in m EVER S1® jrafeeren in de ïnricMtng IO” WAALS, IINGEL, 661. BRUIE wapend met ons kan iedereen drankellende be meten der Inters.' trekt gratis en WILSKRACHT. Aïewws- en Advertentieblad voor Got da en Omstreken. Bultealsidsck Overzicht. FEL’ILLETON. lOSEI’IHJS, mdnbalism W«ad«riilf Waarschuwing. ZOVEV M. No. 8403. Woensdag 16 Januari 1901. 39ste Jaargang. KE^ISG EEIX'G Belasting op de Honden. »of?? V ersprcith* .Bpricb ten. ACHTSTE HOOFDSTUK. li 1 i ovot DAMMER lerkt ITO A F Jfflf WATERVRlï I «APWHL I sisiEiya I »4t-leX.' I Tehfeaa De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Kommer» VIJF CENTEN. ■•ten, aii het Men Haag Kitchener’s telegram, waar» an het slot een storm van verontwaardiging in de En- gelsche pers heeft gewekt, is gedagteekend wereld bekend en rotten middel tegen o n f-, Lev ar- U, enz. Inwendig uitwendig in biju» j met goed itevolg - Prtf» per flacon f 116. geneeskrsoh t eeeUl elke pijnlijke overbodig. Met voor onf ei>eesü|k lange een bijna Brengt genezing en n, ontstekingen ons. r post f 160. Beierland: Rok in 8 Amsterdam n t die Sehutxenapothek» ohiUch. CesUrrrch Centraal-ItepOt sandaa» BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Gouda brengen ter algeineene kennis, dat de brug in de Spoorwegstraat bij den overweg over den Staatsspoorweg, ook genaamd de Steenenbrug van den polder Blocmendaal, in afwachting van de herstellingen, welke daaraan moeten plaats hebben, voor het berijden met zware vrachten gevaarlijk ia te achten. Gouda, 14 Januari 1901. Burgemeester en Wethouders van Gouda, R. L. MARIENS. De Secretaris BROUWER. TIE RE te lettev) VAM N worden afgele- de pakjes van en een Nod. on» van Noninier ei. van nevenstaand Ie Wgi'gedepo itvoering van ge- bevelende AART LZ. In do Fransche Kamet; interpelleerde de heer Sembat over de inmenging van den •<l«ar hyt iTEttS Jz. rij» van ecatheuf 1» n kurk »te>-l« den naun dw F-nn» »PPF •1) Egon bemerkte dat zij met een fijnen zakdoek de oogen afwischte Zonder twijfel, zij dacht aan de woorden der Zigeunersvrouw Hij liet haar aan zich zelve over, zonder haar at te leiden. Toen zij onder het gaan begon te wankelen, en de blos op hare wangen verbleekte, bracht hij het meisje, dat no£ geen woord had gesproken, naar een bank in de onmiddellijke nabijheid. »Ga hiers wat rusten, mejuffrouw,” zeide hij met gedempte stem; .ik laat u thans alleen, om betere hulp voor y te halen.” -Zij greep Egon’s hand, hield hem tegen en Wrak«Wat ik u vragen wilde, mijnheer von Bernsdorfzeg niemand iets van hetgeen daareven is voorgevallen, niets van hetgeen gij gehoord en gezien hebt, niets van hetgeen de vrouw tot mij gezegd heelt. Als een onbestemd voorgevoel als «ene bekommernis, die mij zelve niet eens duide lijk was, heeft datgene wat de Zigeunersvrouw gesproken heeft, wat zij mij tegen mijn zin heeft medegedeeld, vaak mijne ziel bezig gehouden Het zal toij moeilijk vallen, mij deze waarschuwing uit het hootdgte stellenmisschien is het Gods wil dat ik'/mij op eene spoedige scheiding van mijne dierbaren voorbereid. Mijn vader en mijn broeder; moge njmeu van deze ontmoeting weten, y b stelt een 13 Januari, 9 uur 25 morgens, het is Zon dagavond te Louden ontvangen, maar niet door Reuter overgeseind. Het luidt „Omstreeks 1400 Boeren zjjn gisteren ochtend den spoorweg tusschen Zuurlontein en Kaalfontein overgestoken en hebben die beide posten aangevallen. Zy zyn oostwaarts teruggedreven en vervolgd door de cavalerie brigade van Knox, nit Elandotontein opge rukt. Twee Boeren werden dood op hot slagveld achtergelaten, men zag verscheiden anderen vallen. Een veldkornet is gevangen genomen. Onze verliezen waren twee man gesneuveld en vier gewond. „Zeemt is den 7en aangevallen door de Boeren, die echter' afgeslagcn werden. Hun verlies onbekend, onzerzijds zes gewonden. „Gordon en Plumer hebben gevechten ge- leverd tegen de Boeren ten noorden van Krugersdorp, Twee Boeren zijn gesneuveld, twee wagens buitgemaakt „Ook Boyes is met den vijand in gevecht geweest, bij Senekal. Commandant Dnpreez en acht Boeren zijn gedoodwij leden geen verlies. „Drie agenten van het vredescomité zijn den lOen door de Boeren gevankelijk naar het kamp van de Wet gebracht, bij Lindley. Een hunner, die Engeïsch onderdaan was, is gegeeseld en daarna doodgeschotende twee anderen, burgers, zijn op last van de Wet gegeeseld.” Roberts heeft privatim aan den Lord- mayór van Londen en andere mayors ver zocht om de plechtigheden uit te stellen, waarbij hem eereburgerschappen zouden worden aangeboden. Hij zegt, dat in de tegenwoordi?e ongelukkige omstandigheden in Zuid-Afrika er vooreerst geen sprake van feesten behoort te zijn. Er is te Johannesburg hevig vuren gehoord in de richting van Znurfontein en zyn ver sterkingen daarheen gezonden. De Boeren hebben blijkbaar het stationJJZuurfontein aangevallen, doch zijn teruggedreven. Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. G0IIMH1. IIIIHAM’. Frankrijk Voor den .Raad van State is Zaterdag behandeld het door commandant Enerhazy aangeteekendo beroep tegen zijn pension- neering, op grond van wat hy noemt be ïnvloeding der rechter» door den toenmali- gen minister Uavaignac en door hem on- Aan hetzelfde venster, waaraan weleer de bemin nelijke vrouw des huizes placht te zitten, zag Graaf Hermann nu eene jeugdige, vrouwelijke gestalte, diep in den rouwzij zat ijverig te naaien aan een zwart kleed en had niet benierkt, dat de deur geopend werd De kleine Emma die naast hare zuster op den grond gezeten met hare pop’ speelde, had dit wel gehoord en keek met verbaasden blik den vreemden heer aan, die in jle deur was blijven staan en de oogen op Marie hield gevestigd 0 .Wat woudt gij?" vroeg het kleine meisje, niqt bijzonder vriéndelijk. Verschrikt keek Marie om Gnaf Hermann trad de kamer binnen. Hermann!” /Marie!” Met dien uittoep heetten de speelmakkers elkander welkom .Mijnheer de Graal!” »Mejuffrouwzeiden beiden minder onbevangen na de eerste ontmoeting. Hermann was kijne verlegenheid het eerst te boven «Lieve Marie.” sprak hij, »ik zou u niet herkend hebben Wat zijt ge uroot geworden en Hij sprak het woord niet uit, maar zijne oogen rustten met zulk een zichtbaar welgevallen op het bekoorlijke'meisje, dat het niet moeielijk viel Zijne gedachten te raden Marie werd hare verlegenheid ook gaandeweg 'meestot en sprak een paar vriendelijke, welge meende wooyden ter verwelkoming »Er heeft hier eene droeve verandering plaaty gegrepen, Hermann! Vaak is.het mij nog als een droom, waaruit wij straks zullen ontwaken het komt mij soms zoo ongeloofelyk voor dat mijne lieve moe der on» allen en deze wereld voor immer verlaten heeft.” H or dl vervolgd.) De Cbineesche gevolmachtigden hebben, naar uit Peking naar New-York wordt ge seind, de nota der mogendheden ondertee- kend, als een bewijs dat zij de beginselen die daarin zijn uitgesproken, aannemen. Prins Tsjing wus van meening, dat na de onderteekening nog best wijzigingen konden worden gebracht in de voorwaartlen der ge zanten; de gezanten weigerden te onder handelen vóórdat de nota onderteakend was. Prins Tsjing heeft medegedeeld, dat het Hof vooral bezwaar had tegen het artikel betreffende do straffen aan schuldige man darijnen op te leggen en tegen hot instellen van legatie-wachten. De keizer, zoo verklaarde tyrins Tsjing, wil de straffen opleggen bedoeld in zijn edict; maar hy weigert beslist nog meer mandarijnen dan daarin genoemd zyn te straffen. En do legatiewachten worden door hot Hof geheel onnoodig geacht, ten minste zoo zij een ander karakter hebben dan dat van een tydelyken bewakingspost. Paus in Frankryk’s binnenlandsche aange legenheden. Hy wijst er op dat de „Code Pénal" heeft voorzien iu gevallen als de open baarmaking van den brief van den Paus aan den aartsbisschop van Parijs. Hy spreekt de hoop uit, dat de Regeering zal protosteeren tegen deze daad. Do brief toch bevat een bedreiging om aan Frankrijk hot protecto raat over do Christenen in het Óósten te ontnemen en voegt daarby, dat de congre gaties de beste vrienden van den Pans zyn. De heer Sembat hoopt dat de minister-pre sident de rechten van de wereldlijke maat schappij zal handhaven. De heer De Hamel melkte op dat de Paus sléchts gebruik heeft gemaakt van zijn recht als hoofd der Kerk, maar de Regeering wil de Kerk onderwerpen, vernietigen. De hoer Waldeck-Bousseau erkent de rechten van den Paus ah geestelijk hoofd, maar do Staat hoeft ook zyn rechten, die hy met gematigdheid, naar breedo opvat tingen zal doen eerbiedigen. De Regeering ziet geen enkele bedreiging in den brief, die slechts oen verdediging der congregaties is, maar de inmenging van don Paus zal niet worden geduld, wanneer de wet zal zyn aan genomen. Er werden vier moties van vertrouwen voorgesteld, de minister-president liet de be slissing aan de Kamer over. Het eerste deel der motie-Sabatiel, goed keurende de verklaring der Regeering, werd aangenomen met 429 tegen 95 stemmen, hot tweede deel, verklarende dat de Kamer re kent op de vastberadenheid in de handha ving van do rechten van don Staat, met 310 tegen 92 stemmen. Een toevoeging van den heer Holz, waar in na de aanneming van de vereenigingswet scheiding lusschen Kerk en Staat word ge vraagd, werd verworpen met 351 tegen 145 stemmen evenzoo, mot“261 togen 246 stem men, een toevoeging van den hoor Gauthier do Clagny, waarin wordt gezegd dat de Ka mer het concordaat wenscht te handhaven. Do motie-Sabatiel word daarop in haar geheel aangenomen met 310 tegen 110 stemmen. moeten de Boeren trachten zich op eenig punt in de kolonie vast te zetten, daar hunne vlag te planten en dus laten wy zeggen, een centrum van weerstand to vestigen, wer- waarts de Holland ;cho Afrikaners zich kun nen begeven om zich by hunne stamgenooten aan te sluiten. Misschien dat dan de op stand ook meer algemeen wordt, want het valt niet te ontkennen, do verwachtingen, opgewekt door het gebeurde te Worcester worden tot nu toe niet verwezenlijkt. Zeker verscheidene kolonisten bevinden zich roods in de gelederen der Boeren, inaar een alge meen naar de wapens grypen blyft uit, ter- wyl wy juist na het gebeurde reden meendon te hebben om to onderstellen, dat de weste lijke districten, waar het Hollandsch element zeer bepaald do overhand heeft, spoediger oponlyk party zonden hebben gekozen. Zoo- wat 325 K.M. ten oosten van Calvinia ligt aan den spoorweg Kaapstad Kimberley het station Victoria' West en het uit deze plaats verzenden bericht, dat op ten afstand van 48 K.M. Boeren zyn gezien, wokt het ver moeden by ons op, dat zy het op don spoor weg hebben gemunt. Zeker kan een ver breken van de verbinding langs deze lijn voor de Engehchen ernstige, ja zelfs beden- kcljjke gevolgen hebben, maar wy hebben bet reeds meermalen gezegdstaan de Hol- landsche Afrikaners niet als één man op dan verloopt do gebeelo onderneming. Kolonel de Wit schrijft aan de „N. R. Ct.” o. a. Langzaam maar zonder ophouden dringen de Boeren, vooral in de westelijke districten, zuidwaarts door in de Kaapkolonie en een belangrijk bericht hieromtrent wordt onder dagteekening van 10 dezer overgeseind uit Piketberg-weg„Ongeveer 500 Boeren heb ben de Doornrivier op 112 K.M. ten zuiden van Calvinia bereikt”. D^ze’troep is dus waarschijnlijk aangekomen.’by Sneeuwkop, 85 K.M. ten zuidoosten van Clai>william en zal dan wel in verbinding staan met dc hoofdwacht, die onder Hertzdfe, na de Rog- geveldbergen te zyn overgetrokken, zich 80 K.M. ten oosten van deze, plaats ophoudt., De onderstelling, dat zy.naar de kust en dan verder zuidwaarts zullen trekken, dunkt ons niet waarschijnlijk. Waarom zonden z i langs een omweg de kust trachten te berei ken, waar zy elk oogenblik door landings troepen, gesteund door geschut aan boord, zouden kunnen worden aangevallen Veel eer zullen zy met vereonigde macht op Pi- ketborg aanrukken en trachten zich in4 het bezit van een plaats te stellen. En’ wil de beweging niet^verloopen, dan mijnheer von Bem»dorf. Het zou onnoodig, het zou wreed zijn, aan hunne bezorgdheid over mij nog meer voedsel te geven 7 Egon drukte vol ontroering een kus Óp Clara’s hand en gaf haar de verlangde belofte Geen woord van trooet, van opwekking, van bemoedi ging sprak hij tol het arme, zieke meisjehij was te vast overtuigd van de waarheid Zij is niet iemand voor deze wereldzij behoort den hemel toe.” „Als twee menschen van beschaving samen zijn, vinden zij tal van onderwerpen ter bespreking Zoo hier. Clara von Felsburg liep langzaam en toch ging de tijd haastig voorbijin ongeloofelijk korten tijd, naar haar oordeel, had het tweetal den toegang tot het park bereikt. Graaf Waldemar stond aan het venster en was ten hoogste verbaasd toen hij de beide jongelieden samen op huis zag atkomen. Egon von Bernsdorf herkende hij terstond, maar dat aanvallige meisje met dat vroolijk gelaat dien lichten, veerkrachti- gen tred, die sierlijke, levendige gebaren, was dat zijn ziek kind Ja, zij was het Een heerlijk vergeten van zich zelve, waartoe zij tot heden nog nooit aanleiding had gevonden, had zoo geheel hare ziel in beslag genomen, dat zij niet dacht aan hare ziekte, noch aan haren vader, haren broeder, de getrouwe Justina, ja zelfs niet aan de oude Zigeunersvrouw. Zij ^overwoog niet wat de oorzaak was van dat vergeten, maar genoot met gansch hare zie! een geluk, -dat zij niet bij name noemde, ja waarvan zij den naam niet eens kende. Hermann von Felsburg had zijn vriend zoo spoedig verlaten, omdat hij plan had een bezoek te brengen aan den predikant en diens gezinhij achtte den waardigen predikant hoog, ja had hem hartclijk Hel. Hij had ook groot verlangen Marie; zijn speelkameraadje van vroeger en hare broertjes en zusjes te begroeten. De beide jongens stonden hem al op te wachten en liepen hem op een draf tegemoet. Zij zouden hem, als zij hem hier ol daar elder» waren tegengekomen, niet hebben her kend, doch toen de heeren 's morgens voorbijre den, had hun vader hun ge» gd»Die daar op den schimmel is Graal Hermann.” Toen hij zich eene la.ige poos met de knapen had bezig gehou den en hen tegen den volgenden dag op Tiet kasteel had genoodigd, nam hij van hen afscheid, om den tuin en de pastorie binnen te gaan. Her mann wilde den predikant in zijne studeerkamer opzoeken te vergeefs klopte hij driemalennie mand riep bet woord ^binnen” waarop hij wachtte. Hij trachtte de deur te openen; xij was gesloten Daardoor ietwat teleurgesteld, stond hij een oogen blik in gedachte daarop wendde hij haastig de schreden nq^r de huiskamer, in de hoop den pre dikant daar te zullen vinden Op de trap kwam bij het dienstmeisje tegen, die hem eerf wtjdloo- pig verhaal 'deed van de omstandigheden, waardoor de predikant niet thuis wasmen had hem bij een zwaren zieke geroe|>en, van waar hij wel zeer spoedig zou terugkeeren Maar de juffrouw was thuis, zoo besloot zij hare mededeeiingen, en deedt ■chier onhoorbaar de deur van de huiskamer open? BURGEMEESTER en WETHOUDERS van GOUDA In overweging nemende, dat bij Art. der Verordening op de invordering der Belasting op de Honden, vastgesteld door den Raad dier Ge meente den Fen October 1*7$ en gewijzigd den •Sn Juni 187», aan eigenaars of bezitters dezer dieren de verplichting is opgelegd om daarvan jaarlijks in de maand Januari aangifte en betaling der belasting te doen Herinneren den belanghebbenden aan die be paling met uitnoodiging de gevorderde aangifte en betaling te doen ten einde beboeting te voor komen. Gouda, 15 Januari 1901. Burgemeester en Wethouders voornoemd, R. L. MARTENS. De Secretaris, BROUWER. ROHOORIGHEIO >1Jn ll>'R. lo-halve dett' tien d» ooran Ksudt dlnwt nu on rai.d jriji ulsu gen- sen. lustllute, A<UO .IIX. 4 Zn Goads Ttlefoon ün. A I) V’ E R T EN TIEN worden geplaatst van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1901 | | pagina 1