rans. ra Ml r ao ÏVEH KNERS RS Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken» 40ste Jaargang. ksters Buitenlandse!) Overzicht. FEU1LLE ION. Eindelijk Saamgebracht. - Woensdag 10 Juli 1901* !Mo. S549. 9 Inzending van Advertentiën tot 1 uur des niidd. hun wil, sich beleefd dan t aiNKMAN Zn Wordt vervolgd.) i sthaven 182. SAM9OM edurende het baar byj PERS Jz. js van echtheid ia kurk steeds voer en uaam der Firma ’PE E O D k IAMMER rlc: TG A F ERK te letten) 'AM ZONFA', ffcefbusjo» c. 0.35 ir Neder- 5 Echte leaamen- in in den rum de» rraardigd wereldhe er Stoll- lelefoon No. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks niet uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. ÜOÜDSCHE tOLRANT Telefoon No. ADVERTENTIEN worden geplaatst van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters7 worden berekend naar plaatsruimte. loften, enz. Is en alles wat lesverlangd met ver, tafellinnen Heden beginnen in den Spaansche Senaat en in de Kamer de discussiën over het adres van antwoord op de troonrede. By de Kamer zullen de republikeinen een amendement voorstellen over de godsdienstkwestie. Zy verlangen volkomen scheiding van Kerk en staat. In den Senaat zal de hertog van Tetuan gelegenheid geven, de neuzen te tellen, door een amendement waarby de politiek van de regeering wordt afgekeurd. De Kamer zal ten slotte onder haar ouden voorzitter, Vega di Armyo vergaderen. Wat deze ook van het voorzittersambt moge gezegd hebben, is hy ten slotte voor den wensch der regeering en een votum der Kamer zelve, met uiterst kleine meerderheid genomen geweken, en zal hij zyn ontslag-aanvrage weer introkken. worden afgele- pakjes van vijf in een Ned. otu an Nomtner er. in nevenstaand Wet gedepo roering van ge- evelende HJL, [BAART Lz. De Fransche kamer van afgevaardigden is voor drie maanden op reces gegaan. De dagbladen zullen ons binnenkort doen zien, of de nationalisten dezen tyd zullen ge bruiken om propaganda te maken voor ar.ti- regeeringsgezinde gevoelens. Het is een merk waardig verschijnsel, dat het ministene- Waldeck Roussau, trots de hevige aanvallen, die het had te verduren, nog altyd op het kussen zit. Behoudens buitengewone omstan digheden zal het nog vóór 22 September, datum waarop de kamer haar werkzaam heden zal hervatten, opnieuw bijeenkomen om een plan de campagne op te maken, voor de werkzaamheden van ’t eerstvolgende par lementaire seizoen, waarin ook het wetsont- werp-Millerand, de wettelyke regeling der werkstakingen, aan de orde moet komen. Tot heden was het ministerie het langstlevende der 32 ministeries, die zich in Frankrijk sedert 4 September 1879 op het kussen be vonden. t gekookt ▼oor da- lepels van ste) Als md van gebruiken, te H. vervolgingen te doen ophouden en de vol keren voor een ernstig nadeel te behoeden. „Maar het is te vergeefs geweest, dat wy gehoopt hebben dat onze klachten zouden worden verhoord.” Zelfs heeft men juist in de laatste dagen by een volk, dat bizonder ryk is aan geestelijke instellingen, en waar aan de Paus eene zeer bizondere belang stelling heeft getoond, uitzonderingswetten aangenomen, die de Paus nog had getracht te voorkomen, door er eenige maanden geleden zyn stem tegen te verheffen. De Paus keurt die wetten openlijk af, die strijdig zyn met bet natuurlijk en evangelisch recht en met de vaste overlevering. Zy zyn ook in stryd met het absolute recht der Kerk godsdien stige instellingen op te richten, die alleen van de Kerk afhankelijk zyn. De Paus verlangt de geestelijke orden een hart onder den riem te steken. De ware reden, zegt hy, voor die wetten is de haat tegen de Kerk, en het ware doel is, zoo mogelyk, de christelijke leerstellingen op zy te zetten. Leo XIII pry’st daarop de geeste lijken zeer hoog: „Het is juist om hun deug den, zegt hy, dat de geestelijken worden vervolgd.” Hy verzoekt de geestelijken hun leven van gelooven, bidden en heilige wer ken met krachtig vertrouwen voort te zetten. „Volgt de heilige stichters van uw orden na en het goede, dat uwe voorzaten onder even treurige omstandigheden als de tegenwoor dige hebben bewerkt. Ten einde de tegen woordige maatschappij, die zwak is en ver dorven, weder op te heffen, en haar berouw vol terug te voeren aan de voeten van haar Verlosser, zyn mannen noodig van groote deugden en heilig geloof. Die mannen zult gÖ zyn.” Het antwoord van de Belgische Regeering in de Kamer op de vraag over de uitzetting van De Wet leverde natuurlijk weer niet veel op. De om zijn flauwhartigheid alom beroemde Minister van Buitenlandsche Zaken De Favereau begon met een vergoelijking van het feit, zooals bange lui doorgaans doen. Dat de heer De Wet by den com missaris ontboden was erkende hymaar de bedoeling was niet hem aan te zeggen, dat hy het land moest ruimen, doch alleen, hem te vragen, welke maatregelen hy dacht te nemen om manifestatiën als die te Gent tegen een met België bevriend land, en welke de Regeering dus niet gedoogen kon, verder te voorkomen. De socialist Demblon bracht vrij wat opschudding te weeg met zyn ver klaring, dat hy Chamberlain voor een bandiet een ellendeling hield. De Minister kwam weer aandragen met de verdiensten van Engeland ten opzichte van België, en meer van die zoutelooze praat Demblon vroeg ten slotte nog het woord voor een persoonlijke opmerking, maar ook dit werd hem geweigerd. Het schrijven van den Paus over de con gregaties, begint met ’s Pausen weemoed te verklaren over de aanvallen, die in den laat- sten tyd in sommige landen tegen de fees telijke orden en instellingen worden onder nomen. De Kerk wordt daardoor ernstig benadeeld in haar rechten en haar werk. Die aan de priesters en aan de geestelijken raakt, raakt aan de oogappelen der Kerk. De Paus herinnert er dan aan, hoe hy al zijn best heeft gedaan om de onwaardige ziet aanstondshier is een ongeluk gebeurdzij is radeloos en d&trom alleen komt ze tot hem al het andere is vergeten. Zoo neemt hij dan haar beide ijskoude handen in de zijne en voert haar zonder meer naar den breeden perzischen divan, laat haar plaats nemen en zet zich naast haar. Ze beeft zóó, dat haar tanden op elkaar klap peren. Hij ziet, hoe verlaten en grehzenloos hulpeloos ze moet geweest zijn, eer ze kwam, en een onuitsprekelijk medelijden met haar maakt zich van hem meester Daar, van de angst waar mee hij haar aanziet, komt ze als 't ware weer tot zich zelve en tracht zich beter te behperschen „Neem mij niet kwalijk, dat ik kwam” nog altijd bijna buiten adem ik moest dit althans iemand zeggen, het is zoo verschrikkelijk. Er is iemand geweest, een heer hij wildenaar papa ikwas alleen thuis en dat scheen hem ook goed. Hij had een papier niets dan een blad papier, daardoor vader onderteekénd. Ik begreep er bijna niets van, behalve één ding: vader heeft zich in pen onderneming mede ver antwoordelijk gesteld. Deze onderneming is mis lukt. Ik dacht, dat slechts het door hem gestorte geld weg was, maar die persoon verklaarde mij, die ééne paragraaf daar beteekende, dat de deel nemers met hun geheele vermogen instonden, zónder voorbehoud: er zal nu beslag oponsgoea gelegd worden. Op alles wat fcij hebben, Richard Het is tóch al zoo weinig,” zeide zij met hart verscheurende stem, en daarbij vlogen haar blik ken schuw door dit vertrek van den bezitter van schier ontelbare honderdduizenden. Haar jammer 73) Hij was nog niet weer aan zijn werk begonnen, maar hij wist wel, dat hij zulks moest. Wat hielpen al die half wanhopige gedachten die band was en bleef toch afgesneden Daar werd zacht aan zijn deur geklopt, de deur, die met de uitgestrekte bureaux in verbinding stond, en op zijn binnen” verscheen een zijner jongste bedien den en diende iemand aan, die den heer Seemann in een dringende aangelegenheid wenschte te spreken „Hier laten, asjeblieft,” zeide Richard mecha nisch Hij had den naam gehoord, gelijk men een sprookje hoort. Het kan niét zijn het zal aanstonds blijken. Toch, het is zoo, het blijft echter toch nog altijd onwaarschijnlijk. Zijn blik dringt vooruit, de smalle gang in, die tusschen zijn kamer en de eerstvolgende ligt, en hij ziet aanstonds, dat de dame, die daar aankomt, inderdaad Louise Heid- loff is. Maar wanneer zich nu de deur achter haar gesloten heeft en hij en zij met elkaar alleen zijn, dan ziet hij, waarom dit geen aangename droom is. Hij leest het in Louise’s oogen, diev hem ontsteld aanzien, onbewust, ach, zoo wreed onbewust en ongedachtig aan dat kwartier, dat zoo zoet en toch tegelijk een snoodheid was. Hij Maar hoe kunnen sir Henry en de zynen werken tegen dat regeeren van menschen van Europeesche afkomst tegen hun wil, wanneer zij hopeloos verschillen over het middel daartoe te geraken en zij die het aan gaat van een overgangstoestand van onder werping en zelfs van een latere zy het nog zoo kleine beperking van hun onafhankelijk heid niet willen weten Itauë. Het heet nu, dat de koning en de ko ningin zich in het volgende jaar zullen wy- den aan de vervulling der banale beleefd- heidsvisites, welke gezegd worden in het belang van de onderlinge relaties tusschen welk een catastrophe dit voor papa beteekent welke verwachtingen daaraan jaren lang voor hem verbonden waren I En hij met zijn stille harts tochtelijkheid Die van een waanzinnige, dacht Richard See mann, zeide echter niets meer, doch zag slechts aldoor Louise aan, wier uitdrukking, zooals ze dapt zat en nu do smartelijk in elkaar gewrongen handen om de knie geslagen had, hem in de ziel greep zooals hem dat zelden iets gedaan had. «Ik weet heel niet, hoe hij het zal overkomen,” klaagde ze nu zacht. „Ik vrees, dat hij er aan te gronde zal gaan «Voor den duivel, dat zal niet gebeuren I” zeide Richard thans op eens met nadruk, wel wijl hem dit, haar tot troost, gewenscht voorkwam. «Alsof zijn lot niet dat van honderde projecten makers ware I Neem me niet kwalijk, Louse hij heeft eigenlijk niet beter verdiend maar hoe kon hij u hieraan blootstellen I” Vader is geen gewoon projectenmaker” zeide Louise nu droevig »Gij meent ook, zooals al de anderen, dat het hem slechts om het geld te doen is, en dat hij daarbij den slechtsten weg heeft gekozen en het zekere aan het onzekere gewaagd. Het is echter toch anders. Ik heb u, geloof ik, reeds vroeger eens gezegdhet zou mij niet» ver wonderen, wanneer de ideeën van papa toch nog tot hun recht kwamen, misschien lang na zijn dood. Weet gij iets van deze Turksche bergwer ken in Seitun r” mocht haar wel op eenmaal klein voorkomen, gelijk het dat waarschijnlijk aan dezen rijken man deed. Daarop echter«het is zoo weinig, maar wanneer wij het verliezen, hebben wij niets meer. Op mij komt het heel met aan ik sla er mij door, maar papa »De oplichters,” mompelde Richard voorloopig even, slechts als uitdrukking van zijn partij ne men, zelfs voor dezen onvoorzichtigen ouden heer Heidloff. Laudacher Co., natuurlijk Dus uw vader heeft zich niet laten raden*.arme Louise. Misschien kunnen we „vat op hen krijgen of op hemwaarschijnlijk hebben we hier met een enkelen zwendelaar te doen, maar die in elk geval hier en daar een paar vrienden zal hebben, die hem in de hand werken. In elk geval zullen we hem nu te lijf gaan. Vóór alles echter Louise, doe me een pleizier, en kijk niet zoo wan hopig De laatste woorden kwamen er zacht, bijna on zeker uit, als voelde hij, dat hij er nauwelijks recht toe had. Of Louise in al haar jammer niet toch iets van de bijna teedere achting merkte, die in zyn gedrag jegens haar lag en elk zijner gebaren beheerschte, en ot niet toch daardoor een klein weinigje warmte binnen den ijskouden kring harer verlatenheid drong? Het moest wel zoo zijn, want het scheen, alsof nu de tranen wilden doorbreken, waarvoor ze tot hiertoe te wanhopig was geweest Maar ze drong ze met geweld terug. ,Ge weet niet, wat een ongeluk dit is,” zeide ze, juist als wilde zij een verklaring geven voor dit haar wanhopig uitzicht »ook algezien van het geldverlies. Hoe zal ik u begrijpelijk maken, Met betrekking tot de mededeeling van den Britschen minister van oorlog Brodrick aan het Lagerhuis, dat de Boeren eene proclamatie hebben verspreid in welke wordt gezegd, dat president Kroger de voortzet ting van den oorlog heeft aangeraden, deelt men van gezaghebbende zjjde het volgende m „President Kruger heeft inderdaad gead viseerd den oorlog voort te zetten, doch dit advies was geheel overeenkomstig het besluit hetwelk de leiders in Zuid-Afrika zelve reeds genomen hadden. De burgers zetten dus den stryd niet alleen voort, omdat de Staats president alzoo heeft geadviseerd, doch een voudig omdat de groote meerderheid, die zich niet onderwerpt, ook zelve begeert den oorlog vol te houden en hoop heeft den kryg tot een goed einde te brengen.” V De „Economist” is het zeer eens met de uiteenzetting van den feitelyken toestand in Zuid-Afrika, die sir Henry Campbell Bannerman heelt gegeven. Het blad zegt ook Wy kunnen menschen van Europeesche afkomst niet tegen hun wil in regeeren, tenzy zooals in een ander geval dichter bjj huis (Ierland), wanneer dit een voorwaarde is voor ons volksbestaan. In alle andere gevallen zal de onderworpen gemeenschap eindigen met haar eigen zin te doen. Wan neer Engeland zyn positie in Zuid-Afrika wil behouden, dan moet het zyn met toe stemming van een bevolking waarin het Hollandsche element zeer overweegt en in de toekomst nog overwegender zal worden. Dat dit kan, is bewezen in Canada, waar een vreemde en overwonnen bevolking een bestanddeel van het ryk is geworden. Er zal in Afrika een party zyn van zich noè- mende „loyale kolonisten”, die zullen willen regeeren, zelfs ten koste van een burger oorlog. De „Economist” hoopt dat de re geering dezen niet in de kaart zal spelen en verwacht dit ook niet. In dit opzicht zal de regeering het wel met de oppositie eens zyn. Verspreide Berichten* Frankrijk. Heden ochtend moet te Parys vergaderen de commissie van den nationalen mynwer- kersbond, waarby dan zal blyken hoeveel werkliedenvereenigingen haar instemming hebben betuigd by de commissie tot samen werking met de mijnwerkers, indien dezen de algemeene staking afkondigen. Boven dien zal de mynwerkerscommissie met de vertegenwoordigers der werkliedenvereeni gingen en do leden van de sociaal-democra- tische Kamergroep, een onderhoud hebben. In verband met den slechten loop van zaken, is de maatschappij welke de Jardin d’Acclimatation te Parys exploiteerde, in staat van liquidatie verklaard, doch naar allo waarschijnlijkheid zal de in 1854 door Saint Hilaire gestichte tuin niet gesloten worden. De werkstakende bakkersknechts te Tours, worden allengskens wat roeriger: zy trekken al manifesteerende de stad door en brengen dan ook bezoeken aan de dagblad redacties, terwijl bemiddelende voorstellen der patroons geen ingang vinden. De winkelbedienden-vereoniging te Montpellier, heeft zich Zondag weer eens doen gelden door betoogingen vóór de en kele opengehouden winkels en zóó leven dig en rumoerig ging ’t er toe, dat de po litie tusschenbeidon komen eh enkele ma nifestanten, die zich wat al te zeer lieten meesleepen door het goede doel, in hechte» nis nemen moest. Het heet, dat er te Parys een nieuw groot dagblad in wording is, dat de poli tiek van het huidige bewind by do ver kiezingen en de voorafgaande campagne moet voorstaan, onder leiding van den af gevaardigde Gaston Menier, zitting ne mende voor Seine-et-Marne, met Cornély als hoofdartikelschryver, terwjjl een ander, zeer bekend journalist, die juist buiten be trekking is, uitgever zou worden. De werkstakende arbeiders en arbeid sters in de staatslucifersfabrieken, hebben niet kunnen krijgen wat zij verlangden en daarom hebben zy tot volharding by de sta king besloten. 103.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1901 | | pagina 1