1
I
:rs
ksen.
iHLU’S
ULT,
'■erworst,
STEEN,
Erven
/Vteuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
No. 8530.
40ste Jaargang.
FEUILLETON.
I
Eindelijk Saamgebracht
,st voorradig:
i
1
i
[ZEN
ENSMA,
CIDER,
l
KEXXISGEV1XG
Buitenlandse!) Overzicht.
HKG0PIN6
DA,
en Erf
ERVEN
Dinsdag 18 Juni 1901.
DINERS,
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
B
Verspreide Berichten
IRINKMAN& Zn
Wordt vervolgd.)
isthaven 182.
t voornoemde No*
BEVER te Gouda.
JIDE
ERF in de Wil-
wjk M No. 215.
r I 1.70.
CHÜUR, ERVEN
Kluizenaarskade
)2, Verhuurd by
ERE en GROND
t te Gouda, Wyk
tanvaarden.
aatste werkdagen
ing van 10 tot 3
tot 11 uren, te
Telefoon No.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nummers VTJF CENTEN.
naast elkander
derhonden
rstraat te Gouda1
j IJssel), wyk"J<
rön groot 2 Aren
irden 1 Augustus
TurfsingeJ,
114.
planten prachtige
an
niet prachtig ge
in doorbloeien tot
ERENDE
40 deelen water
r planten, bloemen
i.
80, Liter fl 50.
zich beleefd aan
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Gouda,
brengen ter openbare kennis dat afschrift van
het proces-verbaal betreffende de stemming ter
verkiezing van een lid van de Tweede Kamer
der Staten Generaal is aangeplakt in den
Korten Groenendaal, alsmede dat gelijk afschrift
op de Secretarie der Gemeente voor een ieder
ter inzage is nedergelegd, alwaar daarvan inzage
kan worden genomen op iederen werkdag van
des morgens io tot des namiddags i uur
Gouda, den ijen Juni 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R. L MARTENS
De Secretaris,
BROUWER.
Het antwoord aan den heer Balfour op de
vraag van Sir Henry Campbell Bannerman,
over den toestand in Zuid-Afrika, is naar de
,Westm. Gazette” doet uitkomen, ondanks
den optimistischen toon alles behalve ge
ruststellend voor Engeland.
De minister schat het geheele aantal Boe
ren, thans nog in het veld, op 17,000 wat
ruim 2000 meer is dan het aantal in Febru
ari geschat, en dat ondanks de dooden, ge
wonden, gevangenen en degenen die de wa
pens neerlegden, waarvan Kitchener maar
voortdurend melding maakt.
Als een Kverzachtende omstandigheid”
merkte minister Balfour op, dat zy in kleine
troepjes verspreid zijn dit acht de „Westm.
Gazette” nu niet zoo goed, want het bemoei
lijkt slechts de militaire zijde van het vraag
stuk. En bovendien vergeet de heer Balfour
naar het schijnt, dat nu en dan de Boeren in
grootere afdeelingen vereenigd zijn, zooals
Lord Kitchener seint uit Pretoria van 15
dezer
Naby Witmansrust, 20 mylen ten Ziiden
van Middelburg in Transvaal, zijn jl. Woens
dag 250 man van de Victorian Mounted
Rifles, uitmakende een afdeeling van gene
raal Beaston’s colonne, in hun kamp aan de
Steenkoolsprnit verrast door een overmacht
van den vijand. De Boeren kropen tot dicht
bij en openden een doodelijk vuur op het
kamp, waardoor sneuvelden 2 officieren en
16 man en gewond werden 4 officieren en
38 man. Twee officieren en 50 man ont
snapten naar Beaton’s kamp, de overigen
werden gevangen genomen, maar later weer
losgelaten. Twee pompons werden door den
vijand veroverd.
Uit Nioe-Tsjoeang schrijft de correspondent
van de Times, dat Rhsland nu zijn overheer*
sching in Mandsjoerije verzekerd heeft.
De Tartaarsche generaal Tseng-Tsji, schrijft
die correspondent, is slechts een werktuig
geweest in de handen van den bekwamen
Russiscben resident te Moekden, kolonel
Grobtcliewsky.
Het geld, dat noodig is voor de administra
tie van het land, wordt verstrekt door de
Russisch-Chineescbe bank, welker invloed
steeds grooter wordt.
Door een aanvullende overeenkomst, die
den 30en Januari te Port Arthur getoekend
werd, wordt Tseng-Tsji voor yier jaren van
zijn betrekking verzekerd, zoodat Rusland
door hem het land zal blijven regeeren, zelfs
na het burgerlijk bestuur aan do Qhineezen
te hebben teruggegeven.
Nioe-Cboeang is feitelijk een Russische
havende Russische vlag wappert op de
douanestations, alle reébten worden by de
Russisch-chineesche bank betaald, de Russen
hebben het toezicht op de spoorwegen aan
beide zjjden der rivier, de Russen controleeren
de inlandsche douanener kan niets gebeu
ren zonder de toestemming der Russeïi.
In ’t bijzonder trekken twee dingen de
aandacht: in de eerste plaats, dat de wijzi
ging'van het douane-stelsel zonder moeilijk
heden heeft kunnen plaats hebben en in de
tyreede plaats dat de Russen, hoewel ze
togen de Boksers blijven optreden, zich te
genover de Chineezen tot meer zachtzinnig
heid geneigd toonen.
Wat het eerste betreft, de Chineesche
kooplieden in Mandsjoerye en aan de Yang-
tse verlangen een einde te zien komen aan
de onderhandelingen te Peking, maar in dien
zin dat de maatregel welke den uitvoer van
granen verbiedt, wordt opgeheven.
Ten opzichte van het tweede begrijpen de
Russen zeer wel dat te groote gestrengheid
een slechten indruk zou maken tegenover de
humaniteit, die de Japanners hebben getoond.
Als ooit, zegt deze Times-briefschryver, in
Mandsjoerye deze beide rijken den oorlog
mochten beginnen, dan zouden de Chineezen
zich overal aan de zyde der Japanners scha
ren en blyk geven van grooten haat tegen
Rusland.
Door den gemeenteraad van Parijs is
gisteravond besloten, dat voortaan door dit
lichaam op den grooten, nationale feest
dag (14 Juli) een krans zal worden neerge
legd op het beeld van de stad Straatsburg
op de Place de la Concorde een of
ficieels aanmoediging van de nationalisti
sche revanche-ideeön, die te denken geeft
al moet men dan ook eerbied hebben voor
de kloekmoedige standvastigheid van de stad
in den oorlog van 1870!
Koningin Ranavalo van Madagascar
het sensatie-nummer van het droeve Pa-
rysche loegloopersbestaan, die denken dat
zy wonder veel pret in hun leven hebben
wordt dag aan dag op haar schreden
te Parys gevolgd door de dusgenaamde
mondaine bladen en nu vertelt men (niet
erg kieschdat de dame zoo ongeveer
geen stukje goed heeft! In geen drie jaar
heeft zy iets nieuws kunnen koopenal
het moois, dat zy draagt, is jaren oud, al
leen den aankoop van een paar nieuwe
hoedjes heeft de exmajestéit zich veroor
loofd en nu zou zjj zielsgelukkig wezen met
een zwartsatijnen visite-costuum.
Duitschland.
De keizer is gistermorgen
by Viakfontein, waar De la Rey 1200 man
aanvoerde.
Minister Balfour deelde verder mede, dat
de geruchtenover vredesonderhandelingen,
die door de pers worden verspreid, onjuist
zjjn. Dit is een verklaring, die een einde
maakt aan alle sensatieberichten van Engel-
sche correspondenten over de aanstaande
onderwerping der Boerenleiders, over de ge
beurtenissen te Standerton, en over de zen
ding van mevrouw Botha. Die berichten, of
zjj afkomstig zjjn uit Pretoria, uit Stander
ton, nit Durban of uit Brussel zyn allen
even geloofwaardig.
De boerenleiders zyn nog lang niet tot
het uiterste gebrachtzy zetten den stryd
voort want zy weten, dat Engeland op dep
duur een oorlog en een daarop volgende mili
taire bezetting van geheel Zuid-Afrika toch
niet kan uithouden. Zy weten, dat eiken dag
de toestand voor Engeland moeilyker wordt.
Anderhalf millioen Pond Sterling per week,
zonder eenige kans om die ooit terug te krij
gen, begint zelfs voor den meest imperalis-
tischen Jingo op den duur te veel te worden.
Zaterdagmiddag had de onthulling plaats
van het voor het gebouw van den Ryksdag
opgerichte Bismarck-monuraent, in tegenwoor
digheid van den Keizer, en de Keizerin, de
prinsen, de ministers, leden van den Bonds
raad, een aantal leden van den Ryksdag, de
generaliteit en de admiraliteit.
Levetzow, de voorzitter van het Bismarck-
comité, droeg het monument over aan den
Rykskanselier.
In antwoord op zyne toespraak, zeide Von
Bülow dat de bewondering en dankbaarheid
voor den Ijzeren Kanselier niet zullen op
houden, zoolang een Duitsch hart klopt, een
Duitsche mond spreekt, een Duitsche vuist
zich balt. Nadat Bismarck onder en met
keizer Wilhelm het Duitsche ryk had opge
richt, verzekerde hy aan het Ryk en de
wereld den vrede. Dit was te gelyk het
uitgangspunt van een nieuwen tyd voor het
Duitsche volk. Bismarck is ons een waar
borg, dat de natie haar aanspraak op gelyke
behandeling met andere volken, haar recht
op eenheid, zelfstandigheid en macht nooit
kan opgeven. Voor ons is het noodig, steeds
op onze hoede te zjjn, maar wjj zjjn sterk
genoeg om onze onafhankelijkheid naar elke
zjjde te handhaven. Moge Bismarck’s geest
altjjd met ons zyn, moge ons Duitsche volk
zjjn groote toekomst in .vrede, vrjjheid, wel
vaart en macht te gemoet gaan onder lei
ding van het roemrjjke Huis Hohenzollern.
taris
lOGLEEVER,
1901, des morgen,
ais „HARMONIE
houden
IWONING in de
'ijk K Nos. 92 en
)ek beneden roor
10.
elkander staande
hter in de Boele-
Nos. 143 tot 147.
k, elk voor f 1.60.
t elkander staande
Gouda, aan en
Zjjk R Nos. 451 tot
week, te weten
de overigen elk
53)
Zóó echter tien schreden van het dichte
woud verwijderd kwam Louise weer op een met
mos begroeid pad en hier had ze door een ope
ning tusschen de boomgroepen een vrijen blik op
het grasveld, waar de lichte gestalten stoeiden,
weliswaar op een prettigen afstand, maar toch
niet zóóver, of de stemmen drongen tot haar door.
Iets verder kreeg men ook de plaats vóór het
huis in het oog, terwijl het gebouw zelf achter
een voorgeschoven boomcoulisse verborgen bleet.
Daar stond, ook van hieruit nog duidelijk her
kenbaar aan de eigenaardige figuur, oom Hippel
en naast hem een heer door een vluchtige
gelijkenis getroffen, schrok zjj, die dit uit de verte
waarnam, even, toen de twee ook reeds weer in
de richting van het huis verdwenen. In elk ge
val moest hij, wien ze daar gezien had, een gast
zijn die er pas was bijgekomenhet was geen der
jonge heeren van haar gezelschap geweest, en on
der de groep bejaarden had ze zulk een gestalte
tevoren ook niet bemerkt
Louist^ bespeurde nu zooveel te minder verlan
gen, misschien nog weer nieuwe vreemden te
ontmoeten, en bereikte met eenige haast weer het
terrein harer ontdekkingen, het dichte bosch. Zij
schepte behagen irf deze wilde oorspronkelijkheid,
van de getuigen in de complotzaak van
1859. Gisteren was generaal Florontin aan
de beurt.
MI DMIIE fffl RA YT
beschenen als ze werd door dezen eenigen voor
jaarsdag. Toen ze zich nu echter op een warm
plaatsje, dicht bij den machtigen stam van een
grooten eik en op een kussen van Niwe halmen
neerliet, om deze eenzaamheid zoo recht te ge
nieten, toen merkte ze opeens, dat haar oogen
vochtig werden. Het was over haar gekomen als
een dief datgene, waartegen ze zich nog tel
kens weer met geweld moest verweren, het innige
verlangen van de eenzame vrouw naar alles wat
zij niet bezit, en het volle gevoel van een dorre,
sobere existentie.
Waarom echter kwam het juist hier De onuit
sprekelijk machtige werking van het voorjaar die
telkens weer ook een kleine vogelborst aangrijpt
met den ouden, den zoeten droom, moest haar
week hebben gemaakt. Louise Heidloff kreeg haar
zakdoek te voorschijn en droogde zich zeer zorg
vuldig de oogen, een gansche wijle, want telkens
drong er weer een traan na en bleef in de lange
wimpers hangen. Maar daarvan moest elk spoor
zijn uitgewischt, eer ze zich weer onder de ande
ren liet zien. En nu stond ze op met een zucht,
dien halven, uitdrukkelijk verkorten zucht, die
evenmin tot zijd recht mag komen als de onver
vulbare wenschen, en zette haar wandeling voort.
Het park was wel overoude meer- of moeras
bodem en de oneffenheden van dezen bodem maak
ten het mede tot het schoone plekje grond, dit
het was. Terwijl op de droge hoogten de eiken,
en vele hunner misschien sinds een vijfhonderd
jaar, wortel hadden gevat, had zich in de diepere
gedeelten nog de vochtigheid uit de tijden van
den ,Ursee” staande gehouden en vormde hier
De keizer is gistermorgen om halfzes
komende uit Kiel, aan het station dadelijk
te paard gestegen voor de cavaierie-inspec-
tie op het Tempelhofer veld, ten aanschou-
we van de keizerin en een talrijke menigte
en eerst om twaalf uur bracht de keizer
de gardo-kurassiers naar hun kazerne te
rug, om dan te gaan lunchen en in den avond
alweer te vertrekken van het Potsdammer
station naar Cronberg met voornaam ge
volg, na een samenspreking met Von Bü
low, den rykskanselier, nog even gauw aan
bet station.
Feaskruk.
De staking der bootwerkers te Cherbourg
is alweer uit: de arbeid is hervat.
De heer Fallières gaat, als president
van den Senaat, voort met de ondervraging
ep daar met riet bezette plassen, verderop ook
groote, glinsterende watervlakten, die zich dan tot
vér buiten het gebied van het park uitstrekten.
Aan zulk een oever met hoog riet was Louise
weer eens gekomen. Nog dicht bij den rand stond,
tusschen hoogere verwante gewassen, de goudgele
iris in eenige bizonder fraaie exemplaren. Louise
die aanstonds zin in de bloemen gekregen had,
reikte van den oever zoover ze konde, maar kon
er niet bij kómen zoo schoof ze dan den voet
al verder naar beneden, hoewel met voorzichtig
heid, en nam haar zonnescherm te hulp Zijn
haak boog de schoonste bloem naar haar toe,
maar ook verder nietsgrijpen kon ze haar tóch
niet.
Hoe jammer, dat het niet wilde lukken I Ook
heel ernstige menschen kunnen menigmaal kin
derachtig zijn; juffrouw Heidloff sloeg er geen
acht op, dat haar schoen reeds lang in het water
stond, dat haar tred uit den volgezogen bodem
geperst had, dat haar voet echter ook al meer in
dezen bodem wegzonk
Daar werd ze langzaam een zekeren steun ge
waar, dien ze reeds gedurende eenige oogenblikken
moest gehad hebben, anders ware ze naar voren
gegleden. Men hield haar aan haar kleed vast
ZicW- om te keeren liet haar positie niet toe, die
nu werkelijk onaangenaam werd, doordat ze in
een klaarblijkelijk inzinken overging. Maar slechts
half verontrust greep Louise naar achteren, van
waar haar nu werkelijk een arm te hulp kwam,
die haar met vasten greep een stap naar boven
en daarmee weet op den vasten grond trok.
Zonderling, met welk een kalmte Louise zich
omwendde en hoe weinig verwonderd de twee,
die nu dicht bij elkaar stonden, waren, dat zé
elkaar hier troffen. Richard öeemann, anders de
hoffelijkheid in persoon, kwam niet eens aan zijn
hoed, maar zeide veeleer hoofdschuddend»voor
zóó onverstandig had ik je niet gehouden, Louise.
Maar de bloemen zult ge toch hebben,” voegde
hij er aanstonds aan toe begaf zich zonder eenig
acht op zijn elegant schoeisel te slaan in het be
drieglijke riet, terwijl Louise tevergeefs afweerde,
en reikte haar, nóg terwijl hij daar stond, een
gansche handvol der leliën toe.
»O wee,” zeide Louisb, toen hij weer op den
oever sprong, en sloeg een blik op zijn doorweekte
schoenen >0, dat maakt niets uit,” zeide h<j en
keek haar met innige tevredenheid aan »Goed
dat we malkaar gevonden hebben.”
Ja, het was goed, het was iets goeds, dit ont
moeten. Louise voelde, dat haar als eenige toe
vlucht de toon eener droge scherts ten dienste
stond,- zou niet alles wat zij nu aan grenzenloos
bitterzoete tevredenheid ondervond, uitbreken en
haar verraden. Daarjuist nog zoo hopeloos een-
- zaam en nu had ze opeens dét gezelschap voor
zich, dat haar meer gold dan dat van al de overige
millioenen die den aardbol bewonen en elk ander
vergoedde 1
Maar hoe ter Wereld komt gij dan hier, Richard?”
vroeg ze nu.
„Maak u daarover niet bezorgd,” was alles wat
hij antwoordde. En dan, nü eerst don hoed af
nemend »Goeden dag I”
De beroemde professor Virchqw fg te
Berlyn op het Potsdammer-plein door een
voertuig tegen een boom geslingerd, waar
door hy boven zyn linkeroog een tamelijk
diepe wond kreeg, zonder ernstig aanzien
evenwel. De professor wordt in October
a. s. 81 jaar.
Voor scheren en haarsnijden zal men
voortaan te Berlijn vyftig procent meer
moeten betalen dan tot dusver, van heden
af reeds een aanleiding voor velen mis
schien, om met een vollen baard te gaan
loopen en met artistenhaar
Telefoon No.
A DVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
liloften, enz.
els en alles wat
dejrerlangd met
ilver, tafellinnen
