fiT, ar cao jelsch Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken, FBROOD. Woensdag 8 Mei 1001. No. 8497. 40ste Jaargang* BultenliiRdsch Overzicht. I FEUILLETON. Eindelijk Saamgebracht. ’■er iglijders werkelijke hulp ttlltr. rdtdttmid- tnd «uooo* myrijring i Rhowna- nderbalsim taduiatt eneezkrach istal nlke pijnlijk iverbodig. Mf >or ongeneesljjk ngs een bijna 28 rengt genezing en ontstekingen enz. Inzending van Apvertentiën tot 1 uur des midd. Verspreide Berichten. i vj nen. NEMAN &Zn. Telefoon >o De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. briefkaart wordt egezonden door ;bommel. zorljjke inkomsten, zooals die van het zout of het graan, doch dat Rusland daarentegen den geheelen last van de nieuwe schuld werpen wil op den buitenlandscheu handel waarbij Rusland weinig of geen belang heeft. at LM. Hr „Ank m 50 ai thokon. Te Ulotk, Ctó- m Banden. „Irtterbcm, d. Echte m, toMmen- ogen ia den nu» dn vermrdigd wenldbe- sbi* Btoll- 1.(11DSIIIE COURANT K.G. pKpftq«jn a (135 o» Neder- rereld bekend en iffen middel tegen ong-, Lever* U, enz. Inwendig itwendig in bijna met goed gevolg Prys per flacon f 1.16. post f 1.60. Ierland okin 8 Amsterdam dieSchutzenapothclu litsch, Oestmeich frntml-Depft Stnda Bljjkens een telegram uit Berljjn, deelt de „Reichs-Anzeigor” in eeu bijzondere uit gave de namen mede van de opvolgers van de ministers Miquel, baron Hammerstein- Loxten en Brefeld. De nieuwe Pruisische minister van finan ciën, baron von Rheinbagen, had totnogtoe de portefeuille van binnen landsche zaken in het Pruisische kabinet bekleed. Als minister van binnenlandsche zaken heeft hjj nog maar weinig van zich doen spreken en is hij niet merkbaar afgeweken van het beleid van zjjn voorgangers. Eugen Richter karakteriseert hem in zjjn „Freisinnige Zeitung” als „een leerling van Miquel die vroeger aan het departement jan financiën gewerkt heeft.” Generaal Podbielski heeft zich ten slotte toch laten bewegen om van zjjn post als rjjkspostmeester-generaal af te dalen tot het bescheidener ambt van Pruisisch minis ter van landbouw. De gewezen cavalerie- aanvoerder was trouwens niet erg gelukkig geweest in het bestuur van het departement van posterijen. Nog nooit is er zooveel over de Duitsche post geklaagd als in den laat- sten tijd. Podbielski heeft den handelsstand en het grootste gedeelte van de verwende Berljjners tegen zich in het harnas gejaagd door het aantal bestellingen in de hoofdstad te beperken en de postwagentjes in de stra ten, die dienst deden als ambulante bjjkan- toortjes, af te schaffen. Wellicht is hjj, we gens zijn militaire eigenschappen, geschikter om orde en tucht te houden onder de weer spannige agrariërs, waarmee hjj als minis ter van landbouw nu bijna dagelijks te stel len zal krjjgen. Het meest trekt de benoeming van den geheimen Kommerrienrath Theodor Möller tot minister van koophandel de aandacht. Zeer onlangs heeft Möller nog, als afgevaar digde in den Rijksdag voor het district Duisburg, voor zijn kiezers de kwestie van de hernieuwing van de handelstractaten be handeld. Hjj noemde het totstandkomen van de handelstractaten een dringende noodza kelijkheid, maar wenschte tevens een her ziening van het tarief, omdat dit reeds uit 1818 dagteekende en niet meer in overeen stemming was met de tegenwoordige toe standen. Het nieuwe tarief zou trouwens een kleine 1300 nummers bevatten tegen de paar honderd nummers in het tegenwoordige. Een tweevoudig tarief als de agrariërs ver langden, hield spreker voor niet doelmatig; in sommige opzichten voelde hjj echter veel voor het vaststellen van een minimum-tarief voor bepaalde producten, zooals graan, vee felk gekookt nk voor d*- eelepolg van nhts) Als geval van gebruiken. wtoa.T. En dat bij ons sinds jaren van dansen geen sprake is geweest, dat is in elk geval zeker, en daarom zal uw moeder het ons zeker niet kwalijk nemen, wanneer wij bedanken, Richard De oude heer zette een gezicht, als had hij dit bedanken liefst in een anderen vorm gekleed en als moest hij zich geweld aandoen, om dit nate laten. Maar nu liet de innemende, open manier van doen van den jongen fabrikant, zooals hij die soms kon hebben, zich gelden. „Behandel mij toch niet zoo verbazend slecht, lieve Heidloff,” zeide hij. «Hebben wij een dwaasheid begaan, door u ook maar in gedachten aan onze festivi teit te laten deelnemen, vergeef het ons dan. Men is allicht” met een werkelijk innemenden glim lach van zelfbespotting geneigd, datgene wat men bieden kan, te overschalten. Juffrouw Louise was een paar keer bij ons geweest, zonder dat ik het genoegen had, haar te zien. Ik dacht, die schade konden we op deze manier inhalen. En tevens meende ik te mogen aannemen, dat er in de danspauzen” weer die glimlach waarmeê hij zich op genade en ongenade overgaf »een half uurtje zou te vinden zijn, waarop wij, heer bouwmeester, een en ander konden bespreken. De afstanden zijn in Berlijn nu eenmaal groot daar leert men de gelegenheden op prijs stellen, waarbij men elkaar eens treffen kan.’1 Dat er in dit alles een kern van waarheid lag, moest zelfs de oude Heidloff toegeven. Toch liet hij slechts de barsche woorden hooren«Dus wordt mij thans wel een dier zeldzame en kostbare ge legenheden geboden. U maakt mij hier buiten een bezoek; ik moest dat met meer dank erkennen, dat de omstandigheid, dat zijn lieden bij dezen grooten fabrikant heel niet bekend waren, hem toch gevoelig had getroffen. «Een groot kantoor voor mijnexploratieeen verbinding van het ka pitaal met het technisch initiatief. Gij Berlijners neemt van zoo’n gezond idee natuurlijk geen no titie wat ge niet wegen kunt, heeft voor u geen gewicht; de munt die gij zelve niet slaat, is in uw oog niet geldig Kantoor voor mijnexploratie,” herhaalde Ri chard ondertusschen langzaam en verder niets. De prikkelbare oude heer vatte hierop reeds weer vuur «Nu, wat bevalt u daaraan niet kan toor, bureau, zetel der zaak, zooals ge wilt ik dacht zoo, de naam deed er verder niet toe.” Toch zou Richard waarschijnlijk dit kantoor voor mijnexploratie aanstonds weer met een strik vraag nog nader te lijf zijn gegaan, wanneer niet op dit oogenblik zijn blik dien van Louise ont moet had Uit den haren sprak een stomme bedehet schoot hem te binnen, dat zij hem uitdrukkelijk had gewaarschuwd, haar vader toch niet aanstonds door mistrouwen eigenzinnig te maken en at te schrikken Zoo antwoordde hij dan slechts: «Den naam der Weener firma herinner ik mij niet, maar dat verklaart zich ddAruit, dat we met een nieuwe maatschappij te doen hebben. In mijn bureau’s is men zeker beter op de hoogte. Wenscht u dat ik daar informeer, mijnheer Heidlofi Dat was óók weer niet goed. Waarnaar voer de oude heer tegen hem ui|, boos als een kwaad aardige hond. (ïFonit vtrvolgd. Frankrijk. De staking der mijnwerkers te Montceau- •les-Mines is geëindigd, dank zjj nieuwe concessiën van den directeur der mjjnen van Blanzy aan het mjjnwerkerssyndicaat, doch hoewel de stakers gisteren, Zondag, nog eens twee meetings hebben gebonden, waarop definitief besloten werd tot hervatting van den arbeid, schreeuwden de lui na afloop toch „Leve de staking I” en „Leve de sociale revolutie1” een bewjjs wel, dat die men- schen óf niet bjjster werkzaam zjjn, óf niet weten wat ze uitgieren. Gister zouden er weder vijfhonderd man aan ’t werk kunnen gaan en vijftienhonderd morgen. De staking heeft 107 dagen geduurd en de uitgeslotenen zullen door de arbeiden den gesteund worden met één franc per hoofd en per week, afgestaan van het loon. Het hoofdbestuur van den nationalen mjjnwerkersbond had nu eigenlijk geen re den meer om te Saint Etienne saam te komen, int verband met het stakingreferen- dum, doch nu men eenmaal zoo ver was heeft men zioh niet van zyn vergaderplan laten afbrengen cn men kon dun toch nog eens wereldkundig maken, dat de eischen van het congres te Lens aangaande minimum loon en maximum-werktyd alsmede pension- neering, tegenover de regeering, ongewijzigd gehandhaafd worden. Door den kantonrechter te Noyers in Yonne, is vrijgesproken een pastoor uit Jonx-la-Ville, die het verbod van den bur gemeester van Nitry, aangaande het dra gen van het geestelijke kleed, in het open baar overtreden had. Heden, Maandag, zou op last van den minister van oorlog, te Toulon, weder voort gegaan worden met de uitbetaling der wis sels, afkomstig van de verdeeling van den oorlogsbuit in China. Groot-Brittannie. Het inwonersaantal van het graafschap Londen is sinds de vorige telling toegeno men met 308.717 personen en de acht-en- twintig districten der hoofdstad tellen nu 4.536.034 inwoners. De Boeren, die eenigen tijd Hartebeest- fontein hebben gehouden, hebben hun stelling prys gegeven, en hebben zich in verschil lende richtingen verdeeld. Een groot gedeelte gaat naar het Zuidenanderen trekken in noordelijke richting. De la Rey is aan het hoofd van degenen, die naar het Zuiden zyn gegaan. De berichten omtrent de concentratie van Boeren onder Delarey nabjj Hartebeestfontein begonnen juist interessant te worden.Generaal Babington schijnt na al zyn vermelde successen toch nog niet sterk genoeg te wezen, om het veld te houden in de door hem met bezemen gekeerde districten. Hjj heeft om hulp gevraagdlord Methuen en generaal Rawlinson snellen toe, om hem bij te staan. Een groot gevecht kan ieder oogenblik ver wacht worden. Het is vermakelijk om te zien, hoe de censor in de betrekkelyke telegrammen aan ’t knoeien is geweest. Den 27en April werd eerst geseind, hadden de Boeren hun stellingen verlaten, nadat Babington deze gedurende een geheelen dag had gebombardeerd. En wat bljjkt er nu? dat men het enkel voor onmogelyk houdt dat zy hun stellingen zullen blijven behouden, omdat hun geheele artillerie in de laatste ge vechten is buit gemaakt De Boeren hebben dus volstrekt geen stel lingen ontruimd en de eerste berichtgever heeft blijkbaar zjjn mededeelingen daarom trent ingevoegd, om het bericht, dat zulk een aanzienlijke Boerenstrijdmacht zich on der het waakzaam oog van Babington had kannen concentreeren, wat makkeljjker te slikken te maken. De Engelschen willen ’t ook doen voorkomen alsof het vooral op het veroveren der bewuste stellingen aankwam. Maar iedereen weet, dat die stellingen zelve niet de minste waarde voor de Boeren hebben en zjj die onmiddellijk zullen verlaten, wanneer de vjjand in vol- 21) Hij keek zijn dochter onwillekeurig naar de oogen met een zijner snelle, nerveuse blikken, of het haar ernst was, en daarop zeide hij zonder verschooning«Dwaasheid ge telt reeds jaren lang bij het dansen niet meer mee en dat weet de oude dame” -— wat lag er niet alles in den toon, waarop hij iedere syllabe van den eenigszins langen titel gerekt uitsprak«heel goed. Maar waarom zou men zich bij menschen, zooals wij, lang het hoofd breken, of iets past of niet. Daar heet hetwij sturen hun een kaart.. komen ze niet, des te beter, en wij hebben onzen plicht gedaan.” Hoezeer mijnheer Richard zich ook ergerde en schaamde en wel juist voor haar, zoo wierp hij toch bij deze woorden een blik op Louise. Zij zag er verlegen en ongelukkig uit en daarenbo ven bemerkte hij, dat zij, al was het dan ook misschien haar grootste wensch verzoenend op te treden, toch in haar hart hetzelfde als haar cho lerische vader dacht. Overigens vermande ze zich en zeide, ook tot hem gericht, met een roerenden glimlach al thans hem kwam hij roerend voor «Nu hoort ge, hoe ’t mij gaat I Bij papa moet men het leeren, zich de waarheid te laten zeggen. doende macht oprukt, om een ernstige be storming mogelyk te maken. Op deze wyze echter maken de Engelschen het zich mogelyk, weder eens een overwinning op het papier te behalen. Als Methuen en Rawlington op het terrein verschenen zyn, dan worden de stellingen ongetwyfeld door hen bezet en kan een overwinning naar Engeland worden overgeseind, waarvan de beteekenis des te grooter Ijjkt, naarmate de bezwaren eerst als ernstig waren voorgesteld. De Times-correspondent te Peking ver neemt, dat de Russische gezant, de heer Von Giers, een belangrijk schrijven heeft gezonden aan de commissie, door de ge zanten aangewezen voor het onderzoek naar de eischen tot schadeloosstelling. Deze com missie heeft haar rapport reeds ingediend, en de heer Von Giers heeft thans ook zyn denkbeelden aan de gezanten onderworpen. Hjj wjjst er op, hoe groot het voordeel voor China wezen zou, wanneer de mogend heden zich vereenigen om China in staat te stellen een gewaarborgde leaning te sluif het betalen der geöischte schadeloo»- igen, om 65 millioen P. Sterling te be- behoeft China met dien w*.ar’ t sleets 70 millioen te leenenj tegc a 4| pCt.; zonder dien waarborg zou Jüt84| miHioen moeten leenen, tep.su 7 pCt. Windt de geheele sch&delo'ftstelling terug gebracht tot 40 millioen zooals de Ver- eenigde Staten voorstellen, dan zal China met de garantie slechts 43 millioen be hoeven te leenen tegen 4 a 4x/f pCt., en zonder de garantie 52 millioen k 7 pCt. De dekking der rente en aflossing voor een leening van 7.0 millioen A 4 pCt. kan gevonden worden uit vier bronnen van in komsten le. Het jaarlyks overschot der douanen, door den heer Von- Giers geschat op 3| millioen taels; 2e. de opbrengst der binnenlandsche dou anen, geschat op 3 millioen taels 3e. verhooging van alle invoerrechten tot 5 pCt. der waarde, waarvan de opbrengst geraamd wordt op 2| millioen taels 4e. een verdere verhooging dier rechten tot 10 pCt., geschat op 10 millioen taels Hierdoor wordt verkregen een bedrag Van 19 millioen taels, waartegenover staat een uitgave van 18.2 millioen taels. De Times-correspondent wjjst er op, dat de heer Von Giers de opbrengsten der dou anerechten te hoog schat. Hjj ziet in het schryven der Russische gezant alleen het bewjjs, dat Rusland niet gaarne de leening gedekt zou zien door de belasting der kei- dan ik schijn te doen. Neem u asjeblieft eerst plaats. Of hebt u geen tijd Inderdaad had Richard eigenlijk geen tijd meer. Maar de scherpe, kleine fonkeloogen van den bouwmeester blikten al te strijdlustig Richard gaf er de voorkeur aan, voor het oogenblik in vrede met hem blijven en gaf gevolg aan de uitnoodi- ging, met hem achter de canapée-tafel plaats te nemen. Aan de tegenwoordigheid zijner dochter scheen de bouwmeester nauwelijks te denken: Louise was dat waarschijnlijk gewoonze gleed in een stoel bij het raam en deed, als was ze niet aanwezig *Nu, wat voert u ditmaal naar Berlijn wilde Richard juist met een onschuldig gezicht begin nen, wijl de oude heer er niets van behoefde te weten, dat Louise reeds een vingerwenk gégeven had. Heidloff nam hem echter het woord uit den mond. Hjj boog zich voorover, van uit de sopha, waarop hij zich haastig en achteloos breed in het midden gezet had, en vroeg zonder verdere inlei ding: «Kent u eene firma Laudacher? Wat? Niet? Stelt ge er geen belang in, uwe relaties uit te breiden Met nieuwe, degelijke lui in ver binding te treden Dat alles nu reeds op een toon van kritiek gesproken, die van dezen man der hersenschimmen tegenover den chef van het huis Seemann bijna iets komisch, maar tragi komisch had. Richard Seemann bleef nu echter kalm. «En wat presteert die firma Laudacher dan En waar moet men haar zoeken vroeg hij droog. „Het is een Weener huis,” zeide Heidloff knor rig. Knorrig, omdat hij niet wilde laten merken, en vleesch, niet omdat hjj dit stelsel be wonderde, maar omdat hy het totstandkomen van een tarief voor onmogeljjk hield als de agrariërs niet zekere concessies kregen. De lange termjjn van de handelstractaten moest echter gehandhaafd wordendit was voor Duitschland een levenskwestie. Hoewel zjjn slotsom was dat er zonder concessies aan de agrariërs geen nieuw tarief en geen han delstractaten tot stand zouden komen, raadde hjj aan beide zjjden tot matiging aan. Hoe iemand invoerrechten van 71/, tot 8’/s mk. op graan kon verlangen, besloot spr., was onbegrjjpeljjk. Men wekte zoodoende slechts verwachtingen die niet vervuld konden worden. Telefoon No. 89 A.D VERTENTIEN worden geplaatst van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. ook to-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1901 | | pagina 1