj
IHOORIfiHEID zijn nu
)g, behalve degenen
Ie oeron houdt direct
g en raad vrij» men
genezen,
Qstltute,
LGO JLL.
in het knoopsgat Als zij des avonds in de salons
bijeen waren, hunkerden al deze paren naar den
dans en een wilde wals deed al die vrouwenkleeren
ronddwarrelen en gat lenigheid aan de heeren, die
door een marsch van zes uren op het warmste van
den dag vermoeid waren
Mevrouw Desvarennes nam geen deel aan dit
xorgelooze leven. Zij was te Parijs gebleven en
ijverig bezig in hare zaken. Des Zaterdags zag
men haat met den trein van vijven komen en ge
regeld t vertrok zij Maandagmorgen Hare tegen
woordi^heid deed deze buitensporige vroolijkheid
een weinig bedaren. Haar zwarte japon stak ongun
stig af bij al die zijde en dat satijn En de stroeve
gemoedsstemming van haar, die moest betalen en
het geld te spoedig zag opmaken, was als eene
zwijgende maar duidelijke afkeuring van deze woe
lige vereeniging van leegloopers, die alleen op hun
vermaak bedacht waren.
Serge deed te Cernay in alles zijn zin en voelde
zich er waarlijk gelukkig. Hij vond er een onaf
gebroken genot m om aan zijne begeerte naar
weelde te voldoen. Zijn hartstocht voor paarden
werd telkens veeleischender. En hij gaf last om
in het park op de prachtige weilanden, die de Oise
besproeide, een model-inrichting voor eene stoeterij
te bouwen, voor welke hij met groote kosten heng
sten en merries, die bij beroemde fokkers in En
geland gekocht waren, deed overkomen. Hij was van
plan zich een stal met renpaarden aan te schaffen.
Toen mevrouw Desvarennes eens te Cernay
kwam, was zij niet weinig verrast, toen zij de
grasperken langs den boschkant met witte bakens
afgeperkt zag. Nieuwsgierig vroeg zij, wat die in
verwerping door den Senaat en krijgt de be
slissing der Kamer kracht van wet. 3o. Nie
mand iaföierbenoembaar tot President der Re
publiek/
De Belgische „Indépendance” beweert te
weten, wat er in het door Waldeck-Rousseau
toegezegde wetsontwerp betreffende verplich
te arbitrage zal staan. De arbitrage zou niet
w^tteljjk Verplichtend worden gesteld, maar
als bjj algemeen en geanticipeerd contract
een patroon en zyn werklieden overeenkomen
om hun geschillen reglementair door arbi
traire uitspraak te doen beslechten, zullen
zy zich daaraan niet mogen onttrekken.
Mocht in geval van arbitrage, de oplossing
niet worden gevonden, dan zal de meerder
heid der werklieden een werkstaking kunnen
proclameeren, waarnaar de minderheid zich
dan moet voegen. In alle omstandigheden zul
len de arbeidsraden de bevoegdheid hebben
officieus alle geschillen te onderzoeken.
De Fransche Senaat heeft met 172 tegen
34 stemmen, onder instemming van den Mi
nister van Justitie, het wetsvoorstel goedge
keurd, strekkende om in de rechten gepro
moveerde vrouwen tot de practjjk als advo
caten toe te laten. De heer Goujon bestreed
het krachtigmen moest, zeide hy, niet be
proeven de vrouwen in mannen te herschep
pen en hy noemde het voorstel een „vrouwen
majesteitsschennis.” De rapporteur Tillaye
daarentegen'Was van gevoelen, dat het op
nemen van de keur der vrouwen by de balie
deze slechts tot eer kon strekken.
In de politieke en financieel^ ^kringen te
Londen begint men al luider én luider te
roepen om het vurig begeerde e/jn$a,jdat niet
komen wil. De oorlog is uit, «A le beide
Republieken zyn Engelsch, dMjf *le strijd
duurt voort en belet een wederApvatten der
..zaken, het weder openstellen der goudmijnen.
De verbindingen met Kaapstad en Durban
worden voortdurend bedreigd, en het is den
autoriteiten niet mogelijk in te staan voor
een geregelde voorziening ^er industrieele
centra. De financieele verliezen, die van dezen
toestand het gevolg zijn, loopen in de mil-
lioenen, geen wonder, dat dit zelfs den vu-
rigsten imperialisten te duur wordt en er
stemmen opgaan, die bij de regeering erop
aandringen, den Boeren tegemoet te komen,
opdat zij eindelijk de wapenen neêrleggen.
Men kan aannemen misschien moet
men het betreuren dat, zelfs als de En-
gelsche regeering te elfder ure met aanne
melijke voorstellen voor den dag komt, de
Boeren dit als een bewijs van zwakte zullen
opvatten, en hun pogingen zullen verdubbe
len, óm den gehaten rooinek uit bet land
den grond geplaatste palen beduidden. Micheline
antwoordde op lossen toon
Zoo, hebt gij het gezien? Dat is de baan
voor de africhting der paarden. Wij hebben vandaag
juffrouw de Dernay om het harder laten loopen
met Richemond en Vonk. Dat is een harddraver,
waarop Serge vast rekent bij de aanstaande wed
rennen
tje patroon was een en al verbazing Een kind,
dat zij zoo eenvoudig opgevoed had, in weerwil
van haar vele geld, een burgermeisje te hooren
spreken van »harddravers” en van .weddenschap
pen.” Hoe was zij veranderd en welken ongeloofe-
lijken invloed van de nietige en ijdele geest van
Panine op dit onbevangen en rechtschapen jeugdig
gemoed uitgeoefend I En dat in weinige maanden I
Wat moest het dan later zijn
Kon Micheline in dit holle en ledige levensbestaan
zich gelukkig gevoelen De liefde van haar man
was voor haar voldoende Behalve zijne genegen
heid begeerde zij niets; al het overige was haar
onverschillig Had hare moeder zich met hart en
ziel in dienst van den arbeid gesteld, Micheline
hSd het in dien der liefde gedaan
Overigens gedroeg Serge zich onberispelijk dit
recht moest men hem laten wedervaren. Zelfs den
schijn had hij niet tegenlach: hij was getrouw
en liet zijne vrouw niet alAeênijhoe onwaarschijnlijk
dit van een man als hij Wjjren moge Hij ging
bijna nooit zonder haar un# zij waren als een paar
tortelduiven, Er werd zelfs om gelachen. »De
prinses heeft een koord om het been van den mooieh
Serge gebonden,” zeiden de coquettes, aan wie
gnine vroeger zoo druk het hof maakte. De ze-
Inrichtingen welke gevaar, schade of
HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Gouda
Gelet op de artt. 6 en der HINDERWET
Brengen ter algemeene kennis, dat op de Se
cretarie ter visie is gelegd ten verzoek met bijla
gen van A. Vingerling te Gouda om vergunning
tot het plaatsen van een cirkel- en snelraamzaag
en schaafbank (te drijven door de machine staande
in het perceel Sectie E. No. 1329) in het perceel
gelegen aan den Turfsingel, wijk P No 123, Ka
dastraal bekend Sectie E No. 1327
Dat op Vrijdag den 30 November 1900, des na
middags ten 2 ure, op het Raadhuis gelegenheid
is om bezwaren tegen de gevraagde vergunning
in te brengen en dat gedurende «drie dagen"
vóór dien dag op de Secretarie der Gemeente
van de ter zake ingekomen schrifturen kan wor
den kennis genomen.
Gouda, den 16 November 1900
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
kerheid dat hare dochter gelukkig was, mocht veel
waard heeten. Wel was dit geluk duur gekocht,
maar, zooals het spreekwoord zegtEen geldwonde
is niet dood lijk.
Daarenboven was het zeker, dat de prins zich
geene rekenschap gaf van de sommen, die hij
besteedde; hij gaf maar uit En nooit had een
groot heer aan zijn vermogen meer eer kunnen
bewijzen. Panine had bij zijn huwelijk met Miche
line de beurs der patroon tot zijne beschikking
gevonden Het scheen hem onmogelijk toe dat deze
wonderbeurs ooit leeg zou raken, en hij putte er
uit als een vorst in de Duizend en een Nacht uit
den schat der Geniën.
Tegen het einde van October werd het weder
ongunstig en Micheline klaagde over de koude te
Cernay. De prins begreep, dat het oogenblik om
naar Parijs terug te keeren didr was.
De stad scheen Serge verlaten toe. Toch ver
schafte het vertrekken van zijn prachtig huis hem
eene groote voldoening.
Eenige avonden achtereen bleef hij met genoe
gen bij Micheline aan den huiselijken haard in het
kleine boudoir met zijne zilver-grijskleurige stoffee-
ring
Maar toen begen hij zich te vervelen
Nog nooit had het leven hem zoo eentonig toe-
geschenen. Hij verlangde naar eene overwachte
afwisseling.
Eens ontmoette Serge op den boulevard des
Italiens een dor vrienden zijner jeugd, baron de
Préfont, een ouden losbol, aan wien sedert lang
het beheer zijner zaken was ontnomen
14 or dt vervolgd.)
De troonrede, waarmede de zitting van
den Rijksdag door den Dnitschen Keizer
geopend werd, heeft in de Duitsche pers
eenige teleurstelling gewekt. Wel erkent
de „Voss. Ztg.”, dat „de woorden, waar
mede de Keizer de zitting opendezich
niet alleen tot het verstand, maar ook tot
het gevoel richten, en dat op enkele plaatsen
de troonrede zich verheft tot een poëtische
hoogte”maar dit kan niet wegnemen, dat
de motieven door de Regeering aangevoerd
voor het niet-byeenroepen van den Rijksdag
in Juli, toen de maatregelen tot onderdruk
king van de onlusten in China moeten wor
den genomen, onvoldoende zijn.
Die maatregelen hadden door den Rijks
dag moeten worden goedgekeurd, meent het
„Berl. Tageblatt”, en de motieven waarom
dit niet geschiedde, zijn alles behalve af
doende.
„Wel had de Keizer gaarne de volksver
tegenwoordiging om zich vergaderd toen de
eerste berichten over de gebeurtenissen in
China werden ontvangen doch toen was het
nog niet duidelijk welke taak het expeditie
korps wachtte, en een ünancieele raming
der noodige kosten was toen niet mogelyk.
„Er zullen weinig staatslieden zijn, die
deze gronden kunnen goedkeuren. Al zou
het vertrouwen der verbonden Regeeringen
bewaarheid worden en de Rijksdag de onver-
