rans.
ra
Ml
r
ao
ÏVEH
KNERS
RS
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken»
40ste Jaargang.
ksters
Buitenlandse!) Overzicht.
FEU1LLE ION.
Eindelijk Saamgebracht. -
Woensdag 10 Juli 1901*
!Mo. S549.
9
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des niidd.
hun wil,
sich beleefd dan
t
aiNKMAN Zn
Wordt vervolgd.)
i
sthaven 182.
SAM9OM
edurende het
baar byj
PERS Jz.
js van echtheid ia
kurk steeds voer
en uaam der Firma
’PE
E O D k
IAMMER
rlc:
TG A F
ERK te letten)
'AM
ZONFA',
ffcefbusjo»
c. 0.35
ir Neder-
5 Echte
leaamen-
in in den
rum de»
rraardigd
wereldhe
er Stoll-
lelefoon No.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
niet uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
ÜOÜDSCHE tOLRANT
Telefoon No.
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters7 worden berekend
naar plaatsruimte.
loften, enz.
Is en alles wat
lesverlangd met
ver, tafellinnen
Heden beginnen in den Spaansche Senaat
en in de Kamer de discussiën over het adres
van antwoord op de troonrede. By de Kamer
zullen de republikeinen een amendement
voorstellen over de godsdienstkwestie. Zy
verlangen volkomen scheiding van Kerk en
staat. In den Senaat zal de hertog van Tetuan
gelegenheid geven, de neuzen te tellen, door
een amendement waarby de politiek van de
regeering wordt afgekeurd.
De Kamer zal ten slotte onder haar ouden
voorzitter, Vega di Armyo vergaderen. Wat
deze ook van het voorzittersambt moge gezegd
hebben, is hy ten slotte voor den wensch der
regeering en een votum der Kamer zelve,
met uiterst kleine meerderheid genomen
geweken, en zal hij zyn ontslag-aanvrage
weer introkken.
worden afgele-
pakjes van vijf
in een Ned. otu
an Nomtner er.
in nevenstaand
Wet gedepo
roering van ge-
evelende
HJL,
[BAART Lz.
De Fransche kamer van afgevaardigden
is voor drie maanden op reces gegaan.
De dagbladen zullen ons binnenkort doen
zien, of de nationalisten dezen tyd zullen ge
bruiken om propaganda te maken voor ar.ti-
regeeringsgezinde gevoelens. Het is een merk
waardig verschijnsel, dat het ministene-
Waldeck Roussau, trots de hevige aanvallen,
die het had te verduren, nog altyd op het
kussen zit. Behoudens buitengewone omstan
digheden zal het nog vóór 22 September,
datum waarop de kamer haar werkzaam
heden zal hervatten, opnieuw bijeenkomen
om een plan de campagne op te maken, voor
de werkzaamheden van ’t eerstvolgende par
lementaire seizoen, waarin ook het wetsont-
werp-Millerand, de wettelyke regeling der
werkstakingen, aan de orde moet komen. Tot
heden was het ministerie het langstlevende
der 32 ministeries, die zich in Frankrijk
sedert 4 September 1879 op het kussen be
vonden.
t gekookt
▼oor da-
lepels van
ste) Als
md van
gebruiken,
te H.
vervolgingen te doen ophouden en de vol
keren voor een ernstig nadeel te behoeden.
„Maar het is te vergeefs geweest, dat wy
gehoopt hebben dat onze klachten zouden
worden verhoord.” Zelfs heeft men juist in
de laatste dagen by een volk, dat bizonder
ryk is aan geestelijke instellingen, en waar
aan de Paus eene zeer bizondere belang
stelling heeft getoond, uitzonderingswetten
aangenomen, die de Paus nog had getracht
te voorkomen, door er eenige maanden geleden
zyn stem tegen te verheffen. De Paus keurt
die wetten openlijk af, die strijdig zyn met
bet natuurlijk en evangelisch recht en met
de vaste overlevering. Zy zyn ook in stryd
met het absolute recht der Kerk godsdien
stige instellingen op te richten, die alleen
van de Kerk afhankelijk zyn.
De Paus verlangt de geestelijke orden een
hart onder den riem te steken. De ware
reden, zegt hy, voor die wetten is de haat
tegen de Kerk, en het ware doel is, zoo
mogelyk, de christelijke leerstellingen op zy te
zetten. Leo XIII pry’st daarop de geeste
lijken zeer hoog: „Het is juist om hun deug
den, zegt hy, dat de geestelijken worden
vervolgd.” Hy verzoekt de geestelijken hun
leven van gelooven, bidden en heilige wer
ken met krachtig vertrouwen voort te zetten.
„Volgt de heilige stichters van uw orden na
en het goede, dat uwe voorzaten onder even
treurige omstandigheden als de tegenwoor
dige hebben bewerkt. Ten einde de tegen
woordige maatschappij, die zwak is en ver
dorven, weder op te heffen, en haar berouw
vol terug te voeren aan de voeten van haar
Verlosser, zyn mannen noodig van groote
deugden en heilig geloof. Die mannen zult
gÖ zyn.”
Het antwoord van de Belgische Regeering
in de Kamer op de vraag over de uitzetting
van De Wet leverde natuurlijk weer niet
veel op. De om zijn flauwhartigheid alom
beroemde Minister van Buitenlandsche Zaken
De Favereau begon met een vergoelijking
van het feit, zooals bange lui doorgaans
doen. Dat de heer De Wet by den com
missaris ontboden was erkende hymaar de
bedoeling was niet hem aan te zeggen, dat
hy het land moest ruimen, doch alleen, hem
te vragen, welke maatregelen hy dacht te
nemen om manifestatiën als die te Gent
tegen een met België bevriend land, en welke
de Regeering dus niet gedoogen kon, verder
te voorkomen. De socialist Demblon bracht
vrij wat opschudding te weeg met zyn ver
klaring, dat hy Chamberlain voor een bandiet
een ellendeling hield. De Minister kwam
weer aandragen met de verdiensten van
Engeland ten opzichte van België, en meer
van die zoutelooze praat Demblon vroeg ten
slotte nog het woord voor een persoonlijke
opmerking, maar ook dit werd hem geweigerd.
Het schrijven van den Paus over de con
gregaties, begint met ’s Pausen weemoed te
verklaren over de aanvallen, die in den laat-
sten tyd in sommige landen tegen de fees
telijke orden en instellingen worden onder
nomen. De Kerk wordt daardoor ernstig
benadeeld in haar rechten en haar werk.
Die aan de priesters en aan de geestelijken
raakt, raakt aan de oogappelen der Kerk.
De Paus herinnert er dan aan, hoe hy al
zijn best heeft gedaan om de onwaardige
ziet aanstondshier is een ongeluk gebeurdzij
is radeloos en d&trom alleen komt ze tot hem
al het andere is vergeten.
Zoo neemt hij dan haar beide ijskoude handen
in de zijne en voert haar zonder meer naar den
breeden perzischen divan, laat haar plaats nemen
en zet zich naast haar.
Ze beeft zóó, dat haar tanden op elkaar klap
peren. Hij ziet, hoe verlaten en grehzenloos
hulpeloos ze moet geweest zijn, eer ze kwam, en
een onuitsprekelijk medelijden met haar maakt
zich van hem meester Daar, van de angst waar
mee hij haar aanziet, komt ze als 't ware weer tot
zich zelve en tracht zich beter te behperschen
„Neem mij niet kwalijk, dat ik kwam” nog
altijd bijna buiten adem ik moest dit
althans iemand zeggen, het is zoo verschrikkelijk.
Er is iemand geweest, een heer hij wildenaar
papa ikwas alleen thuis en dat scheen hem
ook goed. Hij had een papier niets dan een
blad papier, daardoor vader onderteekénd. Ik
begreep er bijna niets van, behalve één ding:
vader heeft zich in pen onderneming mede ver
antwoordelijk gesteld. Deze onderneming is mis
lukt. Ik dacht, dat slechts het door hem gestorte
geld weg was, maar die persoon verklaarde mij,
die ééne paragraaf daar beteekende, dat de deel
nemers met hun geheele vermogen instonden,
zónder voorbehoud: er zal nu beslag oponsgoea
gelegd worden. Op alles wat fcij hebben, Richard
Het is tóch al zoo weinig,” zeide zij met hart
verscheurende stem, en daarbij vlogen haar blik
ken schuw door dit vertrek van den bezitter van
schier ontelbare honderdduizenden. Haar jammer
73)
Hij was nog niet weer aan zijn werk begonnen,
maar hij wist wel, dat hij zulks moest. Wat
hielpen al die half wanhopige gedachten die
band was en bleef toch afgesneden Daar werd
zacht aan zijn deur geklopt, de deur, die met de
uitgestrekte bureaux in verbinding stond, en op
zijn binnen” verscheen een zijner jongste bedien
den en diende iemand aan, die den heer Seemann
in een dringende aangelegenheid wenschte
te spreken
„Hier laten, asjeblieft,” zeide Richard mecha
nisch Hij had den naam gehoord, gelijk men een
sprookje hoort. Het kan niét zijn het zal
aanstonds blijken.
Toch, het is zoo, het blijft echter toch nog
altijd onwaarschijnlijk. Zijn blik dringt vooruit,
de smalle gang in, die tusschen zijn kamer en de
eerstvolgende ligt, en hij ziet aanstonds, dat de
dame, die daar aankomt, inderdaad Louise Heid-
loff is. Maar wanneer zich nu de deur achter
haar gesloten heeft en hij en zij met elkaar alleen
zijn, dan ziet hij, waarom dit geen aangename
droom is. Hij leest het in Louise’s oogen, diev
hem ontsteld aanzien, onbewust, ach, zoo wreed
onbewust en ongedachtig aan dat kwartier, dat
zoo zoet en toch tegelijk een snoodheid was. Hij
Maar hoe kunnen sir Henry en de zynen
werken tegen dat regeeren van menschen
van Europeesche afkomst tegen hun wil,
wanneer zij hopeloos verschillen over het
middel daartoe te geraken en zij die het aan
gaat van een overgangstoestand van onder
werping en zelfs van een latere zy het nog
zoo kleine beperking van hun onafhankelijk
heid niet willen weten
Itauë.
Het heet nu, dat de koning en de ko
ningin zich in het volgende jaar zullen wy-
den aan de vervulling der banale beleefd-
heidsvisites, welke gezegd worden in het
belang van de onderlinge relaties tusschen
welk een catastrophe dit voor papa beteekent
welke verwachtingen daaraan jaren lang voor hem
verbonden waren I En hij met zijn stille harts
tochtelijkheid
Die van een waanzinnige, dacht Richard See
mann, zeide echter niets meer, doch zag slechts
aldoor Louise aan, wier uitdrukking, zooals ze
dapt zat en nu do smartelijk in elkaar gewrongen
handen om de knie geslagen had, hem in de ziel
greep zooals hem dat zelden iets gedaan had. «Ik
weet heel niet, hoe hij het zal overkomen,” klaagde
ze nu zacht. „Ik vrees, dat hij er aan te gronde
zal gaan
«Voor den duivel, dat zal niet gebeuren I” zeide
Richard thans op eens met nadruk, wel wijl hem
dit, haar tot troost, gewenscht voorkwam. «Alsof
zijn lot niet dat van honderde projecten makers
ware I Neem me niet kwalijk, Louse hij heeft
eigenlijk niet beter verdiend maar hoe kon
hij u hieraan blootstellen I”
Vader is geen gewoon projectenmaker” zeide
Louise nu droevig »Gij meent ook, zooals al de
anderen, dat het hem slechts om het geld te doen
is, en dat hij daarbij den slechtsten weg heeft
gekozen en het zekere aan het onzekere gewaagd.
Het is echter toch anders. Ik heb u, geloof ik,
reeds vroeger eens gezegdhet zou mij niet» ver
wonderen, wanneer de ideeën van papa toch nog
tot hun recht kwamen, misschien lang na zijn
dood. Weet gij iets van deze Turksche bergwer
ken in Seitun r”
mocht haar wel op eenmaal klein voorkomen,
gelijk het dat waarschijnlijk aan dezen rijken man
deed. Daarop echter«het is zoo weinig, maar
wanneer wij het verliezen, hebben wij niets meer.
Op mij komt het heel met aan ik sla er mij
door, maar papa
»De oplichters,” mompelde Richard voorloopig
even, slechts als uitdrukking van zijn partij ne
men, zelfs voor dezen onvoorzichtigen ouden heer
Heidloff. Laudacher Co., natuurlijk Dus uw
vader heeft zich niet laten raden*.arme Louise.
Misschien kunnen we „vat op hen krijgen of
op hemwaarschijnlijk hebben we hier met
een enkelen zwendelaar te doen, maar die in elk
geval hier en daar een paar vrienden zal hebben,
die hem in de hand werken. In elk geval zullen
we hem nu te lijf gaan. Vóór alles echter
Louise, doe me een pleizier, en kijk niet zoo wan
hopig
De laatste woorden kwamen er zacht, bijna on
zeker uit, als voelde hij, dat hij er nauwelijks
recht toe had. Of Louise in al haar jammer niet
toch iets van de bijna teedere achting merkte,
die in zyn gedrag jegens haar lag en elk zijner
gebaren beheerschte, en ot niet toch daardoor een
klein weinigje warmte binnen den ijskouden kring
harer verlatenheid drong? Het moest wel zoo
zijn, want het scheen, alsof nu de tranen wilden
doorbreken, waarvoor ze tot hiertoe te wanhopig
was geweest Maar ze drong ze met geweld terug.
,Ge weet niet, wat een ongeluk dit is,” zeide
ze, juist als wilde zij een verklaring geven voor
dit haar wanhopig uitzicht »ook algezien van
het geldverlies. Hoe zal ik u begrijpelijk maken,
Met betrekking tot de mededeeling van
den Britschen minister van oorlog Brodrick
aan het Lagerhuis, dat de Boeren eene
proclamatie hebben verspreid in welke wordt
gezegd, dat president Kroger de voortzet
ting van den oorlog heeft aangeraden, deelt
men van gezaghebbende zjjde het volgende
m „President Kruger heeft inderdaad gead
viseerd den oorlog voort te zetten, doch dit
advies was geheel overeenkomstig het besluit
hetwelk de leiders in Zuid-Afrika zelve reeds
genomen hadden. De burgers zetten dus
den stryd niet alleen voort, omdat de Staats
president alzoo heeft geadviseerd, doch een
voudig omdat de groote meerderheid, die
zich niet onderwerpt, ook zelve begeert den
oorlog vol te houden en hoop heeft den
kryg tot een goed einde te brengen.”
V
De „Economist” is het zeer eens met de
uiteenzetting van den feitelyken toestand
in Zuid-Afrika, die sir Henry Campbell
Bannerman heelt gegeven. Het blad zegt
ook Wy kunnen menschen van Europeesche
afkomst niet tegen hun wil in regeeren,
tenzy zooals in een ander geval dichter bjj
huis (Ierland), wanneer dit een voorwaarde
is voor ons volksbestaan. In alle andere
gevallen zal de onderworpen gemeenschap
eindigen met haar eigen zin te doen. Wan
neer Engeland zyn positie in Zuid-Afrika
wil behouden, dan moet het zyn met toe
stemming van een bevolking waarin het
Hollandsche element zeer overweegt en in
de toekomst nog overwegender zal worden.
Dat dit kan, is bewezen in Canada, waar
een vreemde en overwonnen bevolking een
bestanddeel van het ryk is geworden. Er
zal in Afrika een party zyn van zich noè-
mende „loyale kolonisten”, die zullen willen
regeeren, zelfs ten koste van een burger
oorlog. De „Economist” hoopt dat de re
geering dezen niet in de kaart zal spelen
en verwacht dit ook niet. In dit opzicht
zal de regeering het wel met de oppositie
eens zyn.
Verspreide Berichten*
Frankrijk.
Heden ochtend moet te Parys vergaderen
de commissie van den nationalen mynwer-
kersbond, waarby dan zal blyken hoeveel
werkliedenvereenigingen haar instemming
hebben betuigd by de commissie tot samen
werking met de mijnwerkers, indien dezen
de algemeene staking afkondigen. Boven
dien zal de mynwerkerscommissie met de
vertegenwoordigers der werkliedenvereeni
gingen en do leden van de sociaal-democra-
tische Kamergroep, een onderhoud hebben.
In verband met den slechten loop van
zaken, is de maatschappij welke de Jardin
d’Acclimatation te Parys exploiteerde, in
staat van liquidatie verklaard, doch naar
allo waarschijnlijkheid zal de in 1854 door
Saint Hilaire gestichte tuin niet gesloten
worden.
De werkstakende bakkersknechts te
Tours, worden allengskens wat roeriger: zy
trekken al manifesteerende de stad door en
brengen dan ook bezoeken aan de dagblad
redacties, terwijl bemiddelende voorstellen
der patroons geen ingang vinden.
De winkelbedienden-vereoniging te
Montpellier, heeft zich Zondag weer eens
doen gelden door betoogingen vóór de en
kele opengehouden winkels en zóó leven
dig en rumoerig ging ’t er toe, dat de po
litie tusschenbeidon komen eh enkele ma
nifestanten, die zich wat al te zeer lieten
meesleepen door het goede doel, in hechte»
nis nemen moest.
Het heet, dat er te Parys een nieuw
groot dagblad in wording is, dat de poli
tiek van het huidige bewind by do ver
kiezingen en de voorafgaande campagne
moet voorstaan, onder leiding van den af
gevaardigde Gaston Menier, zitting ne
mende voor Seine-et-Marne, met Cornély
als hoofdartikelschryver, terwjjl een ander,
zeer bekend journalist, die juist buiten be
trekking is, uitgever zou worden.
De werkstakende arbeiders en arbeid
sters in de staatslucifersfabrieken, hebben
niet kunnen krijgen wat zij verlangden en
daarom hebben zy tot volharding by de sta
king besloten.
103.