UIS
IJK.
LIAS
ITING
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Vrijdag 26 April 1901,
No. 8487.
40ste Jaargang.
Buitenlandscb Overzicht.
FEUILLETON.
Eindelijk Saamgebracht.
i Koop
twee naitst
KOEIEN,
hlige Zeug.
luizen
1.
miging
Gr«o.)
BKR
ÈTSMA,
rfsinge),
L
ten prachtige
ITÜIfi
tarden.
Looping alge-
re vu Notaris
S
EBIET.
Verspreide Berichten.
/i Liter ft 50.
Zn. Gouda
SCHOUW Jen
JWGEREED-
>n weer
gekust.
singel.
reg D 29.
MOLENAAR
'P MAANDAG
>orm. are,
15 in Beneden
eer JACOBUS
geld,'. publiek
INDE
deelen water
aten, bloemen
ililöOl.
M cent.
f e io
aaankoop
ivertegen-
irde fan
G0UD8CHE COURANT
t prachtig ge*
jorbloeien tot
Tuigen,
dravers-
en Snlky,
and- en
oudelijlc
Telefoon Xe. 8>,
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
De Briteche troepen doortrekken in ver
schillende colonnes de streek ten noorden
van de Delagoa-lfjn. Omtrent den werke-
lyken aard hunner bewegingen valt niet veel
te zeggen. Nn en dan verneemt men, hetzij
door een bericht van de ,War-Office," hetzjj
van een der telegraafagentscbappen, dat het
een of ander plaatsje bezet is of enkele
boeren zich overgegeven hebben. Het is zeer
moeiljjk, zich daaruit een juist denkbeeld
van den staat van zaken te vormen. Ver-
moedeljjk echter trachten de Engelschen ook
deze streek zooveel mogeljjk te verwoesten
en de inwoners naar de kampementen te
drgren.
De geruchten omtrent neigingen, welke
zich bjj Botba openbaren, om de wapenen
neder te leggen, houden aan. Met welk recht
zjj door sommige bladen als aannemelijk
wordt beschouwd, valt niet te zeggen.
zeggen: ,Wjj Duitschers vreezen God en
niets anders ter wereldDan sluit ik rustig
de oogen, als ik zulk een geslacht, om mjjn
zoon geschaafd, zie opwassen. DanDuitsch-
land, Duitschland boven dl
Uit Brussel wordt aan de Morning Leader
het oude verhaal weer eens opgewarmd, dut
Koning Leopold plan heeft afstand te doen
van den troon. De graaf van Vlaanderen
zou den boedel aanvaarden, en hem op zyn
beurt dan weer aan zijn zoon, prins Albert,
overdoen. Het gerucht wordt, zegt het blad,
geloofwaardig gemaakt, door er op te wijzen,
dat agenten van Koning Leopold moeite doen
het Hotel des Souverains te Parijs aan te
koopan. Nu moge het waar zijn, dat Koning
Leopold gaarne te Parijs vertoeft, en dat,
wat het blad daarbij voegt, hg niet erg inge
nomen is met de afschaffing der hazardspe
len, het bericht van zijn afstand kan toch
niet anders dan onder het grootste voor
behoud worden aanvaard.
Een grond van waarheid kan wel liggen
in hetgeen de „Morning Leader” verder
schrijft: „Ook indien de Koning mocht be
sluiten geen afstand te doen, is het waar
schijnlijk dat hg' voortaan zooveel mogeljjk
buiten België zal verblijven”. Dat de Koning
gaarne buiten zyn land vertoeft, heeft hy
met de daad bewezen. Maar „ronduit wordt
in d« omgeving van Z. M. gezegd/’ eindigt
de correspondentie van de „Morning Leader,”
„dat hjj niets liever zou verlangen, dan zjjn
vrijheid te herkrijgen, en door dezelfde daad
de populariteit van het koninklijk huis te
herstellenwant prins Albert en prinses
Elisabeth zijn beide zeer bemind onder het
Belgische volk.”
Inzending van Apvertentiën tot 1 uur de» midd.
Het Engelscbe Lagerhuis heeft met 363
tegen 88 stemmen de verhoeging van de
inkomstenbelasting goedgekeurd. De meer
derheid is groot, maar het geld is uitgegeven
en het moet er dus wezen. Buitendien de
meerderheid zal wel slinken onder zulke
drukkende belastingen. De steunkoleubelas-
Ciag is nog hst meeat impopulair. Te New.
castle is een vergadering gebonden van ge-
delegeerden der Northnmberlandsche federa
ties van mijneigenaren, waar besloten werd
met andere mijneigenaren overleg te plegen
om de exploitatie der steenkolenmijnen tot
stilstand te brengen, als het uitvoerrecht
niet opgeheven wordt.
Een redacteur van de .Daily News” had
een onderhoud met den onlangs uit Amerika
teruggekeerde Frederic Harrison over de
stemming in Engeland ten opzichte van den
oorlog. Hjj verklaarde den indrnk gekregen
te hebben, dat de oorlogskoorts zeer ver
minderd was en bjj verwacht een zeer snel
len en sterken omkeer in de publieke opinie,
naar mate men gaat inzien hoe ontzaglijk
veel de oorlog gekost heeft en nog kosten
zal on hoe buitengewoon weinig die, naar
't schjjnt, zal opleveren. Het zon hem zelfs
niet verwonderen, indien over een jaar de
liberalen weer aan het bewind waren. En
om rftde en voorspoed in de toekomst te
bentellen achtte Harrison juist een volkomen
verandering van regeeringspersoneel in hot
moederland en in Afrika onmisbaar. Al
stierf de oorlog bjj gebrek aan strijdbare
mannen uit, gelooft hjj niet dat er gedurende
een menschenleven de flauwste kans bestaat
voldoen. Voor het oogenblik mag men aan
nemen, dat geen enkele mogendheid met
juistheid hef bedrag der geleden schade kan
opgevon. Ook zou het hoogst onbillijk we
zen, dat bedrag vast tc stellen alleen op
grond van de gegevens door de belangheb
benden, de benadeelden zelf verstrektzoo-
dat na zeer langdurige beraadslagingen toch
wel het einde der historie zal wezen, dat
de mogendheden het maximum zullen vast
stellen, dat China kan opbrengen, en dat
bedrag zullen verdeelen. Een .expertise”
tot vaststelling van het al dan niet gerech
tigde der vorderingen zou jaron en jaren
tjjds vorderen en stroomen van diplomati-
schen inkt doen vloeien, zonder dat men
ter zake een bevredigend resultaat verkreeg.
De .Daily Mail” verneemt, dat in Mand-
sjoerjje een beweging, tegen de vreemde
lingen vjjandig, opnieuw wordt waargenomen.
Do Chlneezen hebben zich in den omtrek
van Moekden verschanst en zjjn aldaar ge
wapend met Mansergeweren’ en Krupp-ka-
nonnen. Ten oosten van Moekden hebben zjj
ten getale van 12,000 een sterke stelling
bezet onder bevel van den generaal Loe-
Tang-Sé, den aanvoerder der Boksers. In
het noordoosten staat de vroegere gouver
neur van Moekden aan het hoofd van 6000
man. In het oosten van Mongolië, in de
nabijheid der bergen van Igsjam, staat ge
neraal Sjoo met 9000 man. De Russische
admiraal Alexieff heeft het voornemen expe
dities te zenden naar de eerste hierboven
genoemde punten, die door ds Cbineezen
worden bedreigd.
Een oud-gouverneur van Sjan-8ie, Haï-Hang,
berucht om zjjn openlijk betoonden vreemde
lingenhaat, is tot gouverneur van Hn-Pé be
noemd. De consuls te Hankaw lieten tegen
deze benoeming luide protest hooren.
Telefoon To. S»
ADVERTENTIES worden geplaatst van
15 regels a 50 (Jenten; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
is)
«Neen, waarachtig niet” Ze sprak met iets
dat op werkelijke warmte geleek. En nu reikte
aij hem haar vingers, waarnaar hij met een soort
geeuwhonger greep, doch zonder ze ditmaal te
kussen, wijl Rita het hem met hare oogen ver
bood. Ze zuchtte, half lachend: >h dit geen
pure hoon van het lot?”
«Wat meent ge, Rita Hij zag haar aan met
die half verstrooide opmerkzaamheid van den ver
liefde, wien het zien aan het hooren en het hoo
ren aan het zien in den weg staat.
•Nu, gij en hij. de andere 1”
•Welke andere Ah” eensklaps begrijpend
en met verduisterd gelaat, «de machine-man, de
millionairHoe ver zijt ge met hem, Rita kan
een arm bloedverwant met een kleine ver
wijzing naar zijn eigen, elegante persoon, «je
spoedig geluk wenschen en verzoeken, hem daar
in de welwillendheid aan te bevelen l Is het spoe
dig klaar?”
•Oordeel zelf,” Ze leunde achterover en zag
hem, terwijl zij sprak, vast aan. »Ik meende he
den werkelijk een stap verder gekomen te zijn.
Een aardigen slag geslagen, den god vulkaan aan
zijn vuurspattenden haard zelren opgezocht. Ja,
ja” knikte zij Tilly, die ah tegen haar zin nu
Het bedrag der aan China te vragen
schadevergoeding is volgens een telegram
nit Peking door de financieele commissie
vastgesteld op 450 millioen taöls. Het zal
de vraag wezen in hoeverre China in itaat
zal zgn, deze kolossale som op te brengen.
De ryksbelasting zal daartoe onvoldoende
wezen en zoo de „likin”, invoerrecht op de
rivieren geheven, of de opbrengst der douane
kantoren aan de zeehavens daartoe gebruikt
moet worden, zal het in het einde toch
Europa zelf wezen, die de schadevergoeding
uitkeert. Volgens Sir Robert Hart, die als
hoofd der Chineesche douane voor autoriteit
mag geiden, op het gebied der financieele
hulpbronnen van het „rgk van het midden”
kan China alleen door deze beide laatite
middelen, de „likin” en het invoerrecht aan
de zeer hooge eischen der mogendheden
ze sprak met begrijpelijken nadruk «wijl
het zulk een schoone avond en de weg niet lang
was. Wat hadt gij gedaan, Kurt
«Wat, ging hij niet mee, de horrende ezel 1”
riep mijnheer van Uechtritz, in, tot op zekere
hoogte, onpartijdige verontwaardiging.
«Ja wel, hij ging mede” de nu komende
woorden gesproken met een niet weer te geven
minehij ging mede, de geheele »Dorotheén-
Strasse” uit minstens vier en drie kwart mi
nuut, en zette mij daar, aan de «Kronprinzen-
brücke” in den tram
Tilly lachte slechts even en schreef toen voort.
Kurt daarentegen zag zijn schoone nicht, de
speelkameraad zijner jeugd, met oprecht, teeder
medelijden aan Hij zweeg echter, *ant hij had
te veel op zijn hart en de tegenwoordigheid der
jongere zuster hinderde hem. Slechts met een veel
zeggenden blik beklaagde hij zich daarover bij
Rita en zij haalde nauw merkbaar de schouders
op. Het was haar in den grond der zaak aange
namer, niet alléén met hem te zijn. Want waartoe
konden de hartstochtelijke uitingen zijner ver
liefdheid leiden Tot niets Zij had medelijden met
hem, maar ze kon hem niet helpen
Daar wierp Tilly op eens haar pen neersloeg
haar schrift dicht en stond op. »Gaat gij dan nog
niet naar bed, Rita vroeg ze, zonder acht te
slaan op Kurt. Want de neef verwende Tilly niet
door hoffelijkheid.
Hoe kan men dat dan, wanneer men bezoek
heeft”, zeide Rita, zag daarbij echter niet haar
zuster, maar Kurt aan, met een glimlach, die de
woorden geheel ondergeschikt maakte.
op een vereenigd en voorspoedig Zuid-Afrika
en hjj acht het waarschijnlijk dat volharding
bg het tegenwoordig beleid meer dan iets
anders het Ryk zou kunnen verderven. Naar
mijn meening, zeide hij, heeft dat beleid het
Rgk den doodsteek toegebracht. Hg bedoelde
hiermede dat onder de tegenwoordige om
standigheden Engeland onvermijdelijk bij de
Vereenigde Staten het in den grootenfinan-
cieelen, commercieelen en industrieelen wed
ijver verliezen moest.
Aan een schrijven uit Konstantinopel van
iemand die tot de regeeringskringen behoort
ontleenen wy het volgende omtrent den toe
stand in Zuid-Afrika:
„Hier ter stede is men vrijwel algemeen
van oordeel dat de Engelschen den oorlog
niet lang meer zullen volhouden, en dat zy
slechts wachten op een aannemelijk voorstel,
onverschillig van welke zyde afkomstig, om
den krijg te eindigen, en den beiden Repu
blieken een zoo ver mogelijk gaande zelf
standigheid toe te kennen. In dien geest
lieten zich ook lord Wolseley eq de leden
van zyn buitengewoon gezantschap uit, die
op het oogenblik hier zijn om den Sultan
de troonsbestijging van Edward VII aan
te kondigen. Men is verder van oordeel,
ook onder de Engelschen, dat daarna al
spoedig Zuid-Afrika zieb zal constitueeren
in een federatie of iets dergelyks, op dauvoet
van Australië of Canada, zoo los m o gel ijk
verbonden aan Groot-Brittannië.
Gisterenmiddag heeft in de aula der uni-
versitelt te Bonn de plechtige inschrijving
van den Kroonprins als student plaats gehad.
Op het kommer» van de studenten bracht
de Keizer onder eindeloos gejuich een „Sa
lamander” op de universiteit van Bonn. Hier
heeft zeide by, keizer Frederik gestudeerd,
ook de prinsgemaal, de levensgezel van de
Koningin die altyd gestreefd heeft naar een
vredelievende en vriendschappelijke verhou
ding tot ons stamverwant volk. De Keizer
bracht de geschiedenis van het oude Duitscbe
Rgk in herinnering, dat propter invidiam
zyner leden uiteenviel, en onderging omdat
het voor de geheele wereld wilde bestaan,
en aldus belemmerd werd in zyn ontwikke
ling tot een scherp begrensde natie. „Maar
God heeft ’t Wilhelm den Groote en zjjn
trouwe dienaren gegeven, dat zy hun volk
vast tot één konden smeden. Moge de jeugd
evenals de heroeën van onzen stam, tot echte,
zelfgenoegzame Germanen opgroeien, tot per
soonlijkheden, tot mannen! Alleen de Heiland
kan hun zoo maken, maar dan kunnen zy
ook luisterde, toe «dat moet geheel woordelijk
verstaan worden. Mijnhêer Richard Seemann, chef
der wereldberoemde firma, stond in eigen persoon
met opgestroopte hemdsmouwen aan het aambeeld
en hamerde, zeker een soort privaat-liefhebberij
van hemhij nam daar, geloof ik, als een ge
leerde proeven in het laboratorium r* hij heeft
echter m elk geval, zooals hij mij vertelde, het
handwerk, geheel zooals het hoort, vah den grond
af geleerd. Uit de wonderbare woonvertrekken
waren wij door vreemde gangen en langs onver
moede trappen in deze zijne privé-werkplaats ge
komen het is bg de Seemann’s altijd een
weinig als in «Duizend en een Nacht.” Ik had
de oude mama op vriendelijke wijze gedwongen,
mij er heen te leiden en hem daar te overrom
pelen. Zij vermoedt heel niet, dat zij alles doet,
wat ik wil tot zóóver ging alles goed. Maar
hij ach hij
Ze vouwde haar handen over de knie en hield
een pauze, terwijl ze het bevallige hoofd weemoe
dig heen en weer boog. »Nu hij Rita?”
Ze zag, dat het bloed haar neef tot in de fraaie
aristocratische ooren was gestegen. Des ondanks
ging ze voort, en zag hem aan, wreed, betoove-
rend«Ge weet, Kurt, wanneer ik wil, kan ik
nu, ik kan iemand warm maken, niet waar?”
•Rita” mompelde hij slechts, tusschen de tanden,
ditmaal waarschuwend, bijna dreigend.
•Houd je kalm.” En hij moest wélstak zij
tot op zekere hoogte met hem den draak, zoo
deed zij het tevens met zichzelve. »Ik heb hem
nog niet warm gemaakt Ze wilden, gelijk altijd,
den coupé voor mij laten inspanpen. Ik bedankte”
Frankrijk.
De commissie voor stakingspropaganda
heeft een oproeping gericht tot alle mijn
werkers der Republiek, om hen over te ha
len by het referendum van Zondag a. s.
toch de algemeene staking te stemmen, als
protest tegen het doen der regeering inzake
de stakers te Montceau-les-Mines. De secre
taris van de commissie, die de oproeping
onderteekent namens „75 vakorganisaties te
Parys wier oog op het besluit der mijnwer
kers gevestigd is”, verklaart, dat Parys ge
reed staat om met de mijnwerkers op te
trekken ter verkrijging van de gemeenschap-
pelyke wenschen.
Nu, ik ga ik heb gerioeg gewerkt. En bui
tendien willen in uwe tegenwoordigheid de ge
dachten niet bij mij komen Goeden nacht. Houdt u
een beetje rustig, gij tweeén, en denkt er aan,
dat anderen willen slapen. En gij, Kurt, sla straks,
als ge weggaat, niet met de glazen deur, anders
wordt mama wakker.”
Zij knikte de twee toe, nam haar boeken op en
verdween. Kurt zat baar natestaren, nog tóen ze
weg was, in een verbluflenden twijfel diUrovcr,
ot uit haar laatste woorden misschien pure hoon
en het sarcaspe van een op hdAr leeftijd in elk
geval stuitende verstandhouding gesproken had,
dan wel een schier onbegrijpelijke, grenzenlooze
naïviteit. Dat het werkelijk het laatste was geweest,
las hij in Rita’s oogen, toen zij beiden elkaar nu
aanzagen en daarop beiden lachten.
Ze waren nu alleen »Rita .Neen, Kurt,
laten, laten Hij liet het echter niethij sloeg
zijn krachtige armen om haar heen en werd zóó
hartstochtelijk, dat in het meisje, dat zich meest
zoo wist te beheerschen, toen zij hem eindelijk
van zich drong, ja terugstiet, ook iets vlam had
gevat. Was het onwil jegens hem, ol was het een
gevoel, dichter bij het zijne komend, dan ze ooit
voor mogelijk'hnd gehouden
Wat wilt ge? houdep wij ons niet kalm? ot
maken we misschien de anderen, die graag willen
slapen, wakker fluisterde hij heet, met flikke
rende oogen.
•Je bent mal, Kurt”, gat zij even zacht ten ant
woord, met versnelden adein, terwijl ze de kraag
van haar japon weer zamentrok om den hals, dien
hij rood had gekust. Wordt vervolgd.)