INZET.
»LEN,
II LIAS
met prachtig ge-
n doorbloeien tot
WONING,
Zevenbuizea
erae perceelen
[-, HOOI- en
LAND samen
4 H.9A.80cA.
pan van Notaris
en in het Koffle-
ar VOS te Zeven-
eild, zijn in bod
INZET.
Maandag 20 Mei 1901.
No. 8506.
BINNENLAND-
40ste Jaargang.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
ENSMA,
I’urfsingel.
114.
xpeller.
werdt dit mid-
MMad zuooez
ida fawnvwg
wen Rheume-
XondheiA «n
Bullenlandscli Overzicht.
FEUILLETON.
Eindelijk Saamgebracht.
c
FABRIEK,
z.
addinxvren
CIDER,
Vkbkimiqdk statin.
f
Inzending van Advertentiën tot 1 uur de» midd.
‘J
er,
n”
80,71 Liter f 150.
1RINKMAN a Zn-
leu aangenomen
ten Kantore
i Waddinxveen.
den aangenomen,
ten Kantore
,e Waddinxveen.
lelefa.i
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk»
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
IS, enz. en de
ui van Notaris
n inbetKoffle-
1ÜLEN aan de
14 Mei 1901
aangeko-
Hidr hef—
8200—
4800.—
9000—
3400—
25400.1
op WOENSDAG
dags it nar en
||OI INH L101II1VI.
ilanten prachtige
m
>»ark
5e. m
•pethekea.
en <Bea^ers.
DKENDE
10 deelen water
- planten, bloemen
5B enz.) f 200.—
00.— en nog
f 750—
)0—
en
- 1300.-
- 275.-
- 925—
- 2900.-
- 1300—
l op DINSDAG
ags 11 nur en
Of De Wet, die eergisteren nog in Trans
vaal heette te zitten en den dag te voren
nog midden in den Vrijstaat, vandaag met
zevenmijlslaarzen weer over de Oranjerivier
is gestapt of niet, de oorlog duurt voort.
Dat is de onbehagelyke nachtmerrie die
ernstige lieden in Engeland- steeds blijft
drukken. Al de redevoeringen en officieele
telegrammen verschrikken ongelukkiglijk de
tegenstanders in Zuid-Afrika zoo weinig.
Wat er nu en dan doorlekt hier eenige
mannen gevangen, daar weer een paar ge
wond, ginds wqer eenige gedood is ge
noeg om te doen zien, dat het daarginds
nog steeds zijn ouden gang gaat.
En er schjjnt dan ook zelfs onder de man
nen die’het heft in handen hebben, geen vol
komen zekerheid meer te bestaan over de wij
ze waarop het moet worden gehanteerd.
De .Westminster Gazette” heeft goede re
denen om aan te nemen le. dat de Regeering
het met Kithener oneens is over de vredes
voorwaarden die men zou kunnen aanbieden,
en 2e. dat de Begeering alweer niet gereed
is voor het geval de Boeren bljjven weigeren
om vrede te sluiten. In dat geval, zegt de
-Westminster”, zullen wij weer zien dat de
Begeering, die weigert vrede te maken, niet
in staat is om den oorlog voort te zetten.
En hot blad wijst er op,dat er onder de
Begeering zelve aarzeling en zelfs wantrou
wen heerscht. De „Times” verklaarde van
lord Salisbury's rede, dat deze was gericht
„niet alleen tot de oppositie” en dat het drin
gend noodig was „om zyn waarschuwing in
te prenten zoowel aan de ministers als aan de
oppositie”.
Blijkt daaruit niet duidelijk dat er in de
Begeering zelve een oppositie bestaat tegen
de halsstarige politiek van Chamberlain?
Het „White Paper of Black Ruin”, gelijk
de „Star” het door de regeering uitgegeven
rapport over het verbranden van hoeven in
de beide republieken noemt (het stuk is geen
Blauwboek maar een White Paper) heeft in
Engeland vrjj groote ontsteltenis teweegge
bracht. Men had blijkbaar niet gedacht, dat
het zoo erg was geweest.
Zelfs de „Standard” protesteert tegen het
verbranden van gebouwen, enkel omdat de
eigenaars de wapens ter verdediging van
hun vaderland hebben opgevat.
De „Star” geeft een zeer heftig artikel.
De regeering heeft, zegt zij, den liberalen
634 (het aantal verbrande boeven) nieuwe
redenen gegeven om haar uit het ambt* te
In de Belgische Kamer word gisteren de
begrooting van buitenlandsche zaken behan
deld. De minister van buitenlandsche za
ken De Favereau beantwoordde den af
gevaardigde Woeste naar aanleiding eener
vraag over de internationale verplichtingen
en de houding der mogendheden ten opzichte
van België, en zeide dat België steeds het
zelfde vertrouwen heeft in de garantie der
mogendheden wat zyn ouzydigbeid betreft.
België heeft steeds nauwlettend en onpar
tijdig zyn internationale verplichtingen ver
vuld. Het zal van die correcte gedragslijn
niet afwijken, maar de verdragen kunnen
het land er niet van afhouden om zelf te
voorzien in zijn verdediging en België zal
zijn plichten niet vervuld hebben van onaf
hankelijke natie, indien het niet zelf zyn
verdediging organiseerde.
De Berliner Localanzeiger heeft eene
uitvoerige correspondentie over de toestan
den in St. Petersburg. Wy ontleenen daar
aan het volgende:
In de laatste dagen zijn ongeveer vier
honderd arbeiders van verkillende fabrie
ken in hechtenis genomen. Zy hebben de
geheime sympathie van het intellectueeie
deel van de natie.
De politie houdt in honderde woningen
rijtuig haar wachtte, meende de oude dame, dat
juffrouw Louise desnoods tot morgen vroeg ook
hier in huis een onderkomen had kunnen vinden;
maar het was too misschien makkelijken Spoedig
moet ge met papa eens bij ons komen eten",
waren de afscheidswoorden, oprecht dringend maar
tevens wat vluchtig, daar de oude dame reeds
weêr halt door iets anders in beslag werd genomen.
Het kwam Louise voor, dat ze niet wel kon
gaan, zander ook van den jongen heer des huizes
te hebben afscheid genomen. Wanneer ze nu slechts
hiervoor niet nog eens den langen weg door de
licht- en menschenvolle zalen behoefde af te
leggen Ze stond besluiteloos, dicht Lij de portière
aan den ingang tot het laatste vertrek der reeks.
Daar, het geluk was haar gunstig, daar kwam
Richard aan, alsof hij er dóór-wilde. Zoodra hij
haar bemerkte, bleet hij staan»Ah, Louise
ik heb een appeltje met u te schillen”, halt schert
send, half in ernst«Ge kunt zoo lief zijn zoo
bevallig, waarom liet ge daarvan voorheen bij de
ontmoeting met juffrouw van Uechtritz zoo heel
niets merken!”
De jonge fabrikant heeft heden met zijn toon
tegenóver juffrouw Heidloff bepaald geert geluk.
Hij trof het daarmee al bizonder slecht. Louise
was hem tamelijk onbevangen tegemoet gdcomen,
nu werd de zaak gedwopgéh en onbehaaglijk, bij
het scherpe antwoord vtMpet meisjej
.Wat hadt ge dan heeïemaal op mij te letten i
Ik dacht, op mij ware het daarbij ni<
men, maar op juffrouw van Uechtriu
talligheid liet wel niets te wenschen overig, a^roo
kunt ge tevreden zijn.”
vordryven. Wat dat getal 634 betreft, merkt
het op, dat het eigenlyk 642 moest zyn,
omdat de optelling verkeerd is gedaan. Er
scbynen meer grove fouten van dergeljjken
aard onder de opgaven te schuilen. Welk
een vertrouwen kan, zoo vraagt het blad,
gesteld worden in medèdeelingen, dié zóó
slordig zyn opgemaakt?
Wat de „Times” betreft, deze beeft de
opgave in een duisteren hoek van zyn uit
gebreid veld drukwerk verstopt. En het
ontziet zich niet in de toelichting eenvoudig
weg te liegen. Zoo zegt zy „dat verreweg
het grootste aantal hoeven verbrand zyn by
wyze van straf voor bepdalde misdry ven
door de eigenaars begaan, zooals huisvesten
van combattanten, den vyand van voedsel
voorzien, misbruik der witte vlag, sniping
enzSlechts in zeer weinige gevallen kan
het verbranden der hoeven gezegd worden
te zyn bedreven om den inwoners angst aan
te jaggp en hen tot overgave te nopen”.
En uit de opgaven der regeering blykt,
dat van de 634 (of 642?) hoeven er slechts
77, dus één van de acht, tot die categorie
kunnen gebracht worden, welke volgens de
„Times” „verreweg het grootste aantal be
vat
Doch te Parys houdt men voet by stuk
de heer Périvier houdt de beweringen der
„Matip” staande eik verklaart verder, dat
de voornoemde bank (Vareche aandeelhou
ders liet deelnemen-a<tiHe aandeelhouders
vergaderingen, ter verkrijging der meer
derheid en ter verwijdering van hem (Péri
vier) en van De Bodays, om er een be
slist Duitschgezinde leiding voor in de
plaats te stellen.
De „Matin” noemt nader den ond-direc-
teur van de „Banque do Paris et des Pays-
Bas”, baron Steiger, als bemiddelaar.
De nieuwe Franscbe gezant to Peking,
de heer Beau, is op z|jn post aangekomen
en Pichon gaat heden of morgen op weg
naar Frankrijk.
Omdat hy den hoofdcommissaris van
Algiers een slag in het gelaat hooft gege
ven, zal do burgemeester van Algiers, de
beruchte Max Régis, zich te verantwoor
den hebben voor de rechtrank.
De minister van buitenlandsche za
ken, Delcassé, is voor een paar weken naar
buiten: hy is wat vermoeid en overwerkt.
Wel m^pde toestand van mevrouw Mac
Kinley een weinig beter ztfn, doch zy is
«er >wak en men ia zelfs een weinig on
gerust voor haar leven, zoodat waarschijn
lijk de rondreis van den president afgebro
ken zal worden. Zoodra de toestand van
mevrouw Mac Kinley het gedoogt, iou dan
teruggekeerd worden naar Washington.
huiszoekingen, meestal wanneer de bewoners
afwezig zyn; alle brieven on stukken die
men vindt, worden in een valies gepakt en
^meegenomen naar het politie-bureau om daar
onderzocht te worden. De redactie van twee
tijdschriften is en bloc gevangen genomen,
vele vrouwen zyn er onder de gearresteer
den. Eene dame die zich voor do kathe
draal bevond op hot oogenblik van het groote
tumult, kroeg twee Treken gevangenisstraf
.wegens onnoodige nieuwsgierigheid’’. Twee
professoren van de hoogeschoul te 8t. Peters
burg zjjn eerst eenigen tjjd in de gevangenis
gezet en daarna naar oen afgelegen pro
vincie opgeruimd.
De arrestaties worden 'u nachts uitgevoerd,
de verdachten worden van bet bod gelicht
en krijgen nauwelijks tjjd om zich te kleeden.
De politie is dag en nacht in de weer om
naar de geheime drukkerij te zoeken, dia
duizenden proclamaties onder de arbeiders
vêrspreidde.
Telefeeu
ADVERTENTIES worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
•Louise Hij stond vóór haar, de slanke,
rijzige ipan, zoo groot, dat hij, het eenige gebrek
in zijn houding, de schouders een weinig voorover
liet hangenen zij blikte in een gelaat, in de
hoogste mate ongemeen van snit en teint, met den
korten, krachtig gekrulden kinbaard, van welks
goudblond de matte toon der iuivere, gezonde
huid maar weinig afstakde nooit zeer wijd ge
opende, bruingeaderde, grijze oogen en den krach-
tigen, schoonen neuseen gelaat - wat trouwens
Louise niet wist sprekend zooals in het paleis
Pitti te Florence een blonde Titiaan”, het por
tret van een Venetiaansch edelman van dezen
meester, reeds sinds driehonderd jaar uit zijn lijst
neerzietoverigens een der aantrekkelijkste koppen,
die men*zich denken kan.
ZooiJ^ikwijls Louise hetzelfde bij dezen leven
den kop hier met bittere zoetheid zoo recht
levendig gevoelde, werd zij zich tegelijk ook be
wust, wie ze zelve was, en dit maakte haar be
scheiden, zeer bescheiden. Zoo ook nu. Hij had
haar verwijtend, ©enigermate getroffen aangezien.
Hij had het recht, getroffen te zijn Wat gingen
hem de onberekenbare aandoeningen van een ge
wond hart aan, dat lijdt onder elke toevallige aan
raking
.Vergeef mij,” zeide zij, beschaamd over zich
zelve, maar daarom niéts minder bondig en kort
•Ik ben onuitstaanbaar dit is een feit, dat bij
mijn weinige bekenden vaststaat. Wist ge het
nog niet?”
.Neen,” zeide hij opehhartig. Vroeger kende
ik u zoo niet." Waarbij hij dus de door haar
gestelde bewering op zich zelve toegaf. Ze lachte
De benoeming van dr. G. C. van Walsen,
geneesheer aan het krankzinnigensticht Moe
renburg by Bloemendaal, tot hoogleeraar te
Leiden, in' de plaats van dr. Siegenbeek van
Heukelom, was in medische kringen een zeer
aangename verrassing. Dr. Van Walsem staat
bekend als een man met groote gaven en een
verbazende werkkracht. Hy is betrekkuiyk
nog jong en indien hy voor de hoogeschool
gespaard blyft, zal hy tot den bloei en de
glorie der medische faculteit kunnen rneo-
werken.
De nieuwbenoemde hoogleeraar is geboren
te Wateringen. Hy werd in 1880 als medisch
student te Leiden ingeschreven, waar hy in
1886 zjjn artsexamen met lof aflogde, terwyl
hy 25 ‘Febr. 1889 cum lande promoveerde
met een doorwrocht proefschrift, getiteld:
„Eenige onderzoekingen en beschouwingen
onwillekeurig. »Ja, vroeger I Sedert heeft met
mij natuurlijk hetzelfde proces plaats gehad, dat
uit zoete melk zure maakt Maar dat kan u ver
der niet interesaecren. Ik zocht u zooeven, om u
goeden nacht te zeggen.” Daarbij stak ze hem,
ditmaal heel fideel/ haar langbehandschoende
hand toe.
•Ge wilt weg!” God, waarom altijd weer
deze zeldzame, onverklaarbare oogenblikken, die
het geheel van het afstand doen, omdat het dan'
telkens van nieuws moest begonnen worden, zoo
veel krachtroovender en doodelijk vermoeiender
maaktenHij had er zoo levendig, zoo oprecht
spijtig uitgezien bij dien uitroep daareven
Louise had scha» willen antwoorden, omdat
zulks in haar gegd verreweg, o, verreweg het
beste was, maar kwam anders. »Ben ik nog
niet lang genoeg gebleven?” zeide ze veeleer
zacht, met een bizonder accent, met een stem,
waarin tegen haar zin al de zuchter? en tranen
beefden, die ze heden zoo dapper onderdrukt had.
Hij zag haar dan ook diep getroffen aan »Ja,
als het een offer voor u was,” antwoordde hij
langzaam. Juffrouw Heidloff vermande zich en
zocht en vond een toevlucht in de «onuitstaan-
baarheid.” Wat kan^ ef u aan gelegen zijn, of
een enkel persoon meer, die niemand kent, bij u
achteraf staat of zit,” zeide zy hard »Men neemt
uw dansende jeugd majg plaats weg 9
•Dansende jeugd, zeide hij, tot plotselinge
tegenspraak geprikkeld. Alsof andere menschen
ook niet danstenWaarom bijvoorbeeld damt
gij niet?*
Wordt vervolgd.)
3°) 4
Het afscheid van de dame des huizes lukte niet
zoo vlug als dat te wenschen ware geweest, wijl
de oude dame du te weten moest komen, dat
juffrouw Heidloft zonder haar vader hier was. En
nu gevoelde de goedhartige vrouw levendig, hoe
ze tegenover 'deze eenzame gast was te kort ge
schoten. »Né*m het mij in hemelsnaam niét
kwalyk, juffrouw Louise, dat ik mij zoo weinig
met u heb kunnen bezighouden," zeide zjj, terwijl
ze rich door deze keuze der woorden tegelijk
trachtte te verontschuldigen. »Ik begreep In het
y(Lin heel niet, dat uw papa niet mee was ge
komen. Maar waarom dan toch niet? Hoe ver
keerd van hem? u zpo alleen te laten gaan.”
•Het was mijn eigen keus,” zeide Louise daarop.
•Vader neemt sedert jaren zulke invitaties niet
meer aan. Wijl ik echter toe genotzuchtig was,
dat ik gaarne hierheen wilde gaan met een
lichten glimlach van zelfbespotting «heeft hij
mij niets in den weg gelégd.”
De oude dame schudde het hoofd. .Wanneer
ge u m«<r een beetje geamuseerd hebtEr waren
menschen genoeg, die niet dansten”, voegde ze
er aan toe, als tot Mar eigen geruststelling. >Maar
hoe komt ge thuis?*'
Op de verklaring van Louise, dat een besteld
Verspreide B^ichten.
Duitschixbd.
D« ,Fig«ro” in Duitsclie handen"
Daar is in do .Figaro’’-aangei enen heid
plotseling non ernstig incident vourgeko-
mn. Zooals weet, hoeft de adtni-,
nfetrateur Périvier i(jn ontslag gekregen
en gaat de hoofdredactonr Do liodays van
bet mondaine -en invloedrijke blad 66k
been, deze laatste vrijwillig.
Wat is er gescbieS of juister wat zou er,
volgens de openbaringen van de .Matin",
geschied zjjn 1
Sinds een paar jaar zonden Duitscbe
geldmannen zooveel mogelijk aandeelen
van het blad opkoopen en die zouden nn
do meerderheid hebben tn aandeelhouders
vergaderingen, doch terwijl de hootdredac-
teur zich zijn ontslag beeft laten welgeval
len, weigert de administrateur heen te gaan.
De Dresdener bank werd speciaal genoemd
als de voornaamste koopster van aandeelen
en het eenige en uitsluitende doel was, door
middel van het blad invloed uit te oefenen
op de Franscbe politiek.
Tot zoover de onthullingen der .Matin”,
waaraan misschien De Bodays en Péri
vier niet gansch en al vreemd zjjn.
Door de genoemde bank wordt alles echter
'geloochend: zij bezit geen ,Figaro"-aun-
deeled en te Berlijn in offleieuse kringen
bondt men zich eveneens van den domme
en daar spot men tevens met de bietbou-
merige hallucinaties van de menschen aan
de Seine 1
l.tu
