SCH,
HERE.
1
NSMA,
WILSKRACHT.
huizen
Nieuws* en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
39ste Jaargang.
No. $403.
en 78.
rosen
'BolUDliDdscb Overzicht.
'EBVIBIJ
FEUILLETON.
I
5 Koop
1 twee naait
1IMER
terdam.
len Koniiiu
Az.
I» 71.
kt 5 Ons,
ftlltr.
■dtditnyd-
N*d tttOON
dubtbi*
•aéinilf
Donderdag 17 Januari 1901.
Inzending van Ad verten tien tot 1 uur de» rnidd.
wij
f
Ver»preide Berich ten.
«tooi*, d va»
BERG,
Het
-
Zo Gouda
nooit
mtenis aandrong
6‘*
rorden naar d«
vertd.
>iüd o! geverfd
e gBKondr.eid
De verkiezingen in’OQStenryk gaan lang
zaam voort.
(singel.
weg I) 29.
t de Hwr
en verven v«u
»en, alsook alle
j
AAR,
m
Zuiden.
BIT
MD.
Hi
i HhewM-
»dh«d,N>
wezen, een bewys dus dat do regeoring te
’s-Gravenhage nog geenszins overtuigd schijnt
van de „absolute correctheid van optreden”
van het Portugeescho gouvernement. De
zoon van wijlen den heer Ernest George,
die xy’n vader als hoofd van het aanzienlijke
kantoor opvolgde, heeft ook zyns vaders func
ties van consul-generaal der Nederlanden
aanvaard en ageert dus ook als waarnemend
diplomatiek agent, nu do Nedcrlandscho
gezant afwezig is. De heer George Jr. maakt
den indruk van een alleszins1 bekwaam en
doortastend zakon-man te'zjjn.”
Telefowi
De Uitgave dezer Courant geschiedt dageljjks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
De bekende Leonard Courtney schrijft een
brief aan de Times, waarin weder een nieuw
plan voor de oplossing der Zuid- Afrikaansche
moeilijkheid aan de hand wordt gedaan. De
heer Courtney wil Zuid-Afrika in geheel
zelfstandige provincies verdoelen, die ioder
hun eigen vorm van zelfregeering kiezen
kunnen. Een bezettingsleger zoude ter be-
letting van een aanval van een der autonome
gewesten op een ander, op de been kunnen
worden gehouden Transvaal zoude in twee
deelen worden verdeeld om de landbouwende
Boeren van de mijnbevolking aan den Rand
te scheiden. Whnneer men bekwame mannen
voor de uitvoering van het plan kiest on
begint met een wapenstilstand af te kondigen,
dan kan het Z.-A frik. vraagstuk sépllig op
gelost worden, meent de heer Courtney.
Telefoon
A D V E RT EN TIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 ('enten; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
jreld bekend en
fen middel tegen
«g-, Lever-
enz. Inwendig
wendig in bijna
met goed gevolg
l*r(j» per flacon
116.
mee»kr*cb i
ital elke pijnlijke
'erbodig. Met
or o*geneesli jk
iga een byna 22
8ugt genezing en
ontstekingen enz.
poot f 1.60.
>rl»nd
kin Amsterdam
di«SchaUeD»poÜt*k*
iMh, OMtarmek
Saadam
ten leermeester had hij zooveel te zeggen en
ipt Zonder een woord te kunnen uiten, stond
hij daar, alsof hij voor het,eerst van zijn leven
daar aan huis kwam Pit denkbeeld bracht hem
hoe langer hoe meer in verwarringhij verkeerde
in- zulk een pijnlijken toestand, dat hij zich zelven
mijlen ver weg wenschte.. De verrassing van het
jonge meisje, de verbazing, die haar duidelijk uit
de oogen sprak, verhoogde zijn gevoel vatjponbe-
holpenheid en deed hem eindelijk opstaan om
afscheid te nemen. Oen predikant reikte hij vol
hartelijkheid de hand, voor Marie knaak te hij eene
diepe buiging; zij scheen het niet te bemerken
en zeide eenvoudigAdieu, Gmat Hermann^!”
Graaf Hermann von Felsburg had een meer dan
onverschilligen, een 'bepaald ongqnstigen indruk
op haar gemaakt. Zij sprak eV geen woord over
tegen haren vader, doch zij dachtwat zou moe
der Hermann veranderd hebben gevonden, hij is
teen trotsch heer geworden Eenige oogenblikken
later dacht zij niet meer aa^Riem.
De jonge Graaf verliet de pastorie hoogste
onvoldaan; Marie’s houding kwam hem zoo koud,
hare ontvangst zonder eenige hartelijkheid voor.
Hij was teleurgesteld door haren groet; Adieu,
Graal Hermannhij deed al zijn best de oor
zaak van zijne onvoldaanheid aan hare‘houding
toe te schrijven en vatte het voornemen op in ’t
vervolg de pastorie te mijden, en zich niet weer
aan zulk eene koele bejegening bloot té stellen.
De jonge Graa'f lag gehcfcl overhoop met zyn hart,
waarin eene stem sprak ten gunste dor vriendin
zijner jeugd,, welke hij het zwijgen niet kon op
leggen en die bij hem op de erkei
GOI BSCHL COI RANT
Nu zyn de kiezers al reeds een maand aan
het stemmen en van de 425 afgevaardigden
moeten er nog 158 worden gekozen. Het
stelsel4 van curiën vindt daarin reeds een ver-
oordeeling.
Maar één zaak is door do uitslagen der
reeds gehouden verkiezingen geblekende
clericale partyen hebben over de gdheele linie
de nederlaag geleden.
De leider der clericale partijen, baron
Dipauli, de opvolger van graaf Hohenwart,
te, na een tijdlang onbeperkt gezag te hebben
gehad in den Rijksraad, door de kiezers der
5e curie, die van hot algemeen stemrecht,
uitgeworpen. En bij de verkiezingen der steden
is de Duitsche volkspartij overwinnaar geble
ven en is o. a. de bekende clericale leider,
dr. Alfred Ebenboch, met 1375 stemmen in
de minderheid gebleven.
In Bohemen. hebben de Jong-Tajechen zich
in al hunne districten kunnen handhaven; de
Duitschers die 9 districten hadden in de 5e
curie in Bohemen, hebben er drie van verlo
ren en komen in drie andere in herstemming.
Slechts 3 hunner candidaten zijn by eerste
stemming gekozen. En erger nog is bet, dat
de demagogenparty, do fractie Schönerer-Wolf
de overhand behouden heeft.
Zoo zullen de verkiezingen voor den
Rijksraad, in plaats van de partyen tot el
kaar te voeren, een steeds breeder wordende
klove doen ontstaan, en een toenadering
sleedt meer onmogelyk maken.
Een „Culturkampf,” als op zijne wijze een
kleine dertig jaar geleden Bismarck in het
Duitsche Rjjk begon is in Frankrijk
op kleiner seliaal aangevangen met de be
raadslagingen over ‘het wetsontwerp op de
„Vereenigingen.”
Voor de algemeenwberaadslagingen waren
Zaterdag reeds meer dan 30 sprekers inge
schreven, en men rekende dat er minstens
20 zittingen mee gemoeid zouden zijn. En
dan moet daarop de artikelsgewyze behan
deling nog volgen! Ten-einde de afgevaar
digden toch vooral goed te doen inzien, over
welke ontzaglijke kapitalen die gevaarlijke
geestelijke orden (want tegen haar is het
wetsontwerp gericht!) beschikken, heeft de
Regeering aan papier en drukloon voor twee
memories van toelichting niet minder dan
20,000 francs uitgegeven.
De vele pogingen die gedaan zyn om een
vereenigingwet tot stand te brengen, zijn
totdusver steeds mislukt, tengevolge van den
voortdurenden strjjd eenerzjjds tnsschon dege
nen, die voor de religieuze vereenigingen
meer of minder bijzondere voorrechten ver
langden, en anderzijds hen, die in bet ver-
leenen van deze vrijheden aan de religieuze
genootschappen een groot gevaar voor den
staat én de burgerlijke maatschappij zagen.
Het ii altyd om de positie van de orden
geweeit, dat de oplossing van do geheele
quaestfe draafde.
En thans is dit weer het geval.
Wanneer het thans ingodiende wetsontwerp
wordt aangenomen, zal dan ook het grootste
gedêette van de religieuze genootschappen
als ontbonden worden beschouwd en uit
Frankryk moeten verdwijnen. De commissie
stelt dan ook reeds voor de iniJlioerffen, dio
daarmede aan den Staat vervallen, voor de
oprichting van een werklieden-rentekas te
gebruiken.
Is het niet te verstaan, dat alle goed
Katholieken vuur on vlam zyn tegen het zoo
genaamd „vryinotselaar8”-kabinot, dat den
„Calturkampf” nu ook in Frankrijk begint?
In een brief aan den aartsbisschop van
Parijs heeft de paus gezegd, dat hut ont
werp der Fransche regeering heel de kork
met een groot onheil bedreigt. De rechter
zijde in Kamer en Senaat zal dus wol haar
uiterste best doen om Waldeck-Rousseau ten
val te brengen. Maar hjj acht zich sterk,
na de .vele kleine triomfen, die hy reeds op
de „clericalen” heeft behaald. Natuurlijk
zal de tekst zooals de commissie dien heeft
vastgesteld én goedgekeurd, tot grondslag
worden genomen voor de, besprekingen
doch do afgevaardigden van do vier meer-
derheidsgroepen hebbqii er nog heel wat op
aan te merken en in te wijzigen gehad,
zoodat het amendementen van allerlei aard
zal regenen.
aa)
Dat is niet meer dan natuurlijk, Marie,” ant
woordde Hermann «Tegen zulk eene smart komt
geheel onze ziel in opstand, en. ons gevoel verzet
aich tegen de pijnlijke werkelijkheid Daarom
valt het ons zoo moeiehjk datgene te aanvaarden,
wat ’hoogere wil over ons beschikt
•Ga maar weer weg,” v-iel onverwacht de kleine
Emma hem in de rede. »Marie moet met mij
praten.”
De jaloerschlfcid van het kind wekte den lach
lust van Marie’» bezoekerdoch hare zuster be
knorde het meisje en gebood haar de kamer te
verlaten. Juist kwam de predikant binnen en
heette met ingenomenheid zijnen gast welkom.
•Gij hebt mijne afwezigheid zeker wel willen ver
ontschuldigen, Hermann,” sprak hij; »ons ambt
legt ons ptychten op, die wij niet kunnen uitstel
len. Wees van harte welkom ju mijn huis; wij
hebben uw bezoek reeds lang moeten missen
Hermann was ten zeerste ontevreden met zich
zelven, want opnieuw maakte zich, verlegenheid
van hem meester, een gebrek aan onbevangenheid,
waarvoor geen reden bestond, en dat hem anders
nooit «gen wa». Hij had zoo vaak aan het weer
zien vsfn de beminnelijke familie gedacht en zich
daarvan zooveel voorgesteld. Aan zijn hooggeach-
Fuankrijk
D.oor de politic te Nizzu is aangehouden
een Russische vorst, Vinter Nakachin go-
heeten en nihilist, die in tyet jaar 1885 we
gens deelneming aAn een samenzwering tegen
het leven van den czaar, ter dood is ver
oordeeld en te Parys, wegens het bezit van
ontplofftngsstoffen, is veroordeeld tot drie
jaar gevangenisstraf pa ultwyzing. De vorst
hield zich te Nizza mot zyn vrouw en zyn
.schoonpapa schuil en’ zyn arrestatie ging
met veel moeite gepaard.
Het is nog niet uitgemaakt of do vorst
Nizza zich weder schuldig maakte aan
tmmenzweringsplannon, zyn aanhouding is in
elk geval geschied in’.verband rnot het ait-
wjjzingsbesluit. Hy hield verblijf in oud-
Nizza naby het Garribaldiplein en do schoon
papa is eveneens gepakt, omdat ook hij geen
recht van vorblyf op Franschen bodem had.
Duitschland.
Te Weimar en ook wel te Berlijn, heeft
men met byzondor genoegen geconstateerd,
dat de president der Fransche republiek,
Lonbet, zich by do begrafenis van don
groot’hcrtog van Saksen*Weimar, heeft la
ten vertegenwoordigen. Hot is <lo eerste
maal dat zoo iets plaats vindt na 1870 en
men ziet er klaarblijkelijk alweer een stap
in in do richting van don eeuwigen wereld
vrede
Juiste berichten over den toestand in de
Kaapkolonie zyn nog steeds moeilijk te krij
gen. De Engelsche overheden laten zoo wei
nig mogelyk do^rzy behandelen minder
gunstig fykeodeBfeiten en bagatelle, maar
laten de corregioiidenten maar uitweiden,
zoo breed ze «aar willen over dingen die
naar hun meening geschikt zyn om de onge
rustheid te verminderen.
Verhalen over parades ran de stadswacht
van Kaapstad, w500 mau stérk, worden op
gesierd met de medadeeling, dat de .troe
pen” oen uitstekenden indrnk maken. Ge
neraal Brabant, die hen jrfepecteerde, sprak
de verwachting uit, dat als het noodig zou
zyn, allen naar het front zouden gaan.
Verder vroeg de generaal de hulp der
burgemeesters voor de werving van vrijwilli
gers voor het koloniale verdedigingskorps,
waarvoor maar niet genoeg menschen schij
nen te willen komen. De generaal acht het
noodig den vyand op 80 mylen van Kaapstad
te gemoet te gaan met een sterk korps en
gaf den^vensch te kennen, dat de stads
wacht ook buiten de muren dienst zal doen,
- Om den\minder gunstigen indruk van deze
besprekingen weg te nemen, besloot generaal
Brabant mét te zéggen, dat voorzorgen nog
wel noodzakelyk zyn, maar dat hy toch ge
looft dat de" inval by'na geëindigd is.
Lord Kitchener volgt hem na met de ver
zekering, dat in den toestand in ,de Kaap
kolonie geen belangrijke wijzigingen zyn ge
komen.
G koot-Brittamnih.
Te Battersea is een* groote vergadering
gehouden onr te protestoeren tegen de ver
nieling van Boerenhoeven on tegen den on-
rechtvaardigen oorlog, die nu gevoerd wordt
tegen vrouwen en kinderen in Zuid-Afrika.
Het sociaal-democratischo Lagerhuislid John
Bums releveerde een en ander tor kenschet
sing van het doel der vergadering. Hy
teekende protest aan tegen de tegenwoordige
wijze van oorlogvoeren en verklaarde, dat
willon vergezellen Met fynen tact werd Hermann
nu gedrongen, den - wensch van zijnen vider te
vervullen.
»Uwe beleeldheid, Egon, zal rijkelijk btrlaond
worden,” sprak Graaf Waldemar lachend; »gij
zult de dochter der Gravjn von Arnhelm, eene
der grootste schoonhedun van haren tijd, feeren
kennen
Niet waar, Claradat is zij immers Met
deze vraag wendde hij zich tot zijne dochter, toen
de beide heeren zich verwijderd hadden; »u
Angelica’s schoonheid' niet inderdaad buitenge
woon
•Zeer zeker^aderwie zag Angelica ooit en^
bewonderde Haar niet Doch wilt gij mijn oor
deel over haardennen, dan moet ik ’bij mijn toe
stemmend antwoord op uwe vraag de opmerking
voeden, dat dexe soort schoonheid mij nooit wel
dadig heeft aangedaanschoonheid der ziel, ge -
voel des harten spreekt niet uit hare koude
trekken.”
«Spreekt gij in „ernst r” vroeg de Grrfaf von
Felsburg verbaasd »wat zegt gij, Justina hoe
staat u de jonge Gravin Angelica aan
•Ik j.eg niet gaarne mijn toordeel over deze
jonge dame,” .antwoordde Justina, want ik spreek
liever geen verobrdeelend vonnis uit,” voegde zij
er naar de gewoonte barer zachtmoedige natuur
bij. >Doch uwe rrahg, waarde zwager, vercitcht
een antwoord, qn daarom wil ik u .wel toekennen
dat ik in tegenwoordigheid van de schoone Gra
vin. mij nooit aangenaam gestemd gevnol
(Wondt vorvolfd.)
De correspondent van de N. R. C. schrijft
dd. 11 Januari
„Heden bevatte de Seculo het bericht dat
de verkoeling tusschen Nederland eriPortugal
een einde had genomen en dat dpdréspccticve
gezanten weer naar hun postejfzouden terug-
keeren. De Nedcrlandscho i^gcering toch had
zich na den hoer PojZdie in Den Haag
was aangekomen, "geboord te hebben
overtuigd van Portughl’s „motieven, recht
en absolute correctheid van optreden.” Het
enkele feit dat de lieer Pott nog niet Europa
bereikt kan hebben, stempelt dit bericht
reeds dadelijk als voorbarig. Het verdient
echter daarom aandacht, omdat er uit blykt,
hoezeer men hier verlegen is met de gevolgen
der intrekking van ex-consul Pott’s exequatur.
Ik kan hier nog bijvoegen dat, wel verre
van eerstdaags naar Lissabpn terug te koeren,
de heer jhr. mr. $an Wéede waarschijnlijk
op den dag van het huwelijk van H. M.
Koningin Wilhelmina alhier afwezig zal
j dat Marie rich tot eene bevallige schoonheid had
ontwikkeld. Hermann was aan tafel bijzonder
stilzijn vader en Egon voerden met meer dan
gewone luidruchtigheid h^t gesprek Graaf Wal-
demnr verhaaldc van zijne veldtochten en verdiepte
zich in de herinhering aan lang vervlogen jaren,
zoodat het eene uur na het andere verliep, zonder
dat zij het gewaar werden Clara’s binnentreden
aan Justina’s arm deed hem het gesprek, midden
in een verhaal staken
•Vader,” zeide zij lachend, »gij zoudt mij laten
roepen als de koffie gediend werd en gij hebt het
vergeten
Verrast keek de Graat von Felsburg’ op zijn
horloge. >Mijne heeren f” riep hij vróolijk, «Clara's
verwijt heeft alle recht van bestaanhet is reeds
over vyven en voor u, Herqann. meer dan tijd
om een bezoek brengen bij mevrouw de Gravin
von Arnheim, bij wie ik Vpor u belet heb laten
vragen.” En ziqh tot den jongen von Bernsdorf
keerende, zeide s hij: »Die damf woont in onze
onmiddellijke nabijheid; die berg daar onttrekt
het schoone kasteel, waar zij woont, aan ons oog.
Van hoogen, ouden adel.” voegde hij er met eene
eigenaardige stembuiging bij»eene weduwe? die
reeds daarom aanspraak heeft op onze beleefd
heid.” 5
Hermann von Felsburg had niet den minsten
lust tot dit bezoek en kwam onbewimpeld voor
zijne meening uit; zijjf vader nam dit eenigszins
kwalijk, daar mevroujv von Arnheim zijne eenige
verwante was, al bestonden zij. elkander niet van
zeer Uabij. Von Bernsdorf bemérkte dat en gaf
zijn vriend te kennen dat hij hem gaarne zou