WILSKRACHT.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken»
I
Donderdag 34 Januari 1901.
No. 8409.
39ste Jaargang.
VEBVEBIJ
Bultenl&Ddsch Overzicht.
FEUILLETON.
Az.
EIMEK
otterdam.
md»rbili»m
fiaiemlf
-
of??
KENNISGEVING.
therij
.e
i.
Verspreide Berichten.
I.
I
,et atoom» n van
ms.
worden naar da
geverfd.
oomd of geverfd
de gezondheid
'A de Heer
m en verven van
oben, alsook alle
den Koning
Eiadalykate *a
üddel voor Heeree
ander acboenwtrJcf
C.M MlllwAOa
Man lette goed
«merk.—
bo»ewerk, HtaeUrte,
h—r»e——.Arelw
k Zn Gouda^
Telefoon N«. M,
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is f 1.25, franco per
post 1.70,
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
1.011NIIL COURIW.
wereld bekend en
roffen middel tegen
iong-, Lcter
in, enz. Inwendig
uitwendig in bijna
i met goed gevolg
- Prijs per flacon
f 1.15.
jeneeikracht
jestal elke pijnlijke
overbodig. Met
'oor ongeneeslijk
ang> een bijna 22
Brengt genezing en
3, ontstekingen enz.
post f 1.60.
iderland
tlokin 8 Amsterdam
idieSchutzentfwthek*
hitsch, Oeiterreieh
C»ntraal-D»pót Sandee»
De, inval der Boeren in de Kaapkolonie
breidt zich meer en meer uit. Volgens de
jongste berichten is een Boerenafdeeling aan-
Frankruk
In Montceau les Mines is het weder tot
een werkstaking gekomen van de mijnwer
kers, die hooger loon eiSchen en nu reeds
ten getale van acht duizend bij de pakken
neerzitten, terwyl de mynmaatschappyen
de paarden uit de mijnputten laten boven
brengen.
Te Marseille zyn eergisteren opnieuw
proeven genomen met een onderzeesche
boot, saamgesteld door een ketelmaker van
de „Compagnie transatlantique”. Hot vaar
tuig heeft den vorm van een sigaar, is twee
meter lang, vijftig centimeter breed en duikt
en drijft naar gelieven, terwijl de besturing
uiterst gemakkelijk en eenvoudig is. In ver
band met de tevredenheid van admiraal
Besson, wil de uitvinder nu een model bou
wen van tien meter lengte.
Telefoon Mo. 8$
ADVERTENTIES worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel "meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte. 4
Inzending van Advertentaën tot 1 uur des midd.
treft, kon db premier na al hetgeen er reeds
gezegd was, niets nieuws meer geven. De
kerkelijke vereenigingen kunnen niet met
de gewone vereenigingen gelijk gesteld wor
den, omdat bij deze het individu zijn rechten
behoudt, wat by de kerkelijke vereenigingen
niet het geval isdaar bestaat het Individu
niet meer. Het einddoel van de clericale
beweging was de tegen-revolutie. De heer
De Mun wil de maatschappij bouwen op de
Christelijke kerk, de Regeering wil echter
door noodzakelijke maatregelen den socialen
vrede in de maatschappij verzekeren, die uit
de Fransche omwenteling is ontstaan. De
Republiek staat open voor allen, die haar
beginselen aannemen. Zij zal open blijven,
maar het moet dan het streven zijn tot de
Republiek te behooren, niet zich buiten haar
te plaatsen.
Toen het gejuich, waarmee de rede van
den premier werd begroet, was bedaard,
stelde Brisson voor haar aan te plakken in
alle gemeenten. Daartoe werd besloten met
298 tegen 226 stemmen, een uitslag, die
opnieuw met luid gejuich werd begroet.
Men houdt deze stemming voor beslissend
en meent, dat de wet zal worden aangeno
men. Voortdurende waakzaamheid zal echter
bij de behandeling van de artikelen noodig
zijn om door een of andere intrige bij toe
val niet een stemming te krijgen, waarop niet
gerekend werd.
Den socialisten gaat de wet van Waldeck-
Rousseau niet ver genoeg, maat meer on
meer komt men daar tot de overtuiging, dat
deze wet in elk geval nog beter is dan geen
wet.
Koningin Victoria ia gisteravond kwart
voor 7 uur zacht en kalm overleden, om
ringd door haar kinderen en kleinkinderen.
Zy ging heen, geacht door alle natiën,
geliefd en geeerbiedigd door de vele milli-
oenen, waarover zy regeerde. In de ge
schiedenis van Engeland zal de 19e eeuw,
zoo voorspoedig en roemrijk voor het Brit-
sche Ryk, steeds de eeuw van Victoria blij
ven heeten.
Gedurende Hr. Ms. regeering heeft Enge
land zijn bloeitijd gehad.... met haar dood
komt een tijdperk ten einde, wat nog meer
ieder zou getroffen hebben, indien koningin
Victoria gelukkig genoeg geweest ware een
paar jaar geleden te overlijden.
Nu wordt het einde van ^oningin Victoria’s
leven en regeering voor immer in de geschied-
boeken der beschaving gebrandmerkt door
den onrechtvaardigen oorlog der eeuw... bloed
rood in stormachtige lucht gaat de zon ten
onder, die eens zoo weldoend scheen.
Heden zal haar oudste zoon Albert Ed
ward, die reeds een zestiger is en groot
vader, de regeering aanvaarden. Van hem,
den vriend van Rhodes en Chamberlain,
koestert men geen groote verwachtingen.
gekomen in het district Willowmore in het
zuiden der kolonie waar zy een aanval deed
op de stad Willowmore, die niet veel meer dan
60 mylen van de kust gelegen is.
Dit commando moet een der middelste
colonnes zyn, die over Middelburg of Crad
dock en Graaff Reinet zyn voortgerukt.
De aanval op Willowmore werd, naar de
Engelsche bladen mededeelden, afgeslagen
door de stadswacht, die met eenige Austra
liërs versterkt was. Deze wacht schynt ech
ter niet sterk genoeg te zyn geweest, om de
Boeren tegen te houdenten minste het com
mando zette zyn marsch naar het Zuiden
voort in de richting van Uniondale, dat
slechts 30 Engelsche mijlen van de kust
gelegen is.
Men meent, dat het plan der Boeren is
zich naar Knysna te begeven, een district,
dat geheel in het Zuiden der kolonie aan de
zee gelegen iszy werden vervolgd door een
afdeeling huzaren onder commando van kolo
nel Haig, den vroegeren chef van den staf
van generaal French. Bovendien zyn uit
Kaapstad versterkingen naar Knysna ge
zonden.
Niet alleen hier in het zuiden rukken de
Boeren naar de zee. In het westen der ko
lonie rukken twee commando’s naar de zee.
Hetmeest noordelijke concentreert zich in
Namaqualand, om de nederzettingen aan de
kopermijnen aan te vallen en zuidelyk daar
van ia in het district Rhynsdorp een com-
mando gesignaleerd, dat 18 Januari aan de
Oliphantsrivier legerde, op ongeveer 40 K.M.
van den Atlantischen Oceaan.
Ook Oudtshoorn, in het zuiden der kolonie,
wordt blykens berichten in de Engelsche
bladen döor de Boeren bedreigd.
Wanneer zy deze plaatsen bereikt hebben
kunnen zy in westelijke en oostelyke rich
ting aanvallen doen op den spoorweg van
Kaapstad en dien van Port-Elizabeth. Het
is toch niet aan te nemen dat zy nog zui-
delyker zullen trekken, enkel om het ge
noegen te hebben den Indischen Oceaan te
zien. Inmiddels geeft dit diepe doordringen
van betrekkelyk zwakke scharen, die na
genoeg geen tros medevoeren, veel te denken.
Het wijst in de eerste plaats, gelijk wij
reeds hebben gezegd, op de absolute on
waarheid van het Engelsche beweren, dat
de beweging tot staan gebracht is; in de
tweede plaats op de volslagen machteloos
heid der Engelsche geregelde troepen en de
tallooze vrywilligerkorpsen, en ten slotte
op het verstrekken van ^belangrijken „daad-
werkelyken steun” dooZ de Kapenaars, die
hun republikeinsche vAenden gratis voor
zien van alles wat het\Engelsche leger jp
groote treinen achter zich^aan moet slee-
Egonhet verraste haar, dat de stem haars har
ten haar dien naam deed uitsprekèn. Lag Egon
haar dan zoo na aan ’t hart BloXend moest zij
zich zelve bekennen dat hare gedabhtpni gaarne
bij hem, bij zijne gaven en talenten verwijlden.
Maar op dit oogenblik voelde zij zich toch te
zwak; 't was of haar borst werd toegenepen en
thans kon zij zich allerminst rekenschap geven
welk gevoel het was, dat haar tot haars broeders
vriend aantrok. Het verlangen naar de haren
steeg tot eene koortsachtige opgewondenheid. Ein
delijk hoorde zij een luid kloppen op de verst
verwijderde hoekpoort van het slot. Hubert nam
den grooten sleutelbos, en haastte zich om open
te doen. Clara luisterde opmerkzaamzij her
kende aan de naderende voetstappen den gang
van Graat Waldemar,
>0 vader I Zijt gij'daar?” riep zij onder tra
nen van vreugde. «Zijt gij daar weder I weder
bij mij!”
^Lieveling! Dierbaar kind! ik moest u even
zien, eer ik mij verkleed. Kom niet te dicht bij
mij, want ik ben doornat. Hoe hebt ge het ge
had Zonder haar antwoord af te wachten,
sprak rhij in één adem voort: „Welk eene ver-'
schrikkelijke ramp ik zal u straks alles wel ver
tellen.”
Terwijl Graaf Waldemar van kleeding veran
derde, zette Hubert’s vrouw wijn, thee en een
stuk koud vleesch gereed; zij schoot voor haren
heer een gemakkelijken stoel bij tafel en gaf aan
de ruime zaal die gezelligheid, welke alleen aan
eene zorgzame vrouwenhand te danken is.
Toen Graaf Waldemar terugkeerde en Clara
IDHOORIGHEID xijn nu
log, behalve degenen
de oaren houdt direct
ig en raad vrij
genoien,
Institute,
AGO JEE.
pen. Hier komt natuurlyk nog by, dat hoe
verder de Boeren doordringen en hun be
zoeken brengen, des te meer de nog weife
lende Kapenaars vertrouwen zullen krygen.
De geschiedenis heeft het zoo dikwijls ge
leerd en het ligt zoo in de menschelyke
natuur, dat succes een met geringe hulp
middelen begonnen, maar met stoutmoedig
heid en energie aangevatte onderneming
plotieling tot een zaak van algemeene mo-
reele en materieele belangstelling maakt.
Het is meer dan waarschynlyk dat het on
miskenbaar succes der Boeren vele Kape
naars de risico van een opstand minder
groot zal doen schynen, gelyk een jaar ge
leden de zegepraal op Suffolk Hill by Co-
lesberg en iets vroeger de nederlaag van
Gatacre by Stormberg eerst den strydlust
bij vele Kaapkolonisten deden ontwaken.
In de Fransche Kamer was het Maandag
de groote dag voor de vereenigingswef.
Eerst was aan het woord graaf De Mun,
oud-cavalerist-officier, achterkleinzoon van
den wysgeer Helvétius, en sinds jaren een
der'dapperste voorvechters van het Katho
lieke geloof. De inhoud van zyn rede laat
zich begrypen. Hy vroeg het bewyg, dat
de groote rijkdommen der orden een gevaar
waren voor den Staat en keurde de ver
beurdverklaring af, die alleen gegrond kon
worden op een uitzonderingswet als dit ont
werp. Men werkte aan de ontchristelyking
van het volk, terwyl de intellectualisten tot
den godsdienst terugkeerdenmen wilde
atheïsten zaaien en zou Christenen oogsten.
Toen de premier Waldeck-Rousseau de
tribune opging ging van de linkerzijde een
daverend applaus op. De rechterzijde ver
langde verdaging der zitting en toen dit
verworpen werd verliet een deel van die
party de zaal.
Waldeck-Rousseau sprak kalm maar flink.
Hy begon met er nadruk op te leggen, dat
het hier do stryd gold tusschen het burger
lijk en het geestelijk gezag en het daarom
onmogelyk was om toe te geven. Alen had
hier niet te doen met een gelegenheidswet.
Ik heb, ging de premier voort, reeds im 1882
den dag na den val van Gambetta, deze
wet ingediend, die door het Kabinet was
bewerkt. Ik heb in het Ministerie-Ferry,
waar ik naast den heer Méline zat (gelach)
het ontwerp verdedigd. De tegenwoordige
Regeering heeft van dit ontwerp een voor
naam artikel van haar program gemaakt.
Dat is het eenvoudige antwoord, dat ik ge
ven kan tegenover zekere beweringen waar
van de perfldie genoegzaam bekend is.
Wat de verdediging van het ontwerp be-
met innige liefde had omhelsd, klaarde de som
bere uitdrukking van zijn gelaat op. Nadat hij
zich mtft spijs en drank verkwikt had, herhaalde
hij nog eens dezelfde woorden,: >Welk eene ver
schrikkelijke ramp, mijn kindI”
Clara had een laag stoeltje gekregen en ging
zoo dicht mogelijk bij haren vader zittenzij
sprak geen woord, maar keek hem van tijd tot
tijd aan als wilde zij zich vergewissen dat hij daar
nog naast haar zat. Graaf Waldemar bewaarde
nog steeds het stilzwijgen over de rampzij liet
het moede hoofdje tegen zijn arm leunen en
wachtte geduldig het oogenblik af, waarop hij
spreken zou De oude dienaar bleef in de kamer,
al stond hij óp een bescheiden afstand.
Graaf Waldemar doorleefde nog eens de laatste
ureneindelijk sprak hij »Uw broeder is man
gewordendaarvan zijn heden de bewijzen gele
verd.” Clara sloeg de sprekende oogen tot haren
vader op, doch viel hem niet in de reden. In
afgebroken volzinnen verhaalde de Graaf von
Felsburg: »De vlammen waren eene korte poos
zoo hevig, omdat de bliksem op twee plaatsen
tegelijk was ingeslagen. De bluschmiddelen waren
in onvoldoenden staat en helpende handen in veel
te geringen getale voorhanden. Verscheiden boe
ren waren nog in ’t bosch, weer anderen op den
akker bezig. Achhoe menig huisvader heeft
's middags zijn lief, net gemeubeld huisje verlaten
om bij zijn thuiskomst eene leege plek, een puin
hoop te vinden Dat het personeel van het kasteel
naar den brand was gezonden, droeg zijne goed
keuring weg. „De brandklok had vroeger moeten
juiden,” dus besloot hij, terwijl hij Hubert een
Inrichtingen welke gevaar, schade of
HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
BURGEMEESTER? en WETHOUDERS van
Gouda
Gelet op de artt. 6 en 7 der HINDERWET
Brengen ter algemeene kennis, dat op de Se
cretarie ter visie is gelegd een verzoek met bijla
gen van de firma Van der Harst Co. te’sGra-
venhage om vergunning tot oprichting eener ijzer
en kopergieterij gedreven door eene Stoommachine
in het perceel gelegen aan de Vest Wijk O No.
567» 568. Kadastraal bekend Sectie D. No 3173
Dat op Woemdag den 6 Februari 1901, des na
middags ten 2 ure, op het Raadhuis gelegenheid
is om bezwaren tegen de gevraagde vergunning
in te brengen en dat gedurende „drie dagen"
vóór dien dag op de Secretarie der Gemeente
van de ter zake ingekomen schrifturen kan wor
den kennis genomen.
Gouda, den 23 Januari 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
verwijtenden blik toewierp
„Maar, Uwe Genade. antwoordde deze ver
schrikt.
„Zwijg, maar oude I ik heb het ook vergeten,”
viel de Graaf hem in de rede. »Moge God er’ons
voor bewaren dat er weer zute een brand komt;
maar mocht dit het geval wezen, geef gij dan
bevelen, Hubert, in mijn naamik geef u daartoe
van dit oogenblik af het recht.”
Eerbiedig, niet meer denkende aan het verwijt,
boog de oude trouwe dienaar.
Hubert,” sprak Graaf Waldemar weer, en zijne
stem trilde van aandoening, „wat zal mijn mooi
dorp er njorgen verschrikkelijk uitzien! Die arme
beklagenswaardigenIk ben een oud sbldaat
en heb in den oorlog veel ellende gezien. Ge
weet het, Hubert, gij waart er ook getuige van
de strijd op loven en dood tusschen mannen en
jongelingen is aangrijpend, doch de strijd met een
ontketend element, dat met alle menschelijke in
spanning spottend alle krachtsbetoon weerstre
vend, met zijn vernielend vuur steeds verder om
zich henen grijpt, is nog verschrikkelijker. Nooit
heb ik zoo iets beleefd. Mijn leven lang vergeet
ik de angstkreten niet, de woeste uitroepen der
smart, het handenwringend schreien van vrouwen
en kinderen. Hubert”, dus ging hij voort, nadat
hij eene poos zwijgend voor zich uit had gestaard,
•mijn vaderhart heeft heden voor het eerst onder
vonden, wit beven en sidderen is; mijn hart
heeft gebonsd van fierheid en bewondering.
(Wordt vervolgd.)
•8)
Toen zij weder in de huiskamer was gekomen
jnoest zij gaan liggenzij trilde op hare beenen,
die het verzwakte lichaam niet konden dragen.
Hubert’s vrouw gaf haar een kop warme thee en
een glas krachtigen wyn. Na een korte poos
kwam zij weer bij en verzocht Hubert nog eens
naar den brand te zien. Regen en wind sloegen
zoo hevig tegen deuren en vensters, dat de oude
man geen balkondeur kon open krijgen. >Ik zal
even naar den kleinen toren gaan,” sprak hij,
»daar kan men verder zien dan op het balkon
ik ben in een oogenblik terug en breng u naar
ik hoop goede tijding, juffrouw Clara 1”
Eenige ©ogenblikken later trad hij met een op
geruimd gelaat de kamer weer binnen en berichtte
dat er geen vlam meer te zien washier en daar
zag men het vuur nog zachtkens gloren. »Maar
het is dan ook geen gewone regen,” sprak hij,
•alsof het een wolkbreuk is, vallen de waterstroo-
men naar beneden
>God zij gedankt!” antwoordde Clara. Toen
haar hart ietwat gerust was omtrent de ongeluk-
kigen, trad de zorg voor hare dierbare betrek
kingen weer meer op den voorgrond. „Ach I”
dacht zij nu, kwamen zij maar terug, mijn va
der, mijn broeder, tante Justina en Egon I”
