SCH,
AH THEE.
1T,
BERG.
ïlsch
BINNENLAND.
WILSKRACHT.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
3R00D,
r.o.
39ste Jaargang.
No. 8456.
(VERVERIJ
I
Bultenlaodscb Overzicht.
FELILLE1OX.
'er
ir
SAO
glijders
Az.
E1MEB
otterdam.
l> 73.
»er 5 Ons,
Woensdag 30 Maart 1901.
Y ZQNFA,
SM.
I
g«-
jcherij
Inzending vau Advertentiën tot 1 uur des inidd.
BERG.
merkelijke halp
iefkaart wordt
'«zonden door
•ommel.
'n Gonda
JA de Heer
en en verren van
■oben, alsook alle
H. M. de Koningin en Prins Hendrik
zullen Woensdag de Koningin-Moeder een
den Koning
EIT
sen.
d» Echte
tl, tMunent
gen in den
num des
vervaardigd
i wereldbe-
br* Stoll-
I.OI INH E COURANT
e. 0.35
«r Hete-
Telefoon Mo. S».
De Uitgave d^zer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post f 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
»lk gekookt
ik voor da-
jolepah ren
alate) Ala
geval van
gebruiken.
HUK?!
Italië, nog even gauw wereldkundig ge
maakt, dat hy heelemaal niet bang is en
dat hy zich op alle eventualiteiten voorbe
reid houdt I) hebben de heeren De Rodays
en Boni CasteDane elkander Zaterdag te
Parjjs beschoten op het middenterrein van
de wielerbaan van Parc des Princes, naar
aanleiding van het incident ten huize van
den heer De Rodays, waarby de verkwis
tende graaf (die markiezen-zoon en milli-
onnairsdochter-echtgenoot is) den hoofdre
dacteur der Figaro met de vuist in het
gelaat sloeg.
„Vreemde menschen, vreemde zeden!”
Waarom heeft de verraderlik overvallen
heer De Rodays niet eventjes om een po
litieagent getelefoneerd, op grond van mis
handeling in zyn eigen huis en huisvrede
breuk Enfin, er moest geduelleerd worden
meenden de geweldpleger en de mishandel
de en als de menschen in zoo iets pleizier
hebben, moeten ze ’t zelven maar wetenI
Zoo werd er dan in den namiddag van
Zaterdag gestreden, tot herstel van eer,
zooals men dat pleegt te noemen, en ter
wijl de graaf er, zonder kleerscheuren of
huidbeschadiging afkwam, kreeg de belee-
digdo party (o, zonderlinge en onrechtvaar
dige beschikking van het Godsgericht!) een
kogel ip zijn rechterdij, aan den onder
kant wat hem by het zitten nogal hin
derlijk moet wezen en een eenigszins vreemd
denkbeeld geeft van ’s mans houding by de
schieter#Er vloeide nogal wat bloed, doch
't zal vermoedelyk wel afloopen met een dag
of wat rust, nadat de kogel uit de wond zal
zjjn verwijderd, terwijl de aanstichter van
de narigheid onmiddellijk op den gewonde
toeliep en hem vroog of het veel pijn deed,
waarop hy hem grootmoediglpk de band toe
stak, welke dé ander, ondanks zijn pijn, aan
nam.
URenter verneemt uit Pretoria dat men
daar de vooruitzichten voor den vrede nog
hoopvol acht. Men wacht thans de beslissing
der Boerenaanvoerders af en mocht deze niet-
tot een rechtstreeksch gevolg leiden dan is
toch thans het ijs gebroken door de Boeren
zelf en bespreken zy openlijk het onderwerp
van den vrede zonder te vreezen voor repre-
saüle-maatregelen van hun eigen volk, gelyk
vroeger het geval was.
MERK te letten)
N VAM
ÖN worden afgele
ide pakjes van t>y
f en een Ned. ons
S van Nomtner er.
van nevenstaand
de Wet gedepo-
uivoering van
nbevelende
BIJL,
2EBAART Lz.
het «toornen van
enz.
worden naar de
geverfd.
x>omd of geverfd
de gezondheid
Düischland.
Zaterdag hebben de Berlynsche schoenen
en laarzenfabrikanten gedaan gegeven aan
alle werklieden, die niet bereid waren een
verklaring te onderteekenen, dat zy de ver-
eeniging van Duitsche schoenmakers niet
geldeiyk zullen steunen, noch aan de stakende
gezellen eenige hulp zullen verleenen. Zoowat
2000 man hebben de verklaring geteekend
en konden aan het werk biyven, de overi
gen, wier aantal nog niet bekend is, zjjn
ontslagen.
Verspreide Berichten.
Frankrijk
Bijzondere maatregelen tegen de duel-
dwaasheid in de Republiek, schynen min
der noodig dan immer vóór dezen zyn
het in den regel by dergelyke „Spielery-
en” met allerlei moordwapenen, niet de ko
gels, die dooden, het belachelijke dier ver-
tooningen doodt. De dwazen, die per sé het
middeleeuwsche gedoe, dat met alle «gezond
verstand strydt, willen handhaven, zyn toch
niet meer te verbeteren of wel een verbete
ring in deze zou de moeite niet loonen
Onder den kersverschen indruk nog van
den fameusen stryd tusschen den groot-
schreeuwerigen Déroulède en den heer Buf
fet, welke geëindigd is met een uitwyzings-
bevel der helden in dop (Déroulède heeft
gisteren vóór zyn vertrek uit Bern naar
langstellinghet ergste vreezend, met schoppen
en touwen gewapend, van onaangestoken fakkels
voorzien, trok men naar het gebergte Voor dit
doel afgerichte honden werden door Habicht het
volk nagezonden.
In de groote poort stond Habicht’s vrouwzij
weende bitter. Nog een paar oogen, volgden den
stoet, oogen waaruit toorn en ongeduld straalden.
Het was de blik van den ruwen gebiedermet
dreigend gebalde vuist keek hij hen na, die daar
met haastigen spoed zich voorfrepten.
Wat had zoo plotseling zijne belangstelling voor
het jeugdige tweetal gaande gemaakt was het
vaderlijke liefde en natuurlijke genegenheid voor
den zoon van zijn eenigen broeder, dien hij zijn
leven zoo grievend had beleedigd
Egon von Bernsdorf en Magdalena reden wel
gemoed en vroolijk voort in de niet te koude,
frissche morgenlucht. "Het nneisje was niet uitge
praat over haren broeder, Tiet Egon den pas ont
vangen brief zien en sprak over hare hoop dat hij
in zoo verre herstellen mocht, dat hij naar huis
kon terugkeeren, om daar door haar verpleegd,
tot aan zijn dood te blijven.
Reeds de gedachte daaraan deed hare donkere
oogen van vreugde stralen, en \roolijkte haar zoo
op, dat zij met luider stem een oud volkslied be
gon te zingen Verrukt door hare volle heldere
stem, werd ook bij Egon, den kenner van muziek
en zang, die reeds in lang niet meer gezongen had
de lust om een lied te doen hooren gewekt, en
en toen hij inviel, terwijl zij zong werd ook Mag
dalena aangenaam verrast door het tTent van
haren neef, welks bestaan zij niet vermoedde. Zon-
I
Het blad „Star” vestigt de aandacht op
èen passage uit lord Lansdowne’s redevoering
in het Hoogerhuis van Vrydag: „Mylords
mogen,zich herinneren dat op een gegeven
oogenbÜk wy van de Transvaalsche regee-
ring een aantal belangrijke concessies heb
ben verkregen betreffende het kiesrecht”.
Deze woorden, zegt de „Star”, vormen
feitelyk een formeele terugwijzing van de
bewering, dat de oorlog gebaseerd zou zyn
op de koppige weigering van president Kru
ger om geen enkele concessie te willen toe
staan.
der onuitputtelijk te zijn in laffe beleefdheden,
spraken zij het open en rond voor elkander uit
hoeveel genoegen het hun deed, en zij spraken af
in het vervolg dikwijls samen te zingen en een
nieuw genot aan hun leven toe te voegen.
Reeds geruimen tijd waren zij langzaam berg
opwaarts gereden zij hadden eene uitgestrekte
bergvlakte bereikt, waarop ze eene kleine woning
vonden, met een tuintje en een stal voor een
paar paarden. Daar woonde eerf oude man, die
van Magdalena’s vader uit genade werd onderhou
den, met zijn knecht, het huisje en den stal had
de ongelukkige Konrad had laten bouwen ten
dienste van aMen, die de bergen beklommen, op
onbegaande wegen door het geberge wilden dolen
en bij zulk een tocht hun paarden niet konden
gebruiken. Van den ouden man, Rückert geheeten,
had def toen half volwassen knaap altijd bijzonder
veel gehouden. Van fatsoenlijke afkomst, had de
man naar het scheen betere dagen gekend; hij,
had den leerzamen knaap leeren rijden en schieten
en ook hem wederkeerig liefgekregen.
Toen zijn vader hem als een der vele onder-
hoorigen wilde behandelen, had hij zich daartegen
eerzet en weten te bewerken dat dit buisje werd
gebouwd, om het Rückert te doen betrekken.
Dit allei verhaalde Magdalena haren geleider.
Toen zij nader kwamen trad een man van hooge
jaren het huis uit, boog eerbiedig en bood zijne
hulp aan. Toen hij vernam dat de jongelui plan
hadden hun paarden daar te laten blijven en te
voet dieper het gebergte in te gaan ried hij
met hoogen ernst dat plan af.
(ïf 'ordt venvolgd.)
De jongste berichten uit Zuid-Afrika
wyzen allerminst op een naderend einde
Van den oorlog. Er wordt de laatste dagen
op vmetrtilende punten van het oorlogs-
terrein weer druk gevochten, ook in de Kaap
kolonie, terwyl de Zuid-Oosthoek van den
Vrijstaat „wegens militaire redenen” door de
Engelschen is ontruimdjuist toen Fourie
een der onderbevelhebbers van de Wet, in
de buurt was.
Deze is daarop Zuidelijk doorgedrongen
tot by de Kaapkolonie, waar hij in aanraking
kwam met patrouilles uit Aliwal Noord.
Volgens een later bericht uit Bloemfontein
was Fourie nu noordelijk opgerukt, in de
richting naar De Wetsdorp, waar hy een slag
zou aanvaarden. Het feit dat Fourie zoo ver
van De Wet is, wordt door de Engelschen
verklaard uit een twist tusschen beide.
üit het Verre Oosten heden geen nieuws
maar alles wyst er op, dat in de dreigende
quaffitie oVer het recht op zeker spoorweg-
lyntjo Engeland aan Rusland heeft toegege
ven. Althans, de Britsche soldaten zyn niet
aanvallend opgetreden, om hun recht te hand
haven, en nu gaan de Russen voort met den
aanleg alsof zy de baas waren. De Engel-
sche generaal dorst niet handelend optreden,
en, zoo lazen we in het telegram uit Peking
van den 15en, de Russen meenen nu dat zy
sjoerye gewekt, weg te nemen. In de
betrekkingen tusschen Duitschland en de
andere mogendheden ziet het blad een vre
desboodschap.
De „Standard” zegt: Na zulke duidelijke
verklaringen kan er geen twijfel meer ont
staan of Rusland zal moeten verwachten op
beslisten tegenstand te stooten van de mo
gendheden, die door zyn optreden in Mand-
sjoerye benadeeld* zijn. Engeland zou in
het bijzonder geroepen zyn, er voor te zorgen,
dat de belofte van onbaatzuchtigheid door
alle leden van het Europeesch concert ge
geven, zoowel naar den letter als naar de
bedoeling der woorden gehouden wordt.
„In deze zaak staan wy niet alleen, zegt
het blad* „ofschoon onze taak, zelfs al was
dit het geval, duidelyk zou zyn. Duitsch
land moge niet veel belang hebben by
Mandsjoerye, maar het heeft zijne dooi
Von Billow aangegeven goede redenen, om
niet te gedoogen, dat een begin wordt ge
maakt met de verdeeling van China. De
positie van Japan is welbekend. De regee
ring van den Czaar zal ongetwijfeld denoo-
dige bevelen naar het verre oosten zenden,
als zy ziet, dat andere mogendheden, die by
China belang hebben, vast besloten zyn,
hare rechten te doen gelden en er niet voor
zullen terugschrikken daarvoor tot gepaste
middelen over te gaan.
De „Siècle” en andere Fransche bladen
spm«n in algemeene uitdrukkingen over
de kalmeerende tendenz van de rede van
Von Bülow, terwyl de nationalistische
„Éclair” zegt, dat als Duitschland Mandsjoe-
rye aan Rusland overlaat, het Engelsch-
Duitsch verdrag slechts tegen Frankryk en
Japan gericht kan zyn.
het pleit gewonnen hebben.
Dat zal ook inderdaad wel het geval zijn.
Vooral als Brittanje thans langs diplomatie-
ken weg de zaak in orde wil brengen, kfl.n
het er zeker van wezen, dat Rusland aan
het langste eind trekt!
In het Lagerhuis heeft de Engelsche regee-
ring, ondervraagd door Redmond, ook tame
lijk duidelyk laten uitkomen, dat ze niet durft
dóórzetten tegenover Rusland. De lersche
nationalist vroeg o. a., of in geval van een
verschil tusschen de verbonden mogendheden
in China, de Engelsche officieren het recht
hadden geweld te gebruiken, of dat zy last
hadden zich daarvan te onthouden zonder
vooraf der regeering te vragen.
Lord Hamilton antwoordde toen, dat hy
maar één ding had te zeggen, en dat was,
dat gedurende de operaties in China, de En
gelsche officieren steeds blijken hebben gege
ven van verdraagzaamheid, en daarom meende
h(j, was het niet noodig, hun instructies te
zenden, zoolang zy door bleven gaan denzelf-
den geest te toonen.
En toen nu Redmond weer vroeg, of gene
raal Barrow dan niet buiten zyn boekje was
gegaan, door te dreigen gewapenderhand te
zullen optreden, zei lord Hamilton dat er in
de bekende Reuter depêche alleen stond, dat
generaal Barrow zich slechts bepaald had tot
het beschermen van de personen, die op het
Britsche terrein werkten.
Van een agressieve houding tegenover do
Russische soldaten .was dus niet eens sprake,
als men den Engelschen minister gelooven
mag. Nu, dat kan wel voorgewend zyn. In
ieder geval, we weten dat generaal Barrow,
de bedoelingen zyner regeering kennend, niet
gewapenderhand dorst optreden, en zoo is
Brittanje voor de zooveelste maal weer ge
zwicht voor Rusland in het Verre Oosten. De
botsing van belangen had ditmaal geen ge
volgen. Maar.... de Oostersche quaestie duurt
voort en blyft zorg baren. Al was het maar
om de houding van Japan.
De rede van Graaf Von Bülow over de
Chineesche kwestie wordt in de buitenland-
sche bladen op verschillende wyze bespro
ken en uitgelegd. Terwijl sommige meenen,
dat alle zorgen zyn weggenomen en met
name in de kwestie Mantsjoerye geen on-
eenigheid meer is te verwachten, zyn ande
ren juist van de tegenovergestelde meening,
dat de woorden van den Duitschen ryks-
kan&elier een bedreiging aan Rusland be
vatten.
Dé „N. Fr. Pr.” meent, dat het den spre
ker volkomen gelukt is, de vrees door de Rus-
sisch-Chineesche overeenkomst over Mand.
purperrood van opgewondenheid, trad hij op
Habicht toe, greep hem met bevende handen bij
den arm, wilde spreken, doch er kwam geen woord
over zijne trillende lippen.
Habicht bevreesd voor een nieuwen aanval en
beducht dat hij zijne tegenwoordigheid van geest
zou verliezen, riep met luider stem Almachtige
sta mij bijwatwat moet ik doen
Zooals de bruisende golven plotseling een dijk
doorbreken, zoo brak eensklaps eene geweldige
inspanning baan voor den stokkenden adem in
de borst van den gebieder, en met een donderende
stem schreeuwde hijVooruital wat beenen
heeft, om de verlorenen te zoeken en te vinden
Wee 1 wee ovqr u, als gij ze n,iet terug brengt.”
Hoe onbegrijpelijk dit bevel Habicht ook voor
kwam, het strookte geheel en al met zijne wen-
schen. Ij ij spoedde zich dus voort; luidde de
alarmklok, op wier roepstem het volk van alle
kanten kwam opdagen.
„Onze gebieder beveelt,” klonk het uit den mond
van den ouden Habicht, en vol angst schaarden
allen zich om hem heen om den wil van den
gevreesden heer te hooren en te volbrengen.
Naar alle kanten verspreiden zich de onder-
hoorigen. Telken jare hadden er ongelukken in
het gebergte plaats, en vaak vond men de ver
ongelukten. van glibberige bergwanden neergestort
in diepe kloven, daarna in de sneeuw begraven,
pas na zeer lang tijdsverloop.
Zoo zeer als men den heer en meester vreesde,
zoo had men steeds zijne kinderen liefgehad Het
bevel van den gebieder deed zijn onderhoorigen
de voeten reppen, maar ook eigen smart en be-
14)
Nadat hij verscheideh vragen aangaande den
vorigen nacht beantwoord had, sprak de oude
man, niet zonder eene lichte trilling in zijne stem;
«Genadige heerik heb u nog iets mede te deelen.”
„Omtrent mijn Konrad vroeg zijn meester met
belangstelling, terwijl zijn strenge blik op zijn
dienaar rustte.
„Mijnheer de genadige freule.
«Lakt mij met rust!” riep hij gramstorig, wat
gaat zij mij aan?”
„Genadige heer,” sprak de oude man op een
toon, die zelfs zijn meester tot luisteren dwong,
„freule Magdalena is van morgen met den heer
von Bemsdorf uitgereden en nog niet teruggekeerd.
Wij zyn bevreesd dat hun een ongeluk ia over-
kömen.”
«Ik niet,' lachte schamper zijn meester; „als
zij een ongeluk hadden gehad, Habichtha I dat
zon een fortuintje zijn
„Genadige heer - vergeet niet onze toe
komstige gebieder en freule Magdalena.*
Toen bij deze woorden als in één adem hoorde
uitspreken had er eene verandering mét den ruwen
meester plaats, die bepaald het gevolg was van
eene gedachte, welke plotseling bij hem was op
gekomen en die hij nu vasthield. Met een gelaat,
it 103.
Telefoon No. 63
ADVERTENTIES worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
