ink,
:gt,
9
izijn
irkt.
Donderdag 3 Januari 1901.
No. S391.
F
leisje.
irozen
WILSKRACHT.
riruizen
urf singel.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
E1TSMA,
jelsch
TBROOD,
a K.G.
lOEGEN.
39ste Jaargang.
253
FEUILLETON.
i
Zuiden.
1000,
IULDEX.
ul Kruger
im, omgeven
scben.
7 en 78.
'e Koop
IDEN.
Plaatselijke Directe Belasting.
Buitenlandse!) Overzicht.
eUe Gezelschap
p
f'
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
'EN HALLE.
ijk gevraagd
:k
VIERDE HOOFDSTUK.
indruk
te hypotheek
"rutlkantoor
pons 1 Jannari
AAR.
iden
114.
ieweg D 29.
ALLE.
st-leden i 0.75.
r.
I»u.
Lmsterdam.
Specialiteiten.
de
aaronder
L.
JCCES REVUE
l.lll INII1. COIBIlXT
uari 1901,
‘N
1.
en twee naast
3 Cent
3
3
3
4
i
Marie had bij al hare droefheid toch niet de
handen in den schoot gelegd. Onder Justina’s
leiding had zij alles verricht wat geen uitstel kon
dulden en in zulke omstandigheden een onafwijs
bare eisch des oogenbliks is. Hare broertjes en
zusjes had zij geheel onder hare hoede genomen
zij waren stil en bedroefd, maakten het hunnen
vader in geen enkel opzicht lastig en bleven in
de nabijheid hunner zuster, zonder haar hinderlijk
te zyn.
Telefoon No. 8#.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VT.IF CENTEN.
gen hoest gekweld, die allen met vreeze vervulde.
De Graaf von Felsburg en Justina1 basten haar
vol bezorgdheid op en vermeden het gesprek over
de bevriende familie Clara miste hard Marie zeer
en zocht vergeefs naar de reden van! haar weg
blijven zij maakte hare verwondering aan haren
vader en Justina kenbaar Justina verliet oogen-
blikkelijk de kamer, want het was haar onmogelijk
eene onwaarheid te spreken. De Graaf wist niet
wat hij antwoorden moest; hij bedacht dus eene
uitvlucht en zeideWellicht blijft Marie uit be-
„scheideuheid weg, daar zij onze eerste| ontmoeting
met Hermann niet wil storen.”
Bescheidenheid niet storen noeg het meisje
met de grootste verbazing. «Neen,vader! dat
kan Ónmogelijk de reden zijn waarom zij weg
blijft. Marie weet hoe slecht ik haari kan missen
en haar hart zegt haar dat er ih mijn leven geen
enkel oogenblik is, waarop hare tegenwoordigheid
mij hinderlijk zou zijn. Neen, neen I” herhaalde
zij nog eens beslist, «dat is het niet. Misschien”,
ging zij na een poos gezwegen te hebben voort
«misschien kor^t zij van daag nog*, ik verlang
zoo naar haarmijne blijdschap over Hermann’s
wederzien is vergald, als Marie bij die" ontmoeting
ontbreekt.” Clara drong bij haren vader op een
beter antwoord, aan, zoodat deze zich genoodzaakt
zag haar te zeggen »Marie komt van daag ook
niet, want hare moeder is erg ziek
Clara verschrikte hevig en slaakte een diepen
zucht; zij verwachtte nu zelve hare vriendin niet
meer, want zij .wist hoe ernstig deze haren plicht
opnam. Zij zou immers in geen gevial hare zieke
moeder alleen laten.
Op een vergadering te Groningen sprak
Dn Plessis, uit het Noorden der Kaapko
lonie, die elf maanden aan de zyde der Boe
ren heeft gevochten. Hy verzekerde, dat de
Boerencommando’s, in het begin van den
oorlog 31.000 man sterk, later geslonken
tot 8000 man, thans weer minstens 30,000
man tellen, en naar zijn meening binnen een
maand zullen zyn aangegroeid tot 80 of
100.000 man. Er waren zijns inziens in de
Kaapkolonie 97.000 Boeren, op wie voor de
Beerenzaak te rekenen viel. Ongeveer
22.000 Afrikaanders hadden gevochten in
het Engelsche leger, maar gelukkig zijn
Marie had hare lieve vriendin na de onver
wachte, droevige gebeurtenis nog niet weer gezien,.,
daar de Graaf von Felsburg haar verzocht had
niet op het kasteel te komen. De jonge Gravin
vermoedde niets van den slag, die den kring van
den predikant had getroffenhaar vader had uit
bezorgdheid voor haar een ieder ten strengste ver
boden daarover te spreken. Clara was door het
vooruitzicht dat zij haren geliefden bröeder na
zulk eene lange afwezigheid weer zou zien, zenuw
achtiger dan ooitzij telde de dagen, de uren die
nog moesten verloopen eer hij kwamzij kon des
nachts niet slapen en werd door een kwaadaardi- i
De BURGEMEESTER van Gouda
Brengt ingevolge Artikel io der bij Raadsbe
sluit dd. 28 December 1897, No. 13a, vastgestelde
en bij Koninklijk Besluit dd. 25 Mei 1898, No. 66
goedgekeurde Verordening op de heffing eener
Plaatselijke Directe Belasting naar het Inkomen
in deze Gemeente, ter algemeene kennis, dat met
de beschrijving voor deze belasting zal worden
aangevangefl op Maandag, den 7en Januari 1901.
1 Goudai; 2 Januari 1901.
De Burgemeester voornoemd,
R. L MARTENS
Naar Kitchener eergisteren uit Pretoria
seinde, werd djp pQst bij Helvetia ’s ochtends
om half drie overrompeldde Boeren vielen
op het 4.7duimskanon aan. By het krieken
van den dag zond de officier die het bevel
voerde over den post te Zwartkopjes, een
patrouille uit en bombardeerde de Boeren
uit Helvetia, zoodat zij tydelyk het kanon
in den steek moesten laten. De Boeren
plaatsten echter de Engelsche gevangenen
rondom het kanon en haalden het ten slotte
weg, zonder evenwel den schietvoorraad die
erbij behoorde, buit te maken. Elf Engel
sche officieren werden gewond,twee en twintig
man sneuvelden of werden gewond. Uit
Machadodorp werd een kolonne gezonden,
maar door den slechten toestand van de
wegen kon zy niet bijtijds te hulp komen,
ir.' Kitchener seinde 31 Dec. uit Pretoria
Knox meldt, dat hy bezig is de Wet te ver
volgen en dat hy eenige paarden buitmaakte
benevens vyf wagens met voorraad en 6000
geweerpatronen. Knox heeft 76 gevangenen
uit de Wets laagers vrijgelaten, die gedwon
gen waren geweest te vechten. French heeft
zich onlangs meester gemaakt van twaalf
gevangenen met een groote höeveelheid wa
gens en vee.
18.000 van die schurken al doodgeschoten”.
Engeland stond, zeide Du Plessis, als een
dronken man te waggelen in Zuid-Afrika;
het graf was bijna voltooid. De dag was
aanstaande, waarop Zuid-Afrika vry zou
zyn. Maar na den oorlog mot de Mauser
zou volgen een economische oorlog, waarin
Dn Plessis hoopte, dat de Nederlandsche
geldmannen de Afrikaanders zouden helpen
om meester van den bovengrond te blijven.
Op die vergadering sprak ook de heer
Pretorius, een jonge Afrikaander, die on
der andere het gevecht by Stormberg heeft
meegemaakt. Hy was blij, dat de oorlog ge
komen is dat was de reddinganders zou
den de Engelschen over 20 jaar in Zuid-
Afrika de baas zijn geweest.
De cijfers x an Du Plessis zyn waarschijn
lijk wat optimistisch en berekend op meer
deelneming van de Afrikaanders dan men
tot heden recht heeft te verwachten. Aan
een opstand schijnen de Afrikaanders niet
te denkenmaar daarom geven zij hun
rechten niet prijs en leggen het hoofd niet
in den schoot. Dat blnkt uit hetgeen „Ons
Land” schrijft naar aanleiding van de be
sluiten op het bekende Worcester congres.
Het blad verklaart met den afloop van dit
congres volkomen tevreden te zyn en gaat
dan voort: „De groote vraag blijft: Wel
ken invloed zal dit congres hebben Zal er
een einde gemaakt worden aan den onrecht-
vaardigen uitdelgingsoorlog Zal de vrede
duurzaam zyn door de erkenning van de
ongeschonden onafhankelijkheid der Repu
blieken Zal het recht der permanente be
volking dezer kolonie om zyn eigen zaken
te regelen en te bestieren, ten volle erkend
worden Het antwoord op deze vragen kan
nog niet gegevm worden, doch het volks
congres heeft een allergewichtigst besluit
genomen, betrekking hebbende op dit ant
woord. Het congres verbond zich plechtig
op een constitutioneele wijze onophoudelijk
voor de bereiking van de doeleinden in de
resoluties uitgedrukt, te werken. Men lette
er op, dat deze resolutie tweeledig isin
het eerste deel wordt het algemeen beginsel
van lydelyk verzet duidelijk uitgedrukt, ter
wijl in het tweede deel een practisch middel
aan de hand gegeven wordt om precies te
weten te komen wat het antwoord is van de
overheid op het door het congres genomen
besluit.
Op het oogenblik bedraagt het aantal der
gevangen genomen Boeren 14.800, terwyl
er 360 op parool zyn vrijgelaten. Te Lady
smith is een kamp voor 2000 gevangenen
ingericht.
Dat doet mij leed,” sprak zij fluisterend«laat
ois hopen dat de goede mevrouw Gotthelf spoedig
weer hersteld zal zijn. Het is beter dat ik de
aanleiding weet, vader, die Marie weerhoudt om
te komen ik was bang dat er een minder gel
dige reden bestond,” voegde zij er ietwat beschaamd
bij. Den volgenden morgen gelastte Clara den
tuinman haar een prachtigen ruiker te bezorgen
en liet dien met hare vriéndelijke groeten aan
de zieke brengen. De bloemen konden nog juist
bij de brave vrouw worden neergelegd, eer de
kist gesloten werd
De begrafenis was voorbij Oud en jong uit de
buurt en uit het dorp hadden zich met de gaven
der deelneming en der liefde, met bloemen en
kransen naar het kerkhof gespoed, om ‘der doode
de laatste eer te bewijzen
De Graaf von Felsburg was nog een tijd lang
bij zijnen vriend gebleven, totdat het ook voor
hem tijd werd naar huis te gaan. Zij hadden af
gesproken dat de predikant den volgenden dag
op het kasteel zou komen, om der jonge Gravin
jnededeeling te doen van het groote verlies door
hem geleden; beiden wenschten dat ’3 Graven
zoon de vreugde van het weerzien onverdeeld ge
nieten’ zou en wilden daarom hem het gebeurde
pas later berichten. Toen dit was afgesproken,
reikte de Graaf von Felsburg den predikant de
hand cn sprak met van,aandoening trillende stem
«Neem wat rust als het mogelijk is; van dakg
z 1 ik u wel niet meer zien, doch heden avond
beginnen wij weer onze gewone wandelingen
Diep ontroerd antwoordde de predikant: «Waarde
vriend, uit ’s harten diepsten grond zeg ik u dank
De correspondent van de „Daily Mail” te
Parijs seint, dat in welingelichie kringen,
die mogen beschouwd worden als onpartijdig,
algemeen het gevoelen heerscht, dat Engeland
er goed aan zou doen zooveel mogelyk het
einde van de vijandelijkheden in Zuid-Afrika
te bespoedigen.
Het zou een leelyke dwaling zyn, werd
mij te kennen gegeven, zegt de correspon
dent, te veronderstellen, dat de zending van
President Kruger thans opgehouden heeft
eenige beteekenis te hebben en dat de hou
ding van de mogendheden volkomen onver
schillig is voor hetgeen er gebeurt.
Dat is niet zoo. Het gevaar voor inter
ventie is niet voorbij en mocht de oorlog
nog lang gerekt worden, dan zou het zeer
goed kunnen gebeuren, dat er onaangename
verrassingen vopr Engeland uit voortvloeien.
Uit Peking wordt aan de Pall Mall Ga
zette gemeld, d. d. ’s avonds 30 December,
dat China dien dag de gemeenschappelijke
nota van de mogendheden had aangenomen.
Er is een wapenstilstand afgekondigd.
In hoeverre dit bericht gegrond is, valt
moeilijk uit te maken. Reeds maanden ge
leden was het bekend, dat een zevenjarig
zoontje van prins Toean tot troonsopvolger
was aangewezen. ‘Ook is het niet aan te
nemen dat de Keizerin, zoo zij door de be
noeming van een nieuwen keizer haar invloed
voor langen tyd wil vestigen, Keizer Kwang-
Hsoe zou laten vertrekken naar Peking,
waar hy by de gezanten der mogendheden
steurt zou kunnen vinden.
Hoe het zij, het bericht, dat de vredes
voorwaarden door den Keizer cn de Keizerin
onvoorwaardelijk zouden zyn aangenomen,
vindt byna nergens geloof. De „Voss. Ztg.”
zegt: dit komt in het geheel niet overeen
met de Chineesche gewoonte, om alles op de
lange baan te schuiven en geen enkele zaak
te regelen zonder ellenlange bezwaren te
hebben geopperd. En het is vooral niet te
verwachten, dat China zoo snel zal toege
ven, wanneer het waar is wat de „Morning
Post” meldtPresident Mc. Kinley heeft
den heer Conger opgedragen, aan de Chi
neesche onderhandelaars mede te deelen, dat
de verwerping van de voorwaarden der
mogendheden door de Chineesche Regeering,
de Vereenigde Staten niet zou verplichten
aan de hervatting der vyandelykhedon deel
te nemenen dat de Vereenigde Staten
verder zich ook niet verplicht rekenen, een
permanente legatie-wacht in Peking te heb
ben of het invoeren van wapens en ammunitie
in Ctiina te verhinderen.
Feitelijk geeft dus President Mc. Kinley,
terwijl hy met de mogendheden samenwerkt
om een regeling in China tot stand te brengen,
tegelijkertijd aan de Chineesche Regeering
te verstaan, dat zy zich van die voorwaarde
niets moet aantrekken, want dat tenminste
de Vereenigde Staten zich er niet warm of
koud om zullen maken. Dubbelzinniger kan
het byna niet
De „Frankf. Ztg.” ontvangt uit Tientsin
het bericht, dat de vredesonderhandelingen
wel geruimen tyd zullen duren, en dat bet
sluiten van den vrede eerst over eenige
maanden te verwachten is. De berichtgever
van de „Frankf. Ztg.” verwacht dan ook,
dat generaal Waldersee wel tot de occupatie
van Tsji-li zal overgaan. Voortdurend moe
ten expedities worden uitgezonden om de
Boksers te bevechten, die vooral langs den
spoorweg veel onrust verwekken.
In een artikel in het ,Neue Wiener Tage-
blatt” bespreekt prof. De Martens, de wel
bekende autoriteit op het gebied van inter
nationaal recht, de Chineesche quaestie in
verband met de Vredesconferentie, waarby
hy tevens den oorlog in Zuid-Afrika behandelt.
Men vraagt zich dikwylp af, zegt de schry-
ver, wat het nut was va/i de byeenroeping
van het Internationaal congres, indien de
genomen besluite» een doode letter bljjven;
waarom hoop te vestigen in de harten der
beschaafde naties, indien de teleurstelling
onvermydelyk is; waarom de vredelievende
oplossing van internationale geschillen be
loofd, wanneer oorlogen onvermijdelijk blij
ven en elk oogenblik kunnen uitbreken P De
oorzaak dezer vragen is echter een verkeer
de opvatting van de Conferentie.
In de eerste plaats kon de Vredesconfe
rentie niets te maken hebben met den oorlog
in Zuid-Afrika, daar de genomen besluiten
alleen bindend zyn voor de mogendheden die
ze onderteekenden, zoodat de Transvaal zelf
geen beroep kan doen op die besluiten. Dit
zou alleen kunnen geschieden met goedkeu
ring van alle Staten, die te 's Gravedhage
vertegenwoordigd waren en het lydtf geen
twyfel of Engeland zou zyn toestemming
weigeren.
Op deze gronden kan der Vredesconfe
rentie dus geen verwijt treffen. Wij hebben
het recht in den grond van ons hart met de
Boeren te sympathiseeren, wjj kunnen op
recht betreuren dat de strijdende Republie
ken geen gebruik maakten van arbitrage tot
oplossing der geschillen doch de toepassing
der besluiten van de Vredesconferentie op
dezen oorlog was totaal onmogelijk. Voor
voor al de bewijzen van liefde, welke gij mij en
den mijnen in deze moeielijke dagen hebt ge
geven.”
«Daarvan geen woord. Toen de Almachtige
mij acht jaar geleden mijne dierbare, onvergetelijke
vrouw ontnam, wie heeft mij toen zoo trouw ter
zijde gestaan als gij Wie wekte in mijn hart de
hope des wederzien» Wie leerde mij zonder
murmureeren mijn droevig lot te dragen, Gods
gemeenschap zoeken, mij oefenen in eenswillend-
heid met Hem En wie heeft al die jaren mij
met zulk eene aanhankelijke trouw ter zijde ge
staan als gij Zwijg van het weinige, dat ik
voor u gedaan heb God zij met utot weer
ziens I”
Met snellen tred ging de Graaf naar huisin
herinneringen rich verdiepend, betrad hij de laan
Dicht bij zijne woning keek hij naar boven; wpor
hem lag, met guirlandes behangen en wappjlf nde
vlaggèn getooid, het slot zijner vaderen. Die aan
blik maakte bij zijne ernstige, zwaarmoedige stem
ming op hem een onbeschrijfelijk onaangenamen'
indruk «Mijn God!” riep hij overluid, «wat
moet dat beteekenen Meegesleept door zijne
herinneringen, had de Graaf von Felsburg alles
vergeten..zelfs den terugkeer v n zijn zoon Pas
van een sterfhuis weergekeerd, kwamen hem die
bewijzen van vreugde en van geluk in hooge mate
onhartelijk voor; zij schenen hem in schrille tegen
spraak te zijn met het leed en het onheii°van
zijnen vriend. Op hetzelfde oogenblik trad uit de
wijd openstaande deur Clara naar buiten, leunende
op Justina’s arm.
I (Wordt vtrvdlgd.
Telefoon No. 99
ADVERTENTIES worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
