SCH,
zen.
MG.
?inksen.
WILSKRACHT.
5
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken»
-““"'SS
DINERS,
ERS
Woensdag 33 Januari 1901.
39ste Jaargang.
No. 8408.
Bultenlandsch Overzicht.
FEllLLETOy.
Koop
twee naast
Liiïzen
tingel,
eg D 29.
n 73.
per 5 Ons,
a, a. Echte 9
pn, Iwunen- I
lingen in den I
num des I
.eOf
Kcaol
4
I
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
ASJ
BERG,
,an.
ielt zich beleefd aan
3
Het kan dan ook geene verwondering
men zooals de „Daily Mail” uv-
Kaapstad den toestand zeer ernstig
i de
Lira
telefora Ko. M.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
HmR,
«straat 103.
Westhaven 182.
EIT
0, c. 0.15
ir wt H»ta-
tmdk (.tookt I
d..»k **-1
I thwhfuki tm I
iooolato) Al. I
>lj (ml TM
r t,pWtad
MM* B. TL I
GOI ILSfH I. COURANT
31/,, dubbel® fleoch
Vegte, Zaltbommel
Rotterdam.
nhage.
g J. Gin. Rotterdam
i, vemnrdigd I
het wereldbe-1
tJebr* Stoll- I
party heeft 35 leden tegen 36 in het vorige
Huis, de Duitsche volkspartij 21 tegen 8, de
Christeljjk-sociale 21 tegen 27, de vrije Duit
sche vereenigingen 3 tegen 9, de Katholieke
volkspartij 23 tegen 27, de Jong-Czechen 53
tegen 61, de Czechisch-clericale groep 2 tegen
1, twee nieuwe Czechische partijen, agra
riërs en arbeiders, reap. 6 en 4, de Polen
club 60 tegen 55, de Poolsche volkspartij 9
tegen 8, de Ruthenen 11 tegen 9, de Slo-
veenen 16 tegen 17, de Croaten 9, de Servon
2, de Rnmeenen 5, gelijk tot nu toe, de
Italianen 19 tegen 15, het „Veriassungstreue”
grootgrondbezit 30 tegen 28, het conserva
tieve dito 19 gelijk tot nu toe, de zoogen.
middelpartjj van het grootgrondbezit 3 tegen
2, hun centrum 6 als tot nu toe, de sociaal
democraten (door een telegramtout abusie
velijk op 55 gesteld) 10 tegen 15, wilden 9
tegen 20. Welk een partijenMen moet
zich verbazen, dat er nog 9 „wilden" waren
die nergens hun gading vonden.
Eenige groepeering in noodig, om de be-
teekenis der uitkomst te begrijpen. In het
vorige Huis had de rechterzijde, waarin Po
len en Czeohen met de Katholieke volks
partij den toon aangaven, juist de mearder-
heid. Er waren toen 415 leden, daar 10
mandaten niet vervuld werden. Bedoelde
partijen hadden 206 leden, maar 10 wilden
stemden steeds mee. Waartegenover stonden
dua 199 leden. Thans wordt vermoed, dat
de Katholieke volksparijj en de Ruraenen van
de meerderheid zullen afvallen, in welk ge
val deze over 183 stemmen beschikt, doch
zelfs met dia volkspartij en de Rumeniërs
zou de meerderheid niet zjjn gehaald, doch
slechts bot cjjfer 211. Zonder de Katho
lieke volkspartij en zonder de wilden tolt
de linkerzijde 195 stemmen. Wat de natio
nalisten betreft, is de verandering gering.
De zuiver Duitsche partijen stegen van 148
tot 152, de Jong-Czechen daalden van 61 tot
53, maar met de nieuwe Czechische partijen
halen zij toch 65 tegen 62, de Polen stegen
van 63 tot 69. Het zal weer moeiljjk zijn
een vaste meerderheid te krijgen.
h-8tr. 14.-M»»!***0*
a fabrWcrner»-
MAN Zn Honda.
rertroften
>rs welbekend
M-ÏLIXIB.
Fabrieksmerk).
Ie, radicale en
van alle, zelfs
lekkige zenuw-
ontstaan door
jeugdigen leeftijd
ke zwakte, Bleek
Hoofdpyn
f - Maagpjjn
Onvermogen
enz. - üit-
«7)
»Ik kon de kinderen van avond niet naar bed
krijgen,” antwoordde Marie, «zij zijn nu eindelijk
pas in slaap, en zullen naar ik hoop wel door
slapen Bij u blijven.” vervolgde zij, »kan ik
niet. Vader is naar het dorp, ons dienstmeisje
ook; de kinderen zijn dus alleen.”
«Ga gerust naar huis, MarieHoe gaarne ik u
bij mij hield, wij zouden toch geen rust hebben.”
Dit zeggende liep zij met Marie, hare vriendin
als ’tware vooruitdringende, naar de deur; doch
daar gekomen hield zij haar nog even bij de
hand terug en fluisterde, nauw hoorbaar: >Zij
beiden zullen er wel bij zijn!”
Een gloeiend rood kleurde Marie’s gelaat, doch
zonder hare aandoening te laten blijken, ant
woordde zjj: ClaraI allen, die van hetvreeselijk
onheil getuigen zijn, staan in God’s hand!”
De vriendinnen omarmden elkanderof hare
zielen zonder woorden tot elkander spraken? of
zij elkander verstonden? wie waagt het te zeggen!
Naar het uiterlijke kalm en bedaard, gelijk zij
gekomen' was, verliet Marie het vertrek. Op het
zelfde oogenblik trad een van Clara’s dienstmeisjes
door eene andere deur binnen en smeekte, luid
schreiend, om verlof naar het dorp te gaan, daar
ook het huisje barer oude moeder vlam had gevat.
Weer dacht Clara niet aan zich zelve, maar
alleen aan de ongelukkigen in het dorpterstond
gaf zij he» meisje de gevraagde vergunning; zij
voelde zich erg vermoeid en poogde eenige oogen-
blikken te rusten. Daarop trok zij aan de bel
de oude getrouwe huisknecht kwam binnenH Hu
bert, laat een van allen de groote torenklok lui
den, opdat er meer brandspuiten naar de plaats
des onheils komenstuur er dan al ons volk
heenzij zijn daar noodiger dan hier.”
»Maar, juffrouw Claraik vrees
«Wees maar niet bang, Hubert,” viel het meisje
hem in de rede, om elke aarzeling bij hem weg
te nemen. «Ik ben voor dezen last bij mijnen
vader aansprakelijk. Gij zijt de oudste onzer
dienaren en blijft bij mij thuis.” Vleiend voegde
zij er bij«Niet waar, Hubert, gij blijft bij mij.
Uwe goede vrouw zal wel voor de keuken willen
zorgen, opdat er een degelijk maal gereed zij, als
allen thuis komen. Ga nu, Hubert,” vervolgde
zij dringend, «stuur ze nu weg en kom gij dan
terug; ik tril van angst en opgewondenheid en
blijf niet gaarne lang alleen.” Met eene diepe
buiging verwijderde zich de oude dienaar.
Het was volslagen donker gewordenaan den
hemel was geen enkele ster te bespeuren. De
horizon was door zware wolken bedekt. Clara
sloeg een warmen mantel om en trad op het
balkon. Een inderdaad verschrikkelijk schouwspel
vertoonde zich aan haar blik. Het geheele dorp
stond in vlam, naar het scheen; het. was alsof
het dal in een vuurpoel was herschapen De
wind sloeg de vlammen voortdurend verder naar
het bosch; indien dit vlam vatte, dan was het
Het verloop der ziekte van Koningin
Victoria is niet zoo snel als algemeen ver
wacht werd.
Het officieel bulletin van heden midder
nacht luidtEr is geen wezenlijke verande
ring in den toestand der Koningin. De lichte
verbetering van heden morgen heeft den
geheelen dag aangehouden. Het nemen van
voedsel gaat tameljjk goed. De Koningin
heeft een rustigen slaap genoten.
Ofschoon het bulletin hoopvoller luidt,
maakt men zich in welingelichte kringen
weinig illusion omtrent den afloop. Een
lijfarts van de Koningin heeft in een inter
view verklaard, dat de ziekte ureu, dagen
misschien, kan aanhouden, maar dat het
noodlottig einde niet ver af is. De slaperig
heid des daags, de krachteloosheid des avonds
en de slapeloosheid des nachts zijn slechte
voorteekenen. De 'dokter verklaarde zich
genoodzaakt tot de gevolgtrekking, dat men
zich op het ergste móest voorbereiden, al
is dan de toestand niet geheel hopeloos.
Reeds weken te voren doelden particuliere
berichten uit Osborne op een ingetreden
hersenverweeking, daar de Koningin allerlei
zonderlinge, onuitvoerbare bevelen gaf.
Aan de .Times” wordt uit Kaapstad ge
meld dat Merriman en Sauer hun zending
naar Engeland opgegeven hebben.
De Engelschen hebben Rouxville en Smith
field ontruimd en de bewoners overgebracht
naar Aliwal Noord.
De „Daily Expres^” verneemt uit Kaap
stad dat de zware regens, de ergste die
sedert 1842 in de Kaapkolonie gevallen zjjn,
de krijgsverrichtingen belemmeren.
Naar de „Daily Mail” uit Pretoria ver
neemt, hebben de Boeren Donderdagmorgen
een trein aangehouden by Brugspruit, ten
oosten van Pretoria. Door ontploffing van
dynamiet werd de locomotief uit het spoor
geworpen en vernield, waarop tweehonderd
Boeren die zich verscholen hadden, den
trein omsingelden en plunderden, alles mede
nemende en ook den reizigers, zelfs den
conducteur, alles afnemende.
De „Daily Mail” verneemt uit Kaapstad
dat tweehonderd Boeren Vrijdag van Ryns-
dorp hebben bezeteen groote Boerenmacht
bleef buiten. De Boeren bedreigen Oudts-
hoorn, waar de stadswacht dientengevolge
Zaterdagavond opgeroepen is. De oostelijke
macht der invallers is Willowmore gepas
seerd, en heeft Zaterdag Uniondale bereikt,
slecht 40 KM. van de zuidkust verwijderd.
bruiloften, enz.
ihotels eutelies] wat
ort, desrertangd met
B, zilver, tafellinnen
Ook verzamelen Boeren zich in Nama-
kwaland om daar de kopermijnen te over
vallen. Engelsche troepen worden er heen
gezonden.
Nu de voorwaarden der mogendheden in
hoofdzaak door China zijn aangenomen en de
onderhandelingen <wer de bijzonderheden zijn
begonnen, is het merkwaardig kennis te nemen
van het artikel dat de bekende directeur-ge-
neraal der Chineesche douanen, sir Robert
Hart, schrijft in.de Fortnightly Review, en
waarin op uitvoerige wijze wordt besproken,
wat gebeuren moet om de goede betrekkin
gen tusschen China en de mogendheden te
herstellen. En dan zegt sir Robert, dat het
niet voldoende is strenge en zelfs krasse
lange gangen. Eindelijk stond zij, ten doode ver
moeid en naar adem snakkend, aan den ingang
van de slotkapel.; hier moest zij op den ouden
man wachten, die niet in staat was geweest haar
bij te houden >Maak open, Hubert,” riep zij hem
toe met eene stem, waaruit alle klank geweken
was, >maak de deur open.» Toen het geschied
was, trad Clara schuchter, door zwakheid en ve
lerlei droefheid overmand, God’s heiligdom bin
nen. Met het gouden crucifix tusschen de vingeren
lag zij op een fluweelen kussen voor het altaar
geknield en bad, bad met eene innigheid, waartoe
alleen de vereering der ziel, het heiligst vertrou
wen en de diepste ootmoed in staat zijn. Dicht
'Achter het jonge meisje knielde de oude man met
‘zijn zilverwitte harentranen rolden hem over het
zwaar gerimpeld gelaathij had geen woorden
des gebed», doch men gevoelde, men zag het hem
aanal zijn denken, al zijn hopen, al zijn vreezen
was één gebed.
Wat tikt daar duidelijk, ja met kracht tegen
groote, geschilderde glazen der kapel? Ck
luistert, maar plotseling roept zij, krampachtig
snikkend en hartstochtelijk lachend om beurte
»Hubert! het regent! het regent!»
>De Voorzienigheid vergeet de ongelukkigen
niet,» stamelde de oude man: Het regent. God
zij geloofd I» Thans kon hij bidden; met luide
stem’ sprak hij een dankgebed uit.
De hoop op hulp, die thans zulk een hechten
grondslag had verkregen, stevigde Clara’s moed
en sterkte haren geest, al bleef zij zich lichamelijk
zeer uitgeput gevoelen.
(Wordt vervolgd
den dag duidelijker, dat het afzenden van
een troepenmacht van eenige beteekenis uit
Transvaal of den Oranje-Vrijstaat, als on-
middelljjk gevolg zoude hebben een geheele
ontruiming van het grondgebied der beide
republieken door de Engelsche troepen.
Resumeerende, komen wy tot het besluit,
dat Kitchener al zyne krachten moet in
spannen om meester te blyven van de De-
lagoa- en Natal-spoorwegendat zelfs in de
onmiddellijke nabijheid van Pretoria en Jo
hannesburg de Boeren meester zijn van het
terrein buiten de steden, dat de Engelschen
in den Oranje-Vrijstaat nog meester zijn van
den spoorweg, doch verder ook niet, en
dat men in de Kaapkolonie op het ergste
bedacht is, zoodat zelfs maatregelen worden
genomen tot verdediging van de hoofdstad.
De Matin heeft een interview gehad met
een hooggeplaatsten Engelschman, volgens de
Times een Engelsch minister, over de vraag
of arbitrage mogelijk is tusschen Engeland
en de'Republieken.
De voornaamste reden, waarom hjj dit niet
mogelijk achtte is, dat niemand in Europa zich
geschikt heeft getoond voor de rol van arbiter.
„Alleu die van het begin af aan tegen
Engeland de meest heftige en beleedigende
houding aannamen, zijn de vurigste verdedi-
gerMor arbitrage. Zjj schijnen zich zelve te
willen opdringen voor de rol van arbiter;
maar Engeland kan toch het vellen van een
oordeel niet overlaten aan hen, die slechts
woorden van haat hebben geuit, en wier von
nis dus reeds geslagen is, nog voordat zjj
de beide partijen hebben gehoord".
Maar er is nog meer. Engeland kan niet
afwijken van de houding die het eens beeft
aangenomen. Het kan nu niet gaan bijdraaien,
nu eens den eisch te hebben gesteld onvoor
waardelijke onderwerping.
„Wjj kunnen den oorlog uitvechten, hoeveel
dat ook kosten zal aan het land, welke offers
wij zullen moeten vergen. De Boeren hebben
gezegd dat zjj de wereld in verbazing zullen
brengen door hun weerstand, wjj zullen de
wereld verbazen door onze volharding. Het
is mogeljjk dat de wereld niet langer over
tuigd is dat het recht aan onze zyde is,
maar zjj zal moeten erkennen dat de macht
aan onze zijde is”. En de minister herhaalde
de woorden „Een zegenryke uitslag van
den strjjd in Zuid-Afrika is voor Engeland een
quaestie van leven of dood.
De uitslag der Oostenryksche verkiezingen
door Reuter kortelijk geseind, is volgens de
„N. F. P.” als volgtDe Duitsch-vrjjzinnige
onheil niet te overzien. Clara stond als verplet
terd; een oogenblik later staarde zij weer met
over elkander gekruiste armen naar het angstwek
kend tooneel. Daar klonk van den hoogsten toren
van het kasteel zwaar en somber de stem van de
groote brandklok. Het teêre meisje trilde van
aandoening en vouwde de handen. Als het beeld
van een engel in haren langen witten mantel ge
huld, stond zij daar, het vochtig oog naar boven
gericht. Hare lange haren, reeds los gevallen
langs haar hoofd, golfden door den wind bewogen
achter haar en schenen engelenwieken te zijn. De
oude Hubert keek bezorgd naar het doodsbleeke
gelaat van het meisje, en bad haar dringend aan
haren vader te denken en weer in de kamer te
komen. Naar lichaam en geest uitgeput, half
onwillig liet zij zich door hem naar de sofa ge
leiden.
Hubert, doe als ’t u belieft de deur van het
balkon dicht,” vroeg zij zacht. In weerwil van
hare uitputting, riep zij plotseling met luide stem
«HubertGroote God I wat is dat wat betee-
kent dat
Hij draalde te antwoorden, de oude, maar moest
wel spreken. «Er wordt geschoten, juffrouw Clara.”
Met een diepen zucht voegde hij er als onwillig
bijHet is het teeken dat de nood zeer hoog
gestegen is.”
.Heer in den hemelriep het ontstelde en
geschokte meisje, terwijl zij van de sofa sprong.
Beide handen tegen het voorhoofd gedrukt, stond
zij een oogenblik midden in de kamerdaarop
greep zij een van de zilveren luchters, ijlde de
deur uit en snelde hoestend en kuchtend door de
Telefoon So. S»
ADVERTENTIES worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Kol. C. de Wit schrijft in zijne beschou
wingen in de „N. R. Ct.” o. a.
Het kan dan ook geene verwondering ba
ren, dat men zooals de „Daily Mail” be
richt, te Kaapstad den toestand zeer ernstig
inziet en voortgegaan wordt met het afkon
digen van den staat van beleg. Behalve de
zeer bepaald Engelsche districten verkeert
nagenoeg de geheele kolonie thans in dezen
abnormalen toestand.
Maar de Engelschen doen ons denken aan
een brandweer, die alle pogingen aanwendt
om de belendende huizen te beschermen,
doch het brandende perceel zelf aan zijn lot
overlaat, daarbij uit het oog verliezend, dat
door op deze wjjze te handelen, het vuur
zoodanig in kracht toeneemt, dat, niette
genstaande alle pogingen om zy^oortgang
tegen te houden, het eindigt om met on
weerstaanbare kracht om zich heen te grij
pen en, spottend met alle bluschmiddelen,
de geheele wijk in lichtelaaie te zetten.
Zoo ook hier. In het eene district na het
andere worden wapenen in beslag genomen
en alle maatregelen getroffen waarover de
oppermachtig verklaarde militaire autoritei
ten kunnen beschikken, om het uitbreken
van een opstand te voorkomen, maar er
worden geene maatregelen genomen om de in
gevallen Boeren terug te drijven; eigenlijk
zelfs niet om hun een krachtig „tot hiertoe
en niet verder”, toe te roepen.
Wat te denken van verklaringen, dat de
inval niets te beteekenen heeft, dat de Boe
ren geen steun vinden by de kolonisten en
daarom alweer bezig zyn noordwaarts te
trekken, enz. als men leest, dat marinege-
schut aan wal wordt gebracht om tot de
verdediging van Kaapstad te kunnen bij
dragen P
Is de veiligheid van de hoofdstad der
Kolonie dan nog niet genoeg verzekerd, door
het kwart millioen strijders, die nu sedert
een jaar bezig zyn om misschien 20,000
Boeren ten onder te brengen? En wat te
denken van de positie en de rechten van
een occupator, die alle krachten moet in
spannen om zyn operatieljjnen vry te hou
den, die dag op dag wordt aangevallen en
geen man kan afzonderen om den vijand
uit het eigen land te verdrijven P
Kitchener schijnt zich van den geheelen
inval niets aan te trekken en er vast op te
rekenen, dat de Kolonje zich zelve wel zal
weten te redden. Het wordt trouwens met
