•ESCH,
Prijzen.
I BERG,
er.
inksen.
IVïeuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
Woensdag 6 Maart 1901.
39ste Jaargang.
4VEBVERIJ
No. 8444.
sscherij
Bultenlasdsch Overzicht.
FEUILLETON.
WILSKRACHT.
1
G I» 73.
I. per 5 ÜDS,
IEIMëR
I. Az.
DINERS,
ERS
ruiloften, enz.
lotejo en alles wat
rt, deworlaagd met
zilver, tafellinnen
7ond»rbal»»m
Wtadmslf
Inzending' van Advertentiën tot 1 uur des inidd.
BERG,
D.
elt zich beleefd aan
ACHTTIENDE HOOFDSTUK.
Telefoon Vo. St,
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Vesthaven 182.
het itooiBon van
t enz.
iz. worden naar de
e geverfd.
getoomd of geverfd
r de gezondheid
JJTEIT
Rotterdam.
II. den Koning
D.
JDA de Heer
men en verven van
[ero ben, alsook alle
GOUDSUHE COURANT
«wchadelykMe ea
oetarnkfatei voor Heer«a
•nKtndsraehoenwerkf
rvanC.lt Hiller Ca
Mr. M.-Mm lampa!
LN Zn Gouda.
3 wereld bekend en
ïrtroffen middel tegen
Lont-, Lever
ten, enz. Inwendig
c uitwendig in bijna
len met goed gevolg
I*rüs per flacon
ist t 1.15.
e geneeakraah t
meestal elke pijnlijke
al overbodig. Met
d voor ongeneesUfk
onlangs een bijna 82
i. Brengt genezing en
den, ontstekingen enz.
>er post f 1.60.
Nederland
J, Rokin 8 Amsterdam
t undie Schiltïenapotheks
Hohitoch, Oesterreieb
het Centraal-Depót Sandna
Telefoon Na.
AD VERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
De Kamer besprak gisteren het verslag
der commissie, dat besluit tot de vervallen
verklaring van Deroulède en Habert. Piou
onderwerpt het rechtsvraagstuk aan een
langdurige beschouwing en komt tot het be
sluit, dat er geen wetgevende bepaling be
staat, die de Kamer veroorlooft de verval
lenverklaring uit te sproken. Na wederant
woord van Laferre verwerpt de Kamer met
360 tegen 195 stemmen de motie, dat deze
vraag vóór de boofdzaak moet worden uit
gemaakt. Piou zegt, dat de Kamer niet te
beslissen heeft over de gevolgtrekkingen van
de commissie. Castelin zegt, dat de verval
lenverklaring niet kan worden uitgesproken
om een politieke veroordeeling. Hy bestrijdt
haar krachtig en vordert, dat men niets be
palen zal naar aanleiding van het rapport
der commissie. Laferre dringt op de ver
vallenverklaring aan. De door Castelin ge
stelde prealabele quaestie wordt met 374
tegen 130 stemmen verworpen. De discus-
siën worden levendig voortgezet. Met 364
tegen 185 stemmen wordt een verdaging tot
morgen verworpen.
Om 8. uur werd de Kamerzitting hervat.
Millevoye vordert voortzetting van de diecus-
siën over Deroulède. De Kamer verwerpt
dit met 311 tegen 237 stemmen. De linker
zijde eischt sluiting van het debat, waartoe
met 272 tegen 245 stemmen wordt overge
gaan. Mirman stelt een amendement op het
ontwerp der commissie, waarbij de Kamer
verzocht wordt haar volstrekt souverein
recht te bevestigen en de vervallenverkla
ring van Deroulède en Habert niet uit te
spreken. Met 317 tegen 178 wordt dit amen
in uittreksel meegedeelde artikel betreffende
Nioe-tsjwang onvereenigbaar is met het
overige. Indien Rusland met China een af
zonderlijke overeenkomst wilde sluiten, dan
zou deze slechts één doel kunnen hebben
den wensch om Mantsjoerye aan China terug
te geven en de voorwaarden vast te stellen
die de ontruiming van deze provincie mogelijk
zouden maken.”
Deze toelichting van de zaak zal buiten
Rusland wel niemand tevreden stellen, en
aangezien er groote geldelyke belangen ge
moeid zijn met de vraag of de Chinoesche
regeoring, ter voldoening aan eischen tot
schadeloosstelling, al of niet de vrije be
schikking heeft over een gedeelte van haar
gebied, is deze moeilijkheid uit internatio
naal oogpunt ernstiger dan de meeste an
dere. Zeker is ze gewichtiger dan de kwes
tie of een aantal hooggeplaatste Chineezen
hun rechtvaardige straf ontloopen, want de
hoofdschuldigen blijven toch schotvrij en de
mogendheden kunnen niet het minste toe
zicht uitoefenen op de ten-uitvoer-legging
dor vonnissen, over de anderen uitgespro
ken. Daar komt bij, dat een beschermeling
van Toean en Toeng-foe-hsiang in opstand
gekomen moet zijnmen zegt zelfs dat by
5000 man byeeigebracht heeft. De gezan
ten moeten zich maar vergenoegen met de
verzekering, dat Joe-hsiön, een van de erg
ste christenvervolger» terechtgesteld is te
Lan-tsjou, op 600 KM. ten noordwesten van
Si-ngantoe, aan de grens van Mongolië, een
streek waar tegenwoordig nauwelijks een
enkel Europeaan te vinden zal zyn.
De Paus schynt bang geworden voor de
aanneming van de Franscho vereenigings-
wet, want Z. H. sloeg in zijn toespraak op
zyn verjaardag een zeer verzoenenden toon
aan tegenover Frankrijk. De Paus schetste
den stand der beschaving en prees de rol,
die Frankrijk daarin hoeft. De beschaving
wordt echter, ging hy voort, door te veel
ernstige bezwaren bedreigd, want het zou
een ramp zyn voor den godsdienst en het
vaderland, indien de storm die dreigt, zulke
ernstige pogingen en zulk schoone verwach
tingen te niet deed.
Onder de intriges door de Fransche con
servatieven gebezigd om de wet nog ten val
te brengen, behoort het uitstrooien van het
praatje, dat de Regeering niet ernstig voor
nemens is de wet uit te voeren. De Paus zal
wel te hoog staan om mee te werken aan
zulk een intrige.
62)
>Zoo tij het, Justina 1 Maak gij, terwijl ik weg
ben, alles gereed voor Hermann’s huwelijk.”
«Daar kunt gij op rekenen,” antwoordde de
trouwe hulpe op vroolijkea toon, terwijl zij den
Graaf de hand reikte.
tMorgen aan het ontbijt kunt gij Hermann die
blijde tijding als een kerstgeschenk geven.”
De schikkingen voor de reis waren spoedig ge
maakt, niemand bemerkte er iets van. De oude
Hubert zorgde voor dergelijke dingen, zonder om
haal of drukte, zonder tegen iemand een woord
te spreken.
Volgens eene jarenlange gewoonte ontbeten de
predikant en Marie eiken feestdag op het kasteel
't was ook nu het gevaldaar den predikant de
godsdienstoefening wachtte en de familie ter kerke
ging, was op feestdagen het ontbijt vroeger dan
anders; zoo ook heden.
Egon was verrast, toen hij hoorde dat Graaf
Waldemar hem vergezellen zou; meer nog Her
mann toen hij hoorde welke taak Justina op zich
had genomen: de voorbereidende maatregelen
voor zijn huwelijk. Blijde gezichten, vroolijk
floppende harten brachten den Graaf hunnen
jank toe, al ontbrak er aan de welsprekendheid
dit oogenblik veel. Justina nam Marie bij de
De heeren hadden eene lastige reis; hoewel de
winter over het geheel zacht was, lag er toch
zooveel sneeuw dat de weg op »ommige plaatsen
niet zonder gevaar was, omdat de bergholten aan
den kant met sneeuw waren opgevuld en men
vaak niet anders dan ëéne groote, witte uitge
strektheid voor zich zag, waarin de weg niet ge
makkelijk te herkennen was. Het was derhalve
onmogelijk bij nacht te reizen. Pas in de laatste
dagen van Januari bereikten de reizigers de resi
dentie. Egon wilde na een paar dagen rust verder
gaaneene gejaagdheid, hom anders niet eigen,
dreef hem steeds sneller voort naarmate hij dichter
was bij bet doel zijner reis.
Was het misschien, omdat hij eene nieuwe ont
moeting met Angelica schroomde i Wie zal het
zeggen I Wellicht wist hij het zelf niet. In elk
geval zou hij het zich niet hebben willen beken
nen, want zijn wensch, om het schoone meisje te
vergeten, dat zooals hij vast overtuigd was,
met het edelste gevoel zyns harten gespeeld en
zijne genegenheid als een tijdverdrijf beschouwd
had, was sterker, vaster bij hem geworden dan
hij vroeger mogelijk had geacht. Egon wilde haar
vergeten en als eene stem, die ten haren gunste
sprak, zich in zijn hart deed hooren, herinnerde
hij zich de beleedigingen, die zij hem had aange-
daan, en hare voorspraak daarbinnen afwijzende,
koos hij de herinnering aan die beleedigingen tot
schild en schut voor zijne eer. Alleen op die
wijze vond hij rust en vrede bij het nu en dan
terugkeerende zieleleed.
Graai Waldemar maakte den dag na zijne aan
komst zijne opwachting bij zijn geëerbiedigden
koninghij werd met groote blijdschap ontvangen.
In den loop van het gesprek werd de naam van
Egon von Bernsdorf genoemdzijne geschiedenis
boezemde den monarch belang in, terwille van
zijnen ook door den koning hooggeschatten en
geliefden vader daarenboven was Egon als aan
staand eigenaar van zeer uitgestrekte landgoede
ren, iemand van beteekenis in het rijk geworden.
Een hartelijke groet werd hem uit ’s vorsten naam
door den Graaf overgebracht met de uitnoodiging
om nog dienzeifden dag op audiëntie te komen
en den volgenden avond een bal aan het hof bij
te wonen. Egon had volstrekt geen lust om die
vereerende uitnoodiging^n aan te nemen, doch na
een paar ernstige bedenkingen van Graaf Walde
mar nam hij de later komende officieele uitnoo
diging met ingenomenheid aan. Daar Egon door
de hem wachtende audiëntie verhinderd was, bracht
Graaf Waldemar alleen een bezoek aan de Gra
vin von Arnheim en berichtte, dat Egon later
zijne opwachting zou maken, 's Avonds ontmoet
ten de heeren malkander weer in een sierlijk ge
meubeld, aangenaam verwarmd vertrek en deelden
elkander de ervaringen van den dag mede.
(Hor dl vtrvolgd.)
dement verworpen. Daarop worden de con-
clnsiön van de commissie strekkende tot ver
vallenverklaring van Deroulède en van Habert
onderscheidenlijk met 352 tegen 117 en 346
tegen 132 stemmen aangenomen. Om kwart
over 10 wordt de zitting opgeheven.
De premier, de minister van justitie en
andere collegaas waren op de regeerings-
bank gezeten, maar hielden zich strikt aan
hnn rol van toehoorders. Na lange beraad
slaging, ingcleid door een spitsvondig juri
disch betoog van Piou, en na een eindelooze
bewijsvoering, waarbij de lessenaars steeds
harder gingen klepperen, werd de vervallen
verklaring eindelijk na nog een zestal stem
mingen van allerlei aard, die geen twijfel
lieten over den einduitslag, uitgesproken.
Naar een redevoering van Gauthier te oyr-
deelen zullen Deroulède en Habert by een
nieuwe verkiezing candidaat worden gesteld.
De schrik, die den vertegenwoordigers der
mogendheden om ’t hart geslagen is by de
openbaarmaking van het nieuwe Russisch-
Chineesche verdrag ter zake van Mantsjoe-’
r|je, belet hen niet, de besprekingen in ver
band met de vredesonderhandelingen voort
te zetten. In de laatste dagen heeft men
zelfs zeer ijverig beraadslaagd, al zyn er ook
nog geen definitieve beslissingen gevolgd
de onderwerpen van debat waren hoofdza-
kel|jk de bestraffing' der provinciale ambte
naren die medeplichtig geacht worden aan
de onlusten, de inrichting van de wyk der
gezantschappen te Peking, het verbod van
invoer van wapens, hervorming van het
Tsjoeng-li-jamen enz. - punten waarover
de mogendheden het zonder veel moeite eens
kunnen worden, tenzy een van hen zich toe
legt op het tot stand komen van een schikking.
De kwestie der schadeloosstelling, door
China toe te kennen, is heel wat neteliger,
ze wordt blijkbaar tot ’t laatst bewaard, en
de oplossing vap deze kwestie is juist ten
gevolge van do Russisch-Chineesche overeen
komst nog bemoeilijkt.
Van Russische zyde wordt langs offleieusen
weg een erbarmelyke poging gedaan om den
indruk weg te nemen die gewekt is door
Rusland’s kenkolen met China, terwijl de
algemeene onderhandelingen pas goed aan
den gang zyn. Reuter seint uit Petersburg
de volgende mededeeling van het Russische
telegrainmenbureau over,Wjj vernemen
uit volkomen geloofwaardige bron, dat de
tekst van een Russisch-Chineesche overeen
komst betreffende Mantsjoerye door de buiten-
landsche pers opzettelijk verminkt is, ten
einde wantrouwen tegen Rusland op te wek
ken. Al dadelijk springt in het oog, dat het
wagen voor de poort van het kasteel. Allen viel
het scheiden zwaar, en het was goed dat Graaf
Waldemar daaraan zoo spoedig mogslijk een einde
maakte.
Lord Lansdowne antwoordde dat de mis
slagen in Zuid-Afrika niet te wyten zyn aan
het stelsel, maar aan het feit dat het stelsel
niet getrouw was uitgevoerd. Als lord
Wolseley beter gezorgd had party te
trekken van de groote gelegenheid die bin
nen zyn bereik waren gesteld, dan zouden
de zaken misschien een anderen loop geno
men hebbenals bij meer aandacht had ge
schonken aan de reglementen die hem voor
schreven, schema’s van offensieve en defen
sieve operaties voor te bereiden, had hij de
regeering kunnen waarschuwen dat Lady
smith geen geschikt station voor troepen was
en dat meer dan één legerkorps noodig zou
zyn om Transvaal te onderwerpen. Ik ben
overtuigd, ging de minister voort, dat lord
Wolseley het ontzaglijke belang van zijn
speciale plichten niet heeft ingezien, en dat
hy in gebreke is gebleven, rekening te hou
den met zyn groote gelegenheden.
Het verder debat werd verdaagd.
Nu het bericht, dat Botha zich overge
geven heeft, niet bevestigd wordt, komen de
Engclsche bladen met allerlei geruchten aan
dragen, om den indruk te maken dat Botha
toch wel met Kitchener of French zou heb
ben onderhandeld.
Zoo meldde Zaterdag de .Times” dat
Botha om een korten wapenstilstand had
gevraagd, en dat dit aanleiding had gegeven
tot het bericht van zyn kapitulatie.
De .Daily Chronicle” ging nog verder, en
meende dat de onderhandelingen slechts
waren uitgesteld, omdat eenige punten van
ondergeschikt belang nog geen eenstemmig
heid verkregen wa».
En nu komt de .Daily Express” het ver
haal aanvullen met de mededeeling, .uit zeer
goede bron” natuurlijk, dat Botha een stil
zwijgenden wapenstilstand verkregen heeft,
om zich in verbinding te kunnen stellen met
president Kruger. Hy heeft aan den Presi
dent zeer besliste vragen gesteld... het is
maar jammer, dat de goede bron van het
blad niet vertelde welke vragen. Maar dat
zy liepen over de mogelijkheid van inter
ventie zou men kunnen opmaken uit de on-
middellyk volgende mededeeling, dat Kruger
de Regeering te Petersburg heeft gepolst
over de toepassing der besluiten van de
Haagsche conferentie en dat het daarop ont
vangen antwoord zeer onbevredigend was.
Het is wellicht niet ónnoodig te zeggen,
dat al deze verhalen zeer ongeloofwaardig
zijn. De eenige grond, waarop zij steunen,
is een bericht uit Brussel, waarin gezegd
wordt: dat Botha zeker niet voornemens
is te kapituleeren, maar dat hy een korten
wapenstilstand wenschte, en dat hem die
werd toegestaan.
Indien dit juist ware, zou Kitchener daar
van toch zeker wel de Engelsche Regeering
mededeeling hebben gedaan, en het is niet
aan te nemen, dat deze zulk een bericht zou
hebben verzwegen.
V
In het Engelsche Hoogerhuis had een dis
cussie plaats over het legerbestuur.
Lord Wolseley de gewezen opperbevel
hebber, critiseerde ten sterkste het bestaande
stelsel, onder hetwelk de opperbevelhebber
niet de minste verantwoordelijkheid bezat
voor de tucht en de kracht van het leger.
Hy verklaarde dat het tegenwoordige stelsel
hetwelk in 1895 werd ingevoerd, schadelijk
is voor het leger en gevaarlijk voor de be
langen van het ryk. Spr. drong op de nood
zakelijkheid om daarin verandering te bren
gen aan.
hand en bracht haar naar Clara’s boudoir; ver
rast bleef het eenvoudige meisje op den drempel
staanvóór haar lag een uitzet, waaraan niets
ontbrak dat straks haar stand van haar eischte.
Op eene tafel, waarover een wit tafellaken lag
met groene takken omzoomd, stonden een paar
geopende juweelkistjes, wier inhoud Marie onmo
gelijk kon schatten. Schoorvoetend liep zy naar
de tafel om alles in oogenschouw te nemen.
„Het is Clara’s legaat aan u,” sprak Justina
zachtkens. „Dit is de bruidstooi van hare moeder
het zijn geschenken van den Graaf aan zijne echt
genoote. En hier, Marie,” ging zij lachend voort,
„is hetgeen Clara van hare moeder geërfd heeft.
Ons lief, verstandig kind heeft kort voor haren
jaardag gelast dat dit alles u op dezen dag gege
ven zou worden met de verzekering dat dit legaat
u was toegedacht ook dan, als pij Hermann’s
vrouw niet waart geworden. Het is hare laatste
vreugde geweest, Marie.”
>Ik ben te zeer verrast, Justinavrees niet, dat
ik u dankbaar ben, als ik vergeefs naar woorden
zoek om mijne erkentelijkheid uit te spreken.”
Met tranen in de oogen gaf zij hare moederlijke
vriendin een kus, haastte zich toen naar hen, die
nog aan de ontbijttafel zaten, liep naar Graaf
Waldemar en zocht weer vergeefs naar woorden
om hare dankbaarheid te uiten.
>Gij geeft veel meer, Marie, dan wij in staat
zyn u te vergelden," sprak hij en gaf haar een
hartelijken kus.
Naar aller genoegen liepen de feestdagen ten
eindede dag voor het vertrek was bepaald
vroeg in den morgen stond de hoog gepakte reis-
