I1\G
FUNG”.
Aïewws- en Advertentieblad
tr
:ao
I
Aïewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
POEL”,
Donderdag 9 Mei 1901.
40ste Jaargang.
No. 8498.
Buiteniaudscli Overzicht.
7EBVEEIJ
Az.
glijders
ei 1901,
nor,
Genoegen”,
rerking van
Invités.
1
1
EIMEK
te Echte
FEVlLLETpX.
Eindelijk Saamgebracht.
Inzending van Apvertentiën tot 1 uur des midd.
EEDDÏNGIÜ8,
i volgens Eegle-
10 Dames 11.-
Verspreide Berichten.
ontging Donder-
herij
i 108.
■ei
NEMAN Zn.
|l
iriefkaari wordt
jgezonden door
bommel.
Telefoon 89.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
bool t O.TS.
voor Donateurs
8 Mei ’s avonds
dlO CENT,
e verkrijgen by
Markt.
de Heer
i en verven van
ben, alsook alle
werkelijke hulp
Bas.
3ted. Orkest',
Uerdam.
den Koning
»t atoom n van
nz.
worden naar de
everfd.
MA.
i Haydn.
Ki—men-
pa te den
nu» dee
'ervwdigd
wereldbo-
n*BtoU-
jKwftaaJeo
a a»6
ar Veder*
Ik gekookt
k voor da*
•lepels ven
dato) Ah
peval van
gebruiken.
•toH.,’1
V
Zooals te verwachten was, zyn Maandag
1.1. de mijnwerkers te Monceau-les-Mines,
die zich aangemeld hadden, om weder in
de mijnen af te dalen, voor een gedeelte in
dienst gesteld en zonder dat er eenig bijzon
der voorval plaats voad, of zonder dat de
orde op eenigerlei wijze werd verstoord kon
de mynarbeid worden hervat, daar waar die
107 dagen geleden werd afgebroken, en al
de moeite de drukte, en het verkondigen
van beginselen, wier naleving de wereld
orde zou verstoren, heeft tot niets geleid
dan tot het doen Ijjden van een verlies van
vier millioen francs aan salarissen, door al
de ongelukkigen, die zoo dwaas geweest zijn
te luisteren naar sommige volksmenners. In
de hoop dat „la grève générale’’ een omme
keer in de maatschappelijke orde zou te
weeg brengen, ten bate der arbeiders, heb
ben die arbeiders een oogenblik geloofd, dat
de algemeene werkstaking te organiseeren
was. Zü hebben, maar te vergeefs, gerekend
op de solidariteit der arbeidende klasse, der
proletariërs in het algemeen, en met schade
en schande ondervinden zy nu, dat de alge
meene werkstaking, die een oogenblik alles
zou doen stilstaan, een onbereikbaarheid is.
nen hervatten.
By het debat over de interpellatie werd
het optreden van Engeland zeer scherp ge-
critiseerd door de afgevaardigden Bachem
(Centrum), Oertel (conservatief) en Hasse
(nationaal-liberaal). De heer Oertel zeide o.m.:
„Wy behoeven niet voor anderen de kas
tanjes uit het vuur te halen en ons later
tot dank daarvoor het vel over de ooren
te laten stroopen. Dat is de meening van
het volk en dat moet men den Engelschen
laten weten.”
Daarmede was de interpellatie geëindigd.
Het is den Engelschen niet gelukt De la
Rey in zyn sterke stelling by Hartebeest-
fontein te vangen. Het telegram nit Johan
nesburg gaf daar gisteren veel hoop op, maar
met smart ervaart men aan de Theems, dat
men alweer met het vangen niet zoo geluk
kig is geweest. Men kon uit het telegram
uit. Johannesburg gisteren duidelijk de be
doeling merken dat de afzending om gelden
als een bewijs, dat men de zaak byna ge
slaagd achtte. Het was weer een onder
neming Van eenige colonnes ten einde De
la Rey aan alle kanten in te sluiten en al
de Boeren in het Westen tegelijk te vangen.
Maar het ging weer niet; toen het zooge
naamde Engelsche net dichter werd toege
haald, bleek de visch weggezwommen. Vol
gens een telegram uit Klerksdorp is het
commando van De la Rey nu in verschil
lende richtingen trekkend. Men ziet succes
van eenige beteekenis hebben de Engelschen
nergens. De gevangenen bestaan byna uit
sluitend uit vrouwen en kinderen en de buit
gemaakte munitie wordt uit den grond op
gedolven op plekken, door Kaffers of ver
raders aangewezen.
ernstigen toestand, omdat het gebrek aafa
steenkolen in weinige weken een groot aantal
nationale nyverheids-ondernemingen zal dwin
gen eveneens het werk te staken.
Dat zal dan het gevolg zyn, voor Enge
land, van den roekeloozen oorlog, waarmede
Chamberlain het land heeft bevoordeeld, eiï
dien hy rekende te zyn „een veqr op zyn
hoed.”
De stemming over de steenkoolbelasting in
het Engelsche lagerhuis heeft doen zien,
hoe dicht de heer Asquith by de waarheid
was, toen hy te East-Marylebone zeide, dat
de groote regeeringsmeerderheid de oppositie
niet moet afschrikken, om eenstemmig en
krachtig haar doel na te streven. Van de
ruim 130 stemmen waarover de regeerings
meerderheid beschikt, was gisteren niet veel
te bemerken.
Wel werd het regeeringsvoorstel, tot invoe
ring der steenkoolbelasting, in het Huis aange
nomen, doch de meerderheid waarmede dat
geschiedde was slechts zes stemmen. Van
de 670 leden van het Huis namen er slechts
460 aan de stemming deel, en daarvan stemden
er 227 tegen de belasting.
Wat zal er nu gebeuren Heden vergadert
het Miner’s Parliament in Westminster Palace
Hotel te Londen, om een definitief besluit te
nemen. Zal de arbeid in de kolenmijnen wor
den neergelegd? Hoewel er afdeelingen zyn
van de mjjnwerkers-nnie die gekant zjjn tegen
een algemeene werkstaking, acht de „Westm.
Gazette,” dat er redenen zyn om te gelooven,
dat de nationale bijeenkomst van de afge
vaardigden der mijnwerkers heden besluiten
zal tot de algemeene werkstaking.
Is dat het geval, dan staart wy, zegt de
„Westm.Gazette,” aan den vooravond vaneen
601INHi: Hll Rl \T.
Telefoon No. 89
A DVEKTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels 4 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
zal eene vrouw niet tot het werk toegelaten
mogen worden en in die periode onder
steuning genieten uit een kas, die gevormd
wordt met subsidie van den staat en bijdra
gen van de werkgevers, die vrouwen in
dienst hebben,
Verder, bepalingen voor den duur van den
arbeid: zes uur per dag voor minder-, acht
uur meerderjarigeneen heele dag rust elke
wabk; voor vrouwen met den middag, voor
del rust aanvangende, zoodat zy een rusttyd
val 42 uur kunnen hebben. Uitzonderingen
op {deze regels worden alleen voor landbouw
industrie (b.v. rijstvelden, beetwortelcultuur)
die een korte periode van intepsen arbeid
votdert, toegelaten.
In den Duitsche Rjjksdag interpelleerde
de Wolf Hodenberg over de stappen tot be-
vryding van de Duitsche zendelingen die
zich in Zuid-Afrika in Engelsche gevangen
schap bevinden.
De staatssecretaris van buitenlandsche
zaken Von Richthofen verklaarde in ant
woord daarop o. a.
„Waar onzijdig eigendom vernield en be
schadigd is, heeft de Duitsche regeering Zeer
krachtige vertoogen tot Engeland gericht.
Wy hopen dat door schadevergoeding her
stel zal worden gegeven van deze grieven
en er bestaat kans dat de thans te Londen
zit^ng houdende commissie voor de eiscben
der uitgezetten tot schadevergoeding Zich
ook met de afdoening van deze eiscben zal
bezig honden. De moeilijkheid der quaestie
is gelegen in het vraagstuk van het bur
gerschap.”
De staatssecretaris besprak de verschil
lende in aanmerking komende categorieën
en merkte op dat de gevangen genomen
twee zendelingen, die Duitsche burgers zyn,
maar dit burgerschap naar Duitsch recht
reeds verloren hebben, op aandringen
der Duitsche overheid door de Engelschen
zjjn vrijgelaten. Beiden hadden, luidens be
weringen der Engelschen met de Boeren in
verbinding gestaan.
Wat betreft de categorie van hen die te
zamen met geheele klassen der bevolking in
de zoogenaamde vluchtelingenkampen worden
gevangen gehouden is in vele gevallen on
getwijfeld onnoodig hard opgetreden. Daar
moet vergoed worden, wat vergoed kan wor
den. De heer Von Richthofen hoopte dat even
als voor de uit Transvaal gezette Duitscbers
een voldoende schadevergoeding zal worden
betaald, ook gezorgd zal worden dat de zwaar
beproefde zendelingen spoedig weder in volle
vrijheid en zonder te groote vermindering
van hun vermogen hun arbeid zullen kun-
of doet ge ook nog
»Een storting, natuurlijk”, viel Heidloff levendig
in, zeer tevreden dat in de vraag ook dit tweede
geval reeds voorzien was. Ongewoon scheen dezen
ervaren koopman de taak dus niet. Richard See-
tnann had bij het laatste uitstelsel slechts geknikt;
hij vermeed contant, Louise aan te zien, evenmin
waagde hij het, in de tegenwoordigheid van den
opvliegenden ouden heer nog eens zijn horloge
voor den dag te halen overigens kon hij zich
denken, dat zijn tijd méér dan verstreken was.
En te hooren behoefde hij reeds lang niet meer
hij wist, wat hij van het kantoor voor mijnexplo
ratie in Weenen denken moest
Er werd nog een en ander aangeroerd, echter
geen gewag gemaakt van het bedrag der te doene
storting En daarna stond Richard op. *»Ik moet
weg, heer bouwmeester. Maar ik zou u, zoodra
uw tijd het toelaat, nog. eens willen spreken (van
zijn tijd zeide hij niets). >Mijn moeder zal u schrijven
en u uitnoodigen, dezer dagen op een oud berlijnsch
een bordje soep met ons te eten, Zonder dans!
Is u dat goed? Ik hoop van ja, denk u er eens
over.” Louise was nu ook naderbij gekomen en
Richard richtte zich tot haar/Hebt ge uw tocht
naar de stad opgegeven, juffrouw Louise anders
neem ik u een eind mëe.”
Ach ja, dat ware my zeer aangenaam”, zeide
juffrouw Heidloft aanstonds. Ik had er in elk
geval heen gemoeten; op deze manier gaat het
echter vlugger.”
Haar papa, die daarin niet erg veel belang
stelling toonde, legde zij nog snel uit, welke bood
schappen zy te doen had, daar ijlde ze weg en
De socialistische groep in Italië iu de
Kamer zal een wetsvoorstel indienen over
▼rouwen- en kinderarbeid in fabrieken,
mynen, groeven en rystvelden en winkels.
Zy acht het noodig, allen arbeid van kin
deren beneden de vijftien jaar te verbieden
en wil bepalen, dat de kinderen tot dien
leeftyd de staatsscholen en herhalingscur
sussen moeten bezoeken en door den Staat
van kleeding, voedihg en leerbehoeften voor
zien worden, (De staats-kindervoeding is In
Italië een van de hoofdnummers van het
socialistisch program in Milaan hadden zy
het, by gemeenteraadsbesluit, haast erdoor
gekregen).
Zy wil verder, dat, voor nachtarbeid en
gevaarlyk werk, de leeftijdsgrens op twintig
jaar gesteld en voor de Vrouwen, van wel
ken leeftijd ook, alle gevaarlijk en ongezond
werk verboden wordt. In de zes weken
vóór en anderhalve maand na de bevalling,
partij te trekken, met andere woorden, een be
trouwbare informatie te bekomen. Maar vertel
mij nu toch nog even, nu we het juist daarover
hebbenwaarover loopt de zaak voorloopig
Hebt ge uw oog op een bepaald terrein gericht
Ik veronderstel dat deze Weener maatschappij
juist een tot op ’t oogenblik gesloten gebied, dat
iets belooft, wenscht op’fcn te stellen.”
Ditmaal was het gelukt. Hij had zoo los en
eenvoudig gesproken: zelfs het scherpste oor kon
er geen kwetsende vooringenomenheid uit hooren.
De oude heer beet nu, om zoo te zeggen, eindelijk
toe. Hij leunde achterover in zijn zetel, sloeg de
armen vast over elkaar, behield wel is waar zijn
tegenpartij scherp in het oog, sprak echter tot
hem met een zekere openheid van zijn plannen,
die hij aan het bestaan eener kapitaalsverbinding
als de vermelde geknoopt had.
De jonge groot-industrieel hoorde hem aan met
een opmerkzaamheid, waarop niets viel aantemer-
ken De weinige vragen, die hij er tusschen in
wierp, waren ter zake en werden bevredigend
beantwoord. Reeds dAArom bevredigend, voor hém
althans, omdat Heidloff bij zijn antwoorden, trou
wens onbewust, aan het opsieren was, gelijk wel
een ieder, wanneer hij van zijn lievelingsdenkbeeld
spreekt, zulks doet. Richard wederlegde hem niet;
hij hoorde slechts toe.
»En op welke bepaling uwerzijds baseert uw
aandeel in de winst?” bracht hij ten slotte in.
>Ik meen, in welken vorm zult gij deelnemen in
de zaak Wordt het inkomen, dat gij voor uwe
werkzaamheden geniet, bij de dividendberekening
ten grondslag gelegd, zooals dat veelmalen geschiedt
leniging
A.
?aanderman.
Frankrijk.
Nu de uitbetaling der chéques, voortvloei
ende uit den oorlogsbuit in China, te Toulon
hervat is, gaat ’t met spoed en vlugheid.
Gisteren werden er een negentigtal onderoffi
cieren en minderen van het achtste regiment
koloniale troepen geholpen om hun wissels
om te zetten in bedragen van 400 tot 1000
francs.
- Te Montceau-les-Mines is het gister
morgen by de hervatting van den arbeid In
de mynen rustig en kalm 'gebleven. Hoe
wel nu alles te Montceau-les-Mines ge
schikt is, heeft de vergadering van het be
stuur van dep mynwerkersbond te Saint-
Étienne, Zondag, toch nog geduurd van
drie uur in den namiddag tot tegen het
middernachtelyk uur. Van algemeene sta
king kon natuurlijk geen sprake meer we
zen en zoo hebben de lui dan maar een
oproeping ten gunste van de solidariteit
saamgesteld, ten behoeve van de uitgeslo
tenen te Montceau.
Italië.
Het schijnt te Genua weer mis te gaan
loopen, onder de aanstoking van sociaal
democratische zyde. Naar aanleiding van
een geschil over den werktijd hebbon de
arbeiders aan de havens de algemeene sta
king maar weer afgekondigd, uitgezonderd
voor een der voorhavens en tot overmaat
van ramp zal do bekende scheepswerf van
de firma Ansald gedwongen zjjn, bjj afwe
zigheid van werk, te sluiten.
Op de plaats waar koning Humbert ge
dood is door Bresci, wordt door koningin
Margareta een kapel opgericht, waarvoor
de eerste steen gelegd zal worden 29 Juli
a.s., op den gedenkdag.
Groot-Brittannie.
Het moet tusschen den opperbevelhebber
was in twee minuten, voor de reis gereed, weer
dAAr. t
Ditmaal gingen ze snel en zwijgend door den
grotesk levendigen tuin en langs den verwilderden
weg tot voor aan de straat, waar de coupé stond
en de koetsier nu met ondoordringbare mine bij
hun naderbij komen het hoofd ontblootte. Terwijl
Richard voor juffrouw Louise het portier open
hield, zeide hij glimlachend„Het gaat tenminste
vlugger; ik zal er voor zorgen dat dit voordeel
u niet ontgaat.”
Ze zag hem eenigszins twijfelend aan, tot het
haar inviel, dat hij haar eigen woorden herhaalde.
Het heeft altijd iets vleiends, deze opmerkzaam,
heid van een ander voor wat men gezegd heeft.
Hij plaagde haar, omdat ze verder niets van den
rit met hem had weten te roemen.
Goed dat hij niet kon raden, hoe weinig juist
zij dit verwijt verdiende
In stilte moest Louise zich nu weer eens met
geweld haar zoogenaamden leeftijd herinneren. Zij
deed dit echter met succes en zeide, toen ze nu
weer naast elkaar zaten, rustig en onbevangen
>Neem mij nu niet al te zeer bij hét woord.
Ik ben niet gaarne te lang van papa weg, dAAr-
aan dacht ik zooeven. Maar dat ik nog wat met
u samen kan zijn, is ook mij zeer aangenaam I”
„Ziet ge,” plaagde hij weer en keek vroolijk
naar haar toe, „de zaak is toch zoo kwaad niet
Hij had haar oog trachten te ontmoeten, maar
zonder gevolg, wijl ze zich afgewend had en uit
haar portierraam keek.
Wordt vervolgd.)
2)
Het was werkelijk niet makkelijk met hem op
streek te komen.>Wat mij uw overwijze heeren
daar kunnen zeggen, weet ik zelf, of veeleer, ik
heb andere gegevens, om mij een oordeel te vor
men, dan hun ooit in handen komen. Ik dring
tot de kern der zaak door, ik weet ze dAAr te
vatten, waar ze samenhang heeft met mijn erva
ringen, practische kundigheden, combinatiën en
studiën En dAAr” hij wees met den mageren
wijsvinger herhaaldelijk naar de borst en zag den
ander met fonkelend oog aan - >dAAr ben ik
competent.”
Doorloopend deze prikkelbaarheid, deze geeste
lijke postuur van een man, die zich moet weren,
voortdurend met tegenspraak moet kampen. De
jonge fabrikant bleef ondertusschen bij dit alles
zoo geduldig, dat hij zich over zich zelven ver
wonderde. „Ik had niet de bedoeling mijn twijfel
aan uw kennis in het bergvak uit te drukken,
mijnheer de districtsbouwmeester, zeide hij kalm,
- districtsbouwmeesteren bergvak of de
titel in deze combinatie met een geheel ander
beroepsterrein toch niet een kleine ondeugendheid
was U vraagdet mij, of ik een firma Lauda-
cher kende, en toen dacht ik, dat er u aan gele
gen was, van de bij mij veronderstelde ervaring
