SCH,
:ver
I®,
BERG.
WILSKRACHT.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
che
ns
No. 8461.
Dinsdag 26 Maart 1901.
39ste Jaargang.
Buiteolaodscb Overzicht-
FEUILLETON.
mi,
fEHVEHIJ
EIMEK
tterdam.
dan Koning
ZONEN,
73.
per 5 Ons,
TC AP
idtrbflitn
tadttialf
ï'.'l
^1 'i
3
l
Inzending vau Advertentiën tot 1 uur des midd.
vreemdelingen in
4
BAART Lx.
berij
it atoonrn von
w.
worden naar da
averfd.
L 4. Haar
Az.
i en verren van
ben, alsook allo
EML te tettn)
FEIT
jxen.
BERG,
E OUD»
LAMMER
rk:
torg i
vreesdt
ereld bekend e*
ffen middel tegen
>ug-, Lever»
1, eil. Inwendig
twendig in bijna
met goed gevolg
Pr|js per flacon
115.
j n eeekraoh t
ital elke pijnlijke
verbodig. Met
or ongeneealijk
age een bijna 22
renet genezing ea
ontstekingen enz.
pOBt t 1.00.
erland
ikin s Amsterdam
talMatuaiptM.
iud>.
iteulltyU Saste
Telefa.a la. 8»,
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
>aar by1
PERS, Jz.
van echtheid is
kurk steeds voor
in naam der Pinna
‘PR
60UDSCHE UHRAXT
word» afgei»,
pakjw w
Hui. mu
ui Nommer er.
n nevenstaand
Wet gedepo.
nog niet teruggekeerd. Zij had ter wille Van hare
gezondheid zoo het heette voor tik bal bedankt,
ja geen gezelschap welk ook bezocht. Maar de
waarheid was dat zij daarin geen behagen meer
schepte. Zij was stiller geworden het hart was
haar vaak diep bekommerd en dikwijls waren
Hermann’s bekoeken h«t eenige wat haar kon
opvroolijken. Hoezeer deze er naar Streefde haar
vertrouwen te winnen, hij hoopte te vergeefs
Graaf Waldemar en Angelica’s moeder waren
dikwijls om harentwille met zorg vervuld. Eene
enkele maal geloofde hij en vreesde Angelica dat
zij zich verraden had.
’t Was het geval toen voor de tweede maal een
estafette van Egon in de residentie verscheen, om
zijn dagboek en zijn brief te' bezorgen, waarin hij
den dood van zijn oom meldde en zijne vrees
uitsprak dat hij niet bij Hermann’s huwelijk tegen
woordig zou kunnen zijn.
De oude Gravin von Arnheim was verzot op
het hooren van iets nieuws en hoopte in aller
geest te handelen toen zij den bode, nadat hij den
brief had afgegeven, in de kamer liet komen,
waarin zij met Graaf Wald mar, zijn zoon en hare
dochter gezeten was. Angelica schoof achteruit,
buiten den kring van het licht der groote lamp,
om ongestoord te kunnen luisteren.
De bode vond zich door deze ontvangst zeer
gestreeld, hoorde toevallig dat Graaf Waldemar
de Gravin von Arnheim toefluisterde, dat het
nog niet zeker was dat Egon met Hermann’s hu
welijk overkwam; het woord „huwelijk* gat hem
aanleiding om met de spraakzaamheid aan zulk
soort menschen eigen te verhalen dat het huwelijk
van zijn tegenwoordigen meester met Magdalena
von Bernsdorf, de eenige dochter van zijn over
leden gebieder, nog niet bepaald was, doch dat
men hoopte dat het zoo spoedig mogelijk voltrok
ken zou worden, waaraan niemand twijfelde.
Graat Waldemar was een veel te beschaafd man
dat hij aan iets anders gedacht zou hebben dan
te doen of hij deze mededeeling niet had gehoord,
doch de oude Gravin beijverde zich den bode
uit te hooren en bemerkte niet eens, dat Angelica
met wankelenden tred, niet neergeslagen blik en
doodsbleeke wangen de kamer had verlaten
Hermann keek haar ontsteld naals iemand
die zijne Wereld kent en wien het niet aan tact
ontbreekt, zinspeelde hij met geen woord op de
spraakzaamheid van den bode, toen zij in de
kamer terugkwam
Weer waren eenige weken voorbijgegaan van
Egon had men niets naders gehoord; aan Ange
lica was niets te bespeuren dan dat zij nogblee-
ker en nog stiller was. Hare moeder sprak veel
over den aanstaanden zomer en de badplaatsen
die men zou bezoekenover eene reis naar den
Felsenburg bij gelegenheid van Hermann’s en
Marie's huwelijk was nog geen bepaalde afspraak
gemaakt.
Den volgenden dag zou de gelukkige bruidegom
vertrekken; den avond te voren bracht hij zoo-
als gewoonlijk bij de Gravin von Arnheim door.
Dringend herhaalde hij nog ëens zijne uituoodiging;
hij greep. 'Angelica’s hand en vroeg.Moet dan
die gewichtige dag van mijn leven voorbijgaan,
zonder dat mijne liefste vrienden'tegenwoordig
zijn?” Zij stak hem beide handen toe en ant
woordde met een I -
•Neen Hermann I Men doet zich zei ven loeren
verloochenen I Als mijne nioeder het
zullen wij bij uw huwelijk tegenwoordig zijn
De oude Gravin was <1— -
beslissing harer dochter en
uit Het afscheid was nu r
vroolijk wederzien was kort
Een paar «lagen later zat de Gravin
alleen in de huiska
reden om inkoopen te doen. Zij had voor elk
zaamheid over het verleden. Lanj
ging de deur openen i
nehjke schoonheid en kracl-
Bernsdorf Op den toon (Ier innigste droefheid
vroeg hij: »Wilt gij mij nidt zien, Angelica?”
Angelica’s gedachten war^n juist met hem bezig
geweest; met starren blik staarde zij hem aan;
hare lippen bewogen zich kfampachtig door eene
flauwte overvallen viel zij achterover in haren
stoel, £gon die tegen dit'bezoek had opgeien,
was zich zelven met meester van teleurstelling-
hij viel aan, htre voeten en sprak haar met dé
jliefstc namen toe Zij kwdm weer bij» en ’t was
'eene zaligheid haar thans te aanschouwen. Zonder
woorden spraken huhne oogen. eene taal, die het
hart verstond. Op dit oogenblik hadden zij geen
noodig Zij vroegen ook later niet
hoe dat plotseling zoo gekomen was, verblijdden
geluk, geloofden in hunne zaligheid
zekerd dat het geheel hun leven zoo
(Stot volgt.)
Het oordeel der Engelsche bladen over
de vredesonderhandelingen tnsschen Botha
en Kitchener loopt ten zeerste uiteen. De
Jingobladen doen voor ’t grootste deel alsof
zy verbaasd staan over de grootmoedigheid,
waarvan de Engelsche regeering blyk heeft
gegeven. De .Times” en anderé bladen zyn
van meening, dat nooit edelmoediger con
dities aan een vijand werden aangeboden.
Sommige, waaronder de .Daily Mail”, leg
gen ontevredenheid aan den dag tegenover
de regeering wegens de voorwaarden, die
de vruchten van den oorlog zouden prijs
geven en den vyand bevoordeelen ten koste
der zoogenaamde loyalisten. De .Daily
Mail” vindt het ongelooflijk, dat de Engel
sche regeering, di$ zulk een overweldigende
meerderheid bij de stembus kreeg, die haar
machtigde de onvoorwaardelijke onderwer
ping der Boeren door te zetten, op zoovele
hoofdpunten toe wilde geven.
Daardoor heeft het ministerie het ver
trouwen des volks zeer diep geschokt. En
kele ministerieele bladen vinden de verwer
ping van de Engelsche vredesvoorwaarden
door de Boeren een zegen. De Britsche re
geering kan nu den oorlog doorzetten totdat
•volledige onderwerping is verkregen, maar
de „Times” meent, dat de aangeboden vre
desvoorwaarden in hoofdzaak van kracht
moeten blijven voor de Boeren, die ze aan
nemelijk vinden.
De liberale pers schynt eenigszins ver
legen met de zaak, zooverre zij althans
met de onherroepelijke annexatie der Boe
renrepublieken heeft ingestemd. Uitgaande
van dat standpunt, moet de liberale pers de
aannemelijkheid van de Britsche vredes
voorwaarden erkennen. Zij vraagt zich ech
ter al, .waarom de onderhandelingen mislukt
zijn. Sommige meenen omdat Chamberlain
Kitchener in zekeren graad verloochende,
anderen omdat de Boeren een schadevergoe
ding van een millioen pond vanwege het
kommandeeren van goederen ontoereikend
vonden. Had de Engelsche regeering drie
millioen geboden, dan zouden de Boeren de
voorwaarden misschien hebben aangenomen.
man sterk en schjjnen het overschot te zijn
van Hertzog’s commando. Een andere Boe
renstrijdmacht moet ten oosten van Jagers
fontein staan, maar dit bericht is nog niet
bevestigd.
De „Daily News” begint met te consta-
teeren dat de volle verantwoordelijkheid van
de mislukking der onderhandelingen rustop
den heer Chamberlain en niet op lord Kit
chener. Hp en geen ander vernietigde de
hoop op vrede. Het blad toont dat aan uit
de verscherping der voorwaarden door den
heer Chamberlain, die onze lezers reeds heb
ben opgemerkt in wat wij over den loop der
Kreutzinger die statig noordwaarts gedre
ven wordt, stak den 21sten de lijn over ten
NO. van Hennigstatie. De Engelsche kolon-
nes zetten de Boeren krachtdadig na in de
uostelyke en middendistricten. De Boeren
trekken blijkbaar naar den O. V. S. Van
Reenen’s commando is by Ezelhoek/ten zui
den van Venterstad. Kleine afdeelingen blij
ven iu het zuiden in de buurt van Adelaide
en Fort Beaufort. Tegen deze treedt de
koloniale verdedigingzmacht krachtdadig op.
Fourie moet de-Wetsdorp bezet hebben. In
het westen van don O. V. 8. blijven kleine
afdeelingen rondzwerven in do buurt van
Koffyfontein en Luckhoff. Zij heeten 250
van den 1
m. Hofrad
)ben
1
n hoesten, I
ademings- j
i bewezen,
an warme
mberelens-
ken.
25 cent
omstandigheden mededeelden en besluit aldus
„Geen veroordeeling kan to sterk zijn voor
deze perverse inmenging in lord Kiichener’s
gezonder oordeel en verzoenender stemming.
De minister van koloniën zeide in het Lager
huis dat hij niet wist, waarom generaal Botha
de voorwaarden had geweigerd. De reden
is duidelijk, even duidelijk als de verwer
ping definitief is. Generaal Botha bemerkte,
wat president Kruger anderhalf jaar geleden
duidelyk werd, dat de heer Chamberlain den
oorlog wilde en zjjn eischen hooger zou stel
len, zoodra zij aangenomen waren”.
Ook de „Morning Leader” valt den heer
Chamberlain vrij kras aan. liet blad con
stateert dat de man van bloed en staal, de
generaal wiens benoeming werd beschouwd
als een voorspel van ongenadige onderdruk
king, thans het meest naar den vrede ver
langt en het meest bereid is om een vergelijk
te treffen. „Maar, zegt het blad, „hij weet
hoe dapper en hoe eervol de tegenstand is
geweest. Hy weet ook het best hoe zwaar
de voortzetting van den oorlog op onze kas
moet drukken. Maar de heer Chamberlain
die te Londen zit, ver van het oorlogstoo-
neel, is onbuigzamer dan lord Kitchener,
loyalistischer dan sir Alfred Milner”.
In een amfrtelyk communiqué van de Kaap-
sche regeering wordt het volgende overzicht
gegeven van den militairen toestand: De
patrouille van Kitchener’s Fighting Scouts
die Malan’s Verkenners den lOden by San-
nalaagte gevangen namen, is den 12den door
majoor Wilson gedurende het gevecht bij
Hoekdoorn bevryd. De Engelschen namen
daar 20 paarden en doodden er 30. De Boe
ren verbrandden hun eigen karren met 47
geweren en vele zadels, om te verhinderen
dat ze in handen van de Engelschen vielen.
Malan sloot zich teu slotte aan by Scheepers
en Foelie Scheepers commando was den 13
40 KM. ten westen van Graaff Reinet.
Majoor Mullins viel het den 15den aande
Boeren erkenden negen dooden en zeven ge
wonden verloren te hebben. De Boeren trok
ken terug benoorden de Kloof, staken den
17den de spoorlyn over by Marais Siding
en gingen oostwaarts.
Kolonel Scobell raakte den 20sten slaags
met Fouhe en .Malan bij Blaauwkrans. De
Boeren verspreidden zich in N. O. richting.
De Engelschen kregen drie dooden en vier
gewonden, de Boeren vier dooden. Het aan
tal van hun gewonden is onbekend, maar
148 paarden, 41 zadels en 28 gevangenen
werden genomen. Als majoor Mullins bytyds
een boodschap had ontvangen, zouden de Boe
ren nog erger getuchtigd zyn.
Keizer Wilhelm is in zoover hersteld dat
hy Vrydag, don geboortedag van Keizer Wil
helm I, in een gesloten rytuig naar het mau
soleum te Charlottenburg kon gaan, en daar
een krans leggen. Tevens hoeft tie Keizer
het bureau van het Huis van afgevaardigden
ontvangen, ter aanbieding van gelukwenschen
by zyn herstel.
In zyn antwoord wees de Keizer op de
teekenen van den tyd. De jeugd zou gede
moraliseerd zyn allo standen zonderonder
scheid zouden schuld dragen aan deze toe
standen. Maatregelen der staatsregeering
werden aan een te scherpe critiek onder
worpen en ten slotte„Sinds den dood van
Keizer Wilhelm I heeft de autoriteit der
Kroon sterk geleden” aldus de „Fr. Z”.
Hoe nu De Keizer constateert dat sedert
by den troon besteeg, het gezag van de kroon
is verminderd. Aan wien de schuld?
In het Pruisische Huis van Afgevaardigden
heeft de voorzitter mededeeling gedaan van
de woorden, welke de Keizer gisteren geuit
heeft over het dalen van de achting voor
het gezag van de Kroon, enz De vrijzin
nige afgevaardigde Eugen Richter kwam
tegen deze mededeeling op, op grond dat
woorden, door den Keizer bij ontstentenis
van een verantwoordelijk minister gesproken
niet ter kennis van het Huis kunnen worden
gebracht. Uitlatingen des Keizers, als die
van gisteren, zeide Richter, die uit politieke
dryfveeren ontsproten zyn, maar waarvan
geen minister de verantwoordelijkheid draagt,
kunnen niet aan een parlementaire kritiek
onderworpen worden en zyn dus zonder be-
teekenis voor de volksvertegenwoordiging.
De voorzitter von Kröchner verzocht fpre-
ker de woorden des Keizers niet te kriti-
Rusland zou dan toch In China échec heb
ben geleden. De Enropeesche mogendheden
hebben protest aangeteekend by de Russische
regeering tegen de conventie betreffende
Mandsjoerijo. De Vereenigde Staten cn Japan
behooren zelfs onder de mede-onderteekenaars
en Frankrijk is ook niet achtergebleven,
„faute de mieux”. De mogendheden protes-
teeren, maar houden tevens een slag om don
arm. Zy willen piot, dat er tijdens de onder
handelingen mot China een onafhankelijke
„entente” wordt in het loven geroepen.
Tegelijkertijd loopt hot gerucht, dat Rus
land het protest met verontwaardiging heeft
van do hand gewezen. Het schynt dat, nadat
verzekeringen van Graaf Lamsdorff waren
ontvangen betreffende ’Mandsjoerijo over eon
modus vivendi, verzekeringen, die in Londen
niet als tevredenstellend konden worden op
gevat, Lord Lansdowne, door tusschenkomst
van Sir Charles Scott, gevraagd heeft een af
schrift tan do conventie, tusschen China en
Rusland gesloten.
De Russische minister van Buitenlandsche
Zaken had die echter beslist geweigerd, daar
aan toevoegend, dat hy reeds eon voldoends
verklaring had afgelegd. Bovendien zeide de
minister zeer verontwaardigd te zyn, dat Li
Hoeng Chang de voorwaarden van oen over
éénkomst had bekend gemaakt, waarover men
nog bozig was te onderhandelen. Indien zy
ooit goteekend zou worden, dan gebeurde
dit over zes dagen.
Of er veranderingen in de overeenkomst
zullen worden aangebracht en waarin die be
staan zullen, weet men in de goed-ingelichte
kringen te St. Petersburg zelf niet. Men ge
looft, dat er wyziging zal gebracht worden in
de bepaling betreffende do vreemdelingen in
het Noorden van China, j
’9)
Zij was door niets meer aan hare geboorteplek
gebonden, niet eens door de zorg voor haren ge
liefden broeder. Kort na den dood haars vaders
had de barmhartigheid van den dood ook aan zijn
droevig lot een einde gemaakt.
Slechts éénmaal in al dien tijd had Egon aan
Graaf Waldemar geschreven, hem zijn dagboek
toegezonden 'en hem medegedeeld dat bij zijn
drukke bemoeiingen zijne overkomst zeer twijfel-
MbtigwM.
Het wordt tijd wij weer eens aan onze, oudé*'
vrienden denken. Het was de heltt Van ;Mei
de natuur was ontwaakt uit haren doodslaap
Graaf Waldemar had de residentie verlaten en
wy naar den Felsenburg vertrokkenHermann
was alleen in het groote huis achtergeblevenhij
had plan, binnen eene.week zijn vader te volgen,
opda.t op den Felsenburg zijn huwelijk voltrokken
zou worden. Dagelijks bezocht hij het huis der
Gravin von Arnheim, waar hij steeds een welkome
gast was; hunne vriendschap was bij voortduring
inniger geworden; Hermann en Angelica hadden
elkander als broeder en .zuster lief ges regen.
Angelica waa eene ware ziekte gelukkig te boven
gekomen, doch de rozen op hare wangen waren
seeren. Richter antwoordt„Nu ziet gy
al in welk een scheve positie wy geraakt
zyn. Sinds dertig jaren behoor ik tot den
Pruisischen Landdag en den Duitschen Rijks
dag, maar nog nooit heb ik zulk een breken
met constitutioneels zeden beleefd als thans.”
Von Krocher betuigt onder teekenen van
byval van de recbterzyde, dat hy gelooft in
den geest en in opdracht des Keizers ge
handeld te hebben, door zyn woorden ter
kennis van de volksvertegenwoordiging te
brengen.
De nationaal liberale pers bewaart nog
liet zwjjgen over deze gebeurtenis. De agra
risch conservatieve Tageszeitung is van mee
ning dat hot niet aangaat en in hooge mate
gevaarlyk is, om grondwetteljjk verloofde en
gerechtigde kritiek te beletten.
Telefoon No. fi»
A D V E R TENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
trek vanjreemoed om de lippen
verloochenen I Als mijne nioeder het goed vindt*
‘c (tegenwoordig zijn
zeer ingenomen met de
kwam daar rond voor
liet droevig, want een
aanstaande
De oude Gravin
Angeh»^
tamer; ht|ire moeder was uitge-
bezoek belet gegeven en pc nsde thans in de’een-
--,wj^n £an(?t?arn en gtU
in de volheid van man-
-~hlt stond daar Egon von
per innigste droefheid
Angelica’s gedachten war^n juist met hem bezig
met starren blik staarde zij hem aan;
ire lippen bewogen zich kfampachtig door eené
luwte overvallen viel zij achterovet
tegen dit' bezoek had
met meester van teleurstellinj
jliefstc namen toe Zij kwdm weer bij, en ’t
woorden spraken huhne oogen. eene taal, die het
geen
andpre klanken
zich in ^un g-
en waren verzel
blijven zou.
