GT,
aal
I
EVEB
Iters Jz.
BINNENLAND-
t
sur
cao
Aü-mws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
wsch
brood.
Woensdag 19 Juni 1901.
No. 8531.
40ste Jaargang.
Buitenlandse!) Overzicht.
I
FEUILLETON.
Eindelijk Saamgebracht.
ft,
•a»t 103.
OTHEEKBANl,
avenhage.
schat
bjj de Hwren
in.
RINKMANA Zn
Telefoon .5 o. 82
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post J.70.
Afzonderlijke Nommers VTJF CENTEN.
:n nu
j en
:tie
'LAND.
I ROIJAARDS.
I, d. Echte
^n, teumen-
ingen in den
u num des
vervaardigd
iet wereldbe-
'ebr* Stoll-
GOI1NIIE (MANT
LC OVDt
DAMMEH
[er kt
ITCAF
JK«G»
prafburjee
o. 035
ras Neder-
8TATEN-GENEI4AAL.
E E R8 TE KAMER.
Zitting van Maandag 17 Juni.
Ingekomen de geloofsbrieven van het nieuw-
gekozen lid voor Friesland, mr. J. G. Gleich-
man.
Op voorstel van de commissie van onder-
van het sohoolwezen heeft reeds drie zittin'
gen gehouden, die besteed werden aan de
vaststelling van het nieuwe leerprogramma
op de middelbare scholen.
Het moet in Rusland een uitstekenden
indruk gemaakt hebben, dat professor Pipyn,
een bekend vrijzinnig geleerde, mede in deze
commissie gekozen is.
Terwijl zoo eene hervorming van het school
wezen in voorbereiding is, komt uit St. Pe
tersburg het bericht, dat ook voor de pers
een betere tijd zal aanbreken, daar hetoffl-
cieele blad weldra eenige besluiten zal be
kend maken, die in het streng optreden van
de overheid tegen de dagbladen een veran
dering zullen brengen.
Tegenover deze verblijdende teekenen staan
echter weer de berichten van nieuwe arres
taties om politieke redenen, die deze week
te St. Petersburg en verscheidene andere
plaatsen in Rusland moeten zijn voorgeval
len. Aan verschillende personen uit de ge
leerde wereld is het verder verblijfhouden
n die steden ontzegd.
gbaar by
rys van echtheid it
n kurk steeds voor
den naam der Firma
PPE
I *Ct«. >*aa<
1000—, 1500..
den koers rjn
n»Ik gekookt
enk TOor <U-
heelepebm
xnhte) Ah
gord van
te gebruiken,
uute B. ,T,
Telefoon No. M
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote lettere worden berekend,
naar plaatsruimte.
S'/i. dubbele ftesch
Vegte, Zaltbomrael
Botterdam.
ihage.
JCan. Rotterdam
54)
Ze zag, dat zijn voorhoofd, dat tegen het meer
gebruinde aangezicht wit afstak, verhit was. Wan
neer ze geweten had, hoe hij heden, van een uur
ot twaalf af, bepaald nerneus was geworden in zijn
jacht, om de meest dringende zaken af te doen,
ten einde althans vóór den trein van drie uur aan
het station te zijn en naar Tegel te kunnen sporen,
waar hij een goede vijftien jaar niet meer ge
weest was!
>Nu, krijg ik geen hand Als het geluk
kigste toéval kwam het hem voor, dat hij ze niet
bij de anderen, maar hier in deze eenzaamheid
had gevonden. Alle onrust was van hem gewe
ken en zoo geschiedde het, dat deze diepe bevre
diging nu slechts als een trek van prettige bon-
hommie op zijn fraai gelaat geteekend stond
tWaarom niet zeide Louise evenzoo, met een
halven zucht, en reikte hem haar slanke rechter
hand. Hoe belachelijk was toch alles, wat in haar
nu deze aanraking tegentrilde, zoodat het heet
door al haar aderen liep, hoe onuitsprekelijk be
lachelijk 1 Hij nam de hand, behield ze echter
en trok haar arm daaraan door den zijnen. Zoo
liepen ze samen een twintig schreden, maar wat
daar naast elkaar wandelde, oogenschijnlijk in
harmonie, dat waren toch twee mak-
«O’s j
dwynenzoo thuis gevoelde, als de schaduw op
de door hemelhooge dennen ommuurde bergzee,
die de zon nauwelijks even vermag aan te raken.
Ja, hij nam heden den tijd, om wat op te mer
ken hij zeide bijna wrevelig„ge ziet er heel
niet vroolijk uit, Louise” en dan na een korts
pauze op anderen, beteren toon, waarschijnlijk
omdat hem een verklaring inviel voor het bij haar
ontbreken van die goede stemming, die hem ver
vulde „Ge maakt u bezorgd over de aangelegen
heden van uw vader.”
„Ja, dat ook,” zeide juffrouw Louisemaar deze
inkleeding harer bekentenis, die haar eerlijkheid
haar ingaf, wat misschien niet de gelukkigste, wijl
ze de vraag nog altijd half open het Richard zag
van terzijde twijfelend op haar neer Hij zelf had
vandaag hier zoo in ’t geheel geen lust, zich met
wat ook, dat maar van verre iets met zaken te
maken had, in te laten I Zijn hierzijn, hier alleen
met deze bekoorlijke gezellin in deze dolle voor-
jaarswiklernLs, in het heiligdom der vijfhonderd
jarige eiken, was een zoo kostelijke uitzondering
op den regel zijner anders in zoo wereldlijke be
sognes opgaande dagen, dat hij zich tot alles in
staat gevoelde. Maar zijn gewone consciëntieus-
heid behield de overhand, en dan ging hem ook
het meisje te veel aan het hart bij de ongelukkige
geschiedenis. Ge weet, dat ik uw vader voldoend
materiaal heb toegezonden om hem te overtuigen,
dat hij zich met dezen Laudacher of hoe de man
heet in geen geval mag inlaten,” zeide hij troos
tend
Wordt vtrvolfd.)
overtroffen
iers welbekend
JHT-SUm.
t Fabrieksmerk).
de, radicale en
van alle, zelfs
oekkige tenuw-
al ontstaan door
jeugdigen leeftijd
ke zwakte, Bleek
Hoofdpijn ■-
- Maagpjjn
Onvermogen
enz. Uit-
Verspreide Berichten.
Frankrijk.
De officieele deelneming van den presi
dent der Republiek aan den grooten grand-
prüfrwedstryd te Longchamp, gisteren, by
nogal frisch en dreigend weer, heeft tot geen
enkel incident aanleiding gegeven. Met groot
vertoon trok de heer Loubet er heen en de
reizende Belgenkoning, die meer Paryzenaar
dan Brusselaar is, bracht hem en mevrouw
Loubet een formeel bezoek in de eeretribune.
De recette aan entrees was tachtig duizend
francs lager dan in 1900, doch er werd
enorm gewed.
Een wegens bedreiging van een meer
dere voor den krijgsraad te Marseille ge
daagd 22-jarig soldaat, van het vijftiende
legercorps, is, staande de zitting, ter dood
veroordeeld, omdat hy na voorlezing van
de acte van beschuldiging zyn kepi tegen
het hoofd van den president-kolonel, Robert,
wierp en beleedigende woorden voor de leden
van den raad sprak.
Mathieu Dreyfus gaat Parys verlaten
om zich als leider van de zaak zyns vaders
te Mulhousen te vestigen.
Duitschland.
Voor den keizer moet het gisteren een
pijnlijk half uurtje geweest zyn: te Berlijn
werd, in zyn tegenwoordigheid, onthuld het
standbeeld van Bismarck, die zijnerzijds dan
toch óók nog wel mag meetellen, wanneer
maakte hem nu echter opmerkzaam. Hij liet een
blik langs het gelaat rechts naast zijn schouder
glijdenhij kende deze profielline, hij had haar
onlangs in het rijtuig reeds bestudeerd. Ze was
zeer zuiverdaarin brachten de paar jaar, die
Louise meer dan jongere jonge dames telde, in
t geheel geen verandering. En er lag in haar
een zachtheid, vooral in mond en licht gesloten
lippen, die duidelijk verried, wat het eigenlijke
wijzen dezer als door een sluier omhulde natuur
uitmaakte.
Hij had iets geheel anders willen zeggen
kwam er verder niets dan de woorden
daarenboven zacht gesproken, als ware hot een
geheim
Scheelt je wat, Louise
Het bloed schoot het meisje in het gelaat, wijl
ze zich schaamde. Dus haar gezicht reeds verried,
dat ze te beklagen was I „Waarom vraagt ge?
men kan toch niet aldoor praten en lachen,” zeide
ze nu niet zeer vriendelijk, zooals ze wel voelde
En daarop, ongeduldig en bijna scherp„waarom
ziet ge mij zoo aan, Richard, het is mij onaan
genaam
Zoo my is, toen ik een kleine jongen was,
ingeprent, dat men de menschen, met wie men
spreekt, moet aanzien. Gij kondt dezen goeden
regel wat meer opvolgen, dan ge doet, Louise.’
Zij sloeg onder dit verwijt nu eindelijk de oogen
naar hem op, maar vluchtig. Want ze was niet
•eker, of hij niet toch scherpte van blik genoeg
en nu ook tijd en lust had, om de treurigheid te
ontdekken, die zich in haar diepten veel te veel
thuis gevoelde, om nu op eens te kunnen ver-
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
De .Standard” verneemt nit Pretoria, dat
de Wet weder gezien is in het Noorweste-
lyke deel van den VrystaatSladen’s infan
terie die de voorhoede vormt van Elliot’s
colonne, ontdekte de Wet’s convooi. De Wet
zond onmiddellyk krachtige versterkingen,
waarop een hevig gevecht vólgde.
De „Daily Mail” heeft een telegram uit
Norvalspoint van Zaterdag, meldende: Het
aantal Boerenrebellen in dit district neemt
voordurend toe. Ik heb van geen enkel ge
val van molesteering van de bewoners van
het district door de Boeren gehoord; de
.laatsten houden zich voornamelijk op in het
gebergte eu beschieten de militairen als de
gelegenheid zich voordoet.
De „Morning Post” bevat een telegram uit
Pretoria meldende dat de troepen, die thans
daar zyn om zich te herstellen, alle kenmer
ken vertoonen van zwaar werk te hebben
verricht in <|e laatste maanden. Zjj verkla
ren dat het zeer moeielyk is om kleine af-
deelingen Boeren te verdrijven die zich in
het geaccidenteerde terrein ten noorden van
Pretoria met hun gezinnen, hun kudde en
hun wagens, in de kopjes verscholen hebben,
vooral wanneer hun onvermoeide paarden
hen in staat stellen te ontsnappen wanneer
zy uiteen gedreven worden. Daardoor wor
den de troepen dus voortdurend in een af-
mattenden „trek” gehouden.
De pogingen der nationalisten, om de aan
neming van het wetsontwerp op de veree-
nigingen in den Senaat zoolang mogeljjk te
verhinderen, loopen op niets uit. Geljjk men
weet hadden zy hoop gehad, de beraad
slagingen te kunnen rekken, totdat de Senaat
als Hooggerechtshof zal moeten vergaderen.
Vandaar hun streven de algemeene discus
site te rekken, vandaar ook hun verzet tegen
het voorstel op Zaterdag te vergaderen. Maar
de meerderheid van den Senaat wil er een
eind aan maken. De algemeene discussies
werden gesloten en de Senaat heelt Zater
dag de behapdeling der artikelen begonnen.
En het werk is vrij goed opgeschoten.
Bij art. 2 stelde Rambaud een amende
ment voor, dat elke vereeniging, die ge
deeltelijk uit vreemdelingen is samengesteld,
en wier zetel 6f bestuur in den vreemde is
gevestigd of aan vreemdelingen is toever
trouwd, voorafgaande vergunning zou be
hoeven. Het amendement was vooral tegen
de socialisten gericht.
Maar Rambaud had goed praten, de Senaat
verwierp zijn amendement, na een korte be-
I stryding door den rapporteur en Waldeck-
Rousseau, met 174 tegen 102 stemmen, waarna
ook het tweede artikel werd goedgekeurd.
By artikel 3 richtte Rambaud een aanval
op Engelsche vereenigingen, in Algiers werk
zaam, en die daar, naar hy zeide, er opuit
waren, de Arabieren van Frankrijk te ver
vreemden. Zy stellen Frankrijk voor als een
land van afgodendienary, zonder God en
zonder geld, en trachten de Arabieren te
betoogen dat zy het onder Engelsche heer
schappij veel beter zouden hebben. Maar
ook een amendement, ter voorziening in dat
euvel werd afgestemd. Art. 3, 4 en 5 gin
gen onder den hamer door.
er een woordje gesproken wordt over de ge
schiedenis van het Duitsche Ryk
Het gebeurde in den namiddag in tegen
woordigheid van den keizer en de keizerin,
de prinsen, de ministers, leden van den
Bondsraad, een aantal leden van den Rijks
dag, de generaliteit en de admiraliteit.
Levetzow, de voorzitter van het Bismarck-
comité, droeg het monument over aan den
rykskanselier.
In antwoord op zyn toespraak, zeide Von
Bülow, dat de bewondering en dankbaar
heid voor den Ijzeren Kanselier niet zullen
ophouden, zoolang een Duitsch hart klopt,
een Duitsche mond spreekt, een Duitsche
vuist zich balt. Nadat Bismarck onder en
met keizer Wilhelm het Duitsche ryk had
opgericht, verzekerde hy aan het Ryk en
de wereld den vrede.
Dit was tegelijk het uitgangspunt van een
nieuwen tyd voor het Duitsche volk. Bis
marck is ons een waarborg, dat de natie
haar aanspraak op gelyke behandeling met
andere volken, haar recht op eenheid, zelf
standigheid en macht nooit kan opgeven.
Voor ons is het noodig, steeds op onze hoe
de te zyn, maar wu zyn sterk genoeg om
onze onafhankelijkheid naar elke zijde te
handhaven. Moge Bismarck’s geest altijd
met ons zijn, moge ons Duitsche volk zyn
groote toekomst in vrede, vrijheid, welvaart
en macht tegemoet gaan onder leiding van
het roemrijke Huis Hohenzollern.
Voor de eerste maal werd de nieuwe re
geling toegepast ten aanzien van des kei
zers vertoog: nabij de estrade stonden les
senaars voor de stenografen, belast met do
opvanging der gulden woorden, die eerst
later gedistilleerd aan de pers zullen wor
den medegedeeld, terwijl den officieren en
ambtenaren gestrengelijk verboden is me-
dedeeling te doen van des keizers overpein
zingen en uitlatingen.
Dat is wel verstandig van Wilhelm II,
gezien de veelvuldigheid en spontaniteit
zyner ontboezemingen, doch men zal er
veel emotie door moeten missen.
De Italiaansche minister van buitenlandsche
zaken heeft in de Kamer een breedvoerige
uiteenzetting gegeven van de staatkunde die
Italië, naar h(j meent, volgen moet. Van be
lang is daarin hetgeen de Minister zeide over
de betrekkingen éOt Duitschland en over de
handelsverdragen.
Minister Prinetti is van huis uit een tegen
stander van het Drievoudig verbondhy heeft
vroeger het vernieuwen daarvan bestreden.
En thans erkent hy, dat dit verbond den
vasten grondslag voor de staatkunde van
Italië is, en tevens een werkzame steun
voor het behoud van den Europeeschen vrede.
Zyn vroegere houding verklaart Prinetti daar
door, dat hy de stijging der militaire uit
gaven, de minder goede verstandhouding
tot Frankrijk en den toloorlog met de
Fransche Republiek voor gevolgen van
het Drievoudig Verbond hield. En feitelyk
was het optreden van Crispi wel geschikt,
om aan die opvatting voedsel te geven. De
dwaling, die Prinetti thans erkent, is door de
ervaring weerlegd. Het Drievoudig Verbond
heeft zyn vredelievend karakter niet verloo
chend; het heeft noch de vermindering van
de begrooting van oorlog, noch de toenadering
tot Frankrijk, noch het handelsverdrag met de
Republiek belet Op die gronden verklaart
minister Prinetti zich thans voor het her
nieuwen van het Drievoudig Verbond.
De handelsverdragen beschouwt minister
Prinetti als een gevolg van de hartelyke staat
kundige betrekkingenhy ziet niet in, waarom
er thans by het sluiten der handelsverdragen
moeielykheden zouden ry'zen, en hoopt, dat
de onderhandelingen tusschen de drie mogend
heden van het verbond gevoerd tot een goed
einde mogen komen.
De commissie, die met den minister van
onderwys Wannofski als president te St.
Petersburg is ingesteld voor de hervorming
kers die slecht bij elkaar pastenhet was het
onbewuste geluk en het over zichzelf maar al te
klare harteleed.
Want Louise, die geen andere verklaring daar
voor vond, dat Richard haar gezocht en met zoo
veel voldoening scheen gevonden te het^ben, dacht
zich de zaak zóó: hij wilde met haanepreken
over Greta Walch, wier aanwezigheid hem aan
leiding had gegeven, achteraan te komen. Hij
was blijde, dat zij nu de beide coeur-dames ge
zien en gelegenheid had ze met elkaar te verge
lijken. Zij moest hem haar meening zeggen, want
hij stelde'een onbegrensd vertrouwen in haar, dat
wist ze. En zoo was deze namiddag dan weer
gewyd aan een soort «Brautschau”, waarbij haar
hulp gewenscht was. En terwijl juffrouw Heidloff
zich trachtte te vinden in de verwachting, dat ze
nu spoedig haar stem moest geven, lag het hart
haar zwaar als een steen in de borst.
Richard scheen echter heden geen haast te heb
ben met zijn vertrouwelijke ontboezeming. Eerst
merkte hij, zoóals dat bij mannen meer voorkomt,
totaal niets van den gemoedstoestand zijner ge
zellin. Haar arm lag, zooals we zeiden, in den
zijnende oneffenheid van den bodem of de bi-
zondere tred van haar of hem bracht mede, dat
alle paar seconden haar bovenarm en haar ronde
schouder hem duidelijker voelbaar werden. Dan
deed hy verder niets, dan op deze ©ogenblikken
wachten en zijnerzijds deze bijna onmerkbare aan
raking een weinig tegemoet komen, zoodat ze tot
een zachte druk werd. En dit kléine spel was
hem zeer aangenaam.
Iets als een meer bedrukte ademhaling van Louise