GT, aal I EVEB Iters Jz. BINNENLAND- t sur cao Aü-mws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. wsch brood. Woensdag 19 Juni 1901. No. 8531. 40ste Jaargang. Buitenlandse!) Overzicht. I FEUILLETON. Eindelijk Saamgebracht. ft, •a»t 103. OTHEEKBANl, avenhage. schat bjj de Hwren in. RINKMANA Zn Telefoon .5 o. 82 De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post J.70. Afzonderlijke Nommers VTJF CENTEN. :n nu j en :tie 'LAND. I ROIJAARDS. I, d. Echte ^n, teumen- ingen in den u num des vervaardigd iet wereldbe- 'ebr* Stoll- GOI1NIIE (MANT LC OVDt DAMMEH [er kt ITCAF JK«G» prafburjee o. 035 ras Neder- 8TATEN-GENEI4AAL. E E R8 TE KAMER. Zitting van Maandag 17 Juni. Ingekomen de geloofsbrieven van het nieuw- gekozen lid voor Friesland, mr. J. G. Gleich- man. Op voorstel van de commissie van onder- van het sohoolwezen heeft reeds drie zittin' gen gehouden, die besteed werden aan de vaststelling van het nieuwe leerprogramma op de middelbare scholen. Het moet in Rusland een uitstekenden indruk gemaakt hebben, dat professor Pipyn, een bekend vrijzinnig geleerde, mede in deze commissie gekozen is. Terwijl zoo eene hervorming van het school wezen in voorbereiding is, komt uit St. Pe tersburg het bericht, dat ook voor de pers een betere tijd zal aanbreken, daar hetoffl- cieele blad weldra eenige besluiten zal be kend maken, die in het streng optreden van de overheid tegen de dagbladen een veran dering zullen brengen. Tegenover deze verblijdende teekenen staan echter weer de berichten van nieuwe arres taties om politieke redenen, die deze week te St. Petersburg en verscheidene andere plaatsen in Rusland moeten zijn voorgeval len. Aan verschillende personen uit de ge leerde wereld is het verder verblijfhouden n die steden ontzegd. gbaar by rys van echtheid it n kurk steeds voor den naam der Firma PPE I *Ct«. >*aa< 1000—, 1500.. den koers rjn n»Ik gekookt enk TOor <U- heelepebm xnhte) Ah gord van te gebruiken, uute B. ,T, Telefoon No. M ADVERTENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote lettere worden berekend, naar plaatsruimte. S'/i. dubbele ftesch Vegte, Zaltbomrael Botterdam. ihage. JCan. Rotterdam 54) Ze zag, dat zijn voorhoofd, dat tegen het meer gebruinde aangezicht wit afstak, verhit was. Wan neer ze geweten had, hoe hij heden, van een uur ot twaalf af, bepaald nerneus was geworden in zijn jacht, om de meest dringende zaken af te doen, ten einde althans vóór den trein van drie uur aan het station te zijn en naar Tegel te kunnen sporen, waar hij een goede vijftien jaar niet meer ge weest was! >Nu, krijg ik geen hand Als het geluk kigste toéval kwam het hem voor, dat hij ze niet bij de anderen, maar hier in deze eenzaamheid had gevonden. Alle onrust was van hem gewe ken en zoo geschiedde het, dat deze diepe bevre diging nu slechts als een trek van prettige bon- hommie op zijn fraai gelaat geteekend stond tWaarom niet zeide Louise evenzoo, met een halven zucht, en reikte hem haar slanke rechter hand. Hoe belachelijk was toch alles, wat in haar nu deze aanraking tegentrilde, zoodat het heet door al haar aderen liep, hoe onuitsprekelijk be lachelijk 1 Hij nam de hand, behield ze echter en trok haar arm daaraan door den zijnen. Zoo liepen ze samen een twintig schreden, maar wat daar naast elkaar wandelde, oogenschijnlijk in harmonie, dat waren toch twee mak- «O’s j dwynenzoo thuis gevoelde, als de schaduw op de door hemelhooge dennen ommuurde bergzee, die de zon nauwelijks even vermag aan te raken. Ja, hij nam heden den tijd, om wat op te mer ken hij zeide bijna wrevelig„ge ziet er heel niet vroolijk uit, Louise” en dan na een korts pauze op anderen, beteren toon, waarschijnlijk omdat hem een verklaring inviel voor het bij haar ontbreken van die goede stemming, die hem ver vulde „Ge maakt u bezorgd over de aangelegen heden van uw vader.” „Ja, dat ook,” zeide juffrouw Louisemaar deze inkleeding harer bekentenis, die haar eerlijkheid haar ingaf, wat misschien niet de gelukkigste, wijl ze de vraag nog altijd half open het Richard zag van terzijde twijfelend op haar neer Hij zelf had vandaag hier zoo in ’t geheel geen lust, zich met wat ook, dat maar van verre iets met zaken te maken had, in te laten I Zijn hierzijn, hier alleen met deze bekoorlijke gezellin in deze dolle voor- jaarswiklernLs, in het heiligdom der vijfhonderd jarige eiken, was een zoo kostelijke uitzondering op den regel zijner anders in zoo wereldlijke be sognes opgaande dagen, dat hij zich tot alles in staat gevoelde. Maar zijn gewone consciëntieus- heid behield de overhand, en dan ging hem ook het meisje te veel aan het hart bij de ongelukkige geschiedenis. Ge weet, dat ik uw vader voldoend materiaal heb toegezonden om hem te overtuigen, dat hij zich met dezen Laudacher of hoe de man heet in geen geval mag inlaten,” zeide hij troos tend Wordt vtrvolfd.) overtroffen iers welbekend JHT-SUm. t Fabrieksmerk). de, radicale en van alle, zelfs oekkige tenuw- al ontstaan door jeugdigen leeftijd ke zwakte, Bleek Hoofdpijn ■- - Maagpjjn Onvermogen enz. Uit- Verspreide Berichten. Frankrijk. De officieele deelneming van den presi dent der Republiek aan den grooten grand- prüfrwedstryd te Longchamp, gisteren, by nogal frisch en dreigend weer, heeft tot geen enkel incident aanleiding gegeven. Met groot vertoon trok de heer Loubet er heen en de reizende Belgenkoning, die meer Paryzenaar dan Brusselaar is, bracht hem en mevrouw Loubet een formeel bezoek in de eeretribune. De recette aan entrees was tachtig duizend francs lager dan in 1900, doch er werd enorm gewed. Een wegens bedreiging van een meer dere voor den krijgsraad te Marseille ge daagd 22-jarig soldaat, van het vijftiende legercorps, is, staande de zitting, ter dood veroordeeld, omdat hy na voorlezing van de acte van beschuldiging zyn kepi tegen het hoofd van den president-kolonel, Robert, wierp en beleedigende woorden voor de leden van den raad sprak. Mathieu Dreyfus gaat Parys verlaten om zich als leider van de zaak zyns vaders te Mulhousen te vestigen. Duitschland. Voor den keizer moet het gisteren een pijnlijk half uurtje geweest zyn: te Berlijn werd, in zyn tegenwoordigheid, onthuld het standbeeld van Bismarck, die zijnerzijds dan toch óók nog wel mag meetellen, wanneer maakte hem nu echter opmerkzaam. Hij liet een blik langs het gelaat rechts naast zijn schouder glijdenhij kende deze profielline, hij had haar onlangs in het rijtuig reeds bestudeerd. Ze was zeer zuiverdaarin brachten de paar jaar, die Louise meer dan jongere jonge dames telde, in t geheel geen verandering. En er lag in haar een zachtheid, vooral in mond en licht gesloten lippen, die duidelijk verried, wat het eigenlijke wijzen dezer als door een sluier omhulde natuur uitmaakte. Hij had iets geheel anders willen zeggen kwam er verder niets dan de woorden daarenboven zacht gesproken, als ware hot een geheim Scheelt je wat, Louise Het bloed schoot het meisje in het gelaat, wijl ze zich schaamde. Dus haar gezicht reeds verried, dat ze te beklagen was I „Waarom vraagt ge? men kan toch niet aldoor praten en lachen,” zeide ze nu niet zeer vriendelijk, zooals ze wel voelde En daarop, ongeduldig en bijna scherp„waarom ziet ge mij zoo aan, Richard, het is mij onaan genaam Zoo my is, toen ik een kleine jongen was, ingeprent, dat men de menschen, met wie men spreekt, moet aanzien. Gij kondt dezen goeden regel wat meer opvolgen, dan ge doet, Louise.’ Zij sloeg onder dit verwijt nu eindelijk de oogen naar hem op, maar vluchtig. Want ze was niet •eker, of hij niet toch scherpte van blik genoeg en nu ook tijd en lust had, om de treurigheid te ontdekken, die zich in haar diepten veel te veel thuis gevoelde, om nu op eens te kunnen ver- Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. De .Standard” verneemt nit Pretoria, dat de Wet weder gezien is in het Noorweste- lyke deel van den VrystaatSladen’s infan terie die de voorhoede vormt van Elliot’s colonne, ontdekte de Wet’s convooi. De Wet zond onmiddellyk krachtige versterkingen, waarop een hevig gevecht vólgde. De „Daily Mail” heeft een telegram uit Norvalspoint van Zaterdag, meldende: Het aantal Boerenrebellen in dit district neemt voordurend toe. Ik heb van geen enkel ge val van molesteering van de bewoners van het district door de Boeren gehoord; de .laatsten houden zich voornamelijk op in het gebergte eu beschieten de militairen als de gelegenheid zich voordoet. De „Morning Post” bevat een telegram uit Pretoria meldende dat de troepen, die thans daar zyn om zich te herstellen, alle kenmer ken vertoonen van zwaar werk te hebben verricht in <|e laatste maanden. Zjj verkla ren dat het zeer moeielyk is om kleine af- deelingen Boeren te verdrijven die zich in het geaccidenteerde terrein ten noorden van Pretoria met hun gezinnen, hun kudde en hun wagens, in de kopjes verscholen hebben, vooral wanneer hun onvermoeide paarden hen in staat stellen te ontsnappen wanneer zy uiteen gedreven worden. Daardoor wor den de troepen dus voortdurend in een af- mattenden „trek” gehouden. De pogingen der nationalisten, om de aan neming van het wetsontwerp op de veree- nigingen in den Senaat zoolang mogeljjk te verhinderen, loopen op niets uit. Geljjk men weet hadden zy hoop gehad, de beraad slagingen te kunnen rekken, totdat de Senaat als Hooggerechtshof zal moeten vergaderen. Vandaar hun streven de algemeene discus site te rekken, vandaar ook hun verzet tegen het voorstel op Zaterdag te vergaderen. Maar de meerderheid van den Senaat wil er een eind aan maken. De algemeene discussies werden gesloten en de Senaat heelt Zater dag de behapdeling der artikelen begonnen. En het werk is vrij goed opgeschoten. Bij art. 2 stelde Rambaud een amende ment voor, dat elke vereeniging, die ge deeltelijk uit vreemdelingen is samengesteld, en wier zetel 6f bestuur in den vreemde is gevestigd of aan vreemdelingen is toever trouwd, voorafgaande vergunning zou be hoeven. Het amendement was vooral tegen de socialisten gericht. Maar Rambaud had goed praten, de Senaat verwierp zijn amendement, na een korte be- I stryding door den rapporteur en Waldeck- Rousseau, met 174 tegen 102 stemmen, waarna ook het tweede artikel werd goedgekeurd. By artikel 3 richtte Rambaud een aanval op Engelsche vereenigingen, in Algiers werk zaam, en die daar, naar hy zeide, er opuit waren, de Arabieren van Frankrijk te ver vreemden. Zy stellen Frankrijk voor als een land van afgodendienary, zonder God en zonder geld, en trachten de Arabieren te betoogen dat zy het onder Engelsche heer schappij veel beter zouden hebben. Maar ook een amendement, ter voorziening in dat euvel werd afgestemd. Art. 3, 4 en 5 gin gen onder den hamer door. er een woordje gesproken wordt over de ge schiedenis van het Duitsche Ryk Het gebeurde in den namiddag in tegen woordigheid van den keizer en de keizerin, de prinsen, de ministers, leden van den Bondsraad, een aantal leden van den Rijks dag, de generaliteit en de admiraliteit. Levetzow, de voorzitter van het Bismarck- comité, droeg het monument over aan den rykskanselier. In antwoord op zyn toespraak, zeide Von Bülow, dat de bewondering en dankbaar heid voor den Ijzeren Kanselier niet zullen ophouden, zoolang een Duitsch hart klopt, een Duitsche mond spreekt, een Duitsche vuist zich balt. Nadat Bismarck onder en met keizer Wilhelm het Duitsche ryk had opgericht, verzekerde hy aan het Ryk en de wereld den vrede. Dit was tegelijk het uitgangspunt van een nieuwen tyd voor het Duitsche volk. Bis marck is ons een waarborg, dat de natie haar aanspraak op gelyke behandeling met andere volken, haar recht op eenheid, zelf standigheid en macht nooit kan opgeven. Voor ons is het noodig, steeds op onze hoe de te zyn, maar wu zyn sterk genoeg om onze onafhankelijkheid naar elke zijde te handhaven. Moge Bismarck’s geest altijd met ons zijn, moge ons Duitsche volk zyn groote toekomst in vrede, vrijheid, welvaart en macht tegemoet gaan onder leiding van het roemrijke Huis Hohenzollern. Voor de eerste maal werd de nieuwe re geling toegepast ten aanzien van des kei zers vertoog: nabij de estrade stonden les senaars voor de stenografen, belast met do opvanging der gulden woorden, die eerst later gedistilleerd aan de pers zullen wor den medegedeeld, terwijl den officieren en ambtenaren gestrengelijk verboden is me- dedeeling te doen van des keizers overpein zingen en uitlatingen. Dat is wel verstandig van Wilhelm II, gezien de veelvuldigheid en spontaniteit zyner ontboezemingen, doch men zal er veel emotie door moeten missen. De Italiaansche minister van buitenlandsche zaken heeft in de Kamer een breedvoerige uiteenzetting gegeven van de staatkunde die Italië, naar h(j meent, volgen moet. Van be lang is daarin hetgeen de Minister zeide over de betrekkingen éOt Duitschland en over de handelsverdragen. Minister Prinetti is van huis uit een tegen stander van het Drievoudig verbondhy heeft vroeger het vernieuwen daarvan bestreden. En thans erkent hy, dat dit verbond den vasten grondslag voor de staatkunde van Italië is, en tevens een werkzame steun voor het behoud van den Europeeschen vrede. Zyn vroegere houding verklaart Prinetti daar door, dat hy de stijging der militaire uit gaven, de minder goede verstandhouding tot Frankrijk en den toloorlog met de Fransche Republiek voor gevolgen van het Drievoudig Verbond hield. En feitelyk was het optreden van Crispi wel geschikt, om aan die opvatting voedsel te geven. De dwaling, die Prinetti thans erkent, is door de ervaring weerlegd. Het Drievoudig Verbond heeft zyn vredelievend karakter niet verloo chend; het heeft noch de vermindering van de begrooting van oorlog, noch de toenadering tot Frankrijk, noch het handelsverdrag met de Republiek belet Op die gronden verklaart minister Prinetti zich thans voor het her nieuwen van het Drievoudig Verbond. De handelsverdragen beschouwt minister Prinetti als een gevolg van de hartelyke staat kundige betrekkingenhy ziet niet in, waarom er thans by het sluiten der handelsverdragen moeielykheden zouden ry'zen, en hoopt, dat de onderhandelingen tusschen de drie mogend heden van het verbond gevoerd tot een goed einde mogen komen. De commissie, die met den minister van onderwys Wannofski als president te St. Petersburg is ingesteld voor de hervorming kers die slecht bij elkaar pastenhet was het onbewuste geluk en het over zichzelf maar al te klare harteleed. Want Louise, die geen andere verklaring daar voor vond, dat Richard haar gezocht en met zoo veel voldoening scheen gevonden te het^ben, dacht zich de zaak zóó: hij wilde met haanepreken over Greta Walch, wier aanwezigheid hem aan leiding had gegeven, achteraan te komen. Hij was blijde, dat zij nu de beide coeur-dames ge zien en gelegenheid had ze met elkaar te verge lijken. Zij moest hem haar meening zeggen, want hij stelde'een onbegrensd vertrouwen in haar, dat wist ze. En zoo was deze namiddag dan weer gewyd aan een soort «Brautschau”, waarbij haar hulp gewenscht was. En terwijl juffrouw Heidloff zich trachtte te vinden in de verwachting, dat ze nu spoedig haar stem moest geven, lag het hart haar zwaar als een steen in de borst. Richard scheen echter heden geen haast te heb ben met zijn vertrouwelijke ontboezeming. Eerst merkte hij, zoóals dat bij mannen meer voorkomt, totaal niets van den gemoedstoestand zijner ge zellin. Haar arm lag, zooals we zeiden, in den zijnende oneffenheid van den bodem of de bi- zondere tred van haar of hem bracht mede, dat alle paar seconden haar bovenarm en haar ronde schouder hem duidelijker voelbaar werden. Dan deed hy verder niets, dan op deze ©ogenblikken wachten en zijnerzijds deze bijna onmerkbare aan raking een weinig tegemoet komen, zoodat ze tot een zachte druk werd. En dit kléine spel was hem zeer aangenaam. Iets als een meer bedrukte ademhaling van Louise

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1901 | | pagina 1